De Kromme: jongen van 't volk tussen Haagse sjiek Zwakzinnigenzorg twijfelt niet aan verplegers SfEEQEB VRIJDAG 6 FEBRUARI 1981 DEN HAAG Een eenzame wandelaar typeert onge wild de stand van de buurt. Hij heeft zijn ongetwij feld dure rashondje in een even deftig als lachwek kend ogend borstkleedje gewrongen en houdt het gelaat afgewend op het moment dat het beest een poot optilt naar een boom. Even verderop is de nattigheid al gevoeld. Een uit de toon vallend bord roept met krijtletters dat De Ba taaf ("soep en pannekoeken") wel degelijk geopend is. Het aangeduide complex erachter ligt er niette min verlaten bij. Uitgestorven, maar idyllisch ach ter die speeltuin, die vijver, die mini-golfbaan. In het bijbehorende etablissement, met een naam die vaag herinneringen oproept aan de koloniale jaren, herleeft de sfeer van de jaren twintig. "Die hebben we bewust proberen terug te roepen, maar of we daarin geslaagd zijn? We konden maar weinig vol wassenen vinden uit die tijd", zal Wim van Hane- gem later zeggen. Uit deze tijd vooralsnog trouwens ook niet, "want ondanks alle publiciteit wisten veel mensen kenne lijk nog niet dat we al open waren. Daarom hebben we dat bord aan de weg gezet. Nu zie je automobi listen langskomen, kijken en terugkeren. Het gaat al beter lopen. Wat het aanmelden van leden betreft is het de afgelopen week na de opening zelfs ver schrikkelijk druk geweest" Het is even wennen; Wim van Hanegem als mede-directeur van een van oorsprong ui terst deftige gelegenheid, waar oude Indische dametjes uitgebreid thee plachten te drinken, maar waar nu vooral getennist kan worden. De jongen van het volk tussen het Haagse "sjiek", want de tijden mogen dan veranderd zijn, de omgeving is dat niet. "Toch komen hier vrij veel mensen uit de buurt", consta teert Van Hanegem. "Van hen hoor ik dan allerlei ver halen dat die vijver vroeger zo groot is geweest dat er roeiboten in lagen en dat dit complex al van voor 1850 moet stammen en heel deftig schijnt te zijn geweest. Som mige mensen die me dat ver tellen, zijn dat zelf trouwens ook, maar ik ga me er toch echt niet anders om gedra gen, of er anders om praten. Ik was het trouwens al wel gewend, dat taaltje. Ik kom al vijf, zes jaar op tennisbanen en daar loopt nou eenmaal een bepaald slag. Het wordt minder, maar dat hou je toch. Nou, het zal me een zorg zijn. Ik blijf wie ik ben". Eerder die ochtend heeft hij, zonder voorbedachten rade, zelf gedemonstreerd dat het geen loze kreet is. In trai ningspak, wollen ijsmuts op het karakteristieke hoofd, had hij het werk aan de ba nen ("bladeren verzamelen in een kruiwagen, want voorlo pig weet ik nog niet wat mijn taak wordt, daarvoor moeten we eerst het zomerseizoen af wachten") graag neergelegd om een paar onverwacht bin nengelopen jongens te woord te staan. Interview voor een schoolkrant. Hij is nog altijd een alom ge wild object. Vooral nu hij te kennen heeft gegeven nog een jaar door te willen voet ballen. Over een paar weken heeft het bestuur van FC Utrecht een gesprek met hem over een eventuele verlen ging van zijn contract. Hij is er nu al gerust op. "Een paar jaar geleden zou ik al twee jaar op de bank hebben geze ten met mijn leeftijd", stelt hij realistisch vast. "Nu kan ik nog best mee. Natuurlijk, mijn vorm was even weg voor de winterstop, maar ik had zelf al aangekondigd dat zoiets te verwachten was. Je kunt nou eenmaal geen twee bazen dienen, heb ik tegen de trainer gezegd. Toen ik hier bezig was met al die voorbe reidingen stond het voetbal op het tweede plan. Nu het complex geopend is, komt dat weer voorop. Ik wil nog een jaar spelen op eredivisie niveau en dat moet kunnen. Ik heb'de tijd mee. Het voet bal is zo teruggelopen dat het nog makkeliik kan" Van Hanegem neemt alle tijd om het uit te leggen, ook aan die scholieren. Hij gaat hoogst serieus in op elke vraag. Het typeert hem nog altijd, die bereidheid met ie dereen ernstig te praten. Zelfs nu hij op 20 februari 37 wordt, verkoopt hij zijn ei genlijke vak nog op een wijze waarmee hij zijn tijd ver vooruit is. Volkse eenvoud is het kenmerk, waarmee hij massa's fans aan zich heeft gebonden; zijn even volkse humor en natuurlijk zijn voetbal-capaciteiten maken hem tot de laatste der Neder landse voetbal-idolen. Hoeveel completer Cruijff mis schien ook mag zijn geweest; die populariteit heeft hij toch nooit gehad en zal hij nooit meer krijgen ook. Ondanks zijn krampachtige pogingen via Ajax, zijn eigen merk sportkleding, zijn reclame voor wijnen. Daarvoor heeft hij teveel goodwill verspeeld. Buiten het veld is hij een ver liezer: Van Hanegem is een winnaar. Hij nam het succes, de publiciteit met zich mee. Tot aan de opening van het complex, een receptie waar op zich honderden kennissen meldden, door zijn hele sportcarrierre heen. Van Ve- lox naar Xerxes (DHC), van Feyenoord naar AZ' 67, en zelfs naar het Amerikaanse voetbal. Nooit is er meer aan dacht besteed aan het afwij kende spelletje in de VS als toen De Kromme bü de Chi cago Stings voetbalde - zel den kwam FC Utrecht meer in de belangstelling als in de tijd dat hij er rondloopt. UE FA Cup-voetbal, hoelang was dat niet geleden voor die ploeg?. Toeval? "Mazzel", meent hij zelf. "Ik ben met de helm op geboren". Het moet meer zijn, veel meer. Hoewel hij af en toe anders overkwam, was hij bijna overal een mentali- teit-en sfeerbrenger. De man die niet wilde verliezen, die er zwaar de pest in had als dat toch gebeurde. Maar ook: de man van de practical-jokes, die met sinaspnlletjes dopin- gaffaires voorwendde, die ge bakjes in schoenen propte. En bovenal: de man die per soonlijkheid en kwaliteit meebracht, zonder ooit zijn eigen identiteit prijs te geven. Niet belust op "Het Grote Geld", waar teveel soortgeno ten de mond veelal vol van hebben, maar zeer betrokken met de ploeg waarvoor hij speelde en met een zeer eigen mening. Vaak spuide hij die alleen in het belang van het voetbal, maar werd hij verkeerd be grepen. Dan heette hij een kankerpit. Zelf zegt hij ook op die momenten alleen maar het beste te hebben voorge had, dat hij de aftakeling wil de tegenhouden. Zoals bij Feyenoord, waar hij de aan vankelijk geroemde Zuidafri- kaanse broers Wcgerle afkat te. "Hebben ze een retour tje?", informeerde hij, toen manager Brox hem naar zijn mening vroeg. "Stuur ze dan terug". Het werd hem niet in dank af genomen, zoals ook zijn kri tiek op het Nederlands elftal wordt afgedaan als frustre rend gezeur. "Ik ben er zo langzamerhand aan gewend dat zoiets gezegd wordt", be rust hij, "maar voor mezelf weet ik dat ik het alleen maar doe omdat ik het zo verve lend vind dat de prestaties minder worden. Dat er niet uitgehaald wordt wat erin zit. Het materiaal van Oranje is toch niet onaardig, maar er wordt op een verkeerde ma nier gewerkt. Bovendien hadden en hebben die jon gens te maken met mensen die het vak niet verstaan. Zwartkruis is een lieve man hoor. maar het is al mis ge gaan toen de spelers uit gin gen maken op welke plek ze wilden spelen. Op dat mo ment heb je geen coach meer nodig. En zo'n Choufoer, ach, die man loopt overal lachend tussendoor. Hij praat nooit met een speler, alleen met een nieuwe. Tegen zo'n jon gen zegt hij: als er wai is moet je het aan mij vertellen. Dan ben je toch niet betrouwbaar, als je zoiets vraagt?. Maar na tuurlijk, er komen een hoop nieuwe spelers bij, want als je tegenwoordig twee keer een goede wedstrijd speelt, sta je in het Nederlands elftal. Is dat een beleid?". Het antwoord op die vraag hoeft niet te worden gegeven; het antwoord op de vraag wie bondscoach moet worden geeft Van Hanegem. "Niet een man als Jezek, die zo hoog op het verlanglijstje stond. Die is te amicaal met de spelers, heeft bij Feye noord toch al wat gezichts verlies geleden. Daar zou on getwijfeld gebruik van zijn gemaakt door de voetballers. Nee, het moet een boeman zijn. Michels, Happel, Bos- kov misschien. Maar zelfs al wil'éen van die drie, dan nog zal Spanje een illusie blijven. Ik geloof allang niet meer in sprookjes". De realiteit van alledag dient zich dan ook snel aan. Menta liteit, voetbalverarming, sub sidie, al die onderwerpen gaat hij langs. Van Hanegem. de perfectionist, heeft al heel wat jonge collega's op "hun Hiji flikker" gegeven. Niet omdat hij daar plezier in had, maar omdat hij zag dat ze hun ta lenten niet volledig tot ont plooiing brachten. "Als ik zie dat ze niet meer kunnen, maak ik me niet druk. Merk ik dat er wat inzit, dan zal ik me met zo'n knaap be moeien. Nee, niet met de be doeling ze de grond in te du wen, alleen om ze "beter" te laten worden. Ik kan niet hebben als ze er niet uithalen wat erin zit. En dat komt zo veel voor tegenwoordig. Die jongens hoeven toch niet meer te knokken? In de laat ste klas van de lagere school worden ze al voorbereid op de ww. Alles wordt ze aange reikt. Ik weet het. ik doe er zelf aan mee. Ik breng mijn zoon ook elke dag met de au to naar school, terwijl hij ook de bus kan pakken. Maar ik doe het in de hoop er iets voor terug te krijgen, straks. Goed is het natuurlijk nooit, en wat je in de maatschappij ziet, zet zich voort in het voet bal". Tegenwoordig kan iemand met dertig procent talent en ze ventig procent mentaliteit ge makkelijk doorstoten, bere kent hij. Vroeger was dat an dersom, nu moet je alleen al blij zijn als ze karakter tonen. Echte talenten met een beetje strijdlust kunnen dan ook snel doorstoten. Het gebeurt bij Utrecht, met de nieuwste verrassing Jan Monster. "Een soort Piet Keizer, maar snel ler", looft ook Van Hanegem. r de man niet naar die uit te strooien. 3eeft dus tegengas. "Hij moet alleen niet denken dat hij er al is, dat alles nu zo maar van een leien dakje gaat. Straks worden de bik kelaars op hem gezet. Daar voor probeer ik hem nu al te waarschuwen, hij moet zich wapenen. Dat moet echt, want hij kan een wedstrijd met een paar acties beslissen. Dat zie je weinig tegenwoor dig. vandaar dat hij nu zo op valt". Ling kan dat ook bij Ajax. Van Hanegem raakt gëirriteerd verliest het oog voor nuance. 'Als ik dan zo'n De Boer uit de Tweede Kamer hoor pra ten dat zo'n speler meer ver dient dan hij. Wat moet die man?. Hij heeft boter op zijn hoofd. Al die kamerleden trouwens. Praten over voet balsubsidie en dat soort din gen roepen, terwijl ze zelf al lerlei bijbaantjes hebben. Al hadden ze die niet. dan nog zou ik zo reageren. Als zij uit de Kamer worden geknik kerd krijgen ze vijf jaar sala ris doorbetaald. Kunnen ze een wereldreis gaan maken. Als wij eruit gaan. wat dan?. Dan krijgen we niks, staan we op straat. Ja, er zijn er een paar die een fonds hebben bij de KNVB, er zijn ook duizen den spelers die daar op zo' n moment geen geld uit krij gen. Geen ww, niks". Met salaris vermindering zal geen profvoetballer genoe gen nemen, weet hij dan ook zeker. Hoewel het besef dat hy bij vrijwel elke club ar moe is, diep is doorgedron gen. "Maar je kunt dat proces niet meer terugdraaien om op de basis terecht te komen. Ie dere amateur die overkomt vraagt tegenwoordig gelijk maar veertienduizend piek, anders komt-ie niet. Dat kan hij bij die amateurs ook krij gen. Van binnenuit komt dat inlever-proces zeker niet op gang. Tenminste, niet zolang voorzitters blijven zeggen dat de gemiddelde verdienste in hun A-team 150.000 gulden is Jongens die vier keer zo weinig verdienen, zoals bö Utrecht, horen dat ook en toevallig lo pen wel zeven contracten af Dus wat gebeurt Er zal niets anders opzitten dan de commercie binnen te ha len, denkt Van Hanegem, want het betaalde voetbal op zich zal nooit verdwijnen, hoopt hij. Zelfs al zou hij er zelfzelf beter worden op zijn plex. "Als ik n ven eten, dat is noeg. Meer hoef ik niet te hebben en zeker niet ten kos te van het voetbal. Dat is te mooi om te verdwijnen, ik heb er alles aan te danken. Dat probeer ik die jonge kna pen altijd duidelijk te maken als ze lopen te kankeren op het moment dat ze in de re gen naar buiten moeten. Ze beseffen niet wat ze hebben, dat ze ook in een fabriek zou den kunnen staan, terwijl ze nu heerlijk buiten kunnen zijn". Buiten op het grindpad valt hij voor een keertje door de mand. "Ik was blij dat jullie kwamen. Een mooi excuus om die kruiwagen weg te zet ten". De omgeving begint te werken. kunnen com- kan blij- NOORDWIJKERHOUT Twijfel hebben ze niet. Sancta Maria niet, Sint Bavo niet. De verplegers van beide psychiatrische inrichtingen in Noordwij- kerhout doen, in de ogen van de directies, hun werk naar behoren. Klachten, zeggen zij, komen overal voor. Waar wordt gewerkt, worden wel e.ens foutjes gemaakt. Maar dat dit schering en inslag zou zijn, daar willen zij beslist niet aan. "Daar durf ik zelfs m'n hand wel voor in het vuur te steken", roept drs. Koenen, één van de direc teuren van Sint Bavo, uit. "Zelf ben ik wel eens in een restaurant geweest waar verplegers met hun patiënten kwamen. Niets was er op hun aan te merken. Nee, dat kwam heus niet omdat ik daar rondliep. Want dat wisten ze niet eens." Zowel Sint Bavo als Sancta Maria laat de beschuldigingen van ho telier Van der Géést niet zo maar over hun kant gaan. Zij gaan er wel degelijk over praten. Koe nen: "Aan zulke dingen kun je gewoon niet voorbijgaan. Bij ons heeft iederen de plicht om fouten te voorkomen. Maar we zijn men sen, dus kan er altijd wel iets ge beuren. Het is vervelend, maar dodelijk, nee, dat gaat me te ver." Serieus Het onderzoek in de Bavo zal 'bloedserieus' worden aange pakt, zoals Koenen met klem be weert. "Soms", reageert de Bavo directeur, "heb ik wel eens de druk. dat de buitenwereld té hard is voor onze patiënten. Ik vind dat die tolerantie-drempel best wat mag worden verlaagd. Een voorbeeld? Dan moet -je even geduld hebben. Ga 12 maart maar eens naar de film 'Te gek om los te lopen', bij ons in de inrichting opgenomen, kijken. Daarin wordt het hele probleem uitstekend uitgebeeld." Het komt, zegt Koenen, niet zo veel voor dat we klachten over onze verplegers krijgen. "En die we krijgen zijn te verwaarlozen op het aantal uitstapjes dat we ma ken met onze meer dan zeven honderd patiënten." Kan iedereen die dat wil verpleger in een inrichting als Sint Bavo worden? "Nee, dat kan zeker niet. Die men sen moeten een speciale oplei ding hebben. Je kunt niet zo maar met een psychiatrische pa tiënt overweg. Daarom heb ik ontzettend veel bewondering De beschuldiging liegt er niet om: verplegers van de Sint Bavo en Sancta Maria, twee zwakzinnigen-inrichtingen in Noord- wijkerhout, doen hun werk niet goed. Althans in de ogen van restaurant-eigenaar Van der Geest. Hij heeft daarom harde maatregelen getroffen: in zijn zaak is geen ruimte meer voor de patiënten. "Wat mij stoort", zei Van der Geest gisteren in deze krant, "is als ze met z'n dertigen binnenvallen, pakken de verplegers een krant en gaan zitten lezen. De patiënten spelen cowboytje, lopen met snottebellen rond of komen van het toi let met de broek op hun hielen. Zeg je wat tegen de verplegers, dan kun je een grote bek krijgen. In mijn bedrijf weiger ik dit toe te staan. Ik heb niks tegen die patiënten, maar wel tegen hun gedrag." Als Van der Geest het hard zou kunnen maken, zou hij zelfs niet schromen een aanklacht tegen de inrichtingen voor verwaar lozing in te dienen. Niet gering die aantijging. Hoe is die beschuldiging bij de in richtingen overgekomen? Nemen ze haar serieus? Of laten ze de zaak betijen? Een gesprek met de directies van Sint Bavo en Sancta Maria hieronder. pleger met z'n patiënt omgaat. Zij dragen de échte hitte van de dag, worden er elk moment mee geconfronteerd. Neem ik mezelf, ik loop ze af en toe maar eens te gen het lijf. Als in het dorp carna val wordt gevierd, kom ik altijd naar Noordwijkerhout. Om te kijken hoe onze begeleiders met de patiënten omgaan. Ze zwieren met ze in het rond, zelfs in rol- stoelen.jEr wordt voor hap es ge zorgd en een borrel ontbreekt ook niet. Dan zie je werkelijk wat het betekent met die i i relatie te heb- Onaangenaam Sancta Maria is 'onaangenaam ver rast' door de manoeuvre van Van der Geest. Nog geen vijf weken geleden waren er afspraken tus sen de hotelier en de directie van het psychiatrische ziekenhuis gemaakt. En nu gebeurt dit. "Van der Geest is niet nagekomen wat we voor ogen hadden. Dit doorkruist alles. De man had ge woon even een telefoontje met ons moeten plegen. Dan hadden wij kunnen nagaan wie er in de fout was gegaan", vertelt me- disch-directeur Verhagen. Berends, hoofd van de zwakzinni genzorg: "Natuurlijk gaan we hier intern over praten. Aantij gingen van zo'n kaliber willen we niet. Als het even kan willen we een normale relatie met alle bedrijven in het dorp. Het moet mogelijk zijn om óók met zwak zinnigen eens in de buurt uit te gaan. Wordt de relatie verstoord, dan zijn we verplicht dit te derzoeken. 't Is spijtig dat je zulke dingen wordt geconfron teerd terwijl er toch goede spraken waren gemaakt." Met wat voor orders wordt een ver pleger weggestuurd als hij of zij met een groepje zwakzinnigen op stap gaat? Berends: "Ze moeten zich. net als iedereen, fatsoenlijk gedragen. Ach. dat staat natuurlijk niet op papier. Iedere verpleegkundige weet dat wel. Sommige verple gers zijn laaiend geworden over dat pamflet voor de ramen bij Van der Geest. Anderen willen het wel uitpraten. Maar over het algemeen hebben ze het toch wel als kwetsend ervaren." Snijden hij nu aan het doen is lijkt mij, zakelijk gezien, niet zo verstan dig. Ik denk dat hij beter kan blijven overleggen. Voor hem en voor ons is dat beter. Want wij willen in Noordwijkerhout inko pen blijven doen en blijven uit gaan met de patiënten." 2n: "Als je een goed horecaman bent, let je op het gedrag van de mensen die binnen zijn. Is er een groep van ons met een leider die Voelen de mensen van Sancta Ma ria zich gediscrimineerd? Berends "Dat ligt er een beetje aan. Weigert hij bot een verple ger met patiënten, dan wel. Maar als hij ze weigert voor hun ge drag, dan niet. Het neemt niet weg, dat ik het allemaal toch wel erg grof gesteld vind." Algemeen-directeur v.d. Zande denkt dat de horecaman zichzelf wel eens in de vingers zou kun nen sniiden door deze actie. "Wat (ADVERTENTIE) Caravans, tientallen Imodellen en opbouwmaten. T.E.C., Bürstner. Solifer en Dragoner. Grote keuze in vouwwagens. Tago. Settler. Camp-let. Marechalen Skamper. Groot en breed assortiment caravanaccessoires. ^--*0

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1981 | | pagina 17