UR-lid Van Gelder:
onnodige gevaren in
Leidse laboratoria
Leidse werkgroep vangt brandwondpatiënten op
"Nooit bromfietsen door Haarlemmerstraat"
LEZERS SCHRIJVEN
Postduiven
Het jaar 1980 heeft postduivenver
eniging Het Oosten de volgende
eindstanden en kampioenen op
geleverd. Onaangewezen. Gene
raal: 1 P. JuJJermant, 2 Fok
ker-Van Leiden, 3 W. v.d. Nieu-
wendijk zn.; vitesse: 1 W. v.d.
Nieuwendijkzn,2G. Hendrikse,3
C. Gijsmanmidfond 1 C. Gijs-.
man,2 W. van As,3 P. Juffermans;
fond 1 Fokker-Van Leiden, 2 W.
Gijsman, 3 P. Juffermans; jonge
duiven 1 P. Juffermans, 2 Fok
ker-Van Leiden, 3 G. Hendrikse;
totaal oude duiven 1 C. Gijsman, 2
P. Juffermans, 3 W. v.d. Nieuwen
dijk zn.;navluchten 1 Fokker-Van
Leiden, 2 W. v.d. Nieuwendijk zn.,
3 T. van As. Aangewezen. Gene
raal: 1 P. Juffermans, 2 W. v.d.
Nieuwendijk zn., 3 C. Gijsman; vi
tesse 1 W.v.d.Nieuwendijkzn,2P
Juffermans, 3 Fokker-Van Lei
den; midfond 1 C. Gijsman, 2 P
Juffermans, 3 Wvan As; fond 1 W.
Gijsman, 2 W. v.d. Nieuwendijk
zn, 3 P. Juffermans; jonge duiven
1 P. Juffermans, 2 W. v.d. Nieu
wendijk zn,3G. Hendrikse; totaal
oude duiven 1 P. Juffermans, 2 C.
Gijsman, 3 W. van As; navlucht 1
W. v.d. Nieuwendijk zn, 2 G. Hen
drikse, 3 Fokker-Van Leiden.
Kampioensduiven. Vitesse: G.
Hendrikse; midfond P. Juffer
mans; fond P. Juffermans tevens
beste duif van Het Oosten in 1980)
jonge duif P. Juffermans;
navlucht Fokkert-Van Leiden.
Film
Het Filmhuis van het Leidse
Vrijetijdscentrum, Bree-
straat 66 heeft voor donder
dag in de cyclus 'Op weg' de
film Stalker van de Russische
regisseur Andrej Tarkowski
op het programma staan. De
film is een felle aanklacht te
gen de Russische maatschap
pij. Aanvang 21.00 uur
Tafeltennis
Het Sportcafé van het Vrije
tijdscentrum houdt donder
dag een tafeltennistoernooi.
Wie belt naar 146449 of langs
komt bij Breestraat 66, kan
zich opgeven.
Postduiven (2)
De kampioenschappen bij de
Blauwkras hebben tot de volgende
resultaten geleid. Vitesse: 1 A. van
Holst,2P. Gijsman en zn,3R. Ver-
Koome; jonge duiven 1 F. v.d. We
tering, 2 P. de Mooy, 3 H. Koome;
navluchten 1 F. v.d. Wetering, 2 P
Gijsman en zn,3 P. de Mooy; gene
raal 1 F. v.d. Wetering, 2 P. de
Mooy, 3 A. vjd. Holst; beste oude
duif W. Siera-, beste jonge duif
H Koome.
Hengelsport
DVS hield een wedstrijd in de Ring
vaart. Uitslag: 1 T. Bronmeyer
2390 gram-20 stuks, 2 J. den Os
2025-16,3 H. Slagwein 2600-22, 4
T. Hoppenbrouwer 1880-19, 5 H.
van Loon 1440-11, 6 W. van Loon
1375-14,7 W. van Rerkel 1355-18.8
J. Helversteyn 1200-11,9 F. Zand
bergen 1060-17 10 W Teske
640-10.
WOENSDAG 8 OKTOBER 1980
i kankerverwekkende stof-
LEIDEN - Het voorstel om de Haarlemmer
straat 's avonds en 's nachts open te stellen
voor fietsers en bromfietsers is volgens
PPR-raadslid Van Oosten maar ten dele een
goede zaak. "Openstelling is een prima aan
vulling op het fietswegennet in de binnen
stad", vindt Van Oosten, "maar bromfietsen
doen wel afbreuk aan de leefbaarheid vj Hf
straat. Ze rijden hard en bepaald niet geruis- In verband met de vefkeersveiligheid steit de
loos'
Volgens Van Oosten komt het nu overdag al
vaak voor dat bromfietsers en taxi's gebruik
maken van de Haarlemmerstraat. "Vooral
oudere mensen en kinderen en hun ouders
ondervinden hier veel hinder van e
staat een irriterend gevoel"
PPR-er aan de verkeerscommissie voor
effectiever te gaan optreden tegen overtre
ders. "Wij denken dat enkele prikacties van
de politie per week al veel zouden kunnen
verbeteren".
LEIDEN - "Er worden bij de Leid
se universiteit grote groepen
mensen onnodig blootgesteld
aan kankerverwekkende stoffen,
met alle gevolgen vandien. Dat
gebeurt hoofdzakelijk in labora
toria in de Leeuwenhoek en bij
een paar laboratoria in de Leidse
binnenstad"
''Deze kankerverwekkende stoffen
worden onder andere gebruikt
voor onderwijsdoeleinden en
voor wetenschappelijk onder
zoek. Het is niet bekend wat de
gevolgen daarvan voor de be
trokken mensen kunnen zijn
omdat hierover geen gegevens
beschikbaar zijn en er geen statis
tieken over worden bijgehou
den"
Dit zegt het universiteitsraadslid J
D. van Gelder uit Leiden. Hij
werkt als technisch hoofdambte
naar in de Gorlaeus Laboratoria
van de Leidse universiteit een de
Wassenaarseweg.
Hij heeft met nog vier andere uni
versiteitsraadsleden een motie
bij de universiteitsraad inge
diend waarin het College van Be
stuur van de Leidse universiteit
wordt verzocht "het gordijn van
de veiligheid op te trekken om de
problemen rond deze affaire be
spreekbaar te kunnen maken"
Van Gelder. "Rond het gebruik van
dergelijke gevaarlijke stoffen be
staan geen wettelijke regelingen
De mensen die er mee omgaan
zullen dus zelf bewust moeten
worden gemaakt van het gevaar
.waarin zij verkeren.
Daarnaast zullen er regels in het le
ven moeten worden geroepen,
waardoor speciaal uitgeruste la
boratoria worden ingericht"
Van Gelder trok in het verleden al
eerder aan de veiligheidsbel. Hij
stelde toen de opslag van ra-
dio-actief-afval van de Leidse
universiteit aan de kaak.
Aan het licht kwam toen dat de
Leidse universiteit al ruim tien
jaar lang' illegaal radio-actief-af-
val opsloeg in een depot aan de
Wassenaarseweg, vlak bij het
Academisch Ziekenhuis Leiden
Het kostte toen vrij veel overre
dingskracht om het college van
bestuur te laten toegeven dat er
zonder vergunning werd ge
werkt. Van Gelder wil dan ook
een grotere openheid in dit soort
veiligheidszaken.
'Daar schort het bij de Leidse uni-'
versiteit nog wel eens aan", zegt
hy. "Met die grotere openheid
kunnen de mensen juist van on
deraf bewust worden gemaakt
van hun werksituatie, zodat zij
zélf de nodige veiligheidsmaat
regelen kunnen nemen".
Met andere woorden, "de bevol
king en de betrokken werkne
mers moeten hierbij meer wor
den betrokken", vindt hij. "Dat
geeft de maatschappij de moge
lijkheid direct in te springen op
gevaarlijke situaties, omdat men
zelf vooraan staat bij het werken
De eerlijkheid gebiedt te zeggen
dat men bij het universiteitsbe
stuur niet stilzit. In maart van dit
jaar zag de nota Veiligheid en Ge
zondheid van Werkomstandig
heden het licht. Van Gelder vindt
echter dat de nota onvoldoende
aandacht schenkt aan de snelle
ontwikkeling op het gebied van
kankerverwekkende stoffen.
Je kunt je beter afvragen: wat is
niet kankerverwekkend binnen
de universitaire laboratoria?" In
de motie, die mede is onderte
kend door het buitenuniversitai
re raadslid en gemeenteraadslid
van Oegstgeest Ton Kohlbeck
wordt daarom aan het College
van Bestuur onder andere ge
vraagd of het bereid is voorzie
ningen te treffen om de risico's zo
klein mogelijk te houden.
De indieners van de motie willen
dan weten welke maatregelen dat
zijn en op welke termijn die
maatregelen zouden kunnen
worden gerealiseerd.
Van Gelder vermoedt dat om de
veiligheid bij de universiteit op
timaal te maken, het de universi
teit op enige tientallen miljoenen
guldens zal komen te staan.
LEIDEN - Elk jaar lopen 4000 mensen ernstige brandwon
den op. Verbetering van de medische wetenschap heeft
ervoor gezorgd dat steeds meer slachtoffers van een
brand niet ten dode zijn opgeschreven. Maar wat gebeurt
er na ontslag uit het ziekenhuis. Genezen?... Vaak niet. De
sporen van de brand zijn meestal erg zichtbaar. Als de
brandwondpatiënt de eigen "afzichtelijke" huid niet kan
accepteren, dan de omgeving al helemaal niet.
Voor de Leidse regio bestaat sinds
enige tijd de Werkgroep "Hulp bij
brandwonden". Doel: samen er
varingen uit te wisselen om el
kaar steun te geven. Want het le
ven gaat verder als de brand
wondpatiënt uit het beschermde
leefwereldje van het ziekenhuis
komt. De patiënt kan voortdu
rend, jaren later nog, klappen
krijgen van een harde omgeving.
De buik vol
Grootste probleem voor de Werk
groep: waar zitten al die ex-
brandwondpatiënten? Het is heel
moeilijk voor de Werkgroep die
mensen te bereiken. Veel ex-
brandwondpatiënten hebben de
buik vol van het verbrand zijn. Zij
slikken hun problemen in en
proberen hun huid zo goed mo
gelijk te camoufleren. Ze probe
ren er zo "normaal" mogelijk uit
te zien.
Sinds 1960 zyn 80.000 i
slachtoffer van brand geworden.
Bij de landelijke Vereniging van
ex-brandwondpatiënten die
ruim drie jaar bestaat hebben
zich nog slechts 100 slachtoffers
aangesloten. Zij kunnen rekenen
op psychische en juridische
steun.
Joke en Yvonne uit Leiden en uit
Hazerswoude zijn actieve leden
van de Vereniging. De voorzitter
van de Vereniging Ton Mulder
heeft hen gevraagd de Werkgroep
Hulp bij Brandwonden voor de
Leidse regio op te zetten. Een re
gionale club kan beter contacten
leggen tussen ex-brandwondpa
tiënten in de omgeving dan een
landelijke vereniging. Joke en
Yvonne hebben razendsnel de
Werkgroep op poten gezet. "In de
Leidse omgeving moeten hon
derden ex-brandwondpatiënten
leven. Het is belangrijk dat zij bij
elkaar komen. Je kunt van elkaar
leren om problemen te overwin
nen. Steeds maar weer individu
eel problemen wegdrukken en
opkroppen is ook niet alles"
Van de 4000 slachtoffers per jaar
vallen er 2700 onder kinderen. Zij
gaan de puberteit in met een ver
brande huid. De kinderen moe
ten vanwege hun groei steeds
weer opnieuw aan de huid be
handeld worden. Voor hen is het
verbrand zijn helemaal erg, vin
den Joke en Yvonne. "Zij hebben
nog niks meegemaakt en begin- slachtoffers bij
ri hun leven in een andere huid.
Voor hen is het nog veel moelij-
ker c
i brand in Washington
Allemaal oudere mensen "die
hen toch niet begrijpen". Wat die
kinderen een problemen krijgen
met seks!" Toch zijn e
welijks kinderen lid v
eniging.
Shockeren
Als een ex-brandwondpatiënt een
foto van voor de brand vergelijkt
met een recentè foto dan "is het
toch weer even moeilijk"
Joke heeft de gevolgen van de
brand redelijk overwonnen. Zij
gaat weer net als voorheen naar
de kroeg. De studie werd hervat.
"Mijn leven is weer hetzelfde als
voorheen; behalve dan voor de
mensen die me niet kennen
Vier jaar geleden ontplofte het gas
kacheltje van Joke. "Als de medi
sche technieken niet verbeterd
waren dan was ik de pijp uit ge
weest". Twee-en- een-halve
maand verkeerde ze in levensge
vaar. Najaren ziekenhuis is zij de
afgelopen zomer voor het eerst
weer naar het strand geweest. Dat
is haar goed bevallen. "De men
sen keken wel. Van die blik kom
je toch niet af. Maar ik werd niet
gemeden"
Yvonne daarentegen besloot op
vakantie in Frankrijk haar huid
wat meer te bedekken om onder
de blikken van de voorbijgangers
uit te komen. Zij heeft het gevoel
dat ze shockeerde. Yvonne
draagt de sporen van een auto-
ongeluk, drie jaar geleden, waar
bij de auto en Yvonne in de fik
vlogen. "Ik heb veel vrienden
verloren nadat ik weer uit het
ziekenhuis kwam. Maar ja dan
denk je maar, dat kunnen geen
echte vrienden zijn als zij je louter
op je huid beoordelen"
Het probleem van de "harde omge
ving" en hoe dat te verwerken
komt dagelijks om de hoek kij
ken bij de ex-brandwondpatiënt.
Elk mens voelt zich wel eens be
roerd maar de ex-brandwondpa
tiënt wijt de mindere stemming
snel aan de brandwonden. Joke:
"Iedereen heeft wel eens geen zin
om boodschappen te doen. Maar
wij zeggen dan: Nou ik ga het
huis maar niet uit. Ik heb geen zin
om weer aangestaard te worden"
Uiterlyk
Het uiterlijk is ongetwijfeld niet zo
belangrijk als de reclame het
voorspiegelt. Maar in elk geval
speelt het uiterlijk een belangrij
ke rol bij de eerste ontmóeting.
Mensen beoordelen en veroor
delen vaak op grond van de eerste
aanblik.
In een werkgroep van ex-brand
wondpatiënten kunnen de pa
tiënten elkaar helpen by het
overwinnen van schaamtege
voelens voor hun eigen uiterlijk.
"Als mensen met een gave huid
tegen je zeggen: 'Kom op meid,
stel je niet aan' dan neem je dat
minder van hen aan dan van
mensen die ook verbrand zijn",
zegt Yvonne. "Zo is Joke super
links en ik superrechts, maar dat
gaat prima samen vanwege ons
gemeenschappelijk kenmerk,
een verbrande huid". Joke proes
tend: "In het ziekenhuis kwam ik
een man tegen met zijn been in
het verband. Hij zei: "Ik ben ver
brand". Bijna had ik uitgeroepen:
"Goh, wat leuk, ik ook".
De nieuwe Werkgroep heeft plan
nen genoeg. Thema-avonden
met deskundigen zoals de direc
teur van het brandwondencen
trum in Beverwijk of met
schoonheidsspecialistes met
kennis over het behandelen van
littekens. Of een avond over het
behandelen van littekens met
acupunctuur. Praatmiddagen of
-avonden voor de ex-brand
wondpatiënten.
Geroosterd
De Werkgroep is bedoeld voor alle
slachtoffers van brand die moeite
hebben met hun omgeving. De
ernst van de brandwond is niet
meetbaar, maar verschilt van
persoon tot persoon. Joke: "Ik
ken een meisje dat niet naar een
trouwerij wilde vanwege haar
verbrande handen. Terwijl ik
dacht, meid je ziet er hartstikke
leuk uit. Moet je mij zien"
De een houdt verbrande handen
angstvallig in de zakken; de an
der interessert het veel minder
hoe de mensen er over denken.
De een is boos over het grapje J e
ziet er leuk uit, alleen een beetje
geroosterd", de ander voelt zich
ineenkrimpen.
Joke en Yvonne hebben één grote
wensdroom. Samen met de
(nieuwe) leden van de werkgroep
zich een weekje afzonderen in
een rustige omgeving; een paar
huisjes met een zwembad zonder
dat "de boze omgeving" hen op
de vingers kijkt.
De Werkgroep heeft nog geen eigen
contactadres. Voorlopig is de
Werkgroep Hulp bij Brandwon
den te bereiken via het adres van
de Vereniging van Ex-brand
wondpatiënten, Postbus 1015
Beverwijk, tel: 02150-20237.
RENE VAN DER VELDEN
Scholen (14)
prot. chr. kleuterschool Clara
Dozy aan de Oude Rijn 174, zijn
zeer verontwaardigd over de pre
sentatie van de nota Instandhou-
dingsbeleid kleuter- en lager on
derwijs van wethouder Van Dam.
Dat zulke berichtgeving schade
lijk is voor de scholen die erin
worden genoemd, kan een wet
houder van onderwijs toch niet
ontgaan. De "helpende hand"
naar de ondergang?
Dat een wethouder in het openbaar
zijn voorkeur uitspreekt voor het
openbaar onderwijs en daarop
zijn beleid fundeert, is in strijd
met de wet. Openbare en bijzon
dere scholen hebben dezelfde
rechten. Bovendien beslist de
minister over de sluiting van een
bijzondere school, na advies te
hebben gevraagd van de Onder
wijsraad (een landelijk door de
regering ingesteld orgaan), de
rijksinspecteur en het college van
B en W in Leiden. Hoewel het hier
nog om een voorstel van de wet
houder gaat, kan, als in Leiden de
beslissing gevallen is, het ge
meentebestuur één adviserende
stem uitbrengen.
Ten slotte de aantijging van de heer
Van Dam dat een kleine school
onderwijs van een lager niveau
zou geven. Dat is beslist onjuist.
Hij dient te weten dat goed on
derwijs staat of valt met de man
of vrouw voor de klas. Bovendien
kunnen kinderen in kleinere
groepen beter individueel bege
leid worden.
Wij willen dat de Clara Dozy-school
in onze verkeersintensieve wijk
blijft bestaan. Huizen bouwen
om de binnenstad leefbaarder te
maken? Heel goed, maar dan
hoort daar ook een school bij.
Mijnheer Van Dam, U sluit "uw"
kleinere scholen toch ook niet?
Oudercommissie
prot.chr. kleuterschool Clara Dozy
Oude Rijn 174
Leiden
Verhuizen (4)
De reactie's van de diverse wet
houders zoals deze naar voren
zijn gebracht naar aanleiding van
het muzikale protest van drie
Leidse muziekverenigingen ge
ven weer eens blijk van het feit
dat zy bijzonder weinig begrijpen
van het Leidse verenigingsleven.
Ten onrechte wordt bij herhaling
gesteld dat de verenigingen pro
testeren tegen afbraak van de
Morschpoortkazerne. Het tegen
deel is waar. De verenigingen die
nu in de kazerne zijn gehuisvest,
willen beslist geen woningbouw
in de weg staan, immers betaal
bare woningen in Leiden zijn ze
ker gewenst.
Geprotesteerd wordt er echter te
gen de aangeboden nieuwe huis
vesting in de Barbaraschool. In
deze school krijgen de verenigin
gen maximaal een ruimte van
tien bij zeven meter, zegge en
schrijven twee klaslokalen. In
deze ruimte moet worden gerepe
teerd, doch ook het instrumenta
rium en kleding moet hierin wor
den opgeslagen.
Aan het feit dat klaslokalen akoes
tisch totaal ongeschikt zijn wordt
eveneens voorbij' gegaan.
Bovendien maken de verenigingen
bezwaar tegen het wederom tij
delijke karakter van de nieuw
aangeboden huisvesting in de
Barbaraschool. Als nu wethou
der Tesselaar opmerkt "emotie's
te willen terugkaatsen" is deze
zeker vergeten dat dezelfde man
drie jaar geleden toezegde "De
Morspoortkazerne is nog tijde
lijk, daarna hebben we zeker
permanente ruimte voor de ver
enigingen gevonden".
De Morspoortkazerne nu geheel of
gedeeltelijk te laten staan voor
slechts één of twee jaar is slechts
een suggestie geweest om te
voorkomen dat nu onnodig
f128.000 moet worden geïnves
teerd in een ruimte die niet alleen
tijdelijk maar totaal onbruikbaar
Bovendien is een ieder welden
kend mens er van overtuigd dat
na de afbraak van de Morsch
poortkazerne er zeker 2 jaar een
braakliggend stuk grond voor in
de plaats komt en zijn de .vereni
gingen het slachtoffer van een
politiek gezelschapsspel dat
stadsvernieuwing op deze wijze
aan het worden is.
J.B. Soet
namens Muziekvereniging Con
cordia
Muziekvereniging Nieuw Leven
Muziekvereniging De Burcht
Toneelver. Kon. Littirus Sacrum
p/a Sleedoorntuin 8
Leiden
Verhuizen (5)
Wanneer degelijke huisvaders naar
het wapen van de demonstratie
grijpen, dan moet de nood wel
hoog zijn. In het Leidsch/Al-
phens Dagblad wordt dit door
één van de leden van de Leidse
gemeenteraad bestempeld als
'poeha'.
Een eenvoudig rekensommetje
leert ons waar het om gaat. Vier
muziekverenigingen: De Burcht.
Concordia, Jong Concordia en
Nieuw Leven, te verdelen in vier
groepen blazers, drie tamboer-
groepen, drie majorettenpelo-
tons en twee boeren kapellen. In
totaal geschat zo'n 250 personen.
Dit alles opeengeperst in een paar
schoollokalen. Ruimte om te zit
ten zal er niet zijn. Het is dan ook
zeer de vraag of er van musiceren
nog iets komt. Het meubilair zal
verkocht worden of elders opge
slagen in de hoop op betere tij
den, als die ooit zullen komen.
Jaren van zuinig overleg, verstan
dig beheer en ijverig oefenen
weg. Die muziekverenigingen
verdienen een beter lot. Ze hou
den nationaal en internationaal
de naam van Leiden hoog.
J.P. Bruis
Opaalstraat 93
Leiden
Teekens
De "geplaagde vleesmeester Tee
kens" heeft het moeilijk. Het
Leidsch Dagblad van 6 oktober
probeert via "zalige verkoop
sters" die Teekens "omhelzen en
kussen" medelijden op te wek
ken. De ingezakte huizenmarkt
zou hem de das hebben omge
daan. Wat het artikel niet ver
meldt is de informatie die Vrij
Nederland op 4 oktober gaf. Tee
kens probeerde ook klinkende
munt te slaan uit de woningnood.
Zo kocht hij woningen aan het
Amsterdamse Hoofddorpplein.
Die huizen werden in kleinere
eenheden gesplitst en moesten
vervolgens met veel winst wor
den verkocht. Tenminste dat
hoopte uitbener Teekens. Maar
door verzet van huurders en ge
meentebestuur ging dat feest niet
door. De hulp van een CDA-mi-
nister die het onmogelijk maken
van dergelijke praktijken dwars
boomt, kwam voor Teekens te
laat. Hij kon zich niet verrijken
aan de woningnood en stapte in
de door hem zelf gegraven kuil.
Het kan hard lijken als een zaken
man na falen op straat wordt ge
zet. Maar de verkoop van goede
huurwoningen zet veel woning
zoekenden in de kou.
Hier wordt de zakenman gestraft
voor zijn (gelukkig) mislukt op
treden. Maar wat te denken van
de willekeur van de zakenmen
sen die de Wolspinnerij uit Lei
den laten vertrekken? De ach
terblijvende werkers krijgen
geen winkels aangeboden,
slechts een ww-uitkering. Ze zijn
dan gedwongen goedkoop vlees
te kopen bij de Vleeschmeesters.
Kees van Laren
Klipperwerf 14
Leiden
Busvervoer
Bij een halte aan de Korevaarstraat
staan woensdag twee dames van
78 en 85 jaar oud, die een bezoek
willen brengen aan een familielid
in het St. Elisabeth Ziekenhuis.
De bezoektijd is daarvan 14.00 tot
14.45 uur. Bus 42 maakt de vlug
ste rit, maar is die middag een
kwartier te vroeg van de Kore
vaarstraat vertrokken. De dames
kunnen dus lang wachten. Als
bus 48 uit Den Haag van 14.00 uur
aankomt, nemen de jonge meis
jes het besluit die dan maar te
nemen. Dwars door het verkeer
heen lukt het nog ook. Ze komen
om 14.25 bij het ziekenhuis aan.
Niet veel tijd meer voor bezoek,
maar toch nog wat.
's Avonds mag ik zelf op bezoek van
18.30 tot 19.30 uur. Ik neem bus
42, die nu wel op tijd is. De bus
vertrekt vanaf het ziekenhuis
weer om twaalf over elk halfuur.
Dit geldt echter maar tot 19.12; de
daarop volgende bus komt al
weer om 19.36. Om die bus te ha
len moet men dus het bezoek
afbreken. Omdat de
i het ziekenhuis rond
die tijd honderden mensen moe
ten verwerken, kan ik niet op
schieten en mis de bus nog. Uit
eindelijk ben ik om 19.39 uur bij
de halte, en vlak na mij nog vijf
personen. Druppelsgewijs ko
men er nog vier personen bij, on
der wie iemand die met "veilig,
vlug, voordelig" naar Zwolle
moet. En maar wachten, en geen
bus in zicht. Dan maaar uitkijken
naar bus 48 van 20.02 uur. Wan
neer deze komt is het intussen
20.15 geworden. De chauffeur
doet zyn best, heeft weinig pas
sagiers onderweg en schiet lek
ker op. De passagier voor Zwolle
kan de trein van 20.51 halen. Bij
na anderhalf uur na beëindiging
vai. het lezoek..ug? Ik svap ait
op de Koninginnelaan om 20.35.
Dat is een uur en vijf minuten na
afloop van de bezoek-tijd. Een rit
van twintig minuten met de fiets.
Als het zo moet gaan duurt het
nog lang eer men uitroept
"Openbaar vervoer, heerlijk!"
C. de Geus
Tulpenstraat 17
Leiden
