IRijnsburg mooimaar niet om te
Polder en gemeente botsen over Ringdijk
euwe opvangtermijn
tn drie maanden voor
ietnamezen te kort
Vietnamese bootvluchtelingen een jaar in de bollenstreek
jlympia s
mr eindigt
Hillegom
Zolang overeenkomst tussen partijen uitblijftis weg onveilig
ringdijk moet veilig
weede Kamer heeft onlangs een motie aangenomen, ingediend door
vrouw C. H. Evenhuis-Van Essen van het CDA, waarin voor buiten-
dse vluchtelingen een eerste opvangtermijn van niet langer dan drie
anden wordt voorgeschreven. In die periode moeten de buitenlan-
;s worden voorbereid op het leven in de Nederlandse samenleving.
Villem Wesseldijk van de Vereniging voor Vluchtelingenhulp kan
a die motie wel voorstellen. "We hebben de afgelopen tijd een aantal
Iprekken met minister Gardeniers van CRM gehad en zijn samen
|t haar ontevreden over de lange opvangtijden die nu vaak voorko-
gn. Een periode van drie maanden is voor vluchtelingen uit Oost-
fropa of Zuid-Amerika misschien wel te doen. Die mensen zijn vaak
lelijk vertrouwd met onze cultuur".
>etreft Vietnamezen vindt hij de in de motie gestelde termijn te kort.
periode van zes maanden vindt hij wel beter. Op het moment is
iter een periode van negen maanden toegestaan en ook die tijdsduur
rdt vaak overschreden. Floris Verhoef, één van de twee maatschap-
ijk werkers in "De Zeeleeuw" in Noordwijk. noemt twee redenen
irvoor:
gemeenten zitten eigenlijk klem. Er is een groot tekort aan wonin-
i. Ze hebben vaak al moeite hun eigen inwoners fatsoenlijk onder
(c te krijgen. Dan is het des te moeilijker om woonruimte voor boot-
ichtelingen te vinden. Daarnaast is de afdeling vrijwilligerswerk van
"Vereniging voor Vluchtelingenhulp zwaar onderbezet. Wij streven
A^aar voor elk Vietnamees gezin een Hollands contactgezin te hebben,
kan helpen met de problemen die deze mensen ontmoeten. Maar
contactgezinnen kun je ook niet laten droogzwemmen. De begelei-
g daarvan is op het moment onvoldoende".
Tussen altaar en tafeltennistafel: de Vietnamese bootvluchtelingen in Nederland verkeren op de grens
van twee culturen. Een aantal van hen woont en werkt al in een Nederlands samenlevingsverband. Toch
blijft het verlangen naar het vaderland sterk.
5T- EN BOLLENSTREEK Een versleten bankstel, houten hoteltafeltjes met een
?ed erop en twee tafeltennistafels behoren tot de inventaris van de grote hal van hotel
>e Zeeleeuw" in Noordwijk. Aan het plafond hangen lange slierten papieren slingers
kunstig geknipte vormen in allerlei kleuren. Tegen één van de wanden staat een
provisorisch altaar, waarop een paar kaarsen branden. De versierselen zijn restanten
n de boeddhistische nieuwjaarsviering, die enkele dagen geleden heeft plaatsgevon-
i. Een aantal Vietnamezen is graag bereid voor een foto te poseren, maar niet met z'n
leën: dat brengt ongeluk.
|l "De Zeeleeuw" is al bijna an-
half jaar in gebruik als op-
gcentrum voor Vietnamese
ichtelingen. Voor hen vormt
de toegangshaven tot wat ze
If hun tweede vrije vaderland
men. In de "Zeeleeuw" krui
de twee culturen van Oost en
st elkaar.
in oktober 1979 de eerste
iep arriveerde was er veel be-
gstelling voor deze mensen,
dan toch maar. soms weken-
Sjig. in een klein bootje op de
jjlinese Zee hadden rondgedob-
iird Inmiddels heeft een aantal
lljdnnen van deze eerste stroom
jijelders in Nederland een huis
i;i;:kregen. De eerste romantiek is
voor Vluchtelingenhulp.
"De Zeeleeuw" in Noordwijk is
'éen van de centra waar ze een
eerste opvang krijgen. Dan krij
gen ze taalles, maken ze excur
sies. kortom, worden ze voorbe
reid op de Nederlandse samenle
ving.
"Je moet het je voorstellen als een
soort wedergeboorte. Ze moeten
in zes maanden leren waar wij
ons leven over hebben gedaan",
stelt Floris Verhoef, één van de
twee maatschappelijk werkers
die de Vietnamezen in "De Zee
leeuw" begeleiden. "We streven
ernaar dat ze na die periode er
gens in Nederland worden ge
plaatst. maar in de praktijk duurt
het meestal langer".
|f Do Vietnamezen zijn een In Noordwjjk v|rblijven op het
liiiiiïuwe minderheidsgroep in ons
iiiiiitd geworden, waarvoor de be-
ii: igstelling van de gemiddelde
iderlandcr wel z'n verzadi-
iigspunt heeft bereikt.
land biedt inmiddels gastvnj-
id aan 4400 Vietnamezen. De
ïesten zijn hier gekomen via
ichtelingenkampen in Oost-
ië of zijn in de Chinese Zee op
pikt door een Nederlands
lip. In ons land worden ze op
vangen door de Vereniging
LEGOM - Glympia's Tour
•or Nederland eindigt dit
r in Hillegom. Dankzij be-
liddcling van onder andere
rgemeester drs. J. Hei-
lans van Hillegom. die er
<k voor zorgde dat een etap-
van die nationale rentour
d verreden in zijn vorige
|andplaats Hulsberg, heeft
finish van Olympia's tour
porlopig niet meer plaats in
'msterdam. Hillegom wil
'iet de finish van de rentour
ndelijk gezien wat meer in
s schijnwerpers komen,
i de tour doen zo'n 140 ren-
ers mee uit onder meer Rus-
nd. Tsjecho-Slowakije. En
/land. Frankrijk. Nederland
i waarschijnlijk ook uit Bel-
e en Amerika. Ter gelcgen-
eid van de finish van de tour
p 5 juni worden die dag vele
:tiviteiten georganiseerd,
en feestprogramma wordt
lans voorbereid door een
3mité waarin zitting heb-
en: de gemeente Hillegom.
e Ren- en Tourvereniging
ollcnstreek. de Onderne-
lersvereniging Hillegom en
e plaatselijke harddraverij-
ereniging. De kosten van de
ctiviteiten en de tour wor-
en betaald door het bedrijfs-
iven.
laatste etappe van de tour,
anaf Zoetermee. eindigt om-
Ireeks 16.00 uur in de Hille-
omse Hoofdstraat. De 140
?nners rijden in de bollen-
treekgemeente nog een par-
ours van zo'n 30 kilometer.
>e eerste renners komen
'larschijnlijk al rond half
ne vanuit de Haarlemmer-
leer de gemeente Hillegom
innen. Het parcours van
en kilometer wordt drie
eer gereden. De route is als
olgt. Meerlaan. Prins Hen-
nkstraat. Meerbeekstraat,
loofdstraat richting Leiden,
.eidsestraat, Hyacinthlaan.
tie Loosterweg. Venebur-
erlaan. 2de Loosterweg. 1ste
S. loosterweg. Pastoorslaan,
Ifeeresteinstraat, eindpunt
loofdstraat.
moment 87 bootvluchtelingen.
Meer dan de helft van hen be
hoort nog tot de eerste lichting,
die in oktober 1979 in ons land
arriveerde.
Sleutel
Het is moeilijk om hoogte te krij
gen van de Vietnamezen in
Noordwijk. niet zozeer vanwege
het stereotiep van de Oosterse
ondoorgrondelijkheid, maar wel
omdat onze taal de Vietnamezen
voor haast onoverkomelijke pro
blemen plaatst. In gebrekkig Ne
derlands vertelt Ly Hien Minh
hoe hij in eind 1979 in ons land is
gekomen:
"Drie keer heb ik geprobeerd Viet
nam te ontvluchten. De eerste
keer ging het niet door, de twee
de keer belandde ik voor vier
maanden in de gevangenis. Uit
eindelijk ben ik samen met drie
honderd anderen ontvlucht naar
het vluchtelingenkamp Pulan
Bidong in Maleisie".
Hij vervolgt: "In Vietnam is nu
geen vrijheid. Je kunt niet praten
en gaan waar je wilt. De commu
nisten halen alle bezittingen van
de mensen die een beetje rijk zijn
weg. Voor 1975 zat ik op school,
maar omdat mijn broer in het
(Amerikaanse) leger was, mocht
ik na de machtsovername niet
meer naar school terug".
De ouders van Ly zijn nog in Viet
nam. Als die naar Nederland ko
men wil hij niet meer terug naar
zijn geboorteland. Hij heeft net
de sleutel gekregen van een huis
in Capelle aan den IJssel en wil
daar een administratieve oplei
ding gaan volgen.
Het is moeilijk om uit gesprekken
met Vietnamezen een genuan
ceerd beeld te krijgen van de hui
dige toestand in hun land. "De
communistische hemel is het pa
radijs van de graftomben. Pas als
ze zijn gestorven, worden de
mensen er eindelijk rustig en ge
lukkig", staat in hun contact
blad.
Haat tegen de communisten over
heerst. Sommigen willen terug
naar hun land om tegen hen te
vechten en smeden hiervoor
plannen, samen met andere
vluchtelingen in West-Europa en
Noord-Amerika.
Of ze hiermee de mening van de
meerderheid van de bevolking
van Zuid-Vietnam vertolken
wordt niet duidelijk. Of het on
der de Amerikanen zoveel beter
was ook niet. Wel klinkt het aan
nemelijk dat de bootvluchtelin
gen ten dele tot de meer welva
rende Vietnamezen behoren.
Sommigen vertellen met spijt
over hun vroegere welstand in
Vietnam. Met de vluchtpogingen
per bootje over de Chinese Zee
schijnen aanzienlijke bedragen
gemoeid te gaan.
Jan-Willem Wesseldijk van de Ver
eniging voor Vluchtelingenhulp
heeft het dan ook moeilijk met
de vluchtelingenstatus die de
Vietnamezen genieten:
"Vluchtelingen uit bijvoorbeeld
Turkije en Etheopië worden
maandenlang ondervraagd en
moeten duidelijk kunnen aanto
nen, dat ze in hun eigen land
werden vervolgd. Op Vietname
zen worden die kriteria niet toe
gepast. Als ze door een Neder
lands schip worden opgepakt
kunnen ze in Nederland zo asiel
krijgen en kunnen ze hun naas
ten laten overkomen door ge
zinshereniging aan te vragen.
Daarmee wil ik helemaal niet
zeggen dat we die mensen niet
zouden moeten opvangen hier.
Wel zou het goed zijn om op ie-
Boterham
In Rijnsburg wonen sinds juni van
het vorig jaar drie Vietnamese
gezinnen. Ze zijn familie van el
kaar: vader en moeder met een
aantal nog thuiswonende kinde
ren bewonen één van de flatwo
ningen. In de andere huizen wo
nen ook kinderen van hen. Allen
hebben eerst een aantal maan
den in Noordwijk gezeten.
Vader Phan Chanh Ngoc houdt
duim en wijsvinger vlak bij el
kaar om aan te geven hoeveel
Nederlands hij kent. "Wel goed
om in Rijnsburg te wonen", ver
zekert hij. "Mensen willen hier
altijd helpen. Het is hier mooi
maar niet om altijd te blijven".
Een deel van zijn familie woont
nog in Vietnam en dat is een be
langrijke reden om terug te wil
len. In Vietnam was hij visser.
Hij is met zijn eigen boot uit
Vietnam vertrokken. Ook hier
zou hij graag in de visserij willen
werken, maar dat is erg moeilijk.
Hij heeft nu een baan bij de vei
ling.
De contacten met de Nederlandse
samenleving zijn aan tal van din
gen te merken. De kamer van de
flatwoning is versierd met pa
pierknipsels en enkele boeddhis
tische beeldjes, maar aan de
muur hangt een foto van een mo
torrijder. De jongste kinderen
zijn niet bij de tv weg te slaan. De
oudste zoon is bezig met rijles
sen. een andere wil graag op
dansles. De familie eet nog over
wegend Vietnamees: rijst, kip en
vis. Maar als de mannen moeten
werken gaat er toch al een boter
hampakje mee.
"Het is duidelijk dat ze best aan
passingsmoeilijkheden hebben",
vertelt mevrouw Vehmeier van
de Rijnsburgse vnjwilligers-
groep.
"Vooral de taal is een grote barriè
re. Bij de bevolking is er soms
een intolerante houding te mer
ken. Ze zien Vietnamezen rond
rijden op een nieuwe fiets en
denken: die komen hier even ons
geld opmaken. Het is belangrijk
om te weten dat ze een lening
van CRM hebben gekregen, die
ze zo gauw ze een vaste baan
hebben maandelijks moeten te
rugbetalen. Je moet ook niet ver
geten dat hun levensinstelling
heel anders is. In Vietnam was
geld niks waard. Daarom zetten
ze alles graag om in waren."
Misdienaar
Lisse herbergt vier Vietnamese ge
zinnen. Ook hier worden zij be
geleid door een kerngroep en een
aantal contactgezinncn. Ook in
Lisse krijgen de Vietnamezen
nog regelmatig taallessen. In te
genstelling tot de Vietnamezen
in Rijnsburg zijn die in Lisse al
lemaal katholiek. "Echt katho
liek", benadrukt de heer Hou-
waard van de kerngroep. "Elke
zondagmorgen zitten ze in de
kerk. Dat bevordert wel het con
tact met de Lissenaren. Sommi
ge kinderen zijn al misdienaar.
De mannen, op het moment van
het gesprek allemaal door de
griep geveld, hebben allen een
baan. drie via een gewenningsre-
DONDERDAG 26 FEBRUARI 1981
Vietnamees
nieuwjaar
in Rijnsburg
en Noordwijk
vuurwerk
in februari
Tet Ngu Dan, gelukkig nieuw
jaar hebben de Vietnamezen
elkaar dezer dagen toege
wenst. Het Tet-fecst is in
Vietnam het grootste feest
en wordt gevierd op de eer
ste dag van de eerste maand
van het maanjaar en de twee
daarop volgende dagen. Elk
jaar is genoemd naar een
dier. Dit jaar is het jaar van
de haan. dat volgt op het
jaar van de aap.
"In Vietnam hadden we dan
twee weken vrij", vertelt Ly
Hien Minh, die in 'De Zee
leeuw" woont. "Maar in
Noordwijk is het ook goed
gevierd. We hebben een al
taar gemaakt, dat we heb
ben aangeboden aan de
landgenoten die op de
vlucht zijn omgekomen. Al
les wordt van tevoren voor
bereid zodat we tijdens het
Tet-feest niets hoeven te
doen dan praten, eten, dan
sen en kaartspelen". Vreemd
genoeg gebeurt dat dansen
niet op Vietnamese muziek.
"Daar kun je niet zo goed op
dansen", meent Ly. "Daarom
was er disco".
Ook de Vietnamezen in Rijns
burg hebben het nieuwjaars
feest gevierd. De eerste dag
onder elkaar, maar op de
tweede dag van het feest
hadden ze een grote maal
tijd georganiseerd, waar
voor ook de leden van Rijns
burgse contactgezinnen en
de buren waren uitgeno
digd. Bij de gemeente had
den ze vergunning aange
vraagd om zaterdagmiddag
om vier uur vuurwerk af te
steken, zodat het nieuwjaar
knallend kon worden inge
luid.
Het boeddhistische nieuw
jaarsfeest is omgeven met
tal van rituelen. Zo moet
men tijdens deze dagen alle
ruzies vermijden. Op nieuw
jaarsdag mag de vloer niet
worden geveegd. De eerste
drie dagen /an het nieuwe
jaar mag geen afval worden
weggegooid. De eerste be
zoeker in het nieuwe jaar is
erg belangrijk. Zijn komst is
bepalend voor het wel en
wee van de familie in het
nieuwe jaar.
geling bij een bedrijf in Noord-
wijkerhout. Ze tonen zich erg
dankbaar voor de opvang en vele
aandacht die ze in Nederland
krijgen. Toch overheerst ook on
der hen de wens om terug te ke
ren naar hun vaderland.
ARIEJAN KORTEWEG
HAARLEMMERMEER Het blijft vooralsnog
onduidelijk of de gemeente Haarlemmermeer
op korte termijn de volledige zeggenschap
krijgt over het reilen en zeilen op de Ringdijk.
De gemeente wil de dijk van de huidige eige
naar, het waterschap Groot Haarlemmermeer,
overnemen. De onderlinge voorwaarden bot
sen echter.
De vraag of de gemeente binnen
kort verantwoordelijk wordt
voor de dijk is met name interes
sant voor de bewoners van de
Ringdijk. Zij dringen al jaren aan
op verkeersmaatregelen op de
gevaarlijke dijk. Noch de ge
meente. noch de polder wensten
tot op heden voor de kosten die
daaraan zijn verbonden op te
draaien.
Enige tijd geleden werd zelfs mi
nister Tuijnman van verkeer ge
vraagd in deze kwestie te bemid
delen en eventueel een uitspraak
te doen over wie nu eigenlijk ver
antwoordelijk is voor de kosten.
De minister beperkte zich echter
tot het adv'ies dat de twee bestu
ren alsnog om de tafel moesten
gaan zitten om gezamenlijk tot
een pasklare oplossing te komen.
Nu is gebleken dat hel waterschap
bereid is om over de overname
van de dijk door de gemeente te
praten, is de strijd ontstaan over
de afspraken die daaromtrent
moeten worden gemaakt. Heet
hangijzer blijkt de wens van de
gemeente ook de opstal- en erf-
pachtpercclen met de daaraan
verbonden rechten over te ne
men. Dat laatste stuit het water
schap tegen de borst.
Financieren
Dijkgraaf W.F. de Vreeze zegt mets
voor een overname van de dijk
op grond van dergelijke voor
waarden te voelen. "De gemeen
te heeft laten weten dat een deel
van de kosten voor het onder
houd en de voorzieningen op de
dijk zullen worden verhaald op
de dijkbewoners zelf. Wij hebben
verplichtingen tegenover die
mensen. Als de gemeente alles in
handen krijgt is het goed moge
lijk dat de dijkbewoners meer
geld moeten neerleggen. Wij zeg
gen dan ook vierkant nee tegen
een overname op basis van die
afspraken"
De dijkgraaf, tevens burgemeester
van Leidschendam. laat door
schemeren dat de polder best be
reid is een flink bedrag op tafel te
leggen bij de overname van de
dijk door de gemeente. "Maar
hoe wij dat gaan financieren is
onze zaak. Daar heeft de gemeen
te zich niet mee te bemoeien. Wi j
bepalen uit welk potje dat geld
komt".
De Vreeze benadrukt dat het bij
een overname enkel zal gaan
over het beheer en onderhoud
van de weg op de dijk. De zorg
voor de dijk als waterkering
blijft bij het waterschap. "Ik
hoop dat de gemeente daar goed
rekenschap van neemt", vult de
dijkgraaf aan.
Zwarte piet
Intussen is de sfeer rond de onder
handelingen tussen gemeente
en polderbestuur verre van ka
meraadschappelijk. Over en
weer wordt de zwarte piet naar
elkaar toegeschoven. De Vreeze
verdenkt met name wethouder
Kamper ervan tegenover de dijk
bewoners het polderbestuur als
de grote schuldige aan te wijzen
als het gaat over het uitblijven
van verkeersmaatregelen op de
dijk.
"Een verdraaiing van de feiten",
constateert de dijkgraaf. Volgens
hem is het juist de gemeente die
steeds nalatig is geweest: "Als
nieuwe wijken worden opgele
verd dan ontbreekt daarbij
steeds weer een goede infra
structuur (wegen, leidingen etc
red.). De auto's moeien hun weg
zien te vinden via de Ringdijk.
Dat is natuurlijk wel makkelijk,
gebruik maken van andermans
terrein
Een ander verwijt van de dijkgraaf
aan het adres van de gemeente is
dat deze instantie zou pronken
met de veren van anderen. De
Vreeze legt uit: "Ze doen daar
net of alle ideeën van hen afko
men. Dat is bepaald niet waar
Wij hebben uiteindelijk het voor
stel om tot een studie voor over
name van dijk te komen op tafel
gelegd en niet de gemeente, zoals
uit publicaties van de gemeente
blijkt".
Kwaadheid
De dijkgraaf ontkent dat de polder
nooit iets zou hebben gedaan aan
het onderhoud van de weg op de
dijk. "Ik tart de wethouder een
weg in de Haarlemmermeer aan
te wijzen die er beter bijligt dan
de Ringdijk". Hij vindt overigens
dat de gedachten over de functie
van de dijk de laatste tijd wel erg
vreemde vormen gaan aanne
men. De dijk. zo benadrukt hij.
dient in eerste instantie nog
steeds als waterkering en niet als
verkeersweg.
De kwaadheid die door het uitblij
ven van verkeersmaatregelen op
de dijk bij de dijkbewoners is
ontstaan, kan de dijkgraaf zich
levendig voorstellen. "Laat ze
maar protesteren. Het kan niet
vaak genoeg worden gezegd dat
de dijk geen verkeersweg mag
zijn".
Ki mul uk in (Ir Hou rlen
t verleden diverse ac
vernanie op korte terinij
De gemeente wil de dijk van hei wate
grotere veiligheid op de dt
in het verleden diverse acties varnuni ruu> wn y>uic<c
ii ook verkeersmaatregelen op de dijk worden gt
Toch vindt hij dat de dijkbewoners
zich niet moeten inbeelden, dat
zij de enigen zijn met een druk
ke, gevaarlijkke weg voor hun
deur. "Overal in Nederland vind
je veel te smalle wegen. Overal
zijn knelpunten De Ringdijk
vormt echt geen uitzondering"
Desalniettemin geeft De Vreeze
toe dat de dijk uitnodigt tot het
overschrijden van de maximum
snelheid. Ook hij vindt dat maat
regelen moeten worden geno
men. "Maar dan geen zoethou
dertjes. direct een integral»'
aanpak Iets waarvoor wij altijd
al hebben gepleit en waar eerst
nu ook de gemeente mee op de
proppen komt", stelt de dijk
graaf vast.
Vandaag
Als het aan De Vreeze ligt gaan ge
meente- en polderbestuur van
daag nog om de tafel zitten om
over dc overname van de dijk te
praten. "Maar zonder overname
van de opstalrechten", beklem
toont de dijkgraaf nog eens Hij
zet echter vraagtekens bij de wil
van de gemeente
archieffotohopen dat met
De Vreeze. die binnenkort afscheid
neemt als dijkgraaf van het wa
terschap Groot Haarlemmer
meer. krijgt het gevoel dat wet
houder Kamper liever de zaken
afrondt met zijn opvolger "Ik
kan daarop dit zeggen. Wie ook
dijkgraaf van de polder is of
wordt het standpunt van het wa
terschap staat vast En dat veran
dert niet. Ook niet met een nieu
we dijkgraaf, dat verzeker ik de
wethouder
ADRIAAN BRANDENBURG
