Cubaan schrijft
geschiedenis
in bokstoernooi
Adelaar overweegt te stoppen
Tsjechen winnen om goud
Uitstekende
prestatie
Nederlandse
boogschutters
Derde gouden medaille Stevenson
Kanoploeg:
blij met
plaatsje
opschuiven
MAANDAG 4 AUGUSTUS 1980
VIOSKOU (GPD) - Twee rode
kaarten, bijna een handvol geel
en een totaal van 35 overtredin
gen - bestrafte dan ziedaar de
balans van de olympische voet
balfinale tussen Oost-Duitsland
en Tsjechoslowakije. Een eind
strijd, die alleen de Tsjechische
ploeg en zijn aanhang nog een
poosje zal heugen, want via een
1-0 zege werd Oost-Duitsland de
in Montreal gewonnen voetbal-
titel ontfutseld.
De zege kwam daarmee terecht bij
de ploeg, die er qua veldspel het
Oostduitsers verliezen keiharde finale: 1-0
meest recht op had. Toch duurde
het tot aan de dertiende minuut
voor het einde alvorens de be
slissing viel. De pas enkele mi
nuten in het veld lopende inval
ler Svoboda rondde een voorzet
van Nemec af, zij het in tweede
instantie. Nadat de Oostduitse
doelman Rudwaleit eerst Svo-
boda's kopstoot had kunnen ke
ren, sloeg de Tsjech, die zater
dag zijn 25ste interland speelde,
in de rebound toch zijn slag: 1-0.
Na het brons bij de onlangs in Ita
lië gehouden Europese kam
pioenschappen voor A-teams
dus opnieuw een Tsjechisch
succes in een toernooi, waarin
natuurlijk beide finalisten niets
te zoeken hadden. Nog steeds
echter wordt de regel gehan
teerd dat alleen spelers die
deelnamen aan de eindronden
van de wereldkampioenschap
pen, niet de olympische status
mogen aannemen.
Vandaar dat het zaterdagavond in
het met 90.000 toeschouwers ge
vulde Leninstadion wemelde
van A-internationals, die onge
twijfeld voorkomen in Zwart
kruis' aantekenboekje. Sommi
gen zelfs onderstreept, want zo
liepen bij de Oostduitsers
Schnuphase en Terletzki rond,
die het Oranje op weg naar Italië
via tegentreffers nogal moeilijk
maakten.
Juist gezien tegen deze achter
grond was het erg teleurstellend
wat beide ploègen lieten zien.
Kwalijk werd het allemaal, toen
de 22 olympische amateurs er
blijk van gaven harde middelen
niet te schuwen. Zo waanden de
Oostduitser Steinbach en de
Tsjech Berger zich bijna een
kwartier na rust even in het
Olympiiski-sportpaleis, waar de
boksfinales ten einde liepen. Na
een handgemeen mochten bei
den vertrekken, nadat de Russi
sche scheidsrechter Azim Zade
al enkele keren het geel had
moeten trekken.
MOSKOU (GPD) - De na
men van beide Neder
landse handboogschut
ters verschenen zaterdag
op het grote olympische
scorebord, dat maar acht
namen kon bevatten. Op
die achtste stek Tini Re-
niers en twee treden hoger
- en dus een olympisch di
ploma - Carry Floris. Alle
reden voor het Nederland
se duo om alleszins tevre
den terug te kijken op dit
eerste Nederlandse hand
boog-optreden sinds
1928.
„Dat mag je wel zeggen als je dit
toernooi binnenstapt met de
verwachting tussen de tiende
en vijftiende plaats te eindi
gen", vond de dochter van
bondscoach Cees Floris. „Dat
was geen overdreven be
scheidenheid, want mijn bes
te prestatie was een dertiende
plaats bij de vorig jaar in
West-Berlijn gehouden WK.
Hier waren weliswaar geen
Amerikaanse, Westduitse of
Japanse schutsters, maar vo
rig jaar ontbraken de
Oostbloklanden".
De 26-jarige Brabantse (Goirle)
heeft haar uitstekende presta
tie te danken aan een erg re
gelmatig toernooi. „Alleen
tijdens de laatste paar series
schoten kreeg ik wat last van
zenuwen. Toen drong het pas
echt tot me door dat ik zo
hoog op de ranglijst stond. Ik
ben er verschrikkelijk blij
mee, want het was de eerste
keer dat ik vier dagen achter
een heb moeten schieten. En
dat vraagt toch wel wat van
je", aldus Carry Floris, die
door haar regelmatigheid
haar zesde plaats op de rang
lijst (2382 punten) niet meer in
gevaar zag komen op de af
sluitende 50 en 30 meter.
Met één punt achterstand op de
Fin Laasonen en vier punten
op de Belg Cogniaux werd het
een achtste plaats voor de 33-
jarige Tiny Reniers. „Toch
ben ik ook dik tevreden, want
hoger dan een tiende plaats
had ik me niet ingeschat.
Vooral toen ik op de eerste
dag zo zwak begon. Het kost
je dan extra moeite om die
schieten geconcentreerd vol
te maken", aldus de Brabant
se vrachtwagenchauffeur,
eur, die uitkwam op 2418 pun
ten.
Bij de heren was er op de laatste
dag een verrassende coup van
de pas 18-jarige Fin Tomi
Poikolainen, die de Russen
een flinke dreun bezorgde
door brutaal het goud te pak
ken ten koste van Isatsjenko
en de zelfs naar de zesde
plaats duikelende Jesjejev.
Het brons ging naar de Ita
liaan Ferrari. Bij de dames
wel een dubbele Russische
zege via Losaberidze en Bo-
tuzova.
MOSKOU (ANP) - Na het laatste van de 262 gevechten, die in het twaalf
dagen durende Olympische bokstoernooi werden gehouden, kreeg Teo-
fïlo Stevenson voor de derde achtereenvolgende maal het goud bij de
zwaargewichten omgehangen. De 29-jarige Cubaan, 1,95 meter lang en
honderd kilogram schoon aan de haak, is een monument in de geschiede
nis van de amateur bokssport.
Hij was dat al na zijn twee voor
gaande Olympische kampioen
schappen en twee wereldtitels.
Zaterdag aan het begin van de
avond deed de Rus Pjotr Zajev
verwoede pogingen dat monu
ment te slopen. Zajev was in alle
opzichten in het nadeel. De jury
leden kenden hem nauwelijks,
hij moest zestien centimeter in
lengte en dertien kilogram in ge
wicht toegeven. De eerste opgave
heeft Zajev, die door 18.500 toe
schouwers werd aangemoedigd,
de nek gebroken.
Stevenson, zoals altijd vertrou
wend op zijn moordende rechtse,
nam het midden van de ring en
wachtte op een kans voor een
eindstoot. Die gelegenheid kwam
niet. Voortdurend dook de Rus
sische kampioen onder de linkse
directen van Stevenson door en
slaagde er dikwijls in - op halve
afstand boksend - de Cubaan
zwaar te raken. Stevenson werd
steeds voorzichtiger en ging pas
in de laatste minuut echt voluit.
Die zestig seconden bleken voor
de jury voldoende om de Cubaan
zijn derde gouden medaille te
schenken.
De finale van het bokstoernooi had
veel weg vair een bezoek aan de
ongevallenkliniek van een zie
kenhuis. Vrijwel geen van de 22
finalisten kwam zonder de spo
ren van voorgaande partijen in de
ring. Twee partijen moesten dan
ook worden afgebroken wegens
blessures. Béide keren was een
De Olympische kampioen in het licht-
weltergewicht, de Italiaan Patrizio
Oliva, is in Moskou uitgeroepen tot
beste bokser van het Olympisch
toernooi. Het is voor de tweede keer
in de historie dat een Italiaanse bok
ser deze prijs krijgt. Twintig jaar ge
leden, tijdens de Olympische spelen
in Rome, werd Nino Benvenuti geko
zen. Oliva verklaarde later dat hij
van plan is professional te worden.
Rus het slachtoffer. Vlieggewicht
Viktor Mirosnisjenko werd in de
tweede ronde uit de strijd ge
haald wegens een wenk
brauwblessure en Viktor Demia-
nenko, die uitstekend op weg was
de Cubaanse lichtgewicht Angel
Herrera als Olympisch kampioen
te onttronen mocht na dertiert'se
conden in de laatste ronde van de
Panamese scheidsrechter Fer
nandez niet meer verder.
Voor de Russen werd het boks
toernooi waarin zij zeven finalis
ten hadden een teleurstelling.
Alleen licht-vlieggewicht Sjamil
Sabirov zegevierde op punten in
een van de vijf Russisch/Cubaan
se finales. Cuba was de grote
winnaar van het toernooi. Het
land van Fidel Castro behaalde
zes gouden, twee zilveren en twee
bronzen medailles. Het beteken
de dat Cuba slechts in één ge
wichtsklasse niet tot de halve
eindstrijden was doorgedrongen.
Bij het boksen krijgen de verlie
zende halve finalisten immers
beiden brons.
Over het algemeen was het peil van
de Olympische boksfinales van
niet al te hoog niveau. De enige
uitschieter was het duel tussen de
middengewichten Gomez (Cuba)
en Savsjenko (Sow). De berester
ke Gomez haalde de Rus, die in
Montreal brons veroverde, een
jaar later Europees kampioen
werd en vorig jaar bij de Europe
se titelstrijd verliezende finalist,
in de eerste en tweede ronde in
totaal drie maal neer. Savsjenko
Ar Drievoudig Olympisch kampioen Stevenson kon best waardering op
brengen voor zijn tegenstander Pjotr Sajev. Een "rondje ring" werd de
beloning voor de dappere Rus.
kwam in de slotronde echter nog
gevaarlijk terug maar Gomez
slaagde er in het gevaar te ontlo
pen.
De Verenigde Staten, vier jaar ge
leden in Montreal leverancier van
de Olympische kampioenen Su
gar Ray Leonard, Leon en Terry
Spinks, werd in bokstoernooi
van Montreal node gemist.
West-Europa pakte door de Ita
liaanse lichtwelter Patrizio Oliva
eenmaal goud mee. De resteren
de gouden medailles gingen naar
Bulgarije (Petar Lessov, vlieg).
Oost-Duitsland (Rudi Fink, ve
der) en de Joegoslavische half-
zwaargewicht Slobodan Kacar.
De Joegoslaaf werd door zijn
hoek zo fanatiek aangemoedigd
dat zijn drie verzorgers één voor
één van de ring werden wegge
stuurd. Het drietal keerde na de
laatste toeter - de gong werd in
Moskou niet gebruikt - haastig
terug en kon de minst slechte van
de twee finalisten als de nieuwe
Olympische halfzwaargewicht-
kampioen begroeten.
Judoka ook
in alle
categorieën
vlot van de
mat geveegd
Terwijl de Engelsman
Mapp overeind klimt likt
Peter Adelaar letterlijk en
figuurlijk zijn wonden. De
Nederlander was opnieuw
snel kansloos.
MOSKOU (GPD) - De komende tijd wil judoka Peter Ade
laar met zijn coach Peter Snijders nagaan in hoeverre het
zin heeft en mogelijk is om door te gaan met topjudo. Het
lijkt onwaarschijnlijk dat de-uitslag tot een ander dan het
bestaande uitgangspunt zal leiden, want daarvoor is
Adelaar toch teveel aan deze sport verknocht. Zijn mede
deling dat hij het tijd vindt voor herbezinning lijkt dan
ook voornamelijk een impulsieve reactie op een teleur
stellend feit.
Terwijl hij zich zoveel had
voorgesteld van het olym
pisch toernooi alle catego
rieën, was hij al na 2 minuten
en 8 seconden uit de strijd
verdwenen. Bij de zwaarge
wichten had zijn optreden
een week geleden iets langer
geduurd, maar uiteindelijk
ook veel-en-veel te kort: 4.56.
„Dat is nou typisch Adelaar",
zei zijn coach Peter Snijders.
„Vallen en opstaan. Het gaat
of het gaat niet".
Na zijn tegenvallende prestatie in
de groep der zwaargewichten
leek Peter Adelaar nu dankzij de
loting zijn revanche voor het grij
pen te hebben. Hem werd ten
minste een herkansing om het
brons toebedacht en, als het een
beetje mee zou lopen, een finale
plaats. Aan die theorie maakte de
Engelsman Arthur Mapp snel een
einde toen hij kort achter elkaar
een waza-ari scoorde, welk vol
punt het duel nog voor de helft
van de tijd besliste. Adelaar hield
er behalve een gevoel van diepe
ontgoocheling ook een pijnlijk
gevoel in zijn linker schouder aan
over. Hij kreeg last van een oude
blessure („Dat gebeurt me op die
plaats vaker"), wat voor hem me
de aanleiding bleek om een
vraagteken te plaatsen achter zijn
iudotoekomst.
Zij die hem langer kennen, kunnen
zich niet voorstellen dat Peter
Adelaar uit de gang van zaken in
Moskou de consequentie van
stoppen met topsport trekt. Hij
heeft zich enige tijd geleden
voorgenomen om zijn carrière ai
te sluiten tijdens de wereldkam
pioenschappen van 1981 (die in
Nederland worden gehouden) en
daar zal het wel op uitdraaien
ook.
MOSKOU (GPD) - Wie als sport
bond klein is, moet op het toer
nooi der giganten zijn succes in
bescheidenheid meten. Karei
Muijs, de altijd druk bezige kano-
coach, deed dat aan het eind van
de Olympische Spelen met de
vaststelling dat zijn opbouwwerk
na zijn come-back bij de KNKB
geleid had tot het doel: tenminste
één finaleplaats in Moskou. Voor
de buitenwereld mag dit feit, dat
zich aftekende met een zevende
plaats van Ron Stevens en Gert-
jan Lebbink op de K-2 1000 me
ter, dan misschien geen aanspre
kend resultaat zijn, voor het klei
ne Nederlandse kanowereldje
was het een blije dag.
De positie van de Nederlandse ka-
nobond is zo nietig; de trai
ningsmogelijkheden ten opzich
te van het buitenland zijn zoveel
minder en de achterstand die Ka-
rel Muijs aantrof toen hij in 1976
herbegon, bleek zo groot dat de
winst gezocht moet worden in het
voorzichtig opschuiven van
plaatsjes en het niet opzienba
rend maar wel trefzeker verbete
ren van tijden.
In dat kader was op meer gerekend
bij de dames K-2 (een startfout
drukte de prestatie), stond de K-4
voor iets meer genoteerd dan er
uit kwam (de stijgende prestatie
van de K-2 remde de kansen), en
zorgde het duo Stevens-Lebbink
voor het resultaat waar zo hard
aan gewerkt was.
Met grootmachten als Rusland,
Oost-Duitsland, Hongarije en
Roemenië onder de concurren
ten was de kans op medailles by
voorbaat te verwaarlozen. Of, zo
als Gertjan Lebbink over die ze
vende plaats zei: „Meer zat er ge
woon niet in". En Ron Stevens:
„Ik ben erg blij met dit resultaat.
Een finaleplaats was het grote
doel en dat is bereikt".
Die eindstrijd haalde het tweetal in
een gèprogrammeerde halve fi
nale. „Want", zei Karei Muijs, „we
kienden het in de herkansingen
zo uit dat we met de Tsjechen en
de Belgen de halve-finalepoule
zouden halen". Dat gebeurde niet
alleen om daarmee de kansen te
vergroten (beide landen werden
volgens verwachting verslagen),
maar ook om de rustpauze tussen
het K-2- en het K-4-nummer rui
mer te maken. „Achteraf beke
ken", aldus Karei Muijs, „is het
nog niet voldoende geweest,
maar meer tijdsverschil konden
we niet krijgen".
In de praktijk betekende dat een
daling van de kansen van de K-4,
die in de beschouwingen vooral
hoger geplaatst stond. Het expe
riment van een andere opstelling
mislukte echter en bovendien
ging de K-2 te goed varen. Muijs:
„Logisch dat Stevens en Lebbink
in de K-4 niet tot een maximale
prestatie kwamen, omdat ze in de
2 zulke grote belangen hadden".
En Jan Baaijens: „Het was te
merken dat dat meespeelde".
Het betekende een verloren halve
finale, wat behalve aan de situatie
rond de K-2, die kort tevoren nog
had gevaren, mede viel toe te
schrijven aap een uitermate sterk
bezet veld. Groepswinnaar Roe
menië bijvoorbeeld haalde later
in de finale zilver en nummer
drie, Bulgarije, won uiteindelijk
het brons.
Het gegeven dat de helft van de K-4-
ploeg de aandacht moest verde
len, dwong tot de vaststelling dat
er gebouwd moet worden aan een
zelfstandige K-4. Rob van Weer
denburg: „Vroeger was het uit
gangspunt om met zo weinig mo
gelijk mensen zoveel mogelijk
nummers te vragen, maar dat kan
gewoon niet meer. De specialisa
tie heeft zich overal doorgezet;
we zullen snel mee moeten".
Coach Karei Muijs: „Het is mijn
plan om met een aantal goede ju
nioren te gaan bouwen aan een
vaste kern voor de K-4. We heb
ben een erg goede groep jonge
ren, waar ik veel van verwacht".
Jan Baaijens: „De K-4 is een te
zwaar nummer geworden om dat
te combineren. Je moet het in
derdaad zelfstandig gaan ma
ken".
Zelf betrokken bij zo'n dubbele
taak betekende de uitschakeling
van de K-4 voor Jan Baaijens zijn
tweede verloren halve finale. Op
de K-2 1000 meter trof hij name
lijk al te gerenommeerde tegen
standers.
„Mijn enige kans", zo wist hij, „lag
in een spektaculaire start. Ik
moest brutaal vertrekken". De
Zaankanter deed dat en lag zelfs
enige tijd op de derde plaats,
maar hij kon dat hoge tempo niet
vasthouden. Ook al vanwege de
tegenvaller dat de naast hem va
rende John Sumegi hem als
gangmaker niet afloste, waarop
gerekend was. „Zodat hij bij Su
megi kon aanpikken", lichtte Ka-
rel Muijs toe. „Maar", vond Jan
Baaijens zelf, „ik ben niet teleur
gesteld. Mijn prestatieniveau is
hier duidelijk gestegen".
Dat laatste stelde Karei Muijs voor
meer leden van zijn ploeg vast,
ook al kwam dat niet met klin
kende resultaten op de uitsla
genlijsten. Als we dit groepje bij
elkaar weten te houden", zei
Muys, „en we krijgen de ver
wachte versterking vanuit de ju
nioren, dan ben ik ervan over
tuigd dat de kanosport in Neder
land zich goed blijft ontwikke
len".
