Er gaat veel door de vergiet"
Rustige start
NK-driebanden
Van Harskamp vecht
nóg voor erkenning
■SZMaSZSV
Bisschop Simonis (van jubilerend bisdom Rotterdam):
V)
Niemand 'eruit' bij LFC
VRIJDAG 30 JANUARI 1981
DO/ST
CBBBgnBanpapp^
PAGINA 15
ROTTERDAM (GPD) - "Terugblik
ken en vooruitzien". Met deze
woorden typeerde de bisschop
van Rotterdam, dr. A.J. Simonis.
in zijn nieuwjaarspreek de festi
viteiten rond het 25-jarig bestaan
van dit bisdom. Terugblikken is
geen historische kluif. Het bis
dom Utrecht bijvoorbeeld be
staat al sinds de achtste eeuw na
Christus. En het vooruitzien kan
niet als een "pretje" worden aan
geduid. Daarvoor is de tijd in
rooms-katholiek Nederland te
roerig en te onzeker. Om mon
seigneur Simonis zelf te laten
spreken: "Kerkelijk gesproken is
het niet zo'n geweldige tijd om
feest te vieren".
Mgr. M.A. Jansen, toen pastoor en
deken in Leiden, werd 25 jaar ge
leden de eerste bisschop van Rot
terdam. Er waren vijf bisdom
men en in 1956 kwamen er twee
bij Groningen en Rotterdam.
Eind december 1970 werd Jansen
opgevolgd door Dr. Simonis.
Bisschop Simonis gelooft niet, dat
het karakter van een bisdom zo
sterk gebonden is aan de persoon
van een bisschop. "Of hij moet
wel heel lang bisschop zijn. Als
persoon heeft mgr. Jansen, om
dat hij de eerste bisschop was. na
tuurlijk veel invloed gehad. Het
bisdom Haarlem was een mam
moet geworden, onpersoonlijk,
ook wat betreft het contact met
de bisschop".
Daarnaast speelde de ontwikkeling
van Rotterdam als woon-, werk
en havenstad een belangrijke rol.
Mgr. Simonis: "Er moest hier een
geweldige hoeveelheid kerken
worden gebouwd en een klein
seminarie voor de opleiding van
eigen priesters. Alles bij elkaar
gaf dat het gevoel van: wij moe
ten er tegenaan. Vooral dat heeft
zo snel gezorgd voor een eigen ka
rakter van dit bisdom".
Narigheid
Er zijn ook vertragende factoren
geweest.
Simonis: "Mijn benoeming als bis
schop en alle narigheid daarom
heen was dat zonder meer. Ik heb
dat altijd gevoeld als een zeer reë
le factor. Mijn aanwezigheid is
steeds op drie manieren uitge
legd, en voorlopig is dat niet weg
te krijgen. Namelijk: mijn benoe
ming zou de verscherping der te
genstellingen - de polarisatie -
hebben veroorzaakt, zou de pola
risatie hebben versneld of zou
een gevolg zijn van de polarisatie.
Wat het ook is, in elk geval heeft
het te maken met die polarisatie".
"Ikzelf ben van mening dat mijn be
noeming een gevolg is geweest
van de polarisatie. En door die be
noeming is een aantal aspecten
daarvan naar buiten gekomen.
Dat heeft vertragend gewerkt.
Maar de mensen zijn er nu zo'n
beetje aan gewend. Ik denk dat
de scherpte van de tegenstellin
gen er wel wat af is. Ze blijven wel
bestaan, maar dat is in andere bis
dommen ook zo".
Te groot
Is een gebied waar de problemen
zo talrijk en verschillend zijn
wel voor één bisschop te behap
pen?
Simonis: "Als je de norm aanhoudt
dat een bisschop eigenlijk alle pa
rochies in zijn bisdom eens per
jaar zou moeten bezoeken, dan »s
het bisdom gewoon te groot. Het
bisdom Rotterdam telt 205 paro
chies. Een bezoek kost, als je het
goed doet, een volle dag. Dat be
tekent dus 205 dagen, en dat kan
niet".
Mgr. Simonis bezoekt ongeveer 80
tot 100 parochies per jaar, maar
de contacten die hij dan heeft
gaan hem niet diep genoeg. Met
de priesters, pastorale werkers en
religieuzen zou hij veel meer con
tact willen hebben. Hij heeft er te
weinig tijd voor. "Ook in het ker
kelijke lëven heeft de vergaderi-
tis toegeslagen".
"Ik zou ook voor deling zijn, maar
het is erg moeilijk, dat binnen het
bisdom Rotterdam te realiseren.
Bij een eventuele verdeling moe-
Bisschop Simonis "Eens zal het
ten verscheidene bisdommen
worden betrokken. Naar aanlei
ding van de bijzondere synode in
Rome zal een commissie zich
daar binnen afzienbare tijd over
gaan buigen. Er is haast bij. Een
eventuele verdeling is van groot
pastoraal belang. De verantwoor
delijkheid van een bisschop is al
tijd te groot. De vraag is of men er
wel zoveel haast achter zet. Het
stuit bij een aantal mensen op
weerstanden. Er moeten dan na
tuurlijk meer bisschoppen ko
men en. denken ze dan, wie krij
gen we dén?"
Keuze
Rolduc, het door bisschop Gijsen
bisschop Simonis naar de tijd van
Jezus. Toen vroegen de mensen
ook of er uit Nazareth, waar Jezus
vandaan kwam, wel iets goeds
kon komen.
"Men heeft zich te weinig gereali
seerd, dat daar ook mensen stu
deren die helemaal geen priester
willen worden. Er studeren zelfs
onkerkelijken theologie. Dat be
moeilijkt vanzelfsprekend een
specifieke priesteropleiding. Een
synodale commissie buigt zich
nu over deze problematiek".
Mgr. Simonis: "Een zekere demo
cratisering is wel mogelijk en ook
noodzakelijk. Maar als de demo
cratisering zo sterk wordt dat
men zich gaat bemoeien met de
inhoudelijke kanten en op die
manier de verantwoordelijkheid
van priesters en kerk wegtrekt,
dan kan het niet. Aan de ene kant
dus positief, omdat het mensen
uitdaagt tot het meedragen van
verantwoordelijkheid, aan de an
dere kant negatief omdat het de
vergaderitis op een verschrikke
lijke manier in de hand werkt".
Niet half-zacht
"Het ziet ernaar uit dat we steeds
meer parochies moeten samen
voegen. Ik vind dat een hoogst
ongelukkige zaak. Maar er ko
men gelukkig ook weer jonge
priesters bij. Wij hebben zestien Sleur
studenten in Rolduc en nog enke
len elders van wie ik hoop dat zij
priester worden. Dat betekent
ongeveer drie wijdingen per jaar.
Dat is meer dan we in de afgelo
pen tien jaar hebben gehad. Dit
jaar hopen we vier tot zes wijdin
gen te hebben".
De kerk beleeft een moeilijke tijd.
Bisschop Simonis weet dat ook
te relativeren.
orde komen".
van Roermond gestichte semi
narie, heeft ook priesterstuden
ten uit het bisdom Rotterdam.
Simonis heeft een duidelijke
keuze voor Rolduc gemaakt.
"Dat heb ik gedaan in het belang
van het bisdom en de mensen.
Het is gewoon de beste weg om
jonge mensen op te leiden tot
priester. De gelovigen hebben er
recht op, priesters te krijgen van
wie ze duidelijk weten dat zij in
de -£eest van de kerk zijn ge
vormd. In Rolduc vind ik dat men
er uitstekend aan voldoet".
Mgr. Simonis is er zeker van. dat de
mogelijkheden van Rolduc een
rol spelen in dit toenemende aan
tal priesterstudenten. Het is een
psychologische werking.
"Als je de jongeren werkelijk iets
aanbiedt, dan trekt dat. Op Rol
duc wordt geen half-zacht chris
tendom verkondigd en geleefd.
Daar wordt werkelijk ernst ge
maakt met het evangelie. Jonge
mensen moetje een identiteit bie
den, geen fanatisme, want daar
mee is de kerk niet gediend, maar
echte radikaliteit, en ik bedoel
daarmee een principieel-
evangelische én een kerkelijke
houding".
Dat kan niet
Democratisering in de kerk. Leken
praten mee over zaken waar vroe
ger de geestelijkheid het alleen
recht op had.
"Die heeft de kerk méér gehad.
Neem het jaar 1600. Er waren
toen nog maar 70 priesters over
van de 9000 van honderd jaar
daarvóór. De rest was gestorven,
overgestapt naar de Reformatie
of gedeporteerd. In het bisdom
Roermond werd tussen 1560 en
1580 zegge en schrijve 1 priester
gewiid".
Wat mgr. Simonis zich ook afvraagt
is, of de geloofsbeleving zoals we
die vroeger gekend hebben wel
zo uitstekend is geweest.
"De mensen verliezen het toch niet
zomaar. Ik denk dat er een veel te
grote sleur in gezeten heeft, dat
het te weinig persoonlijk is ge
weest. We beleven op het ogenblik
een grote zuivering. Er gaat veel.
door de vergiet, en ik betreur dat,
maar het fs niet anders. Kwanti
tatief kalft het af, kwalitatief
groeit het. Er blijft op den duur
een aantal gelovigen over, en ik
vertrouw erop dat zij weer zuur
desem voor de toekomst zullen
zijn. Eens zal het weer in orde ko
men. God is en blijft met zijn
kerk".
Daarnaast dan nog het probleem
van mensen die willen meepra
ten, terwijl ze geen verstand heb
ben van de desbetreffende zaak.
Ik verobrdeel ze daarom niet,
want daar hebben we binnen de
kerk nu juist een taakverdeling
voor. Ik ben het helemaal eens
met de gedachte dat inspraak
zonder inzicht leidt tot uitspraak
zonder uitzicht".
Werelddiakonaat. Het Algemeen
Diakonaal Bureau van de Gerefor
meerde Kerken in Nederland
(Leusden) kreeg vorig jaar uit col
lecten in de kerken en aan per
soonlijke giften voor het wereld
diakonaat bijna f 15,5 miljoen bin
nen. Dat was f 1,5 miljoen meer
dan in 1979. Voor 1981 heeft de ge
reformeerde commissie voor het
werelddiakonaat een begroting
van f 15 miljoen aangenomen, die
in de loop van het jaar waarschijn
lijk met f 1,5 miljoen moet worden
verhoogd wegens tussentijdse aan
vragen.
Beroepingswerk. Hervormde
Kerk: beroepen te Den Haag-Loos
duinen A. W. Vlieger Amsterdam;
aangenomen naar Voorthuizen W.
J. Gorissen Stavenisse, naar Bé-
dum (Gr.) H. Smits Haamstede.
Gereformeerde Kerken: beroe
pen te Deventer K. E. Bras Din-
teloord en G. C. Hovingh Hoorn.
Gereformeerde Kerken Vrijge
maakt: beroepen te Assen-Zuid M.
Brandes Ermelo.
Christelijke Gereformeerde
Kerken: beroepbaar gesteld J. M.
W. van de Gronden Nunspeet, J. K.
C. Kronenberg Apeldoorn en C.
Westerink Nunspeet.
Ds. C. Snel te Coevorden hoopt
op 17 mei intrede te doen in de ge
reformeerde kerk van Rijnsburg.
Ds. G. Assies te Zoetermeer zal
hem daar bevestigen. Op 3 mei
neemt ds. Snel afscheid van Coe
vorden.
Sekten. De vereniging "Samen
werkende Ouders Sekteleden"
(SOS), Postbus 311, Valkcnswaard,
en de projectgroep "Sekten" van
de uit religieuzen bestaande werk
groep "Vraag en aanbod" hebben
een brochure uitgegeven over
nieuwe religieuze organisaties en
jeugdreligies. Beide menen, dat de
sekten een bedreiging voor jonge
mensen vormen. Naast algemene
gegevens bevat de uitgave be
schrijvingen van de meest op de
voorgrond tredende groeperingen.
AMSTELVEEN (ANP) - Was het
toernooi om het Nederlands kam
pioenschap driebanden vorig
jaar in Gilze-Rijen een van de
spannendste uit de geschiedenis
van de biljartbond, de editie 1981
zal dat wellicht hooguit op de
laatste twee speeldagen worden.
Het toernooi in de sporthal te
Amstelveen begon uiterst rustig
Grimbergen
wint drie
afstanden
Bij de clubkampioenschappen
short-track van de Indoor Har-
drij Club Leiden ging Jolanda
Grimbergen uit Rijnsburg met
de meeste titels naar huis. Zij
won drie afstanden bij de meis-
jesjeugd.
In de finale bij de heren op de 1500
meter ging het er snel aan toe.
Arie Ravensbergen, Charles
Veldhoven, Cees Boer en Gijs
Rijneveld maakten op deze af
stand de snelste tijden van het
seizoen 1980-1981. Ravensbergen
ging met de zege strijken. Ook in
de finale van de 500 meter heren
ging men er tegenaan. Veldho
ven, Boer en Ravensbergen zorg
den op deze afstand eveneens
voor de snelste seizoentijden.
Veldhoven werd duidelijk win
naar met een voorsprong van 0.6
seconden op Boer.
Uitslagen: Senioren dames: Pau-
lien Heemskerk (57.6), 1000 me
ter: Paulien Heemskerk (1.55.7),
1500 meter: Ingrid Marcusse
(3.13.8). In de eindstand over drie
afstanden ging de zege naar Pau
lien Heemskerk, Senioren heren:
500 meter: Charles Veldhoven
(48.5), 1000 meter: Cees Boer
(1.45.5), 1500 meter: Arie Ravens
bergen (2.37.5). Algemeen win
naar: Arie Ravensbergen, jeugd
jongens: 500 meter: Richard Suy-
ten (59.1), 2e 500 meter: Gert
Hoogeveen (59.0), 800 meter: Al-
fons Heemskerk (1.36.4), eind
stand: 1. Richard Suyten. junio
ren jongens: 500 meter: Wils van
Leyden (54.2), 800 meter: Walter
v.d. Velde (1.29.7), 1000 meter:
Walter v.d. Velde (1.55.8), eind
stand: 1. Walter v.d. Velde, jeugd
meisjes: Jolanda Grimbergen
500, 500, 800 in 60.1, 60.2 en
1.36.4.
en zelfs saai. Bij de partijen in de
eerste en tweede ronde was de
ontknoping lang tevoren te voor
spellen. Het veld van acht deelne
mers werd direct opgesplitst in
vier kanshebbers en vier kanslo-
Op de tafels in een hotelkelder van
de twee aaneengesmede Bra
bantse dorpen kon iedereen voor
verrassingen zorgen. In Amstel
veen werden uitstekende tafels
geplaatst in een sporthal. Een
grote, open ruimte waarin de
voor biljarters gevoelige omstan
digheden voortdurend wijzig
den. De spelers moesten zich gis
teren gaande weg aanpassen en
op hun hoede blijven.
Het was dan ook niet verwonderlijk
dat het juist de jongste spelers -
Van Bracht, Van der Smissen, en
Van der Looy - waren die de
moeilijkheden konden oplossen.
Enige uitzonderingen waren de
Rotterdamse biljartzaalexploi
tant De Jong in positieve en Wim
van Cromvoirt in negatieve zin.
De één had het geluk, de ander de
pech op de eerste dag leeftijdge
noten te ontmoeten. De Jong (48)
bleef titelkandidaat door over
winningen op Doggen en Lorist,
de Amsterdammer die voor het
eerst in twintig jaar weer eens zijn
opwachting in de ereklasse
maakt. Wim van Cromvoirt (31)
was misschien te gespannen na
zijn knappe prestatie van vorig
jaar. Hij verloor eerst van de ui
terst kalme, maar bijzonder tref
zekere Van Bracht en in de twee
de ronde van de knap op dreef
zijnde Van der Looy.
Titelverdediger Christ van der
Smissen had tegen Lorist een
soort walk-over. Hij kwam moei
lijk op gang, maar bewees zijn op
gang als driebanden speler met
een perfekte reeks van elf pun
ten. Dat was de hoogste serie van
de dag, al kwam Van der Looy er
met tien dicht bij.
twee ronden is de stand: 1. Van der
Smissen
2. Van der Looy
3. Van Bracht
4. De Jong
5. Van Cromvoirt
6. Doggen
7. Popeyus
8. Lorist
4 11
4 10
1.188
1.081
1.008
1.008
0.835
0.803
0.736
0.654
LEIDEN - De "bestuurscrisis" bij de Leidse derdeklasser LFC is
voorlopig bezworen. Voorzitter Henk van der Leek én wedstrijd
secretaris Flip Massaar blijven tot aan de jaarvergadering "ge
woon" aan als bestuurslid van de voetbalclub. Geen van beiden
hoeft op te stappen van de leden die het gisteravond tijdens een
buitengewone vergadering niet op een keuze lieten aankomen.
Wel werd besloten een commissie van goede diensten te benoe
men die de handel en wandel van het bestuur nauwlettend zal
volgen.
Eén en ander is het gevolg van het conflict dat was ontstaan tussen
Van der Leek en Massaar. De twist rond het doorgaan van een
vriendschappelijke wedstrijd, die de voorzitter zelf had "afge
last", liep vorige week zo hoog op dat de voorzitter het "Hij eruit,
of ik eruit" in de mond nam. De 80 aanwezige leden, die daarover
gisteravond moesten beslissen, wilden het echter niet op een
stemming laten aankomen en kozen voor het compromis.
In de commissie van goede diensten werden door de leden de heren
Paauw, Ossevoort en Van Waveren benoemd. Laatstgenoemde,
erevoorzitter van LFC, was kort in zijn commentaar. "In elke
vereniging komt wel eens wat voor. Ik begrijp niet dat dit zaakje
zó is opgeblazen. We gaan dan ook gewoon op de oude voet voort.
Er is niks bijzonders aan de hand. Een verschil van mening, dat is
alles".
Al dertien jaar bij Ter Leede, maar:
SA99ENHEIM - Het steekt Ter
Leede-doelman Willem van
Harskamp wel dat hij nog nooit
voor bijvoorbeeld het districts
team is geselecteerd. Uitkomen
in een vertegenwoordigend elf
tal. zegt hij. betekent toch een
brok waardering. Weliswaar ver
dedigde hij ooit het doel van het
Nederlands zaalvoetbalteam
("Ach, dat is verleden tijd"),
maar erkenning op de groene
mat heeft Van Harskamp nooit
gekregen.
Een uitzondering. Bij Ter Leede
ontmoet de Voorhouter wèl
waardering. Binnen afzienbare
tijd verdedigt hij voor de vier
honderdste keer het Sassen-
heimse doel, vandaar. Dertien
seizoenen staat hij in de basis.
Het getal brengt geen ongeluk.
Ter Leede, na de 0-1 overwinning
afgelopen zaterdag bij koploper
VVOG regelrecht kanshebber
voor een plaatsje in de eerste
klasse, bezit de minst gepasseer
de verdediging van het seizoen.
Slechts zes keer moest Van Hars
kamp de gang naar het net ma
ken.
Hij is overtuigd van zijn kunnen,
zegt ook eerlijk een plaatsje in
het betaalde voetbal te begeren.
"Nu niet meer zo erg. maar een
jaar of drie.geleden voelde ik mij
er rijp voor. Ik weet niet of je er
soms geluk voor moet hebben.
Maar ik heb de kwaliteiten. Ook
voor de keeper van het districts-
team, nu die van Gouda, doe ik
niet onder".
Zijn woorden verraden eerzucht.
"Ik ben eerzuchtig. Fanatiek.
Dat heb ik van thuis meegekre
gen. Alles wat ik doe. wil ik goed
doen. Ik sta ook altijd te schreeu
wen in het veld. Ik wil de spelers
altijd prikkelen, laten weten dat
ze er tegenaan moeten. Ook voor
de wedstrijd. Als ik niet praat
vragen ze of ik ziek ben. Zenu
wen? Vroeger had ik die mis
schien wel. Maar hoe meer je
praat, hoe dichter je bij een wed
strijd bent. Je hebt in een wed
strijd gewoon geen tijd om te
denken, een keeper al helemaal
niet. Steeds kan er iets anders ge
beuren. Daar moet je direct op
kunnen reageren. En dat lukt
niet als je staat te suffen", weet
Van Harskamp.
De eerste klasse: 'het voetbalmck-
ka', beweert de 29-jarige goalie.
Hij put uit zijn ervaring. Zeven
jaar geleden degradeerde de
standaardformatie van de Sas-
senheimse rood gelen uit de divi
sie, waar het beste zaterdagvoet
bal gespeeld pleegt te worden.
"We raakten daarna een hoop
spelers kwijt, belangrijke pion
nen", blikt Van Harskamp
achterom.
Talloze trainers heeft Van Hars
kamp, die op 15 februari begint
aan de cursus voor het trainers
diploma C, meegemaakt. Moeite
loos haalt de doelwachter de ge
zichten van die oefenmeesters
(het tweede jaar in de tweede
klasse telde Ter Leede er zelfs
vier in één seizoen) voor de geest.
"Ton Kantebeen, de trainer van
het Ter Leede dat ooit de landsti
tel veroverde, redde ons in dat
Ter Lcede-traincr Henk Spaan zal
zijn contract bij de Sassenheim-
se tweedeklasser niet verlengen.
Privéredenen nopen de oefen-
meester uit Maarssenbroek om
zijn dienstverband na twee jaar
te beëindigen. Spaan heeft nog
geen contact met een andere ver
eniging.
tweede jaar net van degradatie.
Daarna kwam Turkenburg, die is
begonnen met het opbouwen
van het team dat we nu nog gro
tendeels hebben. Twee jaar gele
den kwam Henk Spaan, een
enorm goede trainer. Hij bracht
enkele veranderingen aan, maak
te Nanne Sluimer laatste man"
Alleen dat al bleek een goede
greep. Samen met hem vormt
Willem van Harskamp het hart
van een prima geïnstrueerde
laatste linie, waarin drie verdedi
gers voor vaste bewaking van de
tegenaanval zorg dragen. "De
achterhoede is de drijfveer van
onze ploeg. De kern van het elftal
speelt nu al zo'n zes, zeven jaar
met elkaar. Wanneer een verde
diger een keer oprukt weet het
middenveld dat gat op de juiste
manier te dichten. We spelen niet
verdedigend, maar vanuit een
gesloten verdediging. Nee, ook
zaterdag tegen ND9M zullen wij
geen behoefte hebben om aan te
vallen, omdat zij onderaan staan.
Achterin staat bij ons alles vast.
Daar vanuit zullen we verder
gaan".
Ter Leede wil dus hogerop, op weg
naar de eerste klasse, "waar we
thuis horen", aldus Van Hars
kamp. Naast de verdedigende
kracht maakt Ter Leede daarbij
gebruik van de routine. Acht
spelers zijn óf de dertig reeds ge
passeerd (Piet de Bruin is 37) óf
naderen die leeftijd. Zeker in dit
stadium werkt dat in het voor
deel van Ter Leede, maar zij zul
len het allen toch nog minstens
een jaar of twee vol moeten hou
den. "Er mag eigenlijk niemand
wegvallen", vertelt Van Hars
kamp. "De basis is niet erg
breed. Dit jaar dachten we dat
probleem te hebben overwon
nen. We hadden een leuke Al,
waaruit zes spelers overkwamen
naar de senioren. Dat had de toe
komstige kern van het team
moeten worden, maar het is falie
kant misgelopen. De overgang is
voor onze junioren erg groot. In
hun klasse, drie of vier lager dan
de regionalen, hoeven zij niet te
beulen. Wij moeten het voorna
melijk van onze inzet hebben.
Een vriendschappelijke wed
strijd zullen wij vrijwel nooit
winnen. Maar als we de competi
tie ruiken, worden de mouwen
opgestroopt. Van die zes spelers
staat alleen Peter Bergman nu in
het eerste. Anderen stopten. De
één zat met zijn studie, de ander
kon het niet opbrengen om twee
keer te komen trainen en om zich
zaterdags dan nog eens op de
wedstrijd te concentreren. Dus
zullen we moeten wachten op de
B- en C-junioren".
Over een kampioenschap wil Wil
lem van Harskamp het nog niet
hebben. "Vorig jaar waren de
kansen 33 procent, dit jaar is dat
50 procent. GVVV is toen gepro
moveerd: wij zijn met VVOG
overgebleven. En op de Veluwe
veet je het norit Tri de laatste
seconde wordt daar geknokt.
DVS heeft acht punten gehaald,
allemaal in thuiswed-tnid. n
Dat zegt mij genoeg over hoe die
ploegen door hun supporters,
het hele dorp staat daar aan de
lijn. Worden opgezweept. Wij zul
len bij NDSM morgen ook aan de
bak moeten"
GERARD HAVERKAMP
Willem van Harskamp staat al dertien jaar in de basis bij Ter Leede.
Werd dit seizoen pas zesmaal gepasseerd.
