"De Lemy-heren hebben op het verkeerde paard gewed" 'Alle dingen kun je levend maken m®L Officier van justitie: bouwfraude is gewoon diefstal Jubelclub Leidse stadsrubriek Kippebrug joekel Rokmsbirger weg DENSDAG 26 NOVEMBER 1980 (Vervolg van pagina 1) LEIDEN/DEN HAAG - Hoofdverdachte iri de Leidse bouwfraudezaak, Hans van L., liep rood aan toen officier van justitie, mr. H.J. den Os, gistermiddag de eisen uit sprak. Het lachen, dat hij daarvoor nog zo nadrukkelijk had gedaan, verging hem op slag. Als de aanklager zijn zin krijgt, gaat de 39-jange directeur van de Lemy, Hans van L., voor zes jaar achter slot en grendel. Zijn compagnon Frits R. moet volgens mr. Den Os vijfjaar worden opgeborgen. Voor de derde verdachte, taxichauffeur Wally van den B., was de aanklager milder Tegen hem eiste de officier 'maar' tweeënhalf jaar r Toos Kop: "Mijn voeten moeten de grond van Leiden voelen Dichteres/telefoniste Toos Kop: LEIDEN - "Ik ben elke avond wel bezig of ik moet een feestje heb ben. Ik hoef niet direct te wach- ten op inspiratie, altijd komt er ;b j wel wat. Toen ik 19 jaar was, ben 1 ik begonnen met het schrijven. De jaren voor de oorlog, de crisis tijd eigenlijk, beleefde ik erg emotioneel. Op een gegeven moment voelde ik dat ik daar ui ting aan moest geven. De eerste gedichten zijn in feite op de lei tot stand gekomen. Liet ik aan iedereen lezen en wiste ze daarna weer uit voor een nieuwe. Enkele jaren later ben ik ze met kroontjespen en inkt in een schrift gaan schrijven. Dat heb ik allemaal nog. Dit is het eerste bundeltje wat ik uitgeef'. Achter de ramen van de later aan gebouwde serre ligt een roestkleurige tuin, die uitloopt op de Rijn. Als je hier zit heb je geen idee dat de voordeur grenst aan de drukke Lage Rijndijk. Voor I Toos Kop is dit de plek, waar ze j haar pen aan papier toever trouwd. Ze heeft deze kamer er eigenlijk speciaal voor laten bouwen. Het gedicht wordt 'ge- drukt' in een tot 'typekamer' om getoverde kast, waar ze een bu- reau en benodigde attributen, in I heeft staan. "Leiden mijn stad, duizend herin neringen vanuit mijn jeugd ko men weer op mij af'....of "stad huis, ik zal u doorverbinden". Bij Toos Kop kun je kiezen. Beide zinnen heeft ze al vele malen uit gesproken. De één kent haar als telefoniste op het stadhuis, ter- j wijl de ander niet beter weet dan dat ze dichteres is. Thema Als alles volgens schema ver loopt, rolt één dezer dagen het 7360ste gedicht uit de machine. Met een nauwgezette precisie te kent ze dat allemaal aan. "Alle zielloze dingen kun je levend maken", zegt ze en staat gebogen voor een kast. Ruim vijftig ge kleurde multomappen schitteren in het schemerlicht. De plakker- tjes geven aan wat de inhoud is. "Ik heb ze gerangschikt op the ma". In de map 'moeder' zit alles wat ze heeft gewijd aan haar in middels overleden moeder. De eerste dateert uit 1949 en de laat ste uit 1977. "Sonnetten heb ik ook gemaakt. Leg je jezelf een bepaalde dwang op hè? Ik heb ook nog eens geprobeerd niet- rijmende gedichten te maken, maar die vond ik toch niet zo mooi. Zelf is ze erg te spreken over de map sprookjes. In maart 1952 maakte ze dat voor kinderen van de kleuterschool. Zo schreef ze ook toneelstukken voor lagere scholen "Peter de Vogelver schrikker" is opgevoerd door de kinderen van het Zijlkwartier. "Ik zie dat nog helemaal voor Leiden Als haar vinger op de map liefdes gedichten strandt, aarzelt ze even. Een spottend lachje gaat vooraf aan haar verhaal. "Ik ben niet getrouwd en woon alleen, maar je hebt zo je vrienden die je ook liefde kunnen geven. In vroegere jaren heb ik mijn verlo ving verbroken en daarna is er niets meer van terecht gekomen eigenlijk. Toch kan ik wel zeggen dat ik gelukkig ben in mijn een tje. Ik moet wel contact met de aarde houden. In een flat moeten ze mij niet stoppen. De grond van Leiden, moeten mijn voeten voelen". Ze drukt haar gelaarsde voet wat dieper het tapijt in. De band met Leiden is innig. Het spreekt haast vanzelf, voor een geboren en ge togen Leidse, dat in de kast met mappen ook het thema Leiden voorkomt. Sterker zelfs, haar eer ste bundeltje gaat daar over. Op aandrang van vrienden staan nu zestien van de ruim zevendui zend geschreven verzen van Toos Kop in een boekje; uitgegeven bij Verhagen in Rijnsburg. Elk ge dicht is geïllustreerd met een Leidse foto van Carla van Kas teel. De eerste reacties heeft ze ook a. binnen. "Als ik u gedichten lees, hoor ik de bladeren vallen", met deze mededeling belde een on bekende fan mij op. Ik vind het leuk als mensen reageren. Lei den, mijn stad ligt (nog) niet in de boekhandel. De verkoop regelt ze zelf. "Regelen, regelenach de vragen er zelf om" SASKIA STOELINGA Boekhouder Frits K. zat er overi gens maar net naast. Toen mr Den Os bezig was met het uit spreken van zijn eis, toonde hij nog hoopvol vier van zijn vingers aan de publieke tribune. Dat dleek een paar seconden later één inger te weinig. Misgegokt dus. In de ogen van de officier is het gokvermogen van oeide hoofdverdachten toch be- nedenmaats. "De heren van de Lemy", zo betoogde hij, "zijn er Kennelijk van overtuigd dat er in nun inderdaad bijna waterdichte systeem door mij geen gaten te schieten zijn. Vandaar dat zij vol- nouden dat ze onschuldig zijn" Maar volgens mr. Den Os zijn er wel degelijk gaten te schieten in de Lemy-afweer. Dat ontlokte bij de aanklager de opmerking dat 'De Lemy-heren op het verkeer- ADVERTENTIE) Klokken-—. IN ALLE UITVOERINGEN Grote keuze in het betere genre INTERESSANTE PRIJZEN Uw vakspecialist V. D. WATER Haarlemmerstraat 181 leiden Eigen ateliers. de paard hebben gewed. Nu ver wijt ik hen naast de gepleegde fei ten onvoldoende inzicht te heb- oen getoond in hun strafwaardig gedrag", aldus mr. Den Os die daarna met zijn eisen een pijnlij ke stilte in de rechtszaal veroor zaakte Kogels Zo'n vijf uur had mr. Den Os giste ren nodig om al zijn kogels af te vuren op het Lemy-bastillon. Kogels die als voornaamste doel hadden om de belangrijkste 'stelling" van de verdediging te raken. Die stelling luidt: "Wij hebben gewerkt met echte on deraannemers die eigen perso neel in dienst hadden. De reke ningen van de onderaannemers aan de Lemy zijn niet vals. Voor al die rekeningen is gewerkt" Mr. den Os probeerde deze stelling aan flarden te schieten. Hij deed dat door zich te verplaatsen in de rol van een onderaannemer die werkt voor de Lemy. "Onderaan nemer" Den Os zei het aan hem uitbestede werk altijd zelf te zul len controleren. Zijn eigen per soneel zelf te zullen uitbetalen. Nooit blanco, al door hem gete kende, rekeningen bij de Lemy te zullen indienen waarop dan later de door hem verrichtte werk zaamheden worden ingevuld. Kortom, "bonafide onderaanne mer" Den Os, zou zelf de touwtjes in handen houden. Doe ik het op een andere manier, bijvoorbeeld zoals dat bij de Le my is gegaan, dan is dat in strijd met de beginselen van het onder nemerschap en dupeer ik mezelf Immers, aannemers en onder aannemers hebben tegenstrijdi ge belangen. Beiden willen er ten koste van de ander beter van worden. Dan is het toch belache lijk dat de een zich geheel onder werpt aan de controle van de an der voor wie hij werk moet uit voeren. Dat is hetzelfde wanneer het ene leger al zijn wapens gaat inleveren bij het andere waarmee het in oorlog is" Flinke fooi Onderaannemers die met de Lemy in zee gingen, gaven volgens Den Os stuk voor stuk hun wapens in handen van de Lemy-directie. Lemy-mensen namen werk én personeel aan voor de onderaan nemers. De onderaannemers mochten niet op de werken ver schijnen. Lonen werden uitbe taald door Lemy-mensen terwijl de rekeningen vdn de onderaan nemers aan de Lemy op het kan toor van de Lemy, door mensen van de Lemy werden getypt. Na dat ze, nog oningevuld, waren ge tekend door de onderaannemers Mr. Den Os maakte uit deze werx- wijze op dat er werd gerommeld. En wel op de volgende manier De Lemy bracht personeel onder bij opgekochte bv-tjes. Een meestal in geldnood verkerende persoon werd voor een flinke fooi directeur gemaakt en na enkele maanden ging het bedrijf failliet. Belasting was niet betaald. Dat was gebruikt om het personeel hoge netto lonen te betalen. Wat overbleef verdween in de zakken van de Lemy-heren. Nadat een nieuwe bv was opgekocht begon het spel weer van voren af aan. •Tk beweer dat deze bouwfraude in feite niets anders is dan een vorm van diefstal. Diefstal van U, van mij en iedere Nederlan der", riep de officier uit. Telebingo Als directeur van de bv's die voor de Lemy werkten trad meestal taxichauffeur Wally van den B. op, de derde verdachte. Van den B. en zijn advocaat mr. Huisman nebben tijdens de afgelopen acht zittingsdagen niets anders ge daan dan betogen dat "zielige Wally" het allemaal niet door had Zo sprak mr. Huisman recht bankpresident mr. Kootte vorige week bestraffend toe. "U moet die man niet van die moeilijke vragen stellen. Hij begrijpt alleen Mies Bouwman-vragen Van Telebingo en zo" In de ogen van mr. Den Os een Freudiaanse verspreking van de raadsman. "Van den B. speelde namelijk een aantal jaren Tele bingo met de Lemy. Elke Bingo leverde hem honderden guldens op zonder dat hij daar iets voor hoefde te doen. Bij Mies Bouw man moet je tenminste nog ant woord geven op een vraag maar zelfs dat behoefde Van den B niet te doen" Over Van den B. zei de aanklager verden "Deze man loopt als een rode draad door het hele Lemy- verhaal. Meneer Van den B. is de superspecialist in de straat- en rioleringswerkzaamheden. Zijn vroegere beroep van taxichauf feur heeft voor dat specialisme de gedegen basiskennis gelegd. Tenslotte heeft meneer Van den B. toen hij nog op de taxi zat voortdurend op de straat gere den, dus wist hij daar alles van. En ergernis over opengebroken straten waar de rioleringen moes ten worden vernieuwd zal hem ongetwijfeld hebben aangezet tot een diepgaande studie over de noodzaak van een goede riolering in onze Nederlandse steden" Mr. Den Os vervolgde zijn cynische betoog met de opmerking dat Nmeneer Van den B." zelfs hel vermogen had om in de toekomst te kijken. Hij zou van te voren aJ weten wat de Lemy-mensen op de door hem ingediende reke ningen zouden invullen. Vandaai dat hij ze blanco en getekend op het Lemy-kantoor afleverde. De officier wilde nog wel aannemen dat Wally van den B. in het begin inderdaad van toeten nog blazen JJ Kinderen van vier tot en met zeven jaar (de jaren der on schuld) kunnen zaterdag hun hart ophalen ....en hun ouders nog meer als hel aan de bus- onderneming NZH en de ju belclub "Leiden Leeft" ligt. Gratis en voor niks kunnen de kinderen een half uurtje rondtouren in een speciale, stemmig opgetuigde Sin terklaas-bus. Sinterklaas zit in de bus die van twaalf tot vijf uur om het half uur het kroost door de stad rijdt. Zwarte Pieten bekoge len het grut met pepernoten. De kinderen kunnen telkens opstappen bij het Stadhuis, bij de halte van de buslijnen 15 en 16 richting station. Na een half uur "Leiden Leeff'-rondrit kunnen de ouders hun kinders bij de zelfde halte weer in ontvangst nemen. Eventueel mag het kroost de rondrit nogmaals maken "om nog wat langer met Sinterklaas te babbelen of te spelen met de kleuter leidster", aldus de busonder neming en het jubelgezel schap. Omdat de brug nu toch wordt opgeknapt grijpt de gemeente de gelegenheid aan om de brug meteen in de oorspron kelijke staat terug te brengen. Dat wil zeggen dat ook de vier lantaarnpalen naar "Haagsch model" weer wor den aangebracht; teminste als de lantaarnpalen weer kun nen worden opgespoord. Tientallen jaren geleden zijn de palen verdwenen naar De buurt is uiteraard zeer te spreken over de aanstaande opknapbeurt. "Een hoeraatje voor openbare werken", ju belt het actiecomité "Kippe- brug". Deze loftuiting slaat vooral op het feit dat de ge meente zo snel positief heeft beslist op de actie. Want het is nog maar enkele maanden geleden dat de buurt kippevel kreeg van de alarmerende persberichten over de afbraak van het oude bruggetje. Het actiecomité werd in geen tijd uit de grond gestampt. Ge steund door de buurtvereni gingen Vreewijk en Tuinstad/ Slaalwijk, plus de handteke ningen van 192 medestanders stuurde het actiecomité eind september een verzoek tot res tauratie van de brug naar het college van B en W. door René van der Velden Jaap Visser derdag op het Stadsbouwhuis opnieuw in de slag met de gemeente om hun wensen tot een woonstraat erdoor te krij gen. Heet punt is onder ande re dat de bewoners de stoep van de Hoge Rijndijk doorge trokken willen zien. buurtbewoners v>an de Tuinstadwijk en Vreewijk hebben hun zin ge kregen. De geplande afbraak van de Jan van Goyenbrug ook wel Kippebrug genoemd, gaat niet doorSterker nogin de loop van het volgend jaar wordt de brug voor een be drag van 3J> ton opgeknapt; als de gemeente tenminste hel benodigde geld kan "vinden". Tot hun verbazing en hun blijde verrassing hebben de bewo ners van de Rijndijkstraat plotseling "een joekel" van een verkeersdrempel in de straat gekregen. Enkele we ken geleden braken boze straatbewoners een pas aan gelegde verkeersdrempel open omdat het gevalletje nauwelijks de naam van De 'Haagsche lantaarns' zijn voorlopig alleen nog maar te bewonde ren op één van de schaarse foto's van de Kippebrug uit 1930. Een foto uit het Leidse gemeentearchief. drempel mocht hebben. Puur kwaad waren de straatbewo ners dat hun wensen bij de herinrichting van de straat fi naal in de wind werden gesla gen. Dat de straatmakers nu plotse ling die "joekel" van een drempel hebben aangelegd danken de bewoners aan de actie, menen zij. Met de beste wil van de wereld kunnen zij deze drempel namelijk niet terugvinden op de tekenin gen van de herbestrating die de straatmakers moeten han teren. De straatcommissie gaat don- De administrateur van het tweede "Pan American Con gress of Andralogy" Gerald Bagazinski mag dan mis schien "andralogisch" be hoorlijk zijn onderlegd, zijn topografische kennis laat in elk geval zeer te wensen over. De goede man denkt namelijk dat Leiden een Westduitse universiteitsstad is. In het lijfblad "Centrum" van het AZL stond onlangs een briefje afgedrukt van meneer Bagazinsky aan prof. dr. Jo nas van het AZL. Bagazinsky had zijn epistel van het vol gende adres voorzien Prof. dr. U. Jonas Acade, oscj Zoelemjios Afde; omg Irp; pgoe Rokmsbirgerweg ;0 2333 AA Leiden West Germany "Tante Pos" lost in haar vrije tijd kennelijk menig cryp tisch puzzeltje op want zij slaagde er zowaar in om dit schrijven keurig netjes op het AZL aan de Rijnsburgerweg te bezorgen. Voorwaar, een hele prestatie. Alhoewel, het postcodenummer klopte ais een bus. De invoering van het postcodesysteem was dus zo gek nog niet... wist maar dat hij het fraudespei bij zijn tweede en volgende direc teurschappen nog niet door had wilde er bij mr. Den Os niet in. Vandaar dat hij Van den B. me deplichtig vond aan het opzette lijk plegen van vaslheid in ge schrifte Monsterproces De officier van justitie benadruk te in zijn requisitoir nogmaals dat de fouten die de ambtenaren van het Sociaal Fonds Bouwnij verheid (SFB) bij het opmaken van hun rapporten hebben ge maakt ontoelaatbaar zijn. Hij had er echter wel een verklaring voor. "Dit monsterproces heeft mij, zeker de laatste maanden, niet onberoerd gelaten. Het is heus wel eens voorgekomen dat ik niet alleen geen bomen maar ook geen bos meer zag. Wat ik dan altijd nog wel dacht, was dat voor mij als een paal boven water stond dat de directie van de Lemy zich op grote schaal schuldig had gemaakt aan vals heid in geschrifte" 'Zou het nu niet zo kunnen zijn"* ging de officier verder, "dat de SFB-ambtenaren ook wel eens door de bomen het bos niet meer zagen? Dat zij zich zozeer in deze gigantische zaak hadden vastge beten dat zij daardoor tot deze fouten kwamen. Vanuit een over tuiging dat de Lemy het allemaal had gedaan", aldus mr. Den Os die er aan toevoegde niet te gelo ven in opzet van de kant van de SFB-ambtenaren. Losse flodders Hoe het ook moge zijn, het falen van de SFB-opsporingsambte- naren had tot gevolg dat mr. Den Os de verdediging bestookte met een aantal losse flodders. Maar de aanklager vond dat de "stellin gen" van de verdediging door zijn "voltreffers" onherstelbaar wa ren beschadigd. Voltreffers die bestonden uit verklaringen van getuigen dat zij inderdaad "pa pieren directeuren" waren van "nep bv's", die geen eigen perso neel in dienst hadden en dat de Lemy-directie rommelde met valse rekeningen. Ook de bewe ring dat er in de bouw wel op ille gale wijze móet worden gewerkt omdat de hoofdaannemers lage prijzen bedingen sneed volgens de officier geen hout. Hij noemde een dergelijke bewering "recht praten wat per definitie krom is" De drie advocaten, mr. Van Zalin gen (raadsman van Hans van L.), mr. De Witte (raadsman van Frits R.) en mr. Huisman (raadsman van Wally van den B.) hebben nu twee weken de tijd om hun wa pens te laden voor het tegenof fensief. Op maandag 8 december mogen zij' proberen om de rechtbank dui delijk te maken dat de officier van justitie gisteren in zijn requi sitoir inderdaad geen bomen en geen bos heeft gezien. JAAP VISSER HENNY VAN EGMOND (ADVERTENTIE) SURPRISE Op alle Riël-artikelen 30% KORTING op 27, 28 en 29 november 1980 Sint zelf zegt: „Te veel om op te noemen, genoeg om meteen te komen kijken" Een keuze uit de overvolle Riel surprisemand: spencers, vesten, rokken, pantalons, blouses en japonnen, in vele malen en alle modekleuren. Rièl, een begrip voor de geheimzinnige surprise-versierders Breestraat 135 - Lelden telefoon 071-131041 Geen koopavond

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1980 | | pagina 3