Bijenkorf- directeur I. Samrén: „Wij zijn niet dood Lex Dors (FNV): "niet wachten tot ontslagen vallen WOENSDAG 26 NOVEMBER 1 ECONOMIE VMSTERAM - Hij voelt zich duidelijk op zijn gemak. Slaat ont- spannen een been over de leuning van zijn lederen Berend- Boudewijnstoel, trekt de strop van zijn das enkele centimeters zuidwaarts en stopt een pijp. Het zal ie dereen duidelijk zijn, wat Ivar Samrén be treft, kan Nederland met een gerust hart gaan slapen. Nee, de Zweedse directeur van 'De Bijenkorf gaat hier niet zitten beweren, dat er niks aan de hand is. Hij zou niet durven. Maar dat notabene de toekomst van 'De Bijenkorf op het spel zou staan... „Meneer, hoe komen ze erbij". Ja. oe komen 'ze' erbij. Een vraag die het beste kan worden voor gelegd aan Lex Dors, districtsbe stuurder van de Dienstenbonden FNV in Amsterdam. Hij immers liet vorige week weten, dat de fi nanciële situatie bij 'De Bijen korf verontrustend is, dat de stemming bij het personeel nog het best kan worden omschreven met 'slecht' en dat er vooral op de kantoorafdelingen over niet al te lange tijd veel ontslagen zouden vallen. Dors laconiek: „Da s nogal een voudig. Er kwamen twee journa listen bij me en die bleken van de hoed en de rand te weten. Dan kan je twee dingen doen: je kan zeggen dat klopt niet helemaal met de werkelijkheid om er dan een beetje omheen te gaan lullen of je kan zeggen, inderdaad he ren, het klopt. Nou, ik heb dus voor het laatste gekozen". punt bepaald wel slechter bedrij ven te vinden dan 'De Bijen korf Opschudding Opgeblazen Wat hem door Samrén overigens niet eens zo heel erg kwalijk wordt genomen. De directeur van Neerlands befaamdste waren huis spreekt weliswaar van een „verkeerd gerichte publiciteits- drang van een gekwalificeerde vakbondsbestuurder", maar voelt geen enkele behoefte Dors' onthullingen als leugens te om schrijven. Samrén: „Welnee. Ik vraag me alleen af wat voor nut het heeft op zo'n opgeblazen ma nier feiten in de openbaarheid te brengen, die in wezen al veel lan ger bekend zijn". Moeilijk gesteld kan inderdaad worden dat het Bijenkorf-con cern alle mogelijke moeite heeft gedaan de minder florissante gang van zaken te verdoezelen. Integendeel. Zelfs Dors geeft toe, dat hij weinig klagen heeft over de wijze waarop het personeel van 'De Bijenkorf op de hoogte is gehouden. Tegenstribbelend, zo als een goed vakbondsbestuur der betaamt: „Er valt nog best wat te verbeteren hoor, maar er zijn in de detailhandel op dat - Juist ja. Maar vanwaar dan die opschudding? Als toch al be kend was, dat het warenhuis concern bezig was met een 'stra tegische heroriëntatie'? Als toch al bekend was dat een onder zoek, dat met assistentie van het bureau McKinsey is uitgevoerd, had uitgewezen dat op één afde ling 43 procent van het perso neel zou moeten verdwijnen? Als toch al bekend was, dat de winst over de eerste helft van dit jaar 7,5 miljoen gulden bedroeg waar deze een jaar eerder nog uitkwam op 14,4 miljoen? Dors: „Natuurlijk, de i gemotiveerd bij 'De Bijenkorf werken, die waren met deze problemen bekend. Maar het gros heeft niet in de gaten wat er gebeurt. Die denken: och, het komt wel goed. Zo van: wij wer ken toch zeker bij een bedrijf als 'De Bijenkorf? Want met 'De Bijenkorf weet je, kan het niet fout gaan. Tenminste... Dat den ken ze" Zoals Ivar Samrén. Hij meldt vol trots de belangstelling die gere nommeerde Europese warenhui zen hebben voor de wijze waarop 'De Bijenkorf zich meent te moe ten wapenen tegen de voort schrijdende economische reces sie. „En dat doen ze niet zomaar natuurlijk. Ook zij zijn ervan overtuigd, dat wij het bij het rech te eind hebben. Ze zijn ons al aan het imiteren" ^ADVERTENTIE) 'n Zakkenroller herken je niet aan z'n hoed. Loop dus nooit met teveel geld op zak. Stop geld altijd goed weg Altijd extra aandacht als 't druk is. En bewaar cheques en betaalpas nooit bij elkaar. Want je weet 't maar nooit. - Best aardig, tot ook daar ge dwongen ontslagen gaan val len. Samrén rechtverend: „Ik maak ernstig bezwaar tegen het woordje o"ok' Er is hier geen sprake van gedwongen ontsla gen. Ik heb meteen na die publi- katie in 'Het Parool' meneer Lammertink van de Diensten bonden opgebeld - met die man zitten we namelijk altijd aan de onderhandelingstafel - -en ik heb hem gevraagd of het waar was dat er de laatste twee jaar geen ge dwongen ontslagen zijn gevallen en dat we ook net hadden afge sproken dat er tot 1 oktober 1981 geen gedwongen ontslagen bij ons zouden vallen. 'Ja' zei hij, 'dat hebben we afgesproken'. Snapt u dan waarom ze dan het hele be drijf in paniek hebben gebracht9 Juist in een periode dat w grootste omzetten hebben c hard aangepakt moet den?" Geschikt moment Dors na enig aandringen: „Ik moet toegeven, dat ik het zelf ook niet het meest geschikte moment vond om alles naar buiten te brengen. Maar nogmaals: had ik er dan omheen moeten draaien toen die journalisten bij me aan klopten?" Samrén: „Het behoort niet tot de taak van een vakbondsman te bevestigen wat journalisten al weten. Een vakbondsbestuurder van kwaliteit zegt: dat is voor jul lie rekening. Ik zeg niks" Dors vinnig: „Dan begrijpt i Samrén helemaal niets van het vakbondswerk. Een beetje druk op de ketel is niet erg. Publiciteit kan bijzonder functioneel zijn. Dat blijkt af uit deze affaire. Ze hebben namelijk bekendge maakt, dat er voorlopig geen ge dwongen ontslagen zullen val len". - Maar dat was al met uw collega Lammertink rondgemaakt voordat de eerste publikaties Dors: „Nou zover reikt mijn kennis niet. Maar als dat dan waar mag zijn, dan heb ik daar nog niets aan. Want hoe lang duurt voorlo- Dors driftig in een stapel papieren bladerend: „Wacht, hier heb ik het al. (zegevierend) Voorlopige duur tot 31 juli, zie ik hier. Nou, misschien dat je dan met opzeg termijnen en zo inderdaad op 1 oktober uitkomt. Maar wat dan nog? Samrén moet nou eens roe pen, dat er tot 1984 geen gedwon gen ontslagen zullen vallen. Dan zijn we pas tevreden" Samrén beweert ook dat het 'on verantwoord, onjuist en onge nuanceerd' is te praten over 'ge dwongen ontsl&gen', zolang het onderzoek zich nog maar heeft uitgestrekt tot 11 procent van het totale personeelsbestand. Dors: „Wat hij ervan vindt, moet hij weten. Wij, van de Dienstenbon den, bespeuren een tendens die gevaar inhoudt voor het bij 'De Bijenkorf werkende personeel en we zouden wel gek zijn als we pas aan de bel gingen hangen op een moment dat de eerste ontsla gen al zijn gevallen" Angst Door Rob van den Dobbelsteen beetje triest. Wég met de veelbe- zongen levensmiddelenafdeling waar je bijvoorbeeld van die heerlijke salades kon kopen. Wég ook met die befaamde adverten ties waarin 'De Bijenkorf be weerde, desgewenst ook levende giraffes te kunnen leveren. Wat nog klopte ook, zoals een achter dochtige directeur van een Was senaars dierenpark later bemerk te. Samrén: „Dat kan dan voor som mige mensen jammer zijn, maar we zullen wel moeten, willen we blijven bestaan. Er is geen andere weg voor downtown-warenhui- zen. En dat we op de juiste weg zijn, bewijzen de cijfers. Een half jaar geleden had ik zulke grote woorden nog niet in mijn mond durven nemen. Toen zat ik ook nog in spanning. Maar nu zeg ik: ik ben ervan overtuigd, dat we de juiste richting hebben ingesla gen". Cijfers kend dat inhield, dat 'De Bijen korf een warenhuis in die stad zou bouw en - nu wil men er van af omdat een winkel daar ineens niet exploitabel zou zijn. Samrén: „Laat ik vooropstellen, dat we de fout hebben gemaakt een contract te ondertekenen waarin veel te weinig beperkende clausules zijn opgenomen. Zal ons niet meer gebeuren. Verder moet ik vaststellen dat de situatie op en rondom de plek waar wij een warenhuis zouden bouwen, zo anders is geworden dan ons was voorgehouden, dat het wer kelijk zelfmoord zou zijn als we die bouw toch door zouden zet ten". - Maar wie zegt, dat die zoge noemde strategische heroriën tatie ook geen flater zal zijn? Samrén: „In '78 hebben we ons be raden hoe het warenhuis van de tachtiger jaren er uit behoort te zien. Wij hebben een plan opge steld dat nu wordt uitgevoerd en dat zelfs door directeuren van Amerikaanse warenhuizen 'the right way' wordt genoemd. Ze waren hier in het voorjaar en ze waren ere onder de indruk. Denkt u nou werkelijk, dat al die vaklui het bij het verkeerde eind hebben? Want denk erom 'Kauf- hof en 'La Fayette' in Frankrijk zeggen ook: dat is het". Samrén: „Dat we niet alleen meer luxe artikelen verkopen, maar bijvoorbeeld ook een overhemd van 27,50 gulden - dat dan toch nog iets aparts heeft - en dat we ons gaan concentreren op een paar afdelingen. Wij zijn dus niet meer alles onder één dak". Nostalgie Zuiver nostalgisch gezien toch - Maar u wilt dat niet staven met cijfers. Wat toch makkelijk zou zijn Samrén: „Het is onze gewoonte eens per half jaar onze cijfers te publiceren. Ook al met het oog op onze verantwoordelijkheid ten opzichte van de beursnoteringen, heb ik er geen enkele behoefle aan van deze regel af te wijken. Laat ik alleen dit zeggen: de cij fers over oktober zijn zeer be moedigend. Alleen in Amster dam al hadden we tien procent meer omzet dan vorig jaar over die maand". - Terwijl Amsterdam toch een problemenstad zou moeten zijn. Met leeglopende wijken en toe stromende buitenlanders, die over het algemeen te weinig fi nanciële draagkracht bezitten om even bij 'De Bijenkorf bin nen te wippen. Samrén: „De Bijenkorf is er niet voor Amsterdam alleen. Die is er ook voor de verre omgeving. Een leeglopende stad, hoe spijtig dat ook is, heeft weinig invloed op ons. En wat die verminderde fi nanciële draagkracht betreft, daar zijn we juist mee bezig. Ik vertelde u al van het overhemd van 27,50 gulden. Echt. heus, wc zijn op de goede weg". Dors: „Ik hoop het. Maar ze zullen er maar aan moeten wennen dat we ze goed in de gaten zullen blij ven houden". De angst dat die ontslagen juist sneller zouden vallen door die publikaties, blijkt op het eerste gezicht ongegrond. Dors was daar reeds van tevoren van over tuigd, beweert hij. „Samrén heeft er voor alle zekerheid even een mini-enquéte tegenaan gegooid. Eind vorige week kregen 600 ge zinnen in Amsterdam en Rotter dam onder meer de telefonische vraag voorgelegd of ze na al het rumoer nu minder in 'De Bijen korf zouden gaan kopen. Slechts vijf mensen dachten van wel". Samrén: „Ik vind dat een verheu gend cijfer. Waaruit opnieuw blijkt, dat 'De Bijenkorf hele maal niet dood is. Wij veranderen alleen wat van aangezicht. We passen ons aan aan de eisen die deze tijd stelt. En dat je op een moment iets minder draait omdat je overal bezig bent met verbou wingen en dergelijke, dat acht ik normaal". Het probleem is echter, dat nie mand met zekerheid kan vast stellen of de gang er weer hele maal in komt als de facelift van 'De Bijenkorf (good living, good looking) zal zijn voltooid. 'Dors niet („hoewel ik wel mijn hart vasthoud") en ook Samrén niet. *De laatste: „Ik ben overtuigd van ons gelijk. Anders waren we niet aan die strategische heroriëntatie begonnen. Maar een alles dek kende garantie kan ik natuurlijk nooit geven. Als Nederland kapot gaat, gaat 'De Bijenkorf ook ka pot". (ADVERTENTIE) Fout Wat echter is vooruitzien. De di rectie van 'De Bijenkorf heeft al eens eerder een nog al in het oog lopende fout gemaakt. Je proeft 't niet alleen, je ziet 't ook. De op 't etiket Trouwens, wilt u écht kunnen mei' Kuyper Export Jonge Jenever is anders., voor de praten over Jenever, lees dan het boekje .Wetens- volle 100"o gestookt in eigen au- VTTVOrt». waardigheden over Jenever" thentieke ketels. Die garantie staal yt l' krijgt 't gratis bi| uw slijter De Kuyper Export Jonge Jenever. Gegarandeerd 100°, gestookt. Directeur Ivar Samrén: "Vanwaar die opschudding'

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1980 | | pagina 11