Koude oorlog Leeuwenhoek nog niet ontdooid
"Provincie moet
maar beslissen
over woningbouw"1
Gastkolom
Gemeente en universiteit rollen vechtend over omstreden terrein
Centrumgemeente
zijn is meer dan
alleen maar
winkels hebben
Raadscommissie over Leeuwenhoek:
PAGINA 4 ST llP'SPTOT'lBi VRIJDAG 30 JANUARI 198!
lEIDEN - Wethouder het AZL en universitaire doel- met de belangen van de universi- dat dan opnieuw nu of in de toe- universiteit naar voren ge- zijn van woningbouw Dat was verscheen de nieuwe versie
Waal heeft het al eens ver- clnden teit zou onvoldoende reke- komst, vervelende situaties zou- bracht". indertijd dc condit e"' Waarschijnlijk niet veel leesbaar
geleken met het voeren Wnninapn S^dïïhSfhïïSS, wnmó" den kunnen ontstaan", schreef J der voor de gemiddelde Leide.
LEIDEN - Wethouder
Waal heeft het al eens ver
geleken met het voeren
van een koude oorlog, dat
getouwtrek tussen de uni
versiteit en de gemeente
over de Leeuwenhoek.
Een te zware vergelijking
misschien, maar feit is dat
er nog steeds geen woning
staat in het gebied tussen
de Plesmanlaan en de
Wassenaarseweg.
En dat de gemeente nu een schets
heeft gemaakt waarop precies
staat aangegeven hoe het gebied
volgens haar moet worden inge
deeld zal de universtiteit er niet
van weerhouden om bezwaren in
te dienen. Integendeel mr. Kop
pelaars van het College van Be
stuur: "In dal plan houden ze ab
soluut geen rekening met ons.
Dat accepteren we niet. En zoals
het er nu uitziet zullen ook de in
specteur voor de milieuhygiëne
en het ministerie van onderwijs
en wetenschappen "nee" zeggen
tegen de plannen van de ge
meente".
Mogen er in een gebied waar labo
ratoria staan woningen worden
gebouwd? En zo ja, welke veilig
heidszone moet er dan in acht
worden genomen zodat de bewo
ners zonder gevaar naar bed kun
nen. Al jaren sleept het conflict
en nog steeds melden de partijen
met de regelmaat van de klok dat
er sprake is van een verharding
van de verhoudingen.
De prijs van de grond was eigen
lijk de eerste inzet van de ruzie
tussen de gemeente en de uni
versiteit. Na jarenlange discus
sies werd er in 1975 uiteindelijk
overeenstemming bereikt. De
raad ging akkoord met het feit
dat het ministerie van onderwijs
en wetenschappen een deel van
de Leeuwenhoek, waar inmid
dels al laboratoria stonden, op
kocht voor de nieuwbouw van
Woningen
De gemeente hield zelf tien hectare
maagdelijke grond in haar bezit.
In '77 besliste het toenmalige ka
binet Den Uyl echter dat de
nieuwbouw van het AZL in het
gebied niet doorging. Op het ter
rein van 31 hectare moesten
maar woningen komen vond het
ministerie van volkshuisvesting
en ruimtelijke ordening.
Leiden wilde de 31 hectare terug
kopen. Er was tenslotte een recht
van terugverkoop. Discussie ont
stond over de vraag op hoeveel
grond de gemeente precies recht
had. Eén en ander werd nog be
moeilijkt door het feit dat alle
partijen een beroep deden op één
en dezelfde uitspraak van het ka
binet.
Het vraagstuk is nog niet opgelost.
En zoals het er nu uitziet is het
ministerie van onderwijs en we
tenschappen ook niet van zins
om Leiden 31 hectare terug te
verkopen. Het zal aanzienlijk
minder worden. Leiden kan op
die niet terugverkochte gronden
natuurlijk wel gewoon woningen
bestemmen.
Bij het behandelen van het pro
gramma van eisen voor het ge
bied in '79 ging de gemeente er
evenwel nog van uit dat onge
veer 41 hectare haar eigendom
was. Verder was het programma
ook nogal hoopvol gestemd. Zo
viel er bijvoorbeeld in te lezen
dat nog in 1980 een begin moest
worden gemaakt met de woning
bouw in de Leeuwenhoek. Dat
Leiden haast had met de bouw
van zo'n 2500 woningen (inclu
sief studentenhuisvesting) was
overigens logisch. De komende
jaren zagen er somber uit. Een
gat in de woningbouwproductie
dreigde.
De universiteit trok echter geheel
andere conclusies. Bij de opzet
van het programma van eisen
was er volgens haar woordvoer
ders geen rekening gehouden
met de belangen van de
teit. Er zou onvoldoende reke
ning zijn gehouden met de
die het bouwen
gen in een gebied met laborato
ria met zich meebrengt. En
ren de laboratoria niet bewust
buiten de bebouwde kom ge
bouwd? "Nu komt echter de be
bouwde kom naar de laboratoria
toe".
De regionale inspecteur van de
volksgezondheid Drs. Krul, die
ook een stem in het kapittel
heeft, was het hier mee eens. Hij
adviseerde het gemeentebestuur
naar eigen zeggen al in 1975 de
Leeuwenhoek niet voor woning
bouw te bestemmen. "Ik vreesde
dat dan opnieuw, nu of in de toe
komst, vervelende situaties j
den kunnen ontstaan", schreef
hij.
Ach, met die risico's zou het wel
loslopen meenden de Leidse
wethouders. Zo zei wethouder
Van Dam, die toen nog milieu in
zijn portefeuille had: "Ik geloof
dat het op dit moment wel mee
valt met de risico's. De risico's
zijn in elk geval niet zodanig
dat wij als gemeente verwach
ten dat we de plannen voor de
Leeuwenhoek moeten aanpas
sen". En wethouder Waal zei:
"Wij hebben niet de indruk dat
er sprake is van werkelijke ge
varen. Dat is ook nooit door de
Dat hadden ze misschien beter niet
kunnen zeggen, want Gorlaeus-
directeur Dr. 9.J. Roorda deed
nu een aantal uitspraken die er
niet om logen. Onder de kop
"Het Sylvius-laboratorium?
Daar komt de Tritium de schoor
steen uit!" zei hij in het universi
teitsweekblad Mare onder meer:
"Ja-ja. Er zijn mensen invalide of
ziek geworden door het werk
hier op het lab".
En: "Ik zeg alleen maar: de concen
tratie Tritium uit de schoorsteen
is afgestemd op het niet in de on-
middelijke omgeving aanwezig
Jé*-;,,
Koppelaars voor de Gorlaeus-laboratoria in de Leeuwenhoek: "Mei laboratorium-onderzoek kom je in onbe
kende gebieden".
Onderzoek
De beer was los. Het College van
Bestuur van de universiteit
kwam weliswaar met een verkla
ring dat de uitlatingen van Roor
da over invaliditeit betrekking
hadden op een periode net na de
oorlog. Maar de opschudding die
het verhaal teweeg bracht was er
niet minder om.
Om het vraagstuk - wel of geen wo
ningbouw in de buurt van de la
boratoria - nu maar eens voor al
tijd op te lossen werd besloten
een onafhankelijk extern bureau
in te schakelen dat de mogelijke
gevaren zou gaan onderzoeken.
Het adviesbureau AVIV uit En
schede deed zijn intrede.
In de laatste maand van 1979 over
legde het AVIV de onderzoeksre
sultaten in de vorm van een rap
port aan de opdrachtgevers, de
universiteit, de gemeente en het
AZL. Een aantal opmerkingen:
"Hoe groot de kans op een onge
luk is kan niet worden gezegd.
Ook kan geen voorspelling wor
den gedaan over het effect dat de
uitstoot van chemische en radio
actieve stoffen door de laborato
ria op langere termijn op de ge
zondheid van de Leeuwenhoek
bewoners zal hebben".
Het kan dus vriezen of dooien, dat
was de conclusie die menigeen
uit dit onderzoek trok. Ook wet
houder Waal zei dat hij had ver
wacht dat het rapport iets con
creter zou zijn. Verder vond hij
het rapport niet schokkend en
was hij in zijn mening gesterkt
dat woningbouw zeer wel moge
lijk was.
Omdat bij velen de indruk bestond
"even ver te zijn als voor het rap
port" werd voor een vervolgon
derzoek gepleit. Daar kwam het
niet meer van. Wel werd het
AVIV-rapport nog herschreven
door de Chemiewinkel zodat
meer mensen er kennis van zou
den kunnen nemen. Medio '80
verscheen de nieuwe versie
Waarschijnlijk niet veel leesbaar-
de gemiddelde Leide
naar dan de oorspronkelijke uit
gave.
Tegelijkertijd met het uitkomen
van het hersfchreven rapport
lanceerde de universiteit een
idee dat een einde zou moeten
maken aan de patstelling. Rond
de laboratoria zou volgens het
College van Bestuur een veilig
heidszone moeten worden aan
gelegd van honderdvijftig
ter. Binnen die grens zouden
geen woningen mogen worden
gebouwd.
Begraafplaats
Een standpunt dat werd gedeeld
door de regionale inspecteui
voor de volksgezondheid, die
dat een begraafplaats w£
schijnlijk de beste bestemming
was binnen de zone. Later trok
hij die woorden weer in en ze
dat er ook wel kon worden ge
dacht aan universitaire bestem
mingen.
De universiteit deed hierna noj
eenmaal een zet om uit de impas
se te komen. Was het niet moge
lijk om de Plesmanlaan te verleg
gen. Een verkeerstechnische
greep, die twee grote voordeler
zou hebben: de weg zou dan de
buffer vormen tussen de nieuwe
woonwijk en de aanwezige labo
ratoria en de terreinwinst vooi
de gemeente Leiden zou zo')
drie hectare bedragen.
Volgens wethouder Waal was di
voorstel niet realistisch. "De gro
te vraag is of het ministerie
verkeer en waterstaat deze
andering zou willen betalen. Bo
vendien vraag ik mij af of de ter
reinwinst wel zo groot
De presentatie van de schets dooi
de gemeente is eigenlijk het laat
ste nieuws van het front. Onge
twijfeld niet het allerlaatste. De
koude oorlog is nog niet tenein
de.
Zojuist in deze krant gelezen
het bericht, dat de Edese Wol
spinnerij definitief heeft be
sloten om de Leidse vestiging
aan de Kanaalweg te sluiten.
Een triest besluit voor de 46
medewerkers. Het sociale
plan zal dan nog moeten pro-
beren het leed enigszins te
verzachten.
De sluiting heeft echter ook een
historische betekenis voor de
stad Leiden, want door deze
sluiting is Leiden textielstad
af. Een eeuwenoude bedrijfs
tak is dan verdwenen. De
Leidse lakenindustrie van de
17e eeuw met zijn opvolgers
in de 19e eeuw eindigt roem
loos in de 20ste eeuw. Bekende
namen als Zaalberg, Van
Wijk, Krantz, Clos en Leem
bruggen ziet men nog op de
panden staan, waarvan som
mige reeds gedeeltelijk zijn
afgebroken. De rest is nu uit
sluitend geschiedenis.
Op zo'n moment ga je even zit
ten bladeren in het boekje:
"Leidse wevers onder gas
licht" (uitgave in 1952 in op
dracht van de N.V. Koninklij
ke Nederlandse fabrieken
van Wollen Dekens v/h J. C.
Zaalberg en Zoon, en geschre
ven door mr. A. J. Backer).
Wat mij in dit boekje het
meest boeit, zijn de bijlagen.
De cijfers tonen zo duidelijk
aan hoe belayigrijk de textiel
industrie in het begin van de
ze eeuw voor Leiden was, wat
betreft de werkgelegenheid.
In 1910 bezat Leiden nog 22 tex
tielbedrijven, waarvan zes
wollen-deken fabrieken. Uit
één van de opmerkingen die
bij een cijferreeks staat ver
meld. valt op te maken dat
Leiden in de wollen-deken-
produktie toonaangevend
was. In 1912 waren er in heel
Nederland tien van zulke be
drijven, waarvan vijf in Lei
den. De dekenfabriek van
Zaalberg telde in 1910 onge
veer 135 medewerkers. Nadat
in de negentiende eeuw veel
bedrijven waren verdwenen
(in 1802 had Leiden 214 tex
tielbedrijven) telde Leiden in
1910 noq 23 bedrijven. Een
andere opmerking in dat zelf
de boekje zegt hierover dat de
verdwenen bedrijven "voor
het merendeel kleine, minder
kapitaalkrachtige bedrijfjes
waren". De kapitaalkrachti
ge bedrijven stonden in 1900
nog recht overeind. Nu 80
jaar later is er niets meer van
over. Althans wat loeiden be
treft. De laatste draad is op
gerold.
Bouwstenen
Het zou interessant zijn te zien
hoe deze structuurverande
ring zich sedert die tijd heeft
voorgedaan. En nog interes
santer is of tijdgenoten het
hebben opgemerkt en zo ja om
welke maatregelen is ge
vraagd bij b.v. de landelijke
of stedelijke overheid. Hoe
hebben werkgevers, vakbewe
gingKamer van Koophan
del gereageerd? In hel on-
door W. Bleijie
raadslid CDA
langs door de FNV gepubli
ceerde en zeer interessante
boek "80 jaar vakbeweging
in Leiden" is hierover helaas
weinig terug te vinden. In ze
kere zin is onlangs enigszins
de balans opgemaakt en wel
door de afdeling Economische
Aangelegenheden en Bedrij
ven van de gemeente Leiden.
In de nota "Bouwstenen voor
een economisch beleidsplan"
wordt een beeld geschetst van
de Leidse werkgelegenheids-
structuur anno 1980:
1. Leiden kent een eenzijdige
industriële traditie. Een
klein aantal bedrijven
heeft een overheersend ka
rakter gehad of heeft dat
soms nog.
2. De textiel is vervan
gen door de metaal.
3. Behalve Heineken en
H.C.G. zijn er eigenlijk
geen bedrijven die het re
gionale beeld bepalen.
4. De grotere Leidse be-'
drijven zijn veelal geen
hoofdvestigingen.
5. Tussen de grotere be
drijven bestaat geen speci
fieke verwevenheid.
Wanneer het een en ander met
cijfers wordt aangetoond,
dan blijkt hieruit dat het
aantal arbeidsplaatsen in de
industrie ae laatste l jaar is
gehalveerd en dal de machi
nebouw, metaal- en elektroni
sche industrie samen met de
bouw- en installatiebedrijven
bijna 55% van de arbeids
plaatsen voor hun rekening
nemen. De Leidse bevolkings
grootte is de laatste tien jaar
niet ingrijpend gewijzigd. In
de zeventiger jaren heeft dat
steeds geschommeld om de
100.000 inwoners. De beroeps
bevolking zal eerder groter
dan kleiner zijn geworden.
En dan komt de vraag op,
waar is de compensatie ge
vonden voor al deze verloren
gegane arbeidsplaatsen. In
de dienstverleningDe cijfers
tonen aan dat zich in deze
sector inderdaad een uitbrei
ding heeft voorgedaan. Toch
leert een vergelijking van
Leiden met andere steden met
hetzelfde inwonertal dal de
kantorenontwikkeling (en
veel dienstverlenende instel
lingen zijn kantoorhoudend)
minder groot is geweest dan
elders.
Pendel
Maar waar dan wel? Uit de cij
fers blijkt dal de uitgaande
pendel in deze periode (de ja
ren 70) met 65% is toegeno
men. Of eenvoudiger gezegd:
de Leidenaar is buiten Lei
den gaan werken. In 1979 is
44% van de beroepsbevolking
werkzaam buiten Leiden.
Voorzover het de Grote Polder
gemeente Zoeterwoude) en
de omliggende gemeenten be
treft, is dit niet zo opmerke
lijk. Maar de grote stromen
bewegen zich niet naar deze
plaatsen. Van de uitgaande
pendel beweegt 61% zich naar
buiten de regio. De "grote
trek"-gemeenten zijn Den
Haag. Amsterdam en Rotter
dam. maar ook in Alphen en
de Bollenstreek werken Leide-
naars. Opmerkelijk bij dit al
les is, dat de uitgaande pen
delaars niet uitsluitend uit de
Merenwijk komen. Sommige
politieke kringen hebben er
behoefte aan om deze wijk
voor te stellen als de "slaap
wijk van Den Haag" (sommi
gen vergeten dan overigens
dat zij zelf van die mogelijk
heid gebruik maken). De "rest
van Leiden" levert ook haar
aandeel. De verhouding is 52
tegen 48%. Dus Leiden is meer
de slaapstad van Den Haag.
Dit is naar mijn opvatting
een slechte zaak. Het pende
len heeft zijn bezwaren:
reistijd, reiskosten, verkeers
drukte, maar ook zoals de-no
ta "Bouwstenen" opmerkt:
koopkrachtafvloeiing naar
elders, hetgeen de centrum
functie van Leiden zeker aan
tast. De hele discussie over het
economisch beleid is in volle
gang. Het ontwerp nota eco-
nomisch beleidsplan is in de
inspraak gegaan, zoals dat
zo mooi heet. Ik hoop dat niet
alleen de bekende instanties
van deze mogelijkheid ge
bruik maken, maar dat de he
le Leidse beroepsbevolking en
zeker de aanstaande beroeps
bevolking gebruik maken
van de mogelijkheid om zijn
zegje te zeggen over de toe
komstige werkgelegenhèids-
slructuur van Leiden. Het le
zen van de nota "Bouwstenen
voor een economisch beleids
plan" is daarom een zeer leer
zame aangelegenheid, en een
noodzakelijkheid als men iets
wil zeggen over het ontwerp
nota economisch beleidsplan.
Deze beide nota's vormen een
eenheid. Daarom komt de
scheiding in deel I en deel II
wat gekunsteld voor.
Centrumgemeente
Tenslotte. Ik ben begonnen met
het sombere bericht betreffen
de de "textiel". De eerder ge
noemde nota "Bouwstenen"
laat zien dat de gehele werk-
gelegenheidsstructuur van
Leiden niet rooskleurig is. Nu
het gemeentebestuur voor een
aantal belangrijke beslissin
gen staat - o.a. wat te doen
met het Schuttersveld - dient
dit heel goed gerealiseerd te
worden. Centrumgemeente
willen zijn is natuurlijk een
mooi credo, maar het omvat
meer dan alleen het winkelge-
beuren. Onderwijs, cultuur,
maar ook werkgelegenheid
voor de agglomeratie horen
daarbij. Alleen dan wordt
men volwaardige centrumge
meente, anders meer een
slaapcentrum.
LEIDEN - De provincie moet over een tijdje maar aangeven waar de gemeente wel en
niet mag bouwen in de Leeuwenhoek. Op dat standpunt stelden de meeste leden van de
raadscommissie voor ruimtelijke ordening zich gisteravond tijdens de bespreking vanj
de voorlopige stand van zaken.
Weinig bijval kreeg een voorstel
van het PPR-raadslid Van Oos
ten om het bestemmingsplan in
twee of drie stukken te hakken.
"Er moet nu een gedetailleerd
plan worden gemaakt", bracht
PvdA-raadslid Koning daar te
gen in. "Anders krijg je onher
roepelijk moeilijkheden met de
exploitatieopzet. En het is na
tuurlijk ook niet de bedoeling
dat je een klein stukje van de
wijk opzet zonder voorzieningen.
We presenteren over een tijd ge
woon het hele plan en dan zien
we vanzelf wel hoeveel bezwaren
we binnen krijgen".
Twintig hectare, goed voor 1500 a
2000 woningen, zou volgens ge
meenteambtenaar v/d. Wardt
echter zonder meer beschikbaar
zijn voor woningbouw. Direct
bouwen bij de barakken waar pa
rasitologie tijdelijk wordt ge
huisvest is volgens hem niet mo
gelijk en ook het gebied tussen
het Gorlaeus en het SJylviuslabo-
ratorium moet voorlopig vrij blij-
Over dit idee zei wethouder Waal:
"Deze gedachte sluit wel aan bij
wat het ministerie van onderwijs
en wetenschappen vindt. Die
staan ook op het standpunt datje
moet bekijken waar je zonder
problemen kunt beginnen".
Inmiddels heeft de gemeente ook
een middel bedacht om de ge
luidshinder voor de flats die ge
bouwd worden aan de Plesman
laan te verminderen. Langs een
gedeelte van de weg zal een wal
worden opgeworpen met daar
bovenop nog eens een meter
glas.
Ingaan op de wens van de universi
teit dat er tussen de laboratoria
en de woningen een grens van
150 meter moet komen kost vol
gens gemeenteambtenaar Van
der Wardt teveel grond. "Wij
gaan uit van een grens van hon
derd meter, maar als we die
grens van vijftig meter er bij tel
len verliezen we tien hectare.
Wat blijft er dan over voor wo
ningbouw vraag je je af".
Bij die universitaire eis werden
overigens wel een aantal kantte
keningen geplaatst. Dc meeste
raadsleden wilden weieens we
ten waar dat getal op was geba
seerd. "Honderd of honderdvijf
tig. Wat maakt het uit?", vroegen
zij zich af. Dc universiteit moet
maar eens met de billen bloot
stelde PvdA-raadslid Koning
"Inderdaad", zei PPR-raadslid Van
Oosten. "Ze doen toch al te lang
alsof ze God in Frankrijk zijn".
CDA-er Walenkamp vond dit ge-
schiedsvervalsing. "De i
teit heeft nooit de problematiek
willen verhullen", meende hij.
"Bovendien ontstaat er nu een
vreemde situatie: de gemeente
jaagt de universiteit achterna".
Schrik
Mr. Koppelaars, lid van het College
van Bestuur van de universiteit,
zal zich wel kunnen vinden in de
woorden van het CDA-raadslid.
Ook hij is niet zo gelukkig met de
plannen die de gemeente op tafel
heeft gelegd. In het algemeen ge
steld vindt hij dat de universiteit
muurvast komt te zitten. Hij zal
ook niet ongelukkig zijn met het
voorstel om de vraag over wel of
geen woningbouw door te spelen
naar de provincie. "Ik heb al zo
vaak in de besprekingen met de
gemeente gezegd: laten we het
overleg naar een hoger niveau til
len. Van de kant van de gemeen
te is daar echter nooit op gerea
geerd". Daarnaast heeft Koppe
laars ernstige bezwaren tegen
een aantal aangekondigde maat
regelen.
Zo wil hij bijvoorbeeld een trans-
portweg op het terrein om ge
vaarlijke stoffen niet over de
Wassenaarseweg te hoeven ver
voeren. De gemeente heeft daar
niet veel oren naar. "Dat kan met
een zekere regelmaat over het
fietspad gebeuren", zei v.d.
Wardt gisteravond. "Er £al toch
niets vrijkomen als een fietser te
gen een transportwagentje
knalt".
Ook de knik in de Wassenaarseweg
zint Koppelaars niet. "Bij de uit
voering van dat verkeersplan
zullen ze toch rekening moeten
houden met ons leidingnet", zegt
hij. "Want daar gaan ze wel over.
Ja, beweren ze: de Wassenaarse
weg is dan geen racebaan meer.
Maar laat ik u verzekeren dat die
weg dat nu ook niet is".
De zone van honderd meter die de
gemeente wil aanleggen tussen
de laboratoria en de woning
bouw is vragen om moeilijkhe
den volgens hem. "Kijk, ook een
zone van 150 meter is in feite een
slag in de lucht. Maar deze tak
van wetenschappelijk onder
zoek, waar nog vrij veel onbe
kend is en veiligheidseisen
steeds strenger worden, moet de
nodige flexibiliteit in acht wor
den genomen om de kans op on
gelukken zo klein mogelijk te
houden. De universiteit doet dat
intern ook zoveel mogelijk. Pas
nog hebben we miljoenen gul
dens geinvesteerd in veiligheids
voorzieningen. Maar dat neemt
niet weg dat je nog wel terdege
moet beseffen dat je met laboraj
toriumonderzoek soms in onbe-j
kende gebieden komt".
Veel beter is het volgens de unii
versiteitsbestuurder om bij de
laboratoria grond vrij te houi
den. Hij zegt zich daarbij gei
steund te weten door het minis-!
terie van onderwijs, dat in het
laatste overleg met universiteit
en gemeenten ook met eei\
ideeénschets kwam. "Ik wil
daar niet veel van zeggen, maaij
het gebied dat daarin voor woj
ningruimte is uitgetrokken, is.
aanzienlijk - en ik zeg met naj
druk aanzienlijk - minder dan
het door de gemeente gewenste
aantal hectare"!
Trouwens niet alleen uit veilig
heidsoverwegingensoverwegin-
gen, maar ook om kleinschalige
industrie, die aansluit bij het we
tenschappelijk onderzoek aan te
trekken, moet volgens hem
ruimte overblijven. Koppelaars:
"Natuurlijk zie ik best in dat de
gemeente met een grote woning
nood heeft te kampen. Maar er is
een probleem dat zeker zo groot
is: werkloosheid. En ik ben er ze-)
ker van dat je bedrijven na«
Leeuwenhoek kunt lokken als je
grond vrijhoudt".
Rust rond
tuintje
LEIDEN - De firma Wagemaker
aan de Hoge Morsweg en de fa
milie Veerman hebben de strijd
bijl begraven. Ze zijn gisteren
overeenkomen hoe de crfafschei-
ding tussen het bedrijf van Wa
gemaker en de tuin van Veerman
eruit moet komen te zien.
Anderhalve maand geleden v
nielden de gebroeders J. en
Wagemaker het tuintje van de fa-1
milie Veerman. In een kort ge
ding besliste de Haagse recht
bank dat Wagemaker de tuin in
de oude staat moest herstellen.
Dat gebeurde ook, maar niet
naar de wens van buurman Veer
man.
De fundering zal nu met een hout
werk worden opgetrokken tot
een meter tachtig. Overigens ont
kent Wagemaker - zoals wij in ar
tikel van 27 januari stelden - dat
er voor de afscheiding grafste
nen zijn gebruikt. "De betonnen
platen met aan de bovenkant een
rechthoekig gat zijn bestemd
voor de fundering van grafmonu
menten", aldus Wagemaker.
