SHOES REGEREN OP BEATNACHT
Theo van Es:
nog één keer
Na, na, na
Zoeterwoudenaren samen met Nou hoogtepunt in Stadsgehoorzaal
SHOESTERWOUDE - President
Van Es voerde vannacht met
straffe hand het bewind over de
goed bezette Stadsgehoorzaal.
Het aanvankelijk wat lauw rea
gerende kiezersvolkging uit
eindelijk als één man achter de
lijsttrekker van de onbetwiste
topper van de Leidse Beatnacht,
The Shoes, staan. Zijn verkiezing
tot eerste man van de "republiek
der Stadsgehoorzaal" was dan
ook volkomen terecht.
Zijn belangrijkste tegenstrevers
Kees Bergman, van het muzikaal
zeer sterke maar bij het nog niet
warm gedraaide publiek minder
in de smaak vallende Catapult,
en Teun de Reede. kopman van
sfeermaker Nou werden met
ruim verschil geklopt. Van Es en
de zijnen bleken met Osaka over
het meest aansprekende verkie
zingsprogramma te beschikken.
"Van Es for President"nep een
uitzinnige Beatnachter dan ook.
Geen scheve gezichten na afloop,
want in een uitpuilende kleed
kamer was het "ouwe jongens
krentebrood"De heren muzikan
ten van de verschillende groepen
vielen elkaar om de hals. "Dit was
het helemaalAlsof de tijd vijftien
jaar heeft stilgestaan", klonk het
eensluidend. En Theo van Es
werd uitgebreid gefeliciteerd met
zijn verkiezingswinst
Daar zag het in eerste instantie niet
naar uit. Nou leek immers on
aantastbaar Deze formatie
slaagde er als eerste in de 1500
nostalgische drie oktober-vier-
ders volkomen op sleeptouw te
krijgen. De Reede en zijn muzi
kale maten haden als eerste in de
smiezen dat het publiek nadruk
kelijk verlegen zat om meestam-
pers. Geert muzikale hoogvliege
rij maar gewoon "swingen,
springen, zingen", om de woor
den van deze goed gevulde
smaakmaker maar eens aan te
halen.
Wat het zingen betreft bleek De Ree
de het niet zo nauw te nemen. "Dit
iseen nummer van zeventien jaar
geleden. Toen kenden we de tekst
niet en nu nog steeds niet. Maar
dat maakt geen ene hol uit". De
zaal was het daar roerend mee
eens, getuige het enthousiasme
voor nummers als 1 need you
Louie Louie, All day and all of the
night (Kinks) en Hey little'girl
(tja, dat wil ons even niet te bin
nen schieten
Nou leek met dit wervelende op
treden het kiezersvolk definitieJ
aan zich te binden. Een massaal
"We want more" was het verdien
de loon voor hard en vooral spon
taan werken.
Catapult ivas minder
Opmerkelijk maar niet onbegrij
pelijk. Allereerst niet omdat de
huidige Monotones /Rubberen
Robbie-band wel erg vroeg moes
ten opdraven. Het publiek bleek
nog nauwelijks warm gedraaid.
Bovendien bleken de eigen hits
(Here we goen Let your hair hang
downminder pakkend dan het
Catapult-viertal had verwacht
en de toch uitstekend vertolkte
nummers van andere huize
(Smoke on the water van Deep
Purple bijvoorbeeldspraken ook
Catapult bleek zelf niet ontevreden
Zei gitarist Aart Mol, die op de
planken als een waanzinnige te
keer ging:"Dit was te gek. Ik ging
helemaal uit de bol". Alcohol in
het spel? "Ben je maf, zelfs met een
paar colaatjes op ga ik dwars
door het lint".
De spiritualiën stonden wel cen
traal in het optreden van de
plaatselijke pophofnar Dries van
der Laan alias Rubberen Robbie,
die halverwege het Catapult-op-
treden mocht opdraven. Zuipe,
zuipe, zuipe (hoe toepasselijk),
Nee je moet het je broer laten doen
en Onder me klomp werkten op de
lachspierenmaar ook niet meer
dan dat. Witte en rooie radijs
bleek niettemin een prima uit
smijter.
Spits-afbijter Spiders toonde
daarvoor veel goede wil, maar
dat bleek te weinig om de toen nog
maar halfvolle Stadsgehoorzaal
op te warmen. The Runaways
ontpopte zich na Catapult als een
aangename verrassing. Num
mers van The Tielman Brothers
vielen in de smaak bij het naar
een portie sfeer hongerende
publiek. Pas na twee loetjes ble
ken de magen gevuld. Als we
hadden geweten dat men hier op
zat te wachten, dan was Maria
uit The West Side Story ook nog in
de strijd gegooid. Geheid, dat de
zaal dan helemaal voor de bijl
was gegaan", aldus Runa
ways-drummer Dick Florijn.
Trail maakte dezelfde fout als Ca
tapult. Veel eigen creaties en be
hoorlijk gecomvliceerdKnap
werk.maardatzatmen in de zaal
dus duidelijk niet op te wachten.
Namby Pamby's van hetzelfde
laken een pak. Een ruime vol
doende wanneer we het over mu
siceren hebben maar de massa
stond erbij en keek ernaar. Spirit
of St. Louis viel tussen de wal en
het schip. Prima muziek weder
om, maar sfeer kwam er pas bij
Down by the radio en toen zat bij
na iedereen al met z'n gedachten
bij The Shoes die in de sfeervolle
kleedkamers al aan hun "war
ming up" bezig waren.
Een opwarmronde die niet vol
doende bleek om de feeststem
ming direct naar een hoogtepunt
te voeren. Standing and staring
werd gelaten aangehoord en
"maestro" Van Es moest het on
derste uit de kan halen. Als een
volleerde publieksmenner kreeg
hij het publiek toch op z'n hand.
President Van Es en zijn drie mi
nisters van popnostalgie. Ver-
steegen (2.r) en Van Huis regeer
den over-de Stadsgehoorzaal als
was het ShoesterwoudeJIet uit
gelezen veriezingsprogramma
(Osaka en Na. na, na) bracht het
volk tot massale hysterie. Een
dolgelukkige Theo van Es wierp
zich spontaan tussen het publiek
en ging al "Na-na-end" op de
schouders. Eenmaal terug op het
podium typeerde hij de sfeer op
dat moment treffend door met een
brok in z'n keel (maar dat zijn we
van hem gewend) uit te roepen:
"En dan zeggen ze dat de Leie
naars nuchter zijn. Na. na. na..."
PAGINA 15
"En dan zeggen ze dat de Leienaars nuchter zijn
Catapult steeg muzikaal tot grote hoogte
Kees Bergman en Aart Mol.
vond bij het publiek toch weinig gehoor. Op de voorgrond
Jan Versteegen uit Shoesterwoude, minister van popnostalgie. Broer Henk zit verscholen achter het
drumstel.
