Hockeyteam in de eindstrijd Renso Zwiers moet spullen inleveren Havermans behoudt koppositie "Strafexpeditie" Boekhorst beloond NOS-ploeg op vingers getikt. Misrekening Argentinië ZATERDAG 4 APRIL 1981 STEENBERGEN (GPD) - De strijd om het nationaal kam pioenschap pentatlon in de Steenbergse sporthal Het Crom- wiel is nog volledig open. Er zijn na de gisteren gespeelde vierde ronde nog vier serieuze kandida ten op de eindzege. Havermans, die dank zij zijn zege op Steures nog altijd koploper is, Bongers, Van der Smissen en Arnouts. Verrassend is wel dat Hans Vul- tink naar de rijen der kanslozen is verwezen. De Achterhoeker werd door Jos Bongers op zijn tweede verliespartij getrakteerd. Omdat de kadrist bij uitstek te gen Jan Arnouts ook al een punt liet liggen, is zijn achterstand op leider Havermans inmiddels ge groeid tot vier punten. Voor Louis Havermans lopen de zaken op rolletjes. Hoewel zijn positie momenteel rooskleurig is, krijgt Havermans nog wel af te rekenen met zijn grootste con currenten: Bongers, Van der Smissen en Arnouts. Jan Arnouts, die via zijn verwachte zege op Ben Velthuis in de race bleef met slechts twee punten achterstand op Havermans, heeft bijvoorbeeld een heel wat mak kelijker programma af te werken, als daar in dit kam pioenschap tenminste van ge sproken kan worden. Duidelijk is namelijk dat Nederlands top- biljarters elkaar op dit moment nauwelijks iets toegeven. De vele spannende partijen in Steenber gen getuigen daarvan. Alleen Ol- denzaler Ben Velthuis, nog altijd zonder winstpartij, valt enigszins uit de toon. Christ van der Smissen had grote moeite Piet Vet te kloppen. In een ruim zes uur durende mara- i de gaande man bij Donar, Jimmy Moore en Renso Zwiers Dupe van voorjaarsschoonmaak bij Donar GRONINGEN (GPD) Voor basketbaltrainer Maarten van Gent. die rigoureus de bezem hanteerde in de selectie van Nationale-Nederlanden-Donar, ligt het heel simpel: „Renso Zwiers zal mij een slechte coach vinden, en ik zie het niet meer in hèm zitten. Dan is het beter met zo iemand te kappen". De enige speler die sinds het begin van de sponsoring, acht jaar geleden, onafgebroken deel uitmaakte van de Groninger basketbalploeg, meer dan eens voor het nationale team uitkwam, driejaar achter elkaar tot de beste verdedi gers in de eredivisie behoorde en daarvoor ook werd onderscheiden en gezien zijn leeftijd (25) nog best een flink aantal jaren mee zou kunnen op het hoogste niveau, zit er wel mee zonder meer te zijn afgedankt. „Een benefietwedstrijd was nou ook weer niet nodig geweest, maar om op deze manier te moeten vertrekken is erg onbevredigend". thonpartij pakte de Willebrorder ten slotte beide matchpunten door het afsluitende driebanden naar zich toe te trekken. Daar voor was „Smis" al enkele malen goed weggekomen, met name in het ankerkader 71-2. De Westbra bander begon weliswaar met een serie van 107, maar zag Vet in de vierde beurt met 102 langszij ko men. De Berkhouter finishte twee beurten later ook als eerste, maar Van der Smissen benutte de nabeurt om remise te maken. Willy Steures, had voor zijn band- stootpartij tegen Havermans slechts zeven beurten nodig. Vooral zijn serie van 78 in de der de beurt was van topniveau. Ha vermans won het libre en de bei de kaderspelen en kon zich op die manier veroorloven een 29- 17-voorsprong bij het drieban den uit handen te geven door liefst 18 poedels op rij te fabrice- Vultink is na zijn nederlaag tegen Bongers kansloos voor de eerste plaats. Tot aan het driebanden hielden beiden elkaar in even wicht. Vultink evenwel kon het huzarenstukje van donderdag, toen hij Jan Arnouts in 17 beur ten klopte, niet herhalen. In 48 beurten haalde hij nu zegge en schrijve 21 punten. Arnouts bleef in de race door een gemakkelijke zege op de zwakke Velthuis, die alleen het drieban den won en remise behaalde in het libre. Arnouts' 47-1-partij was opnieuw van klasse, terwijl ook zijn bandstootzege in negen beurten er mocht zijn. Renso Zwiers, Groninger in hart en nieren in de op Amerikaanse leest geschoeide ploeg, is een van de zes die door Van Gent aan de dijk zijn gezet. Het vorig jaar kreeg de coach een spelersgroep voorgeschoteld die niet zijn keu ze was, nu heeft hij het helemaal alleen voor het zeggen. Vandaar de ingrijpende voorjaarsschoon maak. Het oordeel van Zwiers over Van Gent komt inderdaad overeen met wat de coach hierboven reeds naar voren bracht. Een analyse van diens werkwijze le vert nauwelijks positieve punten op, maar om niet te zeer van na trappende bewegingen beticht te kunnen worden tracht Zwiers zijn aanmerkingen een beetje binnen de perken te houden. Niettemin klinkt als zijn verweer: „Ik bestrijd een slecht seizoen te BUENOS AIRES (GPD) - Details bepalen vaak de resultaten in sportwedstrijden, gister morgen had Gijs van Heumen, de bondscoach van het Nederlands dameshockeyteam erop gestaan dat strafcornerspecialiste Fieke Boekhorst een deel van de vrije dag zou besteden aan het bijslijpen van haar specialiteit. Een dag later keek ze glunderend terug op de „strafexpeditie", omdat ze via vijf van de zeven doelpunten tegen de Sowjet-Unie de meeste inbreng had gehad in het behalen van de finale. De 7-3-overwinning lijkt een resul taat waaraan geen enkel „maar- tje" kleeft, hoewel de Oranje- ploeg in de aanvangsfase door een hel moest, omdat keepster Det de Beus al na twee minuten de eerste goal sedert haar komst naar het wereldkampioenschap in Buenos Aires kreeg te incasse ren. En maar nauwelijks op gelij ke voet, keek Oranje weer tegen een achterstand aan: 1-2. Overi gens wel de laatste keer, omdat de zaak vanaf dat moment defen sief dicht zat en Fieke Boekhorst nauwelijks faalde in de afron ding van de kansen. Gijs van Heumen had er nog zo op gehamerd. José Poelmans moest de aalgladde Natella Krasnikova schaduwen, Margriet „Arie" Ze- gers mocht spits Natalia Buzuno- va geen meter geven en Natalia Glubokova diende door Lisette Sevens te worden ingedamd. Van het hele plan kwam geen snars terecht, omdat het Oranje trio op de „man" lette en de bal vergat. Aangezien het Sowjet- trio het op pure snelheid won, leek de Nederlandse defensie op een Emmentaler-kaas. Toen ech ter de Nederlandse spitsen de aanvoer naar het spelbepalende trio afsneden, was de Russische koek op. Aan de andere kant glunderde de 23-jarige Helmondse Fieke Boekhorst van oor tot oor. Vie rentwintig uur eerder had coach Gijs van Heumen haar ruim een uur op de vingers gekeken. „Ik keek op het moment dat ik zou gaan schieten naar de keepster. Dat was mijn fout. Ik raakte de bal nooit lekker. Ik moest me be wust op de bal concentreren. Het verschil is vandaag wel duidelijk gebleken, maar het is iets dat ik zelf had moeten zien". Een eerlij ke verklaring waarom de Neder landse corner tegen het zwakke Oostenrijk en Spanje van nul en gener waarde was. Precies op tijd heeft de door examenzorgen gekwelde studente aan de Til- burgse academie voor LO de vorm te pakken. Finaleduel bij LFC op 5 mei LEIDEN - De finale van het Zilve ren Molen toernooi zal dit jaar niet op 30 april maar op 5 mei worden gespeeld. Dit in verband met de ingelaste competitiewed strijd van hoofdklasser UVS, één van de ploegen die zich bij de laatste vier van het door LFC georganiseerde evenement schaarde. Aanstaande dinsdag 7 april ont moeten Lugdunum en FC Am sterdam C elkaar in het eerste duel voor de halve finale. De wedstrijd begint om 20.00 uur. Een week later moet de ontmoe- 1 ting tussen UVS en RCL uitsluit sel brengen welke ploeg zich als tweede plaatst voor de finale. Die beslissende wedstrijd op 5 mei begint ook om acht uur 's avonds. Derdeklasser LFC treedt morgen in en tegen Den Hoorn aan om de resterende twaalf minuten het destijds gestaakte duel tus sen beide verenigingen te spelen. De Leidse ploeg moet trachten met tien man Bles Zuma werd toen uit het veld gezonden de 1-1 stand te verdedigen. Vanavond om half zes wordt het duel Hillegom-Roodenburg ge speeld. Het betreft een wedstrijd voor de vierde ronde van de strijd om de KNVB-beker. „Bijl" Niet alleen met haar „bijl", maar ook defensief gaf ze de toon aan. Een must, omdat voorstopper Margriet Zegers „het niet had' vanwege een opstandige maag en het feit dat haar opponente Buzunova haar ploeg voorging in de Russische specialiteit: hak- (ADVERTENTIE) BEZOEKT ZONDAG A.S. DE BELANGRIJKE COMPETITIE-WEDSTRIJD V.T.L.- WARMUNDA aanvang 2.30 uur. Terrein "Sportpark de Vliet". ken op de bal, de stick en de te genstander. De Amsterdamse ging er mentaal aan onderdoor. Niet zo vreemd, want onder an dere Natella Krasnikova bewijst via het voeren van de stick met de linkerhand dat ze haar oplei ding heeft genoten bij een ijshoc- keyclub. Het „high-sticking" en de body- check zijn in Nederland gehand haafd, iets waarover Gijs van Heumen zijn schande heeft uige- sproken. Zoals hij twee dagen eerder de vrees had geuit dat zijn team wel eens gehavend aan de finale zou moeten beginnen. Al leen Marjolein Eysvogels knie werd na afloop in ijs verpakt, voor het overige werd het blessu releed naar de achtergrond ge drongen. Tranen Vreugde vooral bij Toos Bax, die vlak voor tijd de kans kreeg haar honderdste interland met een doelpunt op te fleuren. Het kwam er niet van, maar de opborrelen de tranen hadden alles met blijd schap te maken. „Ik was nerveus. Ik heb vergeten de totodie we el ke morgen maken, in te vullen en vlak voordat de bus vertrok be merkte ik dat ik mijn shirt was vergeten. Het doetje toch wel iets, als eerste de 100 te halen en zeker in een wedstrijd die je met 7-3 wint". Scoreverloop: 2e min. Lidia Glub- kova 0-1,4. Fieke Boekhorst (s.c.) 1-1, 9e min. Irene Hendriks mist strafbal, 15. Nadezhad Filivova 1- 2, 19. Fieke Boekhorst (s.c.) 2-2, 23. Fieke Boekhorst (s.c.) 3-2. 29. Sandra le Poole (rebound van stafcorner) 4-2. 34. Fieke Boek horst (s.c.) 5-2, Rust, 43. Fieke Boekhorst (s.c.) 6-2, 51. Laila Ak- merova 6-3, 52. José Poelmans (strafbal na s.c.) 7-3. West-Duitsland Het Nederlands dameshockey team speelt morgenavond de fi nale van het wereldkampioen schap in Buenos Aires tegen BUENOS AIRES (GPD) - De NOS-equipe, bestaande uit commentator Hans Brian, ca meraman Henk Eitink en ge luidstechnicus Harm Duin, wilde gisteren na aankomst in Buenos Aires wat beelden schieten in de Argentijnse hoofdstad, als warming-up voor het toernooi om het we reldkampioenschap hockey. Ze trokken naar de Plaza de Mayo, waar de „dwaze moe ders" elke donderdagmiddag hun protestrondjes lopen. Ook de Nederlandse dames- ploeg vertoefde daar een poosje, maar voordat het NOS-trio de apparatuur kon opstellenzaten ze al in een auto van de Argentijnse poli tie. Op het bureau werd hen duidelijk dat ze met hun auto niet op het plein mochten par keren. Nadat ze in vrijheid waren gesteld, trokken ze op nieuw naar het plein,- maor toen waren de moeders al naar huis... I aartsrivaal West-Duitsland. De oosterburen wonnen de halve fi nale met 2-1 van Australië, dat in de groepswedstrijden van Ne derland had verloren. In de twee voorafgaande finales (Madrid 1978 en Vancouver 1979) won Oranje met respectievelijk 1-0 en 4-1 van West-Duitsland, dat op 30 november 1930 voor het laatst van Australië had ge wonnen. Die traditie is nu door broken. De doelpunten werden gescoord door Christina Moser, die nu op een totaal staat van acht, Martina Koch (totaal zeven) en Susan Watkins. De topsco rerslij st wordt aangevoerd door Fieke Boekhorst, die in zes wed strijden twaalf doelpunten pro duceerde. Fieke Boekhorst zag haar extra trainingsarbeid worden beloond met vijf van de zeven treffers tegen de Sowjet-Unie. BUENOS AIRES (GPD) De halve-finalewedstrijd op het wereldkam pioenschap hockey in Buenos Aires tussen Nederland en de Sowjet- Unie werd zonder opgaaf van redenen anderhalf uur vervroegd. De uitleg voor de verzetting was simpel. De Argentijnen hadden erop gere kend dat de eigen ploeg de halve finales zou halen, waardoor het tegen Nederland zou moeten spelen. Nu ontmoetten de Argentijnen de Belgi sche dames en de organisatoren vonden het - terecht - te gek dat Neder land-Rusland op hetzelfde tijdstip zou worden gespeeld als het duel om de plaatsen vijf tot en met acht: Argentinië-België. Het was de Argentijnse eer kennelijk te na om eerlijk te zeggen dat ze mis hadden gekleund. Of, liever gezegd, dat de ploeg hen in de steek had gelaten, want dat de gastvrouwen over het allerminst imponerende Ja pan zouden struikelen, was inderdaad niet te hebben gespeeld, het was zeker niet zwakker dan het jaar daar voor. Ik schoot zelfs tegen een hoger percentage, maakte wel minder punten, maar dat kwam door de kortere speeltijd die Van Gent me gaf. Gemiddeld zo'n twintig minuten en dat was een teruggang van zowat vijftien mi nuten". Toch maakte Zwiers in de compe titie niet de indruk nog met veel plezier en animo te spelen. De bezieling was soms ver te zoe ken. „Mijn instelling is inder daad niet zo geweest als voor heen. Maar wat wil je ook als al les steeds voorspelbaar verloopt. Iedereen kreeg in elke wedstrijd precies de voor hem gereserveer de speelminuten. Of je nou goed of slechts speelde deed er niet toe. Dan sluipt er toch een gevoel in van: wat zal ik me ook uitslo ven. Bovendien zat er een coach aan de kant die het geen hol inte resseerde, zo zat hij er tenminste bij. Onder Jim Parks (een vroe gere coach) stond ik politieagent te spelen, moest ik ervoor zorgen dat hij en Pete Miller geen tech nische fout kregen. Dat was het andere uiterste. We hebben over dit hele seizoen geen enkele technische fout gehad, dank zij de strafmaatregel die Van Gent hiervoor had aangekondigd. Daarom hield iedereen zich wel koest. Maar ondanks dat ik min der geinterresseerd scheen heb ik maximaal voor het team pro beren te spelen, veel assists gege ven". Door de spelers eruit te zetten op wie hij geen vaste greep had, heeft Van Gent volgens Zwiers de weg van de minste weerstand gekozen. „Het is natuurlijk de gemakkelijkste manier om zo te handelen als je het overwicht mist. Ik ben beslist geen dwars ligger, maar was wel duidelijk met mijn kritiek als ik het nood zakelijk vond iets te zeggen. Mi ke Schultz is moeilijk te coa chen, maar het was aan Van Gent ervoor te zorgen dat hij het hele jaar optimaal functioneerde. Er is nooit in zijn speeltijd gesnoeid. Had hij hem maar eens langer op de bank gezet, daar zijn die Ame rikanen heel gevoelig voor. Schultz was altijd kwaad als hij even gewisseld moest Worden, hij beschouwde dat als een af gang. Met John Franken waren er problemen tot hij in de gaten kreeg dat zijn positie voor het volgend jaar kritiek werd. Hij is daarna bijgedraaid, maar geld vormt zijn enige motivatie". De spelers van Donar, van wie de meesten toch op een behoorlijke (Amerikaanse) scholing en erva ring kunnen bogen, vonden het maar niks dat Van Gent zich op een voetstuk plaatste en geen in menging in zijn aanpak duldde, terwijl er aan zijn kennis van de materie getwijfeld werd. Zwiers: „Hij had toch zijn voordeel kun nen doen met onze zienswijze zonder dat de spelers de dienst uitmaakten. Zo deed Jan Kam man het een jaar eerder ook. Er was met Van Gent nooit zo'n goed contact en het was voor hem vervelend dat wij de afgelo pen jaren beter gewend zijn ge weest. Ach, hij was veel te vaag in alles, niet gedetailleerd ge noeg". Voor Renso Zwiers kwam de bood schap dat Van Gent van hem af wilde niet helemaal als een ver rassing. Toen de competitie nog in volle gang was voorspelde de coach reeds zijn team drastisch te zullen wijzigen. „Toen voelde ik het al wel aankomen, maar aan de andere kant, Van Gent heeft wel eens vaker dingen gezegd met een bijbedoeling. Om ie mand te prikkelen bijvoorbeeld, maar die methode werkte totaal niet. Verder had ik eens rondge keken naar de alternatieven en die er voor mij zouden zijn en die zag ik niet zo. Een speler met acht jaar eredivisie-ervaring doe je toch maar niet zo weg, dacht ik. Daarom kwam de klap toch nog vrij hard aan", geeft Zwiers, die waarschijnlijk bij Celentas gaat spelen, toe. Hij wenst Donar zeker geen fiasco toe. maar voorziet wel een kritie ke toekomst: „Er zal heel wat ge presteerd moeten worden om het publiek weer terug te krijgen. Van Gent zet nu echt zijn reputa tie op het spel. Hij kan niemand anders meer de schuld geven als het weer mis gaat. Mocht het fout lopen dan gaat de sponsor onge twijfeld binnen twee jaar de steun afbouwen en is het hele maal gebeurd".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1981 | | pagina 11