De dagen van Adolfo Suarez zijn geteld Blik in de weekbladen Beleid Spaanse premier aan de kaak gesteld EISEVIERS DONDERDAG 29 MEI 1980 MADRID - „Sinds de algemene verkiezingen van vo rig jaar functioneert premier Adolfo Suarez niet meer. Niet als minister-president, niet als voorzitter van de Unie van het Democratisch Centrum UCD. Op het congres van de UCD in oktober moet hij als voorzitter vervangen worden. Als premier zijn z'n dagen geteld". Dit is de mening van enkele tientallen kamerleden van de cen trumpartij UCD over premier Suarez aan de vooravond van de stemming in de Spaanse Tweede Kamer vandaag over de motie van wantrouwen die de socialistische arbeiderspartij PSOE ver leden week indiende. Aanleiding tot deze motie was de rede van premier Suarez, waarin hij op onsamenhangende manier de lijnen van zijn regeringspro gramma - de strikte toepassing van de wet, de bestrijding van de economische crisis en de autonome regio's - belichtte. Felipe Gonzalez, secretaris-generaal van de socialistische PSOE, ba seerde zijn motie van wantrouwen op de ongeloofwaardigheid van het regeringsbeleid van het kabinet-Suarez en op de ondui delijke kabinetswijziging aan het begin van deze maand, waarbij zes ministers werden vervangen door vertrouwensmannen van Suarez. Zonder enige vorm van demagogie en met het vooruitzicht dat de PSOE-motie het waarschijnlijk niet zou halen, stelde de opposi tieleider de premier aan de kaak met zijn onduidelijkheid in z'n binnenlandse en buitenlandse beleid, veroorzaakt door het ge brek aan een staatsvisie, het niet nakomen van gedane toezeg gingen, het onvermogen om de economische crisis in te perken en de werkloosheid in toom te houden, het achterwege blijven van de democratisering van de Spaanse administratie, een falend beleid ter bestrijding van het terrorisme van zowel extreem links als extreem rechts en de ondemocratische regeermethodes. Door Peter Hattink Tijdens de algemene beschou wingen van vorige week ver loor premier Suarez naast zijn prestige volledig zijn demo cratische gezicht. In de dis cussie met Felipe Gonzales over de vraag of een varr zijn kabinetten zich ooit een voor stander had getoond van on derhandelingen met de radi cale afscheidingsbeweging ETA-militar over de pacifica tie van het Baskenland bleef de premier dit uitdrukkelijk ontkennen, terwijl insiders weten dat de regering twee toenaderingspogingen heeft gedaan, die beide op een mislukking zijn uitgelo pen. In het debat met eurocommu nist Santiago Carrillo over de vervalste bewijzen van de Spaanse geheime dienst, die Juan Luis Cebrian, directeur van het gezaghebbende dagblad El Pais, moesten be schuldigen van samenwer king met de Russische KGB, verklaarde de premier dat de ze valse bewijzen vervaardigd werden door een „buiten landse inlichtingendienst", terwijl even tevoren een hoge Spaanse politie ambtenaar toegaf dat hij over deze ver valste documenten, „Made in Spain by Spaniards", be schikte. Als hierbij opgeteld nog bekend is dat de premier zijn vriend, de procureur-ge neraal Fanjul, enige tijd gele den opdracht heeft gegeven om Juan Luis Cebrian juri disch te vervolgen, omdat de ze journalist in zijn commen taren de Spaanse minister president niet welgezind is, dan blijft er een allesbehalve fris image van premier Adolfo Suarez over. Statuut Ter compensatie voor de strikte naleving van de wet wil pre mier Suarez een statuut voor burgelijke democratische vrijheden invoeren. Een voor zowel de linkse als rechtse oppositie overbodige zaak, aangezien de democratische burgerrechten verankerd lig gen in de Grondwet. Veel Spanjaarden hebben het moeilijk met de interpretatie van de strikte naleving van de wet sinds Carmen Franco, de dochter van de dictator, deze maand werd vrijgesproken van juwelensmokkel. Zij werd in april 1978 door de douane op het vliegveld van Madrid betrapt op het smok kelen van twee kilo aan goud en juwelen naar Zwitser land. Bij die gelegenheid verklaarde de toenmalige minister van binnenlandse zaken Rodolfo Martin Villa dat er wel dege lijk sprake was van een po ging tot juwelensmokkel. De positieve interpretatie van de strikte naleving van de wet wordt extra bemoeilijkt door de onafhankelijke recht spraak, die belaagd wordt door officieren van justitie. Deze openbare aanklagers ontvangen via de procureur- generaal instructie van het Spaanse ministerie van justi tie en zijn op het ogenblik erg actief op het terrein van de persvrijheid. Momenteel zijn er ruim zestig journalisten door toedoen van de geïn strueerde officieren van justi tie gewikkeld in meer dan vierhonderd processen. Inflatie De tweede pijler van Suarez' re geringsprogramma is van de zelfde kwaliteit als de eerste. Onder leiding van vertrou- Fernando Abril Martorell, superminister van •economie, is de inflatie de laatste twee jaar weliswaar te ruggebracht tot ongeveer 15 procent per jaar, maar het aantal werklozen is schrikba rend toegenomen van 8 tot 11,5 procent volgens de offi ciële cijfers. Officieuze gege vens spreken van 18 tot 19 procent werkloosheid. Bin nenlandse investeringen stagneren en worden hoe lan ger hoe meer overgenomen door buitenlandse onderne mingen. kredietfaciliteiten voor de kleine en middelgrote Spaanse ondernemingen, die het hoofd nauwelijks boven water kunnen houden, blij ven beperkt doordat in het UCD-programma voor alles de inflatie beteugeld moet blijven. Toegezegde werk loosheidsuitkeringen blijven uit. De fundamenten onder de der de pijler van het UCD-pro gramma, de autonome regio's van Spanje, lijken wegge zaagd. Enige nieuwigheid is dat Andalusië ter compensa tie van het door de regering opgezette mislukte referen dum over zelfbestuur in fe bruari nog dit jaar enkele au tonome instanties krijgt; dat er binnen een halfjaar een re ferendum over autonomie in Galicië wordt uitgeschreven en dat alle overige regio's in» 1983 toegang krijgen tot een regionale autonomie. Als ge volg van de inconsequente regionale politiek van Suarez in het Baskenland, Catalonië en Andalusië staan de regio nale UCD-partijen in deze streken op springen. In het Baskenland slaagde Suarez er niet in om zich aan het geslo ten akkoord te houden met de gematigde Baskische natio nalistische partij PND, de grootste partij in het Bas kenland, die eeh soortgelijke maatschappijvisie heeft als de Centrumpartij. Uit protest tegen de woord breuk van Suarez trok deze partij vorig jaar z'n zeven volksvertegenwoordigers uit het Spaanse parlement terug. In Catalonië was de UCD niet bij machte een pact te sluiten met Convergencia Democra- tica de Cataluna, de grootste regionale partij, die in poli tiek opzicht zeer dicht bij de regeringspartij staat. Bezorgdheid Op het gebied van de terreurbe strijding in het Baskenland presenteerde de nieuwbak ken minister van binnenland se zaken, Juan José Roson Perez, een anti-terreurpro- gramma vari louter politie maatregelen, dat grote be zorgdheid wekte in de gelede ren van de Baskisch nationa listische partij PND, die voor stander is van onderhande lingen met de ETA, omdat zij menen dat er ook politieke maatregelen in het Basken land genomen moeten wor den, welke een einde kunnen maken aan het geweld. Daar naast kondigde de minister aan dat iedereen die een op merking ten gunste van de ETA maakte, onmiddellijk juridisch vervolgd zou wor den op grond van verheerlij king van het terforisme. Deze zienswijze van de be windsman, die grote op schudding veroorzaakte in juridische en perskringen, betekent dat in principe ook alle gelovigen die een mis bijwonen voor de zielerust van een lid van de ETA, inclu sief de priester, gearresteerd worden. Premier Suarez, die in tegen stelling tot Felipe Gonzales meent dat de politie met mo derne apparatuur is uitgerust, verdedigde de efficiency van de politiekorpsen in het par lement met de aantallen ge vangenen. „In het begin van dit jaar waren er 10.800 ge vangenen en in mei 16.935; een bewijs dat de politie effi ciënt werkt", betoogde de premier, waarbij hij zich niet Adolfo Suarez. afvroeg hoe het kwam dat de Spaanse gevangenissen op het ogenblik nog voller zijn dan in de meeste periodes onder de tijd van Franco. Binnen de UCD-partij begint men steeds meer in te zien dat Adolfo Suarez niet de enige man is, die de partij kan lei den. Oogstte Suarez triomfen door de ontmanteling van het dictatoriale systeem; zijn po litieke bagage bleek te licht om een democratisch bestel op te bouwen. Bij de samen stelling van de nieuwe demo cratische grondwet, die door middel van een consensus van alle parlementaire poli tieke partijen werd bereikt, heeft premier Suarez geen enkel idee aangedragen. Op partijvergaderingen doet de minister-president als voor zitter van de UCD nauwelijks een mond open. Hij spreekt niet graag in het openbaar en is besluiteloos. De verkie zingscampagnes van de UCD voor het regionale parlement in het Baskenland en in Can- talonië, waaraan de premier persoonlijk deelnam om de UCD ter plaatse te verster ken, waren teleurstel lend. Structuur Koning Juan Carlos zocht in 1976 een man die de structuur van de dictatuur moest afbre ken en de deur van Spanje open moest maken voor een Westeuropese democratie. Deze man moest aan een paar voorwaarden voldoen: hy moest stammen uit de gelede ren van de staatseenheidspar- tij „Movimiento National om de opengezette valstrikken bij z'n sloopwerk te kunnen omzeilen; hy moest jong zijn en onvoorwaardelijk loyaal zijn aan de Spaanse vorst. Als hij daarbij nog een overtuigd democraat zou zijn, des te be ter. Adolfo Suarez voldeed uitstekend aan de eerste drie voorwaarden, maar z'n de mocratische denkbeelden vielen tegen. De socialisten blijven er niet voor niets op hameren dat de Spaanse be- stuurspiramide, waarin amb tenaren van de Franco-dicta tuur op eigen initiatief het nieuwe bewind saboteren, niet voldoende gedemocrati seerd kan worden als er geen democratische regering is. De PSOE is als de dood dat Spanje terugvalt in dezelfde fout van de republiek, waarin de ambtenaren van dictator Miguel Primo de Rivera op hun sleutelposities bleven zit ten en de touwtjes weer in handen namen in 1936; het jaar waarin Franco z'n staats greep uitvoerde. Averechts De socialisten hebben geen kans van slagen dat hun mo tie van wantrouwen in de Spaanse Tweede Kamer wordt aangenomen. Felipe Gonzales had aanvankelijk nog even de hoop dat zijn mo tie de sociaal-democraten en de liberalen binnen de UCD zou overhalen om hem te steunen, maar de reactie was averechts, want de centrum partij komt conjunctureel versterkt uit de socialistische bedreiging. De socialisten, die minstens de absolute meerderheid van 176 stem men moeten halen om de mo tie te laten slagen, worden al leen gesteund door de com munistische partij PCE en de linkse Baskische coalitie Euskadiko Eskerra (EE). Steunen de andere regionale partijen of nationale partijtjes de motie van de PSOE niet - de meeste willen zich van stemming onthouden - dan komen de socialisten aan 145 stemmen. De UCD beschikt na het weglopen van twee parlementariërs uit hun gele deren over 166 stemmen. Het ziet er niet naar uit dat de Cen trumpartij ook maar één par tij achter zich krijgt, al hou den sommige waarnemers er rekening mee dat de twee uit de UCD gestapte parlementa riërs op het laatste moment tegen de motie zullen stem men in plaats van zich te ont houden. Pover In het gunstigste geval haalt de UCD 168 stemmen. Een pover resultaat vergeleken bij de 184 stemmen die premier Suarez vorig jaar in de Kamer kreeg toen hij het vertrouwen voor z'n regeringsprogramma vroeg. De UCD beseft dat premier Suarez dit keer geen absolute meerderheid in de Kamer haalt als hy opnieuw een vertrouwensstem voor z'n regeringsprogramma zou vragen. Met deze wetenschap meent de PSOE dat haar par tij minder gezichtsverlies lijdt dan de UCD als de socialisti sche motie niet wordt aange nomen. hervormd nederlahd Hervormd Nederland staat deze week op de bres voor de vrijheid van meningsuiting. Met een ver haal over de 'Boycot Outspan Ac tie' als voorbeeld wordt het func tioneren van de reclamerecht spraak aan de kaak gesteld. Vijfjaar geleden is een prent van de Boycot Outspan Actie door de reclame code commissie verbo den. Vervolgens heeft de rechter zich achter dit verbod geschaard. HN stelt "Het is dus duidelijk, dat een verbod van de code-commis sie zeer verreikende gevolgen kan hebben. Vooral ook omdat haar uitleg van het begrip reclame zeer ruim is. In het code-statuut wordt reclame gezien als 'iedere vorm van openbare aanprijzing ten doel hebbende de bevordering van de verkoop van goederen en diensten en het propageren van denkbeelden'. Het venijn zit in de staart." Volgens HN zouden, wanneer deze maatstaven worden aangehou den, "ook redactionele artikelen, politieke prenten en redevoerin gen, zelfs preken in kerken, bij de code-commissie onder de loep moeten." Ook zegt HN dat de ontwerp EG-richtlijn voor dit soort zaken het propageren van denkbeelden buiten beschou wing laat. In een verhaal over de vrouwen in de gezondheidzorg wordt er ge- -sproken met vrouwelijke medi sche studenten, die zich hebben verenigd in 'de Roze Vloedgolf. Zij proberen de aandacht te ves tigen op de achterstelling van de vrouw in de gezondheidszorg en op de positie van de co-assisten ten. Over de vaak enorm zware belasting van de co-assistenten zegt Heluska, die deze functie op dit moment zelf uitoefent "De meesten van ons beschouwen een werkweek van veertig uur als een deeltijdbaan". De Haagse Post probeert uit te vin den hoe het de 'harde kern' van actievoerders uit de zestiger ja ren, de zogenaamde gangmakers in de matte jaren zeventig is ver gaan. Huib Riethof, één van de grote actievoerders uit die tijd en ook nog een tijd PSP-wethouder in Amsterdam onderscheidt twee reacties: "Je had de activisten die na de jaren zestig terugkeerden naar de stalinistische moeder schoot, met alle verschijnselen van dien. Een poging om de mat heid te ontlopen en teleurstellin gen te verwerken Aan de an dere kant werden sommigen vol strekt a-politiek." De verwikkelingen in het CDA rond de loyalisten door het dui- kelen van de meeste van hen op de AR-kandidatenlijst staan borg voor flink wat kolommen tekst in de weekbladen. Ook in HP is dat het geval; Leon de Wolff heeft een gesprek mei Jan van Houwelin- gen over de rol van deze kritische politici binnen het CDA. Het laat Van Houwelingen niet koud, dat hij voortdurend tegen stand ondervindt wanneer hij uitkomt voor zijn principes. "Soms denk ik wel eens: ik ben eigenlijk gek, ik laat me voortdu rend in een minderheidspositie drukken, ik ben voortdurend de verliezer die buigt, maar tegelij kertijd geef ik het CDA wel een bepaald gezicht en dat komt het CDA alleen maar ten goede". In een artikel dat bol staat van de namen van atoomraketten en de afkortingen die daar gewoonlijk mee zijn gemoeid geeft Jerbert Scoville, een specialist uit de VS een analyse van de gevolgen van het besluit van Carter om de MX- raket tot ontwikkeling te bren gen. Dit projekt zal zeker 33 mil jard dollar gaan kosten wanneer het wordt goedgekeurd, maar dit door HP krankzinniggenoem de project behelst meer. Scoville: "Het MX-systeem kan alleen maar leiden tot een omvangrijke, oncontroleerbare bewapenings competitie, die de veiligheid van de Verenigde Staten ondermijnt en het gevaar van een nucleair conflict vergroot." Op de voorpagina van Vrij Neder land deze week een grote tabel die aan moet tonen, dat "degenen die van een minimuminkomen moeten leven er dit jaar niet min der dan vijfhonderd gulden op achteruitgaan. Die strop treft dan meer dan twee miljoen men sen. Bij hen haalt het kabinet stiekem een miljard binnen." Door de prijsstijgingen en de loonmaatregel verliezen de mi nima behoorlijk aan koopkracht, ondanks de loonsverhoging van 36,40 per maand en de belasting verlaging van 136,- op jaarbasis, aldus VN. Verder in VN een interview met Connie Brood, de Nederlandse journaliste, die lange tijd in Rus land heeft gewoond en onlangs bij haar vertrek naar ons land werd gearresteerd. Zij vertelt over de jaren dat zij in Moskou woonde: "Waar de doorsneebur ger over jammert is toch vooral de slechte bediening en voorraad in de winkels. Ik geloof niet dat hij zich zo opwindt over de politiek. Ze gaan er vanuit dat het toch nooit beter wordt." Nu de grootste stroom van Vietna mese bootvluchtelingen wat lijkt afgenomen komt VN met een verhaal over de omstandigheden waaronder deze mensen vaak een jaar na hun aankomst in Neder land wonen. Daartoe bezocht verslaggever Hugo Arlman onder meer een oude villa in 's Graven- zande, Ouwendijck. In dit land huis, dat door CRM groot genoeg werd bevonden om er 25 tot 35 Vietnamezen te huisvesten wo nen op dit moment ongeveer 70 vluchtelingen. Het huisvesten van de bootvluch telingen legt de eigenaar van de villa bepaalt geen windeieren: "Het ministerie keert hen (de ei genaren, red.) per dag per vluch teling twintig gulden uit. Een simpele vermenigvuldiging leert dat vierenzeventig vluchtelingen in Ouwendijck vijfenveertigdui zend gulden per maand opleve ren", aldus VN. In het kader van de verschuivingen op de AR-kandidatenlijst brengt De Tijd een vraaggesprek met Hans de Boer, "de teruggefloten loyalist". De Boer is openhartig over zijn denkbeelden en ook over de nog immer belangrijke kernwapen- zaak. Hij bekritiseert zijn mede stander Goudzwaard in zijn be slissing de partij te verlaten: "Een volkomen ongerechtvaardigde stap. Het CDA-programma ligt er nog niet eens. Hij had op zijn minst kunnen wachten totdat het gereed was en de partijen er een oordeel over hadden geveld. Als ik het nou heel mooi stel, dan zeg ik: de mensen krijgen zelfs de kans niet het met hem eens te zijn Je gaat dan het gevecht uit de weg en ik vind dat het moet worden aangegaan." Verder in De Tijd een gesprekje met H. Fiolet, secretaris van de Raad van Kerken. Deze raad heeft zich de afgelopen jaren in gezet voor de buitenlandse ille gale werknemers. Kortgeleden verklaarde zij echter geen moge lijkheden meer te zien de illega len te helpen. Volgens Fiolet is de aanleiding voor deze beslissing de woorden van staatssecretaris Haars, dat de politie illegale bui tenlanders. die hun toevlucht in een kerk hebben gezocht mag oppakken. Fiolet hierover. "Je kunt zeggen: we handhaven ons protest en gaan door met acties. Dat betekent verzet tegen de over heid, burgerlijke ongehoorzaam heid. Of je zegt: we handhaven ons protest maar we hebben ineen democratische samenleving geen middelen meer om dat kracht bij te zetten. We zijn alle wegen ge gaan,. we hebben alles gepro beerd". Volgens Fiolet is het laat ste het geval. Vorige week stond in de Haagse Post een interview met de schrij ver Graham Greene. Nu is in De Tijd een uitgebreid vraaggesprek met deze katholieke schrijver, die niet zo wil worden genoemd. Toch is de interviewer hardnek kig op zoek naar tekenen van ka tholicisme in het werk, de levens stijl, het huis en de uitspraken van de schrijver. Elseviers Magazine ontdekt een groot complot om het kabinet Van Agt ten val te brengen. Vol gens EM willen de dissidente ARP-ers in een soort laatste stuiptrekking proberen de PvdA te bereiken. Als bewijsmateriaal voert EM on der meer het ontwerp verkie zingsprogramma van het CDA aan: "Het CDA-concept stelt problemen, maar geeft geen ant ivoorden. Antwoorden die harde consequenties zouden bevatten ten aanzien van een aantal heili ge huisjes die door de socialisten worden gekoesterd. Door die har de consequenties te vermijden speelt het CDA de socialistische strategie in de kaart." Naar aanleiding van de belasting nota van staatssecretaris Noote- boom die man en vrouw zoveel mogelijk gelyk moet stellen voor de fiscus komt EM met enkele aanpassingen. "In de nota wordt op slechts beperkte schaal aan dacht besteed aan het splitsings stelsel dit stelsel verdient ruimere aandacht. Het principe is heel eenvoudig. De gehuwde man en vrouw nemen fiscaal een gelijkwaardige positie in. Voor de fiscus is niet relevant wie het inkomen brengt. Het huwelijk wordt op deze manier toch erva ren als een economische eenheid", aldus EM. MARIJKE KOOL

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1980 | | pagina 11