'LDWS
Heeft
LDWS
nog
toe
komst?
WOENSDAG 8 APRIL 1981
LEIDEN - Vechten en kanke
ren. Het zijn twee karakter
trekken, die aan de Leidse
tweedeklasser LDWS zijn
verbonden. Het bestuur
'vecht' verbeten tegen dat
imago, maar de ontwikke
lingen in het afgelopen sei
zoen bevestigen de indruk
die de meeste mensen
buiten LDWS hebben.
Dieptepunt in deze voetbal-
jaargang waren Verbur-
ch-LDWS en LDWS-Sport-
club Lisse. In Poeldijk kre
gen enige spelersvrouwen
het aan de stok met Verbur-
ch-aanhangers. Met een ba
ton trachtte een spelers
vrouw orde op zaken te stel
len. De spelers ontging het
incident op de tribune ook
niet en dankzij hun ingrij
pen - de wedstrijd ging ge
woon door werd de ruzie
'gesust'....
De streekderb.v tegen SC Lisse
werd zelfs vroegtijdig beëin
digd. Een handgemeen tus
sen Piet Ouwehand (LDWS)
en Hennie van Eeuwijk (SC
Lisse) liep volledig uit de
hand, waarop de arbiter het
duel staakte. Bij het verla
ten van het terrein sloeg Ger
de Roode Van Eeuwijk tegen
de grond. Met een kaakfrac-
tuur werd de Lissenaar naar
het ziekenhuis afgevoerd. De
Roode (31) is inmiddels voor
twee jaar geschorst. Ook
zijn jongere broer Kees heeft
dit seizoen een groot aantal
wedstrijden van de kant
moet bekijken. Zijn tweede
schorsing heeft hij net ach
ter de rug. Ook in figuurlijke
zin zit de club in de hoek
waar de klappen vallen.
Sinds de club als een vuurpijl
uit de Afdeling Leiden naar
de tweede Klasse scnoot,
gaat het nu sportief gezien
aanzienlijk minder. Al enke
le seizoenen is het twee
deklasseschap in gevaar. De
gradatie lijkt slechts een
kwestie van tijd. Op het mo
ment staat LDWS laatste.
Nóg zorgwekkender is de op
bouw van de vereniging.
Met ongeveer 150 leden is
LDWS een middelgrote club
in Leiden. De Vlietbewoners
hebben slechts één A-, B-
en D-jeugdteam. Een C-elf-
tal kan LDWS niet op de
been brengen. Onlangs werd
die ploeg teruggetrokken uit
de competitie. Volgend jaar
moet voor verscheidene spe
lertjes dispensatie worden
aangevraagd in verband
met hun leeftijd. Anders
kunnen zij de LDWS-kleu-
ren niet meer verdedigen.
Ter vergelijking de situatie
van drie jaar geleden: toen
telde LDWS nog zeven
jeugdteams.
De ongeveer 85 senioren zijn
verdeeld over vijf teams,
waaronder een Surinaams
elftal, dat zich afgelopen zo
mer aanmeldde. De reserves
komen uit in de tweede klas
se van de afdeling. Aanslui
ting met LDWS—I is er dus
niet. Jan Bekkering, die aan
het einde van de competitie
zijn 26-jarige trainerscar
rière afsluit, put zijn bank
zitters dan ook uit de A-ju-
nioren. Meer regel dan uit
zondering is dan ook dat,
bijvoorbeeld, Wil Akerboom
op zaterdag' tegen VVSB
A-3 uitkomt en de dag daar
op invalt tegen Roodenbur-
f-L
Ook de accommodatie is niet
'tweede-klasse' waardig.
Op één veld moet worden ge
traind en gespeeld. Omdat
het bordje „afgekeurd" in de
afgelopen maanden weken
lang het toegangshek 'ont
sierde', moest Bekkering
zijn spelersgroep geregeld
een 'rondje Vliet' laten lo
pen. Uit pure nood week de
club op de dinsdagavond uit
naar de Groenoordhal. Twee
jaar geleden trainde de se
lectie zelfs een enkele keer
op de parkeerplaats bij
LDWS. Een zelf neergezette
lichtmast diende toen als
'verlichting'.
De afkorting Leiden Door
Wilskracht Sterk geeft dan
ook aardig dè grote kracht
van LDWS weer. Inzet heeft
de club tot nu toe op de been
gehouden, maar de centrale
vraag in dit verhaal is niet
temin: heeft LDWS nog toe
komst? Om daar een ant
woord op te vinden, keek
Herman Poos een w eek lang
in de LDWS-keuken. Een
portret van een typisch
Leidse vereniging, die in (de-
gradatie-inood verkeert.
Tekst:
Herman Poos
Foto's:
Jan Holvast
een tik aan de dichtstbijzijn
de Lissenaar. Ik kan het al
leen niet bewyzen, want nie
mand wil getuigen".
Ger de Roode denkt ook dat
zijn naam in zijn nadeel heeft
gewerkt bij de bepaling van
de straf. Hij vindt dat mis
plaatst. „De slechte naam die
de familie De Roode heeft,
komt hoofdzakelijk door
Cees. Hij heeft een waslijst
van straffen. Daar ben ik in
feite de dupe van geworden,
want in de zeventien jaar dat
ik in het eerste speel, ben ik
welgeteld één keer geschorst
geweest". De 31—jarige Lei-
denaar zou dit jaar zijn 500ste
wedstrijd in het eerste
hebben gespeeld. Dat zeldza
me getal is nu onbereikbaar
geworden. „Ik had echt ge
hoopt nog zoveel wedstrijden
te spelen. Zou er eindelijk
eens wat positiefs over De
Roode in de krant staan",
glimlacht Ger de Roode,
„Maar misschien speelt
LDWS over twee jaar in de
vierde klasse Door mijn
mentaliteit zou ik my dan
nog kunnen handhaven op
dat niveau", spreekt hij zich
zelf moed in.
Figuren als Ger de Roode, die
zo intens voetbalminded zijn.
zijn geen uitzondering bij
LDWS. Sindskort kan ook
Harry van Hassel tot die
groep worden gerekend. Via
zyn eigen bar. het Uilennest,
leerde hij de doorsnee
LDWS-er kennen. Dit sei
zoen treedt Van Hassel. die
ooit in de betaalde jeugd bij
ADO speelde, als verzorger/
elftalbcgeleider op. Zyn por
tefeuille trekt hij geregeld
open als dat nodig is. Hij:
„Dit is myn enige hobby De
één stapt graag of gaat naar
de hoeren. Ik besteed mijn
geld hieraan. Op alle trainin
gen ben ik am.'.. I
hoef ik niet, maar ik doe het
om dichter by de jongens te
komen".
Van Hassel en de bestuursle
den Wil Sanders en Henk Pi
ket zijn onmisbaar voor de
vereniging Zij zijn min of
meer het geheime wapen van
LDWS. Piket en Sanders een
aparte plaats nemen M m
binnen de vereniging. Zon
dag zyn ze herkenbaar aan
hun driedelig kostuum en de
stropdas Hun grote kracht is
dat zij twee kameleons zijn.
In de bestuurskamer praten
ze 'netjes' met collega-be
stuurders en in de kantine
verstaan ze de taal van
i.Dws-.rs van kWn lol
groot, iedereen kennen zij
ook Als er wat aan de hand
is. springen zy er direct op.
Dankzij hun enorme betrok
kenheid weten zij de sfeer
goed te houden Maar laat dat
ook duidelijk zyn: het degra-
datievoetbal laat zyn sporen
na binnen de vereniging Bo
vendien lijkt de negatieve pu
bliciteit die LDWS geregeld
ontlokt de club in de toe
komst op te gaan breken Bij
velen schrikt dat af om zich
aan te melden. Bovendien
vergrijst de wijk Zuid-West
waar het gros der leden is ge
huisvest Terecht merkt se
cretaris Piket dan ook op:
„Zo kan het niet langer door
gaan. Binnen drie jaar moet
er wat gaan gebeuren". Vorig
jaar heeft de club al infor
meel over een fusie gespro
ken met buur VNL. die in de
Afdeling Leiden uitkomt.
De rotte plekken sullen moeten
worden weggesneden, zodat
de club in rustiger vaarvsatei
terecht komt Zonder 'om
streden' leden zal LDWS
kwalitatief gezien een stapje
terug moeten doen Over en
kele jaren kan de club het ge
zaaide wellicht oogsten geen
verdere terugloop van leden
LEIDEN Rauw, maar toch lekker. Het zouden de
kwalificaties van de door LDWS voorgeschotelde
maaltijd kunnen zijn. Enigszins afwachtend werd
de 'gast' ontvangen, maar later werd de slogan
'LDWS is goed voor jou!' volledig waargemaakt. De
club schetst met die reclamekreet aardig zijn grote
kracht. Enige voorwaarde om je thuis te voelen bij
de Vlietclub is, datje de taal van LDWS moet spre
ken.
In diezelfde reclamefolder staat dan ook: 'LDWS is geen vereni
ging die kapsones heeft'. In de praktijk betekent dat iedereen
familiair met elkaar omgaat. Van het manusje van alles met een
eerste elftalspeler tot de voorzitter met een veteraan. Iedereen
wordt op dezelfde wijze benaderd. Soms vloekend, want nie
mand verbloemt zijn mening. En soms gezellig bier drinkend
aan de bar, want ook de polssport beheersen de meesten goed.
Oud-eerste elftalspeler en nu ondermeer clubbladredactfur Hen-
ny Keyzer (37) vergelijkt met andere verenigingen: „Bij een gro
te club ben je een nummer. Daar tel je alleen mee als je hoog
speelt. Hier word je erkend en iedereen kent je ook. Je hebt bij
LDWS ook geen afstand tussen leden en bestuur. Henk (Piket,
de secretaris) is voor mij gewoon Henk, ondanks dat hij in het
bestuur zit".
Ben je eenmaal ingeburgerd dan is de kans groot dat de slogan
'LDWS is goed voor jou' verandert in 'LDWS betekent alles voor
mij'.
Hun enige binding is in feite
het bezoek van de trainingen
en de maandelijkse contri
butie-overschrijving. John
Haastrecht en Jan Flippo, die
beiden in Alphen aan den
Rijn wonen, voelen er bij
voorbeeld niets meer voor
wekelijks enige keren in Lei
den tegen een balletje te trap
pen. Voorts heeft Sjaak Mat
ters te kennen gegeven terug
te willen keren naar zijn oude
club, ZLC.
Ook Bekkering houdt het voor
gezien aan het einde van de
competitie De Leidenaar
heeft het bestuur inmiddels
een 16 pagina's tellend 'wit
boek' aangeboden, waarin hij
zijn bevindingen op schrift
heeft gezet.
Ondanks de klaagzang over het
gebrek aan kader (..Ik moet
zelf de ballen in orde ma
ken"), de accommodatie
(„Hadden wij meer op het
veld kunnen trainen dan
stonden we nu niet zo laag")
en het beleid („De club had
beter twee talenten kunnen
inpassen dan écn versleten
vedette binnen te halen in de
glorietijd"), concludeert Bek
kering: „Ik heb er twee leer
zame jaren achter de rug. die
ik nooit had willen missen
LDWS heeft een apart karak
ter. Alles wordt hier onge
nuanceerd en impulsief ge
zegd. maar ik weet dat het zo
niet wordt bedoeld".
„Ik zal een voorbeeld geven
„In de rust in een oefenduel
met Randstad Sport wil ik
van tactiek veranderen. Ger
de Roode wil ik van de spits
naar het middenveld terug la
ten zakken Waarbij hij ver
kondigt: 'Neem voor mij
maar een ander, want ik ben
geen jo-jo'. Een ander gaat
vervolgens naar huis of langs
de kant staat, maar wat doet
Ger' Hij zegt even later 'Bek
schuif wat op. Dan kan ik
naast u zitten in de dug out.
want we zyn toch niet kwaad
Een bijna wekelijks terugke-
r. Md Md btt LDWS: het ter-
rein is weer afgekeurd en dat
betekent in plaats nan op het
veld trainen een 'mndje^Vhet"
lopen Op de foto v.l.n.r. Erik
v d. Weyden Jerry Fakkel.
Chris Bouwer. Cees de Roode
Sjaak Matters. John Haastrecht
en Bart v.d. Weyden.
op elkaar. U hebt me er te
recht naast gezet' Dat bedoel
ik nou met apart. Zoiets heb
ik nog nooit eerder meege
maakt in die 26 jaar dat ik
trainer ben".
Ook in ander opzicht zal Bek
kering Ger de Roode nooit
meer vergeten. De kaakslag,
die hij uitdeelde aan SC Lis
se-verdediger Hennie van
Eeuwijk dreunt nu nog na.
Psychisch ging De Roode
zelf knock out. „Toen mijn
vrouw zei dat ik twee jaar ge
schorst was. kon ik dat niet
geloven. Ik dacht dat ze een
geintje maakte Vooral de
eerste week was ik er hele
maal kapot van. Voetbal is
mijn hele hebben en houcn.
Ik zou echt niet meer weten
wat ik nu moet gaan doen.
want voetbal betekent echt
alles voor mij. Ik mag ook
niet meer deelnemen aan zo
meravond- en zaalvoetbal
Die straf is terecht, maar ik
word nu overal buitengeslo
ten. Dat krijg je niet eens by
een moord De straf heeft ook
doorgewerkt in myn familie.
Myn vrouw en ouders wor
den overal aangehouden met
de vraag: 'Hoe gaat het met
i
Zyn vrouw vult aan „Bij
Blauw Zwart werd hij zelfs
nagewezen Zo van 'Dat
is—ie'. Ger de Roode heeft
bovendien een geheel andere
verklaring van dc rel ..Ik heb
dat nergens gelezen, maar ik
kreeg eerst een klap en daar
na draaide ik my om en gaf
Jan Flippo, uitkomend in het
eerste team: „Voor tachtig
van de ongeveer 150 leden is
deze club een sociale opvang.
Die jongens zitten hier elke
zaterdag en zondag. Voor
hun vrouwen en kinderen is
dat traditie. Als het voetbal
len wordt afgelast, ga ik lek
ker met mijn vriendin weg,
maar voor die mensen is afge
lasting een straf'.
Miecael („Maar noem mij maar
Chiel, want zo kent iedereen
mij") Gordijn is één van de
velen, die met LDWS naar
bed gaat cn ermee opstaat.
De 71-jarige Alphenaar is
pas vier jaar lid, maar is nu al
goud waard voor de vereni
ging. Elke morgen („Je mag
me controleren") is hij van
negen uur 's ochtends tot één
uur 's middags op de Vliet
aanwezig. Samen met zijn
maat Isaac Keyzer maakt hij
dan de kantine, kleedkamers
en bestuurskamer schoon.
„En als ze in het weekeinde
weieens roepen: 'Joh Chiel.
we hebben geen scheidsrech
ter. Wil jij fluiten?' dan leid ik
zo af en toe nog een wed
strijdje. Daar heb ik altijd zin
in. Je moet weten dat ik 17
jaar scheidsrechter ben ge
weest en op het moment rap
porteur ben. Voorts ontvang
ik de arbiter bij het eerste en
verkoop ik elke zondag loten.
Ach, je moet toch wat doen
Een volkstuintje is niets voor
mij. Ik ben nu eenmaal in het
voetbal opgegroeid en voel
mij thuis bij LDWS"
Stille werkers als Gordijn zyn
verankerd aan de club. Ook
het eerste elftal herbergt tal
van dergelijke personen. Piet
Ouwehand, Hanny Sjardijn
en Erik van der Weyden zit
ten in de kascommissie, Wim
Visser traint de jeugd en Gé
Dubbeldeman is verzorger.
Allen zijn geinteresseerd in
het wel en wee van LDWS.
Cees de Roode: „Als het der
de met tien man speelt dan
kom je dat te weten, want je
hebt een enorme binding met
de club".
Blijven de meesten thuis of
gaan op de tribune zitten als
ze geschorst zijn, Cees de
Roode dicht zich dan andere
taken toe: „Ik sjouw dan met
de tassen. Misschien ben ik
wel te veel met het voetbal
bezig, want ik zit dan ook al
tijd in de dug out. Dan loop ik
met de waterzak en verzorg
de spelers als ze geblesseerd
zijn. Ik moet erbij wezen,
want ik ben emotioneel te
veel betrokken bij de club".
Zijn voetbalcapaciteiten en de
betrokkenheid met de ver
eniging ten spijt, velen zien
liever de hielen dan het ge
zicht van Cees de Roode.
„Want hij en in mindere mate
zijn broer Ger zijn verant
woordelijk voor de slechte
naam. die LDWS heeft", re
deneren die LDWS-ers. Cees
de Roode (28) is zich dat ten
dele bewust: „Qua voetbal
ben ik goed gezien, maar als
individu zijn sommigen voor
mij bang. Ze zeggen: 'Cees de
Roode is een verschrikking'
Dat komt, omdat ik alles
recht voor de raap zeg. Er
wordt ook altijd gezegd: 'Die
twee van De Roode moet je
ontieglijk goed in de gaten
houden'. Je kan het navra
gen, maar nog geen enkele
trainer heeft last van ons ge
had. Dat wij toch zo'n slechte
naam hebben, komt omdat
voor ons een nederlaag en
een gelijkspel niet bestaan.
Als LDWS heeft verloren dan
zie je aan mijn snuit dat ik het
niet naar mijn zin heb".
„Je hoort mij echt niet zeggen
dat ik een brave jongen ben.
Ik weet dat mijn grootste
handicap praten is Ik zal
heus wel lastig zyn voor
scheidsrechters", biecht Cees
de Roode op ..Dat komt om
dat voetbal alles voor mij be
tekent. Zaterdag 's avonds
drink ik bijvoorbeeld nooit
bier Koffie en een paar liter
melk en clle naar de PTV ky
ken. Daar houdt het bij mij
wel op. De buitenstaanders
kennen ons niet. Die bestem
pelen LDWS als een a—socia
le vereniging. Die vragen:
hoe gaat het op het kamp? Ik
woon daar niet eens. maar
misschien komt dat wel door
mijn lange haren. Maar de
eerste moet nog worden ge
boren, die zegt dat ik naar de
kapper moet. Ze moeten me
nemen hoe ik ben".
De drang om zo hoog mogelijk
te voetballen, heeft De Roo
de, ondanks dat hij zich een
pure LDWS-er voelt, inmid
dels verleid om zich aan te
bieden by de zaterdag eer
steklasser Rijnsburgse Boys.
„Het bestuur vond het nog te
vroeg om te praten Als Rijns
burgse Boys mij niet wil heb
ben. ga ik naar een andere
club. want dat ik wegga is ze
ker. Ik wil die paar jaar dat ik
voor de boeg heb het beste
presteren".
Een uitloop van spelers dreigt
overigens by LDWS. Want
behalve dat leden een verbin
tenis tot hun dood met
LDWS gaan. zijn er ook bij,
die de kantine van binnen
amper kennen. Een mogelij
ke basisplaats bij een twee
deklasser heeft die mensen
naar LDWS gelokt. Omdat de
vereniging zo klein is. zijn de
vooruitzichten op zo'n stek
kie aanmerkelijk groter dan
elders. Trainer Bekkering:
„Bij ons spelen jongens in
het eerste, die bij andere ver
enigingen wellicht in het
tweede of derde zouden spe
len".
