Vijf Geleverts op groot avontuur
ZATERDAG 16 AUGUSTUS 1980
EXTRA
PAGINA 21
Het 'Groot Kievitsdal' wil
met het exclusieve ka
rakter van vroeger bre
ken. Iedereen moet zich
er werkelijk uit en toch
thuis voelen, vindt de
huidige eigenaar, de
oud-Noordwijker Gele-
vert.
Het restaurant is er nu een
kleine zestig jaar: in
1922 werd met de bouw
begonnen, een jaar later
volgde de opening. In de
zomer van 1953 werd het
complex grondig opge
knapt. In het 'dal' van nu
valt veel te combineren.
De buitenmuren van het
met riet bedekte restau
rant zijn overeind blij
ven staan, de zaal aan de
achterkant is afgebro
ken evenals de totale
binnenboel. Daarvoor in
de plaats kwamen ach
ter het gebouw een
nieuwe ruimte waarin
twee bowlingzalen zijn
ondergebracht plus de
jachtzaal waar gezel
schappen tot 300 en di
ners of koude buffetten
tot 200 personen kunnen
worden ondergebracht.
Gelijkvloers is het restau
rant met bistro. Ertus
sen een barbecuehoek,
waar de gasten zelf op
een grote, ronde, barbe
cue hun vleesgerechten
kunnen roosteren.
Een bar vormt de verbin
ding van de bistro met
de bowlingzaal. Het is
één van de vier bars die
er in het restaurant te
vinden zijn. De bow
lingbanen (tweemaal
zes) zijn volautomatisch
en mogen, aldus de res
tauranthouder, tot de
beste van Nederland
worden gerekend. Ze
zijn samengesteld vol
gens het allernieuwste
Amerikaanse syntheti
sche procédé.
In het bosje naast het
hoofdgebouw is een
nieuw midgetgolfpark
met achttien banen aan
gelegd waarop officiële
wedstrijden mogen
wordeö gespeeld. Voor
en opzij van het pand
zijn terrassen.
BAARN/NOORDWIJK -
In één oogopslag waren
vijf Noordwijkers tot
'over hun oren verliefd'.
'Verliefd' op dat won
derschone restaurant
'Groot Kievitsdal' mid
denin de Baarnse bos
sen. Wat eens een
droom was, werd wer
kelijkheid voor vader,
moeder en drie zonen
Gelevert.
Simpel, omschrijft Gelevert
zijn opmerking van een jaar of
tien geleden; hij wilde wel
eens wat anders gaan doen.
Met een kop koffie in de ene
en een rokertje in de andere
hand. praatten ze wat over het
hersenspinsel van vader. De
rijdende type-school, waar
mee hij leerlingen van scho
len in Zuid-Holland bekend
maakte met de schrijfmachi
ne, zou van de hand worden
gedaan. Een restaurant met
mogelijkheden om te sporten
zou ervoor in de plaats moe
ten komen.
Het was m,
maar hoe
Gelevert ei
een gedachte,
ter de familie
r sprak, hoe se-
tegenaan ging
kijken. Die droom van toen, is
nu een feit geworden. De vijf
Noordwijkers beginnen i
i hun
leven. Een leven waar ze allen
voor honderd procent achter
staan, benadrukt zoon Colin
nog eens.
Kijken
Gelevert, grijzend, golvend
haar en keurig in het pak, ver
telt de eerste jaren nooit échte
pogingen te hebben gedaan
om wat te kopen. Wél heeft hij
zijn ogen goed de kost gege
ven. "Maar ik heb net zplang
gewacht tot we een plekje
hadden gevonden waar we
ons allemaal thuis zouden
voelen. Hier in het 'Groot
Kievitsdal' was dat het geval.
Stuk voor stuk waren we het
dat c
vat
De oud-Noordwijker zegt het
'uniek' te vinden dat heel z'n
gezin er hetzelfde over denkt.
En niet alleen de vijf Gele
verts, ook anderen voorspel
len de jonge ondernemers een
goede toekomst. Een beken
de van de restaurant-eigenaar
zei: "Als dit niet lukt, moeten
zeker duizenden zaken in Ne
derland hun deuren definitief
op slot draaien
Eén tegenvaller kreeg de ex-
Noordwijker toch te verwer
ken. Achter het restaurant
had hij zes tennisbanen wil
len aanleggen. Daar is in
Baarn grote behoefte aan.
Maar het gemeentebestuur
weigerde hiervoor toestem
ming te verlenen.
Koninklijke familie
Gelevert vermoedt wel waar
om. "Ik denk", zegt hij, "dat
ze rekening houden met onze
'buren', de koninklijke fami
lie. Koningin Beatrix en prins
Claus wonen hier een een
paar minuten wandelen van
daan. Daarom willen ze op
deze plek waarschijnlijk niet
al teveel publiek hebben."
Mev
uw Gelevert: "Toen ik
van de week het bospaadje
afliep, kwam ik prins Bern-
hard tegen. Hij woont hier
ook vlakbij. De prins had wat
golfsticks bij zich. Ja, dan sta
je toch even vreemd te kijken.
Het gebeurt tenslotte niet el
ke dag dat je iemand van het
koninklijk huis in de bossen
tegenkomt. Maar hier zal het
wel vaker voorkomen. Dan
wordt het gewoon."
Twee jaar geleden hakte Gele
vert, na acht jaar praten en
zoeken, de knoop door en
kocht het 'Groot Kievitsdal'.
In een advertentie had hij ge
leien dat de vorige eigenaar
het restaurant van de hand
wilde doen. Met z'n vijven
gingen ze op pad en troffen
het complex in een zwaar
verwaarloosde toestand aan.
De man had er niet zo veel zin
meer in en had het onderhoud
de laatste jaren maar geiaten
voor wat het was.
Sneller
Tóch klopten de harten van de
vijf Noordwijkers sneller toen
ze de mogelijkheden eens
hadden bekeken. Dit was
waar ze al jaren naar hadden
gezocht. Maar vóór tot kopen
werd besloten, ging eerst ar
chitect Van Maanen er een
kijkje nemen of er nog wat
van te maken zou zijn.
Door
Jan Westerlaken
Gelevert uit. 'Zonder hem
hadden we dit nooit voor el
kaar gekregen. Zeker de helft
van water in stond is tegen de
vlakte gegaan en vernieuwd.
De acht hotelkamers, zo
raadde Van Maanen ons aan.
hebben we laten vervallen. In
die ruimte wonen we nu met
ons gezin. Want in Noordwijk
wonen en in Baarn werken, is
een beetje te ver uit elkaar."
Eén jaar heeft de voorbereiding
geduurd voor er uiteindelijk
aan de slag kon worden ge
gaan. De verbouwing duurde
ook nog eens zo lang. "Ja",
reageert Gelevert, "Het is
heus wel eens een gevecht
geweest om iets voor elkaar te
krijgen. Vorig jaar om deze
tijd zaten we bij de Raad van
State. Een milieugroep had
tegen onze plannen bezwaar
gemaakt. Ze wilde het bedrijf
hier helemaal niet hebben uit
angst voor een overvloed aan
recreanten. Ach, het is toch
allemaal voor elkaar geko-
Verlegen
Soms wordt Gelevert wel eens
verlegen. Toen een plaatselij
ke krant schreef dat Baarn
blij moest zijn met zo'n aan
winst. En de lovende opmer
kingen die hij van alle kanten
krijgt. "Maar", laat de oud-
Noordwijker nuchter horen,
"we zullen zeker niet buiten
onze schoenen gaan lopen.
Alle lof die we nu krijgen toe
geschoven. moeten we eerst
maar eens hard zien te ma
ken."
Ver voor de opening begon de
telefoon met regelmaat te
rinkelen. Of men er al kon re
r partijen. In een
iren er dertig-da
tums volgeboekt. Gelevert:
"Het loopt op dit moment als
een trein. Ik durf gewoon niet
te adverteren. Uit angst men
sen te moeten teleurstellen
Ze wilden vandaag ook een
vliegtuigje boven het gebied
laten rondcirkelen met de
mededeling dat het 'Groot
Kievitsdal' weer open is. Ik
heb gevraagd dit maar niet te
doen."
7W© lh)©[o)(b)©(n) v@®(T gtfyfe
M dlotf
Motief
Zijn uiteindelijke motief om
een heel ander leven te gaan
leiden?
Gelevert: "In de eerste plaats
vind ik dit werk erg leuk. al
tijd al gevonden. Bovendien
hebben we wel wat ervaring
in het horecawezen, althans
m'n zoons. En we denken aan
de toekomst. De mensen krij
gen steeds meer vrije tijd die
ze op de één of andere manier
toch moeten zien te besteden.
Daarom hebben we niet al
leen maar gezocht naar een
gelegenheid waar wat kan
worden gegeten en gedron
ken, maar waar ze ook bezig
kunnen zijn. Wat we hier nu
hebben, beantwoordt prak
tisch helemaal aan onze ver
wachtingen. Op de tennisba
nen na dan. Daar gaan we nog
wel eens een keertje over pra
ten."
Gelevert twijfelt niet aan de
toekomst van zijn bedrijf.
"We zitten boordevol sportie
ve plannen. Hier gaan we
voorlopig mee aan de slag, we
zijn dik tevreden."
Enthousiast
Geleverts erg aan "Iedereen
heeft, zijn steentje bijgedra-
tnaal. Met z'n allen hebben
voor de nodige papieren ge
zorgd. Mijn vrouw is halve vi
noloog." Zij: "Ja, als je een
j
bepaalde soort wijn aanbe
veelt, moet je er ook wat van
afweten. Zodoende ben ik een
cursus gaan volgen. Erg leuk
hoor."
Op de hypermoderne bowling-
banerMtwaalf stuks, zes in de
kelder, en evenzoveel op de
begane grond) is al een ware
run ontstaan. Er is spontaan
een vereniging gevormd
('Groot Kievitsdal') die het
restaurant als domicilie heeft
gekozen. Ver voor de opening
hadden zich al zeventig leden
gemeld.
"Ik geloof dat de bowlingbond
zoiets nog nooit heeft mee
gemaakt". beweert Gelevert.
'Hieruit blijkt gelijk dat er
behoefte is aan sportieve re
creatie in deze buurt. Neem
Er is een klein parkje in
Baarn. Als je lid van de club
wilt worden, moet je echter
wel geduld kunnen opbren
gen. Er zijn wachttijden van
meer dan drie jaar."
Jagen
evrouw Gelevert voegt eraan
toe: "Ik houd van veel men
sen om me heen." Haar man
vult aan: "En ik zie daar zakt'-
lijk wel wat in."
Voor het uitleven in hun hobby,
lagen, zit het e< hipaar Gele
vert in de goede hoek. "We
hebben nu al uitnodigingen
gekregen om van een jacht-
combinatie lid te worden",
vertelt mevrouw Gelevert
"Maar het restaurant komt
voorop. Daar moeten we eerst
maar eens inspelen, pas dan
kunnen wc aan pleziertjes
gaan denken."
Een zaak moet Gelevert nog
uitzoeken: het ontstaan van
de naam 'prooi Kievitsdal
Hj] vermoedt dat net wel iel
te maken zal hebben met de-
weidevogel. "Zeker weten
do< ik dat niet, daar kom ik
mettertijd wel achter
