Giechelen,
kletsen en
herinneringen
ophalen
achterdeur naar universiteit
de
Steeds meer mensen via
LEZERS SCHRIJVEN
Vragen over
onderwijs
Leidse stadsrubriek
Rustenboreh (3)
Ik wil reageren op de stukjes in uw
blad van de laatste dagen. Ik ben
ook een bewoonster van Rusten
boreh en bovendien secretaris
van de bewonerscommissie.
Verder was ik 42 jaar verpleeg
ster. Ik kan dus wel zeggen dat ik
ervaring heb in menselijke om
gang. Ik zal punt voor punt het
stukje van mevrouw Kerkvliet
beantwoorden.
1. Hoe is het mogelijk dat er één
mens is die denkt dat alleen de
directrice kan beslissen of ie
mand wel of niet terug kan ko
men. Daarover beslist de hele
staf.
2. Wij moeten f2000.- per maand
betalen omdat dat door het rijk is
vastgesteld. De zusters zijn de
hele dag en de hele nacht be
schikbaar voor bewoners die
hulp nodig hebben.
3. U denkt waarschijnlijk aan ver
pleegsters, maar onze zusters zijn
bejaardenverzorgsters. Ze bren
gen niet alleen eten rond maar
helpen ook met bv. aankleden.
Bovendien houden ze de kamers
schoon, geheel of gedeeltelijk al
naar dat de bewoners zelf nog iets
kunnen doen.
4. Ook ouderen kunnen van mo
derne kunst houden.
5. Van eigen behang weet ik niets
af. Ik heb mooi behang. Als u
rond ons gebouw loopt zult uil
kamers zien waar geen lange vi
trage hangt maar korte vallen.
6. Iemand die ziek is of zeer slecht
loopt krijgt van de zusters thee of
koffie op de kamer. De anderen
moeten naar de huiskamer of
lounge komen. Dit om de bewe-
Leidenaar blijft
nog in arrest
LEIDEN/DEN HAAG - Ondanks
het verzoek van raadsman Mr.
Witte om onmiddellijke invrij
heidstelling is de zaak van Leide
naar R. vanmorgen bij de Haagse
rechtbank aangehouden. De zaak
zal nu voorkomen op 24 septem
ber om half drie.
R. werd in april van dit jaar aange
houden op verdenking van vals
heid in geschrifte. Hij was in
dienst bij koppelbaas Van L., die
ook nog vastzit.
Het motief voor de raadsman om R
weer in vrijheid te stellen was dat
R. "niets anders heeft gehad als
een ondergeschikte loonpositie.
Hij is het jongere broertje ge
weest dat ergens bij hing" aldus
Mr Witte.
De Rechtbank - het betrof een zg.
meervoudige kamerzitting met
drie rechters - bleek niet gevoelig
voor de argumenten van de
raadsman.
ging van de bewoners te bevorde
ren en ook de onderlinge com
municatie.
7.Zieken bezoeken hoort bij de taak
van de rector.
8. De regels zijn voor het grootste
deel landelijk vastgesteld. Ande
ren worden vastgesteld door het
Stichtingsbestuur in samenwer
king met de staf. Verder hebben
we hier een zeer actieve bewo-
Na het tweede briefje: natuurlijk is
het vreselijk dat mevrouw Dick-
hoff niet terug kan komen. Maar
Rustenboreh is nu eenmaal geen
verpleegtehuis. Denkt u er wel
eens aan hoe het zou zijn als ze
wel terug was gekomen? Een
mens zonder benen moet door
twee zusters worden geholpen, 's
Avonds en 's nachts zijn hier twee
zusters in huis. Moet zo iemand
dan worden geholpen, dan zijn er
161 mensen in huis zonder hulp.
U hebt als medebewoner wel wat te
zeggen. U hebt een bewoners
commissie. maar de meesten
vergeten dat maar of zijn niet
geïnteresseerd. We hebben de
laatste tijd veel gedaan. Heeft u
klachten, zeg ze ons dan.
Mevr. M.
Sipkes- van Olst
bejaardentehuis
Rustenboreh
Oegstgeest
LEIDEN - Het WD-raadslid Zon-
nevylle heeft burgemeester en
wethouders een aantal vragen
gesteld over de landelijke actie
van de Algemene Bond Onder
wijzend Personeel, vorige
maand. Ook in Leiden werden op
19 juni op openbare scholen ac
ties gevoerd. Zonnevylle wil nu
weten hoeveel leerkrachten er
aan die stakingen hebben deel
genomen en op welke scholen ac
ties zijn gevoerd. Hij stelt vragen
over de voorzieningen die er des
tijds zijn getroffen om de leerlin
gen te begeleiden en het overleg
vooraf met ouders dan wel de ou
dercommissies. Bovendien
vraagt het WD-raadslid zich af
of de leerkrachten die voor de ac
ties afwezig waren het college
daarvan op de hoogte hebben ge
steld.
Tenslotte wil de WD-er weten of
het college met hem van mening
is dat door deze actie schade is
toegebracht aan het openbaar
onderwijs. Zonnevylle vindt dat
de actie niet was gericht op ver
betering van de arbeidsvoor
waarden van het onderwijzend
personeel maar tegen het huidige
kabinet.
SB23ZBI
Vakantie
Kaartjes voor een dagtocht
naar Duinrell morgen, zijn
nog te koop in clubhuis
Morschwijk aan de topaas
laan 19. De dagtocht begint
uur en is bedoeld voor kinde
ren van vier tot en met twaalj
jaar. De kosten bedragen acht
gulden.
Vakantie (2)
In clubhuis 't Spoortje aan de
Bernhardkade kunnen kin
deren morgenochtend weer
een eigen vakantie-pro
gramma samenstellen. Vanaf
twee uur tot vier uur) wordt
er in het clubhuis een film ver-
Duivensport
PV "De Leidse Postduivenclub"
hield een wedvlucht vanuit
Strombeek met 405 duiven. De
uitslag: 1 .en 8. P. Landesber-
gen; 2.J. Rozier, 3..9. en 10. N.
de Groot en zn 4. P. de Haas
5. L. Engek 6. W. Schouten. 7.
L. de Hollander.
Halve eeuw-reünie
van oud-verpleegsters
Smakelijk wordt er bij alles ge
lachen. En... van het ene ver
haal komt het andere. Voor Gé
Myerink is het de leukste tijd
van haar leven geweest. "Ik
droom er nog dikwijls van",
vertelt ze. Uit het vele ja-ge-
knik maak je op dat ze niet de
Trilmachine
gestolen
LEIDEN - Vanuit de Bruggestraat
is in de afgelopen week een tril
machine voor bestratingswerk
zaamheden gestolen. De machine
heeft een waarde van 5000 gul
den. De diefstal werd gisteren
ontdekt.
LEIDEN - Steeds meer mensen die
niet de vereiste opleiding hebben
willen via een "achterdeur", het
zogenaamde colloquium doc-
tum, worden toegelaten tot de
Leidse universiteit. Dit jaar heb
ben al ruim 160 mensen zo n ver
zoek gedaan. Bij de universiteit
verwacht men dat het totale aan
tal rond de 350 zal liggen. Vorig
jaar was dat cijfer 313.
Deze groei is vrij spectaculair te
noemen omdat er in 1976 nog
maar 73 mensen een colloquium
doctum (dat is een soort test of
men geschikt is voor een univer
sitaire studie) deden. Een jaar la
ter waren dat er al 140 en in 1978
waren dat er 159.
Een van de oorzaken is volgens het
hoofd van de dienst Studenten
zaken van de Leidse universiteit
ir. F. Kuiper, "dat mensen met
een HBO-opleiding minder
makkelijk aan het werk raken en
gaan studeren".
Om een colloquium doctum te
kunnen doen moet men aan één
van de volgende voorwaarden
voldoen: ouder zijn dan 25 jaar of
een erkende HBO-opleiding
hebben afgesloten. "Er zijn na
tuurlijk ook HBO-opleidingen
die direct aansluiting geven op
een bepaalde studierichting, die
hoeven natuurlijk geen collo
quium doctum af te leggen".
De eisen voor een "mondeling on
derzoek dat een examen ver
vangt" worden door de facul
teitsraad vastgelegd en door de
universiteitsraad goedgekeurd.
Het hoofd van de afdeling inschrij
ving van de universiteit zegt dat
de universiteit met een collo
quium doctum niet wil werven.
"Het is geen toelatingsexamen.
Het is bedoeld als test om te kij
ken of iemand voldoende ont
wikkeld is om een universitaire
studie te kunnen volgen".
Kuiper zegt de indruk te hebben
dat er mensen zijn die hun tegen
slagen in het leven wijten aan een
geringe opleiding. "Dergelijke
mensen willen wel eens door
middel van een colloquium doc
tum worden toegelaten tot een
universitaire studie. Deze men
sen krijgen echter bij een misluk
te studie vaak weer een tik".
Kuiper zegt dat er binnen de uni
versiteit mede daarom wordt
overwogen meer voorlichting te
gaan geven aan mensen die op
grond van hun leeftijd een collo
quium doctum willen afleggen.
Dit om eventuele teleurstellingen
te voorkomen. Harde cij fers heeft
ir. Kuiper niet, maar "ik heb de
indruk dat die mensen kwets
baarder zijn dan hen die vanaf
een HBO-opleiding doorstomen
naar de universiteit.
Mensen van boven de 25 jaar heb
ben al min of meer een maat
schappelijke carrière achter de
rug. Het valt dan niet mee om
weer aan de studie te gaan".
LEIDEN - Twintig zusters die
tien jaar met elkaar gewerkt
hebben houden het nu al een
halve eeuw vol elkaar één
maal per jaar te ontmoeten.
Gisteren werd hetjubileumop
gepaste wijze gevierd.ivat be
tekende: nog eens extra oude
herinneringen ophalen. In de
periode van 1930 tot 1940 wa
ren ze allen werkzaam in het
Diaconessenhuis aan de Witte
Singel onder leiding van di-
rektrice Louise van der Brink.
De oudste van het gezelschap,
de 81-jarige zuster Han Par-
levliet weet nog precies wat
voor streken ze allemaal uit
haalden. Ondanks die pret
wordt ze er toch door de ande
ren op gewezen dat het ook
héél hard werken was.
Zuster Sjoerd haalt nog even het
doek op. "Elke dag stonden we
om zes uur naast ons bed. Om
half zeven gingen we aan de
slag: po's schoonmaken, dan
volgde het nu nog gebruikelij
ke ritueel: patiënten wassen
en ontbijten klaarmaken. Tot
acht uur 's avonds waren we
druk bezig. En wie pech had
kon om elf uur .weer beginnen
om een vier weken durende
nachtdienst te draaien. De
vrije dagen daarna waren er
slechts twee. Dit alles voor f
50,- salaris in drie maanden
en f 15- vakantiegeld per
jaar. In het jaar dat het di
ploma werd gehaald werd.
kreeg jeer f 50- bij. "En", vult
Dick Verduyn aan, "vergeet
het reisje niet". Wanneer je
examen had gedaan kreeg je
een reisje aangeboden. De
fooien van de patiënten wer
den in een grote bus gestopt en
afhankelijk van dat bedrag
kon je een aantal kilometers
ver komen. Voor de zusters die
lang bleven werd dit elke vijf
jaar herhaald.
in zijn de 'zuster' van tegen
woordig prima opgeleid,
maar juist de echte 'zorg'
baart hen veel zorgen. "We
zagen direkt of iemand goed
in de kussens lag. En longont-
steking-patienten die kweek
ten we op", vertelt Greet
Veerman. "Voor patiënten die
vreselijk ziek waren ruilden
we zelfs onze vrije dag. om ze
maar te blijven verzorgen. Ze
waren eenmaal aan je ge
wend hè?. Tegenwoordig zijn
het allemaal teams. En we de
den heus wel onze mond open
als iets ons niet aanstond".
Han Parlevliet weet zich het
verhaal te herinneren van de
oude dokter Bruine Groene-
veld. "Ja. hij had tegen een
lastige patiënt gezegd, die
weer eens klaagde over een
kussen dat volgens haar niet
goed was opgeschikt, zusters
kunnen niks. Dat heeft hij ge
weten Een jaar lang heeft hij
met ons kussens kunnen op
schikken".
Na al die verhalen komt ook de
werkelijkheid weer boven.
Vier zusters van de club zijn
inmiddels overleden. En twee
konden er wegens ziekte van
daag niet bij zijn. Het goede
van zo'n contact is ook, vol
gens gastvrouw Nel Karstens,
dat ze elkaar opvangen in tij
den van nood". De zusters die
met getrouwd zijn blijven be
slist niet eenzaam achter. We
blijven elkaar trouw. En het
zuster zijn is een beroep dat je
je hele leven meeneemt"ver
telt ze. En weer knikken ze al
lemaal.
wel zeggen hoe je het moet
doenNa een paar keer was ik
natuurlijk ook doorgewin
terd.
Over de verpleging van tegen
woordig zijn ze - zacht uitge
drukt - niet zo te spreken. Over
het technische gedeelte willen
ze het niet hebben, want daar
enige is. Heel erg belangrijk
voor haar is dat er nu een
vooropleiding is gekomen. "Ik
was er één dag. toen ik al
naast een ernstige patiënt
werd gezet. Enige kennis van
zaken had ik niet'Dat had
zuster Dick ook niet toen ze
van de vrouwen naar de
mannenafdeling werd over
geplaatst. En het wassen
moest ook daar gebeuren. De
dames lachen zich wild. Ze
weten al wat er komen gaat.
"Ik stond daar een beetje on
handig te draaien", verteld
Dick 'toen één van de mannen
riep: Meissie, ga water halen
en breng het hier, dan zal ik
Een deel van het gezelschap in 1930
Openbaar
"Waarom wordt het park op de
woestenij tegenover de Meel
fabriek, aan "De Doorbraak"
nog niet aangelegd? Is er
sprake van vertraging?". Een
simpele vraag waarop je van
ambtenaren een simpel ant
woord verwacht. De Wet
Openbaarheid van Bestuur is
immers sinds 1 mei van
kracht; dus wat let ons een
balletje op te gooien bij Plant
soenendienst.
Ambtenaar G. van Plantsoe
nendienst: "Belt u eerst maar
eens met Bureau Voorlich
ting. Volgens mij is het een
zaak waar Stedebouw meer
van kan vertellen".
"Goed", zeggen wij. "dan bellen
we wel even rechtstreeks met
Stedebouw".
"Nee. nee, nee", zegt ambtenaar
G., belt u eerst met Voorlich
ting. Ik check het na of u dat
doet, hoor". Alsof Plantsoe
nendienst niets anders te
doen heeft
Zoals G. ons beveelt bellen wij
met Bureau Voorlichting. "U
moet meneer Piret hebben
van Stedebouw", aldus
Voorlichting.
Wij nemen contact op met Ste
debouw. Piret is er niet.
"Maar probeert u de heer B.
door René van der Velden Jaap Visser
De heer B.: "Hoe het met dat
park op het oude terrein van
het Nederlands Drukkerij
Bedrijf zit? Wel, t
vraag ingediend voor subsi
die bij CRM. We wachten op
de subsidie-toekenning".
Plotseling stopt hij met zijn
verhaal. Zijn chef, ambtenaar
G., hoort wat B. zegt (niets
anders te doen dan
luisteren aan de telefoon?) en
zegt dat hij de journalist
doorverwezen heeft naar
Voorlichting. "Dat is niet
netjes", beschuldigt ambte
naar B. ons. Ook als wij hem
uitleggen, welke moeite wij
reeds hebben gedaan om
antwoord op de simpele vraag
te krijgen, beweert hij plotse
ling dat hij "niets van de zaak
afweet".
Een paar uur later. De héér Piret
zit weer aan zijn bureau op
Stedebouw. "Hoe het zit met
dat stadspark? Tja dat ligt
niet op mijn terrein. Hier op
Stedebouw is bijna iedereen
met vakantie. Ik ben zowat de
laatste der Mohikanen. Maar
Van Stigt is uiterst bereidwillig.
Hij zoekt de gegevens even
voor ons op: "We wachten in
derdaad op subsidietoeken
ning door CRM. Als het goed
is past CRM vier ton bij. Het
ministerie van Ruimtelijke
Ordening moet dan nog zes
ton bijpassen, maar daarop
hoev
iet per
De gemeente legt
zelf nog een bedrag van
928.000 gulden op tafel, uit het
fonds Bovenwijkse Voorzie
ningen. Als we eind '80 met de
aanleg van het stadspark
kunnen beginnen, zijn we dik
tevreden. Het hangt van CRM
af.
Zo'n zes ton voor het stadspark
gaat zitten in het maken van
een stuk walmuur bij de Zijl
singel en het ophogen van de
walkant. Enkele bruggetjes
vergen een bedrag van twee
ton. In het stadspark komt
een basketbalveld en een
speelterrein.
De laatste gegevens ontlenen
we aan het applausblad van
de gemeente, "Het Binnen
stadsblad. Dit blad is open
baar en op verschillende
plaatsen verkrijgbaar
Gelukkig
Kunstenaar Johnathan Brag-
don heeft zijn tekeningen en
aquarellen terug
Wij vertelden vorige week dat
Johnathan zijn map met te
keningen en aquarellen bui
ten had laten staan toen hij
zijn atelier aan de Va rtHtrut
binnenging. Johnathan
merkte te laat dat hij vergeten
was zijn map met kunstwer
ken binnen te zetten. De map
De kunstenaar zag een half jaar
erker
verlo
gaan
i tento
daarmee ook e»
stelling in oktober
Zo ontgoocheld als Johnathan
vorige week was, zo gelukkig
is h11 nu.
Zaterdagmorgen vond hij de
map terug vlakbij zijn atelier
tegen een vuilnishoop. Nog
maar net kon Johnathan zijn
kunstwerken redden Hij had
ent later bü zijn
De
reinigingsdienst was juist be
zig om "het vuil on kooi
teerd in een vuilvernietiger te
