Bezoekersgeld,
parkeergeld,
slagboomgeld
en sta-geld...
Dr. Kief: 'Zelfhypnose kan mensen leren slapen'
f
Kampeerder in Nederland hoeft
niet naar naturistenkamp om
zich uitgekleed te voelen...
PAGINA 16
EXTRA
DONDERDAG 17 JULI 1980
HAARLEM - Bezoekersgeld, parkeergeld, slag
boomgeld, sta-geld. Greep uit het woordenboek van
de Nederlandse kampeerder. Hij is op zoek naar de
vrijheid van het buitenleven en moet er fors voor
betalen. De kampbeheerder is een recreatie-exploi
tant geworden, die geen vierkante centimeter van
zijn terrein onbenut laat.
Nederland telt 3,5 miljoen kampeerders. Een gemengd gezelschap.
Mensen met lichtgewicht materiaal die het liefst in een .jungle-
kamp zitten. Bejaarden in houten vakantiehuisjes. Stadsbewo
ners die hun saneringswijk ontvluchten door aanschaf van een
sta-caravan.
Die 3.5 miljoen hebben één ding gemeen: de beschikbare ruimte.
En die is zo gering, dat er veel meer vraag is dan aanbod. Dus
worden er steeds weer nieuwe heffingen uitgevonden. Als kam
peerder in Nederland hoefje niet naar een naturistenkamp om je
uitgekleed te voelen.
Een voorbeeld: Amsterdammer R. Kuijper kocht kortgeleden een
toer-caravan. Hij is bewoner van een bovenhuis en wil er weieens
uit. de vrije natuur in. Zonder veel moeite vond hij een vaste
standplaats op een camping te Egmond aan Zee. Een plaats
waarvoor hij maar liefst 1100 gulden per halfjaar moet betalen.
„Inderdaad een beetje duur", vindt hijzelf ook.
Op dezelfde camping staan lange rijen sta-caravans die bijna 2000
gulden per jaar moeten opbrengen. De bewoners van deze knus
se optrekjes kunnen er in de wintermaanden (van oktober tot en
met maart) geen gebruik van maken.
„De kampeerder in ons land is volledig rechteloos", zegt Haarlem
mer A. G. M. Smits. „In sommige gevallen leidt dat tot grove
uitbuiting".
Smits is oprichter en voorzitter van de Landelijke Federatie Kam-
peerdersgroeperingen (LFK), een club die opkomt voor de be
langen van kampeerders.
De Haarlemse theoloog spreekt uit ervaring als hij het heeft over
rechteloosheid. Hij werd zelf van een camping in Brabant ver
wijderd toen hij daar probeerde een vereniging van kampeerders
op te richten. Smits: „Als kampeerder heb je geen huurbescher-
ming. Meestal is er helemaal geen contract of anders een contract
van hoogstens één jaar. Ben je kritisch of kom je op voor je
rechten, dan hoefje het volgende jaar niet meer terug te ko- Geüniformeerde mannen bij de ingang van een camping. Bezoekersgeld is op vrijwel alle campings verplicht, sommiqenvraqen ook
Huurbescherming is een van de
grote idealen van de Federa
tie Kampeerdersgroeperin-
gen. Ze wil dit recht graag op
genomen zien in de Kam-
peerwet die, naar verwach
ting, dit najaar in de Kamer
behandeld zal worden.
Smits: „Het probleem in de'
huidige situatie is dat de
mensen bang zijn. Doods
bang. Ze weten dat ze ervan
afgegooid kunnen worden.
We hebben als federatie een
aantal processen gevoerd,
maar de meeste hebben we
verloren. Met huurbescher
ming staan we juridisch ster
ker. Dan kun je naar de kan
tonrechter stappen".
Sommige campinghouders
stellen vreemde eisen aan
hun klanten. Zo komt het
voor dat kampeerders ver
plicht worden hun bood
schappen te doen in de
kampwinkel. Een winkel
waar de prijzen meestal aan
zienlijk hoger zijn. Koopt de
kampeerder ergens anders,
dan raakt hij zijn plaats
kwijt.
„Ik herinner me iemand die met
zijn auto een kratje pils ging
kopen in de stad", vertelt
Smits. „Hij mocht met zijn
auto dat kampeerterrein niet
op en moest dus lopen met
het kratje in zijn hand. De ei
genaar zag hem en ging er op
af. Hij moest en zou bier ko
pen in de kampwinkel. Daar
was hetzelfde kratje pils vier
gulden duurder. Maar die
man dèèd het, om zijn plaats
te behouden".
Verplicht kopen in kampwin
kels is een exces dat niet ge
regeld voorkomt. Maar er zijn
mensen die bijna niet anders
kunnen. Bejaarden bijvoor
beeld die niet over een auto
beschikken om naar dorp -of
stad te rijden.
Daarom maar eens de proef op
de som genomen en onder
zocht of de kampwinkel in
derdaad zoveel duurder is.
Het bewijs wordt onomstote
lijk geleverd na twee keer
boodschappen doen, een keer
in een Simon de Wit-super-
markt en een keer in de su
permarkt op het terrein van
camping Bakkum. De winkel
op het kampeerterrein blijkt
gemiddeld zo'n tien procent
duurder. Een paar voorbeel
den: koffiemelk kost in de
kampwinkel f 1,95; buiten het
kamp fl,80. Rijst is maar
liefst 34 cent duurder (f 1,49
op de camping), koffie is acht
cent duurder, een afwasmid-
del kost twee dubbeltjes
meer, mayonaise 15 cent.
Kampeerders zelf erkennen grif
dat kampwinkels duurder
zijn, maar doen er niet kri
tisch over. Een bewoner van
Camping Bakkum: „Natuur
lijk zijn de prijzen hoger. Die
man moet pacht beta
len!".
Rust, ruimte en sfeer zijn vaak
de verkoopargumenten van
kampeerbedrijven, maar wie
een camping benadert, krijgt
het gevoel alsof hij op weg is
naar een gevaarlijk militair
object. Rood-wit geblokte
slagbomen, prikkeldraad,
borden met aanwijzingen. Op
PWN-terrein Bakkum word
je bovendien aangehouden
door geüniformeerde man
nen die naar je toegangsbe
wijs vragen. In twee automa
ten bij de ingang kun je voor
f 1,25 een toegangskaartje
kopen.
Dat bezoekersgeld is een van de
verschijnselen waartegen de
Landelijke Federatie Kam-
peerdersgroeperingen actie
voert.
Voorzitter Smits: „Het is één
van die dingen waarvan juist
bejaarden het slachtoffer
worden. Vereenzaming, om
dat zo'n bezoekersgeld toch
een drempel is. De bedragen
die gevraagd worden, varië
ren van een tot vijf gulden.
Als een gezin met kinderen
oma en opa op de camping wil
bezoeken, kan dat nog heel
wat kosten".
Het bezoekersgeld is inmiddels
op vrijwel alle campings in
gevoerd. Dat is nog niet het
geval met een andere heffing,
slagboomgeld, waar de LFK
ook tegen protesteert.
Smits: „Vroeger had zo'n cam
pinghouder iemand bij de
poort staan, maar die mensen
worden langzamerhand ver
vangen door een geautomati
seerde slagboom. Zo'n ding
gaat omhoog als je een kaart
in een gleuf steekt. Die kaart
kost inkoop misschien een
tientje. Maar sommige kam
peerbedrijven vragen er een
„statiegeld" voor dat ligt tus
sen de 25 gulden en 100 gul
den. Op die manier krijgen ze
een renteloos voorschot dat
duizenden guldens kan be
dragen".
Sta-geld, bezoekersgeld en
slagboomgeld behoren nog
tot de min of meer reguliere
tarieven. Sommige kampbe
heerders gebruiken minder
orthodoxe methoden om hun
inkomen op te schroeven. Zo
was er een campinghouder te
Heiloo die ook parkeergeld
berekende bij mensen zonder
auto. Toen een tv-ploeg hier
over een reportage wilde ma
ken, werd deze onder bedrei
ging met een mes van het ter
rein gestuurd.
Een brief in LFK-blad „De
Kampeerder" onthult weer
een andere werkwijze. „Ik
weet wel dat kampeerders
weinig rechten hebben", al
dus deze brief. „Maar is het
normaal dat de ondernemer
op de camping waar ik sta mij
drie keer per jaar van de ene
naar de andere plaats sleept.
Elke keer heeft hij een ander
smoesje. Ik ben weduwe en ik
kan niet zo goed van mij af
praten. Het ergste is dat ik
steeds weer voor dat versle
pen moet betalen. Ten eerste
35 gulden sleepkosten en dan
nog eens 150 gulden aansluit
kosten. Dit is me in één jaar
dus driemaal gebeurd en
heeft me in totaal 550 gulden
gekost".
De LFK probeert deze wantoe
standen te bestrijden door
aan te moedigen dat kam
peerders per camping een
vereniging oprichten die hun
belangen behartigt. Cam
pingbazen reageren soms ui
terst agressief op de komst
van zo'n vereniging. Citaat uit
een brief: „De luifel en de
goot van de caravan werden
vernield. De elektrische kabel
werd herhaalde malen uit het
contact getrokken waardoor
alles in de ijskast bedierf. Een
disco werd anoniem afge
zegd, zodat ze niet kwamen.
Een brief van de Kamer van
Koophandel en een brief van
een zustervereniging kwa
men nooit in ons bezit. Ze wa
ren geadresseerd aan de cam
ping. Dit is slechts een kleine
bloemlezing van wat u te
wachten staat als u een ver
eniging opricht".
Volgens de heer Smits zijn
bangmakerij, intimidatie en
pesterij schering en inslag als
kampeerders opkomen voor
hun rechten.
„Veel campingbeheerders zijn
idealistisch begonnen. Ze de
den een heleboel klussen sa
men met hun gasten. Lang
zamerhand bleken die bedrij
ven erg winstgevend. Het
werden zakelijke onderne
mingen. Maar de benadering
van de mensen bleef patriar
chaal: zo'n sfeertje van „vader
weet wel wat goed voor jullie
Ongeveer duizend Nederlandse
kampeerbedrijven zijn aan
gesloten bij de Recron (re
creatie-ondernemers in Ne
derland), een overkoepelende
belangenorganisatie. „Wij
hanteren een standaard-con
tract", vertelt de heer F. J. de
Zee, algemeen secretaris van
de Recron. „Daarmee probe
ren we dé consument een re
delijke bescherming te bie
den. De ondernemer kan echt
niet lukraak doen wat-ie wil.
We hebben er de huurbe
scherming in geregeld en
bieden kampeerders de mo
gelijkheid van vergoeding bij
opzegging". De heer Smits
van de kampeerdersfederatie
is niet negatief over het Re-
cron-contract, maar beklem
toont dat 2000 ondernemers
daar lak aan kunnen hebben,
omdat ze niet bij de organisa
tie zijn aangesloten.
De heer De Zee: „als je zegt dat
er 3000 bedrijven zijn, dan re
ken je ook de hele kleine be
drijfjes mee, kamperen bij de
boer".
Grootste oorzaak van alle
problemen is zonder twijfel
de schaarste. Een tekort dat
op sommige campings leidt
tot koppelverkoop. „Als je bij
mij een plaatsje wilt, moet je
een caravan van me kopen".
Zo'n caravan is dan wel een
paar duizend gulden duurder
dan normaal. Een ander geval
van de schaarste is dat het
trekken van camping naar
camping bijna onmogelijk
begint te woraen in Neder
land. Een telefonische enquê
te onder een aantal Noord
hollandse kampeerbedrijven
leert dat ze bijna alle weieens
trekkers moeten doorsturen
in het hoogseizoen. Reactie
bij een Zandvoortse camping:
„Op zaterdag en in de bouw
vak kan ik wel een mannetje
bij de poort zetten om mensen
weg te sturen".
De kampeerders zijn ondertus
sen vast van plan te blijven
genieten. Een paar meter tuin
tussen caravans of zomer
huisjes is tenslotte meer dan
waarover de meeste mensen
in de grote steden beschik
ken. In Bakkum kost het
douchen een kwartje. „Als je
je van tevoren inzeept, heb je
heel behoorlijk de tijd om je te
wassen", zegt een oudere
kampeerder tevreden.
DEN HAAG - ,£>e oorzaken van
slaapstoornissen zijn bijna al
tijd psychisch. Dat zijn span
ningen, zorgenverkeerde eet
gewoonten of een onregelmatig
leven. Als dat wordt bestreden
met slaapmiddelen raken de
mensen geconditioneerd. Met
als gevolg elke morgen een ka
ter. een duf gevoel en moeite om
op gang te komen. De idee dat
men zonder tabletje de slaap
niet kan vatten werkt versla
vend. Zo kan een overmatig
misbruik ontstaan, dat scha
delijke werkingen ver
toont
Dr. Herman Kief is fanatiek in
zijn oorlog tegen de uitwassen
van de farmaceutische indus
trie. Deze 37 jarige Amster
damse psychiater maakte een
vuist in zijn strijd tegen de
slaapmiddelen. Hij deed da'
door het samenstellen van een
boek plus geluidscassette onder
de titel „Leren slapen".
Daarin is een methode vervat om
via oefeningen en zonder mid
delen in slaap te raken. Het is
een vorm van zelfhypnose.
.Niets bijzonders of geheim
zinnigs" .aldus KiefMet is een
natuurlijke fase tussen waken
en slapen". De auteur is docent
bij de vereniging voor Hypno
therapie. waar hij artsen, psy
chiaters en psychologen opleidt
in het beoefenen van hypnose-
technieken. Zijn specialiteit is
de zelfhypnose, waarvan hij op
de tape van „Leren slapen" ge
bruik maakt. In zijn praktijk is
voor hem komen vast te staan
dat vrijwel iedereen met behulp
van deze techniek dromenland
kan bereiken.
Mypnose is de laatste twintig
jaar in de medische wereld
weer enorm toegenomen", zegt
hij. Jk heb een hele lijst van
kwalen, die met behulp van
hypnose zijn te verhelpen. Ik
ben van plan het ook toe te pas
sen op zware patiënten, die lij
den aan paranoia en schizofre
nie. Het onderzoek in hoeverre
het daar helpt is nog gaande. Ik
krijg in mijn praktijk bijvoor
beeld ook wel topsporters, die
net dat beetje zelfvertrouwen
missen om de top te halen. Die
krijgen ook een bandje voor
zelfhypnose mee. Dat bandje
wordt natuurlijk helemaal op
de man of vrouw afgestemd.
Het enige nadeel van de ge
luidsband van Meren slapen"
is dat het vrij algemeen moest
zijn. Je kunt dat niet voor ie
dereen individueel ma
ken".
£)e eerste kant van het bandje is
zo ontworpen dat er door mid
del van slimme suggesties ge
bruik gemaakt wordt van na
tuurlijke hulpbronnen van een
mens om te relaxen. Dat betreft
twee slaapoefeningen. Bij de
slaapinstructie op kant twee
heb ik gebruik gemaakt van een
hele geraffineerde techniek uit
Amerika. Daar wordt gebruik
gemaakt van indirecte sugges
tie. Dus niet onmiddellijk
waarneembaar, maar daar
door heel effectief
Deze methode om zelf te leren sla
pen past precies in het streven
van Kief om de hypnosethera-
pie uit de sfeer van de mystiek
en de showbusiness te halen.
Met is in feite slechts een vorm
van vervoering, waarbij een
mens een verhoogd bewustzijn
en concentratie heeft. Vrijwel
ieder mens heeft hei vermogen
om in een hypnotische trance te
gaan. Als je een goed boek „in
een adem" uitleest of je laat
meevoeren door een goed con
cert ben je ook in een trancedus
onder hypnose.
Het is ook een misverstand te
denken dat de gehypnotiseerde
in een soort bewusteloosheid
verkeert. Men realiseert zich
niet dat de hypnose is inge
gaan. Een hypnotiseur kan ook
nooit zo'n wilskracht ontwik
kelen dat hij zou kunnen aan
zetten tot antisociaal gedrag.
Het onderbewuste beschermt
een mens altijd. Iemand onder
hypnose kan bijvoorbeeld best
liegen. Er is ook geen sprake
van symptoomverschuiving bij
de patiënt. Al deze nonsens is te
danken aan de slechte naam
die showfiguren er aan hebben
gehecht".
Kief meent ook dat intelligente
mensen gemakkelijker te hyp
notiseren zijn. ,Zij hebben over
het algemeen wat meer fanta
sie. In feite kan iedereen hypno
tiseren, hoewel er een zeker ta
lent is vereist. Je hebt slechte en
goede zangers en tekenaars.
Dat geldt ook voor hypnoti
seur,i. Het is ook wel gebeurd
dat mensen elkaar onbewust
hypnotiseren. Een adviseur
van de vroegere president
Johnson heeft heel wat ellende
in Vietnam aangericht omdat
hij via zijn suggestieve manier
van praten een hypnotiserende
invloed op hem uitoefende. Dat
is later aangetoond"
Ieder mens is gevoelig voor sug
gestie, meent de psychiater, an
ders zouden we bijvoorbeeld
geen reclame kennen. Slechts
tien procent is in staat om op
een toneel het slachtoffer te
spelen. Directe hypnose werkt
bij ongeveer 25 procent. Maar
er zijn minstens 25 methoden
om hypnose toe te passen.
Daarvan maakte dr. Kief ge
bruik bij het samenstellen van
de slaapoefeningen.
Jedereen kan daar baat bij vin
den, al was het alleen maar
omdat je er rustiger van
wordt", aldus de medicus. Met
werkt kalmerend omdat' je
overal afstand van neemt. De
meeste mensen ademen slecht.
Ze hyperventileren. Het eerste
gedeelte van de geluidscassette
rekent met die Verschijnselen
af. Het tweede is bestemd om de
mensen hun zorgen te laten ver
geten. Daarbij maak ik gebruik
van hun verdringingsmecha
nisme. Zorgen hebben de heb
belijkheid om steeds weer terug
te keren. Als je de hulpbronnen
die een mens normaliter in zich
heeft, mobiliseert dan verdwij
nen ook die zorgen of ang
sten".
Dr. Kief heeft het voornemen om
op deze ingeslagen weg voort te
gaan. Na Meren slapen" be
reidt hij dergelijke projecten
voor wat betreft „niet roken" en
„vermageren"
Meren slapen" door dr. Herman
Kief; uitgever Romen-Unie
boek; 101 bladzijden met ge
luidscassette van 2 maal 20 mi
nuten, prijs f 32,50).
