De Groot nog altijd bezeten van muziek actief in I vrije tijd Standpunt D'66: Sportstichting moet verdwijnen Mexicaanse Indianen in tentoonstelling museum Levendaal-west: nieuwbouw voor gezinnen Leidenaar 25 jaar organist Puinhoop in de Zijl Azteken ,n Nahuas PAGINA 4 DO/ST LEIDEN WOENSDAG 15 APRIL 1981 LEIDEN - Eigenlijk is hij er wars van. Al die publiciteit, waar is het goed voor. Hans de Groot, deze maand is hij vijfentwintig jaar organist. Na te zijn begonnen in de Ma- rekerk speelt hij nu al weer zes jaar in de Maranathakerk. En nog altijd even bezeten van muziek. "Neem Abba. Dat heeft iets mystieks. Dat vind ik prachtig". Valse bescheidenheid of niet. aanvankelijk ziet het er naar uit dat De Groot maar bar weinig zin heeft in een interview. "Waarom ik? Er zijn veel meer mensen in de kerk die goede dingen doen. Daar hoor je ook nooit iets over", zegt hij Het neemt allemaal niet weg dat hij - vlotte prater die hij blijkt te zijn - een tijdje later zijn muzikale loopbaan even zo vrolijk in rap tempo schetst. Over de interesse voor het orgel: "Ik ging als vijfjarig jongetje met m'n ouders naar de Pieterskerk. Het geluid van het orgel fascineerde mij. Ik droomde daar echt van". Zijn armen spreidend: "Je dacht: daar zit iemand te spelen achter een klavier van hier tot hier. Dat wilde ik ook". Op z'n achtste kreeg hij lessen op het harmonium - ook wel de jubelwa gen des geloofs. Alras bleek dat hij erg veel plezier beleefde in het spelen. Graag was hij beroepsmusicus geworden, maar dat ging niet aoor. "Inderdaad, je zou mij kunnen indelen bij de groep mensen die hun beroep zijn misgelopen. Hoewel, ik ben nu leraar wiskunde en dat doe ik ook met plezier" Zijn puberteit wordt gekenmerkt door een periode waarin hij het orgel het orgel liet Diepe sporen heeft dat verzuim in elk geval niet achterge laten. De Groot: "Ik weet niet eens meer zo goed waarom ik tijdelijk stopte. Hoe dan ook, op m'n achttiende begon ik weer fanatiek te spe len". Zo fanatiek dat het huiswerk voor de kweekschool altijd laat in de avond moest worden gemaakt, omdat er eerst op het kerkorgel moest worden gespeeld. Hans de Groot: "Als er twee klassen komen zingen, ben ik vreselijk in mijn eletnent". (Foto Holvast) Het eerste optreden: Dat was in de Doopsgezinde kerk. Achttien was ik en ik mocht invallen voor organist Bontje. Tien voor tien begon ik. Het ging allemaal goed. Aanvankelijk had ik het zweet in de handen, maar die spanning viel weg". Totdat de dominee in gebogen houding opkwam "Meteen dacht ik: de dienst be gint. En van schrik sloeg ik een totaal verkeerd accoord aan. Maar ach. waarschijnlijk heeft niemand het gemerkt". Op z'n tweeëntwintigste kreeg hij een vaste benoeming in de Mare kerk. Het was niet altijd een lol letje, herinnert hij zich. "Het or gel hing van ellende in elkaar" Een tijdlang moest hij de dienst zelfs met piaqomuziek omlijsten het orgel werd gerestaureerd. "Ik zat daar niet zo over in Ik was tenslotte nog jong; mijn tijd zou nog wel komen". Een herinnering: "Dat was wat, die piano. De eerste rijen zetten in zodra ik begon te spelen, maar de volgende rijen hielden zich stil. Die reageerden weer op de rijen voor hen". Lachend: "De muziek golfde echt door de kerk". tigenlijk vond hij het niet zo leuk in de Marekerk: "Het was zo n zware bedoening. Vaak dacht ik ik ga naar m'n werk. In plaats van: ik ga naar de kerk. Dat idee achtervolgde mij echt. Ik werd er steeds somberder van". Eenling Volgt een verhaal over het feit dat De expositie in het museum voor Volkenkunde is samengesteld door dr. Th. Leyenaar, die daar toe de afgelopen twaalf jaar meermalen in het gezelschap van zijn vrouw en kinderen naar Me xico afreisde. Om het contact soepel te laten verlopen, had Leyenaar voor het vertrek zich eerst bekwaamd in het Nahuatl Het complete gezin heeft zijn steentje bijgedragen aan het wel slagen van de expeditie, maar vooral de aanwezigheid van me vrouw Leyenaar was volgens prof. Pott, directeur van het Rijksmuseum voor Volkenkun de niet van belang ontbloot: "Ty pisch vrouwelijke zaken, die an ders onbekend zouden zijn ge bleven, kwamen daardoor nu ook aan de oppervlakte" De diverse reizen naar Mexico van het echtpaar Leyenaar verliepen trouwens niet zonder proble men. De miljoen Nahua's zijn te vinden in verschillende gebie- Ruilen De maandelijkse ruilavond van I.V. Philatelica afdeling Lei den wordt morgen om acht uur in de kantine van het Vis ser 't Hooft-lyceum aan de Kagerstraat gehouden. Cursussen In het K&O-gebouw aan de Ou de Vest worden na Pasen al lerlei korte cursussen op creatief en kunstzinnig ge bied gegeven. De cursussen omvatten drie of vier lessen en zijn bedoeld als een ken nismaking met het K&O- pakket Direct na Pasen bc- hij zo geïsoleerd zat in de kerk. "Dat is misschien wel illustratief. Ik zat echt twintig meter boven de mensen en de dominee zag ik door een geboord gaatje. Je voelt je dan echt een eenling. Ik wilde veel meer bij de mensen zijn be trokken". Meer wil hij eigenlijk niet kwijt over de Marekerk. "Ik ga niet als nog natrappen. Dat heeft geen enkele zin". Zijn vertrek: "Je kunt het vergelijken met een druppel aan de kraan. Die blijft een half uur hangen en dan in een ondeelbaar moment: pats. weg is-ie". Dat hij naar de Maranathakerk is vertrokken heeft hem nog geen zondag gespeten. Toegegeven, het orgel is een stuk kleiner, maar daar zit 'm nou net de char me in. En het grote voordeel is volgens hem dat de gemeente vreselijk actief is. Een gemeente waar hij zich ook echt betrokken bij voelt. "Bovendien gaat m'n hele gezin mee en ze doen ook allemaal wat". Wat hij in de Marekerk miste vond hij in de Maranathakerk: een sa mengaan van emtionele binding met muziek. "Ik ben bijvoor beeld vreselijk in m'n element als er bijvoorbeeld twee klassen van een lagere school komen zin gen". De onvermijdelijke vraag komt in zicht: hoe lang denkt hij nog door te gaan? De Groot: "Geen idee. Ik voel me in elk geval nog kerngezond. En wat ook heel be langrijk is: ik hou nog steeds erg veel van muziek". Zijn vrouw: "Zeker, hij heeft kilo meters muziek op band staan". WIM BRANDS LEIDEN - De Sportstichting moet worden opgeheven. In plaats daarvan moet er een gemeentelij ke directie voor sport en recrea tie worden ingesteld, die het sport- en recreatiebeleid en het beheer van sportaccommodaties voert. De sport- en recreatiewe reld zullen via twee afzonderlijke adviesorganen hun stem kunnen laten horen. Dat is de mening van D'66 over de reorganisatie van de Sportstichting. De democraten hebben aan de vooravond van het debat over deze kwestie (morgen in de raadscommissie voor sport en volkshuisvesting) de nota 'Reor ganisatie sport- en recreatiesec tor gemeente Leiden' gepresen teerd. In de nota zegt D'66 dat er geen zware argumenten op tafel zijn gekomen om bij de reorgani satie van de welzijnssector, de sport in een uitzonderingspositie te laten. Het beleid op het gebied van sport en recreatie is volgens D'66 de laatste jaren door de Sportstich ting te weinig gestalte gegeven. "De financiën en de ruimte zijn in Leiden beperkt. We staan voor een aantal pijnlijke keuzen. Dat kan beter aan de gemeenteraad worden overgelaten, anders loop je het risico van te weinig be leid", aldus D'66-raadslid Hoeke- Hij vindt dat er vooral op het ge bied van de recreatie-sport te weinig is gedaan. "Zoals het nu gaat is het niet ideaal. Er is te weinig beleid en te veel onder ling geruzie in de Raad van Be heer", aldus Hoekema. Het beheer van de sportvelden en andere accommodaties bij de ge meente heeft volgens de demo craten het voordeel dat er een be tere controle mogelijk is op de besteding van gemeenschapsgel den. "Maar dat wil niet zeggen dat voortaan elke spijker die in een voetbalkantine wordt gesla gen in drievoud moet worden verantwoord. De sportwereld staat ons inziens te wantrou wend tegenover de ambtenaren en ook wel tegenover de poli tiek", zegt Hoekema. "De ge meente moet wel duidelijk ruim te laten aan het particulier initia tief. De belangenbehartiging en de inspraak blijft". Wat de samenstelling van de twee adviesorganen betreft denkt D'66 aan een scheiding tussen sport en recreatie. In het advies orgaan voor de recreatie zouden de volkstuinders, de hengelaars, de watersporters en de 'ongebon den recreant' (trimmers, hardlo pers. fietsers buiten verenigings verband) vertegenwoordigd kun nen zijn. Wat Hoekema betreft zouden hierin ook de denkspor ten vertegenwoordigd kunnen zijn. "Maar misschien trap ik nu wel op zere tenen", aldus het raadslid. De vertegenwoordiging van de 'on gebonden recreant' noemt D'66 problematisch. Wellicht zouden de wijkverenigingen een af gevaardigde kunnen leveren. "Al kan ik mij voorstellen dat men bijvoorbeeld in Noord of de Kooi wel belangrijker zaken aan het hoofd heeft", zegt Hoekema. De adviesorganen zouden wat D'66 betreft recht moeten hebben op een onafhankelijke ondersteu ning. Zoals wijkverenigingen om een onafhankelijke buurtadvi- seur hebben gevraagd, zo zou - als er geld voor is - de sport- en recreatiewereld ook onafhanke lijke ondersteuning moeten kun nen krijgen. LEIDEN - Een aantal jongelui heeft vorige nacht stevig huisgehouden in zwembad de Zijl. De vandalen, die via een ruit van het restaurant op de eerste verdieping binnen kwamen, richtten een grote puinhoop aan. De omvang van de schade is nog niet be kend. Wel is gebleken dat de jongelui een groot gooi- en smijt werkfestijn hebben gehou den. In het restaurant werden gisterochtend namelijk zo'n honderd koppen, schotels en glazen in scherven aangetrof fen. Ook gehaktballen en fri- cadellen werden door het he le restaurant verspreid. Fri tessaus en. ketjap werd ge bruikt om de muren flink de bekladderen. Bovendien hebben de daders zich flink te goed gedaan aan patat, tos ti's en bier. Niet alleen het restaurant van de Zijl werd doelwit van de vernielzucht. In het zwem bad zelf werden kasten open gebroken waarvan de in houd, zoals geluidsappara tuur, werd vernield. Het wa terbassin werd tenslotte vol- gegooid met ballen en zuur stofapparaten. LEIDEN - De Azteken in 't verleden, Nahua's van heden. Onder die titel wordt vandaag in het Rijksmuseum voor Volkenkunde aan de Steenstraat een tentoonstelling ge opend, die tot begin volgende jaar zal voortduren. Nahua's zijn Mexicaanse Indianen die de cultuur van hun illustere voorgangers Azteken levend houden. Ze bedienen zich bovendien van het Nahuatl (de taal van de Azteken) in plaats van het Spaans. den, verspreid over geheel Mexi co. Bovendien wilde Leyenaar niet op de geëigende paden blij ven, maar ook "van het asfalt", zoals hij het zelf uitdrukt. Met het busje ("Nee, niet met een camper, want dan word je verge leken met van die hippen") de wildernis in om daar de meest uiteenlopende natuurlijke barri cades te moeten De gastvrijheid was niettemin groot en de Leyenaars werden overladen met geschenken. Ze hoefden niets te kopen. Als de bus vol was, werd weer terugge keerd naar Mexico-Stad. De spullen werden daar opgeslagen, in afwachting van vervoer naar Nederland. Nadat Leyenaar in de winter.van '79-'80 (de droge periode) de laat ste maal richting Mexico was ge reisd, kon vervolgens een begin worden gemaakt met de samen stelling van de expositie. Geko- ginnen de cursussen boetse ren'beeldhouwen, creatieve handvaardigheidstechnie ken, tekenen, grafiek/etsen en het beschilderen van deurknop-popjes. Inlichtin gen bij het K&O-bureau, Ou de Vest 45, tel. 141141. Thailand "Botanische exploratie van Thailand". Dat is het onder werp van een lezing die Lei denaar R Geesink vanavond houdt in het Rijksherbarium aan de Schelpenkade. Hij doet dat op uitnodiging van de afdeling Leiden en Om streken van de Koninklijke Maatschappij Tuinbouw en Plantkunde. De lezing, met dia's, begint om acht uur. Films In het Waaggebouw wordt mor genavond en volgende week donderdag door het Centrum Leidse Stadsfilms enkele rol- pi enten over Leiden ver toond. Ook de film over stadsvernieuwing staat daar bij op het programma Aan vang van beide avonden is 20.00 uur zen is voor een tentoonstelling, waarbij de bezoeker zich midden in Mexicaans Nahua waant. Een marktplein en een huis waar poppen zijn opgesteld in Na- huaanse kledij. Het geheel is op gefleurd met foto's die het echt paar Leyenaar bij zijn bezoeken heeft gemaakt. Ook is er een per manente dia-serie, waarbij uitleg wordt verschatt over de Nahua- cultuur en de Azteekse achter grond daarvan. Heel bijzonder en vooral spectacu lair zijn video-beelden van La danza de los voladores (dans van de vliegende mannen), die door mevrouw Leyenaar in de stad Cuetzalan op film is vastgelegd. Een oorspronkelijk religieus ge beuren maar nu vooral een toe ristische attractie. Vier mannen staan daarbij op een paal van zo'n dertig meter hoog en heb ben zich met een touw om hun middel aan de paal vastgemaakt. Ze laten zich achterover vallen en terwijl het touw zich van de paal loswikkelt, cirkelen ze lang zaam naar beneden. De 'val' wordt met een salto besloten. Op de tentoonstelling wordt verder niet ingegaan op het dreigende verdwijnen van de Azteekse cul tuur. Geen denkbeeldig gevaar, want in sommige gebieden spreekt de jeugd alleen nog maar Spaans en lijkt het Nahuatl een dode taal te worden. Volgens Leyenaar een funeste ontwikke ling, want de taal is een belang rijk instrument bij het in stand houden van een cultuur. Geluk kig blijken jongeren elders meer bewust van hun eigen achter grond Voor deze expositie vond Leye naar dat facet echter van minder belang omdat het niet zo past in de filosofie van het Rijkmuseum voor Volkenkunde. Het zal overi gens wel aan de orde komen in een internationaal symposium, dat naar aanleiding van de ten toonstelling in juni wordt geor ganiseerd. Tenslotte verdient de catalogus bij de tentoonstelling de aandacht, omdat die, zoals prof. Pott opmerkte "meer is dan een catalogus". Een fraai uitge voerd boekwerk, waarin Leye naar de Nahua's in de verschil lende Mexicaanse regio's uitvoe rig onder de loep neemt. Dr. Leyenaar "Dat kon nog net voor de bezuinigingen toesloegen". Poppen in Nahua-kledij op een in het museum voor volkenkunde in scène gezette markt. Eén van de kunstvoorwerpen die te z LEIDEN - In Levendaal-West moet de nieuwbouw vooral bestemd zijn voor gezinnen. Deze mening wordt geventileerd in het bestemmings plan voor het gebied, dat onder andere wordt begrensd door het Rapen burg, de Steenschuur, de Korevaarstraat. de Witte Singel en De Vliet. In het bestemmingsplan staan de volgende plaatsen aangegeven voor nieuwbouw: aan de Vliet en de Molensteeg, de Kamersteeg/Ruim Cons ciëntieplein, hoek Hoefstraat-St.Jacobsgracht en aan de Korevaar- straat/Garenmarkt. Van de circa twintig bedrijven die zich in Levendaal-West bevinden staan er twee op de nominatie om te worden verplaatst, te weten: Ver- berg's Automobielbedrijf, en aannemingsbedrijf Momberg Deze gron den zullen vooral voor woningbouw worden gebruikt. iat maximum gebonden. Dat geldt i eethuisjes. De vestiging van dan- eer niet toe. Parkeren in de buurt blijft moeilijk. In het bestemmingsplan wordt ge schreven dat de geplande parkeergarage op de hoek Levendaal/St. Jo- rissteeg - het Sanderscomplex - het probleem uit de wereld zal moe ten helpen. Maar, gaat het plan verder, over het tijdstip van aanvang valt nu nog weinig met zekerheid te zeggen. "Zodat maatregelen op korte termijn nodig zijn". Het bestemmingsplan denkt hierbij met name aan parkeer verboden. "In dat geval zijn wel afdoende controlemogelijkheden noodzakelijk". Ook de in het zogenaamde verkeerscirculatieplan aangehaalde parkeer- verordening komt nu op de proppen. Invoering zou betekenen dat be woners en bedrijven tegen betaling gegarandeerde stallingsplaatsen op de Nahua-tentoonstelling. kunnen krijgen. Het aantal cafés, nu twee, blijft aan niet voor het aantal restaurants e cings staat het plan daarentegen

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1981 | | pagina 4