Bisschoppensynode
nodig over oecumene
Die loopfiets
is moorddadig"
Verlaten wespennest onder beddespiraal
door
Sjak
Jansen
MEVROUW
SIMONS
WIST
NIET
WAT ZE
ZAG
Twintig jaar R.K. secretariaat
voor eenheid der christenen
Lezers schrijven
Schillebeeckx
WOENSDAG 18 JUNI 1980
VARIA
PAGINA 21
Waddinxvener ontwerpt „een mirakels best ding
Er gaat geen doordeweekse dag voorbij, of ik ben in
de stad en regio wel op zoek naar mensen en dingen
voor deze rubriek Tips en wensen voor 'Publiek kunt
u s middags tussen één en twee uur aan mij kwijt. tel.
071-3 44941. toestel 215 Schrijven mag natuurlijk
ook
Waddinxvener
P. van Helden
opzn
loopfiets:
Het gaat
twee keer
zo snel als
lopen,
maar het
geweldig
want dan
blijf ik
binnen
natuurlijk.
„Een mirakels best
ding", noemt de 83-ja-
rige P. van Helden de
loopfiets, waarmee hij
zich sinds kort glunde
rend door de straten
van Waddinxveen be
geeft. Hij is enorm in
zijn sas met zijn uitvin
ding want nu durft hij
weer aan het verkeer
deel te nemen en komt
hij nog eens ergens.
Tot voor kort was dat niet ge
val. „Want", zegt de krasse
Waddinxvener, „fietsen durf
ik niet meer. En auto- en mo
torrijden mag ik niet meer
omdat m'n ogen te slecht
zijn. Van lopen word ik snel
„Op een gegeven moment ben
ik dus aan het prakkizeren
geslagen. En vorig jaar tijdens
de vakantie wist ik het op
eens. D'r was, in het pension
waar ik zat, een groep mensen
uit Krommenie. En zes van
hen zaten in een invalidewa
gen".
Oude fiets
„Op een dag zag ik dat zo n
vrouw zogezegd haar zelf
vooruit liep. Voetje voor
voetje ging ze met haar kar
retje vooruit. Toen dacht ik:
'Dat moet ik ook kunnen'.
Gelukkig had ik nog een oude
fiets en eenmaal thuis ben ik
meteen aan de slag gegaan".
Hij haalde de trappers, de ket
ting en de tandwielen van de
fiets en zette het zadel een
stuk lager, zodat hij nu, al zit
tende, met z'n benen gemak
kelijk bij de grond kan ko-
„Het gaat twee keer zo snel als
lopen", zegt Van Helden en
thousiast. „En ik word er niet
moe van. Het is moorddadig
joh. Heerlijk, ik kan overal
komen. Maar het moet niet
geweldig waaien, want dan
blijf ik binnen natuurlijk".
„Wat de mensen er van vinden?
Die vinden het prachtig. Die
leven hartstikke mee", aldus
de Waddinxvener die voor
zijn pensionering jarenlang
deel uitmaakte van de Rot
terdamse bereden politie.
Mevrouw Simons op het logeerbed
met het wespennest dat ze daar
aan het spiraal ontwaarde.
Het lijkt wel een torentje
Mevrouw M. Simons-
Leget uit de Mors-
straat te Leiden wist
van de week niet wat
ze zag, toen ze de lo
geerkamer in orde
maakte. Ze was bezig
het bed op te schudden,
tilde de matras op om
er schone lakens op te
leggen, en zag toen
plotseling een soort
bijenkorf aan het spi
raal zitten.
Wat zullen we nu weer beleven,
dacht ze. Maar al gauw werd
het haar duidelijk. Ze bevond
zich immers op het kamertje
waar ze een jaar lang niet
meer was geweest, omdat ze
de afgelopen zomer veel last
had gehad van wespen. Die
huisden op dat kamertje. Se
dert de dag dat ze daar achter
kwam, heeft ze de deur van de
logeerkamer angstvallig op
slot gehouden.
Dat was op advies van een im
ker. Die zei: 'Gewoon op slot
houden dat kamertje, dan
gaan die wespen vanzelf wel
weg'. Zo gezegd, zo gedaan
dus.
En nu dus opeens dat korfje,
waarin één dode wesp zat.
„Het lijkt wel een torentje",
zegt mevrouw Simons. „Het
is hartstikke bros".
Inmiddels hebben enkele Leid-
se biologen onder leiding van
dr. M. Jacobs het korfje on
derzocht. Ze zijn tot de slot
som gekomen dat het hier een
wespennest betreft. Om pre
cies te zijn een nest van de
vespa germamca, de meest
voorkomende wesp in ons
land.
Zo n nest doet één seizoen
dienst en wordt dan verlaten.
De werksters sterven en de
koningin overwintert. Het
nest van mevrouw Simons is
naar verhouding nogal klein.
In de regel is zo n nest twee
maal zo groot. De onderzoe
kers schatten dat aan dit nest
vier weken is gewerkt.
DEN HAAG (ANP) - Deze
maand is het twintig jaar
geleden, dat paus Johan
nes 23 tegelijk met de 11
commissie, die het twee
de Vaticaanse concilie
moesten voorbereiden.
De ere-doctoraten die prof. Schil
lebeeckx regelmatig ten deel
vallen, getuigen van een werelds
oordeel. Een moreel oordeel gaat
echter hun bevoegdheid te bo
ven. Maar waar dit nog uitblijft
leert men al de vruchten van de
zeer geleerde stellingen van de
professor kennen, zoals: het niet
meer aannemen dat God zich met
de wereld bemoeit, en dat de
mensen zo zelfstandig en mondig
zijn, dat zij doen wat zij willen en
Gods geboden naast zich neer
leggen. Om deze redenen gaven
priesters en kloosterlingen hun
celibaat op, ontbonden gehuw
den hun huwelijk en ging zelfs de
jeugd geen verbintenis meer aan.
Dit alles meenden zij zou een in
breuk betekenen op hun vrijheid.
Met deze doorbraak toonden de
geschriften van de professor hoe
hij de mens totaal anders ziet dan
God wil. Want zo sprak op bevel
van God de profeet Samuël tegen
David: Ik heb u alles gegeven,
welvaart, grondgebied, gezond
heid. onderlinge hulp en nog hebt
gij gezondigd door mijn geboden
te overtreden. En David bleef
niets anders over dan zijn zonden
te bekennen en Zich te bekeren.
H. Rutges
Laan van Eik en Duinen 195,
Den Haag.
ook het secretariaat voor
de eenheid der Christe
nen oprichtte. Met de lei
ding belastte de paus de
Duitse Jezuiet Bea, die
zijn sporen had verdiend
op het terrein van het bij
belonderzoek. Kardinaal
toen nog Mgr. Wille-
brands werd secretaris.
Negen jaar later volgde
kardinaal Willebrands
zijn chef op als president
van het secretariaat.
De twintigste verjaardag van zijn
secretariaat is voor kardinaal
Willebrands aanleiding om in een
artikel voor Katholieke persbu
reaus in West-Europa een over
zicht te geven van hetgeen sinds
de oprichting op oecumenisch
terrein is gebeurd en bereikt. Hij
merkt echter tegelijkertijd op,
dat er nog veel water naar de zee
moet stromen voordat het doel
van het secretariaat, het herstel
der christelijke eenheid, bereikt
"De één zaait, maar een ander zal
oogsten", aldus kardinaal Wille
brands.
Voor het secretariaat voor de een
heid tot stand kwam, was oecu
mene in de r.k. kerk nog tamelijk
onbekend gebied. Alleen onder
theologen was een duidelijke
belangstelling groeiende. Het se
cretariaat moest dan ook, zo
schrijft kardinaal Willebrands
zijn weg banen in een nieuw land.
Het moest nieuwe wegen vinden,
waarlangs de R.K.-Kerk in haar
totaliteit op veilige wijze de oe
cumenische beweging kon wor
den binnen geleid. Op het terrein
der oecumene liep de R.K.-Kerk
namelijk flink achter. In de re
formatorische kerken en in de or
thodoxie was men toen al veel
verder, vooral sedert de oprich
ting van de Wereldraad van Ker
ken in 1948.
Vruchtbaar
Het tweede Vaticaanse concilie gaf
het jonge secretariaat voor de
eenheid alle kans zich waar te
maken. Kardinaal Willebrands
spreekt in dit verband van een
"hoogst omvangrijke activiteit".
Het secretariaat deed alle voor
werk voor de latere concilie-do
cumenten over de oecumene,
over de godsdienstvrijheid, en
over de betrekkingen met de niet-
christenen. Daarnaast werkte het
secretariaat mee aan de constitu
tie over de openbaring. Tenslotte
was het secretariaat de gastheer
van de talrijke protestantse en or
thodoxe waarnemers bij het con
cilie. In die jaren werden diepe en
vruchtbare contacten gelegd
over de hele wereld.
Het secretariaat had zijn eigen dy
namiek gekregen, aldus kardi
naal Willebrands. Dit werd in
1966 door paus Paulus 6 gehono
reerd met de definitieve bevesti
ging van het secretariaat "als
duidelijk teken van de onherroe
pelijke wil der kerk om zich in
volle breedte en doelgericht te
geven aan de opdracht van de
heer tot christelijke eenheid".
Verrassing
In de vijftien jaar sedert het tweede
Vaticaanse concilie heeft het se
cretariaat zeer veel oecumeni
sche initiatieven ontplooid, of
schoon die niet meer het \|erras-
singselement van het concilie
hadden. Het was voornamelijk
studieus spit- en graafwerk. Kar
dinaal Willebrands wijst onder
Kardinaal Willebrands: de een zaait, de ander oogst
meer op de voorbereiding en uit
voering van de officiële dialogen
met de protestantse en orthodoxe
kerken en haar internationale or
ganisaties zoals de Wereldraad
van Kerken, de Anglikaanse ge
meenschap, de Lutherse wereld
bond en de Hervormde wereld
bond. De officiële dialoog met de
orthodoxe kerken is deze maand
op het eiland Patmos begonnen.
De theologische dialoog met de
Anglikaanse gemeenschap heeft
al belangrijke overeenkomsten
opgeleverd, ofschoon zij nog niet
door de kerkleidingen zijn be
krachtigd.
Over de toekomst van het secreta
riaat laat kardinaal Willebrands
zich voorzichtig uit. Hij zegt te
hopen, dat het zijn opdracht
trouw blijft. Voorlopig is er nog
genoeg werk aan de winkel. Maar
hij merkt erbij op, dat het nog
jonge secretariaat zijn methoden
steeds aan een kritisch onder
zoek zal moeten onderwerpen.
Het secretariaat is - zo besluit hij -
niet alleen een duidelijk symbool
van het wakker geschudde gewe
ten der R.K.-Kerk en van de on
gebroken hoop op eenheid, maar
ook het wondetekcn van het lij
den der kerk en van de verbroken
eenheid.
Hervormde Wereldbond -
Een commissie, bestaande uit
vertegenwoordigers van het
Vaticaanse secretariaat voor
de eenheid en van de Her
vormde Wereldbond, heeft
besloten aan de leiding der
respectieve kerken te advise
ren, dat aan een nieuwe fase
in de dialoog wordt begon-
De commissie kwam eind mei
in Rome bijeen voor een eva
luatie van de gesprekken, die
in de periode tussen 1970 en
1977 gevoerd zijn. Het rapport
hierover is tot dusver niet ge
publiceerd. Wel werd in een
communique meegedeeld,
dat het gesprek tussen Rome
en reformatie meer mogelijk
heden heeft, maar dat tegelij
kertijd de problemen ook
toegenomen zjjn. Het com
munique vermeldde niet
welke die grotere mogelijk
heden en problemen zijn.
Zuid-Afrika - Het Engelsta
lige dagblad „Windhoek Ob
server" in Windhoek heeft de
Zuidafrikaanse regering er
van beschuldigd, dat zij een
moordcommando heeft op
gericht. Dit commando, be
staande uit veertig blanken
en vijftig negers, zou tot op
dracht hebben vooraan
staande zwarte leiders gewel-
dadig uit te schakelen voor
dat in Namibië de onder VN-
controle staande verkiezin
gen worden gehouden.
Reactie
In een korte reactie op twintig jaar
secrètariaat voor de eenheid zegt
drs. H. J. van Hout, secretaris van
de St. Willibrord Vereniging, dat
de afgelopen twintig jaar inder
daad een vruchtbare periode is
geweest van dialoog tussen de
R.K.-kcrk en de andere kerken.
In deze tijd is zeer veel aan over
eenstemming gewonnen. Hij zegt
het thans dan ook een belangrijke
taak voor de R.K.-kerk te vinden,
dat zij de gevonden theologische
overeenstemming met de Angli-
kanen, de Lutheranen en de Her
vormde Wereldbond ook kerke
lijk aanvaardt.
Hiervoor ziet hij echter nog geen
aanwijzingen, wel voor een be
leid, dat alle vraagstukken terug
plaatst in het mysterie der kerk
en de sacramentaliteit der kerk.
Vandaar dat het gesprek met de
orthodoxie en de anglikaanse
gemeenschap meer nadruk heeft
dan de dialoog met de kerken der
reformatie, waarmee de oecume
ne in Nederland vooral te maken
heeft.
Dialoog
Hij bepleit ook met de kerken van
de reformatie een dialoog op voet
van gelijkheid. In het gesprek
met de reformatie constateert hij
aan de kant van de R.K.-kerk een
meerderwaardigheidsgevoel.
Het zou volgens drs. Van Hout
wenselijk zijn dat ook de kerken
van de reformatie als zusterker
ken zouden worden aangespro
ken zoals ten aanzien van de or
thodoxe kerken gebeurt.
De secretaris van de St. Willibrord
Vereniging stelt zich dan ook
achter de suggestie, die dr. A.
Houtepen op de laatste jaarver
gadering van de vereniging ge
daan heeft, namelijk dat een al
gemene bisschoppensynode zou
worden bijeengeroepen over de
oecumene. Via deze synode zou
een nieuw mandaat voor het se
cretariaat voor de eenheid kun
nen worden geformuleerd. Het
secretariaat zou daardoor in staat
worden gesteld om zijn doelstel
lingen nauwkeurig te omschrij
ven en stap voor stap te verwe
zenlijken.
Het lijkt er nu op. aldus drs. Van
Hout, dat niet de eenheid maar
het gesprek het doel der oecume
nische inspanningen wordt. "De
lange weg wordt doel", zegt Van
Hout.
Volgens Windhoek Observer
staan op de doodslijst de na
men van Vijf pastores, van
vier regeringsleden uit de
noordelijke districten van
Namibië en van zeventien
vooraanstaande zakenmen
sen. Met name worden op de
lijst genoemd de minister van
economische zaken Van
Ovamboland, Frans Iindon-
go, minister Rudolf Ngondo
van de Kavango-regering en
dominee Edmund Kandume
van de baptistenkerk.
Geruchten over het moord
commando, dat zou opereren
onder de naam „Koevoet" of
„één weg", doen reeds langer
de ronde. Vorig jaar berichtte
het in Oniipa verschijnende
blad „Omukwetu" van de
Ovambo-Kavango kerk reeds
herhaalde malen over het
moordcommando.
Collecte - De aktie van het
Werelddiaconaat van de Ge
reformeerde kerk onder het
motto „Geld moet rollen"
heeft voorlopig een bedrag
van 13.500 opgebracht.
Bijbelweek - De nationale
bijbelweek zal volgend jaar
voor de derde keer worden
gehouden. Dit keer is als
thema gekozen „steek je
licht op - met elkaar". Hier
mee wil niet alleen aangege
ven zijn, dat het thema 'licht'
in deze week centraal staat,
maar ook de bedoeling, dat
mensen zich samen zullen
buigen over de bijbel.
De raad voor contact en over
leg betreffende de bijbel
(Rcob), die de nationale bij
belweek organiseert, deelt
dit mee in brieven aan kerke
lijke organisaties en plaatse
lijke geloofsgemeenschap
pen. De bijbelweek richt zich
met name tot degenen, die
wel een bijbel in huis heb
ben, maar er toch niet goed
weg mee weten, of er niet toe
komen de bijbel ook te ge
bruiken. Dit jaar wordt de
bijbelweek niet, zoals tot nu
toe, in het najaar gehouden,
maar in januari: „er is ge
streefd naar een vaste plaats
in het kerkelijk jaarpro
gramma". aldus de Rcob, en
„dit tijdstip geeft een ruime
aanloopperiode om de bij
belweek in de plaatselijke
gemeenten en parochies
goed te kunnen voorberei
den".
