Kamernood rijst
dit jaar nóg
verder pan uit
De sombere geluiden van kamerzoekenden
gven
ten*
Nog geen vier kamers per week
'Patiënt moet op
maat worden bediend'
Groot Sionshofje
gerestaureerd:
huren fors omhoog
ZATERDAG 2 AUGUSTUS 1980
LEIDEN - Kamernood. Dit zwaar beladen
woord zal in de komende tijd door de
hoofden van heel wat eerstejaars studen
ten spoken en een belangrijk gespreks
onderwerp zijn. Zo in de trant van: "Wat
studeer je?" Antwoord: "Geschiedenis".
"O. en heb je al een kamer?" (Zucht)
"Nee, jij wel dan?"
De verhalen vallen nu al vaak in de over
bekende categorie: "Lang gezocht en
nog steeds niets gevonden". Om moe
deloos van te worden.
Op en neer reizen is een alternatief als je
niet ver van Leiden woont. Beroerder
wordt het als je in Friesland of Limburg
woont en zo graag in Leiden wilde gaan
studeren. Het plezier vergaat je min of
meer. Nu nog zijn de kamerlozen vol
goede moed; de ervaring leert echter dat
een aantal van hen op den duur afhaakt,
de studie laat voor wat het is; omdat ze
geen goede kamer hebben.
Ellende
"Niets dan ellende meneer, daar ben ik nu
al achter", vertelt een Limburger wiens
dochter binnenkort pedagogiek hoopt te
gaan studeren in Leiden. Hoopt, omdat
het gezien haar kamerproblemen hele
maal nog niet zeker is.
De vader "Als ze in Leiden geen kamer
kan vinden moet ze maar proberen er
gens anders te gaan studeren. Iets an
ders zit er niet op. Limburg ligt te ver
weg".
"En dan te bedenken dat Leiden haar
voorkeur had", zo vervolgt hij op sombe
re toon zijn verhaal. "Want ze had ten
slotte ook direct naar bijvoorbeeld Nij
megen kunnen gaan, maar Leiden leek
haar leuker en beter".
Toch blijft hij samen met z'n dochter zoe
ken. Laatst is hij nog met haar naar een
kamer in Leiden gaan kijken. Eenmaal
aangekomen bleek de kamer al weg te
zijn. "Daar sta je dan. Teruggaan is het
enige wat er op zit".
Varken
"Veel aanbod is er niet", vertelt een
streekgenoot. "Ja, ik ben wel een paar
keer naar een kamer wezen kijken. Maar
dat stelde weinig voor. Miezerige kamer
tjes, dat waren het. Daar stop je nog geen
varken in. En dan moetje zien hoeveel ze
ervoor vragen. En met een stalen gezicht
zeggen ze dan tot overmaat van ramp
ook nog: "De week-ends mag je niet
thuisblijven".
"M'n broer is momenteel op vakantie",
vertelt iemand uit Geertruidenberg.
"Hoe lang hij al aan het zoeken is? Eens
even kijken: volgens mij is hij ruim twee
maanden geleden al begonnen, vlak na
zijn eindexamen. Nog steeds heeft hij
niets gevonden. Dat wordt dus mis
schien wel op- en neer rijden. Naar Lei
den is ongeveer honderd kilometer. Dat
is te doen, zul je zeggen, maar vergis je
niet. Hij moet ook nog een heel stuk met
de bus. Daarmee verliest hij veel tijd"
Gelukkig ook nog een positief geluid: een
Friezin vertelt dat ver weg wonen vol
gens haar toch duidelijke voordelen
heeft. "Iedereen, die je spreekt zegt
"Tsjonge, kom je helemaal uit Friesland.
Ik denk dat ze je dan vrij snel helpen". Of
dat waar is? Laten we het hopen.
Een Brabantse student is heel resoluut
door de telefoon: "Weetje iets voor mij?
Nee! Nou, dan zijn we vrij snel uitge
praat".
Tenslotte. Het lezen van advertenties leert
dat de nood soms zelfs zo hoog is dat
creatieve vondsten uitkomst moeten
bieden. Zo adverteerde iemand met:
"Hoera ingeloot! En wie helpt mij nu aan
een kamer". En wat dacht u van deze:
"Student met brave ouders zoekt
per week kan de stichting
nu aanbieden. Daarmee is
de kamerbemiddeling van
de SLS tot een absoluut
diepetepunt gedaald.
"We zijn nu zo langzamerhand voor
het blok gezet", meent de heer
A.H.Huben, lid van het stich
tingsbestuur. "We hebben nu al
een kwart meer studenten inge
schreven dan vorig jaar om deze
tijd en we kunnen helaas steeds
minder mensen aan een kamer
helpen. Door de nieuwbouw van
het Academisch Ziekenhuis zijn
de barakken aan het Piet Paal
tjespad tegen de grond gegaan.
Wij werden op die manier ge
dwongen in mei al 60 kamers te
zoeken om de studenten, die
daaruit moesten, te herhuisves
ten. En dat was al een verschrik
kelijke klus. Een mooi lijstje met
'voorraadkamers' is dus een illu
sie geworden. Ook staan er voor
dit studiejaar veel meer oudere
jaars op de urgentielijst en we
hebben met veel minder door
stroming te maken. Kortom: er is
niets anders dan treurigheid uit
deze hoek te melden".
Voor de nuldejaars is er nog een
héél klein lichtpuntje te zien. Tot
1 november worden alle be
schikbare kamers aan hen toe
gewezen. Na deze periode dingen
de ouderejaars pas weer mee.
Echter bij deze regeling komen er
De papieren zijn ingevuld. Of het veel zal helpen?
ook weer enkele 'maars' om de
hoek kijken. Door het groot aan
tal kamerzoekenden en het klei
ne aanbod zijn de bakens verzet.
Slechts de studenten in spé die
het allermoeilijkst zitten krijgen
nu nog een kamer aangeboden.
Dat zijn zij die meer dan ander-
halfuur nodig hebben om de uni
versiteitsstad te bereiken en de
mensen die een medische urgen
tieverklaring bezitten
Huurprijswet
Ook op de vrije markt wordt het
steeds moeilijker om een kamer
te vinden. Sinds de invoering van
de nieuwe huurprijzen wet (1 juli
1979) is het financieel onaantrek
kelijk om een kamer te verhuren.
Volgens deze nieuwe wet is moet
men huurprijzen berekenen aan
de hand van het nieuwe punten-
stelsel. Met het gevolg dat veel
verhuurders ervan afzien een
kamer te verhuren, omdat de
huurprijs hen tegenvalt. Ook
wordt de ruimte, die een ver
huurder heeft om een huurder
"op straat te zetten" door deze
nieuwe wet belangrijk ingeperkt.
In principe kan zelfs iedere huur
der die nu al meer dan één jaar op
kamers woont, de kamerhuur be
rekenen aan de hand van het
nieuwe puntenstelsel. Het blijkt
dat veel mensen door bangmake
rijen van de verhuurder zoiets
niet durven te doen.
Eindelijk wordt de kamerbewoner
beschermd, maar de keerzijde
van de medaille is wel dat veel
mensen die best ruimte over
hebben onder de huidige om
standigheden geen kamers meer
willen verhuren.
Kamerbureaus
Aan de balie bij studentenhuisvesting; drie
van de vele zoekers vullen de formulieren in.
verse in Leiden gevestigde ka-
merbureaus. De laatste strohalm
vaak.
"Meer aanmeldingen dan in andere
jaren", vertelt de chef van een
kamerbureau. "Maar het verve
lende is dat ik al die mensen to
taal niets kan aanbieden. Vorige
week had ik één kamer. Nou die
was snel weg hoor. Acht kandida
ten waren er. Als ik 's morgens zo
omstreeks half negen nog in mijn
bed lig, beginnen de mensen al te
bellen. "Heeft u nog kamers",
vragen ze, en steevast moet ik
antwoorden: Nee, helaas.
Kamers genoeg hoor. Maar de men
sen willen niet meer verhuren. Ze
krijgen tegenwoordig huursub
sidie en bovendien is het finan
cieel gezien niet meer zo aantrek
kelijk door de nieuwe huurwet".
"Het loopt storm", vertelt de
woordvoerder van een ander ka
merbureau. "Voortdurend bellen
mensen op, of ze komen langs.
Helaas schrijven we niemand in,
want we hebben totaal geen ka
mers. Niet één. Ik weet dat het
droevig is, maar je doet er niets
tegen. Vorig jaar, omstreeks deze
tijd. hadden we toch wel zon één a
twee kamers per week". (Een
geluk bij een ongeluk misschien
dat niemand meer wordt inge
schreven. Anders ben je wellicht
je goede geld ook nog kwijt.)
Als reden voor instorting wijst hij
aan: de huurwet, maar ook de
veranderde mentaliteit van stu
denten. "Studenten zijn er niet
leuker op geworden", zo luidt zijn
verhaal. "Men schopt overal te
genaan. En dat vinden de kamer
verhuurders niet leuk. Dat be
grijpt u toch ook wel".
Zijn toekomstverwachting is niet
de vrolijkste: de ellende zal alleen
nog maar groter worden, de
markt zal nog meer in elkaar stor
ten.
Leidse hoogleraar Breimer:
Prof. Brc
LEIDEN - Het is verbazingwek
kend dat iedere patiént momen
teel een standaard dosering ge
neesmiddel krijgt, vindt de Leid
se hoogleraar prof. dr. Breimer.
Met bepaalde stoffen wil men nu
gaan aangeven hoe groot de dose
ring voor bepaalde personen
moet zijn.
Prof. Breimer verwacht dat dit leidt
tot een beter gebruik van ge
neesmiddelen, omdat de patient
dan op maat kan worden be
diend.
Aan de Leidse universiteit wordt
tot maandag een internationaal
symposium gehouden over de
bewuste stoffen (antipyrine en
aminopyrine) waarmee het vol
gens de ruim vijftig deelnemende
wetenschappers mogelijk is de
dosering van geneesmiddelen in
de toekomst meer op de indivi
duele patiënt toe te spitsen.
Nu wordt meestal aan iedereen
evenveel geneesmiddel genees
middel voorgeschreven, terwijl
bekend is, dat van mens tot mens
een sterk uiteenlopende dosering
nodig is om hetzelfde effect te be
reiken.
Hoeveel geneesmiddel een patiënt
nodig heeft, is onder andere af
hankelijk van de snelheid waar
mee een geneesmiddel in de lever
chemisch wordt omgezet. Deze
snelheid is sterk individueel be
paald. De grote verschillen die
hierbij optreden, hebben in de
eerste plaats een erfelijke oor
zaak.
Verder zijn factoren als leeftijd, ge
slacht, leverziekte, roken en
drinken van betekenis voor de
snelheid van deze omzettingen.
De geschikte dosering kan van
patient tot patiënt i
Schuldvraag
Vraag en aanbod zijn nu zo ver uit
elkaar gegroeid. Alleen een struc
turele aanpak van het probleem
kan nog uitkomst bieden, vindt
de heer Huben. "Er is niet tijdig
op de behoefte van de jongeren
ingespeeld. Ook nu worden er
nog veel te veel huizen voor ge
zinnen gebouwd. Een echte op
lossing voor het probleem kan
alleen maar het bouwen van ka
mers zijn of het verbouwen van
geschikte panden. Gemeente en
overheid moeten daar veel meer
voor doen".
"De situatie is niet bepaald zon
nig", vertellen de Leidse gemeen-
tevoorlichters. Ieder jaar om
streeks deze tijd worden zij wel
opgebeld door studenten die me
nen dat de gemeente Leiden uit
komst kan bieden. Helaas, dat is
niet het geval.
Om met de gemeentevoorlichter
Leo Meijer te spreken: "De ge
meente probeert natuurlijk wel
indirect de problemen op te los
sen door bijvoorbeeld bouw
plannen uit te voeren. Voor direc
te zaken heb je echter de stichtin
gen".
De afdeling gemeentevoorlichting
verwacht in en na de introductie-
tijd wel een hausse. "We zullen zo
duidelijk mogelijk proberen uit
te leggen hoe de zaken ervoor
staan. Dat wij ook niet zoveel
kunnen doen", aldus Leo Meijer.
SASKIA STOELING A
WIM BRANDS
LEIDEN - Ruim 500 aan
komende studenten die
een kamer zoeken hebben
zich al ingeschreven bij de
Stichting Leidse Studen
tenhuisvesting (SLS). De
stichting verwacht dat er
vóór september nog zon
1000 zullen bijkomen. Te
zamen met de 2150 oude
rejaars die al op een lijst
staan moeten er dus 3650
kamerzoekenden de ko
mende tijd worden gehol
pen.
Nog minder dan vier kamers
LEIDEN - Het 500-jarig bestaan
van het Groot Sionshofje wordt
volgende week zaterdag gevierd.
Genodigden kunnen tevens de
gerestaureerde huisjes bewonde
ren, zo deelt het bestuur van de
Stichting Hofjes Diaconie van de
Hervormde Gemeente te Leiden
Zoals bekend werd anderhalfjaar
geleden begonnen met de restau
ratie van vijftien huisjes. Begin
juli van dit jaar werd de opknap
beurt beëindigd. De bewoners,
die zolang in andere hofjes waren
ondergebracht, konden weer te
rugkomen.
Volgens een woordvoerder van de
stichting is de restauratie volgens
plan verlopen. "Juli was ook de
streefdatum", vertelt hij.
"Bouwkundig gezien is het een
geslaagde operatie".
Wat de financiën betreft weet hij te
melden dat er meer problemen
waren. Zo gaan de huren bijvoor
beeld fors omhoog. "De mensen
betaalden zo'n vijftig gulden
huur, nu moeten ze ongeveer
vierhonderd gulden betalen".
"Je moet dat wel in de juiste pro
porties zien", gaat hij verder. "Er
is namelijk veel ten goede veran
derd en dat moet toch worden
verrekend. En bovendien durf ik
zondermeer te stellen dat onze
huur de laagste is van alle gere
noveerde hofjes in Leiden".
Uitvinder
Het idee van de Leidse wethou
der Bordewijk om bejaarde
woningbezitters met een be
scheiden inkomen een deel
van hun eigen huis te laten
"opeten" heeft de afgelopen
week nogal wat stof doen op
waaien. Zozeer dat de wet
houder zelf zich nogal verrast
toont over alle belangstelling.
De telefoon heeft de afgelopen
week flink gerinkeld op het
Leidse stadhuis. Allemaal
mensen die wel eens precies
wilde weten hoe Leiden dat
nou deed: het verstrekken van
leningen aan huiseigenaren
zonder dat die daarvoor rente
en aflossing hoeven te betalen.
Het idee van de Leidse wethou
der haalde ook de landelijke
pers. Zelfs in de Telegraaf
werd Bordewijk gepresen
teerd als "de uitvinder" van
de nieuwe kredietvorm.
Voorlopig kunnen echter al
leen Leidenaren gebruik ma
ken van de nieuwe regeling.
Maar het is duidelijk gewor
den dat de vondst van Borde
wijk grote kans maakt op na
volging in andere plaatsen.
Het gemeentebestuur van Den
Haag heeft belangstelling ge
toond en de Nederlandse Ver
eniging voor Volkskredietwe-
zen(waarbij 46 gemeentelijke
kredietbanken zijn aangeslo
ten) zal het idee verder bestu
deren
Het zal desalniettemin nog wel
even duren voordat bejaar
den elders ook geholpen kun
nen worden omdat andere
gemeentebesturen voorlopig
de kat nog uit de boom kijken.
Uitvinder Bordewijk is ervan
overtuigd dat het hier gaat
om een rendabele zaak. De
tijd zal dat leren. Dat het gaal
om een "vergeten groep" van
kredielbehoevendèn bewijzen
inmiddels de vele telefoontjes
naar het Leidse stadhuis en
naar de gemeentelijke kre
dietbank.
Buitenkansje
"Betaalt u 72% procent belas
ting over de top van uw inko
men en hebben uw in Leiden
studerende kinderen nog al
tijd geen passende woonruim
te. Heeft u er dan wel eens over
gedacht om een pand in de
Leidse Academiewijk te ko
pen en uw kinderen een riant
onderdak te bieden terwijl de
fiscus 72% van de kosten voor
z'n rekening neemt?"
Nooit over gedacht? Dat is he
lemaal zo gek niet want over 1
zoiets bedenk je blijkbaar al
leen maar als je een abonne
ment hebt op het blad "Arts en
Auto", een tweewekelijks
epistel i>an de Nederlandse
Vereniging van Artsenauto-
mobilisten. Bovenstaande
tekst prijkte in een adverten
tie in genoemd blad waarin
"Het Hollantsche Huys" het
geheel gerestaureerdeen al
geruime tijd leegstaande,
pand Lokhorststraat 25 in
Leiden te koop aanbiedt.
Koopsom 375.000 gulden. Een
produkt van Hans van Brus
sel Renovatie BV.
Een buitenkansje dus voor de
duizenden studerenden die
staan ingeschreven bij de
Stichting Studenten Huisves
ting. De financiële last be
draagt jaarlijks weliswaar
40.000 gulden, maar de rente
is fiscaal aftrekbaaraldus
Hans van Brussel. Als dat
over de hoogste schijf van uw
inkomen gebeurt heeft u een
voordeel van 72% zodat uw
netto lasten 11200 gulden per
jaar bedragen. Dit bedrag
gedeelte door het aantal be
woners (4) levert een maand-
huur op van slechts 233 gul
den per maand.
Zo zie je maar: Hans van Brus
sel kent zijn pappenheimers,
want. zo gaat de advertentie
verder: "Voor een gering be
drag wonen uw kinderen
riant, op stand, en op loopaf
stand van alle universitaire
en societaire aktiviteiten"
Kortom: de woningnood ver
dwijnt als sneeuw voor de zon.
Het enige watje nodig hebt is
een rijke pa.
Stadsvernieuwing
Leiden doet het heel goed op het
gebied van de stadvemieu-
wing.Dat is de teneur van een
artikel dat Evert Hasselaar,
professioneel adviseur in de
Leidse wijk Groenoord, heeft
geschreven in Berichten over
stadsvernieuwingeen uitga
ve van het ministerie van
volkshuisvesting en ruimte
lijke ordening.
Op jubeltoon beschrijft de
Goudse expert zijn tijd als be
geleider van het buurtcomité.
(Hij hielp met het opstellen
van een verbeteringsplan.)
Niets dan lof: de mensen wa
ren actief, de ambtenaren
luisterden goed toe. en de
drempel van het stadsbouw-
huis werd ook nog "ver
laagd". Kortom: de mensen
wisten na verloop van tijd de
weg te vinden.
Gelukkig maakt Hasselaar ook
nog een aantal kritische kant
tekeningen. Zo benadrukt hij
het feit dat de gemeente Lei
den over het algemeen geno
men de plannen veel te snel
wil maken. Door dat rappe
tempo ontstaan problemen:
de tijd ontbreekt om de hele
buurt bij de plannen te be
trekken en het buurtcomité
raakt overbelast.
"Maar", vervolgt Hasselaar,
"de buurt heeft hier wel van
geleerd. Men past ervoor om
weer dezelfde overhaaste
kermis op te zetten. De buurt
eist nu bijvoorbeeld voldoen
de tijd om een bestemmings
plan op te stellen".
We zullen zien.
Opbreken
De CD A-gemeenteraadsleden
Van Dee en Van Zijp hebben
het college van burgemeester
en wethouders onlangs vra
gen gesteld over de vele recon-
slructiewerkzaamheden die
in de Leidse binnenstad wor
den uitgevoerd. Het college
heeft er ruim de tijd voor ge
nomen om die vragen te
beantwoorden. Wat wilde de
CD A-tweetal ook weer welen
Even het geheugen opfrissen.
Van Zijp en Van Dee vroegen
zich af of het centrum momen
teel niet teveel wordt belast en
vroegen het gemeentebestuur
of de verschillende recon
structiewerkzaamheden die
in de binnenstad worden uit
gevoerd wel zoveel mogelijk
op elkaar worden afgestemd.
Vragen naar de bekende weg
dus.
Het college antwoorde onlangs
met een volmondig ja. Met de
politie, brandweer en NZH
wordt regelmatig overleg ge
pleegd over de uit te voeren
werkzaamheden. Er is zelfs
een enkele keer buiten de
normale werktijden doorge
werkt om de stagnerende
werkzaamheden aan de
Hooigracht vlotter te doen
verlopen.
Op de vraag of het college het
met de stelling eens is dat de
Leidse binnenstad wordt ge
meden vanwege de grote ver
keersproblemen waardoor
onherstelbare schade wordt
aangericht aan het econo
misch klimaat antwoorden B
en W: "Naar onze mening ont
staat juist steeds meer begrip
voor de uitvoering van diver
se werken in de binnenstad en
voor het daaruit
voortvloeiende tijdelijke on
gemak".
Ook het antwoord op deze vraag
was van een te verwachten
vanzelfsprekendheid zodat je
je kunt afvragen wat de vra
genstellers eigenlijk met hun
vragen beoogd hebben. Veel
meer dan het bezighouden
van ambtenaren en het creë
ren van een schot voor open
doel had het niet om het lijf.
J btt^TlXbtUstiatamuS^m^STuw inkon>
tiden studerende klMoa hebben nog luf.
geen passende woonruimte? Hei jrheei
lT-]1 WjÉHUuWr IV ecrtsuurtCTtk monument Ukhorctstrui 25
t WBlUfflp ie Leiden bk<h misschien de oplossing.
Hm
