Minneboo bewijst zich
De Bruyn
dolblij
met brons
Zwartkruis: „Wie er in Spanje bij wil
zijn zal moeten afzien en pijn lijden"
Vrengde en
verdriet bij
profstayers
Vrij
Goud voor 'afgeschreven' stayer
SPORT
SPORT
SPORT
SPORT
SPORT
Nieuwkoopse verrast
SPORT
SPORT
(Van onze
sportredactie)
ZEIST - „Wie er straks in
Spanje bij wil zijn, zal moeten
afzien en pijn lijden". Het
'nieuwe' Nederlands elftal
weet waar het aan toe is met
Jan Zwartkruis. Als een bull
dozer ging de bondscoach te
keer in de bossen van Zeist.
Iedere rotte en te oude boom
werd zonder pardon omver
gehaald en vervangen door
verse, jonge aanplant. Van
daar dat de zestien spelers,
die vandaag in de loop van de
middag naar Ierland zijn ver
trokken voor het eerste kwali
ficatieduel voor het WK van
1982, maar net aan de gemid
delde leeftijd van ruim 24 jaar
Een zeer drastische verjonging
ten opzichte van Italië, toen
die gemiddelde leeftijd ruim
vijf jaar hoger lag en Neder
land de oudste van de acht
deelnemende ploegen was.
Jan Zwartkruis: ,,Na een
verloren EK moet het teken
worden verstaan. Tijdens het
toernooi in Italië heb ik de
verantwoordelijk heden bij
de spelers gelegd. Maar de
concentratie, die er geduren
de het trainingskamp in Oos
tenrijk wel was, was versnip
perd. Alles en iedereen heeft
daaraan meegewerkt. Vrou
wen, pers, toeristen, mana
gers en trainers hebben de
grandeur van het Nederlands
elftal aangetast".
De verjonging van Oranje komt
niet echt als een verrassing.
Direct na het Europees kam
pioenschap heeft Zwartkruis
zijn nieuwe beleid aangekon
digd. .Bij het doorvoeren van
zijn plannen heeft de bonds
coach het niet al te moeilijk
gehad. Een aantal spelers
kon, door clubverplichtingen
of blessures, niet mee naar
Ierland (Krol, Rep, Renè van
de Kerkhof en Kist), anderen
kozen vrijwillig voor het
stapje terug (Schrijvers en
Doesburg). Zwartkruis: „Van
de beide keepers vind ik het
een goede houding. Zij heb
ben de veijonging niet in de
weg willen staan".
Met anderen heeft Zwartkruis
lange en diepgaande ge
sprekken gehad en ten slotte
begrip gevonden. „Er moest
iets gebeuren. We hadden in
Italië een gerenommeerde
ploeg. René van de Kerkhof is
de snelste vleugelspeler van
Europa, Kist was Europees
topscorer. Krol de beste libe
ro die er is en Haan speelt nu
weer de sterren van de hemel
bij Anderlecht. En als je dan
na het EK bepaalde dingen in
de schoenen geschoven
krijgt, hebben ze aan mij een
heel moeilijke. Wij hebben
het EK verloren op mentali
teit".
Zwartkruis stak bijna uitslui
tend de beschuldigende vin
ger uit in de richting van de
spelers. Na Italië is hij wel bij
zichzelf te rade gegaan, maar
is tot de conclusie gekomen
dat „er bij een coach niet zo
veel mis gaat" en „ik was toch
weer als eerste aan zet".
Zwartkruis verder. „Als je
tijdens een toernooi en de
voorbereiding daarop be
paalde signalen uitzendt en je
krijgt geen weerwoord van de
spelers, dan mag je ervan uit
gaan dat het goed is. Dat zij er
achter staan. Maar als dan het
doek opengaat en ze zijn hun
tekst kwijt en blijken dan bo
vendien niet te kunnen im
proviseren, houdt alles op. Na
het EK heb ik gezegd: krijg
allemaal maar het heen en
weer. Ik ben in de steek gela
ten door de spelers en door
het begeleidingsteam".
Slechts vier spelers uit de EK-
ploeg (Ben Wijnstekers, Mi
chel van de Korput, Frans
Thijssen en de op het laatst
toegevoegde Willie van de
Kerkhof) hebben de 'slach
ting' van Zeist overleefd.
Maar Zwartkruis weigerde te
stellen, dat de deur voor de
anderen in het slot zit. Hij:
„Integendeel. De deur staat
voor 100 procent open. Er zijn
ten slotte geen zekerheden in
het leven. Wat je de ene dag
zegt, moet je de volgende dag
weer kunnen terugnemen.
Maar ik heb wel heel duidelijk
willen shockeren. Als het no
dig zou zijn kan ik de routi
niers terughalen. Waarom
niet?"
„Ik heb goede gesprekken ge
had met de afvallers. Ik kan
iedere speler recht in de ogen
kijken. Maar ik wil voor hon
derd procent met deze ploeg
doorgaan. Natuurlijk zal het
afhankelijk zijn van de resul
taten. Een WK moet worden
afgedwongen. Maar ik heb
niet willen wachten. Natuur
lijk krijgen we straks het
toernooi in Uruguay. Ik had
kunnen doorgaan met de ou
de kern voor de eerste wed
strijden van de kwalificatie.
Maar ik was het zat. Ik heb
genoeg concessies gedaan. Ik
heb me altijd opgesteld als
een gentleman en ben afspra
ken nagekomen. Dat is van de
andere kant niet gebeurd. Er
is nu een nieuw tijdperk aan
gebroken", aldus een onge
woon felle Jan Zwart
kruis.
In het vernieuwde Nederlands
elftal ontbreekt de routine.
Slechts Jan Peters, Ernie
Brandts en Willie van de
Kerkhof hebben meer dan 10
interlands gespeeld. Jan
Zwartkruis zou het liefst zien,
dat Jan Peters de nieuwe gro
te leider van Oranje werd. De
bondscoach heeft de AZ-
middenvelder gebombar
deerd tot aanvoerder. Zwart
kruis: „Jan heeft twintig in
terlands gespeeld en is dus
een logische keuze".
Peters lijkt overigens niet zo
gelukkig met de hem opge
legde rol. „Ik geloof niet dat ik
op langere termijn de juiste
aanvoerder ben. Als de coach
mij voor deze wedstrijd aan
voerder wil maken, vind ik
dat best, maar een Willy van
de Kerkhof zou volgens mij
geschikter zijn. Ik kan mis
schien in bepaalde gevallen
wel leiding geven, maar een
aanvoerder heelt buiten het
veld een belangrijke taak en
ik weet niet of ik dat aan-
VOETBAL - FC Twente heeft in
Rome een vriendschappelijk
duel tegen A.S. Roma met 0-0 ge
lijkgespeeld. Er waren 30.000 toe
schouwers.
BASKETBAL - Het Nederlandse
damesteam heeft gisteren in He
renthals met 71-59 gewonnen van
België.
SCHIETEN - Willy Hillen is zater
dag in Hengelo Nederlands kam
pioen vuurbuks geworden.
PAARDENSPORT - Paul Schoc-
kemöhle is gisteren in München
Westduits kampioen bij de
springruiters geworden. Franke
Sloothaak werd tweede.
BESANQON (GPD) - Huilend ver
liet Martin Venix gisteravond het
bomvolle wielerstadion van Be-
sangon De titelhouder bij de
profstayers was in de kampioens
race volledig in elkaar gestort en
met zes ronden achterstand gefi
nisht. En terwijl de 24-jarige Rene
Kos, die Nederland aan zilver
hielp, alweer stralend rondliep na
zijn ongelooflijke inspanning in
de strijd tegen de Duitser Wil-
fned Peffgen, had Venix in de ca
tacomben van het stadion de
schuldige voor zijn drama al aan
gewezen: Martin Rietveld en
diens gangmaker Frits van Duy-
venbode.
Het was dus een echte stayersfinale
bij de bëroepsrenners. Met
vreugde, dramatiek en beschul
digingen. Bondscoach Cees Stam
schaarde zich aan de zijde van
Martin Venix, die vertrokken was
als de beschermde renner van het
gezelschap. „We hadden achterin
het peloton een man die de aan
vallen van Peffgen moest opvan
gen. Ik heb ook een teken gege
ven dat ze dat moesten doen.
Maar zij blijken toch de ervaring
te missen", zei Stam.
Venix was woedend en bitter. „Het
is toch ongelooflijk. Op het mo
ment dat Peffgen passeerde, reed
Van Duvvenbode nul in het uur.
En of dat nog niet erg genoeg is
doen ze geen enkele moeite om
hem in de vuile wind te zetten, en
laten ze hem rustig in de ruimte
rijden. Dan kun je net zo goed
geen afspraken maken."
De eindstrijd van de stayers werd
een boeiende zaak, een koers ook
waaruit Rene Kos zich als het ta
lent voor de toekomst aandiende.
Pas sinds mei rijdt hij achter de
motor en nu al behaalde hij in het
wereldje, waarin dertigers de
dienst lijken uit te maken, zil-
Direct na de start kwam Kos aan de
leiding, maar al na zo'n tien minu
ten had Peffgen die stelling over
genomen. Achteraf kwalificeerde
Kos dat als een grote blunder. „Ik
dacht dat het Venix was en ving
hem dus niet op, want het was de
afspraak dat wij niet tegen elkaar
zouden rijden. Misschien is dat
wel een kapitale fout geweest, en
had de wedstrijd anders kunnen
lopen wanneer ik dat niet had ge
daan".
Nu vielen hij en Venix de Duitse
Peffgen om beurten aan. In totaal
waren het zestien aanvallen,
maar de routinier liet zich niet
slachten. Toen Martin Rietveld in
de staart van het peloton dan ook
geen pogingen deed om hem een
nieuwe inspanning af te dwin
gen, voelde hij zich helemaal in
zijn element. „Het had net dat
tikje geweest kunnen zijn dat
hem genekt zou kunnen hebben.
Nu kon Peffgen zo maar aan de
leiding blijven rijden en dan is hij
niet te kloppen", zei Stam.
Martin Rietveld (5e) wees de be
schuldigingen van de hand.
„Martin Venix is een goeie goser
en ik had hem mijn woord gege
ven, maar wat kan ik doen. Ik sta
toch niet voor op die motor. Ik
moet alleen maar trappen en een
gangmaker moet denken". Riet
veld was zelfs tevreden over zijn
optreden in het wereldkam
pioenschap. „Ik heb nu zelfver
trouwen, want ik weet dat ik het
kan."
Uiterst content was ook Rene Kos.
Terwijl de regerend wereldkam
pioen Venix verdwaasd over de
baan zwabberde, fietste hij naar
een tweede plaats. Dat de aan
vallen op het goud mislukten
deerde hem niet. „Ik ben", zei
Kos, „niet treurig om een gemiste
kans. Volgend jaar hoop ik met
meer ervaring verder te kunnen
komen. Bruno Walrave heeft op
de baan van Brno namelijk zijn
eerste wereldkampioenschap
gehaald en het zou toch prachtig
zijn wanneer nu ik achter hem
mijn eerste titel daar zou beha
len'.
BESANCON (GPD) - De opvolgster van Keetie van Oos-
ten-Hage op de achtervolging lijkt klaar te staan. De 18-ja-
rige Petra de Bruyn uit Nieuwkoop heeft tijdens het we
reldkampioenschap op de wielerbaan van het Franse Be-
sancon laten zien dat ze op dit onderdeel Neerlands hoop
is om in de toekomst de positie van de viervoudige we
reldkampioene over te nemen.
Routine is ook in Besangon weer
eens een van de belangrijkste ei
genschappen van de stayers
gebleken. De jonge Theo van Tol
(20), die in zijn jeugdige over
moed had durven beweren dat
het tijd werd voor een jongere op
het podium, kwam zichzelf in de
eindstrijd lelijk tegen. Niet om
dat hij door zij n andere landgeno
ten in de finale werd aangevallen,
want de afspraken werden nage-
de Nederlandse debutante op dit
onderdeel. „Het is veel meer dan
ik er zelf van verwacht had. Bij de
eerste acht komen, was eigenlijk
mijn enige doel". Een plaats op
het erepodium was nooit in haar
hoofd opgekomen.
Toch had er zelfs meer dan een
bronzen plak ingezeten. Petra de
Bruyn had de pech dat ze in de
halve finale de latere kampioene,
Nadegeda Kibardina, ontmoette.
Dat was een gevolg van de slechte
start die ze in de kwartfinale had
tegen de Duitse Beate Habetz.
„Die official hield me veel te lang
vast. Dat heeft me zeker een volle
seconde tijd gekost", liet ze we
ten. Inderdaad besliste een frac
tie van een seconde over de inde
ling van de halve eindstrijd. Een
iets snellere tijd zou haar tegen de
Canadese Karen Strong hebben
doen uitkomen. „En die had ik
zeker verslagen", klonk het re
soluut.
Tegen Kibardina, de 24-jarige Rus
sische debutante op het WK-
toernooi die telkens zeer scherpe
tijden neerzette, leek ze volko
men kansloos. De vinnige Ne
derlandse blondine wenste zich
echter niet gewonnen te geven. In
een sensationele race nam ze een
fikse voorsprong en hield die vast
tot de laatste ronde. Toen ver
snelde de Russische studente
pedagogiek zo hard, dat Petra de
Bruyn de finale misliep. De tijden
van die race waren echter specta
culair 3.54,82 voor Kibardina,
3.56,63 voor de Nederlandse.
Keetie van Oosten was ooit nog
sneller, maar dat gebeurde op de
houten baan van München die
aanzienlijk gunstiger is dan het
beton van Besan^on.
In de rit om de derde en vierde
plaats, tegen de door het publiek
stormachtig toegejuichte Franse
Jeannie Longo, was het Petra de
Bruyn niet aan te zien dat ze kort
tevoren zo'n geweldige krachts
inspanning had geleverd. Op
nieuw bleef ze op de drie kilome
ter onder de vier minuten. Longo,
die Petra de Bruyn in de kwalifi-
catieritten nog had verslagen,
moest nu genoegen nemen met
een achterstand van zes volle se
conden.
De wereldtitel was voor de Russi
sche Kibardina. Hoewel zij al
vanaf 1972 actief is in de wieler
sport, was dit haar eerste grote
toernooi buiten de landsgrenzen.
„Toch ben ik nooit zenuwachtig
geweest', liet de aantrekkelijk
ogende Russische weten. „Ik heb
geen moment getwijfeld aan mijn
overwinning". Karen Strong leg
de beslag op het zilver met een
tijd die minder goed was dan die
van Petra de Bruyn.
Petra de Bruyn (rechts) kan het nog niet geloven: tegen haar eigen verwachting in toch op het erepodium. Naast haar de Russin
Kibardina en de Canadese Karen Strong.
Weliswaar zat er nu nog „slechts"
brons in voor de blonde Petra de
Bruyn, maar de tijden waren zo
verbluffend goed, dat de jeugdige
wielrenster binnen enkele jaren
als een grote favoriete voor de ti
tel zal gelden.
„Ik ben dan ook hardstikke blij met
die bronzen medaille", glunderde
BESANQON (GPD) - De wereldkampioen was boos. Gaby
Minneboo staarde zaterdagavond op het middenterrein
van de wielerpiste in Besamjon stuurs voor zich uit, nadat
hij voor de vierde maal in zijn loopbaan de regenboogtrui
bij de amateurstayers had veroverd.
Terwijl de nieuwsgierigen zich om
hem heen schaarden, mopperde
hij: „Wat willen jullie nu eigenlijk
van me weten. In alle kranten
heeft gestaan dat ik te oud ben. Ik
ben toch afgeschreven". Ont
stemming won het van de blijd
schap. Minneboo, een jongeman
van 35 jaar, haastte zich naar het
erepodium voor de huldiging en
was zelfs na die feestelijke ge
beurtenis nog maar nauwelijks
opgebeurd.
Toch moest hij toegeven dat de
opmerkingen over zijn leeftijd,
die er in de week voor de titel
strijd in het Nederlandse kamp
waren rondgegaan, hem extra
geprikkeld hadden. „Ik heb me er
flink aan geërgerd en juist daar
om wilde ik graag laten zien dat
iedereen ongelijk had. Al dat ge
praat over het feit dat ik nu lang
zamerhand te oud zou worden,
heeft me meer kracht gegeven",
betoogde de vliegende postbode
uit Geervliet. Kracht genoeg om
na zijn wereldtitels van 1975,1976
en 1977 opnieuw toe te slaan.
En het eind is nog niet in zicht. Ga
by Minneboo mag dan in het
verleden zijn afscheid wel eens
aangekondigd hebben, sinds za
terdagavond is van een naderend
einde van zijn loopbaan niets
meer te bespeuren. Waarom zou
hij ook, stayers kunnen lang mee.
Uit de wind achter de brede rug
van de gangmaker slaat het slij
tageproces lang niet zo hard toe
als in andere disciplines van de
wielersport. „Kijk maar naar de
Duitser Breuer", zei Minneboo.
„Die is 42 en reed hier nog mee in
de finale."
leefd, maar wel omdat hij op het
beslissende moment de zenuwen
niet in bedwang had.
Vertrokken in de gunstige tweede
positie rukte hij meteen op naar
de kop van het veld, maar die ene
aanval was al te veel. „Misschien
heb ik een wat te zwaar verzet ge
draaid, want al in de derde ronde
blokkeerde ik volkomen", sta
melde hij. In een mum van tijd
kreeg Van Tol als enige in het
deelnemersveld een ronde ach
terstand aan zijn broek. Tenslotte
verliet hij voortijdig de baan,
omdat het Nederlandse jurylid
Roozenburg de rode vlag liet
zien. Dat gebeurde toen gangma
ker Joop Zijlaard en Theo van Tol
als bescherming van de Neder
landse koplopers, aanvallen van
de Duitser Rainer Podlesch en de
Spanjaard Bartolome Caldentey
pareerden, hetgeen voor een cou
reur met één ronde achterstand
verboden is.
De actie kwam Van Tol op diskwa
lificatie te staan, terwijl gangma
ker Joop Zijlaard een maand
werd geschordt en een boete
kreeg van 1500 Zwitserse francs.
Hoewel Van Tol ontkende door
nervositeit gesneuveld te zijn,
dacht bondscoach Cees Stam
daar anders over. „Het zijn vooral
de innerlijke spanningen ge
weest, die hem de das om hebben
gedaan", zei Stam, die duidelijk
tevreden was. Logisch, want met
dit koersverloop kon het bijna
niet beter. Hoewel Stam de totale
ineenstorting van Van Tol niet
verlangd zal hebben, kwam het
de tactiek in de Nederlandse
ploeg wel ten goede. Nu immers
was er in ieder geval één die zich -
zonder zijn eigen kansen in ge
vaar te brengen - werkelijk kon
opofferen. „Ik hoop", zei Van Tol,
„dat de jongens er blij mee zijn en
het waarderen".
Ook Minneboo achter gangmaker
Bruno Walrave en Matthé Pronk
met Noppie Koch hielden zich
gedisciplineerd aan de afspra
ken. Nadat Van Tol de leiding
had genomen, wipte Minneboo
uit de derde startpositie over Van
Tol heen en rukte titelverdediger
Matthé Pronk vrij snel op naar de
positie achter Minneboo.
Minneboo stond zijn plaats aan de
leiding niet meer af. Pas in de
laatste ronden, toen er inderdaad
geen gevaar meer bestond voor
aanvallen van buitenlandse te
genstanders, kwam de attaque
van Pronk. De 33-jarige Noord
hollander kon er echter met geen
mogelijkheid meer voorbij ko
men. „Ik had een ongunstige lo
ting met een vijfde startpositie.
Het heeft me nogal wat kracht
gekost om in èqn keer naar voren
te rijden. Op deze vlakke baan is
het moeilijk om te passeren en
tegen Minneboo was weinig te
beginnen. Ik ben natuurlijk blij
dat de wereldtitel in Nederland is
gebleven, maar ik had hem liever
zelf gehad".
