"Het gaat prima, heerlijk wandelweer
Veel optimisme op tweede dag van de Vierdaagse
SPORT
H. R. Lan. '"t gaat prima".
G. A. Dekker uit Leiderdorp. Familie Van Brussel.
"In de steek gelaten".
Mevrouw Ouwerkerk uit Lei
derdorp. "Ik loop alleen
Mevrouw Bos. Op
nieuwe leden.
NIJMEGEN/LEIDEN - "Hij is helemaal alleen op de
fiets van Leiden naar Nijmegen gegaan. Hij wil weer
met de vierdaagse meelopen. Hij heeft een ruim
dertig jaar oud tentje meegenomen waar amper één
persoon in past. Hij gaat met al die nattigheid daarin
op een camping in Nijmegen slapen, kunt u daar
niet iets aan doenEen stukje over schrijven,
bedoel ik".
Mevrouw Lommers uit Leiden belde vlak voor het
begin van de Vierdaagse de krant: "Hij gaat op zijn
"André van Duin schoenen", zo noemen wij die
dingen altijd, na vijfentwintig jaar weer meelopen.
U kunt hem herkennen aan zijn grijze baardje. Hij
wil gelijk afvallen".
Op de tweede dag van de Nij
meegse vierdaagse is een
ploeg van deze krant op zoek
gegaan naar deze man op zijn
"André van Duinschoenen".
We hebben hem niet gevon
den.
Wel andere mensen. Mensen die
soms waren getooid in de
meest vreemde kledij. Ook de
kleurenkombinaties zorgden
vaak voor verrassingen. Het
blijkt wel dat het niet de
mooiste kleren zijn die het
beste zitten.
G. Groenendijk uit Blitters-
wijk. "Nog steeds contact met Lei
den".
Heel Nijmegen staat deze week
weer op zijn kop. Ruim acht
tienduizend mensen uit bin
nen- en buitenland zijn dins
dag aan de start verschenen
voor de 64ste Vierdaagse.
"Nog nooit hebben zich zoveel
wandelaars gemeld voor
deelname aan de vierdaagse",
zegt de Koninklijke Neder
landse Bond voor Lichame
lijke Opvoeding (KNBLO),
die de wandelaars letterlijk en
figuurlijk in goede banen
moet leiden.
Op de tweede dag van het vier
dagen en een nacht durende
spektakel is het 's morgens
rond negen uur niet druk op
het Karei Keizerplein jn Nij
megen, vanwaar al in de hele
vroege uurtjes de eerste deel-
zijn vertrokken.
Een kelner van het Vierdaagse
hoofdkwartier, het gebouw
"De Vereeniging" aan het
plein, wil net op zijn fiets
springen. Peinzend klopt hij
met een hand op een zak van
zijn colbert.
"De fooien zeker?".
"Nee", zei hij, "dat valt tegen. Ik
weet niet hoe het komt, maar
het is van 't jaar slecht; zeker
het weer". Hij stapt moeizaam
op zijn fiets. "Het was van
nacht weer laat, ik ga naar
bed", en rijdt over het Karei
Keizerplein de ochtend in.
Inmiddels zijn de wandelaars al
een paar uur onderweg. De
route van de tweede dag gaat
onder andere richting Niftrik.
In het plaatsje Wijchem lopen
de lopers van verschillende
afstanden een stukje dezelfde
route.
Een prima plaats om met de
Leidsch/Alphens Dagblad
karavaan neer te strijken Een
spandoek wordt uitgehan
gen.
Het hangt er nog maar net als de
hevig kreunende militair W.
Frans uit Leiderdorp tegen de
auto komt leunen. "Ik heb al
jaren naar jullie uitgekeken!
Dit keer loop ik voorde tiende
keer mee. Het gaat slecht. Ik
heb al vijf blaren laten door
prikken en met een ontsmet
tingsmiddel laten behande
len". Hij moet met zijn zware
bepakking nog twee dagen
gaan: veertig kilometer per
dag.
Er zijn opvallend veel Leider
dorpers die zich bij de onze
auto melden. Maar Leider
dorp heeft ook een actieve
wandelvereniging met ruim
tweeduizend leden. Eén van
hen, de heer G. A. Dekker, is
er heel wat beter aan toe dan
landmachtman Trans.
"Ik loop nu voor de veertiende
keer mee. Elk jaar de veertig
kilometer. Alles gaat vandaag
prima. Het is prachtig wan
delweer, soms een beetje te
koud". Gewoonlijk lopen zijn
zonen mee, zegt hij, "maar die
hebben me nu allemaal in de
steek gelaten".
Het echtpaar Van Brussel dat
een speelgoedzaak aan de
Haarlemmerstraat in Leiden
runde, loopt dit keer voor de
derde keer mee. Ze lopen der
tig kilometer per dag. "Heer
Vlak daarna komt de bevesti
ging van de woorden van Ma
zel in de persoon van me
vrouw Ouwerkerk uit Lei
derdorp. "Ik loop alleen. Het
is wel zwaar die veertig kilo
meter. Mijn man loopt de vijf
tig kilometer. Dat is voor mij
teveel van het goed". Samen
met een vrouw uit Hillegom,
die ze tijdens het wandelen
heeft ontmoet, vervolgt ze
haar weg.
Vlak voor we opbreken om ons
met de auto tussen de wan
delaars te begeven, komt de
oprichter van de Wandelkring
Leiden en Omstreken, G.
Groenendijk even gedag zeg
gen. "Ik woon al vier jaar in
Blitterswijk in Limburg,
maar ik houd nog steeds con
tact met Leiden". Hij loopt
voor de dertiende keer mee.
Het gaat prima. "Heel prima".
Tót slot moeten we de groeten
doen van Willy Blansjaar uit
Leiden. Vooral aan de afde
ling kaakchirurgie van het
Acadernsich Ziekenhuis Lei
den. Ze werkt daar. "Zeg
maar dat alles goed gaat,
dag....".
THIJS JANSEN
Wè
Onderweg halen we J. P. Woor-
des uit Alphen aan den Rijn
in. Hij is secretaris van de
Wandelclub Leiden en Om
streken. Voor de 35ste keer
loopt hij mee. "'t Loopt goed",
zegt hij.
Handtekeningen en talrijke
opschriften sieren dit shirt.
■k Er lopen weer heel wat militairen mee. Ondanks de protesten.
Een hoogstandje om de vermoeide voeten wat rust te gunnen.
Ze loopt de Vierdaagse samen
met een Duitse mevrouw.
"Die heb ik ontmoet tijdens
een wandeltocht in het Wie-
nerwald. Ik heb haar meege
nomen naar Nederland". Een
klein pittig vrouwtje zegt ge
dag in het Duits en gaat met
haar Leidse vriendin de der
tig kilometer van die dag
volmaken.
Tegen het middaguur komt een
van de "hoge pieten" pools
hoogte bij de Leidsch/Al
phens Dagblad auto nemen.
Met oen prachtige insigne op
de borst neemt hij het gebeu
ren in ogenschouw. "Loopt u
ook mee", wordt hem ge
vraagd. "Nee" zegt hij. Het
blijkt de heer L. V. Mazel uit
Oegstgeest te zijn.
Een meer dan normale drukte in de door duizenden wandelaars overstroomde Keizer-Karelstad.
lijk wandelweer", zeggen ze
en weg zijn ze.
De Leidenaar H. R. Lan loopt
alweer voor de veertiende
keer mee. "'t Gaat prima.
Geen blaren en geen gedon
der zoals met de paralympics.
Blank en zwart loopt broe
derlijk naast elkaar", zegt hij
en geeft verder aan hoe de we
reld moet worden verbeterd.
De Wandelsportvereniging
Zuid-West in Leiden zit te
springen om nieuwe leden als
we mevrouw Bos uit Leiden
mogen geloven. "Als u dat in
de krant wil zetten", vraagt ze.
Mevrouw Bos loopt voor de
zesde keer mee. "Wilt u niet
weten hoe oud ik ben? Ik ben
66 jaar".
'Ik heb vroeger tweemaal mee
gelopen, daarna zat ik in de
controlecommissie gezeten
en nu ben ik hoofdbestuurs
lid. Het is mijn eerste be
stuursjaar", zegt hij. "Don
derdag is de dag van de waar
heid. Dan worden de zeven
heuvelen genomen". Hij
spreekt vol vuur over het
wandelgebeuren. "Je ziet dat
de wandelsporters vrienden
Even rust: zitten of zo maar wat lopen
