'Burge
meester
is toch
geen schertsfiguur!'
Leidenaars
Marokkaanse vader blijft
vechten voor z'n kinderen
©Vdtf (si©
;ER )ENSDAG 31 DECEMBER
EXTRA
PAGINA 35
Open beleid
"Met de politie bespreek ik elke
maandag de lopende zaken.
Dat kunnen problemen zijn
die de afgelopen week heb
ben gespeeld tot de verhou
ding politie-stadhuis. Ik ben
begonnen met het voeren van
een open beleid. We hebben
het dit keer gehad over de
slechte huisvesting en de op
leidingsmogelijkheden. Be
gin februari gaan de raadsle
den ook naar de politieschool
in Leusden. Omgekeerd pro
beer ik hun ook vertrouwd te
maken met de verschillende
ideeën van de partijen. Zij
moeten begrijpen hoe een ge
meenteraad werkt. Ja. de po
litie moet wennen. Met name
de ouderen. Zij voelen dit
soms als bedreigend. Het is
ook een proces wat zorgvul
dig moet worden begeleid.
Politiezaken wordt in feite een
steeds zwaardere portefeuil
le. Het wordt meer en meer
een politieke functie, waar de
burgemeester als portefeuil
lehouder tussenstaat".
U doelt daarmee op de kraakac-
ties. "Ja, in het hele land is het
nog onduidelijk hoe je dat
precies moet beoordelen, in
Leiden proberen we een be
leid uit te stippelen dat alge
meen wordt geaccepteerd.
Elke stad heeft wat dat be
treft een eigen problematiek.
Met wethouder Tesselaar
probeer ik nu op korte ter
mijn de zaken op een rijtje te
zetten. Je moet een aantal
belangen afwegen.
Welke termijn schep je om
woningen te vullen? We wil
len ook een meldplicht invoe
ren en niet alleen voor huizen,
maar ook voor andere panden.
Eind januari hopen we met een
duidelijker beleid te komen.
Het systeem dat eigenaars zich
gaan melden moet waterdicht
worden. Ik vind kraakacties
heel goed als ze het woon
ruimteprobleem werkelijk
aan de kaak willen stellen. Én
ook zorgvuldig bekijken waar
de misstanden zitten. Omge
keerd moeten de krakers, als
er gemeentelijke maatregelen
worden genomen, zo'n situa
tie ook accepteren. Wekelijks
houden we hierover ook con
tact met de politic, omdat cr
landelijk ook nog geen duide
lijke richtlijnen zijn kunnen
er inderdaad wel eens beoor
delingsfouten worden ge
maakt".
"De horecaproblematiek heb ik
er zelfs even voor opzij ge
legd. De kraaknota moet er
eerst uit. Het is tevens een
goede afkoelingsperiode. In
het vroege voorjaar gaan we
opnieuw bekijken in overleg
met de omliggende gemeen
ten welke cafés voor een
nachtsluiting in aanmerking
komen. Het moet niet zo zijn
dat Leiden straks een opvang
centrum wordt voor alcoho
listen en ook omwonenden
moeten niet al te veel hinder
ondervinden. Begrijp me
goed, ik ben niet tegen maar
het moet nog wel heel goed
worden bekeken".
"Kort vergaderen niet waarge
maakt?" Hij doet alsof ie ver
baasd is. zegt dan "karf klop
pen", "Vergeleken bij Am
sterdam valt het voor mij alle
maal erg mee. Dc begrotings
behandeling is toch exact op
tijd gegaan? Met 100 moties
en diverse schorsingen heb
ben we niet te klagen. Com
missievergaderingen willen
nog wel eens uit de hand lo
pen. We laten deze vergade
ringen zo vrij mogelijk.
Spreektijden hanteren we
niet. En daar komt nog bij dat
ik de teugels pas strakker in
de hand kan houden als ik ie
dereen die aan de vergadering
deelneemt een beetje ken"
Fietstocht
Als de fietstocht "langs knel
punten van de stad" ter spra
ke komt vertoont zijn hoofd
voor de zoveelste maal een
frisse rode kleur. "Ik had echt
mee willen doen". We komen
hiermee automatisch op de
met-bestuurlijke activiteiten.
"Het is voor een burgemees
ter zelf om te beoordelen wat
hij doet aan presentatie. Daar
leg je criteria voor aan. Een
vijfde van mijn tijd reserveer
ik hiervoor. De burgervader is
tenslotte geen schertsfiguur.
De wethouder die over het
kunstbeleid gaat kan ook het
beste een tentoonstelling ope
nen. Ik noem zo maar wat. In
geburgerde gewoonten moet
je niet zomaar overnemen.
Dan wordt het een gedwon
gen toestand. Naar 50- en 60-
jarige huwelijken ga ik niet
toe. Voor al die paren wordt
één keer per jaar een feest op
het stadhuis georganiseerd.
Lijkt me ook veel leuker. Ik
merk dat de jongere generatie
burgemeesters mijn stand
punt alleen maar toejuicht".
"Nee, dat kan inderdaad niet
een Leidse burgemeester nog
wonende in Amsterdam.
Maar wat moet ik. er is toch
geen ambtswoning meer? In
Amsterdam zit ik met een hy
potheekrente van acht pro
cent. Straks moet dat twaalf
worden. En het is toch heel
tragisch een burgemeester
die failliet gaat. Ik zal serieus
zijn. Ik heb iets op het oog,
maar dat pand is nu nog be
woond. Als dat te lang gaat
duren vind ik wel een oplos
sing door voorlopig iets te hu
ren. In ieder geval in juli be
hoort de burgemeester tot de
Leidse bevolking".
SASKIA STOELINGA
"HIER HEBBEN ZE
DE KANS OM
WAT TE BEREIKEN
LEIDEN - Mohammed Amia heeft de moed niet op
gegeven. Nog altijd hoopt deze 37-jarige Marok
kaan zijn vier kinderen terug in Leiden te krijgen.
Amia en zijn advocaat mr. Roest blijven proberen
om de uitzetting van het viertal ongedaan te maken.
Vooralsnog lijkt het vechten tegen de bierkaai.
Mohammed Amia haalde zijn
kinderen in januari 1978 naar
Leiden. Nadat commissaris
Van Voorden van de Leidse
politie en staatssecretaris
Haars van justitie verzoeken
om een verblijfsvergunning
hadden afgewezen besliste
begin april van dit jaar ook
mr. Blaauw. president van de
Haagse rechtbank, dat de kin
deren weer het land uitmoes
ten. Korte tijd later werden
Fuchsia (17), Abdelkader (15).
Meryeme (12) en Bouchra
(10), op het vliegtuig naar hun
geboorteland gezet.
Nu, zo'n acht maanden later,
blikt Mohammed Amia in zijn
flat in de Leidse Suriname-
straat, waar hij met zijn twee
de vrouw leeft, op dc gebeur
tenissen terug.
Gezinshereniging
Amia kwam zeventien jaar gele
den naar Nederland. Werkte
eerst in de kolenmijnen van
het Limburgse Heerlen. Vond
het werken in de mijnen te ris
kant worden, nam ontslag en
vestigde zich in 1966 in Lei
den. Hier vond hij werk als
bouwvakker. De laatste
drieënhalf jaar is Amia werk
zaam bij een bouwbedrijf in
Leidschendam.
Amia vertelt in nog altijd alles
behalve vloeiend Nederlands
dat hij al zeker twaalf jaar in
onmin leeft met zijn vrouw,
die na zijn vertrek naar Ne
derland in Marokko was ach
tergebleven. "Zo'n drie. vier
jaar geleden schreef mijn
vrouw dat als ik de kinderen
niet zou nemen zij ze op straal
zou zetten of in een kinderte
huis zou onderbrengen. Ik
ben toen gelijk met de auto
naar Marokko gegaan. Pas in
1978 is het me gelukt om ze
mee naar Leiden te nemen",
aldus Amia die vervolgens
een papiertje toont van de
Leidse politie waarop staat
dat er geen bezwaar is tegen
gezinshereniging in Neder
land.
De vier Marokkaanse kinderen
pasten zich zeer snel aan in
Nederland. De twee jongsten
(Meryeme en Bouchra) gin
gen naar de lagere school, Ab
delkader naar de LTS en
Fuchsia naar de Mavo. De re
sultaten op school waren zon
dermeer goed. Vooral Fuch
sia kon op de Mavo goed mee
komen.
Kindergevangenis
Amia: "We waren heel gelukkig
met elkaar maar opeens be
gon de narigheid. Mijn vrouw
wilde de kinderen weer terug
hebben. Zij had een kennis
van haar in Nederland geld
gegeven om tegen de politie
slechte dingen van mij te ver
tellen. Vanaf dat moment kre
gen we geregeld bezoek van
de politie. En dat terwijl ik
nog nooit met de politie in
aanraking was geweest. In au
gustus vorig jaar werden mijn
kinderen van de ene op de an
dere dag opgepakt en naar
een tehuis in Rotterdam ge
Mohammed Amia met zijn vier
kinderen op de hank in zijn flat aan
deSorinameslraal. Ken paar dagen
later werden de kinderen op hei
vliegtuig naar hun geboorteland
Marokko gezet.
bracht. Er werd tegen mij al
leen gezegd dat m'n kinderen
hier niet konden blijven en
weer terug naar Marokko zou
den gaan".
De begeleidster van het Marok
kaanse gezin, Corrie Lcliveld.
maakte over deze ingreep van
de Leidse politie de nodige
stampij met als gevolg dat de
niets meer uit. Ditmaal ging
de uitzetting door.
De motivatie voor de uitzetting:
Het staat niet vast dat de va
der in staat is om zijn kinde
ren te verzorgen. Ook al is hij
van plan zijn tweede vrouw -
niet de moeder van de kinde
ren - naar Nederland te halen.
De Nederlandse staat stelt
zich terecht op het standpunt
dat de Marokkaan zich
slechts I:an verenigen met de
echtgenote die tevens de
moeder van de kinderen is.
Doodsbang
Corrie Leliveld reageerde des
tijds als volgt op deze motiva
tie: "De vader heeft aange
toond dat hij de opvoeding
van zijn kinderen best aan
kan. Er wordt nu misschien
formeel wel juist gehandeld
maar in menselijk opzicht
faalt het beleid van de vreem
delingendienst van de Leidse
politie hopeloos. Van enige
begeleiding van de kinderen
is totaal geen sprake geweest.
Er zijn psychologische blun
ders gemaakt. De kinderen
houden zeer zeker een geeste
lijke knauw aan deze zaak
Anna "Corrie heeft gelijk ge
kregen. Een paar maanden
geleden ben ik in Marokko ge
weest. De kinderen zijn nu
nog altijd doodsbang voor dc
politie. Vooral Fuchsia. Zij
droomt nog vaak van de poli
tie".
Voor Mohammed Amia was de
kortstondige hereniging met
zijn kinderen een pijnlijke
aangelegenheid. "De kinde
ren verzieken daar in Marok
ko. Fuchsia en Abdelkader lo
pen alleen maar op straat. Ze
zijn al zo'n acht maanden niet
naar school geweest. Ze wil
len dolgraag terug naar Ne
derland maar ze weten dat het
moeilijk is".
Doorvechten
Mohammed Amia kan nog al
tijd niet begrijpen waarom
zijn kinderen bij hem zijn
weggehaald. "De politie zei
tegen mij dat ik de moeder
van de kinderen maar naar
Nederland moest halen. Hoe
kunnen ze dat nu zeggen? Met
die vtouw kan ik niet meer sa
menleven. We hadden altijd
ruzie. Ze hebben ook gezegd
dat myn tweede vrouw te
jong was om voor de kinderen
te zorgen. Goed, ze wordt pas
over een paar weken negen
tien maar dat zegt toch niets?
Mijn vrouw komt uit een heel
groot gezin. Zij heeft nooit
iets anders gedaan dan kinde
ren verzorgen. Wy Marokka
nen hebben een hele andere
cultuur. Bij ons trouwen ze al
wanneer ze zestien zijn. Wij
kennen ook geen proeftijd.
Hoe noemen jullie dat ook al
weer9 O ja, verloving, Bij ons
is het allemaal anders dan bij
jullie. Dat begrijpen ze bij dc
politie niet, of ze willen het
niet begrijpen", zegt een nog
altijd teleurgestelde Amia.
'Toch blijf ik proberen om m'n
kinderen hierheen te halen.
In Marokko hebben ze maar
weinig toekomst. Hier heb
ben ze de kans om wat te be
reiken. Daarom zal ik blijven
doorvechten".
JAAP VISSER
kinderen naar hun vader te-
rugmochten. Zij het voor kort
want een halfjaar later kwam
de uitzetting opnieuw ter
sprake.
Het aanbieden van een petitie
met 700 handtekeningen (op
gehaald in de Kooi en op de
Mavo v .m Fuchsia) aan staat -
secretaris Haars en een kort
geding tegen de staat haalden
LEIDEN - Een monumentaal maar zeer onrustig ver
trek. De behuizing van Burgemeester Goekoop in
het stadhuis. De tussendeur kleppert bij elke wind
vlaag en het steeds optrekkende verkeer in de Bree-
straat zorgt voor de nodige decibels binnenskamers.
Als het even stil is heb je toch het gevoel in een
rustieke omgeving te vertoeven.
OXO O
Op de vraag hoe de eerste honderd dagen zijn bevallen antwoordt
Cornells Hieronymus Goekoop routineus uitstekend. Hij aarzelt
of hij verder zal gaan. hakt de knoop toch door. "Ik zit nog steeds
in een leerproces en probeer zoveel mogelijk kennis te vergaren.
De sfeer waarin ik moet werken is tot nu toe uiterst prettig te
noemen". De kennis van zijn wethoudersperiode in Amsterdam
nog in het achterhoofd zijn hem een aantal zaken hier danig
meegevallen. "Het is hier overzichtelijker, je gaat directer met
mensen en problemen om. In Amsterdam was dat allemaal veel
abstracter. Je hebt daar een groter ambtelijk apparaat achter je
staan en in de raadsvergaderingen worden de problemen theo-.
retischer benaderd. Landelijke en internationale politiek alles 1"f| HlCOlCO
wordt er binnengehaald". u u uv .iv
Hij lacht fijntjes. "De stemming
is er ook somberder ten aan
zien van eigen functioneren
en mogelijkheden tot oplos
sen. Ze hebben de neiging de
schuld van alles naar het rijk
toe te schuiven. Hier in Lei
den is het meer van hoe kun je
rijksgelden zo goed mogelijk
besteden? De detailkennis
van het Leidse raadslid is ook
groter".
'Aan die drie uur die Waal no
dig had om zijn burgemees
terschap goed te verullen, heb
ik beslist niet genoeg. Het kan
aan mijn capaciteiten liggen-
....maar ik zou ze niet de kost
willen geven mijn collega's
die werkweken van zestig uur
maken". Voor de zekerheid
pikken we een dag uit zijn
agenda. Maandag 16 decem
ber. Al heel vroeg in de mor
gen naar de huisarts geweest.
De burgemeester stond van
morgen met koorts op. Om
half tien wekelijks gesprek
met de politie; elf uur gesprek
met officier van Justitie
(kraakzaken); twee uur hollen
naar regionale brandweer;
drie uur Bescherming Bevol
king (aflopende zaak); half
vier ontvangst Engelse scho
lieren, die te gast zijn bij het
MEAO; vier uur interview en
om half acht gemeenteraad.
