LIJMEN MET PISTOOL
Belangstelling voor
huiscomputer is
onbegrijpelijk groot
Het nieuwste verzekeringssnufje: de woef(miauw)-polis
"De open haard"
een prima boek
Lamellemplafond
Misverstand vijf
sterrenbungalowpark
uit de weg geruimd
Tiende
eigenhandig
VRIJDAG 14 NOVEMBER 1980
EXTRA
PAGINA 15
(Door Peter Bloemendaal)
ARNHEM - In het land der verzekeraars
is een genie aan het werk geweest.
Speurend naar rampen en tegenspoed,
die nog niet door een verzekeringspolis
lichter draaglijk werden gemaakt,
stuitte de man of vrouw op een grootse
ontdekking: het is de beurt aan onze
trouwe viervoeter om in de eregalerij
der verzekerden te worden opgeno
men. Vele vergaderingen, sigaren en
koppen koffie later was de ontdekking
omgezet in: de „woef(miauw)-polis"
van Ohra.
Jawel. Bezitters van honden en katten
wordt sinds 4 oktober 1980 een gef
ronst voorhoofd bij het zien van de re
kening van de dierenarts bespaard. De
in Arnhem gevestigde Ohra Schade
verzekeringen heeft sinds Dierendag
1980 twee verzekeringen voor honden
en katten in omloop, die de eersten in
Nederland (en vermoedelijk ook in Eu
ropa) mogen worden genoemd.
Voor 100 gulden per jaar kan de honden
bezitter zich verzekeren van een uitke
ring wanneer Bello in een vlaag van
overmoedige snuffeldrift een teefje
aan de overkant probeert te bereiken,
maar daarbij wordt gestuit door een
toevallig passerende automobilist. De
kermende Bello wordt met een gebro
ken poot afgevoerd naar de dierenarts
en de daaraan onontkoombaar ver
bonden rekening wordt tot maximaal
1000 gulden per jaar door Ohra be
taald.
Voor de trotse kattenbezitter bestaat
eenzelfde mogelijkheid. Ook deze ver
zekering kost 100 gulden per jaar met
een maximum-uitkering van 1000 gul
den. Worden Bello of Miesje ziek, dan
staat Ohra eveneens garant voor de
ziektekosten tot 1000 gulden per
jaar.
De meer dagelijkse ziektebeslommerin
gen van Bello en Miesje (de ziekte van
Weil, hondsdolheid en dergelijke) val
len weer uit de boot prikken tegen de
ze ongemakken betaalt Ohra niet.
Dood
Maar: we zijn er nog niet. Wanneer Bello
na de niet geprogrammeerde aanva
ring met een auto de geest heeft gege
ven staat Ohra ook voor u klaar. Dat
kost dan wel 80 gulden per jaar extra.
Daar staat een uitkering van 500 gul
den tegenover, uit te betalen bij het
verscheiden van de hond middels een
ongeval.
Kattenbezitters vallen hier uit de boot.
Honden, die een „beroep" uitoefenen
trouwens ook. Politiehonden, jacht
honden, fokdieren... hun medische
verzorging blijft afhankelijk van de
portemonnee van de bezitter.
Blijft nog één probleem: de identificatie
van Bello. Behalve een ordentelijk
geblaf zal Bello zijn naam en adres niet
kunnen opgeven. Ohra heeft daar weer
wat op gevonden. Elke hond- of katbe-
zitter, die een polis afsluit, krijgt een
penning thuisgestuurd die aan de
halsband van hond of kat kan worden
bevestigd. Daarop staat het telefoon
nummer van de verzekeraar plus het
polisnummer. Geen vuiltje aan de
lucht.
De Dierenbescherming - de overvolle
asiels meer dan beu - heeft al juichende
geluiden laten horen over dit systeem.
De ziektekostenverzekering maakt de
kans kleiner, dat hondenbezitters hun
zieke dier om financiële redenen maar
laten inslapen. De doktersrekening
kan immers - bij prompte premiebeta
ling - aardig geminiseerd worden.
Winst
Ofschoon Ohra een verzekeraar is, die de
winst met zijn verzekerden heet te de
len, zit er toch een aardige vetpot aan
deze „woefpolis" vast. Rekent u even
mee: Bello wordt gemiddeld dertien
jaar oud. Dat is dus 2340 gulden premie
voor de twee verzekeringsvormen sa
men. Bij een dodelijk ongeval in Bel-
lo's dertiende levensjaar (de kans is
groot, Bello's reacties zijn niet meer al
te best) krijgt de verzekerde 500 gulden
uitgekeerd. Winst 1840 gulden. Een
voorbeeld van de categorie „het uiter
ste geval", maar toch...
Niettemin lijkt de honden- en kattenver-
zekering een goede zaak te worden. De
Koninklijke Maatschappij voor Dier
geneeskunde heeft positief gereageerd
en ook een groot aantal door Ohra be
naderde dierenartsen ziet brood in de
„woefpolis". Voor hen betekent de po
lis immers meer zekerheid dat de uit
geschreven rekening zal worden vol
daan.
Het publiek heeft de smaak kennelijk
ook te pakken. Het stroomt aanvragen
bij Ohra en de eerste polissen zijn in
middels de deur uiL
Nog even ter verduidelijking: Ohra gaat
met deze verzekering volgens PR-man
M. van der Laan niet op de Amerikaan
se toer. In de Verenigde Staten kunnen
hondenbezitters een verzekering af
sluiten. waardoor een luxe begrafenis
van Bello verzekerd is. Van der Laan:
„We streven niet naar hondjes in ge
voerde kistjes in de grond...".
"Het moet mogelijk zijn om tegen
eind volgend jaar 6000 leden te
hebben. Zo niet dan kunnen we
onze club wel opheffen, want dan
gaan we ten onder aan de kosten.
Het verenigingsblad drukken en
uitgeven kost 100.000 per jaar,
nog afgezien van de portokosten.
En we willen graag nog wat geld
overhouden voor de vele andere
activiteiten".
Aan het woord Rob Bronckers (28)
in Utrecht. Hij is werkzaam op de
afdeling atoomfysica van de Uni
versiteit van Utrecht. Maar veel
meer mensen kennen hem als
voorzitter van de Hobby Compu
ter Club (HCC), die in Nederland
en Belgiè op dit moment rond de
4000 leden telt.
Toch ziet Rob Bronckers de toe
komst van "zijn" Hobby Compu
ter Club (HCC) met vertrouwen
tegemoet. De club heeft sinds de
oprichting in 1977 een stormach
tige groei doorgemaakt. Begon
nen met 60 leden, telde men het
jaar daarop al 2200 leden en vorig
jaar 3000.
Die groei laat zich alleen maar ver
klaren uit het feit dat er talloze
mensen zijn die nu al thuis een
kleine computer bezitten, waar
van de kosten toch opzijn minst
2000 bedragen. Maar wil men
over een behoorlijk bruikbaar
systeem beschikken dan moet
toch het vijf- of zesvoudige wor
den neergeteld. Een schatting: er
staan zo'n 10.000 hobbycompu
ters bij particulieren in de woon-
werk- of logeerkamer opgesteld.
Een onbegrijpelijk groot aantal.
Bronckers kan ook vertellen, wie er
in micro-computers zijn geïnte
resseerd. Veel clubleden (50 pro
cent), die vaak een behoorlijk mi
crocomputer-systeem hebben
staan, zijn particulieren die hun
hobby met de administratie van
een bedrijfje combineren. Er zijn
tandartsen, artsen en diëtistes bij
die recepten, diëten of een een
voudige patiénten-administratie
zelf hebben ingetikt. Andere be
drijfjes, bijvoorbeeld die van een
drukker en fotograaf, hebben zelf
een klantenbestand aangelegd in
hun computer. Daarmee kunnen
zij op bescheiden schaal "mai
lings" versturen: persoonlijke
brieven waarvan alleen het adres
en de aanhef moet worden inge
typt, terwijl de computer voor de
rest zorgt.
Computergekken
Er zijn ook professionele pro
grammeurs, die de ontwikkeling
van de software (programma
tuur) voor hun werk thuis doen
op de microcomputer. Middels
een telefoonlijn communiceren
zij dan met de "grote" computer
op het werk.
En dan zijn er een heleboel "gek
ken" die werkelijk verslaafd zijn
aan hun micro, aan de onbe
grensde mogelijkheden en aan
het schrijven van eigen pro
gramma's. Niet zelden zijn dit
elektronici. zendamateurs, mo
delbouwers die de gekste toepas
sing van hun "rekenwonder-met
geheugen" weten te verzinnen.
Bronckers weet uit ervaring dat
er ook een categorie gehandicap
ten intensief met de computer
bezig is omdat die zoveel aflei
ding en mogelijkheden biedt.
Telefoonverbindingen
Met de hobbycomputer hebben de
voortrekkers op dit gebied niet
alleen al heel vroeg een nieuw re
kenwonder, maar ook een tele-
communicatievinding in huis
gehaald. De computer kan'als een
soort telex, maar dan veel sneller,
door hobbyisten onderling wor
den gebruikt. Met een gewone
telefoonlijn en wat aanpassingen
kan men uit de voeten.
Het is op die manier ook mogelijk
gegevens in Duitsland of de Ver
enigde Staten te raadplegen. Ook
kan zonder veel problemen het
nieuwe PTT-viditelsysteem op
de huiscomputer worden aange
sloten. Grote computers treden
niet zelden als "gastheer" op. De
gebruikers onderling kunnen
dan boodschappen uit de huis
computer, maar ook spelletjes,
programmatuur of aanwijzingen
via de telefoonlijn in de grote
computer opslaan. Wie dan een
bepaalde code kent, kan die ge
gevens raadplegen, aanvullen,
verwijderen of overnemen.
Publiciteit
Er zijn ook hoe langer hoe meer
bladen, tijdschriften, cursussen
en radio- en tv-programma's in de
huiscomputer geïnteresseerd.
Teleac bijvoorbeeld is nu al aan
de vierde micro-computer-cur
sus bezig. Het NOS-radiopro-
gramma Hobbyscoop zendt elke
week computerprogramma's uit
over de omroepzenders.
De voorzitter van de Hobby Computer Club in zijn domein: meetinstru
menten, toetsenborden, rekenmachines met in het hart de microcomputer.
De kracht van de Hobby Computer
Club ligt op een breder terrein
dan programmatuur-uitwisse-
ling alleen. De pijlers van de club
zijn de "gebruikersgroepen".
Daaronder verstaat men leden
die allemaal eenzelfde soort
computer gebruiken en daarom
makkelijk in staat zijn eikaars
problemen te begrijpen en op te
lossen. Er zijn dertig van die
groepen, elk rond een ander
computerwerk.
Studiecentrum
Rob Bronckers heeft een harte-
wens. Hij wil, in eerste plaats
voor de leden maar later ook voor
anderen, een studie- en docu
mentatiecentrum voor de micro
computer opzetten. Voorlopig
gaat de Hobby Computer Club
eerst kleine pocketboekjes over
de huiscomputer uitgeven. Die
zullen voor de kostprijs 5,-)
worden geleverd.
Het lijmpistool voor de amateur.
In de industriële lijmtechnieken is
het zogenaamde lijmpistool al
vele jaren bekend. Er is nu eer\
klein, handig lijmpistooltje ver
schenen dat alles mee heeft om in
het dhz-gereedschappenarsenaal
te worden opgenomen.
Wat de techniek op zich betreft:
met een lijmpistool wordt een op
zich niet helemaal als „lijm" te
kwalificeren materiaal verwerkt.
De „lijmpatronen" die in het pi
stool door een elektrisch element
worden verhit, bestaan uit een
mengsel van kunststoffen. In de
vakwereld heet dat systeem
„hotmelt". Maar je kunt er allerlei
materialen mee verbinden, en in
dit opzicht mag je het dus „lij
men" noemen.
Bison heeft nu zo'n speciaal voor de
doe-het-zelver ontwikkeld lijm
pistooltje gelanceerd, en het is
voor ongeveer 65 gulden te koop.
Aan de achterkant schuif je de
lijmpatronen in; die worden op
gewarmd en de vloeibare massa
komt via een fijn spuitmondje
naar buiten. Talrijke poreuze en
niet-poreuze materialen laten
zich er voortreffelijk mee lijmen:
hout, spaanplaat, karton en pa
pier, textiel, aardewerk, metalen,
kunststoffen enz. Voor zwaar
belaste verbindingen niet altijd
even geschikt, evenmin voor het
verlijmen van grote oppervlak
ken, maar voor een heel groot
deel van de overige lijmkar-
weitjes een handige methode. Al
was het bijvoorbeeld alleen maar
om alle uit plastic vervaardigde
Het pas verschenen boek „De
open haard", van Thea Wa-
melink mag wel als het eerste
in Nederland verkrijgbare
boek met een werkelijke to
taalinformatie over dit on
derwerp worden gekarakteri
seerd. Tot dusver was infor
matie over open haarden wel
erg gebonden aan bepaalde
merkprodukties; daarnaast
bestaan er wel publikaties
over de technische aspecten
van het maken (inbouwen,
plaatsen) van een open haard,
maar die zijn in het algemeen
weer zo weinig inspirerend
voor degene die behalve de
vereiste informatie over de
technische mogelijkheden
ook een stuk inspiratie wil
opdoen.
In „De open haard" krijgt de le
zer beide dingen. Hij krijgt
antwoord op klemmende
vragen als „is het bestaande
rookkanaal geschikt" en „hoe
bouw ik zelf een goed ka
naal". „waar moet de open
haard komen", „welk type is
het best geschikt in mijn si
tuatie", „gooi ik met een open
haard energie weg, of kan ik
die gebruiken", „hoe combi
neer ik de open haard met de
cv", enz.
Dat alles is gecompleteerd met
praktische zaken: wat moet je
stoken, hoe hou je de veilig
heid in de gaten, wat voor ac
cessoires heb je nodig, hoe sla
ik het stookhout op en uiter
aard ook: wat is er te koop en
waar is dat verkrijgbaar. Zelfs
typische openhaard-gerech
ten (barbecuen in het levende
vuur), tips voor wijnopslag
enz. ontbreken in dit boek
niet.
Bladerend door het boek krijg
je gewoon zin in een open
haard. En „technisch gespro
ken" blijf je daarbij beslist
niet in de kou staan!
„De open haard" verscheen in
de serie „Modern Comfort"
van Uitgeverij Luitingh BV
en het is zijn prijs van f24,90
naar onze mening helemaal
waard.
De heet-vloeibare lijm vult overi
gens ook uitstekend kieren en
naden. De lijm krimpt en verou
dert niet, is weerbestendig en gif-
vrij... logisch, want het is immers
een oplosmiddelvrije kunststof,
met een thermoplastisch karak
ter en in verwerkte toestand tot
temperaturen van ca 70 graden
Celsius bestand.
Handig is het standaardje waarmee
het lijmpistool kan worden neer
gezet, en de speciale bescherm-
huls rond het verwarmingsele
ment die voorkomt dat men de
vingers brandt. Zeker niet over
bodig, want dat element verhit de
patronen tot zo'n 170 200 graden
Celsius.
Voor de genoemde prijs krijg je er
tien lijmpatronen bij; patronen
kosten f 5,85 per 20 stuks. In dhz-
zaken. ijzerwarenwinkels, wa
renhuizen, bouwmarkten enz. is
het nieuwe lijmpistool te
koop.
Zowel voor een direct tegen het bestaande plafond te monteren, of ver
laagd aan te brengen nieuwe decoratieve plafondafwerking zijn alumi
nium lamellen thans ook als dhz-materiaal verkrijgbaar. Het systeem
bestaat al geruime tijd, maar tot dusver nagenoeg alleen professioneel
verwerkt. Het nieuwe Practoflex-systeem dat Hunter-Douglas nu lan
ceert. kan door elke min of meer handige doe-het-zelver worden aange
bracht.
De lamellen worden op draagpijpen bevestigd: het aantal bevestigings
punten is redelijk beperkt. De lamellen kunnen zowel met als zonder
open voeg worden gemonteerd en ze zijn verkrijgbaar in tien verschil
lende kleuren. Behalve decoratief is zo'n lamellenplafond ook erg prak
tisch; het is gemakkelijk schoon te houden. Het systeem leent zich
wellicht bij uitstek voor ruimten als keuken en badkamer, maar het is
ook alleszins aantrekkelijk voor de woonkamer. Men krijgt er een uit
voerige, zeer duidelijke handleiding bij voor de montage.
Hotelnormen niet toepassen
(Door Harry Bouts)
ENSCHEDE - De sterren,
waarmee bungalows worden
getooid, werken verwarrend
wanneer je er voor het eersl
mee te maken krijgt. De
ANWB heeft in samenwer
king met enkele andere orga
nisaties een systeem opge
steld voor bungalówparken
om het publiek enig inzicht te
geven in de kwaliteit van zijn
vakantieverblijf.
Voor een „eenvoudig, doch wel
geriefelijk bungalowpark"
wordt één ster toegekendeen
zeer eenvoudig park krijgt
een open ster. Mensen die de
sterrenregens van hotels ge
wend zijn, zouden kunnen
veronderstellen dat de nor
men voor het bepalen van de
kwaliteit voor de parken op
een gelijk peil liggen. Ik heb
dit althans ervaren toen ik in
hetnieuwe park Loohorst van
Vroom en Dreesmann woon
de.
Voor die tijd had ik alleen erva
ring met Het Vennenbos van
Sporthuis Centrum. Het Cen
trum maakt al jaar en dag
reclame met „vijf sterrenpar
ken", ofschoon niet alle bun
galows deze kwalificatie ver
dienen. Daar wordt overigens
verbetering in gebracht en
voor de rest voldoen de par
ken inderdaad aan de normen
van de ANWB.
V en D zegt dat Loohorst vol
gens de toeristenbond even
eens een vijf sterrenpark is en
dat klopt. Ik las het pas in de
voor mij bestemde bungalow
en voelde mij onmiddellijk
genomen door mijn „eigen"
ANWB.
Park niet rijp
Vijf sterren ken je toe aan een
bungalowpark, waar niets
meer aan te verbeteren valt,
dacht ik op basis van de ho
telwereld. Een park, waar al
leen nog bomen staan die ze
vergeten hebbén te kappen
bij de bouw van de behuizing
is er nog niet rijp voor. Zeker
geen park met opgehoopte
aarde rond de bungalow,
waarop alleen onkruid
groeit.
Zonder die opmerking over de
sterren zou je daar niet eens
over vallen, hoewel de v<$-
lichting buiten de geasfal
teerde paden niet overal op
timaal is. In een nieuw park
mag je niet alles verwachten.
Een park moet groeien, zelfs
een bungalowpark. Je zou je
hoogstens kunnen afvragen
of V en D de zaak niet wat erg
vroeg heeft geopend. Maar de
investeringen moeten er ten
slotte uitkomen. Zelfs ik hield
daar rekening mee.
Dat de aankleding van een bun
galow anders is dan van een
hotel had ik al ervaren: ruwe
muren, een plafond van grove
vezelplaten en rotzooi-maar-
wat-an-reprodukties neem je
dan voor lief. Er zijn ook men
sen die het mooi vinden. Ik
heb alleen een andere voor
stelling van de luxe die de
sterrenregen van de ANWB
doet verwachten.
Waar is, dat V en D niet heeft
gespaard aan licht en appara
tuur. Wat dat betreft kan vrij
wel niets worden verbeterd.
Dat ik het niet eens was met
de indeling van de kamer
omdat er een hoge stellage
voor de open haard stond,
spruit voort uit mijn per
soonlijke inzichten over ge
zelligheid.
Sterretjes
De bungalows worden ver
huurd voor zes personen, dus
ook met zes slaapgelegenhe
den. In ons verblijf zat een
slaapkamer (met een stapel
bed) die meer leek op een
muurkast. In zo'n vertrek zien
twee volwassen slapers na
enkele uren niets anders dan
sterretjes, tenzij de deur en
het raam worden openge
zet
Het tweepersoonsbed in een
andere kamer kon maar van
een kant worden bestegen.
Zelfs dat is geen reden om in
huilen uit te barsten, zeker
wanneer je er in gezinsver
band woont. Met zes volwas
senen is het echt behelpen,
hetgeen de informatieafde
ling van V en D had kunnen
vertellen.
De bediening was wel uitste
kend, vijf sterren volgens alle
bestaande maatstaven. Re-
creatiemogelijkheden waren
eveneens perfect. De super
markt had een sortering die
enigszins te vergelijken is met
die van een achteraf-winkel-
tje in een woestijndorp. Kort
om, het park is best aardig,
zeker voor gezinnen. Alleen
de vijf ANWB-sterren bedier
ven het plezier omdat ik te
veel aan de hotelnormen
dacht.
Andere normen
Van de toeristenbond heb ik nu
geleerd dat de beoordeling
van de parken op een geheel
andere basis tot stand komt.
Bij het geven van punten
wordt gelet op de afmetingen
van woon- en slaapkamers.
Daarbij kan het voorkomen
dat er een (te) nauwe kamer
bij zit Het minder aantal pun
ten voor dat ene „hok" kan
dan weer worden goed ge
maakt met extra punten voor
de andere ruimten.
Er worden punten gegeven
voor de indeling, welstand
(waaronder constructie, on
derhoud, verwarming en pri
vacy), de aankleding, keuken,
slaapkamers (ook bedde-
goed) en sanitair.
Volgens de formulieren van de
ANWB is er voorts een kwali
ficatie voor zaken als assorti
ment, winkel, eetgelegenhe-
den (zeer goed in Loohorst,
vind ik), wasserij, telefoon,
recreatie, veiligheid en ter
reinaccommodatie. Op basis
daarvan zou het park van V en
D dus vijf sterren mogen dra
gen.
Aangenomen mag zeker wor
den dat de controleurs die de
punten toekennen deskundig
en objectief zijn. Dat hun
maatstaven lager liggen dan
de mijne is een persoonlijke
zaak, die misschien beter bui
ten beschouwing kan blijven,
behalve dan voor de mensen
met meer hotel- dan cam
pingervaring.
Misschien al wel van gehoord of
over gelezen, maar in deze ru
briek de moeite van het memore
ren waard: op zaterdag 15 no
vember begint m het Rotterdam
se Ahoy-complex de (tiende)
consumentenbeurs Eigenhan
dig, op het gebied van zelf-doen,
vrijetijdsbesteding en creativi
teit. De beurs duurt tot en met 23
november en is van maandag tot
en met vrijdag geopend van 11 tot
17 en van 19 tot 22.30 uur, zater
dag en zondag van 11 tot 17 uur.
De toegangsprijs is f7 (kinderen
tot 12 jaar en 65-plussers f4); op
veel NS-stations zijn voordelige
trein-toegangsbiljetten verkrijg
baar.
„Eigenhandig" heeft in de afgelo
pen jaren bewezen een nationale
beurs te zijn, die bezoek uit het
hele land trekt. Hij staat dit jaar
bij uitstek in het teken van de
energiebesparing. Op dit gebied
is veel informatie beschikbaar
(ook van overheidszijde) en er
worden diverse noviteiten gelan
ceerd op isolatiegebied. energie
besparende en energiezuinige
materialen en apparatuur. Ook
wordt het nieuwe boekje „Isole
ren, wat doen we zelf?" van het
Nederlands Isolatie Plan gelan
ceerd.
Overigens valt dit jaar de grote
hoeveelheid noviteiten op het
gebied van gereedschappen en
materialen op. De tiende beurs
Eigenhandig omvat een hal méér
dan vorige jaren. Ter gelegenheid
van het 10-jarig jubileum wordt
een bingowedstr\jd georgani
seerd (deelname via het toe
gangsbewijs) waarbij ongeveer
één op de tien bezoekers kans op
een prijs (of een prijsje) heeft
