"Leiden heeft nu de kans en het geld..." Gastkolom Dalende bezetting bedden Waals irritatie over 'het gezeur' Niet meer gratis naar rijksmusea op woensdag ZATERDAG 6 SEPTEMBER 1980 LEIDEN - "LEIDEN IN LAST", zo heette het boekwerkje dat tien jaar geleden verscheen en waarin het gemeentebestuur zijn nood klaagde over de nijpende problemen waarmee deze stad te maken had. In de zeventiende eeuw was Leiden na Amsterdam nog de grootste en bloeiendste stad van Nederland. Drie eeuwen later zit Leiden met de erfenis van die rijke geschie denis: de op één na grootste bin nenstad van ons land. Verkrotte woonbuurten, haveloos uitzien de open plekken en vervallen monumenten bepalen in belang rijke mate het gezicht van de stad. Veertien kilometer kademuur is er zeer slecht aan toe. Bruggen zakken langzaam maarzeker weg in het water. Oude fabriekscom plexen herinneren aan de "gou den" tijd waarin textielbaronnen hun fabrieken bouwden binnen de singels. De fabrieken verdwe nen en de verpauperde woon buurten daarom heen wachten op wat komen gaat. Leiden was schikbarend in verval. Niemand had tien jaar geleden durven denken dat Leiden van daag bezig zou zijn die erfelijke last van zich af te schudden. En toch: vandaag is "Leiden in her stel" het motto van het Leids ge meentebestuur. Pogingen om het proces van aftakeling te stuiten lopen als een rode draad door de binnenstad. Je struikelt bijna over de steigers die monumen ten, woonhuizen en hofjes tijde lijk ontsieren. Walmuren, riole ringen en bruggen worden ver nieuwd. De reconstructie van de Marktenroute is nagenoeg vol tooid. In het Herengracht/Zijl- singelgebied werd de Waard- grachtbuurt, die wel bekendheid kreeg als de "Leidse Jordaan", in ere hersteld. Ook de komende jaren zal de Leid se binnenstad op tal van plaatsen worden opengebroken. De groot ste operatie gaat volgend jaar van start wanneer de riolering in een gedeelte van de Breestraat en de overkluizing van het Kort Ra penburg wordt aangepakt. Verantwoordelijk voor alle opbre kingen en voor het herstel van Leiden is de wethouder van ruimtelijke ordening, openbare werken en verkeer, mr. C. J. D. Waal. Je zou hem ook de wethou der van de stadsvernieuwing kunnen noemen. Cees Waal is 36 jaar en lid van de Partij van de Arbeid voor welke partij hij in 1970 in gemeenteraad werd geko zen. In 1974 werd hij wethouder en in 1978 begon hij aan zijn tweede periode. Met de komst van Waal is pas wer kelijk iets gedaan aan de stads vernieuwing in Leiden. Er werd afgerekend met het idee om de bulldozer de wijk in te sturen en nieuwbouw neer te zetten. Voor het eerst werden omvangrijke plannen gemaakt voor het herstel van de historische binnenstad. Het meest belangrijk is wel het structuurplan voor de binnen stad. Een totaalplan waarin glo baal staat aangegeven welke rich ting men uitgaat. Daarnaast wordt gewerkt aan een verkeers plan voor de hele stad en aan tal van verbeteringsplannen die het herstel van de oude buurten mo gelijk maakt. Terwijl andere ge meenten nauwelijks kans zien één plan per jaar op tafel te bren gen produceert Leiden jaarlijks drie verbeteringsplannen waar mee allerlei subsidies worden binnengesleept. Natuurlijk verloopt één en ander niet zonder slag of stoot. Zo heeft de gretigheid waarmee het colle ge van B en W zich op de stads vernieuwing heeft gegooid ook een schaduwzijde: teveel werk voor te weinig ambtenaren heeft als gevolg dat er te weinig tijd overblijft om met de buurtbewo ners te praten. De inspraak in de wijken schiet vaak tekort of wordt gefrustreerd door tijdge brek. In de meeste buurten die verbeterd worden wonen de mensen die tot de laagstbetaal den en minst mondige bevol kingsgroepen horen zodat in het gehele proces van stadsvernieu wing aannemers, projectontwik kelaars, ambtenaren en politici nog steeds het meest te vertellen hebben. Maar, de plannen van de "hoge heren" worden niet meer klakkeloos geslikt en leiden soms tot felle confrontaties. Vast staat dat de stadsvernieuwing in Leiden, in vergelijking met andere steden, goed van de grond is gekomen. Maar Leiden blijft het brandpunt van bijna alle ge varen die een binnenstad kunnen bedreigen: een overmaat aan slecht onderhouden wijken, half afgemaakte grootschalige projec ten uit de jaren zestig, een (als ge volg van de universiteit) scheef gegroeide bevolkingssamenstel ling en dreigende Hoog Catharij- ne-achtige verkeers- en kantoor ontwikkelingen op het Schut tersveld. Over de toekomstige ontwikkelin gen van de Leidse stadsvernieu wing de wethouder zelf aan het woord. LEIDEN - Mateloos geirriteerd is Cees Waal over "alle gezeur" dat het niet goed gaat met de in spraak over de stadsvernieuwing in Leiden. Hij vindt de meeste kritiek niet terecht maar geeft wel toe dat er het één en ander te verbeteren valt. Uitgesproken kribbig reageert hij op vragen waarom een betere inspraakre geling niet allang tot stand is ge bracht en draait de zaken handig om: "Ik vind het niet juist om de inspraak te regelen als je niet de zekerheid hebt dat er werkelijk iets van de grond komt. Waar het in de eerste plaats om gaat is het daadwerkelijk herstel van Lei den. We hebben nu de kans, en het geld, om een aantal dingen te doen. Ik weet niet of we die mo gelijkheden over een paar jaar nog hebben". Waal zegt er beducht voor te zijn dat de stadsvernieuwing in Leiden stagneert. Klaagt over het gebrek aan mankracht en wijst op optredende inspraakmoeheid. De suggestie om een kilometer kademuur minder te herstellen en meer mankracht in te zetten ten behoeve van een betere in spraakregeling wijst hij met kracht van de hand: "Essentieel voor een stad als Leiden is dat de stadsvernieuwing niet stag neert". En op felle toon: "Stagna tie betekent terugval. Ik denk dat het niet meevalt om het proces van stadsvernieuwing opnieuw op gang te brengen en de mensen voor een tweede keer enthousiast te maken. Dat geldt ook voor de ambtenaren. Bovendien geloof ik niet dat het resultaat beter wordt als de inspraak langer duurt. De beheersbaarheid van het stads vernieuwingsproces komt op de eerste plaats", geeft hij toe. "Als ik daar niet op let, wie doet dat dan wel?". De suggestie dat de stadsvernieu wing in Leiden staat of valt met één man wijst hij met nadruk van de hand. "Ik ben niet bang dat de zaak hier in elkaar dondert als ik opstap". Speculaties over een voortijdig vertrek spreekt hij met evenveel nadruk tegen: "Dat hangt af van de politieke situa tie". En: "Ik weet niet wat mijn partij wil. Als de kans bestaat dat ik gewipt word zal ik dat zeker niet afwachten". Op de vraag of hij beschikbaar is voor een derde periode als wethouder antwoordt hij ontwijkend: "Ik zie mij na mijn veertigste geen wethouder van ruimtelijke ordening meer zijn". Roer overnemen Waal zegt zich geen zorgen te ma ken over zijn opvolging. "Er zit ten in de PvdA-fractie voldoende capabele mensen die het roer kunnen overnemen". Over een opvolger van een andere politie ke kleur laat hij zich sceptischer uit. "Ik denk dat dan het aantal patstellingen op gebied van ver keer en parkeren zeker zullen toenemen. Dat zou beslist tot stagnatie leiden. Maar de marges zijn smal. Ook op gemeentelijk niveau. Veel dingen zijn op het goede spoor gezet en een weg te rug is moeilijk". Waal uit in bedekte termen kritiek op het functioneren van de Leid se gemeenteraad: "Het aantal wisselingen in de raad is ronduit fataal". Of hij denkt dat de raad voldoende zicht en grip heeft op de stadsvernieuwingsproblema- tiek? "Eerlijk gezegd niet! De meeste raadsleden zijn niet in staat om de planvorming kritisch te begeleiden. Beijen (PPR) was één van de weinigen die daartoe in staat bleek. Het is erg verve lend als raadsleden niet meer we ten wat twee jaar geleden is vast gesteld. De informatievoor sprong van het college van B en W wordt daardoor veel te groot. Dat is een zorgelijke ontwikke ling. Er is onvoldoende tegen spel. Zo'n CDA, dat is toch een duffe bedoening"! Wind in zeilen Tradioneel sterke pressiegroepen, zoals de universiteiten de Kamer van Koophandel maar ook het Leids City Centrum (LCC) en projectontwikkelaars, hebben zich wel krachtig gemanifesteerd sinds Waal wethouder is. Ook bij de wijkcomité's in de binnenstad ligt de wethouder niet altijd even goed. Politiek had Waal de wind in de zeilen, een meerderheid in de raad en vier jaar lang een geestverwant kabinet in Den Haag. Toch zat het zo nu en dan ook flink tegen. Het plan om de Breestraat voor auto's af te slui ten strandde, het Digros-koop- centrum kwam er toch (tegen de wil van Waal in), de inspraak verloopt niet altijd vlekkeloos en in de affaire rond de studen tenflat aan de Kaiserstraat stond de wethouder zelfs tegenover partijgenoten in de politieke are- Waal reageert overgevoelig op kri tiek, verbergt zijn irritatie meest al achter een brede glimlach. Lichtgeraakt is de wethouder vooral wanneer de kritiek komt uit zijn eigen PvdA-fractie die hem, in besloten kring, wel heeft verweten dat hij teveel plannen maakt. "Al die plannen zijn nodig om de geldstroom op gang te brengen", zegt hij zelf. "Er zijn de laatste jaren ook heel wat plan nen uitgevoerd. Ja. daar ben ik wel trots op. Maar ik realiseer me elke dag dat er nog heel wat ge beuren moet". Uit de wijze waarop Waal over zijn werk spreekt blijkt een grote be- Kiekeboe spelen Hij laat blijken dat politieke ele menten een belangrijke rol spe len in sommige inspraakproce dures (Noordvest) en dat voor hem zwaar weegt wat zijn eigen partij vindt. "Het is onzin om kie keboe te spelen en te doen alsof politiek geen rol speelt bij de stadsvernieuwing. De PvdA-kie- zers zitten meestal niet in in vloedrijke organen en roeren zich veelal niet op inspraakavonden. Natuurlijk luister ik altijd of er zinnige dingen worden inge bracht maar ik voel me wel ge bonden aan het partij-stand punt". Waal laat blijken dat een inspraak verordening nog wel even op zich zal laten wachten alhoewel wet houder Bordewijk, in de laatste gemeenteraadsvergadering, heeft toegezegd dat het college van B en W binnen drie maanden een aantal voorstellen aan de raad zal voorleggen. Waal: "Ik ga er vanuit dat er ook problemen zul len zijn als er een betere in spraakregeling is. Er zullen altijd groeperingen zijn die proberen om beslissingen te beinvloeden en mensen die hun zin niet krij gen zullen altijd blijven roepen dat de inspraak niet deugd. Kijk, het enige nieuwe van de laat ste jaren is dat voor het eerst mensen een kans krijgen die tra dioneel niet aan de bak kwamen. We moeten er voor zorgen dat we dat handhaven. Als er een in spraakverordening komt zal het mes natuurlijk aan twee kanten snijden. Maar het is pure winst dat de invloed van tradionele pressiegroepen, die vooral in het economische geinterresseerd zijn, nu via zichtbare in spraakkanalen loopt zodat ieder een daarop kan reageren. Ik ben er echter van overtuigd dat deze groepen zich zullen hergroeperen en zullen proberen de verloren gegane invloed terug te v trokkenheid bij het wel en wee van Leiden. Maar waarin profi leert Waal zich eigenlijk als PvdA-wethouder? Een vraag die een spoor van twijfel bij hem op roept, maar dan op onverzettelij ke toon: "Als ik zelf, of de fractie, denkt dat het er niets toe doet dat ik hier zit dan zou ik het lichame lijk niet volhouden. Kijk, het gaat bij stadsvernieuwing om heel cruciale punten, zoals werkgele genheid en het wonen in de oude wijken. Als je dat opgeeft dan geef je ook de mensen op die in die wijken wonen. Daarom kun nen we niet zeggen: als we niet voldoende mankracht hebben of zolang er geen goede inspraakre geling is leggen we de zaak stil. We moeten roeien met de r die we hebben. Ik zou het ook niet volhouden als er niet iets van de grond komt waar wat aan hebben". Ommezwaai Over de ommezwaai van het Leids City Centrum: "Het is een belangrijke kentering dat men het oude idee van 'het gaat slecht met Leiden' heeft losgelaten. Ik zal mijn best doen pm geen aan leiding te geven dat die lijn weer wordt omgebogen. Maar ik vraag mij af of er sprake is van een blij vende ommezwaai". De toekomst van de stadsver nieuwing ziet Waal niet rooskleu rig in: "Er zijn voldoende rede nen om aan te nemen dat het de komende jaren niet beter wordt. Het is tot dusver ook niet gemak kelijk gegaan maar veel hangt af wat voor kabinet er straks komt. Onder de huidige regering zijn veel zaken blijven liggen. We zit ten met een systeem van huur- vaststelling waardoor de huren van woningwetwoningen onbe taalbaar dreigen te worden. De grondpolitiek en het voorkeurs recht voor gemeenten is nog steeds niet geregeld. Daar is het vorige kabinet over gevallen. De wet op de stadsvernieuwing is ook nog steeds niet rond. Dat is een lijdensweg. In Leiden is het allemaal nog te overzien maar in steden als Rot terdam en Amsterdam is de om vang van dc problemen gigan tisch". Met Van der Ploeg (wet houder in Rotterdam) zou Waal misschien wel van plaats willen verwisselen: "Daar houden ze 60 'miljoen over op de gemeentebe groting terwijl we m Leiden al leen maar met tekorten zitten". Maar ruilen met Schaefer (wet houder in Amsterdam): "Voor geen goud". JAN RIJSDAM E. Meelis lid van de Werkgroep Milieubeheer Leiden Het aardige van stukjes schrij ven voor deze blijkbaar veel gelezen rubriek is, dat je er zo vaak over wordt aangespro ken. Ook door mensen die het gloeiend oneens met je zijn. Zo in de trant van: "Jullie zijn overal alleen maar tegen Maar waarde lezer, wat vindt u dan van onze discussiebij dragen over bijvoorbeeld stadsvernieuwing, over de nieuwbouwplannen van de universiteit en het Acade misch Ziekenhuis, over talloze bestemmingsplannen, over een ander landbouwbeleid, over het landschapspark tus sen Leiden en Den Haag,over openbaar vervoerprojekten en ga zo maar door. Neem nou dat openbaar ver voer. "Dat is toch niet reëel, dat willen de mensen toch niet. Daar moeten jullie nu maar eens me ophouden". De ze raad, afkomstig van een fervente automobilist, zullen we niet opvolgen. Immers, niet alleen zullen sommige mensen nóóit auto kunnen rijden, iedereen is een deel van zijn leven gewoon echt afhankelijk van bus, trein of tram als ie ergens naar toe wil. Of je moet altijd gehaald en gebracht worden en dat is ook niet alles, die afhanke lijkheid. Voor veel mensen blijft autorij den te duur. Zeker nu de ben zine in een paar jaar tijd zo veel duurder is geworden en de lonen en uitkeringen eer der dalen dan stijgen. Er wordt trouwens toch al heel wat "stille" armoe geleden om dat (status) autootje voor de deur te kunnnen houden. Het is dus zeker niet alleen uit overwegingen van milieube houd - zuiniger ruimte ge bruik, minder ongelukken, energieverbruik, stank, luchtverontreinigingherrie - dat er naar gestreefd moet worden het aandeel van het openbaar vervoer in de ver keersstromen te vergroten. Dat dit laatste mogelijk is, bewijzen diverse bus, en trambaanprojecten. Overin- genszijn trein, tram en bus de laatste tijd weer knap gevuld. "Maar duur, die trein", hoor je dan, ook uit de mond van mensen die echt goed in hun slappe was zittenDat is grote onzin. Als je jaarlijks per ga zin meer dan 800 per trein reist dan is de NS-kortings- kaartff 375 per jaar) al voor deliger. Dan reis je voor half geld (bij een retour voor 60% en met een abonnement voor 70% van de volle prijsen de kinderen zijn gratis. Een weekendje naar Maastricht met het hele gezin is dan 47. Alleen al aan benzine ben je met een beetje auto ruim f 60 kwijt! Die auto morgen dus maar weg doen? 't Lijkt me verstandiger om het eerst maar weer eens te probe ren met bus en treinvoor dat u zo'n rigoureuze stap doet. Sommige ritten gaan prima, andere afstanden zijn moei lijker te overbruggen. Net als met autorijden moet je er handigheid in krijgen. In het spoorboekje (f3,80) zit een bon en dan kan bij de ESO, postbus 1980 in Deventer des noods alle busboekjes van Ne derland bestellen: voor de prijs van een eenvoudige smeerbeurt. Overigens helpt de "Nationale buswijzer" (f3,-) je ook al een heel eind. Heb je problemen, bel inlich tingen 070-824141 Met het openbaar vervoer, ge combineerd met de fiets, en vergeet de taxi niet, kan je in het westen vrijwel overal snel komen. "Met de auto veel sneller", wordt er wel gezegd. Soms welsoms ook niet. Maar meestal scheelt het niet veel,en zijn die paar minuten nu echt altijd zo belangrijk? Boven dien kan je in de trein wat doen, lezen of werken. En trouwens, vergeet defiles niet en al die keren dat je naar de garage moet of zelf aan dat blik zit te sleutelen. Voor sommige klusjes is een auto echt veel handiger. Daar is misschien best een oplossing voor te vinden. Bijvoorbeeld door met een paar gezinnen één auto te delen. Ideaal is het openbaar vervoer nog lang niet. Neem nu het Leidse station. Het stations plein wordt binnenkort aan gepakt en er komt een grote overdekte fietsenstallingEr zijn plannen om die auto's onderdoor te voeren. Dan be horen de irritante voetgan gerslichten tot het verleden. Uitvoering van deze plannen zal een hele verbetering bete kenen. Maar er is nog veel meer dat verbeterd kan wor den. Vaak ook kleine din getjes. Zo maar een greep: de plattegrond van Leiden is verbleekt en sterk verouderd, op het bord voor de bussen staan de perronletters niet vermeld, de trappen naar het spiksplinternieuwe perron naar Utrecht hebben geen sleuf voor de fietsener is ook geen lift voor invaliden naar dat perron (die moeten zeker via Lammenschans, zo iets vind ik gewoon een schan daal), aan de voorzijde gaan alle deuren automatisch open, behalve de uitgang - ja U voelt het al aankomen - voor rolstoelen, die deur zit overi gens aan de kant waar de taxi's nou juist niet staan. (Kunnen die mensen bij deNS nu zelf niet nadenken, vraag je je wel eens moedeloos afDe roltrappen staan vaak stil en de gele borden met alle treinen er op staan juist aan die kant van het perron waar bijna nooit een trein stopt. De au tomatische borden boven de perrons geven geregeld de verkeerde trein aan. Oppas sen dus en als je er niet zeker van bent gewoon even vragen. Je kunt niet met je fiets in de treinen naar Den Haag-CS. Heb je een intercity nodig die van daar vertrekt, dan moet je 'm ergens anders pakken. Ach, het zijn allemaal kleinig heidjes, maar een zakenman zorgt dat het in orde komt. Bovendienhet mag dan onbe tekenend zijn, leuk is het niet als je 's avonds ontdekt dat de WC op slot zit, of dat er maar één loket open is en er een enorme rij staat, waardoor je je trein toch nog mist. Daar moet gewoon snel wat aan ge beuren. We hebben ook een paar dure verlangens: een voetganger stunnel van het busstation, met trappen verbonden met alle perrons, naar de ingang van het nteuioe Academisch Ziekenhuistrappen van de perrons naar beide kanten van de Rijnsburgerweg Er is dus nog genoeg werk aan de winkel bij het openbaar vervoer. Dal is ook belangrijk in deze tijd, zeker nu de auto- branch zo klaagt en voorspelt dal er ontslagen gaan vallen in hun sektor. Er is eén plan voor het Leidse station waar wij ons fel tegen zullen verzetten. Dat is het voornemen van de Minister om er een "Parkeer en Reis"-station van te maken. Op zo'n knooppunt van open baar vervoer, dat van alle kanten zo goed bereikbaar is met de bus, hoort zo'n massale parkeerplaats eenvoudigweg niet thuis. Je kunt je kostbare ruimte wel beter gebruiken dan extra auto's aantrekken, waardoor de bus toch nog in het drukkere verkeer blijft steken. Jatoch weer iets waar we tegen zijn, maar U weet nu beter' LEIDEN - Geen gratis museumbezoek meer op de woensdag in de Leidse rijksmusea. En ook de toegangsprijzen zullen omhoog gaan. Met ingang van het nieuwe jaar wil staatssecretaris Wallis de Vries deze plannen invoeren. Djt heeft hij laten weten in een brief aan de Nederlandse museumvereniging. Naast de jeugdmuseumkaart. die nu 1,50 kost en met ingang van 1 januari drie gulden gaat kosten, wil de staatssecretaris nu ook overgaan tot een museumkaart voor volwassenen. De prijs ervan gaat vijftien gulden bedragen. Met deze jaarkaarten denkt Wallis de Vries dat de mensen vaker naar een museum gaan. LEIDEN - Het Diaconessen- huis in Leiden heeft in het af gelopen jaar een verlies gele den van bijna een kwart mil joen gulden. Dat komt onder andere door de teruglopende bezettingsgraad van het zie kenhuis. Een tussentijdse ta riefverhoging kon daarin geen verbetering brengen. Vooral patiënten uit Leiden kwamen minder naar het zie kenhuis. Dit blijkt uit het jaarverslag 1979 van het ziekenhuis. Het personeel van het ziekenhuis blijkt steeds gezonder te wor den. Het ziekteverzuim bin- Jaarverslag Diaconessenhuis: het ziekenhuis procent teruggelopen tot 5.6 procent. Landelijke schom melt dat gemiddelde rond de 6.5 procent. Er komen geen "doorlopende bezoekuren". Na langdurige discussie is besloten hiervan af te zien. Gevreesd wordt dat een dergelijke bezoekrege ling te storend zou werken op de medische gang van zaken op de verpleegafdelingen. Het Diaconessenhuis gaat sa men met het Academisch Ziekenhuis Leiden de auto matische informatieverwer king aanpakken. "Het is de bedoeling om dit jaar te be ginnen met het project pa- tientenregistratie. Daarna zullen achtereenvolgens de afdelingen administratie en chemisch laboratorium wor den aangepakt". Uit het jaarverslag blijkt onder meer. dat er steeds meer pa- tienten uit de regio, met name uit Katwijk, Noordwijk en Rijnsburg naar het Leidse ziekenhuis komen. Het aantal Leidenaren dat zich in het ziekenhuis liet behandelen liep van 2060 in '77 terug naar 1988 vorig jaar. De gemiddelde verpleegduur liep in de afgelopen drie jaar met vijf dagen terug. In totaal werden er vorig jaar 6398 ope raties verricht en werden er 731 kinderen geboren. Dat laatste is een lichte teruggang vergeleken met het jaar daar voor, toen er 742 kinderen in het ziekenhuis ter wereld kwamen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1980 | | pagina 3