'Het verdriet me dat Juliana
niets van zich laat horen...'
Albrecht
Lier, de
zoon
prins
Hendrik
Het was slechts een pu
bliek geheim. Prins
Hendrik, de echtge
noot van koningin Wil-
helmina, was een le
vensgenieter. Hij had
oog voor het vrouwe
lijk schoon en schuw
de een 'avontuurtje'
niet. De Haagse Mien
Abbo was één van zijn
vriendinnen. Uit die
verhouding werd een
buitenechtelijke zoon
geboren. Toen de prins
hoorde, dat zij van
hem in verwachting
was, verzocht hij z'n
eerste luitenant Jan-
Derk Lier met haar te
trouwen en het kind te
adopteren. En zo ge
schiedde.
De zoon Albrecht (voor
vrienden Pim) groeide
op, studeerde rechten
en werd advocaat.
Over zijn afkomst
zweeg hij. Alleen zijn
vrouw en beste vriend
durfde Lier te vertel-
De 'echte' prins carnaval: Albrecht Lier.
len, dat z'n vader nie- prins Hendrik. Tot
mand minder was dan professor Lou de Jong
Tekst: Jan Westerlaken
Foto's: Jan Suys
in zijn boek over de
Tweede Wereldoorlog
schreef, dat de prins,
naast Juliana, nóg een
kind had.
Nederland stond, nu
ruim een jaar geleden,
op zijn kop toen Al
brecht Lier, op de tele
visie verklaarde, dat
hij de zoon van Hen
drik was. De advocaat
uit het rustige, Bra
bantse dorpje Boekei
wist niet wat hem
overkwam. Van hein
de en ver benaderden
persmedia hem. De
roddelbladen voorop.
Albrecht Lier vluchtte
zelfs drie weken naar
Griekenland om even
tot rust te komen.
Nu, meer dan een jaar
later, is het iets rusti
ger geworden rond
zijn persoon. De half
broer van prinses
Juliana heeft inmid
dels Ieren leven met
het feit, dat hij als bui
tenechtelijke zoon van
prins Hendrik wordt
nagewezen. Moeite
heeft hij er niet mee.
Wél vindt hij het jam
mer, dat Soestdijk tot
nog toe niets van zich
heeft laten horen.
Is er veel veranderd in
het leven van de Boe-
kelse advocaat, nadat
hij als zoon van een
prins werd onthuld?
"Ik heb kaartjes laten
drukken met Albrecht
zu Mecklenburg".
BOEKEL - Later, heel veel later, zou hij het pas toe
geven. Albrecht Lier, ontmaskerd als buitenechte
lijke zoon van prins Hendrik, vindt het verdrietig,
dat Soestdijk zelfs niet even een simpel briefje
stuurde. Met een bedankje. Dat 'ie de Oranjes in al
die jaren niet door de modder haalde.
De advocaat uit het Brabantse dorp Boekei ziet het koninklijk
gezin zeker niet als familie. "Maar omdat ik zolang m'n mond
heb gehouden. Daarom hadden ze toch best even een bedankje
kunnen sturen? Of niet soms?"
Trots en autoritair komt Lier over. Geeft toe, dat 'ie oer-conserva-
tief is. Na uren ontdooit hij pas. Een tegenpool van zijn vrouw
Petra. Zij is spontaan. Flapt eruit wat haar te binnen schiet. Haar
aandacht gaat die middag vaak uit naar de twee honden en vier
kippen in de tuin.
Boven de open haard in de kamer hangen twee zilveren gekruisde
degens. Van zijn tweede vader. Eronder het wapen van de Liers:
twee berekoppen van de Mecklenburgs, de Nederlandse leeuw
en een lier. Een cadeautje van een vriend, zou de halfbroer van
Juliana later vertellen. In een zegelring heeft hij dat wapen óók
laten graveren. Statig antiek, gecombineerd met modern, geven
een apart sfeertje aan de huiskamer.
Maar hij kan toch zelf het initia
tief nemen? Zelf naar Soest
dijk stappen en zeggen wie
hij is....?
Resoluut laat Lier weten:
"Daar begin ik niet aan. Ik
heb één keer m'n neus gesto
ten (bij de kroning van Bea
trix), dat overkomt me niet
weer. Niet dat ik er nou zó op
gebrand ben. 't Verdriet me,
dat Juul niks met me te ma
ken wil hebben. Iedereen
heeft erkend, dat ik een zoon
van prins Hendrik ben. Waar
om zij dan niet?" Als zij niet
in het openbaar contact met
me wil, dan kan dat toch in
het geheim?
Pijn doet het hem wel, dat hij
zijn werkelijke vader niet
goed heeft gekend. Een paar
keer heeft Albrecht hem ont
moet en met hem gepraat.
Meer niet. Met zijn ouders
heeft 'ie nooit over de prins
gesproken. Want daarover
werd thuis geen woord ge
wisseld. Of dat schaamte
was, Lier weet het niet. Wél
wist hij vanaf zijn zestiende,
dat Hendrik zijn vader was.
Daarvoor had hij slechts een
vermoeden. Omdat er wel
eens een opmerking werd ge
maakt, dat 'ie op Juliana leek.
Of mr. Aiorecni uier zich ooit
'zu Mecklenburg' zou mogen
noemen, hij weet het niet. Of
ficieel zou daar nooit iets van
komen, denkt 'ie. "Maar er is
natuurlijk helemaal niemand
die mij dit kan verbieden",
roept hij uit. "Ik bén een
Mecklenburg. Weet je", gnif
felt Lier, "ik heb kaartjes la
ten drukken met 'Albrecht zu
Mecklenburg'. En er een gou
den kroontje boven laten zet
ten. Wanneer ik eens naar
Duitsland ga gebruik ik ze.
Ja, als ze dat zien, gaat er een
wereld voor je open."
Geniet zelf van het kaartje
waarvan hij zegt. dat het 'iets*
té groot is. Op zijn kamer, op
de eerste verdieping van het
fraaie herenhuis, staat op een
kast tegen de muur een serie
foto's. Van prins Hendrik, of
ficier Lier en z'n moeder.
Verklapt dan: "Weet je, ik
loop met de gedachte rond
om op de portieren van mijn
auto kroontjes te laten schil
deren. Wat me weerhoudt?
Tja, ik moet me een beetje
waardig'gedragen
'Prins'
Vooral in het begin, toen de ad
vocaat als zoon van Hendrik
was ontdekt, heeft hij zich
een beetje 'prins' gevoeld.
Daar komt hij ook eerlijk
voor uit. Nu is dat wat weg
geëbd. "Vreemde mensen
zeiden me, dat ik me vaak als
een 'prins' gedroeg. Autori
tair. Zelf heb ik daar geen
flauwe notie van. Zo ben ik,
dit is mijn natuur. Ik denk er
niet bij na. Ja, ik heb dat wel
eens als een handicap erva
ren. Je kon de mensen zien
denken: wat verbeeldt die
man zich eigenlijk
Die gedachte noemt Albrecht
Lier volledig fout. Hij is in
werkelijkheid héél anders:
een goedsul. Zijn vrouw Pe
tra: "Ik zie in hem de Engelse
edelman die in een driekwart
broek rondloopt. Een soort
landjonker." Lier voegt er
zelf aan toe: "Een huis, mid
denin een bos. Dat is m'n ide
aal. Lekker sjouwen met een
bijl en praten met de boeren
Zo deed ik het ook op het
landgoed waar ik in m'n
jeugd woonde. Democratisch
ben ik. Stap maar eens een
kroeg binnen ergens in Den
Bosch. Iedereen kent me
daar. Als hoofdbeambte heb
ik bij de Nederlandse Bank
gewerkt. In die tijd had ik
één grote hobby: bridgen.
Maar dan moest je lid van de
personeelsvereniging zijn.
Nou, als hoofdbeambte kon
je niet té familiair met de ge
wone beambten omgaan. Ik
deed dat toch en ging met die
mensen kaarten. Nee, in
dank is me dat beslist niet af
genomen."
Uitgebleven
Denkt Lier dat er nog meer bui
tenechtelijke kinderen van
prins Hendrik rondlopen?
Het 'nee' klinkt niet overtui
gend. "Als dit wél zo zou zijn,
dan is het een normale reac
tie, dat zulke mensen elkaar
benaderen? Tot nu toe is dat
uitgebleven. En bedenk wel,
dat prins Hendrik mijn moe
der jaren achter een als vaste
vriendin had."
De 'ontdekking' heeft niet zo
bar veel in het leven van Al
brecht en Petra Lier veran
derd. Wel kreeg hij opmer
kingen cn reacties bij tiental
len tegelijk. Overal vandaan.
Brieven en telefoontjes. Men
sen die om een foto met een
handtekening vroegen.
Eén geval blijft Lier bij. Dat
van een ^invalide Rotterdam
mer. Een man die schetsjes
maakte van de koninklijke
familie of mensen die er
nauw bij betrokken zijn. Zo
ook van Lier. De advocaat
kreeg een tekening thuis ge
stuurd.
"Ik heb die man gebeld en ben
zelfs bij hem thuis geweest
om naar al die plaatjes te kij
ken. Hij was dolblij, maar
ook telergesteld. Waarom0
Heel veel prentjes had hij al
naar Soestdijk gestuurd Nog
nooit had hij één briefje ge
kregen met een bedankje. En
nu stond ik bij hem op de
stoep. Geweldig vond 'ie
het."
Zwijgen
Heeft Albrecht Lier nooit moei
te gehad m zijn 'kostbare' ge
heim niet prijs te geven?
"Ik hield dit voor mezelf Al
leen tegen het meisje met wie
ik ging trouwen én tegen m'n
beste vriend heb ik eens ge
zegd, dat ik een zoon van
prins Hendrik was. Verder
wist niemand het. Tot voor
een jaar. Ach en ze zeggen,
dat ik het gebruikte als ik
met een meisje uit wilde dat
niet zo veel zin hadJa, dat
zijn de gebruikelijke roddel
praatjes, hè? Met de hand op
mijn hart: nooit meer dan
twee mensen heb ik mijn ge
heim toevertrouwd."
Lier en zijn vrouw hebben twee
kinderen een zoon, Peter en
een dochter, Astnd Zij rea
geerden totaal verschillend
toen uitkwam, dat hun vader
een nakomeling van prins
Hendrik was.
"M'n dochter", lacht Lier. "ha
mert er nóg steeds op ik
moet me waardig gedragen,
vindt zij. Zij is er eigenlijk
wel een beetje trots op Posi
tief staat ze er tegenover Dat
Lier: "Hij wil daar
helemaal geen heisa over
hebben. Met z'n vieren op
een foto die in de publiciteit
moet? Vergeet het maar. Daar
werkt 'ie beslist niet aan mee.
Ja hoor, mijn dochter wel En
toch. diep in zijn hart, denk
ik, dat hij een beetje trots is."
Het rustige dorp Boekei stond
wel even met zijn ogen te
knipperen. Een kind van
prins Hendrik, dat was wat.
De inwoners zijn niet anders
tegen hem gaan aankijken.
Hoewel, in het begin stonden
de mensen wel voor de deur
om een glimp van Lier op te
vangen.
Carnaval
Met carnaval wilden de dorpe
lingen wel even stunten. Sta
ken ze ook niet ónder stoelen
of banken, dat Boekei trots
op hem wjs Ben nieuwe
prins carnaval moest worden
gekozen. Maar nu eens an
ders dan anders. In de vorm
van televisiespelletje 'Wie
van de drie'. Alle prinsen
hadden een masker voor Tot
de vraag werd gesteld of de
echte prins maar wilde op
staan Dat deed Lier. "Ze
klapten wel tien minuten",
glimlacht hy. "Pas daarna
werd de pnns carnaval ont
maskerd."
Lier blijft, ondanks dat de
Oranjes niets met hem te ma
ken willen hebben, konings
gezind. "Waarom niet", laat
hy horen "Beatrix heeft myn
hart gestolen. Ik had wel wat
antipathie tegen haar Maar
by de kroning is dat helemaal
verdwenen. Zij gedroeg zich
waardig. Er zat meer in haar
dan ik tot dan had ervaren
't Is niet het enige motief Lier
"Kijk. ik kom uit een offi
ciersfamilie. Dan weet je wat
gezag en gehoorzaamheid
zyn Ja. en ik blyf koningsge
zind. omdat ik nu eenmaal bij
die familie behoor. Iemand
die zich daarvan afkeert
noem ik een verrader
Ondanks alle praatjes, voelt hy
een zekere trots de zoon van
prins Hendrik te zijn7
"Ik heb me daar wel eens op
betrapt, ja. Zeker toen het be
kend was vond ik het vlijend
Voelde me anders na al die
publikatics Dat gevoel ebt
wel weg Eén ding is geble
ven noblesse oblige. By m'n
gedragingen, of liever gezegd
by myn reacties, laat ik me
door m'n afkomst leiden
Niet meer zo impulsief Ik
vraag me vaker af is het wel
waardig watje gaat doen
Fatsoen
Fatsoen heeft altijd een rol gespeeld. Om die reden heeft Albrecht
Lier altijd over zijn afkomst gezwegen. Het koningshuis wilden
hij en zijn vrouw beslist niet in opspraak brengen. Toch hoopt
Lier in stilte nog op een reactie. Al is het maar een briefje met
één enkele regel. Meer verlangt de advocaat niet.
Boos kan hij zich maken over het feit, dat 'ie in de Nieuwe Kerk in
Amsterdam werd geweigerd toen Beatrix als koningin werd in
gehuldigd. Een stenciltje kreeg Lier toegestuurd waarop hem op
duidelijke wijze te verstaan werd gegeven, dat op zijn komst
geen prijs werd gesteld. "Natuurlijk vind ik dat niet netjes. Ik
voelde me echt geraakt. Voetballers worden wél op het paleis
ontvangen. Maar wij niet."
Kwalijk nemen doet Lier dit zijn halfzuster niet. "Jammer vind ik
het. Ik had zo graag van Juultje eens wat meer over mijn vader
willen horen. Als we maar eens één keer met elkaar zouden
kunnen pratenHier zwijgt hij. Zucht diep en schenkt voor
de derde keer een glas sherry in. "Meer is echt niet nodig. Er
hoeft toch niet gelijk een relatie uit te groeien? Eigenlijk begrijp
ik het niet hoor. Wat houdt Juliana tegen om met mij te praten?
Vroeger, toen zij nog koningin was, ja.... Maar nuStel je
voor, dat de situatie net andersom zou zijn. Dan deed ik er alles
aan in contact te komen."
Albrecht Lier: "Soestdijk heeft niets van zich laten horen".