Pardoeza is ideaal pand
Honderd leuk
Je doet er
niets tegen
Kom over vijf jaar
maar eens terug...
BRADERIE NIEUWE RIJN
Leidse stadsrubriek
DONDERDAG 3 JULI 1980
Exploitant-musicus Ted Easton begint maandag
met de verbouwing tot een Leids jazzcafé
LEIDEN - Maandag begint
de verbouwing van het al
bijna een jaar leegstaan
de Pardoeza tot jazzcafé.
Zo mogelijk knipt de be
roemde trompettist Nat
Gonella ("Oh Mona") in
oktober het lint door van
het nieuwe café "New Or
leans, voorheen Pardoe
za".
Vorige week donderdag heeft de
nieuwe exploitant Ted Easton
(47) uit Zoetermeer de zaak rond
gemaakt met de eigenaar van
Pardoeza, de heer Verhoog. Eas
ton huurt Pardoeza voor tien
jaar. Leiden wordt elke vrijdag
avond, zaterdagavond en zon
dagmiddag getracteerd op live
jazzmuziek met gasten uit de he
le wereld.
Het is allemaal begonnen met het
jazzfestival in de Stadsgehoor
zaal in januari. Ted Easton was de
mede-organisator: "We moesten
750 kaartjes verkopen om de zaak
financieel rond te krijgen. We
verkochten er 2100. Allemaal der
tigers en veertigers. Leiden is
helemaal "in" voor jazz-muziek.
Toen is het idee bij me opgeko
men van een jazzcafé in Leiden".
Easton (artiestennaam voor Theo
van Es) las een advertentie in de
krant: "Exploitant voor Pardoeza
gevraagd". "Als het een hoekig
pand was geweest, dan was ik er
nooit ingestapt. Maar dit ronde
gebouw past precies in mijn win
kel. Dit vraagt om iets nostal
gisch. Ideaal".
Easton maakt er geen geheim van
dat hij in zijn eigenlijke baan, di
recteur van de Stadsdoelen in
Delft, zijn "creatieve ei" niet
kwijt kan. "Zoals een ander in het
weekeinde gaat vissen, zo heb ik
mijn muziek".
Dertien jaar geleden begon Easton
zijn eerste jazzcafé in Schevenin-
gen. Twee jaar geleden moest het
gebouw worden afgebroken. Ted
kocht vervolgens het Haagse
pannekoekenhuisje "Kentucky
West" en maakte er het jazzcafé
"New Orleans" van. "Al mijn
publiek uit Scheveningen trok
mee naar Den Haag. Ongelofe
lijk".
„Goddelijk"
Easton heeft nu twee jazzcafés met
de naam "New Orleans". "Twee
jazzcafés geeft me veel meer mo
gelijkheden om ijzersterke jazz
musici in huis te halen. Als ik bij
voorbeeld Buddy Tate uit de
Verenigde Staten haal, dan kan ik
hem bij wijze van spreken don
derdags laten optreden in het
TROS-radioprogramma Sesjun,
vrijdag in mijn café in Den Haag
en zaterdag in Leiden. Of eventu
eel op één avond in Den Haag en
Leiden. Zó kun je proberen er
met een dure gast financieel uit te
springen".
"Ongelofelijk" en "goddelijk" zijn
de woorden waarmee Ted Easton
zijn voorlopige jazzprogramma
aankondigt voor het nieuwe
Leidse jazzcafé. De zangeres Jan
Sutherland In oktober. De
"queen of the washboard" én
"bluesshouter" Beryl Bryden,
eveneens in oktober. Later in het
najaar de altsaxofonist Benny
Waters en gospelzangeres Janis
King. Gasten uit New Orleans
zijn zanger/trompettist Wallace
Davenport ("die zat bij het laatste
tournee van Lionel Hampton")
en de vroegere trombonist van
Louis Armstrong, Vic Dicken
son. Verder: de tenorsaxofonist
Bud Freeman, die ook al bij Louis
Armstrong heeft gespeeld, en de
reeds genoemde tenorsaxofonist
Buddy Tate, die zijn muziekear-
rière begon bij Count Basie.
Eastons eigen jazzband zal veelal
de gasten uit Engeland en Ame
rika begeleiden. Zijn groep be
staat inmiddels twaalf jaar. "Toen
waren het nog allemaal studen
ten. Nu zit ik met een ingenieur,
een psycholoog, een leraar en
noem maar op in de groep. Een
geolied groepje, dat in het week
einde eens lekker wil uitblazen
en niet zo nodig op toernee
moet". Easton zingt en drumt.
Leidenaar Bob Wulffers hanteert
de trompet. Henk van Muyen uit
Leidschendam speelt trombone.
Hagenaar Pim Hogervorst banjo
("goddelijk"), en Jacques King-
ma uit Voorburg bas. Sidney
Pfeffer uit Capelle aan den IJssel
maakt het zestal compleet met
zijn klarinet cn saxophoon.
De zondagmiddag in zijn nieuwe
jazzcafé heeft Easton gereser
veerd voor orkesten, zoals de
Concorde Super Band ("met de
saxofonist Scott Hamilton, die
was maandagavond nog op de
teevee"), de Australische Max
Collie's Rhythm Aces, de Monty
Sunshine Jazzband of de Rod
Mason's Jazzband.
Ja of nee
Moer L
■i.l*
nieuw s-
|ia<i. 1
Ted Easton voor het gebouw Pardoeza dat wordt omgebouwd tot jazz-cajé
namen. "De musici weten dat ik
werk voor ze heb. Voortdurend
ringt de bel op mijn kantoor in
Delft. Dan wordt het een kwestie
van ja of nee zeggen en van een
assistent die naar Schiphol wil
rijden. Geregeld ga ik bovendien
naar jazzfestivals in New York.
Dan zie je daar veertig bekenden.
En ik maar namen opschrijven.
Het jaarprogramma zit zó vol"
De Easton jazzband heeft ook al
vijf keer meegespeeld op het
grootste jazzfestival in de wereld,
het North Sea jazzfestival, dat
LEIDEN - Minister Tuijnman (verkeer en waterstaat) wil niet eerder
dan over vijf jaar overleg plegen over plannen voor de mogelijke
terugkeer van de tram.
In een brief aan het college van B en W zegt de bewindsman dat het
omstreeks 1985 zinvol lijkt om eens na te gaan of een studie naar de
herinvoering van de tram gewenst is.
Daarbij zal dan kunnen worden gesproken over een aantal tracé-varian
ten. Vooralsnog heeft minister Tuijnman geen behoefte aan monde
ling overleg over deze kwestie met het Leidse gemeentebestuur.
volgende week weer in het Haag
se Congresgebouw losbarst met
de ene na de andere klinkende
naam. Over contacten heeft Eas
ton niet te klagen.
Voor het nieuwe jazzcafé "New
Orleans" kan gaan draaien, moet
er nog heel wat gebeuren. Par
doeza is op het moment een "on
gelofelijke" puinhoop. "Alles" is
rot.
De grote bar wordt eruit gesloopt
om plaats te maken voor een
kleine bar. ("Ik ben in de eerste
plaats muziekman en geen hore-
caffer".) De vloer wordt op ver
schillende plekken verhoogd zo
dat het publiek altijd uitzicht kan
hebben op het podium en de
dansvloer, die komen ter hoogte
van de huidige hoofdingang op
de hoek Doezastraat/Boisotkade.
Die hoofdingang vervalt en
wordt een nooduitgang. De deur
aan de zijkant van Pardoeza aan
de Boisotkade wordt de nieuwe
hoofdingang. Daarbij worden de
toiletten, de garderobe en een
platenstalletje geplaatst met de
54 elpees waaraan de Ted Easton
jazzband tot dusver heeft mee
gewerkt. De hele zaak wordt zo
veel mogelijk geluidsdicht ge
maakt. Pluche hoef je er niet te
verwachten. "Dat past niet bij
een jazzcafé. Het gaat in de eerste
plaats om de muziek. We houden
de inrichting gezellig sober".
Bovenverdieping
Met eigenaar Verhoog is afgespro
ken dat hij de bovenverdieping
van het aloude Pardoeza zal op
knappen. De benedenverdieping
- het jazzcafé - is voor rekening
van Easton.
Easton houdt er ernstig rekening
mee dat het jazzcafé na verloop
van tijd uit zijn voegen zal bar
sten: "Er is slechts plaats voor 175
mensen". Die kunnen naar bin
nen voor dezelfde entreeprijs als
in zijn Haagse jazzcafé geldt ze
ven gulden vijftig.
Voor radio-opname voor TROS-
Sesjun, waar Easton al meer dan
tien keer aan meegewerkt heeft,
acht Easton zijn nieuwe zaak ui
termate geschikt. "Dat parkeer-
plaatsje hierzo aan de zijkant,
prima. De NOS-wagen erop, een
kabeltje eruit, en hup we maken
radio".
Easton heeft Leiden ontdekt als
mogelijke jazzstad. Hij raakt er
niet over uitgesproken. Voor het
tweede Leidse jazzfestival in de
Stadsgehoorzaal op zaterdag 17
januari is hij weer van de partij als
mede-organisator. Jazz in vier
zalen tegelijk met onder andere
Chris Barber, de Dutch Swing
Collegeband, Buddy Tate en
George Chisholm.
Easton overweegt ook om volgend
jaar - als het weer weer mooi
wordt - vóór "New Orleans,
voorheen Pardoeza" jazz in de
buitenlucht te brengen.
Met de plannen van Easton zijn de
plannen om Pardoeza te slopen
voor winkels, kantoren en appar
tementen wel heel ver zoekge
raakt. "De gekste dingen gaan
hier gebeuren", verzekert Eas
ton.
Mevrouw Feenstra viert eeuwfeest
ADVERTENTIE
Vanavond opening
18.00 uur - diverse attrakties!
met medewerking van:
Leidsch Dagblad 'n aktieve krant!
door René van der Velden Jaap Visser
Te wapen
De strijd om het behoud van het
Koninklijk Leger- en Wa
penmuseum Generaal Hoefer
duurt voort. In het Stadhuis is
men nog niet gecapituleerd.
Loco-burgemeester Cees
Waal heeft een brief gestuurd
aan de scheidende minister
van defensie. Scholten,
waarin hij de bewindsman
vraagt om een stokje te steken
voor de overplaatsing van het
museum naar Delft.
Zoals bekend is op dit moment
een gedeelte van het Leger
museum ondergebracht in
het voormalige -Pesthuis bij
de Plesmanlaan in Leiden en
een gedeelte in het Delftse
Armamentarium. Het minis
terie wil over enkele jaren het
hele museum in de Prinsen-
stad onderbrengen omdat het
Pesthuis in een zeer bouw
vallige staat verkeert.
In het Leidse stadhuis probeert
men nu te redden wat er te
redden valt. Minister Schol
ten heeft begin april op uit
nodiging van de gemeente
Leiden een kijkje in het Pest
huis genomen.
Waal heeft de minister nu een
brief gestuurd waarin hij stelt
dat het Legermuseum voor
Leiden moet worden behou
den.
Volgens Waal is de restauratie
van het Pesthuis aanzienlijk
goedkoper dan restauratie
van het Armamentarium (vijf
miljoen om achttien miljoen).
Bovendien ligt het Legermu
seum in Leiden in het hart
van de randstad, op een
steenworp afstand van een
spoorwegstation en heeft
Leiden grote bekendheid als
museumstad.
"Het vertrek van het Legermu
seum uit Leiden zal in ernsti
ge mate afbreuk doen aan de
naam van Leiden als mu
seumstad cn ook zullen er on
geveer vijftig arbeidsplaatsen
wegvallen. Een uiterst be
denkelijke zaak", aldus Waal
r De Scheve le
in zijn brief die hij eindigt met
de opmerking dat "wij gaarne
bereid zijn om ons standpunt
ter zake mondeling nader toe
te lichten".
Een gesprek tussen Waal en
Scholten zit er waarschijnlijk
aardig
enko
'i'tje
bun
Uitgezakt
De vaderlandse leeuw leunt
weer op de Leidse sleutels.
Met de grootste voorzichtig
heid is dit stenen gevaarte
bovenop de toegangspoort
het Burchtcomplex geta-
complex nadert z'n voltooi
ing. Ook in de opknapbeurt
van de fraaie toegangspoort
zit schot. Volgens aannemer
Du Prie is de poort keurig
netjes "uitgezakt gerestau
reerd".
Uitgezakt?
"Jazeker. De poort is in de loop
der eeuwen naar links wegge
zakt en dat moesten we van
monumentenzorg zo laten",
aldus Du Prie. "We hebben er
alleen voor gezorgd dat de
poort niet verder kon zak
ken".
De leeuw, die tijdelijk in de be
drijfsruimte van Du Prie asiel
had gekregen, staat dus weer
scheef op de poort, 't Is maar
dat u het weet als u uit een van
de kroegjes uit de omgeving
komt stappen.
Moet dat?
Gemeentevoorlichter Wim Is-
sendonck en löco-burge-
meester Cees Waal moesten
gisterochtend hun beste Ita-
groep gemeenteraadsleden
en vertegenwoordigers van
woningbouwverenigingen
uit de omgeving van Milaan
uit te leggen hoe in Leiden de
stadsvernieuwing wordt aan
gepakt.
Met stijgende verbazing wan
delden de ongeveer 35 Italia
nen door het Morskwartier,
Haagwegkwartier en het He-
rengracht-Zijlsingelgebied.
het grootste stadsvernieu
wingsproject in Nederland.
Glazen deuren, dat vonden de
Milanezen maar heel vreemd,
want dan kun je toch zomaar
bij iemand anders binnen
dringenOok c
aalkeu
bü i
■rbaas
vatie
keld.
stauratie van het Burcht-
at alles nog steeds
Vrolijk gezelschap uit Italië.
met dubbele muren". Ook de
"stukadores" schijnen in Ita
lië nog een zeer belangrijke
rol b(j de renovatie spelen
In het Morskwartier hebben de
Italianen nog wat gesprekjes
gevoerd met bewoners van
gerenoveerde woningen. Dat
leverde aardige tafereeltjes
op. Zo verscheen bij een van
do willekeurige huizen waar
op de bel werd gedrukt een
stofdoek,
deuropen
"Moet dat"
jewapend m
o de gerenoN
klonk het.
om d'r dan maar even in. ah
rde b< id naar netjes houdt"
taarop de hele familie naai
LEIDEN - Honderd wordt ze mor
gen. En nog steeds is Grietje
Feenstra-Hasselbach. die in het
bejaardentehuis "Rijn en Vliet"
woont, zeer kras. "Televisiekij
ken doe ik nog geregeld en Ik kan
ook nog lezen", zegt ze. "En u
moet vooral opschrijven dat ik
een bewogen leven achter de rug
heb. Dat mijn pad niet over rozen
ging". Voor de feestelijke gele
genheid is haar kleindochter
overgekomen uit Zuid-Afrika
"Binnenvestgracht. Langegracht.
HerenstraatVrij precies somt
de bijna honderjange een aantal
straten op waarin ze heeft ge
woond. "Dat ik op de Binnen
vestgracht heb gewoond kan ik
me haast niet meer herinneren
Maar wat wilt u: daar ben ik gebo
ren en dat is al zo lang geleden".
De beste herinneringen bewaart
mevrouw Feenstra-Hasselbach
echter aan het Rapenburg. Om
streeks 1920 verhuisde ze naar die
straat. "Om in mijn onderhoud te
voorzien had ik daar een pension.
Ik moest wel. Mijn man was ge
storven en ik moest toch voor m'n
dochtertje zorgen".
Studenten
Beneden het pension was een
danszaal Gerege'.* werden
daar danslessen gegeven. Ze ver
huurde kamers aan studenten en
wetenschappers "Nietalleenaan
studenten hoor. Daar word je niet
veel rijker van En je moet oppas
sen, want anders ga je nog naar de
bliksem ook".
Ze had een hekel aan mensen die
dag en nacht leefden. Die had ze
dus ook liever niet in huis. Wel
praat ze nog steeds met veel ple
zier over de buitenlandse geleer
den, die ze in huis had. "Die stu
deerden en werkten hier. Meestal
verstond ik die mensen niet zo
goed. We lachten dan wat. Ge
bruld hebben we".
Heimwee
Fe.
Eenmaal vertrok n
stra-Hasselbach uit Leiden. In
1950 ging ze naar Zuid-Afrika.
waar haar kleindochter nog
steeds woont. Het was de bedoe
ling dat zij daar zou blijven, maar
na een tweejarig verblijf hield ze
het voor gezien. "Ik kreeg heim
wee", is het bondige antwoord.
Snel verhuisde ze weer naar Lei
den Terug naar het Rapenburg.
Achttien jaar geleden kreeg ze een
kamer in het nieuwe beiaarden-
tehuis "Rijn en Vliet". Ik zat hier
al voordat de boel officieel was
geopend", zegt ze. "Of ik het hier
naar m'n zin heb" Zeker Ik vind
het alleen vervelend dat alle goeie
televisie-stukken zo laat worden
uitgezonden. Daar kan ik niet
meer naar kijken. Te laat. Ik zou
de hele dag liggen slapen. En dat
kan natuurlijk niet".
"Of ik het leuk vind dat ik honderd
word? Eigenlijk niet. Maarjc doet
er niets tegen. Mijn kleindochter
egt ook al dat ze een dagje ouder
>rdt"
rer gelegenheid van haar v€
dag mocht mevrouw Feei
Hasselbach «en feestmen
menstellcn. "En dat is", ze
natuurlijk het leukste va
hele dao"
□aa
