8l!£kUL0 "Soms lijkt het of we soort fanclub hebben" Stichting Reinwater: "Stop de zoutlozingen Super-grutter Jan van den Broek blijft groeien Reportage Advies: alternatieve geneeswijzen erkennen D'66: bureau voor klachten krantelezers Hotel NOORDZEE VRIJDAG 23 JANUARI 1981 PAGINA 17 Door Jan Westerlaken Bezuinigen. Op alle fronten wordt een pas op de plaats gemaakt. Niemand uitgezonderd: de consu ment niet, het bedrijfsleven niet. Zaken sluiten aan de lopende band. Nieuwe komen er niet voor terug. Hoewel 't Is vreemd. Maar met super-grutter Jan van den Broek, directeur van een keten van Digros-super- markten, ligt dat anders. Of hij opent nieuwe za ken, of hij onderhandelt om ergens te beginnen. Zijn laatste uitbreiding: twee nieuwe bedrijven in Leiden erbij. En dat is nog lang niet het einde. Want Van den Broek zit 'boordevol plannen' Wie is deze man die in nauwelijks acht jaar, samen met zijn vrouw en hulp van twee medewerkers, in middels een gigantisch concern heeft opgebouwd. Hoelang denkt hij nog te kunnen groeien; zij de banken niet argwanend als de 'kruidenier' wéér eens om geld komt: of is het een prestige-kwestie eigenaar te zijn van zoveel supermarkten. lisse - met de paplepel is het hem als het ware ingegoten. Het piepkleine melkwinkeltje middenin Amsterdam. Daar is het allemaal begonnen. Met flessen sorteren toen 'ie zeven jaar was; met bonbons wegen en worst snijden als jochie van tien en vier jaar later een beetje 'baas' spe len. Want dat kon in die tijd. Hét grote morpent voor Jan van den Broek? Zijn vader, Dirk, was de eerste midden stander in Nederland die een supermarkt opende. Het grijze ruitjespak zit de super-grutter (36) als gegoten. Niet een secretaresse, maar zélf komt hij de houten trap af om zijn gasten te begroeten. Zijn kamer, op de eerste verdieping, is vrij groot. Eenvoudig ingericht: een mini televisie, een bureau aan de ene kant, een lange tafel met wat stoelen er omheen in de andere hoek. Op de kast staat een koffiekan, ernaast wat plastic bekertjes. Van den Broek schenkt zijn bezoekers zélf een bak koffie in. Wij zeggen rustig tegen een bediende, hé, joh, jij moet eens naar de kapper Sngeland ,Ik hoor het mijn vader nog zeggen toen ik van school kwam: stude ren of werken, wat wil je? Nou, de keus was voor mij niet zo moeilijk. Werken en niet verder leren. Maar ik mocht niet thuis blijven. M'n vader kocht een en kele reis Engeland voor me en ik moest maar zien dat ik me redde. Het eerste jaar wilde hij mijn ge zicht niet zien, liet 'ie weten." 3een punt. Jan van den Broek vond zijn weg. Waar anders dan in een supermarkt verdiende hij zijn boterham? Zijn slapie daar was de huidige directeur van- ....Edah. Na een jaar hield hij het in Enge land inderdaad voor gezien. Te rug naar huis was er echter niet bij. De jonge ondernemer richtte zijn blik nu op Frankrijk. Daar had hij het geluk mee te mogen werken aan de opbouw van één der grootste supermarkten van dat land. Twee jaar was 'ie van huis toen de militaire dienst hem dwong naar Nederland terug te keren. Erna bij z'n vader werken. In de prak tijk brengen wat in het buiten land was opgedaan. Jan van den Broek herinnert zich uit die tijd nog de 'gillende biljetten' voor de etalage-ramen. 'Zoontje' Dan breekt de tijd aan dat hij Wel eens wat voor zichzelf wil begin nen. "Ik wilde niet mijn hele le ven het zoontje van de baas blij ven. Dat was niks voor mij." Ze venentwintig jaar is Jan van den Broek als hij in Katwijk een be drijfje koopt. Om er een dran kenhandeltje te starten. Eerst was de zaak een paar dagen in de week open, later van maandag tot en met zaterdag. Maar de ondernemer is niet tevre den: hij wil meer. Krijgt van de gemeente teostemming om aan de distilleerderij een 'loodsje' te bouwen. Om er levensmiddelen te verkopen. Dat was uiteindelijk z'n échte vak. Daar begint de succesvolle carrière van de za kenman. Over rozen is het zeker niet altijd gegaan. "Ik heb wat problemen gehad", zucht Van den Broek en schudt het hoofd. "Ja, samen met mijn vrouw en twee mede werkers hebben we dit bedrijf van de grond af opgebouwd." De concurrentie was moordend, de tijd moeilijk. "Je kreeg geen kans om na te denken. Allerlei middeltjes bedachten we om het voor de huisvrouw zo aantrekke lijk mogelijk te maken. Nee, niet wij vulden de vakken. Lieten we, na sluitingstijd, een ploeg vrou wen voor opdraven. Want tegen hen konden wij zeggen: zet er maar neer zoals u uw keukenkast inricht. Overdag hadden we op die manier de tijd om het perso neel wegwijs te maken. We werken nu nog met dat systeem. In Katwijk lopen zeker zestig huisvrouwen rond die dit werk voor ons doen." Sassenheim Digros kreeg een winkel in Sassen heim. De 'hele' middenstand stond op haar achterste benen. Hoe de gemeente het in haar hoofd durfde te halen zo'n be drijf toestemming te geven om een supermarkt te beginnen. Nu willen ze de 'kruidenier' vooi geen goud kwijt. Van den Broek "De winkels in de directe omge ving zetten, na onze komst, der tig procent meer om. Ja, dat is uit een onderzoek naar voren geko- Noordwijk klopte zelf bij de grut ter aan of hij er iets voor voelde naar de badplaats te komen. De opslagplaats in Voorhout werd veel te klein. Zij verhuisde Lisse. "We werden gewoon ge dwongen, omdat we er niet mochten uitbreiden. Werkelijk we zakten daar letterlijk door de vloer De 'toverformule' van Digros? Jan van den Broek lacht. Beant- DEN HAAG (ANP) - De stichting "Reinwater" heeft gisteren in een brief aan minister Tuijnman van verkeer en waterstaat, minister Ginjaar van volksgezondhied en aan staatssecretaris Van der Mei van buitenlandse za ken gevraagd op de ko mende Rijnconferentie (maandag in Wassenaar) te eisen dat de zoutlozingen van de Franse kalimijnen nog dit jaar worden stop gezet. Er is volgens de stichting geen enkele rechtvaardiging meer te vinden voor verdere ver traging. In de brief schrijft de stichting dat inmiddels al zoveel onderzoek is verricht dat nu knopen doorge hakt moeten worden.Ook vraagt de stichting de bewindslieden tij dens de conferentie niet meer uit te gaan van het principe dat de vervuilde betaalt. Voorts is de stichting van mening dat niet alleen de kalimijnen, maar alle zoutlozers op de Rijn hun activiteiten moeten stopzet ten De verantwoordelijke ministers van de vijf Rijnoeverstaten ko men maandag bij elkaar om te zoeken naa nieuwe mogelijkhe den om de zoutbelasting van de Rijn te verminderen. Nederland nam het initiatief tot deze vijfde ministerconferentie om de im passe te doorbreken die is ont staan doordat het in december 1976 in Bonn ondertekende zout- verdrag in Frankrijk geen parle mentaire goedkeuring kon krij gen. De voorgestelde methode van injectie van het naar uit de kalimijnen stuitte op onoverko melijke bezwaren van de bevol king in de Elzas. Omdat op ambtelijk niveau geen overeenstemming werd bereikt over een andere wijze van opslag, hoopt Nederland dat door middel van de ministersconferentie op politiek niveau een oplossing van het langslepende zoutprobleem gevonden kan worden. Op de conferentie kunnen de mi nisters kiezen uit vijf mogelijkhe den: afvoer van het afvalzout per schip over de Rijn en lozing in de Noordzee, injectie in de diepe on dergrond van de Elzas, terugvoe ren in verlaten gangen van de ka limijnen, vestiging van een zout fabriek in de Elzas of transport per pijpleiding naar Lotharingen als grondstof voor de soda- industrie. Het ministerie van verkeer en wa terstaat verwacht dat de be windslieden de internationale rijncommissie zullen vragen twee of drie mogelijke oplossin gen in detail uit te werken. Op een waarschijnlijk in juli te houden volgende ministersconferentie zal een definitief besluit worden genomen. DEN HAAG (GPD)- De zogenaam de alternatieve geneeswijzen moeten worden erkend, in wette lijke maatregelen worden vervat en in het ziekenfondspakket wor den opgenomen. Beoefenaars mogen niet strafrechterlijk wor den vervolgd. Onderzoek naar deze geneeswijzen en opleiding van beoefenaars moeten worden bevorderd. Aldus enkele aanbe velingen van het rapport dat de commissie-Muntendam vandaag aan de regering uitbrengt. De staatscommissie, die de kwestie der alternatieve geneeswijzen heeft onderzocht, werd in mei 1977 geïnstalleerd, nog onder het ministerschap van mevrouw Ire ne Vorrink (volksgezondheid). Zij heeft eenmaal tussentijds ver slag uitgebracht, waarbij werd gesteld dat acupunctuurbehan deling met voorrang zou moeten worden erkend en voor zieken fondsvergoeding in aanmerking zou moeten komen. DEN HAAG (GPD) - Er zou een ombudsman voor de pers, naar Zweeds model moeten komen, die de belangen van de lezer van een krant, een opinieblad of een tijdschrift moet beschermen. De vrije meningsuiting van de journa list staat vanzelfsprekend voorop, maar tegen aanvallen op de persoonlijke levens sfeer (laster, leugen, beledi ging), met name vanuit de roddeljournalistiek, moet op getreden kunnen worden. Zo'n ombudsman zou niet al leen binnengekomen klach ten moeten behandelen, maar zalf ook klachten moeten kunnen indienen. Dit is het oordeel van de Werk groep Kunsten en Media van het wetenschappelijk bureau van D'66 in een gisteren ver schenen discussienota. Om de belangen van de lezer te beschermen, zou er volgens de werkgroep ook gedacht kunnen worden aan invoe ring van een regeling over eenkomstig artikel 38 van de Omroepwet, dat de verplich ting tot rectificatie en inscha keling van de rechter in houdt. woordt een telefoontje en werkt tussendoor ook nog even een 'klant' af die wat kleding voor z'n personeel komt laten zien. "Wij letten op de kleintjes, hè? En dat spelen we door naar de consu ment. Daar blijven we heilig in geloven. Een dure top, hebben we niet. Onze weten best wat goed is voor de klant. Geld over de balk smijten doen we niet." Digros is één van de weinige mid denstanders die almaar groeit. Hoe is dat mogelijk. Een presti ge-kwestie? ^Vergeet het maar", roept Van den Broek uit. "De mensen vragen om onze zaak. Je wordt gewoon gedwongen naar nieuwe moge lijkheden te zoeken. Het lijkt soms of we een soort 'fanclub' hebben. Stapels brieven krijgen we van mensen hoe ze ons zou den kunnen helpen om een win kel in de buurt te beginnen. En consumenten die schrijven dat ze met een man of twaalf een busje huren om bij ons inkopen te doen. Erg leuk allemaal." "Wanneer je een goed bedrijf hebt, zul je dergelijke moeilijkheden niet ontmoeten. Ik heb in elk ge val nog nooit problemen met de bank gehad. Gelukkig niet zeg Al wil ik een heel winkelcentrum overnemen, dat is geen punt voor ons. Inwoners van Leider dorp hebben me gesmeekt asje blieft in dat nieuwe centrum een zaak te openen. Ja, ik wil heus wel. Maar de gemeente werkt niet mee. Heeft bepaalde afspra ken, zegt ze." Streng Kleintjes Zijn groei-drift, gaat die niet ten koste van de kruidenier op de hoek. Die kan tegen zijn lage prijzen niet concurreren Van den Broek schudt heftig met het hoofd. Spreidt de armen uit en beweert: "Juist niet! Als die kleine zelfstandige zich specia- listeert, zal het hem goed gaan. In onze supermarkten vragen we een bakker of slager. Zoiets doen wij niet. Dat moet je aan specia listen overlaten. Daarom denk ik dat onze groei niet ten koste van hen gaat. Natuurlijk, wel van za ken die toch al van plan waren om de pijp aan Maarten te ge- Jan van den Broek waakt ervoor om niet té groot te worden. "Dan word je log en kun je je niet ge makkelijk meer bewegen. Weet je, dan krijg jet het effect van de mug en de olifant. Kun je nauwe lijks nog manoeuvreren. Dat wil len wij te allen tijde voorkomen. Digros heeft overal ook vrij klei ne zaken (vierhonderd vierkante meter). Een directeur die daar te werk is gesteld kan zo'n bedrijf Vaak moet hij naar de bank. Voor geld. Hij zal niet zelf alles finan cieren. Geeft dat nooit bedenkin gen? Zijn personeel heeft Jan van den Broek leren kennen als 'strenge' baas. "Wij willen dat de mensen met een dichte jas lopen en geen sigaret in hun gezicht Bij ons kunnen we zeggen hé jóh, je haar is te lang, ga jij een keer naar de kapper! Is toch heel normaal? Of niet soms? Ze ker, de volgende dag kun je zien dat ze er aandacht aan hebben besteed. Ach, het hoeven heus geen paradepaardjes te worden. Wel netjes. Meer verlang ik niet." Zijn vrouw heeft nog altijd een be langrijke taak in de ogen van haar man. "Ze moet niet bij mij winkelen. Laat ze maar naar een ander gaan. Blijf ik op de hoogte met de prijzen en, wat ik vooral belangrijk vind, de sfeer die in een bedrijf heerst. Mijn vrouw heeft voor zulke zaken een goed oog. Nee, ze is niet altijd direct in de buurt te vinden. Ook in een gebied waar wij geen winkels hebben." Een (heel) groot winkelbedrijf, vele malen groter dan Digros, zou hem hebben benaderd voor een topfunctie "Nou, laat ik duidelijk zijn: ik ben niet in de markt. Bovendien, ik houd té veel van mijn zaken. Ik ken de heren Heijn erg goed. Misschien is er wel eens een grapje over gemaaktSerieus hebben we er nooit over ge praat." Als Van den Broek op dit moment weer zo'n bedrijf als Digros zou moeten opbouwen. Zou hij daar kans toe zien en zou hij het ook doen? "Neem het geval van slager Tee- kens uit Leiden. Overkomt mij zoiets, dan begin ik ook op nieuw. Met één winkeltje. Want", glimlacht de grutter, "ik geloof niet dat ik ergens als bedrijfslei der zal kunnen aarden (ADVERTENTIE) Wegens verschepings- r annulering zal de volgende partij, in Perzië handgeknoopte tapijten, bestemd voor Engeland, direkt aan het publiek verkocht worden. Deze Perzische tapijten, getaxeerd door de heren Kollner en Mehli te Rotterdam, zijn door de belanghebbenden vrijgegeven om te worden verkocht voor minder dan de helft van de oorspronkelijke waarde. Anatols, maar ook Mossouls, leidsels, kussens, (1000 stuks) vanaf f 59,- Beloudch,(112stuks),ca.90x150cm,waarde"f 1050,-nu f 395,- Zelfs enkele voor f 295,- HerizOld, 135x225cm,waardef2250,- nuf 875,- Heriz, 170 x240 cm, waarde f 2450,- nuf 985,- Kaskay, (40 stuks) de echte in de bergstreken door primitieve nomadenstammen geknoopte tapijten van weergaloze schoonheid, die zeker 20 tot 30 jaar geleden vervaardigd zijn, waarde f2750,- nu f 1095,- Hamadan, 166 x 240 cm. waarde f 3575,- nu f 1375,- Ardabil, 197 x 302 cm, waarde f 4750,- nu f 1750,- Konagkend, 175 x 248 cm, waarde f 6750,- nu f 2250,- Cashmire zijde, 127 x 192 cm, waarde f 12.750,- nu f 4250,- Bidjar, 166 x 235 cm, waarde f 14.800,- nu f 5900,- Tabriz, 246 x 356 cm, waarde f 14.500,— nu f 6900,- Naïn, 133 x 238 cm, waarde f 16.500,- nu f 6750,- Marokkaanse berbers, de zwaarste kwaliteit: 200 x 300 cm, waarde f 2075,- nu f 975,- 170 x240 cm, waarde f 1575,- nu f 675,- Enkele boerenkleden, slechts f 475,- Alle tapijten zijn voorzien van een certifikaat van echtheid. Inruil van oude kleden mogelijk. Met een gedeeltelijke aanbetaling, kunnen wij deze tapijten voor u reserveren. De tapijten zijn te bezichtigen: zaterdag 24 januari van 11 tot IS uur K.W Boulevard 8, Noordwijh koning der tapijten Schagen telefoon (02240) 134 44

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1981 | | pagina 17