Chef de mission waarschuwt tegen politieke acties 4 Leeuwenhoek "Ik geloof in het gezonde verstand DONDERDAG 17 JULI 1980 EXTRA PAGINA 13 MOSKOU (GPD) - Het hondje, wiens ouders ooit een relatie moeten hebben gehad met het cocker-spaniel-ras, had weinig zin in zijn toch hoogst verantwoordelijke taak. Door zijn grimmig kijkende baas werd hij met zijn neus op de tassen gedrukt, maar daar vrijwel alles wat hij onder ogen kreeg niets te maken had met hasj vond hij het hele gedoe bij de ingang van het olympisch dorp maar een vervelende bezigheid. Hij was niet de enige die min of meer met de pest in zijn lijf in die controleruimte verbleef. Vrijwel alle bezoekers lieten duidelijk merken, dat zij de handelwijze van de veilig heidsagenten maar moeilijk konden waarderen, al zal dat de heren van de grote leger macht ongetwijfeld zijn ont gaan, want verder dan een vlot woordje Russisch reikt hun talenkennis niet. En dan wordt het moeilijk om je on genoegen kenbaar te ma ken. De ogenschijnlijk nonchalante manier, waarop de argeloze olympische bezoeker de eer ste dagen in Moskou door de veiligheidsagenten is behan deld lijkt een facade voor de toenemende grimmigheid waarmee nu al de inspecties worden uitgevoerd. Een voorlopig hoogtepunt in die toenemende agressie is het olympisch dorp. waar el ke bezoeker, of het nu een gast is, een official of een deelnemer, figuurlijk ge sproken tot op het hemd toe wordt uitgekleed. Elk pakje wordt nageplozen, elke tas wordt tot de laatste veilig heidsspeld leeggehaald en de heren maakten het zelfs zo bont dat een collega, die toe vallig een fototoestel bij zich had eerst een foto moest ma ken, alvorens zij er echt van overtuigd waren dat het echt Het zal voor de eerste Neder landse deelnemers, die begin deze week in Moskou arri veerden dan ook echt wél evep wennen worden, want het olympisch dorp heeft veel weg van de Bijlmer-bajes, waar ook aan ontspanning is gedacht, maar waar de veilig heidsmaatregelen eveneens dermate streng zijn dat je nauwelijks énige bewegings vrijheid hebt. En die heb je in het olympisch dorp evemin. Zeker niet de gasten en de persvertegenwoordigers die slechts binnen de internatio nale zone hun werk mogen doen, maar daar al spoedig ervaren dat zij als ongewenste vreemdelingen worden be schouwd, want een kopje kof fie op een van de gezellig ogende terrassen is er voor buitenstaanders niet bij. Wie het in zijn argeloze hersens haalt om ook eens een kijkje te gaan nemen in het dorp zelf krijgt onmiddellijk te maken met een legertje veiligheidsa genten, die niemand tot de terreinen, waarop de achttien flats van de deelnemers zijn geprojecteerd, toelaten. Het „njet" blijkt niet van de lucht en verder converseren is een nutteloze bezigheid, want de talenkennis van de Rus blijkt in elk stadsdeel of olympisch gebouw beperkt tot zijn eigen dialect. De soepelheid, die je elders in de stad bij een van de vele duizenden veiligheidsa genten nog wel eens tegen komt zul je in het olympisch dorp niet bespeuren, want neen is neen en daarmee bas ta, waarbij sommige officials zich als de grond te heet onder de voeten wordt, zich ook nog durven te verschuilen achter het IOC, dat al deze maatre gelen zou hebben uitge dacht. Lord Killanin mag dan bij zijn aankomst in Moskou een be roep hebben gedaan op de persmensen om deze Spelen in elk geval zo objectief mo gelijk te benaderen, als de omstandigheden zo blijven zullen er vermoedelijk maar weinigen aan zijn verzoek ge volg kunnen geven, want in een politiestaat lijkt elke ob jectieve benadering voor een vrij man een hopeloze zaak. Van de buitenkant oogt het olympisch dorp echter bij zonder aantrekkelijk. De achttien flats staan gegroe peerd in zes blokken van drie. waartussen frisse groenzones zijn aangelegd, die voor een vrolijk beeld zorgen. De deelnemers zal het wat trai ningsaccommodatie en ver maak betreft vermoedelijk aan niets ontbreken. Er zijn discotheken, filmzalen, een bowlinghal, een hoek waar naar hartelust platen kunnen worden gedraaid, een con cert- en filmzaal, kortom zo ongeveer alles, wat je in een stad ook aantreft. Daarnaast zijn er de noodzakelijke sportaccommodaties als een atletiekbaan, een zwembad, gymzalen, volley- en basket balvelden die niet direct be doeld zijn als trainingsobjec ten, maar waar in beperkte mate toch kan worden geoe fend. Killanin: oproep tot objectiviteit Het vervoer naar de wedstrij den za' ook geen problemen opleveren, want tientallen in fleurige groenwitte kleuren opgeschilderde bussen, die kwalitatief gezien in het Wes ten allang de schroothoop zouden hebben bereikt, staan klaar om de kilometers lange afstanden te overbruggen. De excentrieke ligging van het dorp heeft voor- en nadelen. Een nadeel is natuurlijk de in het algemeen vrij lange reis tijd, maar een voordeel is, dat er, zeker 's avonds, een serene rust zal heersen, temeer daar alle vervoer rond het olym pisch dorp is verboden tenzij men over een speciaal pasje beschikt, dat men daar moet zijn. Ook in het dorp is geen verkeer, behalve dan de paar mini- treintjes die je in Nederland op de pretparken aantreft en die hier in het woongedeelte dienst doen om de deelne mers van hot naar her te brengen. Alle aanvoer van fourage of artikelen voor de shops in het centrum ge schiedt ondergronds, zodat dit storende facet geheel is buitengesloten. Kortom, de heren architecten hebben in dit opzicht aan al les gedacht en zoals verwacht is alles ook op tijd klaar. Maar vermoedelijk dragen zij geen verantwoordelijkheid voorde veiligheidsaspecten, die tot in het absurde zijn doorgevoerd. Pierre de Coubertin. de schepper van de moderne Olympische Spelen, zal ver moedelijk nimmer hebben voorzien, dat zijn ideaal onder zoveel militair machtsver toon tot uitdrukking moet worden gebracht. Het lijkt dan ook nauwelijks aan neembaar dat een deelnemer onder deze omstandigheden tot topprestaties kan ko men. KAREL BUCHHOLZ 5 5 DEN HAAG (GPD) - „In Moskou ben ik niet van plan om als een koddebeier achter Nederlandse deelnemers aan te hollen om te voorkomen dat ze aan een of andere politieke demonstratie deel nemen." Dat zegt Bram Leeuwenhoek, chef de mission van de Nederlandse afvaardiging tijdens de Olympi sche Spelen in de Russische hoofdstad. De politieke storm van discussies rond de Neder landse olympische groep heeft Leeuwenhoek zo langzamerhand zichtbaar afgemat „Wij hebben ons door tal van'vergaderingen moeten worstelen met de sport bonden, met politieke groeperin gen en vooral ook met het Comité Olympische Spelen en Mensen rechten". De Nederlandse chef de mission hoopt en bidt nu dat niemand van de 84 olympiërs die hij onder zijn hoede heeft be trokken zal raken bij een politie ke zaak in Moskou: „Ik houd een groot geloof in het gezonde ver stand van Nu de kogel eenmaal door de kerk is en Nederland toch zal deelne men aan de Spelen zou Bram Leeuwenhoek - als het in zijn vermogen ligt - de Oranje-af vaardiging ook het liefst willen afschermen van allerlei politieke zaken. Hij verzet zich dan ook te gen de jongste initiatieven van de Nederlandse afdeling van Am nesty International (de beweging die naleving van de mensenrech ten nastreeft). Deze Nederlandse afdeling verstrekt alle Moskou- gangers informatie over 25 poli tieke gevangenen in de Sowjet- Unie. Bovendien wil Amnesty In ternational Nederland de Oranje atleten badges verstrekken waarop de naam valn een van die gevangenen staat. Bram Leeu wenhoek beseft heel goed dat hij de individuele vrijheid van de Nederlandse sportlieden niet kan aantasten maar hij wil wel kwijt: „Ik vind het moreel niet juist om individuele sportmensen met zo'n politieke daad op te zade- Brief Alle Nederlandse deelnemers heb ben dan ook van de chef de mis sion een brief gekregen waarin ondermeer tegen dit soort poli tieke acties wordt gewaar schuwd. Leeuwenhoek: „Ik wil het nogmaals zeggen: deze regels gelden niet alleen voor Moskou. Ze gelden voor alle Olympische Spelen. Ze golden ook voor Mün- chen en ook voor Montreal". De leider van de Nederlandse af vaardiging doelt hiermee op de bepaling van het IOC dat de Spelen niet misbruikt mogen worden om politieke propaganda te bedrijven. Leeuwenhoek: „En ik blijf het onjuist vinden om de individuele sportlieden te belas ten met een politieke druk zoals het dragen van badges met de naam van een dissident". Overigens is de „waarschuwing te gen politieke acties' slechts een onderdeel van de brief die de Ne derlandse deelnemers van de chef de mission ontvingen. Leeuwenhoek verduidelijkt: „Het is toch vanzelfsprekend dat, we de deelnemers een aantal richtlijnen meegeven. Voor Mos kou gelden nu eenmaal een aan tal andere regels dan bijvoor beeld voor München of Montreal. Daarom heb ik in die brief een aantal algemene regels verwoord zoals bijvoorbeeld over het ne men van foto's in Moskou, waar het wel en waar het niet mag. En natuurlijk ook over het geld: roe bels mogen beslist niet worden meegenomen en in Moskou mo gen de westerse valuta alléén bij officiële banken worden omge wisseld. Verder heb ik ook het een en ander geschreven over het verbod om westerse produkten te verhandelen". Verschil Natuurlijk is er ook voor Bram Leeuwenhoek een duidelijk ver schil tussen Olympische Spelen in bijvoorbeeld Montreal en de Olympiade in Moskou: „Maar als chef de mission kan ik mij van zelfsprekend niet uitlaten over speculatieve vragen. Ik kan nu nog geen antwoord geven op vra gen: wat doen we als dit of dat gebeurt. Zo heeft Nederland met een groot aantal andere Westeu- ropese landen laten weten niet aan de openings- en sluitingsce remonie te zullen deelnemen. Dat betekent concreet dat een Ne derlandse deelnemer de Neder landse vlag niet bij de openings ceremonie in het stadion zal dra gen en dat wij wensen dat pie- mand die vlag zal dragen. In de rij van deelnemende landen zal de aanwezigheid van Nederland dus alleen ai te lezen zijn van een bord waarop NOC (Nederlands Olym pisch Comité) zal staan. Ook an dere Westeuropese landen staan erop dat op hun borden bij de openingsceremonie uitsluitend de naam van het nationaal olym pische comité staat vermeld. En verder willen we ook niet dat - mocht een Nederlander goud winnen - ons volkslied gespeeld wordt. We willen bij de huldiging dan uitsluitend de olympische hymne horen. Maar in dit sta dium kan ik natuurlijk geen ant woord geven op de vraag wat wij zullen doen als de Russen toch de Nederlandse vlag zullen binnen dragen of als toch het Nederland se volkslied wordt gespeeld. Het is niet alleen provocerend maar ook kinderachtig om nu reeds op dergelijke hypothetische vragen in te gaan", aldus Leeuwen hoek. De Nederlandse chef de mission ziet zijn missie naar Moskou be- Z' Leeuwenhoek: "lk ga niet als een koddebeier achter de sportmensen paald niet als een plezierreisje (,ja. voor mij mag het ook al 4 augustus zijn,'), maar al is er dui delijk sprake van enige tegenzin, toch wil hij zich niet aan deze>op- dracht onttrekken: „Ik heb deze job aanvaard en zal proberen al les zo goed mogelijk tot het einde te begeleiden". Leeuwenhoek betreurt het ernstig dat hij zich niet weet gesteund door het mi nisterie van buitenlandse zaken want zoals bekend mag de derde secretaris van de Nederlandse ambassade in Moskou, mr. Pieter Jan Wolthers, niet langer als olympisch attaché optreden. Beroep Leeuwenhoek: „Wij hebben tever geefs gezocht naar een vervanger voor de heer Wolthers. Zo hebben we een beroep gedaan op officiële vertegenwoordigers van andere Westeuropese landen in Moskou. Ook hebben we een beroep ge daan op verschillende Nederlan ders die al geruime tijd in Mos kou werkzaam zijn. Maar nie mand wenste ons tenslotte de helpende hand toe te steken, om dat niemand de Nederlandse re gering in de wielen wilde rijden". Daarom is jhr. R. C. W. von Bose, de directeur van het NOC. al drie weken voor het begin van de Spelen naar Moskou afgereisd. Hij was dan ook de eerste Neder lander die zich in het olympische dorp vestigde. Leeuwenhoek: „Hij is in feite nu onze attache". De Nederlandse chef de i voegt er nog aan toe: „Wij nemen ook een eigen tolk mee, Wouter van der Ber uit Amstelveen die ook de Nederlandse hockeyers destijds naar Rusland vergezel de. We kunnen natuurlijk ook be schikken over officiële tolken van het organisatiecomité maar als dat nodig mocht zijn, willen eker i dato >rden en de woorden van de- Rus goed vertaald worden, zonder dat er iets weggelaten wordt". Bram Leeuwenhoek die ter voor bereiding al tweemaal in Moskou was, prijst zich wel gelukkig dat hij nu in het olympisch dorp kan verblijven: „Ik geloof dat het le ven in het olympisch dorp dui delijk zal verschillen van het le ven in een hotel in Moskou", voorspelt hij. En Leeuwenhoek vertelt: „Vooral elsje als individu op pad bent. is het leven in een hotel in de Russische hoofdstad niet altijd even aangenaam. Ie dere dag weer is het dan de vraag of je terecht kunt in een restau rant. Het is ons wel overkomen dat we uit het restaurant van ons hotel moesten verdwijnen, om dat er een grote groep toeristen binnen kwam. En als je even te laat was voor de lunch lagen er alleen nog maar een paar blaadjes sla. En ik heb het ook meege maakt dat er bij het ontbijt een stormloop was op een schaal met eieren die werd binnengebracht. Als individuele bezoeker moetje voortdurend met roebels wappe ren om de obers voor je in bewe ging te krijgen. Daarom zal het leven op dat punt in het olym pisch dorp aangenamer zijn. Ik geloof zelfs dat de verbonden heid met vertegenwoordigers van andere landen groter zal zijn omdat je allemaal in hetzelfde schuitje zit". Rompslomp Leeuwenhoek weet ook uit erva ring dat de bureaucratische rompslomp in Moskou veel gro ter zal zijn dan bijvoorbeeld in de voorgaande Olympische steden Montreal en Munchen. „Wij hebben tal van formulieren moe ten invullen om bepaalde appara tuur in Moskou te krijgen zoals medische en para-medische ap paratuur. kantooruitrusting en zelfs voor een koffiemachientje." Toch verwacht Leeuwenhoek dat het voor de sportlieden in Mos kou wel zal meevallen: „Wij heb ben in de voorbereiding natuur lijk soms moeten improviseren door de onzekerheid over het wel of niet gaan. Maar we zijn op tijd klaar gekomen met de organisa tie. Ik vertrouw ook op de moti vatie bij de Nederlandse deelne mers. Natuurlijk zullen onze sportlieden ook alle gelegenheid krijgen om de toeristische attrac ties van Moskou te bezoeken. Vanzelfsprekend mogen ze in alle vrijheid uit het olympisch dorp Moskou ingaan. Ik neb alleen geadviseerd om niet alleen de stad in te gaan maar in groepjes", zegt Leeuwenhoek die ook wel wil toegeven dat Moskou een stad kan zijn die heimwee aanwak kert. JOOP v.d. BERG

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1980 | | pagina 13