Het conflict Iran-Irak:
.oorlog tussen tieners'
Blik ii de weekkladen
Haviken winnen in
Pools staatsapparaat
Voor 230 miljoen
goud in gezonken
kruiser Edinburgh
ILSIMERS
DONDERDAG 16 OKTOBER 1980
PAGINA 13
WENEN - Met gegronde zorg
beginnen de Polen zich af te
vragen of de doorgevoerde
zuiveringen in de top van het
partij-apparaat en in het bij
zonder de herbenoeming van
de vroegere generaal Miec-
zyslaw Moczar tot hoofd van
de controlekamer - een soort
algemene rekenkamer - niet
het einde heeft ingeluid van
de „Poolse Zomer". Het lijkt
erop dat na de golf van zuive
ringen in de regering en par
tijtop die in lagere partij re
gionen zijn beslag nog niet
heeft gekregen, de haviken
intussen de overhand heb
ben.
De recente benoeming van
Moczar, voormalige minister
van binnenlandse zaken en
hoofd van de Poolse binnen
landse veiligheidsdienst dooi
de nieuwe minister-president
Josef Pinkowski geeft daar
alle aanleiding toe. De ex-ge
neraal heeft de leiding van de
ketterjacht tegen partijleden
die van het „democratische
pad" zijn afgedwaald en die
nu zullen moeten boeten voor
de jaren waarin zij als rode
playboys een „dolce vita"-be-
staan hebben geleid.
De officier van justitie in War
schau is nog steeds bezig met
een diepgaand onderzoek van
ongeveer 50 gevallen waar
onder dat van „Krwawy Ma-
cius" (bloeddorstige Mat-
theus), Maciej Szczepanski,
boezemvriend van de afgezet
te partijleider Edvard Gierek
en vroeger hoofd van de Pool
se radio en televisie. Hij wordt
beschuldigd tien miljoen
gulden uit de openbare mid
delen te hebben verspeeld,
zich ten koste van de staats
kas te hebben verrijkt en de
viezen naar het buitenland te
hebben gesmokkeld.
Een niet minder intensief on
derzoek is gaande naar de
handel en wandel van de
vroegere directeur van het
Poolse im- en exportbureau
Minex, Kazimierz Tyranski,
die wordt beschuldigd steek
penningen te hebben aange
nomen van Zweedse, West-
duitse en Oostenrijkse firma's
ter waarde van meer 750.000
Amerikaanse dollars.
Ex-generaal Moczar is een ui
terst controversiële figuur
wiens benoeming een huive
ring door de Poolse intellec
tuele kringen teweeg heeft
gebracht. Tijdens het regime
van Gomulka in de jaren zes
tig was hij verantwoordelijk
voor de bloedige onderdruk
king van de studentenrellen
en het lanceren van een onge
kende antisemitische cam
pagne waardoor talrijke lei
dende Poolse academici naar
het buitenland emigreer
den.
Tien jaar bleef Moczar, sinds hij
door de nieuwe eerste-secre-
taris van de Poolse commu
nistische partij Stanislaw
Kania als secretaris van het
Centrale Comité werd afge
zet, op de achtergrond. Maar
hij zat niet stil. Moczar. een
fervent nationalist, verza
melde in de loop der jaren
persoonlijke dossiers van 800
leidende figuren in heel Po
len. Zijn kennis heeft hij uit
de tijd dat hij minister van
binnenlandse zaken was en
als lid van het Centrale Comi
té van de communistische
partij verantwoordelijk was
voor militaire zaken en bin
nenlandse veiligheid. De laat
ste functie, waaruit hij in 1970
door Kania werd gezet, ge
bruikte hij ongetwijfeld om
zijn eigen databank op te zet
ten over vriend en vijand.
Het duo Kania-Moczar biedt
een afschrikwekkend voor
uitzicht voor de Poolse lo
onafhankelijke vakbeweging.
Van beide heren is niet te
verwachten dat zij een zomer
langer laten duren dan het
politieke weerbericht toe
staat.
ANTON KOENE
Generaal Mieczyslaw Moczar: leider van de ketterjacht
In de militaire systemen van de landen van de hoog-
geïndustrialiseerde wereld is een duidelijke
relatie aanwijsbaar tussen: de strategische en tacti
sche opvattingen en beginselen, de kwaliteit van de
wapensystemen en de eigenschappen van de ge
bruiker. Die relatie is van belang om op een verant
woorde wijze militaire middelen te kunnen gebrui
ken voor het bereiken van militaire en politieke
doelstellingen.
De terreurbombardementen
die Irak en Iran uitvoeren op
eikaars grondgebied en de
wijze waarop groepen opge
wonden militairen, vaak zon
der de gebruikelijke ge
vechtsuitrusting, omgaan
met wapensystemen als
tanks, kanonnen en mortie
ren, roepen bij mij de vraag op
of de strijdkrachten van beide
landen wel in staat zijn om op
een verantwoorde wijze om te
gaan met de moderne wapens
waarmee zij zijn uitgerust.
Het gebruik van deze moder
ne middelen lijkt meer door
emoties dan door verant
woordelijkheid en deskun
digheid te worden bepaald.
Spreekt president Sadat van
Egypte niet over een oorlog
tussen tieners?
Uit het voorgaande mag niet
worden afgeleid dat het in het
huidige conflict tussen Irak
en Iran niet zou gaan om het
bereiken van concrete strate
gische doelen. Integendeel,
Irak wil zijn greep op de toe
gang tot de Perzische Golf
versterken. En dat is begrij
pelijk als wij letten op ener
zijds het belang van een goe
de toegang tot deze levensa
der voor onder andere de
Iraakse economie, anderzijds
op de kwetsbaarheid en be
perkte breedte van de huidige
toegangsweg.
Onderschat
De politieke en militaire leiders
van Irak hebben gedacht dit
doel te kunnen bereiken met
een kort en beperkt militair
offensief, gevolgd door een
staakt-het-vuren en onder
handelingen. Zij hebben ech
ter bij de voorbereiding en
uitvoering van hun optreden
de reactie van Iran onder
schat en de eigen mogelijk
heden om de ontwikkelingen
in de hand te houden, over
schat. Als gevolg daarvan is
Irak nu betrokken in een uit-
puttingsstrijd, waarvan de
uitkomst onzeker is.
Het militaire probleem voor
Irak is dat het de winst die het
heeft geboekt in de Iraanse
provincie Choezestan, gege
ven onder andere de moeilij
ke geografische situatie (niet
te verdedigen grenzen en het
ontbreken van natuurlijk
hindernissen), alleen maar
kan behouden wanneer het
erin slaagt om Iran militair op
de knieën te krijgen. Irak
staat daarmee voor de keuze
tussen: een voortzetting van
het offensief tot diep in Iran of
een terugtocht op de posities
vóór de aanvang van het
conflict. De keus voor een
voortzetting van het offensief
lijkt mij onverantwoord, om
dat het militaire overwicht
generaal-majoor
M.H. von Meijenfeldt
dat daarvoor nodig is (onder
andere in de lucht), ont
breekt. Onzeker is ook of Irak
een dergelijk offensief logis
tiek kan steunen. Bovendien
is de machtsbasis van Irak
(landoppervlakte, omvang
bevolking, hulpbronnen en
zovoorts) te smal om Iran mi
litair tot overgave te dwingen.
Militair gezien doet Irak er
dan ook verstandig aan om
zich achter de eigen lands
grenzen terug te trekken.
Een dergelijk besluit lijkt poli
tiek echter niet haalbaar, om
dat het de positie van presi
dent Sadam Hoessein in ei
gen land in gevaar brengt, en
mag dus niet worden ver
wacht. Irak zal vrijwel zeker
in de komende tijd een af
wachtende houding aanne
men en zich beperken tot het
versterken van de huidige po
sitie in het gebied Sjat el
Arab. Die handelwijze biedt
echter nauwelijks enig mili
tair perspectief.
Steun
Terzijde, de situatie en keuze
mogelijkheden veranderen
wanneer Irak op grote schaal
steun zou ontvangen of wan
neer de defensiebereidheid
van het Iraanse volk en leger
door interne tegenstellingen
zou worden aangetast.
Welke militaire ontwikkelingen
zijn mogelijk wanneer de uit-
puttingsstrijd tussen Irak en
Iran doorgaat? Een eerste is
een Iraans tegenoffensief
wanneer Iran zeker is van on
der andere de levering van re-
servedelen, munitie en
brandstof. Dit offensief kan
worden gelanceerd in de rich
ting van Bagdad (80 km van
de grens) of in de omgeving
van het zuidelijk strijdtoneel,
bijvoorbeeld om de Iraakse
strijdkrachten aldaar te om
singelen en om Irak af te snij
den van zijn toegang tot de
Perzische Golf.
Een tegenoffensief in de omge
ving Abadan is erg lonend,
maar stelt Iran wel voor grote
problemen, gelet op de sterk
te van de Iraakse troepen in
dat gebied en op de aanwe
zigheid van natuurlijke hin
dernissen als rivieren, meren
en moerassen in het deltage
bied van de Eufraat en de Ti-
gris.
Het conflict kan zich ook uit
breiden. Israël is in het Mid
den-Oosten de sterkste mili
taire macht. En de oorlog tus
sen Irak en Iran biedt het land
uitstekende mogelijkheden
om voor lange tijd militair af
te rekenen met de Palestijnen
en met Syrië. In het westen
heeft Israël de handen vrij;
Jordanië stelt als militaire
macht niet veel voor en de
andere Arabische staten zijn
direct of indirect gebonden
door de oorlog tussen Irak en
Iran. Dat de Syrische presi
dent onlangs in Moskou de
banden met Rusland nauwer
heeft aangehaald, is met het
oog op deze mogelijke ont
wikkeling begrijpelijk.
Rekeningen
Ook Syrië zou van de situatie
kunnen profiteren om enkele
oude rekeningen met Irak te
vereffenen. Op papier is het
militair sterker dan Irak, me
de omdat het beschikt over
meer geavanceerde vliegtui
gen (Mig-25) en meer tanks
(2900 tegen 2800). Syrië kan
zich echter pas een oorlog met
Irak veroorloven als het er ze
ker van is dat Israël zich bui
ten de strijd houdt.
Een laatste ontwikkeling ten
slotte is een uitbreiding van
het conflict in de richting van
de andere Golf staten. Dan
worden wezenlijke belangen
van het Westen aangetast en
moeten Amerika en West-Eu
ropa militair ingrijpen. Om
een dergelijke ontwikkeling
te voorkomen, heeft Amerika
de Golfstaten militaire hulp
toegezegd en in en rond de
Perzische Golf een aanzien
lijke militaire macht gecon
centreerd (onder andere twee
vliegdekschepen en 30 ande
re marinevaartuigen), die kan
worden versterkt met mari
tieme middelen van Frank
rijk, Engeland en Australië en
met onderdelen van de Ame
rikaanse interventie
macht.
Mogelijke ontwikkelingen.
Niemand kan zeggen of (een
van) deze ontwikkelingen
werkelijkheid zal worden. La
ten wij hopen dat ook in dit
conflict het gezonde verstand
spoedig de overhand
krijgt.
ROZENBURG - Een volle dochteronderneming van
Smit Internationale in Rotterdam, Risdon Beazly
uit Southampton, heeft in opdracht van de Britse
regering in de Barentsz Zee het wrak gelokaliseerd
van de begin mei 1942 tot zinken gebrachte Britse
kruiser Edinburgh. Aan boord bevindt zich circa
5500 kilo goud, met een huidige waarde van zo'n
slordige 230 miljoen gulden.
Op dit moment wordt onderhandeld tussen de Britse regering en
het bedrijf over een contract waarbij Beazly het recht krijgt een
bergingspoging te wagen.
Het wrak ligt op enkele honderden mijlen afstand van de Kussiscne
kust op een diepte van naar schatting 300 meter. De staat van het
wrak zou dusdanig zijn dat een bergingspoging vrijwel zal slagen.
Het goud bevindt zich ongeveer midscheeps in de bullion-
room", de goudkamer. Het was bestemd voor de Britse regering
als betaling voor de geweldige hoeveelheden oorlogsmateriaal en
goederen die Engeland de eerste oorlogsjaren naar Rusland ver
scheepte.
De Edinburgh en haar zusterschip de Belfast kwamen in 1939 in de
vaart en behoorden beiden tot de Edinburgh-klasse, de opvolgers
van de Southhampton-klasse. De schepen maten elk 11.260 ton
en waren bewapend met onder meer twaalf 15 cm-kanonnen. De
topsnelheid van deze bij het begin van de Tweede Wereldoorlog
zeer moderne oorlogsschepen was ruim 31 knopen. Voor de
voortstuwing beschikten ze over vier-assige turbines met een
vermogen van 80.000 pk.
Magnetische mijn
Binnen drie maanden na het uitbreken van de Tweede Wereldoor
log werd de Belfast door een magnetische mijn zo zwaar bescha
digd dat zij voor ingrijpende reparaties voor tweeeneenhalf jaar
terug in het dok moest. Toch was de Belfast, die later zelfs nog
een rol in de Koreaanse oorlog zou spelen, fortuinlijker dan haar
zusterschip de Edinburgh. In juni 1941 nam Engeland de beslis
sing Rusland te bevoorraden en op 22 augustus 1941 vertrok het
eerste konvooi schepen naar de Noordrussische haven Moer-
mansk. Dit en volgende konvooien ondervonden nog weinig last
van de Duitsers die toen zeer actief waren op de Noordzee. Wel
waren diverse bases voor Duitse schepen en vliegtuigen in
Noorwegen in aanbouw. Deze voor de Britten gunstige situatie
zou duren tot maart 1942.
De konvooien kregen op de reizen naar Moermansk en Arkhan
gelsk en terug codeletters en nummers. Uitgaand werd dat onder
andere PQ met een nummer en vanaf Moermansk of Arkhangelsk
terug naar Engeland QP. Er werd via twee routes gevaren: de
winterroute liep noordelijk van Schotland ongeveer evenwijdig
aan de Noorse kust en boog gaandeweg af naar de Noordkaap en
de zomerroute liep om IJsland heen via Spitsbergen en Nova
Zembla.
In maart 1942 werden de Duitsers op deze voor Rusland vitale
aanvoerlijnen bijzonder actief. De Duitse slagschepen Tirpitz en
Admiral Scheer begonnen met een flottielje van acht U-boten en
met ondersteuning van bommenwerpers met succes de konvooi
en aan te vallen.
Zo verloor bijvoorbeeld konvooi PQ 13 maar liefst vijf van haar 19
schepen. Ook werden de konvooien bij voortduring aangevallen
door torpedovliegtuigen vanaf de noordelijk gelegen Duitse ba
ses Tromso, Bardufoss, Kirkenes en Petsamo. die daarbij het
voordeel hadden dat de afstand van hun bases naar de konvooien
zo kort was dat meerdere vluchten per dag mogelijk waren.
Dit alles dwong Engeland er toe haar konvooien beter te bescher
men. Allereerst kreeg elk konvooi een escorte van oorlogssche
pen, maar er werd ook, indien het weer dit toeliet, bescherming
gegeven door jagers vanuit de lucht. Toch was deze luchtbe
scherming weinig effectief. Een grote rol daarbij speelde de
enorme afstand van de Britse bases naar de konvooien en het
vaak barre weer dat vliegen onmogelijk maakte. Dit zou duren tot
aan het gereedkomen van de Britse basis op IJsland.
Zware gevechten
Het was bij de begeleiding van deze konvooien dat ook de Edin
burgh werd ingeschakeld. Op reis QP 11 op 1 mei vertrokken uit
Moermansk. raakte de Edinburgh met haar andere escortesche
pen vernikkeld in zware gevechten met Duitse oppervlakte-
schepen die het konvooi aanvielen. De Edinburgh werd tijdens
dit gevecht door Duitse torpedo's getroffen en raakte daarbij
dermate beschadigd dat besloten werd naar Moermansk terug te
Vanwege haar lading werd de Edinburgh geëscorteerd door de
jagers Forester en Foresight. De Duitsers concentreerden zich in
eerste instantie verder op het konvooi. Dit werd echter verdedigd
onder leiding van commandant A. Richmond, die met zijn elf,
deels verouderde, schepen zo fel van zich afbeet, dat de Duitsers
besloten achter de Edinburgh aan te gaan. Er volgde een her
nieuwd treffen waarbij de Edinburgh er nog in slaagde het Duitse
slagschip Hermann Schoemann tot zinken te brengen, maar liep
daarbij zelf nog meer schade op. De haar escorterende jagers
werden eveneens beschadigd.
De Edinburgh had zoveel schade dat de commandant besloot het
schip te verlaten en het daarna tot zinken te brengen. Dit ondanks
het feit dat het 5500 kilo goud aan boord had. Dit goud heeft de
afgelopen jaren verschillende bergingsmaatschappijen nogal be
ziggehouden. Zo is bekend dat ook de Noorse rederij Stolt Niel
sen belangstelling had en heeft voor het goud van de Edinburgh.
Smit-dochter Risdon Beazly schijnt nu echter de hoogste ogen te
gooien bij het naar boven halen van deze goudschat.
Vrij Nederland opent met een ver
haal over "De (illegale) gouden
handel in Béres-druppels", een
kruidenmélange zogenaamd te
gen fysieke zwakte daarvan op
dit ogenblik "over en onder de
toonbank van menige reform
winkel en drogisterij" duizenden
flesjes worden verhandeld. Vol
gens deskundigen is het middel
"waardeloos", maar er is enorme
vraag naar gekomen sinds boule
vardbladen hebben verklaard dat
het uit Hongarije afkomstige
middel kanker geneest.
Iedereen lijkt iedereen te bezwen
delen in deze affaire, maar één
ding is zeker: aan andermans el
lende wordt weer grof verdiend.
Het blad beschrijft verder "De mar
telgang van mr. A. A.M. van Agt" -
een opsomming van al zijn
kwaaltjes, ongesteldheden en
ontvluchtingen sinds hij in 1971
in de politiek kwam.
Wim Kok blijkt in een pagina-groot
interview razend op Van Agt te
zijn. "Die man heeft stelselmatig
de behoefte de FNV in de hoek te
drukken van de club met wie in
redelijkheid niet te praten is.
Waarom noemt die man ons een
sociale partner?"
Volgens VN wil het kabinet af van
de 5-mei-v,iering al heeft de
Tweede Kamer zich daarvoor
krachtig uitgesproken. Staatsse
zijn met het inwinnen van nega
tieve adviezen.
Het zaterdag opgerichte CDA heeft
volgens VN alles: leden, kiezers,
burgemeesters, wethouders in de
provincie. "Het enige verschil
met andere politieke partijen is
dat het CDA nog geen politieke
standpunten heeft".
Nogal stekelig is het interview met
Sipke van der Land, de man van
de omstreden NCRV-tv-serie
over religieuze sekten. ("Ik ben
niet het Christendom. We hebben
allemaal een stukje van de bood
schap te pakken"). Als hij con
creet aan de tand wordt gevoeld
over praktische zaken neemt Van
der Land snel de benen in het ge
sprek.
Het duo Barend en Van Dorp
maakte een portret van bonds
coach Jan Zwartkruis. Vroeger
voetbalde hij (betaald) in HVC.
Zijn oud-medespelers noemen
hem een verdediger van het type
"lange halen, gauw thuis", maar
wel "een fijne vent".
De Tijd begint een veelbelovende
serie die als titel draagt: "De ver
doktering van Nederland". In het
eerste artikel: "Wacht u VOOI de
arts: straks staat op elke straat
hoek een dokter met een schep
net klaar", wordt meteen stevig
naar de medische stand uitge-
In "Een weekje Amsterdam" con
stateert De Ti jd dat de dagen voor
de krakersbeweging geteld zijn.
"De Groote Keyser kan het Dien
Bien Phoe van de beweging wor
den". Maar inmiddels, zo meent
het blad, "tekent zich in de bin
nenstad alweer een nieuwe anar
chistische groep af die zich min
der bekommert om huisvesting
maar even vlijtig is in het contes
teren. Men moet zich niet de illu
sie makefi dat de grote overwin
ning van het arrestatieteam bij de
metro-opening een einde maakt
aan de rellen".
Het Duitse blad Der Spiegel heeft
onlangs laten blijken te twijfelen
aan de echtheid van het dagboek
van Anne Frank, omdat in het
oorspronkelijke manuscript aan
tekeningen met balpen voorko
men - en dat voorwerp bestond
nog niet in de oorlog. De Tijd
buigt zich ook over de vraag van
de echtheid en schuift in feite alle
twijfel weg. Uit het verhaal blijkt
verder dat Anne Frank haar dag
boek later is gaan overschrijven
om het geschikt te maken voor
publikatie. Alles wat ze kinder
achtig vond moest er uil. Ze had
namelijk gehoord via Radio
Oranje dat na de oorlog dagboe
ken zouden worden ingezameld.
In het latere manuscript heelt Ot
to Frank ook nog eens zitten
krassen o.a. passages over haar
eerste seksuele belangstelling.
In de Tijd uiteraard ook aandacht
voor het CDA en voor Van Agt.
Onder de kop "De Angst om te re
geren" kijkt de Haagse Post terug
op de algemene beschouwingen
in de Tweede Kamer. "Wat zou er
gebeurd zijn", zo vraagt het blad
zich af, "als Van Agt zijn uitstel-
tactiek had laten varen, als hij
werkelijk was gaan regeren, als
hij zelf een duidelijke keuze had
gemaakt en die ter toetsing aan
de Kamer had voorgelegd?" Vol
gens HP zou "ogenblikkelijk een
ferm conflict een einde hebben
gemaakt aan zijn kabinet en lei
derschap. Tevens zou een gordijn
zijn weggetrokken dat het zicht
ontneemt op een fundamentele
crisis in ons politieke systeem".
Daaraan aansluitend een gesprek
met CPN-econoom Boe Thio
over het communistische heils
plan voor.Nederland: meer
werkgelegenheid. handhaving
van de koopkracht tot 50.000 gul
den en zelfs uitbreiding van de
collectieve voorzieningen.
Thio: "Van Agt heeft gezegd dat
Nederland een OPEC-land in de
versukkeling is. Nou. het stereo
tiep van OPEC-landen is dat ze
worden geleid door heden die niet
welen hoe ze hun geld moeten uit
geven".
Als complete tegenhanger een in
terview met oud-ambassadeur
jhr. De Ranitz. Een stijlvolle aris
tocraat met fraaie, sfeervolle uit
spraken. Hij had in plaats van
Van der Klaauw minister van
buitenlandse zaken kunnen wor
den. maar besloot er van af te
zien: "Dat gegoochel met de Ka
mer zou me veel moeite hebben
gekost. Ik kon beter proberen een
goed ambassadeur te zijn dan een
slecht minister". Over Luns
spreekt hij met warmte. "Een
man met sprankelende humor en
feeling". Reizen in het oostblok
zinde hem niet zo. "Je moet toe
maaltijden in ontvangst nemen.
Het kost ontzettend veel tijd"
Jan Ponkers schreef een dh p
gaande reportage uit Amerika
("De bedreigde Democraten")
De door Franklin Roosevelt ge-
smede coalitie (de armen in de
grote steden, de negers en andere
minderheden, vakbondsleden,
joodse groeperingen en liberale
activisten) die de Democratische
partij veertig jaar lang de meer
derheidspartij maakte, bestaat
niet meer. Wat nu opkomt is
Nieuw Rechts, dat vooral de
evangelisch bevlogenen in de VS
(zo'n 40 miljoen mensen) pro
beert te activeren, een groep die
zich tot dusver steeds afzijdig
heeft gehouden van de politiek,
"Xaberals" als McGovern eh
Church krijgen het zeer zwaar te
verduren in hun staten.
"De Kamer regeert prima",
concludeert Elseviers Magazine
uit de algemene beschouwingen.
Mimstci Albeda zit nu, volgens
het blad met de zwarte piet "pi
man die met 8Vr loonstijging de
vrede met de vakbeweging wilde
bewaren, krijgt nu van het par
lement te horen dat hij terug
moet naar 4Het zou het poli
tieke einde van de minister kun
nen betekenen. Maar zover is het
nog niet. Da actie "Red hel ge
zicht van Albeda" draait op volle
toeren".
"Dodewaard: geweld tegen gewe
ten". Zaterdag stromen de ver
ontrusten naar het Gelderse
Waaldorpje. Volgens EM wordt
het "de bewogenste protestactie
uit de geschiedenis van de anti-
kemenirffieheweiuni^ IV
standpunten verharden zich met
de dag.
Over de aankoop van de Groote
Keyser door de gemeente schrijft
het blad:
"De verongelijkten in de Groote
Keyser kregen hun gelijk: de ge
meente kocht het bastion aan voor
jongerenhuisvestingEu dat pik
ken de bezetters niet, want voor
jongerenhuisvesting hebben zij
gevochten. En door niets voelen
zij zich zo verslagen als door een
overwinning".
EM schrijft vertoornd over het feit
dat Luud Schimmelpenninck
voor zijn witkar-expenment een
ton subsidie krijgt "in een tijd
waarin Den Haag elk dubbeltje
omkeert".
"Hoe kreeg hij Den Haag toch weer
zo gek?"
Emmy van Overveen en Ria Bre
mer doken in de wereld van de
trans seks welen: "Het le\ en in een
verkeerd lichaam", vrouw in een
mannenlichaam, man m een
vtou wenl ichaa m
Wim Zaal bekeek de Frankfurter
Buchmesso "Windhandel in be
drukt papier" De toon is niet
vrolijk "Vaders van geesteskin
deren hebben op de Buchmesse
geen ouderlijke macht, hun kind
is voor de meest biedende t Is
maar gelukkig dat er in die droe
fenis twee krachten zijn die met
zo gemakkelijk zwichten: de le
zers en de ulrali.sten' Het om
slagverhaal gaat over "het andere
Israel"
RUUD PAAUW
(Hervormd Nederland was gisteren
non niet verkriurbaan.
