Vetzucht en alcohol Schrik van alle schoolartsen: ©in) (nfödfc ZATERDAG 15 NOVEMBER 1980 Tekst: Jan Westerlaken KATWIJK - Vetzucht en alcohol: de schrik van iedere schoolarts. Veel kinderen zijn, op jonge leeftijd al, vaak te dik Ze eten verkeerd. Ou ders voelen er weinig voor om daar een stokje voor te steken: het is nu eenmaal zo gegroeid. Vader heeft een 'buikje' en de rest van de familie mag ook worden ge zien Het drinken van bier, wijn en zelfs gedistilleerd neemt bij het voortgezet onderwijs hand over hand toe. Feestjes bij schoolvrienden thuis ont aarden in drinkpartijen. Ze ker als de ouders hun kinde ren de vrije teugel geven en zelf ergens anders plezier gaan zoeken. Is de drank op, dan stapt men rustig naar een café in de buurt en gaat daar verder. Of, en dat gebeurt niet zelden, men neemt zélf, bij voorbaat, al vast 'iets' mee. Verstopt in een binnenzak of brede laars Mevrouw Krans, schoolarts in het district Katwijk, stipt in het jaarverslag van de school- artsendienst onder meer deze zaken aan. Té dik Het milieu waarin het kind leeft lijkt een rol te spelen of het té dik of normaal is. De school artsen constateerden dat in het ene dorp sprake is van vetzucht onder de jeugd en in het plaatsje ernaast alles piek fijn in orde is. Dokter Krans: "Ja, we hebben inderdaad de indruk dat het een statuskwestie is. Bij men sen die hoger op de sociale ladder staan is het 'in' om slank te zijn. Die ouders luis teren ook als je over eetge woonten met ze praat. Kijk, als iedereen in één en dezelf de familie te zwaar is, accep teert een kind dat ook ge makkelijker. Maar als dik ie mand voel je je niet thuis tus sen allemaal dunne r Moeders van dikkerds zijn dik wijls helemaal niette benade ren als de schoolarts daarover met hen wil praten. Dokter Krans: "Ze zeggen dan, de hele familie is dik. Dat is nu eenmaal zo gegroeid. Nou, dan ben je gauw uitgepraat als dat standpunt wordt inge nomen. Die mensen weigeren iets van je aai Eerlijk Zijn kinderen té mollig, dan laat mevrouw Krans ze zelf. ant woord geven op de vraag wat ze nu allemaal eten. "Het kind is eerlijk", lacht ze. "Nooit de moeder het woordje laten doen. Want dan krijg je geen goed beeld. Natuurlijk probe ren we zowel moeder als kind over te halen anders te gaan eten als dat nodig is. Ik werk met een lijstje waarop is aan gegeven hoeveel calorieën er in het voedsel zitten. Een dieet voorschrijven? Nee, dat doe ik niet. Dat mag ik niet. We kunnen alleen maar advi seren om de eetgewoonte drastisch te veranderen." Een poosje zal dit misschien wel helpen. Maar later ver vallen ze vermoedelijk toch weer in dezelfde fout. Gevolg, het 'oude' gewicht is in een ir bereikt ouderen geven vaak niét het goede voorbeeld. KATWIJK - Eén flinke, bruine boterham, wei nig boter, dun beleg en een glas (halfvolle of karne-) melk. Met dit ontbijt in de maag kunnen ouders hun kin deren, tot een jaar of tien, 's morgens met een gerust hart naar school sturen. Dit eten is vol doende om het tot het speelkwartier uit te zin gen. Dan kunnen de kin deren wél schoolmelk drinken en een appel of een sinaasappel opklui- ven. Koek of liga als tus sendoortje raadt me vrouw Krans, school arts in het district Kat wijk, beslist af. Komt het kind tussen de middag thuis en er wordt brood gegeten, dan is opnieuw één bruine boterham vol doende. Als beleg, bij voorbeeld, appelstroop of honing. Hagelslag, chocoladepasta of pin dakaas hoeft voor haar niet. Het vetgehalte hierin is té hoog. Een glas melk (halfvolle of karne) mag ook nu weer niet ontbreken. Boter hoeft echt geen dure halvarine te zijn. Dokter Krans omschrijft het als een 'duur betaald wa ter'. Na schooltijd mag het kind best een kop thee, met een schepje suiker en een biscuit je, hebben. Of een sinaasappel of een appel als het daar trek in heeft. Zoete li monade (prik) hoeft niet zonodig voor schoolarts Krans. Het is ongezond om te drinken. Een ruime hoeveelheid vers gekookte groente, één ferme aardappel, een beetje jus, een kop soep en als toetje yog hurt of vla is genoeg voor het avondeten. Kinderen die ouder dan tien jaar zijn mogen best wat meer brood hebben. Twee of drie sneden. Voor de rest wijkt de voeding voor hen weinig af van die van de klein tjes. Veel verse groente noemt dokter Krans óók voor deze groep erg be langrijk. Het eten van appelmoes wijst zij van de hand. "Dit is een toetje met suiker", zegt ze, "geen eten." Tenslotte de jeugd van vijftien jaar en wat ou der. Zij kan 's morgens evenals de anderen, met één, flinke, hruine bo terham volstaan voor zij de deur uitgaat. Voor de twee pauzes moet wél iets te eten worden mee gegeven: twee boter hammen voor de eerste en twee voor de tweede 'stop'. Het liefst in twee pakjes verpakt. Als zij uit school komen, aldus schoolarts Krans, hebben ze honger. Een (rogge) boterham en een appel zal het 'geknor' in de maag stillen. Twee of drie aardappelen met een behoorlijke hoeveelheid verse ge kookte groente en een stukje vlees (niet meer dan tachtig gram) is voor het avondeten vol doende. 's Avonds mo gen zij best een kop kof fie meedrinken. Bier of andere sterke drank moet niét op tafel komen als de kinderen nog op zijn, adviseert mevrouw Krans. Per sé raadt de arts af het gebruik van suiker, koek, gebak, frisdran ken, chips en het eten uit de muur (frikadellen, patat met mayonaise, kroketten enz.). Trak teert een moeder haar kinderen een enkele keer op een portie frie ten, dan kan dat geen kwaad. Van belang voor de jeugd noemt dokter Krans li chaamsbeweging. "Ja", reageert dokter Krans, "maar we spreken wél met moeder en kind af dat ze over een jaartje nog eens terugko men. Dan kunnen we kijken of het inderdaad heeft gehol pen die andere eetwijze. We pakken het zeker niet bestraf fend aan. Want als de kinde ren nog wat té dik zijn, durven ze een volgende keer niet meer terug te komen. Het ge volg is dat je ze de eerste jaren helemaal niet meer bereikt." Prullenmand We praten nu over leerlingen van lagere scholen en kleu ters. Hoe is het met de vet zucht bij het voortgezet on derwijs gesteld? "Juist daar hebben ouders wei nig grip op hun kinderen. Van m'n eigen zoon hoor ik wel eens dat zakjes met brood, zonder open te zijn geweèst, in de prullenmand verdwij nen. Pakketjes met eten slin geren op de gangen. Ja, door heel de school Dokter Krans heeft het in Kat- wijk meegemaakt, dat uitge rekend de twee dikste kinde ren uit een klas uit de muur stonden te eten. "Een moeder kan dan wel eens denken dat ze er alles aan doet om haar kroost zo goed mogelijk te eten te geven. En dan gebeurt dit. Dat kun je haar niet kwa lijk nemen. Van lucht worden ze heus niet dik hoor. Ik ge loof best dat er jeugd is die verschrikkelijk haar best doet om af te slanken. Maar daar de grootste moeite mee heeft. Zeker, ik heb er bewondering voor als ze toch weten door te zetten." Suikerziekte Vetzucht kan op latere leeftijd tot allerlei kwalen leiden zo als suikerziekte en hartafwij- - kingen. Met name in Katwijk lijden veel mensen aan sui kerziekte. De situatie is in de badplaats is ernstiger dan in welke gemeente in de omge ving. Hoe dit kan, hebben de schoolartsen niét onderzocht. Erfelijkheid kan hierin een rol spelen. Schoolarts Krans zegt de in druk te hebben en haar colle ga's ook, dat het gebruik van alcohol stijgt als de jeugd naar de volwassen leeftijd groeit. "Voor ons gevoel gaat dit sa men", zegt ze. "Er wordt, dat is mijn ervaring, behoorlijk wat gedronken. Heb je het niet in huis, dan halen ze het gewoon zelf. Ja, zo gaat dat. Ze zijn heel gewiekst." "Ik heb de ervaring", zegt dok ter Krans, "datalsjeeen kind bijvoorbeeld, geld belooft als het voor een bepaalde leeftijd niet rookt of drinkt, dat dit goed werkt. Roken of drinken de ouders niet, dan zullen hun kinderen gauwer bereid te zijn hier ook niet aan te be ginnen. De jeugd neemt slechte gewoonten snel over." De schoolarts kent ouders die zonder blozen hun (kleine) kinderen een flesje shandy geven. "Maar daar zit wél al cohol in", zegt ze met stem verheffing. "Ik wecthet, het is maar een vleugje, één pro cent, geloof ik. Voor de lever van die kindertjes" is dat bij zonder slecht. I Iet weefsel dat nog in ontwikkeling is, is zeer kwetsbaar." Thuisblijven Ouders moeten thuisblijven is het advies van de schoolarts als hun kinderen een feestje geven. Niet weggaan, maar de zaak gewoon af en toe eens in de gaten houden. "Vaders en moeders oefenen veel te weinig controle uit. Ik vind dat ze niet het veld moe ten ruimen als hun kinderen vrienden in huis halen. Ze Nee, ze hoeven er niet bij te gaan zitten. De ouders mogen Foto's: Dirk Ketting ze welkom zijn. Bespreek met ze wat en hoeveel er mag worden gedronken. Een flesje bier, ach, daar heb ik heus geen bezwaar tegen. Komen er twintig 'man', nou, dan haal je toch een kratje in huis? Eentje en geen drie. Dan loopt het uit de hand." Grote probleemkinderen, voegt mevrouw Hens, schoolarts in Katwijk zelf, hieraan toe, krijg je nauwelijks te pakken. Eén van die moeilijke groe pen die zich nauwelijks wil la ten controleren, moet worden gezocht op béide huishoud scholen in de badplaats. "Daarom is het probleem nog veel erger dan wij in het jaar verslag melden", vertelt zij. "Het zijn juist die leerlingen die té dik zijn en gewoon lak aan de hele maatschappij hebben. Je moet ze als schoolarts uitnodigen voor een onderzoek aan de oren en ogen. Dan komen ze wel. Door met hen te praten heb je kans om wat meer over hun leefwijze aan de weet te ko men. Roep je ze op voor een algemeen onderzoek, dan blijven ze gerust met een smoesje weg." Drugs Opgelucht is mevrouw Krans over het feit, dat het gebruik van drugs op middelbare scholen minder wordt. "Kin deren", beweert de school arts, "worden conservatiever. Kijk maar eens naar de kle ding. De opgroeiende jeugd gaat een heel stuk netter ge kleed dan een jaar of vijf, zes geleden. Er verandert veel. Maatschappijleraren die als maar over de problemen in de Derde Wereld praten. Ik weet van heel wat scholieren dat dit voor hen beslist niet meer hoeft. Ze zijn overvoerd." Uit gesprekken met collega's weet dokter Krans, dat zij hetzelfde hebben geconsta teerd. Wat de drugs betreft: voor de jongere groepen op de middelbare scholen is dit ab soluut geen probleem. "Maar of dit ook geldt voor grote steden als Amsterdam, Rot terdam of Leiden, dat kan ik moeilijk bepalen. Ik ver moed, dat schoolartsen in de ze plaatsen tot een heel ande re conclusie zullen komen." In Amerika wordt het drugs probleem al heel vroeg aan gepakt. "Daar geven ze al voorlichting aan kinderen die in de derde klas van de lagere school zitten. Draaien ze filmpjes op de televisie waarin wordt gewezen op de gevaren als iemand verdo vende middelen gaat gebrui ken." Roken "Aan de adem kun je ruiken als ze roken. Veel? Ik weet het echt niet. We hebben dat niet geturfd, dus kan ik er geen ge tallen over geven. Mijn in druk is dat het wel meevalt. Bovendien, de kinderen zul len daar zelf niets over zeg gen. Hun moeder is er bij Hier zie ik meer een taak voor de ouders. Zij moeten hun kinderen op de gevaren wij- Niet alleen de ouders, vindt dokter Krans, maar ook leer krachten zouden het goede voorbeeld moeten geven. "Eigenlijk zou het moeten worden verboden dat er voor een klas waarin les wordt ge geven mag worden gerookt. Onderwijzers hebben óók een opvoedende taak." Kinderen zullen ook veel min der snel naar een sigaret, of wat anders dat rookt, grijpen als zij in de naaste familie een ernstige ziekte hebben mee gemaakt. "Als iemand aan longkanker is overleden gaan ze echt wel even nadenken vóór ze een sigaret opsteken", is de mening van dokter De Engelse televisie heeft de stripfiguur 'superman' op do buis gebracht. Met de op dracht kinderen (van zeven tot elf jaar) van het roken af te houden. Een onderzoek heeft uitgewezen, dat vier an de vijf kinderen in deze leef tijdsgroep later gewoontero kers worden. Wat vindt me vrouw Krans van deze werk wijze? bes ?nde Die methode staat mij best aan", zegt ze. "Die kinderen mag je best waarschuwen voor de gevaren die roken meebrengt. Je moet juist die groepen benaderen die nog kunnen worden geholpen. En ja, dat vind ik best aardig ge vonden. Zoiets spreekt vooral de jongere kinderen sterk

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1980 | | pagina 19