ICCC blijft het communisme bestrijden
Mes in vleeswarenindustrie
Werk in overvloed en mensen zijn er ook
-eSSBBSBEfr
Kerk
bidt
voor
Ds. Maris: Godslasterlijke ideologie
Duizenden arbeidsplaatsen verdwijnen
VRIJDAG 15 AUGUSTUS
De Nederlandse secretaris-generaal van de Internationa
le Raad van Christelijke Kerken, de in De Bilt wonende
christelijke gereformeerde predikant J. C. Maris, blijft
nieuwe waarschuwingen tegen het communisme nood
zakelijk vinden. De communistische onderdrukking en
de leugenachtige propaganda nopen daartoe, zo meent
hij.
christelijke ideologie". "Daar
komt nog bij dat kerk en chris
tendom worden vervolgd en met
uitroeiing worden bedreigd".
De ICCC-voorman - "International
Council of Christian Churches" is
de Engelse naam voor deze raad
van kerken - reageert hiermee op
een uitspraak van de vrijge-
maakt-gereformeerde predikant
dr. K. Deddens (Groningen) dat
de ICCC "eenzijdig anti-com
munistisch" is.
Volgens Maris is er des te meer re
den om tegen het godloze com
munisme te waarschuwen "om
dat er sprake is van een stelsel
matige infiltratie in alle levens
kringen". "Als dan de Wereld
raad van Kerken met zyn theolo
gie deze beginselen openlijk pro
pageert in naam van Christus'
kerk en als deze opvattingen via
allerlei onderwijsinstellingen
ook de christelijke jeugd beïn
vloeden, dan mag de kerk niet
zwijgen".
Koers
De Internationale Raad van
Christelijke Kerken werd, even
als de Wereldraad van Kerken, in
1948 te Amsterdam officieel op
gericht, en wel op initiatief van de
Amerikaanse Raad van Christe
lijke Kerken, die uit 1941 dateert.
De raad is een verband van ker
ken die, zoals zij zelf pretenderen,
"onvoorwaardelijk de bijbel als
Gods Woord aanvaarden", en
keert zich met alle kracht tegen
de theologische, politieke en
maatschappelijke koers van de
Wereldraad.
Als de ICCC niet ophoudt het
communisme en deszelfs prak
tijken onverbloemd aan de kaak
te stellen, dan is dat, zo verklaart
ds. Maris in het maandblad "Ge
trouw", "omdat we hier te maken
hebben met een godslasterlijke,
de kerk bestrijdende anti-
Infectie
Lang niet alle kerkleden, zo vreest
ds. Maris, zijn van dit gevaar
doordrongen. "Jarenlang is het
marxisme in christelijke kringen
door theologen en opvoeders ge
propageerd. Strijk en zet is het tie
mensen voorgehouden dat het zo
erg niet is. Talloos vele jongeren
van christelijken huize zijn zo
geïnfecteerd, dat zij te goeder
trouw menen dat het marxisme
eigenlijk de belichaming van het
evangelie is. Pas de Russische in
val in Afghanistan heeft velen
wakker geschud".
Maris acht het een verdienste van
zijn internationale kerkenraad
dat deze van meet af aan de
"communistische infiltratie in de
oecumenische beweging" heeft
ontmaskerd en met duidelijke
bewijzen gestaafd. "Desondanks
wilden velen het niet geloven, en
dat was' dan weer reden er op
nieuw op te wijzen. Men moet nu
eenmaal daar zijn waar de vijand
aanvalt!'.
De secretaris-generaal van de
ICCC is orthodox genoeg om de
"bij belgetrouwe" internationale
beweging niet als "volmaakt" te
beschouwen. "Het gevaar van
eenzijdigheid bedreigt ons alle
maal, en te allen tijde".
Stem
Maar het blijft voor Maris een bran
dende vraag, waar in Nederland
de eenparige stem van de "bij-
belgetrouwe kerken" gehoord
kan worden. De Nederlandse
kerken zijn óf bij de Wereldraad
aangesloten óf bij geen interna
tionale organisatie. De Gerefor
meerde Kerken zijn ook lid van
de Gereformeerde Oecumeni
sche Synode, maar het is zeer de
vraag of zij het in dit traditionele
milieu kunnen uithouden. Maris'
eigen kerk - christelijk gerefor
meerd - heeft zich, wegens ge
constateerde eenzijdigheden,
ook al van de ICCC gedistan
tieerd. En de Vrijgemaakten, die
hun kracht nog altijd vinden in
het isolement, zijn bezig met een
eigen internationaal podium.
De ICCC moet het wat Nederland
betreft vooral hebben van indi
viduele steun en sympathie. En
die is gegarandeerd, zolang zijn
tegenhanger, de Wereldraad van
Kerken, wordt afgeschilderd als
een communistische mantelor
ganisatie en een bolwerk van
vrijzinnigheid.
S. J. DE GROOT
LEIDEN—De belangstelling
van Chinezen in Leiden en
omgeving voor kerkdiensten
in de eigen taal is zo groot
dat ze in het vervolg weke
lijks worden gehouden in
plaats van maandelijks.
December vorig jaar begon de
Chinese Christelijke Ge
meente in Nederland met de
ze diensten in het gebouw van
de baptistengemeente aan de
Oude Rijn. Ze worden ge
houden op dinsdagmorgen
om 11 uur, omdat dit voor de
belangstellende Chinezen het
gunstigste tijdstip bleek te
Wekelijks
Chinese
diensten
in Leiden
zijn. Velen verdienen hun
brood in de horeca-sector.
De interesse van de Chinese be
volking in Nederland voor ei
gen kerkdiensten is, zo ver
telde ds. J. Chen in Rotter
dam, een landelijk verschijn
sel. Samen met een collega
verzorgt hij in zes plaatsen re
gelmatig diensten. Overal
groeit het aantal kerkgangers.
De leiding van de Chinese ge
meente onderzoekt nu de
mogelijkheid, ook bijeen
komsten voor kinderen van
Chinese landgenoten te gaan
houden. Daarin zouden bij
bel- en Nederlands taalon
derricht gecombineerd kun
nen worden.
Studiesecretaris Gereformeerde Bond bepleit uitbreiding aantal predikantsplaatsen
Gezien de overstelpende hoeveelheid
werk, mogen veel kerkelijke gemeenten
zich weieens afvragen of er geen predi
kant bij moet. Er is werk in overvloed en
mensen zijn er ook. Heel wat kandidaten
in de theologie staan klaar die graag in
een gemeente aan het werk gaan. In juni
van dit jaar niet minder dan elf.
Ds. C. den Boer te Woudenberg, studiese
cretaris van de Gereformeerde Bond in de
Hervormde Kerk, denkt ook aan deze af
gestudeerde jonge mensen als hij in het
blad "De Waarheidsvriend" de uitbrei
ding van het aantal predikantsplaatsen
nog eens met klem in de aandacht van
"onze" kerkeraden aanbeveelt. Met "on
ze" bedoelt hij dan die kerkeraden die de
rechtervleugel van de Hervormde Kerk
uitmaken.
Den Boer begrijpt wel, dat een eenmansge-
meente niet zo gemakkelijk een tweede
predikantsplaats gaat stichten, maar "de
gedachte dat het met één man toch altijd
goed is gegaan lijkt soms het eind van alle
Grens
Met alle waardering voor het omvangrijke
vrijwilligerswerk constateert ds. Den
Boer, dat predikanten die werken in een
gemeente waar feitelijk werk voor twee is,
vaak aan de grens van hun mogelijkheden
en inspanningen leven. De opdracht van
een predikant is tegenwoordig in wezen
niet anders dan vroeger, "maar toch is het
in onze dagen om allerlei redenen onein
dig veel moeilijker om te dienen in het
ambt van herder en leraar".
Het peil van de algemene ontwikkeling van
de gemiddelde kerkganger en catechisant
ligt hoger dan/vroeger. "Veel meer men
sen hebben voortgezet onderwijs geno
ten, en hoewel geestelijke arbeid in de
gemeente geen zaak van intellect is, staat
deze niet los van wat mensen weten. En
juist omdat de mensen tegenwoordig
nogal wat weten, mag er van een predi
kant in elk geval worden verwacht, dat hjj
zich kan verplaatsen in de leef- en denk
wereld van zijn gemeenteleden. De reac
ties op de preek en de vragen op de cate
chisatie zijn er soms naar".
"Als een predikant verantwoord wil ingaan
op de uitdagingen en de haast oneindige
hoeveelheid problemen van onze tijd, zal
hij tijd beschikbaar moeten hebben om
zich te bezinnen. En naast het "gewone"
gemeentewerk zal hij ook aandacht willen
besteden aan de vorming van gemeente
leden met het oog op de taak die zij in
eigen omgeving hebben te vervullen". Ds.
Den Boer acht het fnuikend en frustre
rend voor een predikant om met de ge
dachte te moeten leven dat hij eigenlijk
alleen toekomt aan een grondige voorbe
reiding van de preek en de catechisatie
lessen en dat hij zijn bibliotheek - in de
studietijd zo naarstig bijeengegaard -
haast onaangeroerd moet laten.
Draagkracht
Uiteraard moet een nieuwe predikants
plaats financieel haalbaar zijn. Ds. Den
Boer vraagt zich echter af, of alle moge
lijkheden op dit punt wel zijn onderzocht.
Kent de gemeente haar eigen financiële
draagkracht wel? Hij wijst er slechts op,
dat stichtingsbesturen voor het pastoraat
in bejaardentehuizen en tehuizen voor
chronisch zieken een post op de begroting
kunnen zetten.
Een gemeente van rond de tweeduizend
zielen acht de studiesecretaris van de Ge
reformeerde Bond voor één man'veel te
groot. Van zo'n man wordt wel hetzelfde
verwacht als van iemand aan wiens zor
gen duizend zielen zijn toevertrouwd,
"hoewel er uiteraard in een gemeente die
tweemaal zo groot is ook tweemaal zoveel
werk is te doen". Ds. Den Boer zwijgt dan
nog maar over de wijken in de stadsge-
meenteh.
"Het moet voor een kerkeraad en kerk
voogdij in gemeenten met één, twee of
drie predikantsplaatsen een voortdu
rende zorg zijn, of hun predikanten al het
werk wel goed en met de nodige toewij
ding en rust kunnen volbrengen, dus
zonder van het een naar het ander te hol
len".
MAASTRICHT - Voor de restauratie van de Sint Servaas in Maas
tricht, een van de oudste kerken in dit land, heeft het rijk nu een eerste
subsidie beschikbaar gesteld. Het werk wordt in etappes uitgevoerd. De
eerste vraagt al enige miljoenen.
Ambtsgebed. In het Groningse
Niekerk-Oldekerk zal in de kerk
diensten van de hervormde ge
meente voortaan worden gebeden,
voor de eerstvolgende vergade
ring van de gemeenteraad, nu de
ze bij de invoering van een nieuw
ordereglement het traditionele
ambtsgebed heeft afgeschaft.
Daartoe heeft de kerkeraad beslo
ten.
Ds. J. C. Schaap van Niekerk: "Jer
zou kunnen zeggen, dat de over
heid en God een gemeenschappen
lijk belang hebben: het welzijn
van de mensen. Daarom is het een
verarming als het gebed voor de
gemeenteraadsvergadering ach
terwege blijft, hoe eerlijk en te
recht het besluit tot afschaffing
van het ambtsgebed ook kan zijn.
Op zichzelf is bidden in de kerk
voor de overheid niets nieuws.
Alleen gaat het nu iets anders,
omdat het zo duidelijk aanknoopt'
bij de vergaderingen van dit ge
meentebestuur".
Hervormde Kerk: beroepen tft
Meerkerk H. W. Riphagen West
broek, te Aalsmeer G. S. Alma
Soest, te Woubrugge kandidaat
W. J. J. Koelewijn Brakel: aange
nomen naar Eext (Dr.) G. Nyen-
huis, laatstelijk predikant te
Koog-Zaandijk; toegelaten tot d^
evangeliebediening mevrouw J?
T. Butijn en W. de Leeuw, beiden
Utrecht; toegelaten tot de evan
geliebediening en beroepbaar C.
D. Zonnenberg Werkendam en A.
W. Kuipers Utrecht.
Ten verderve
73Ambassade. De protestants-
christelijke vereniging "Tot heil
des Volks", de werkgroep "Con
tact met de kerken" van het Is-
raëlcomité Nederland en "Dienst
aan Israël", een onderafdeling
van de stichting "Reveil" hebben
het kabinet gevraagd, niet te
zwichten voor de druk om de Ne
derlandse ambassade uit Jeru
zalem te laten verhuizen naar Tel
Aviv. Volgens deze organisaties
zou dit het begin van het einde
zijn van het volk van Israel. "Ver
plaatsing zal het neergaande pro
ces'van inflatie, economische te-„
ruggang en chaos in Israel ver-}
snellen en het land ten verderve i
Cantor-organist. De kerk-
voogdij van de hervormde ge-
meente in Oegstgeest heeft Theo
Goedhart te Leiden, organist van l
de Groene Kerk, nu ook be-
noemd tot cantor van de Willi-
brord-cantorij.
Vrijdag 5 september worden de i
repetities voor de volwassenen*
hervat, zaterdag 6 september'
voor de jeugd tot 17 jaar (in het
Gemeentecentrum).
DEVENTER (GPD) -
„Wat de textiel ooit
voor Twente is geweest,
was tot de jaren zeven
tig de vleeswarenindus-
trie voor de IJssel-
streek. Het zat hier vol
met vleesfabrieken.
Meester, Olba, Zendijk,
Anton Hunink, Lint
horst, dat zijn enkele
bekende namen die nog
aan die tijd herinneren.
En wat is er van over
gebleven?", verzucht
Ton Zeissink, districts
bestuurder van de Voe
dingsbond FNV. „Ja, er
is veel verdwenen en ik
ben bang, dat het einde
van dat afbrokkelings
proces nog niet in zicht
is".
„Heel grof samengevat was het
lot vijf jaar geleden zo. dat de
Nederlandse vleeswarenin-
dustrie van de boeren var
kens kocht die ze slachtte om
er ham in blik van te maken
voor Amerika. Het was een
goudmijntje, dat bovendien
veel werk opleverde. Natuur
lijk werden er ook andere
produkten gemaakt, maar in-
Half juni maakte het vleeswarenconcern Homburg bekend dras
tisch te willen inkrimpen. Alleen al in Overijssel zouden drie
fabrieken - Goor, Twello en Wijhe - met in totaal bijna 300
werknemers moeten sluiten. Nog diezelfde maand bracht een
directeur van Coveco naar buiten, dat bij dit concern 500 tot
1000 van de in totaal 3000 banen zouden moeten verdwijnen.
Over die reorganisatieplannen is het laatste woord nog niet ge
zegd. De bonden voeren met Coveco regelmatig overleg en op 21
augustus praten ze weer met Homburg. Maar vakbondsbe
stuurder Ton Zeissink is niet optimistisch over de uitkomst:
"Ik vrees dat de Overijsselse fabrieken van Homburg met de
kerstdagen niet meer draaien". In onderstaand interview legt
hij uit, waardoor de Nederlandse vleeswarenidustrie in de ver
sukkeling is geraakt.
door de Oosteuropes
lan-
"Toen is Amerika als afzetge
bied weggevallen. Door de
koersdaling van de dollar
werd het Nederlandse pro-
dukt te duur en we werden
van de markt verdrongen
ertelt Zeis
„De Nederlanders hebben toen
geprobeerd andere markten
te vinden. Maar wie ter wereld
kan het zich veroorloven ham
uit blik te eten? Het is een
duur produkt en de afzetmo
gelijkheden zijn dus beperkt.
Export binnen de Europese
Gemeenschap was eigenlijk
het enige dat overbleef. Van
de totale uitvoer van Neder
landse vleeswaren gaat nu
dan ook de helft naar Enge
land. Maar dat land is er de
laatste jaren ook niet rijker op
geworden. En de rest van de
EG zit heus niet te springen
om onze vleeswaren".
Verschuiving
„Het gevolg is geweest, dat de
Nederlandse vleesfabrikan
ten zich steeds meer zijn gaan
toeleggen op het slachten van
varkens en het verkopen van
vers vlees. Het is een tendens
die steeds sterker wordt.
Maar die verschuiving van
vleesverwerking naar vers
vlees betekent wel minder
werk", concludeert de vak
bondsbestuurder.
„Natuurlijk blijft er een bepaal
de behoefte aan vleeswaren
bestaan en is Engeland nog
een belangrijke markt, maai
de Nederlandse industrie
kampt in de sectoren vlees-
conserven en vleeswaren nog
altijd met een overcapaciteit,
al is er al flink wat afge
bouwd".
Mechanisatie
Maar niet alleen het wegvallen
van de Amerikaanse markt
heeft de werkgelegenheid in
de vleeswarenindustrie op de
tocht gezet, betoogt Zeissink.
Ook de voortgaande mecha
nisatie, waardoor bijvoor
beeld steeds sneller en effi
ciënter kan worden geslacht,
heeft reeds menige baan
overbodig gemaakt.
Verder is er een duidelijke af
name van de groei van de
consumptie van varkens
vlees, vertelt hij, die waar
schijnlijk verband houdt met
de stagnerende economie in
de hele westerse wereld. Ter
wijl de Nederlandse varken-
geneigd is steeds
varkens te fokken om
zijn kostenstijging op te van
gen. Nederland heeft van
oudsher een omvangrijke,
goed georganiseerde varken
shouderij, die nu al goed is
voor een jaarproduktie van
vijftien miljoen varkens.
Onrustbarend
„De laatste jaren zien we ook
een onrustbarende stijging
van de export van levende
varkens naar landen als Italië,
Frankrijk en Duitsland. Dat is
een regelrechte export van
werkgelegenheid, want het
betekent dat steeds meer Ne
derlandse varkens niet meer
in eigen land worden geslacht
en verwerkt. Ik ben dan ook
blij, dat het Produktschap
voor Vee en Vlees gaat onder
zoeken waar dat aan ligt".
Kortom, het verlies van de
Amerikaanse piarkt, de toe
nemende mechanisatie, de
afnemende groei van liet ver
bruik van varkensvlees en de
stijging van de export van le
vende varkens zijn de belang
rijkste factoren die de werk
gelegenheid in de Nederland
se vleeswarenindustrie onder
druk hebben gezet. Zeissink
voegt er aan toe, dat de be
staande industrie toenemen
de concurrentie ondervindt
van een groep nieuwe bedrij
ven die zich bezighouden met
specialistische activiteiten,
zoals het voorverpakken van
vers vlees voor winke
liers.
Narigheid
„Daarom geloof ik niet dat we
met de reorganisatie bij
Homburg en Coveco alle na
righeid al achter de rug zullen
hebben. Het saneringsproces
blijft doorgaan. Ook in klei
nere vleesbedrijven doen de
problemen zich al voelen.
Uiteindelijk zullen een paar
grote bedrijven overblijven,
maar ook een aantal middel
grote en kleinere die gespe
cialiseerd en flexibel zijn, net
zoals naast de broodfabrieken
plaats is gebleven voor de
warme bakkers', meent Zeis
sink.
„Nederland blijft natuurlijk een
belangrijk vleesproducerend
land. Maar de werkgelegen
heid in de vleesindustrie,
vooral in de verdere verwer
king van vlees, zal blijven te
ruglopen. Die afbraak is niet
tegen te houden".
FRITS KOFFIJBERG
