DWV duwt UVS uit hoofdklasse VTL: eindelijk raak... Lisse blijft in race: LDWS gedegradeerd. Na verdiende 2—4 nederlaag Lugdunum houdt het voor gezien MAANDAG 18 MEI 1981 LEIDEN - Volgend jaar zal de stad Leiden niet meer op het hoogste amateurplan zijn verte genwoordigd. Na seizoenen lang de degradatie op een haar na ge mist te hebben, duwde opponent DWV UVS hardhandig door de uitgang van de hoofdklasse, waarin de blauwwitten als enige representant uit de Sleutelstad sedert de invoering hun partijtje meebliezen. Dankzij een alles zeggende 2-4 nederlaag is tevens een einde gekomen aan een tijd perk dat veel leed maar ook veel vreugde heeft gebracht op de Kikkerpolder. Want heette het team niet destijds het Feyenoord van het amateur voetbal toen het aantal gewon nen partijen gelijk stond aan de hoeveelheid nederlagen van de laatste seizoenen. Was de ploeg in die hoogtijdagen soms niet vertegenwoordigd met maar liefst zeven spelers in het natio naal amateurelftal Met de (ver boden) invoering van betalingen aan voetballers kwam ook een einde aan de Leidse heerschap pij. Omdat het UVS-college hals starrig weigerde mee te doen aan het 'onder de tafel geschuif bleef de Kikkerpolderploeg verstoken van het regiment voetballers, dat zich gaarne in ruil van pecunia ten dienste van een club stelde. Terwijl UVS de versterking braaf in eigen gelederen zocht, wisten de overige hoofdklassers zich (legaal of illegaal) te verster ken. Aanvankelijk leek UVS de race met veehtvoetbal vol te hou den maar de laatste twee seizoe nen kwamen de tekortkomingen pijnlijk aan het licht, mede om dat de eigen talentenstroom was gestokt. "We mogen daarom niet treuren", keek de geblesseerde aanvoerder Hans Neuteboom te rug. "Wanneer je twee seizoenen lang in feite onderin hebt meege draaid, verdien je niet beter dan de degradatie. Vantevoren wist ik dat het tegen DWV heel erg moeilijk zou worden. Die jon gens hebben een fantastische ploeg. Onbegrijpelijk dat ze het dit jaar zo moeilijk draaien". Evenals DWV bivakkeerde de Dés- ar-brigade dit seizoen onafgebro ken onder de rode streep. Beide ondernamen pal na de winter stop een reddingsoperatie die UVS na zeven behaalde punten uit vier wedstrijden echter on derbrak. Terwijl de Amsterdam mers in de overwinningsroes ble ven verkeren, verwerkte UVS forse nederlagen. "Het is een cli ché maar de vele blessures heb ben ons toch de kop gekost", wees Neuteboom als oorzaak aan. "De voortdurende wissels die de ploeg heeft ondergaan zijn niet goed geweest" Ook gisteren moest oefenmeester Désar noodgedwongen een ge wijzigde formatie het veld in stu ren. Hans van Leeuwen vertoef de wegens militaire beslomme ringen in West Duitsland terwijl ook steunpilaar Cock van Wecr- lee ziek langs de kant moest blij ven. "Cock is door een sluime rende ontstekening aan z'n blin dedarm al wekenlang niet top- fit". verduidelijkte de trainer. "Elke keer heb ik 'm toch maar opgesteld omdat-ie zoveel waar de heeft voor de ploeg. Deze wedstrijd heb ik maar geen ge bruik van z'n diensten gemaakt omdat ik liever een gezonde spe ler in het veld had". Het is de vraag of een half fitteVan Weerlee UVS de noodzakelijke zege had kunnen bezorgen. In valler Sam Eradus holde met z'n collega's Nico Oosterlee en Ron Bekooy wel ontstellend hard maar de noodzakelijke intelli gentie was niet aanwezig. Al thans, bij UVS niet. Wel bij. DWV dat al na een kwartier op 0-2 stond. Cor Barbée ontdekte in die beginfase twee gaatjes in de thuisdefensie en mikte loep zuiver raak. Alle taktische vondsten, die Désar voor de krachtmeting nog had PAGINA 15 SPORT Henk Landwaart zorgt voor een schitterende kopbal Landwaart UVS aan 2—3 helpen. Hel mocht niet baten. gepredikt, werden na die tweede tegenvaller richting Leidse Hout gekegeld. Libero Koos Hannaart schakelde zich als vierde mid denvelder in terwijl voorstopper Henskens langs de rechtervleu gel regelmatig aan het front van zijn aanwezigheid blijk gaf. Toe gegeven, het zat UVS in die pe riode niet mee. Wanneer de pro beersels van Henskens en de op vallend goed spelende Land waart pal voor de rust doel had den getroffen, had de thuisploeg nog hoop op een positief resul taat kunnen koesteren. Mocht die dan toch aanwezig zijn geweest, dan schoot Frans Schuitemaker met een schitte rende treffer alle Leidse lucht kastelen in gruzels. Vreemd ge noeg raakte Henk Landwaart geinspireerd door de 0-3 stand. De verdediger maakte zich ver dienstelijk door UVS met twee met het hoofd gescoorde treffers weer in de wedstrijd te helpen. Hoewel de partij zich in de slotfa se meestal op de Amsterdamse helft afspeelde, vielen de echte kansen niettemin voor DWV te noteren. Tien minuten voor tijd maakte Berend Kist aan alle Leidse illusies een einde: 2-4. Eén treffer tegen Warmunda voldoende LEIDEN - Eindelijk dan is het gelukt, is VTL kampioen van de Afdeling Leiden Zondag. Vier keer, in een tijdsbe stek van vijfjaar, sloegen de Vlietbewoners de plank mis, maar gisteren tegeri Warmunda dan toch de spijker op z'n kop. Het 'zoveelste' beslissingsduel eindigde ditmaal niet in de 'zoveelste' desillusie maar in een klinkende, zij het bescheiden, 1-0 triomf. Daar had men jaren op ge wacht binnen het roodwitte kamp. Op een uitbundig feestje binnen de middencirkel. Het merendeel van de ruim 2000 toeschouwers sloeg het tafercel op de stip na afloop met tevre denheid gade. Het was duidelijk, men gunde VTL zijn kampioen schap dat zolang was uitgeble ven. ook nu weer tweemaal drie kwartier op de tocht stond, maar dan toch uiteindelijk was geko men. En opvallend hierbij was dat de meeste Warmondse spe lers. die hoe dan ook een mooie droom geen werkelijkheid zagen worden, zich aansloten bij de meerderheid. Zeer sportief wachtten de verslagenen tot de fervente VTL-supportcrs 'hun werk' hadden gedaan. Om ver volgens de overwinnaars bree duit te feliciteren met het vier deklasserschap, de daad bij het woord voegend door bloemen en champagne te overhandigen. Een geste die even opmerkelijk als typerend genoemd mag wor den. Het zei namelijk enerzijds wal over de goede sfeer waarin deze be slissingswedstrijd werd afge werkt en anderzijds over de ver houdingen zoals dié zowel nu (en ook vorige week al) als in de competitie naar voren waren ge komen. Met. wat dat laatste aan gaat. VTL opnieuw als favoriete ploeg die evenwel de last net zo als in voorgaande jaren maar moeilijk kon dragen. En met Warmunda als de aangewezen underdog die frank en vrij tegen dit soort beproevingen opkeek. Dat verschil in instelling leek VTL wederom parten te gaan spelen. Een surplus aan talent, maar ook een surplus aan zenu wen Waardoor het 'normale' krachtsverschil tussen beide ploegen praktisch weer werd op geheven. Maar uiteindelijk won gisteren dan toch de betere tech niek. Warmunda kon zich na af loop daarmet Wat bijvoorbeeld zou er zijn ge beurd als de kopbal van midden velder Van Winsen. na tien minu ten al. niet nel naast maar binnen de palen was beland VTL. door nervositeit al weer snel over mand, zou dan direct va banque moeten gaan spelen met alle risi co's vandien. Op papier mag je dan beter zijn. in dit soort wed strijden, het is al eerder geschre ven. zit een ongeluk in een heel klein hoekje. Een situatie die on veranderd bleef, zelfs toen VTL vlak na rust door een fraaie kop bal van Steef Pattiapon (schitte rende trekbal Rick Douwes) de iets betere spelopvatting uit drukte in een 1-0 voorsprong. Ook toen bleef het opportunisti sche spelletje van Warmunda le vensgevaarlijk, gewoon omdat één foutje fataal zou zijn voor het zenuwachtige VTL. Hoewel pas voor het eerste seizoen trainer van VTL en dwardoor Iris' aankijkend tegen beslissingswedstrijden als deze had de spanning Mat Kantebeen toch ook niet onberoerd gelaten. Nog wat natrillend trachtte hij direct na de goede afloop de zaken op een rijtje te zetten en al pratend kwam hij tot de conclusie dat het hem "beslist niet was meegevallen. En ik bedoel'dan het spel van mijn eigen ploeg. De jongens speelden duidelijk onder hun kunnen. Natuurlijk was de druk daar deels debet aan. maar na die 1-0 had er toch zeker wat rustiger gevoetbald kunnen worden. Maar de angst, anders valt het niet te verklaren, zit er toch blijkbaar dieper ingeworteld dan ik dacht. Het klasseverschil kw am er vandaag in elk geval niet echt uit. je kan alleen maar blij zijn dat het goed is afgelopen. Ik vond mijn ploeg wel iets beter dan Warmunda. dat wel. Of het team ook gei genoeg is v« erde kla nog afwachten.' De druk ging nimmer van de ketel en hoewel enigszins begrijpelijk was dat toch niet nodig geweest. Maar VTL durfde eenvoudigweg zijn eigen spel niet te spelen en bleef net als Warmunda en net als de week daarvoor volharden in de lange trap. Een 'gewone' opbouw via de vleugels zou on getwijfeld veel meer effect heb ben gesorteerd, maar VTL kon die moed niet opbrengen. Trachtte keer op keer spits Jon gejan door de lucht te bereiken, een opzet die overigens een paar maal slaagde omdat de ex-Vites- se Delft speler nu eenmaal zeer goed kan koppen. Tweemaal voor rust was hij gevaarlijk, even zoveel keer redde Warmunda- goalie Hulst op schitterende wij ze. Voor het overige hield VTL vooral vast aan het verdedigen van de nul Iets dat ongetwijfeld een stuk een voudiger zou zijn geworden wan neer Henk van Berkel of Fred van Haarlem na die knappe 1-0 het vizier eveneens op scherp hadden gezet. Zn kregen, omdat Warmunda toen moest gaan. de kansen Maar verzuimden een rustgevende voorsprong tot stand te brengen waardoor de spanning bleef. Zij het in surro gaat-vorm want hoewel War munda er na die achterstand keer op keer in vloog gebeurde dat met zo weinig overleg dat Heshusius en Co. het water nim mer tot de lippen steeg. Hoe dan ook. het laatste fluitsignaal van de eminent leidende Herreur kwam als een verlossing De 'be tere' ploeg was al eens eerder van een koude kermis thuisgcko- AD VAN KAAM LISSE - Vijf seizoenen achter een bleef LDWS de degrada- tiestrop bespaard, elke keer weer slaagde de Vlietclub er op het laatste moment in af daling te voorkomen. In vo rige jaren vocht de ploeg van trainer Jan Bekkering in de laatste weken van het seizoen verbeten duels uit met het degradatiespook, dat altijd werd verslagen. Gistermiddag tegen kam pioenskandidaat SC Lisse viel echter definitief het doek voor LDWS. In een duel dat één helft lang het aan zien best waard was, ver wees kampioenskandidaat SC Lisse de Leidse voetbal lers naar de derde klasse: 3- L Wat lang in de lucht hing, viel eindelijk naar beneden. Trai ner Jan Bekkering na afloop: "Na de wedstrijd van vorige week tegen RKDEO heb ik het zwaar gehad. Toen zag ik het eigenlijk niet meer zitten. Ik heb in m'n trainers carriè re nog nooit een degradatie meegemaakt en dan komt zoiets extra hard aan Vorig jaar pakten we 21 punten, dat vond ik een goed resultaat. Ik dacht daar dit jaar wat pun ten aan toe te kunnen voe gen. De blessures en schor singen vooral zijn ons echter opgebroken". In vorige jaren trokken Cees en Ger de Roode hun ploeg op de beslissende momenten over de streep. Nu deze twee spelers de straf van eerdere misdragingen uitzaten, kon den 'zij niet meer doen dan lijdzaam toekijken. Omdat ook Bart van der Weyden (ook hu .*.it een schorsing uit). John Haastrecht en Sjaak Matters (beiden gebles seerd) niet in actie kwamen, viel er voor LDWS weinig r< r te behalen, zeker niet nu ook Hannie Sjardijn al snel met een blessure uitviel. De Leid se invallers waren weliswaar van goede wil. maar konden toch niet voorkomen dat de thuisploeg een verdiende overwinning boekte Al na twee minuten profiteerde Wim van Berk na SM vrQe schop van libero Jack van Ruiten van een misverstand tiisssn Jerry Fkkkel en Wtfti Visser i n in tegenstelling tot de Leidse voorhnie. die kracht en raffinement miste, zorgden Van Beek-Hooge- veen en Tschur wel voor enig gevaar voor het doel van Wim Visser. Het duurde evenwel tot de 43ste minuut (opnieuw Van Beek) voordat er werd gescoord 2-0. Een benutte penalty van Ron Mesman (Gé Dubbeldcman maakte onno dig hands) betekende op slag van rust 3-0. Na de pauze viel SC Lisse (dat volgende week het sleutel duel tegen Roodenburg speelt) ver terug. LDWS kwam dan ook nog in de gele genheid wat terug te doen. Thijs de Klecr redde na een corner van Koos Keizer de eer voor LDWS 3-1 Jan Bek kering was realistisch genoeg toe te geven dat de zege ver diend was. maar toonde zich toch weinig onder de indruk van Lisse "Al ze zo spelen te gen Roodenburg. krijgen ze een pak op hun lazerij". FRED SEGAAR "Zo erg is degradatie nu ook weer niet", sprak Hans Neuteboom vol goede moed. "Volgend sei zoen kunnen we wat gemakkelij ker spelen en zijn er leuke wed strijden te verwachten Alleen hoor je mij niet zeggen dat wc meteen in de kopgroep zullen meedraaien. Het zal nog moeilijk genoeg worden temeer Lugdu num en misschien Roodenburg zich ongetwijfeld willen bewij zen tegen UVS. Het zal een harde prestigestrijd worden om ons imago als beste club van Leiden te handhaven". ROB ONDERWATER ROTTERDAM - In de teleurstel lende wedstrijd HOV-Lugdu- num liet de Leidse formatie dui delijk blijken dit seizoen voor ge zien te houden. In een matte ver toning pakte de thuisploeg met 1-0 de zege Zeker in de eerste helft liep Lugdunum te 'slaap- voetballen' en kon de ploeg geen normale combinatie op de mat leggen Koos Bekooy liet wat leuk solowerk zien maar ook dat zette weinig zoden aan de dijk. De rest van de Leidenaars be woog slecht zonder bal en trainer Ruud de Groot kwam dan ook enige malen uit de dug-out om zijn mannen dit manco in de oren te schreeuwen. Het hielp zeer weinig. HOV daarentegen wilde in ver band met degradatieproblemcn de twee punten wel incasseren, maar had niet de kracht echt ge vaarlijk te worden Het enige Rotterdamse doelpunt was dan ook een zuiver Leids cadeautje. Jeroen van Egmond vond het in de hoek van het veld nodig w at met de bai te lummelen, raakte het leder kwijt, en uit de onl U ne situatie kon Leen van de Weel de hoek uitkiezen. Ruud de Groot was razend en Jeroen van Egmond kon na de pauze op de tribune zijn zonden overdenken. Bijna werd net zelts 2-U toen Ton Jacqes een uittrap van Wim Era dus vanaf de middellijn direct re tourneerde. De bal ging enige centimeters over de lat Lugdu num had dc eerste helft een fraaie mogelijkheid, maar het schot van Daan Kooymans werd door Cock Roos onschadelijk ge maakt. Na de donderspeech van De Groot was Lugdunum eindelijk i" reid er voor te gaan voetballen Jan Pijnacker natn de plaats van Van Egmond in en Ted van Berkel ging met zijn lengte de voorhoe de versterken Deze had tot dan toe weinig klaargemaakt Frans Sjardijn en Rinus van Es kwa men geen moment van hun be wakers los en op het middenveld was Bekooy de enige die pro beerde wat iijn in de aanvallen te brengen HOV kwam onder pres sie te staan en hanteerde het be kende 'weg is weg' werk. De ploeg deed dit zo onstuimig dat zelfs de ruiten van de tribune aan scherven gingen Al met al kwam de thuisploeg niet meer over de middellijn Lugdunum probeer de via het hoofd van Ted van Berkel wat gevaar te stichten maar de ontstane kansjes wer den door Rinus van Es gemist. Binnen de lijn werd de strijd steeds onvriendelijker met als dieptepunt een relletje met wat slaan en schoppen van beide kanten De verder strak fluitende scheidsrechter kon het even niet meer overzien en met name Ted van Berkel kwam hiermee goed weg. Deze had het voortdurend aan de stok met spits Leen van de Weel. die al sarrend toch nog wat gevaar kon stichten. Wim Er adus liet zich niet mtei ITM sen. Lugdunum bleef drukken, maar er zat geen greintje inventi viteit in de aanvallen De enige speler met wat overzicht was Koos Bekooy, terwijl Kr..; dijn zich veel te weinig met het spel bemoeide om wat positiefs in te brengen. Bij een van de laat ste pogingen dacht Henk dc Kier de oplossing gevonden te heb ben. Na een corner liep hij met overtuiging de keeper Cock Roos met bal en al over de lijn. De scheidsrechter stond er ech ter met zijn neus bovenop De stand bleef dus 1—0 en behalve Ruud de Groot was er niemand bij Lugdunum die er zich druk om maakte WILL MOERER i Beek flitste in de eerste i bij Ge Dubbeldeman te s

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1981 | | pagina 15