Talbot vraagt om enig respijt Imponerende wagen Bijtende honden Rijtje 'ruzie' Ik geef hem zo een kaakslag' De Klepperdoos Toyota Crown 2.2 diesel ZATERDAG 14 JUNI 1080 getigt boos hangtgenaart blauog knoken knal kluit stok schoppen pijn steen bloed bloednues gebrookenbeen De Klepperdoos stond twee weken geleden in het teken van "ruzie". Ruzie in het groot en in het klein. Van de tweede klas van de Meijegaardschool in Leiderdorp kre gen we een groot vel met tekeningen en kleine verhaal tjes. Een opa van 65 heeft een hond en daar ga ik faak heen en toen ging ik met opa de hond uit laten en toen kwam er nog een hond aan en die beet hem Saïidox v.d. Mey. Mijn bal is door een hond gebeten en toen gingen we naar de auto en we wachten tot'de man kwam. Hij kwam nog stets niet en toen ging mijn vader weer op strant kijken. En toen ging die naar het café en daar zat hij met een groepje te praten. Hij hat een glasje bier. Toen ging papa er naar toe en ze gingen praten. En toen gingen ze ruzie maken. En hij kreeg 3 gulden en toen gingen we naar huis en we hebben nog patat gegeten. Mandy Groen In de auto krijg ik altijd ruzie. Want ik krijg altijd de sgult van mam ma en dat vint ik niet leuk. Nooit krijgen mijn broeien de sgult. Chantal Oudshoorn Ik schrijf mijn rijm wand ruzie is niet fijn. Ze gaan dan schopen en slaan met popen. Somengen zijn zo sterk als een reus die slaan je zo een bloedneus. Maarten van der Kroft Ik keer bij mij nigje aan het losiren. Toen gingen wij buiten aan het hek spelen. Toen kwam een meisje die mij arm omdree. Toen gaf ik een klap. Johan Hendriks Ruzie, ruzie, hou der toch mee op. Geef de ander geen schop. want anders zetje de wereld op zijn kop. Maak liever een grapje of een mop. Jan Vroonhof In de straat daar woont Marco Ro- seboom die vecht altijd tegen Aijan. Maar ik ben niet dom, ik geef hem zo een kaakslag. Arjan Ruziè krijg je als je je voet uit steekt naar iemand anders of als je iets afpakt. Dat is niet leuk. Zonder naam Toen ik pas op deze school was hat ik haast altijd ruzie want al die tweede klasers zaten mij toen te pesten en dat vond ik niet leuk. Maar nu is het gelukig voorbij. Jan Hein Hensen Politieagenten gewapend met stokken slepen een jongen weg. Dit voorbeeld van "ruzie" kom je her haaldelijk tegen, wanneer er weer ergens relletjes zijn geweest. Deze foto is jaren geleden gemaakt bij een popfestival in Amerika, maar het kan net zo goed een foto zijn van een paar weken geleden. Het lijkt wel of de mensen nooit iets leren van W<al<3)ff®tnn) (fö©(ui (dis® Op een dag wou mijn zusje mij beertje hebben. Maar dat mag niet van mij. Toen ik even weg en toen ik trug kwam had ze me ka mer overhoop gegooid. Yvonne de Jong Ik heb altijt ruzie me me broer en soms met me moeder en soms met me vader en héééél soms met me vrind en heeéél soms met mij vogel. Michel Laterveer Oh oh er is weer ruzie. Waarom nou weer. Daar komt moeder aan. La ten we nou weer samen gaan. La ter we vriendje zijn. dat is dan zo fyn. Oh oh er is weer ruzie. Daar komt vader aan. Laten we nou weer samen gaan. Laten we vriendje zijn dat is fijn. Veronique van Dijck Ruzie is niet zo fijn om er bij te zijn. Ze zitten maar te vechten het lij ken wel tikkende spechten Zoon lawaai ze lijken wel met zijn alle een papagaai. Ze zitten zo te schreeuwen het lij ken wel een heleboel meeuwen. Mireille van Diepen Ik krijg altijt ruzie met mijn zus als zij iets wild wat ik niet wil dan krijg ik ruzie. Ik krijg ook nazie met mijn moeder als zij journaal wild zién. Guus Klijn Ik had met mijn broer vegten. Ik zo n harde klap en ik kreeg één harde klap terug. Marco Kerkvliet Soms vind ik het naar om het enig ste meisje te zijn, want als mijn moeder in de keuken is begint mijn broer te pesten. Dat vind il^ Dominique Dingejan Toen ik met mijn Robert in het zwembad zat. Toen opeens kwam er een loopeboer aan en die duw de die man ons in het zwembad en ik vond het niet leuk. Michael Akemann Ik vint ruzie niet fijn Je kan een blauwe oog krijgen Je kan je open halen Ruzie is niet fijn. en dat is mijn rijm Nicol van Giezen Dit is "De Klepperdoos Speciaal voor de jonge lezers van deze krant. Samenstelling: Anne- loes Bronsgeest en Ma rijke Kool. Maar ook jij kunt hier schrijven wat je kwijt wilt. Brieven moeten naar:'Redactie van De Klepperdoos"Witte Singel 1, Leiden. Talbot heeft met de Solara een opvallend zuinige mid denklasser op de weg ge bracht. Dat heb ik kunnen zien op een traject rondom de Bodensee in Zwitserland. Na een rit over bergwegen, een be sneeuwde pas en een flinke tijd in de file gaf de tripcom puter aan dat de wagen ge middeld zo één op veertien had gehaald. Die zogenaamde tripcomputer is het elektronische reken machientje dat men gratis bij de topmodellen (de SX-en) van Talbot krijgt. Bij andere uitvoeringen kan men het ook krijgen maar dan moet men er stevig voor betalen (zo'n 400 gulden). De meningen over de prakti sche waarde zijn sterk ver deeld. Ik heb collega's die beweren dat zo'n ding ge vaarlijk is. Als men gaat spe len met de knopjes om te zien hoe lang men onderweg is (zuivere rijtijd), hoeveel ki lometers men inmiddels heeft verslonden, wat dat gemid deld per uur is, hoeveel liter benzine dat heeft gekost en wat derhalve het verbruik is geweest, dan zou zo'n spel letje de veiligheid in gevaar kunnen brengen. Immers, dat leidt de aandacht van de weg af. Zeggen zij. Dat is wel juist maar in de prak tijk duurt zo'n spelletje nooit •zo lang. Men is er snel genoeg op uitgekeken. En dan res teert alleen de simpele en soms nuttige informatie. Zo kon ik in Zwitserland aan het einde van de enkele hon derden kilometers lange rit zien dat dankzij de vijfde ver snelling en andere brandstof- besparende maatregelen de 1510-met-bagagebak (die dan Solara wordt genoemd) niet meer dan even zeven liter benzine op de honderd kilo meter had gebruikt. Deze Solara (vanaf zeventien mille) zou dan de eerste Tal bot zijn. Maar ook bij deze wagen staat - net als bij de 1510 - nog steeds Simca op de achterkant. Waarom in he melsnaam? Natuurlijk werden de mensen van Talbot tijdens het vragen uurtje dat volgde op de Zwitserse bergrit met deze halfslachtigheid om de oren geslagen. In feite weten ze zelf niet of ze er goed aan doen. Moetje het au torijdend publiek bij zo'n naamsverandering ineens helemaal in het diepe gooien of eerst aan temperatuur en diepte van water laten wen nen? "Het kan best zijn dat we ver gissingen hebben gemaakt bij een operatie die geen firma ooit tevoren heeft ondergaan. Er bestaat geen blauwdruk van. Bii de verandering van een naam ontstaat uiteraard veel verwarring. Maar we wilde per se aantonen dat de fabriek gewoon doorgaat. Daarom nu nog een Talbot/ Simca. Maar op de Parijse au tosalon in oktober staat de eerste volledige Talbot. Zon der enige toevoeging". Dat wordt een grote auto. Daar aan is binnen de Talbot-orga nisatie wel niet de grootste behoefte, maar het (bruikba re) plan voor die wagen had men bij Chrysler-Engeland nog kant en klaar liggen. Dat kon dus op korte termijn worden verwezenlijkt. Een nieuw klein karretje zal nog enige tijd op zich laten wach ten. In Talbots hoofdkwartier weten ze maar al te goed hoe dringend de organisatie juist daarop zit te wachten. De Ho rizon is immers niet klein ge noeg. Die ligt te dicht bij de 1510-serie. Maar ja, die Horizon werd op de been geholpen in de tijd dat De Sofara is niet alleen een soepele en zuinige midden klasser, maar er is ook opvallend veel aandacht geschonken aan het wegwerken Chrysler het nog voor het zeggen had in die club. En die Amerikanen zaten nu juist wel te springen om een voor hun begrippen klein karretje a la de Horizon. Met een mo tor van Volkswagen erin is dat de boei geworden die Chrysler drijvende moet houden. Maar Talbot zat met de gebak ken peren toen de organisatie werd losgescheurd van Chrysler en onder de paraplu terecht kwam van een hol ding, waaronder Peugeot en Citroen al schuilden. Een holding, die sinds kort Peu geot S.A. heet, waarmee wel is duidelijk gemaakt wie uit eindelijk de lakens uitdeelt. Die club is niet karig geweest voor het nieuwe lid. Er werd een enorm kapitaal in Talbot geïnvesteerd om de geboorte van een nieuw Talbotje mo gelijk te maken. Maar groot of klein: de ontwikkeling van een nieuwe auto duurt van daag de dag zo'n slordige vier jaar. En Talbot werd op 10 augustus 1978 geboren. "We werken er hard, heel hard aan", zeiden de mannen van Talbot in Zwitserland over dat kleine wagentje. Aanvankelijk zei den ze nog 2'/a jaar nodig te hebben. Later werd dat twee jaar. "Of zelfs nog minder...." Het klonk als een hartekreet. "Geef ons de tijd om het te doen. Over enkele jar^n heb ben wij een volledige reeks modellen. Allemaal pure Tal bots....". Toyota heeft kortgeleden aan de top van de modellenlijn twee nieuwe Crowns geïntro duceerd: een 2,2 liter diesel en een 2,8 liter super-saloon. Twee stevige brokken luxe. Eén daarvan heb ik een tijdlang ter beschikking gehad: de diesel. Een kolossale wagen die goed past in het profiel dat de Ja panse fabriek tevoren had ge schetst. De theoretische lij nen waren getrokken voor het kader waarin de diesel zou moeten passen. Waarom eigenlijk tevoren zo'n strak keurslijf maken? Het antwoord ligt in leite voor de hand. Een dieselmotor is namelijk sterk en zuinig. De eerste opmars in de crisis na de tweede wereldoorlog werd dan wel door de welvaart ach terhaald maar de energiecri sis plaatste de zuiniger motor opnieuw in de aandacht. Maar wel een extra belaste zui nigheid. Want niet alleen is de produktie van zo'n dieselmo tor duurder (dus hogere aan schaffingsprijs) ook moet de bezitter meer motorrijtui genbelasting betalen. Het is inmiddels een oud ver haaltje: men moet een fiks aantal kilometers per jaar draaien om met een diesel voordeliger uit te zijn. Het hangt natuurlijk van de auto af hoe groot het kilometrage precies moet zijn maar over het algemeen kan men wel zeggen dat de dieselrijders "kilometervreters" zijn. Ze zitten veel en lang in hun wagen. Voor Toyota een (logi sche) reden om die automo bilisten met meer dan nor maal comfort te omringen. Natuurlijk moet zoiets worden betaald. Zij die de Crown- diesel willen kopen moeten er 29.000 gulden voor neertellen. Ik zeg niet dat dit duur is maar het is wel een fiks bedrag. De stationwagen is nog 1300 gul den duurder, maar daar dit in de meeste gevallen een be drijfswagen zal zijn gelden daarvoor andere normen. Toyota's diesel is een imposan te wagen. Wellicht zullen sommigen de lijnen van deze Crown wat te massief, iets te klassiek vinden. Maar hij is zeker niet lelijk. In elk geval niet opgesierd met allerlei tierlantijnen. Het is een strak gelijnd model. Maar zijn royale vierenhalve meter lengte en een gewicht van ruim 1400 kilo kan men niet wegmoffelen. Het is en blijft •dus een kolossale bak. Maar dat betekent ook flink wat ruimte (zowel voor de inzit tenden voor en achter als voor hun bagage), flink wat com fort (ruime en goed zittende stoelen en een dito bank) en flink wat veiligheid (zowel passief als passief). Door de bedrijfswagens heeft Toyota veel ervaring kunnen opdoen met de dieselmoto ren. Niets zou derhalve een voudiger zijn geweest dan eén van die motoren aan te passen voor het gebruik in perso nenwagens. Het Japanse merk heeft echter niet voor deze simpele oplossing willen kiezen omdat voor personen auto's nu eenmaal hogere normen gelden wat betreft prestatie, verbruik en vooral geluid. Wat dat laatste betreft hebben de Japanners een uiterst knappe prestatie geleverd. Natuurlijk, bij het starten en wegrijden kan men nog horen in een diesel te zitten maar eenmaal op weg is er geen verschil met een benzinewa gen meer te ontdekken. Inte gendeel zelfs, bij een snelheid van bijvoorbeeld 120 kilome ter per uur is de motor nau welijks te horen. Bij 130 km is er wat toenemend kabaal, maar eenmaal boven dat kri tische toerental is het weer een opvallend rustige wagen. De top loopt op de teller tot te gen de 160 kilometer. Maar dat is eigenlijk geen gelukki ge snelheid. Met die hoge snelheden is de wagen te on rustig, iets te vaag in de bestu ring en door de starre achter as ook wat te levendig. Trou wens, dan loopt het verbruik ook weer flink op. Als men het wat rustiger aandoet kan men echt wel één op twaalf halen. Als men harder tot hard wil gaan komt men ge makkelijk in de buurt van één op tien. Maar ook dat vinden we voor zo'n bak best aan vaardbaar. Maar dan kan men niet het grootste profijt halen uit de gigantische tank die in deze auto is aangebracht. Met een inhoud van maar liefst 72 li terDat betekent dat men een actieradius heeft van dik achthonderd kilometer. Daar men een dieseltank maar be ter niet kan leegrijden (men moet dan ontluchten en dat betekent een heleboel heisa) hebben we het helaas niet helemaal kunnen uitprobe- Bovendien was de brandstof- meter nogal pessimistisch. Om geen risico's te lopen za ten we vroeg bij de pomp. Maar het is hele geruststelling met één Volle tank zo'n eind uit de voeten te kunnen. Niet elk land kent goedkope die selolie. Met zo'n kolossale tank kan men een duur land dan als het ware overslaan. vijfversnellingsbak. De "vijf' heeft een licht overdrive ka rakter. Dus nog minder ge luid en nog minder brandstof. Maar daar hebben we het al over gehad. We kunnen rustig zeg gen dat we ons zeer prettig hebben gevoeld in de tijd dat wij in deze Crown-diesel hebben doorgebracht. Door de soepele stuurbekrachti ging is deze grote wagen ook in de stad goed te hanteren. De besturing vraagt nergens noemenswaardige inspan ning. Maar als men alles optelt komen de voordelen van deze diesel toch het best tot uiting op de langere afstander Dan telt het grotere comfort zwaarder, dan bemerkt men de rust van deze motor beter en dan er vaart men het extra gemak van die enorme tank opval lender. En dan begrijpt men beter wat ik bedoelde toen ik mijn opmerking over duur ol niet duur maakte. Want het is heel veel auto dat men voor die 29 mille krijgt.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1980 | | pagina 31