"Zonder ons heb
je een dubbele
werkloosheid
"Loonstrookje nutteloos v odje
faen kijf*
ten
.^DSXQG~
Gedeputeerde Borgman
opent maandag twee
"Leidse" fietspaden
ZATERDAG 14 JUNI 1980
Belasting belaagt oud-koppelbaaswerknemer Henk den Heyer:
LEIDEN - De kater komt zoals
gewoonlijk pas later. Het
beest zorgt dat een gezin bijna
knettergek wordt. Het spook
van dwangbevelen, deur
waarders en lege kamers laat
zich niet zomaar verjagen.
Het verhaal van een ex-werk
nemer van een koppelbaas
komt er brokkelig en onsa
menhangend uit. Er zit nog
geen slot aan de story. Het be
gin is er wel: de dag dat die
vermaledijde blauwe enve
loppe van de Belasting in zijn
brievenbus plofte. De conclu
sie is er ook: De naweeën van
een kortstondige periode
zullen vermoedelijk lang in
grijpen op zijn gezinsbudget.
De aanleiding ontbreekt
evenmin: Of Henk den Heyer
(33) maar even de loonbelas
ting en premies wil betalen
die zijn ex-werkgever, kop
pelbaas De R., "vergeten"
was af te dragen. De sociale
premies had hij eveneens in
eigen zak gestoken. Ambte
naren zijn ambtenaren. Zeg
nou zelf, als die koppelbaas
onvindbaar is moet de werk
nemer maar betalen. Het geld
moet toch érgens vandaan
komen?
Bewijzen
Jazeker, zegt de belastingin
specteur. Dat er loonstrook-
jes zijn daar heb ik niks mee te
maken. De belasting is niet
afgedragen. En bewijs maar
dat het tegenovergestelde
waar is.
Ja, zegt het ministerie van fi
nanciën. We zijn bezig om de
wetgeving hierover te veran
deren zodat de koppelbaas in
een dergelijk geval de ver
antwoordelijke man is. Maar
nu is dat nog niet zo. Als de
werknemer niet kan aanto
nen dat er belasting is betaald
kan hij een naheffingsaanslag
krijgen. Loonstrookjes? Die
vormen administratief geen
bewijs. Vakantiebonnen?
Kun je op de zwarte markt
hebben gekocht.
Ja, zegt ook de Federatie Hout
en Bouwbonden. Als werk-
némersbond vindt zij dat de
mensen maar beter hadden
moeten weten. Per slot van
rekening wisten ze met wat
voor soort baas ze in zee gin
gen. Wat vergoelijkenden
nee, eigenlijk is de werkne
mer niet verantwoordelijk
vinden ze. Maar zo luidt de
wet.
Néé, zegt Den Heyer (en met
hem een nog onbekend aantal
werknemers die ook een aan
slag van duizelingwekkende
hoogte in de bus kregen). El
ke maand ontving ik keurig
mijn loon, compleet met
loonstrookjes. Er was voor
wantrouwen geen aanleiding.
Hoe weet ik dat die zoveel
vertrouwen wekkende
strookjes niet meer voorstel
len dan nutteloze vodjes pa
pier?
Kille cijfers
De kille fiscale cijfers: 6400 gul
den inkomstenbelasting en
3150 gulden premies gooiden
alle zekerheden op een hoop.
Geruïneerd voelt Den Heyer
zich nu; met geen mogelijk
heid zegt hij kans te zien het
financiële puin te kunnen
ruimen dat de koppelbaas in
acht maanden voor hem heeft
gecreëerd.
Cynisch detail: Den Heyer
wordt verweten destijds niet
geïnformeerd te hebben of
zijn baas inderdaad belasting
voor hem afdroeg. Had hij dat
wèl gedaan dan was hij onver
richter zake naar huis ge
stuurd. Bij de Belastingen
geven ze nu eenmaal geen in
lichtingen. Zelfs niet over je
eigen "dossier". Bij het So
ciaal Bouwfonds - Den Heyer
belde daar wel naar toe - kun
nen ze die informatie pas na
drie maanden nagaan. Maar
dan kan het te laat zijn.
Ander belangrijk detail: van de
vaste groep die destijds met
De R. (de koppelbaas werkte
vaak met Van L. samen) in zee
ging is Den Heyer de enige die
een aanslag kreeg.
Geen vakantie
De toekomst is onzeker, ook nu
een advocaat van de FNV zich
over de zaak heeft ontfermd.
Vakantie is er om te beginnen
al niet bij. De reis die maan
den geleden werd geboekt,
waarvoor avonden werd
overgewerkt, moet worden
geannuleerd. Het gezin durft
zijn huis niet meer te verlaten.
Het geld voor de vakantie
moet maar vast opzij worden
gelegd.
Den Heyer zegt bitter nu te
hebben gemerkt hoe ambte
naren zijn. Hij schreef op
aanwijzingen van een ambte
naar een bezwaarschrift.
Kreeg als antwoord een aan
slag. Later werd hem verwe
ten maar één bezwaarschrift
te hebben ingediend waar dat
er twee hadden moeten zijn.
Voor de loonbelasting-heffing
kon het epistel dienen; voor
de premies was het toen
waarschijnlijk al te laat om
nóg een bezwaarschrift in te
dienen. Aldus de man achter
het loket.
Even nuchter nu. Natuurlijk
wist Den Heyer dat hij in 1978
met een koppelbaas in zee
ging. "Maar dat zijn ze alle
maal" verdedigt hij zich. "Wat
moet je dan? De grote aan
nemers betalen gewoon veel
slechter. Als ik ergens 450
gulden kan verdienen kan ik
toch geen dief van m"n eigen
portemonnee zijn door elders
325 te gaan vangen? Je huur
van zeshonderd gulden, gas,
licht, de auto, het is allemaal
niet te betalen".
De klap op de vuurpijl kwam
voor Den Heyer na de belas
tingaanslag en nadat koppel
baas Van L. in verzekerde
bewaring was gesteld. Hij zat
toen zonder werk. Werd op
gebeld door het Arbeidsbu
reau dat hij bij Van L. kon
gaan werken. Het bedrijf
draaide namelijk gewoon
door.
Hij probeert er nu achter te ko
men welke andere ex-werk
nemers een aanslag hebben
gekregen. Onder het motto
"samen sta je sterker" wil
Den Heyer (telefoon 212333)
proberen met andere gedu
peerden de strijd tegen de
Belastingen aan te gaan.
MIEP DE GRAAFF
MALLORCA - Omdat het
hem te heet werd onder de
voeten verdween Leide-
naar Aad van Delft (41)
drie maanden geleden
naar Mallorca. Of, zoals
hij het zelf zegt: "Ik wil
uit de handen vin de he
ren vandaan blijven. Ik
hou er gewoon niet van
om van m'n bed gelicht te
worden." Aad van Delft is
koppelbaas van beroep.
Een benaming die hem al
lerminst aanstaat. Liever
heeft hij het over "ender
aannemer". Goed, hij is
via Brussel min of meer
gevlucht naar een toeris
tische badplaats. Maar
dat wil niet zeggen dat hij
zich ook misdadiger
voelt. Uit de hetze die
volgens hem momenteel
tegen koppelbazen wordt
gevoerd en ook uit de
aanhouding van de eige
naar van Hans van Leeu
wen NV trok Aad zijn ei
gen conclusies. Van
Leeuwen is een goeie
kennis van hem, Aad's
naam moet veelvuldig
voorkomen in zijn admi
nistratie die de politie
onder handen heeft. Van
daar.
De rusteloos overkomende Van
Delft, hij heeft een gestalte a la
Bud Spencer die minstens als ro
buust wordt omschreven, voelt
zich allerminst een banneling.
Terugkomen doet de ex-mana
ger van Catapult en de Shoes zeer
beslist. "Ik kon beter even m'n
hielen lichten, maar als ik weet
dat ze bij me zijn geweest ga ik
terug. Kijk" voegt hij daar slim
aan toe" het is natuurlijk zinloos
om weg te blijven als je je van
geen kwaad bewust bent. Tüür-
lijk heb ik de wet met voeten ge
treden maar dat zijn hele andere
dingen." Die "dingen", het hele
eieren eten volgens Van Dèlft,
houden in dat hij zijn 150 werk
nemers wel zou hebben verze
kerd. De sociale lasten worden
niet afgedragen en er wordt geen
belasting betaald. Hij verdedigt
zich door te stellen dat mazen in
de wet er altijd zijn. De mallemo
len van bv's en nv's waaruit ook
hij een graantje meepikt is ge-
Boek schrijven
Van Delft stemde pas na lang aar
zelen in met een interview. Aar
zeling, niet omdat hij te weinig
stof tot praten zou hebben
("Waarom schrijf je niet gelijk
een boek over mij?") maar omdat
hij er eigenlijk geen zin in had.
Hij zei tenslotte ja "om je niet te
leur te stellen". Stelde wel als
voorwaarde dat hij geen ant
woord zou hoeven geven op vra
gen die hem niet aanstonden.
Namen en bedragen noemen,
daar wil hij niet aan beginnen.
Later zal hij beweren dat hij geen
"grote jongens" uit het vak kent.
"Ik was gewoon te onbelangrijk"
zegt hij ontkennend op de vraag
of hij met Van Leeuwen samen
werkte. Geduldig legde hij uit
wat het fenomeen koppelbaas cq.
onderaannemer nou eigenlijk in
houdt. Uit de woordenbrij, gelar
deerd met diverse pilsjes, wordt
langzaam een beeld gevormd. De
"Onder-aannemer" Aad van Delft
kijkt op Mallorca kat uit boom
koppelbaas zorgt ervoor dat
werknemers aan de aannemers
worden gekoppeld. Het is geen
goed woord, zo oordeelt Van
Delft. Een onder-aannemer die
mensen uitbesteedt aan de
hoofdaannemer. Die omschrij
ving klinkt hem al heel wat
vriendelijker in de oren. Naar zijn
mening ronselen de hoofdaan
nemers zelf niet omdat ze de win
sten liever in eigen zak houden
dan hogere lonen uit te betalen.
Officieel kan de onderaannemer
geen mensen "uitlenen" domweg
omdat het verboden is. In plaats
van werk via een vaste aanneem-
som te aanvaarden betaalt hij de
werknemers per uur uit. Via dit
systeem worden facturen ver
valst en steekt de onderaannemer
(of koppelbaas?) in elk geval 18
procent BTW in eigep zak plus de
niet afgedragen sociale lasten.
"En dat" Van Delft zegt het be
rustend" is strafbaar. Maar in fei
te doen uitzendbureaus hetzelf
de, alleen legaal. Wat wil de grap:
omdat ook Van Delft via een bv
werkt kan hij niet persoonlijk
aansprakelijk worden gesteld.
Bezittingen zijn elders onderge
bracht, de bv is "hol". Voor de
belasting zal er weinig of niets te
halen zijn. Van Delft gist dat het
faillisement van zijn bv al wel is
aangevraagd. Navraag bij een wat
kortaf pratende politieinspecteur
leert dat over Van Delft nog geen
contact is geweest met de officier
van justitie".
Aardige bedragen
Zoals hij voor het gesprek al aan
kondigde hult Van Delft zich in
stilzwijgen omtrent de hoogte
van het bedrag dat de belasting
van hem wil hebben. "Het zijn
een stel aardige bedragen" zegt
hij laconiek. Het zou met 150
werknemers (ongeveer 700 gul
den per man per maand) jaarlijks
een dikke tien miljoen moeten
zijn. En dat vier jaar lang. Nu nog,
volgens Van Delft. Blijkens de
laatste inlichtingen die hij uit
Nederland kreeg draait zijn be
drijf nog steeds. "Nee, ik heb
geen idee hoe lang nog. Kan ik
hier vandaan toch niet zien. Er zal
echt wel iets gebeurd zijn. Het
blijft in het vage.
Geïrriteerd: "Het is nu zo dat er één
de pispaal is. Van Leeuwen. Ter
wijl er zat anderen van méégepro-
fiteerd hebben en die komen niet
aan de beurt. Ik weet niet wat me
zelf boven het hoofd hangt omdat
ik niet weet wat Hans wel of niet
gedaan heeft. Hij is toch een
vriend van me. Nou ja, dat zei ik
maar ik schreeuw niet zo hard
met m'n vrienden. Zeg maar lie
ven een goeie kennis."
Wat vergoeilijkend: "Het is toch
hardstikke leuk om een hele
nieuwe wijk te zien opbouwen.
Tuurlijk is het ook geinig om
daarvan te allen tijde gebruik te
maken om je eigen zakken te
vullen." En daarmee de zakken
van de werknemers vindt Van
Delft. "Ja, dat klinkt weer sociaal
voelend hè, maar het is nog altijd
zo dat als ik 100 miljoen van de
staat heb gestolen daarvan wel 80
naar de arbeiders gaan. Ik moet
wel 150 man aan de gang houden.
Als wij er niet zouden zijn, kreeg
je een dubbele werkloosheid".
Voor de aannemers heeft hij geen
goed woord over. Er zit voor hen
geen enkel risico aan vast terwijl
ze wel de winsten opstrijken en
"donders goed" weten welke
praktijken de koppelbazen erop
nahouden. "Bij de aannemers
loopt niemand naar binnerf. De
wortel van het kwaad wordt pas
bestreden als ze de hoofdaanne
mer aansprakelijk stellen" zegt
hij met stemverheffing. "Maar hij
strijkt de winsten op en houdt z'n
kop.
Van Delft kwam een jaar of vier
geleden in de bouwwereld terecht
omdat hij het Leidse muziekleven
na jarenlang manager van de
Shoes en Catapult te zijn geweest
zat was. Voor de groepen uit Lei
den trok hij op een gegeven mo
ment z'n neus op. "Ik kan er de
leeftijd niet meer voor hebben
maar ik vind er geen pest meer
aan". Het is eenvoudig om een
voorstelling te maken van de au
toriteit die hij als manager moet
hebben afgedwongen. Behalve
-uiteraard- zijn gestalte is dat de
overheersende blik, het overdui
delijk aanwezig zijn. Êen man
waar je -als je hem niet kent- best
een straatje voor om zou lopen.
Een man die het recht in eigen
hand neemt en dat met grote van
zelfsprekendheid doet. Met verve
brengt hij het verhaal over de fi
guur die het waagde zijn zoontje
een blauw oog te slaanDe jongen
wist alleen dat het een man met
een blauwe auto was geweest. Hij
stroopte heel Leiden af en vond de
auto en de eigenaar). Een man
ook die voor je door het vuur zal
gaan als hij je aardig vindt.
Op eigen benen
In 1976 hakte hij de knoop door.
Met een "mijnheer wiens naam ik
niet wil noemen" startte hij een
bv. Na 2'/2 jaar ging hij zijn eigen
weg: Van Delft wist genoeg om
op eigen benen te staan. Hij nam
overal werk aan: Den Haag,
Utrecht, Rotterdam. Werkte het
liefst en het meest met grote aan
nemers. Ook al om meer betrok
ken te zijn bij zijn klanten. Ont
sprong volgens zijn zeggen tel
kens de dans omdat hij uiterst
voorzichtig te werk ging. Desal
niettemin was hij er zich al die
jaren van bewust dat de bom wel
kon barsten. "Je weet waar
je aan begint. Je weet dat het fout
kan gaan als de fiscale recherche
komt. Als ik terugga naar Neder
land doe ik dat ook goed voorbe
reid. Ik heb niet met valse factu
ren gewerkt want dan graaf je je
eigen graf. Ik ben toch geen ach
terlijke aan heroïne verslaafde
vent die geld nodig heeft.."
De vervelende maar onvermijdelij
ke moraliserende vraag: zou je
het allemaal wéér doen als je van
tevoren...etc.
Aad, de zaken keurig op een rijtje
zettend: Natuurlijk. Ten eerste
moet ik m'n mensen veel betalen
anders krijg ik geen goeie. Dus
blijft er voor de belasting niks
over. Ten tweede zijn de belas
tingen in Nederland schrikba
rend hoog. Ten derde vind ik dat
we, het Nederlandse volk, vrese
lijk worden geflest door de rege
ring." En daarom zit van Delft op
Mallorca. Ilij doodt de tijd met
het lezen van wetboeken
MIEP DE GRAAFF.
LEIDEN - Gedeputeerde drs. J.
Borgman opent maandag een
tweetal provinciale fietspaden in
de directe omgeving van Leiden.
Het eerste fietspad loopt groten
deels langs de oostkant van het
Rijn-Schickanaal. Ter hoogte
van de spoorbrug in de lijn Lei-
den-Utrecht is er een aftakking
in de richting Zoeterwoude. De
totale lengte is zo'n 2500 meter.
Het nieuwe fietspad brengt verbin
dingen tot stand tussen de Lam-
mebrug(nabij de rotonde Lam
menschans) en de Wilhelmina-
brugtop de Hoge Rijndijk) en tus
sen Leiden en het industrieter
rein De Grote Polder' in Zoe
terwoude. De spoorwegovergang
in het fietpad is beveiligd met
elektrisch beveiligde overweg
bomen. De aanleg, die zeven
maanden heeft geduurd kostte
ruim 1.1 miljoen gulden.
Het tweede fietspad dat wordt ge
opend loopt grotendeels langs de
voormalige trambaan Leiden -
Den Haag, evenwijdig aan de
rijksweg 44 naar Wassenaar. Het
pad is 1800 meter lang en kon ge
bruikt worden voor het woon-
werk- en woon-schoolverkeer
tussen Wassenaar, Leiden, Val
kenburg en Den Haag. Om te
voorkomen dat het overige ver-
keur van het pad gebruik mankt
zijn op verschillende plaatsen
obstakels geplaatst. Naast het
pad staan enkele pick-nicktafels
met banken.
Ook dit karwei duurde zeven
maanden en kostte ruim vijf ton.
Ml'
Overweg
Ik weet niet precies hoeveel pa
pier er al volgeschreven is
over de spoorwegovergangen
in de Haagweg en de Mors-
weg, maar het moet langza
merhand een torenhoge stapel t
zijn geworden. De treinver
binding met Utrecht zorgt al
vele jaren voor de nodige ver
keersproblemen in de omge
ving van de Rijnzichtbrug.
Vooral in de spitsuren.
Ooit leefde Leiden met de hoop
dat de spoorlijn nog eens om
hoog zou worden gebracht en
dat de overwegen plaats zon
den maken voor twee tunnels.
In de jaren zestig zijn er zelfs
fraaie tekeningen gemaakt
hoe het er allemaal moest
gaan uitzien. Maar tn de loop
der jaren gloorde er steeds
minder hoop en een paar
maanden geleden werd die
definitief de bodem in gesla
gen.
Een van de laatste mogelijkhe
den om nog eens "hoog spoor
te verwezenlijken was toen de
vervanging van de spoor-
bruig over het Galgewater ter
sprake kwam.. Het werd zon
der al teveel discussie met de
gemeente een lage brug. Wel
werd het een bredere omdat
alvast rekening moest worden
gehouden met een eventuele
verdubbeling van de lijn naar
Utrecht.
De vorige brug heeft het een
kleine honderd jaar uitge
houden. dus wal dat betreft
kunnen we voorlopig vooruit.
Toch vindt NS dat er iets aan de
overwegen moet gebeuren.
Dolgraag zou men de nu nog
bewaakte bomen willen ver
vangen door de zogenaamde
ahob'sf automatische halve
overweg bomen). De overwe-.
gen zijn namelijk de laatste
ontbrekende schakels tn de
automatische treinbeveili
ging, die voor de baanvakken
rond Leiden volledig vanuit
Den Haag wordt geregeld.
Daarom laten de spoorwegen
geen mogelijkheid onbenut
om te wijzen op het feit dat
ahob's niet onveiliger zijn
dan handbediende bomen.
Als voorbeeld werd onlangs
nog gewezen op de overgan
gen in de Herenstraat en bij
de Telderskade. Punt is echter
dat deze overwegen veel min
der verkeer te verwerken krij
gen.Op Haagweg en Morsweg
is bijvoorbeeld een zeer groot
aantal scholieren dat dage
lijks de overgang moet passe
ren. Vandaar dat de buurt-
comités van Haagwegkwar-
tier en Transvaalbuurt zich
met verve hebben verzet tegen
de NS-plannen.
In de gemeentelijke verkeers-
commissie kwam deze week
een compromis op tafel: toch
ahob's maar voor de voetgan
gers op beide overwegen een
tunnelt je. Of het werkelijk een
compromis is. waag ik te be
twijfelen. Een van de belang
rijkste argumenten van de
buurtcomités was dat de kin
deren niet instaat moeten zijn
om de spoorbaan toch over te
steken. De tunneltjes bieden
op dat punt geen oplossing.
Ze zullen namelijk niet of nau
welijks gebruikt worden. Dat
hebben vele tunneltjes onder
en bruggen over drukke we
gen al bewezenDe jeugd blijft
de voorkeur geven aan de
kortste route. Ook al is die on
veiliger.
Vuistje
Uiteindelijk lacht wethouder
Dick Tesselaar in z'n vuistje.
Het is hem dan toch gelukt de
Leidse Jeugd Actie(LJA). van
oudsher bedoeld als steunpi
laar voor het club- en buurt
huiswerk, wordt opgeheven.
Het nieuwe instituut Welzijn
wordt een verkapte Welzij ns-
raad. Net als twee jaar gele
den de bedoeling was.
Natuurlijk, hij heeft omwegen
en sluipweggetjes moeten ge
bruiken om het zover te laten
komen. Lag het altijd al in
zijn bedoeling écn groot on-
dersteuningsinstuut voor het
welzijnswerk te maken, de
gemeenteraad besliste die dag
in juni 1978 einders. Twee on
dersteuningsinstituten moes
ten er komen. Ondanks de
waarschuwingen van Tesse
laar dat alleen bij omsmelting
lot één orgaan de sluier van
het sociaal-cultureel werk
kon ivorden opgelicht. Want
zon particuliere organisatie
die de belangen van het club-,
buurthuis- en speeltuinwerk
behartigde als de LJA dal kon
anno 1978 niet meer
Toch werd toen al de aanzet ge
geven tot de vorming van een
instituut. Want du WHzijlU-
raad en LJA. zo besliste de
raad, moesten samen in één
huisje kruipen. Om elkaar
heenlopen zouden ze op die
manier niet meer kunnen. Bo
vendien zouden de statuten
van dé stichtingen zo worden
opgesteld dat ze te zijner tijd
zo in elkaar konden worden
geschoven
Lange tijd bleef het rustig Er
was een werkgroepje bezig
met het maken van statuten
De Welzijnsraad en dp LJA
deelden wat grauwen en
snauwen uit naar elkaar,
maar daar bleef het bij. Tot
begin van dit jaar. Tot ieders
verbijstering bleken de des
tijds zo felle tegenstanders
van één instituut als een blad
van een boom te zijn omge
draaid. De Welzijnsraad en
de LJA moesten toch maaréen
organisatie worden. Met
groot kabaal verhuisde de
Welzijnsraad in maart alvast
naar het gemeenschappelijke
pand aan de Breestraat. Dat
zat gelijk vol. Och. met wat
opschuiven kon de LJA er la
ter, als directeur Steinbach
met pensioen was.ook nog wel
bij.
De Welzijnsraad-medewerkers
kunnen nu rustig blijven zit
ten aan hun riante bureaus.
De LJA heft namelijk de eer
aan zichzelf gehouden en Tes
selaar verzocht om de club op
te heffen. Eind goed al goed?
De nasmaak blijft in elk geval
wat wrang.
Loco
De Leidse wethouder Cees Waal
heeft het op het ogenblik niet
gemakkelijk. Want een porte
feuille met daarin ruimtelijke
ordening en verkeerszaken is
niet het meest simpele die je je
kunt voorstellen. Tel daarbij
op dat hij ook nog de werk
zaamheden van de overhaast
vertrokken burgemeester Vis
moet overnemen en het is dui
delijk dat er weinig tijd over
blijft om even te relaxen.
Hoewel Waal niet voor een
kleintje vervaard is, krijg ik
toch de indruk dat het hem
langzamerhand een beetje
boven het hoofd begint te
groeien. Anders kan ik niet
verklaren waarom hij deze
week in de gemeentelijke
commissievergadering zo'n
opmerkelijke schuiver maak
te. Aanleiding waren de
problemen die er bestaan
rond de waterleidingen in di
verse stadswijken. Die zijn te
smal om de brandweer in
noodgevallen voldoende
bluswater te verschaffen.
Bij de laatste begrotingsbehan
deling werd een motie inge
diend waarin werd uitge
sproken dat er snel iets moest
gebeuren. Het college nam de
motie over en beloofde de raad
voor 1 april met ix>orstellen te
komenDe datum verstreek en
B en W lieten niets van zich
horen. Vandaar dat CD A-er
Joop Walenkamp deze week
bij de eerste bespreking over
de begroting voor 1981 infor
meerde hoe het er mee stond.
Waal had er verstandig aan ge
daan te zeggen dat met hel
vertrek van Vis en andere bij
komende beslommeringen de
zaak vertraagd was en dat hij
zijn best zou doen om zo snel
mogelijk met voorstellen te
komen. Maar kennelijk prefe
reerde hij de gedachte dat de
aanval de beste verdediging
is en kaatste onmiddellijk de
bal terug.
Als Walenkamp de zaak zo be
langrijk vond dan had hij di
rect na die eerste april maar
aan de bel moeten trekken,
luidde Waals commentaar.
Dat schoot de CD A-er in het
verkeerde keelgat. En tegelij
kertijd ook een aantal andere
raadsleden. Onder wie VVD-
er Kees van Duijn die onmid
dellijk alle registersopen trok.
Helemaal ongelijk over dat
aan de bel trekken had Waal
natuurjijk niet. Want toen een
ran mijn collega's van de
stadsrubriek Steeds Walen
kamp enkele weken geleden
vroeg hoe het ermee stond er
kende hij vlot dat het hem
door het hoofd was geschoten.
Maar los daarvan was het van
Waal een complete misser om
het eigen verzuim te verdoe
zelen. De wijze waarop hij
reageerde was er ook duide
lijk een van een geprikkeld
iemand die belangrijker za
ken aan zijn hoofd heeft en bij
wie het slecht valt dat hij ge
houden ivordt aan een vorig
jaar gedane toezegging. Ook
was dat toen aan hel slot van
een warrige begrotingsbe
handeling waarin de ene mo
tie na de ander over de tafel
vloog.
Tellen
Vorige week toen de eerste
klachten over gas- en licht re
keningen btj het energiebe
drijf Rijnland binnenkwa
men liet een woordvoerder
van het streekbedrijf weten
dat het ging om enkele tien
tallen gemaakte fouten. Be
stuurslid Heemskerk deelde
deze week tn de vergadering
van het algemeen bestuur mee
dat de computer 4.eC njuiste
nota's had geproduceerdDe
voorde hand liggende conclu
sie is dat men bij Rijnland erg
veel moeite heeft met tellen.
Zelfs als het om het aantal
klachten gaat. Misschien dat
aan de Langegracht eens
overwogen kan worden een
dubbel telwerk aan te schaf-
L GLIBBER
