Lisse verstoort
kampioensfeest
Lngdunum: 1-1
f w
LDWS TE LICHT BEVONDEN DOOR TEXAS
"Aantal spelers heeft
LFC laten stikken
Nog één punt nodig
ZCFC is
lief voor
Ter Leede
Noord wijk pas verder
na negen penalties
Blauw Zwart 'Vonnist" Delft
VRIJDAG 16 MEI 1980
SPORT
PAGINA 23
LEIDEN - Tien minuten mocht Lugdunum zich gisteren
kampioen wanen, toen was het over met de pret. Nadat
Ted van Berkel een kwartier voor tijd een domme fout van
Lisse-speler Alex Dobbe had afgestraft kwam, met nog
vijf minuten te gaan, de tot dan toe onzichtbaar geweest
zijnde Harry van der Zwet naar voren. De specialist in de
directe vrije trap aarzelde vanaf twintig meter geen mo
ment en joeg de bal linea recta richting bovenhoek. De
vertwijfeld graaiende Wim Erades was kansloos.
SC Lisse had zijn sportieve plicht
Vervuld. Die 1-1, zo vertelde de
speaker terstond na afloop, was
namelijk niet voldoende vooi de
titel. Weliswaar had concurrent
Verburch opnieuw een voorzetje
gegeven door ook zelf te remise-
SASSENHEIM - Ter Leede had
zich gisteren in ZCFC geen
betere tegenstander kunnen
wensen. De Zaankanters
stonden weliswaar op gelijke
hoogte met de formatie van
trainer Henk Spaan maar lie
ten geen moment blijken nog
in een titelkans te geloven.
Het elftal bewoog zich twee
maal drie kwartier relaxend
in de zon, zonder ook maar
een moment aan voetballen
toe te komen. Ter Leede daar
entegen speelde onder onder
het motto "zelf gewoon win
nen en hopen dat de concur
rentie punten verliest". Een
instelling die de Sassenhei-
mers uiteindelijk een 2-0 zege
opleverde.
De twee punten werden dus
binnengehaald, maar ZCFC
liet achterin zoveel gaten
vallen dat de zege eigenlijk
veel hoger had moeten uit
vallen. Toegegeven, Ter
Leede was bereid te knokken
en kwam bij vlagen tot aardig
voetbal, maar de ploeg slaag
de er te weinig in om de zwak
te van de ZCFC-defensie uit
te buiten. Uit een vrije schop
van Nico van der Fange
maakte Pieter van der Plas er
al na vier minuten 1-0 van en
de thuisclub leek op een
monsterzege af te stevenen.
Temeer, omdat de vroege
treffer voor de Zaankanters
het sein was om te gaan re
laxen de bal rond te gaan tik
ken. Daar slaagde ZCFC aan
vankelijk m maar onder de
impulsen van Nico van der
Fange werd het initiatief door
Ter Leede overgenomen. De
zelfde van der Fange stelde
hierna Frits Hoekstra twee
maal in de gelegenheid om te
scoren maar de linksbuiten
kwam telkens een fractie van
een seconde te laat.
Ook in de tweede helft dienden
zich er diverse kanseri aan
voor de pupillen van Henk
Spaan. Zo verscheen Jan van
Harskamp twee maal alleen
voor goalie Ben Stronks maar
richtte niet zuiver genoeg.
Frits Hoekstra leek na 56 mi
nuten toch voor 2-0 te zorgen.
Uit een voorzet van Jan van
Harskamp kopte de flank-
spits evenwel op de lat. Pieter
van der Plas toonde in de 65
minuut opnieuw de scherpte
die bij zijn mede-spelers had
ontbroken. Uit een pass van
Wim Kosters schoot hij via de
binnenkant van de paal in:
2-0.
FRED SEGAAR
ren (1-1 tegen DHL) maar Lug
dunum zag geen kans om het
karwei nu al af te ronden. Een ge
lijkspel zondag bij Oranjeplein is
zondermeer genoeg.
Een vreemde competitie. Een soort
eredivisie in het klein. Het is nog
maar zes wedstrijden geleden dat
Verburch onbetwist de ranglijst
aanvoerde met vier punten voor
sprong op Lugdunum en nog een
wedstrijd tegoed ook. Niemand
geloofde meer in de kansen van
de Leidenaars, totdat bij Ver
burch de zaak plotseling op tilt
sloeg. Met het kampioenschap zo
voor het grijpen stokte opeens de
tot dan toe zo produktieve doel-
puntenmachine van de Westlan
ders die uit vijf wedstrijden wel
geteld één schamel punt wisten
te verzamelen. Dat was dermate
weinig dat Lugdunum, dat door
blessures van Koos Bekooy.
Hans de Hartog en Wim de Roo
ernstig was gehandicapt, tot ei
gen verbazing twee wedstrijden
voor het einde van de competitie
in zeer riante positie werd gema-
nouvreerd. Want hoewel Lugdu
num zelden tot overtuigende
prestaties kwam haalde de ploeg
van trainer Ruud de Groot, in te
genstelling tot Verburch, wél
punten binnen.
Zoveel zelfs dat gisteren tegen SC
Lisse een zege genoeg was voor
de titel. Want Verburch, zo bleek
achteraf, liet het alweer afweten.
Maar het gaat er dit seizoen zo
raar aan toe dat het eigenlijk niet
verwonderlijk mag heten dat
Lugdunum er niet van profiteer
de. De rol van favoriet lijkt ook
Lugdunum niet best te liggen.
Dat bleek vorige week al tegen
LFC, dat was nu weer zo tegen
Lisse. Weliswaar heeft Lugdu
num ook zonder die drie ge
noemde geblesseerde spelers ge
noeg kwaliteit in huis, maar het
team mist dit jaar de overtuiging
om dat ook waar te maken. En
bovendien ontbreekt er een or
ganisator, een speler die kans ziet
om die elf meer dan redelijke
voetballers te binden. Want als
het huidige Lugdunum ergens
manco aangaat is het wel aan
teamverband. Een degelijke ach
terhoede, een hardwerkend mid
denveld en een goede voorhoede,
maar niemand die de drie linies
aaneen weet te smeden.
Een en ander heeft op het veld een
gebrek aan coördinatie tot ge
volg. Waardoor, zoals ook weer
legen een overigens gemotiveerd
Lisse, enerzijds mogelijkheden
op eigen doelpunten teloor gin
gen, anderzijds kansen aan de te
genstander worden geboden.
Over het geheel genomen was
Lugdunum de betere ploeg - ook
Lisse-trainer Van der Vlist er
kende dat - maar achteraf moch
ten de Kikkers niet klagen over
dat gelijke spel. Weliswaar kreeg
Lisse slechts drie kansen, maar
'vt!
Op hei moment dal Ted. van Berkel
die waren dan ook zondermeer
van het doelrijpe soort. Lugdu
num kon terugblikken op twee
van die mogelijkheden en nog
een handvol 'bijna-kansen'. Bij
laatstgenoemde gevallen was er
typerend genoeg echter niemand
aanwezig om het beslissende
tikje te geven. Dan rolde de bal
gewoon weer voorlangs, omdat
de één dacht dat de ander wel zou
inkomen.
Frans Sjardijn gaf, nadat aan de an
dere kant eerst Har van der Zwet
een drromkans onbenut had ge
laten. drie van die voorzetjes na
dat hij zich evenzoveel keer knap
had ontdaan van Hennie van
Eeuwijk. Niemand evenwel rea
geerde, communicatie tussen de
spelers ontbrak volledig. Ten
slotte deed Sjardijn het zelf maar,
een seconde voor rust. Hij kwam
wel in de voorzet van Rinus
van Es, maar kogelde keihard op
de lat.
Ook in de tweede helft bepaalde
Lugdunum het spel. maar nog
minder dan voor rust klopte het
in organisatorisch opzicht. Een
beetje dreigen, daar bleef het wel
bij, van echt aandringen was geen
sprake, het inzicht eri de durf
daarvoor was er gewoon niet.
Toch kwam er een enorme kans
toen de onzeker spelende Van
ijn doelpunt in de touwen klom was Lugdunum kampioen. Tien minuten later werd het feest wreed verstoord
Eeuwijk de bal terugkopte naar
doelman Kortekaas. Ted van
Berkel had dat doorzien, maar hij
schoot veel te snel waardoor het
leder tussen de geparkeerde au
to's terechtkwam.
Hij kreeg evenwel een revanche
aangeboden. Nadat eerst Van
Beek op het allerlaatste moment
door Lugdunum-stopper Koo.v-
mans van een treffer was afge
houden en Alex Dobbe voor Lis
se de bal maar rakelings naast het
doel van Erades had gestuurd
leek het erop of Lugdunum zou
dan toch gaan feestvieren. Die
zelfde Dobbe speelde namelijk
heel dom terug op zijn juist uit
gelopen doelman Kortekaas die
nog slechts een hand tegen dit
'omhaaltje kon zetten. Van Ber
kel was er als de kippen bij om
deze blunder wel af te straffen:
1-0 en niets leek meer fout te
kunnen gaan, want de voor
sprong moest toch eindelijk wat
zelfvertrouwen hebben gebracht.
Maar integendeel, niets was min
der waar. De communicatie was
bij Lugdunum nu helemaal weg
en angst sloop in de ploeg. Bin
nen vijf minuten moest daarvoor
de tol worden betaald toen Van
der Zwet meedogenloos uithaal
de.
LEIDEN - Klasseverschil komt niet altijd per definitie in de uitslag tot
uiting. In tegenstelling tot zaterdag eersteklasser Rijnsburgse Boys dat
geen enkele moeite had met vierdeklasser Woudrichem (3-1) in de be
kerstrijd, verkeek Noordwijk zich bijna op Excelsior Maassluis, dat
reeds met één been in derde klasse staat. De kersverse kampioen bereik
te pas na een lange strafschoppenserie de laatste 32.
Tot aan de rust hield Woudrichem stand in Rijnsburg. De Wijnands-briga-
de nam via Henk van der Zwan de leiding, waarna de opponent profi
teerde van een misverstand in de Rijnsburgse verdediging. In de pauze
werd Leo van Delft gewisseld voor routinier Cor Vreugdenhil. terwijl
Gerrit van Egmond zich later ook moest laten vervangen. De licht
geblesseerde Jack Manuputty viel voor hem in.
Piet Haasnoot bepaalde in de tweede helft met twee treffers de eindstand
op 3-1, maar gezien de scoringskansen had Rijnsburgse Boys met grote
re cijfers moeten zegevieren.
Noordwijk
In Maassluis maakte Noordwijk een weinig geïnspireerde indruk. Eelman
had voor de het bekertreffen Kees Karstens opgetrommeld, terwijl Jan-
Willem Bogers zijn rentree vierde na een blessure. In de verlenging liet
hij zich vervangen door jeugdspeler Gert-Jan Bakker.
John van Dijk tekende na een 1-0 ruststand de gelijkmaker aan en bracht
daarna zijn club ook aan de leiding. Omdat Excelsior Maassluis in de
officiële speeltijd pog gelijk maakte en er in de verlenging niet meer
AD VAN KAAM
LEIDEN - Met wagonwagens vol werklust nam Jan Zoe
temelk zich bij de seizoenstart voor het ingedutte LFC een
face-lift' te geven. De rotte plekken zouden er worden
uitgesneden; een professionele organisatie moest van de
Boshuizerkadeclub een gezonde tweedeklasser maken.
Dit alles onder het motto: het roer moet om.
WASSENAAR - Hoewel Blauw
Zwart-trainer Roel Timmer
slechts over drie basisspelers be
schikte, kon Delft gistermiddag
degradatie naar de derde klasse
niet ontlopen. Delft had mini
maal één punt moeten pakken
om uitstel van 'executie' af te
dwingen. Tot aan de rust leek de
ploeg dat te realiseren. Nadat
Blauw Zwart evenwel het ope-
ningdoelpunt had verzorgd, wer
den de Delftse voetbalnoppen in
lood omgezet, want de ploeg ver
zoende zich vanaf dat moment
met degradatie. De tweede keus
formatie van Timmer won uit
eindelijk met 4-1.
Watze Smit maakte een droom-
promotie bij Blauw Zwart. Nor
maliter komt hij uit voor het der
de team van de Wassenaarse
tweedeklasser. Nu trainer Tim
mer zeven spelers om uiteenlo
pende redenen miste, trommelde
hij Smit op. De linksbuiten greep
die kans gretig aan. Nadat Piet
Ruygrok-V.d. Werve de 1-0 had
laten zien, scoorde Smit de twee
de treffer. Jan Spiekman nivel
leerde deze achterstand, waarna
weer Ruygrok-V.d. Werve en
Smit, na een fraaie solo, de eind
stand op 4-1 bepaalden.
Timmer die aan het einde van het
seizoen drie spelers ziet vertrek
ken, kan in ieder geval de ko
mende voetbaljaargang weer
over Ben Conradi beschikken.
De middenvelder keert na een
een-jarig verblijf bij SVLV terug
bij Blauw Zwart.
Het is inmiddels duidelijk dat de
ambitieuze plannen van Zoete
melk zijn doorkruist. De onge
breidelde arbeidslust van de trai
ner zelf ten spijt. Want slechts in
cidenteel waren z n volgelingen
bereid het vuur uit de sloffen te
lopen, meestal was het tegendeel
het geval. Geheel tegen de ver
wachting in, de ploeg verkeert
immers in degradatiegevaar, le
verden de kanaries tegen stadge
noot Roodenburg een uitgave
van die negatieve serie af. De
kooielub incasseerde een 'lach
wekkende' 3-4 overwinning (na
de pauze legde de helft van de
Mouter-brigade het 'werk' stil,
maar LFC weigerde de klaarlig
gende punten in beslag te ne
men); maar Roodenburg had niet
kunnen bedenken wat voor ge
volgen dat voor Jan Zoetemelk
zou hebben. Na het laatste fluitje
van leidsman Slingerberg bleef
de oefenmeester minutenlang
gedemoraliseerd in de dug-out
bivakkeren. Het hoofd diep in de
schoot. En toen hij eindelijk had
besloten de kleedkamers in te
gaan, stond-ie nauwelijks 60 se
conden later weer buiten. Vol
komen ontredderd betrad hij
wederom het speelveld. Leunend
tegen een reclamebord kwam
Zoetemelk weer 'bij de mensen'.
"Ik kreeg effetjes een tik, ja", zei de
LFC-trainer later op de avond.
"We zijn nu zo goed als zeker ge
degradeerd. Maar het is terecht
hoor. LFC heeft teveel wedstrij
den door een gebrekkige instel
ling verloren. Zo n Nagtegeller
bijvoorbeeld, die heeft me ge
woon laten stikken. Het lag er
duimendik bovenop dat hij er
weinig zin in had. want volgend
seizoen speelt Nagtegeller bij
LDWS.... Daarom heb ik hem er
al voor de rust uitgehaald. En
zondag speelt hij ook niet. Maar
niet alleen Nagtegeller had
vel r
Deso
danks hadden we toch kunnen
winnen. Ik had me wel doodge
schaamd, als dat was gebeurd. Er
was een aantal spelers bij Roo
denburg dat ons weinig in de weg
legde. Dat ze daar geen gebruik
van hebben gemaakt, getuigt van
onkunde".
Us een rode draad liepen de door
Zoetemelk aangeroerde punten
(onkunde en desinteresse) dooi
de activiteiten van LFC. Een lich
tend voorbeeld werd al na 16 mi
nuten door Richard Klein aange
dragen. De blonde aanvaller
mocht frank en vrij een voorzet
van Rob Brittijn achter Van der
Wal knikken: 0-1 Een kwartier
later kwam de fris van de lever
spelende formatie van Mouter op
0-2 dankzij spits Rob Brittijn, die
een fout van sluitpost Van dei-
Wal afstrafte.
LFC stond erbij en keek ernaar
Was nauwelijks verheugd toen
voorstopper Sam Holswilder vijf
minuten voor rust de achterstand
koppend verkleinde. De inzet
bleef nihil en in het zwoele zonne
tje werd het foutenfestival voort
gezet. Peter Ciere kon m
meepraten. Zonder enige tegen
stand kon de vleugel verdediger
oprukken en scoren: 1-3.
Naast de voor Nagtegeller inge
brachte Theo Collé zette Zoete
melk na de pauze verdediger
Dick Walle in voor aanvaller
Frans v.d. Boogaart. Vrije verde
diger Verschoor kreeg een vrije
opdracht maar ook hij deelde
mee in de malaise (Zoetemelk:
"Dat is de schuld van Joop
Brand. De laatste twee wedstrij
den speelt John duidelijk bene
den z'n kunnen"). Niettemin
kreeg LFC een grote serie uitge
speelde kansen maar alleen Theo
Collé wist het net achtei Nie\aart
te vinden. Toen invaller Wim
Lancel tien minuten voor tijd 2-4
aantekende, was het vonnis defi
nitief geveld over LFC Zoete
melk nam volkomen gebroken
plaats in de dug-out. Hij kon de
onkunde' niet meeraan/icn. De
kundige treffer van Dick Walle in
de laatste minuut kon de trainer
ook niet meer opbeuren.
ROB ONDERWATER
DEN HAAG - Tevergeefs zocht
LDWS in Den Haag naar het spe
cialisme, dat de ploeg de laatste
seizoenen steeds met vrucht han
teerde op het moment dat het
'grote uur U' was aangebroken.
Telkens, als bij de 'Vlietclub' het
water naar de lippen dreigde te
stijgen, was een extra inspanning
wel weer voldoende om de dans
te ontspringen. Gistermiddag
vond LDWS evenwel in alle op
zichten zijn meester in Texas/
DHB, dat ook al jaren de traditie
hoog houdt op het allerlaatste
ogenblik het tweedeklasserschap
veilig te stellen. Met een 1-0
overwinning verlegden de Hage
naars het degradatievraagstuk
naar Leiden.
De strijd om lijfsbehoud is nu dus
uitgemond in een spel van het
macaberste soort, dat zich het
best laat betitelen als 'wie van de
Leidse twee'. Op de 'zondag des
oordeels' mag LFC in Lisse nog
een laatste reddingspoging wa
gen tegen de gelijknamige sport
club, terwijl LDWS het thuisduel
met Blauw Zwart als ontsnap
pingsclausule achter de hand
heeft.
Geen lijn
Cijfermatig bezien beschikken de
'oranjeblauwen' vooralsnog over
de beste papieren. Nóg heeft LFC
een punt achterstand op stadge
noot LDWS. Maar of die voor
LDWS voordelige marge ruimte
laat voor een wat minder sombe
re toekomst mag, afgaande op de
povere verrichting tegen Texas/
DHB, worden betwijfeld. Vooral
in de eerste periode van die con
frontatie viel er immers met de
beste wil van de wereld geen lijn
in het optreden van LDWS te
ontdekken. In de Leidse defensie
was bijvoorbeeld elke vorm van
organisatie zoek en regeerde de
paniek. Ook het middenrif (Sjar
dijn. Haastrecht en Flippo) legde
in alle opzichten te weinig ge
wicht in de schaal, zodat de toch
al niet spitse frontlijn Van der
Weyden, Ger de Roode en Gallert
volledig geïsoleerd raakte. Pas
nadat Cees de Roode, die op weg
naar het Tcxas-veld het spoor in
Den Haag bijster was geraakt.
Hannie Sjardijn was opgevolgd,
stapte LDWS soms van de 'nul
lijn' af. Maar de collectieve pres
tatie van de Leidenaars was te
mager om Texas/DHB in grote
problemen te brengen, al had
Cees de Roode vlak voor tijd be
paald pech dat doelman Aad Bui
tendijk de bal na zijn van richting
veranderde vrije schop nog juist
op de doellijn wist te bemachti
gen.
Gezegd moet echter worden, dat
Buitendijk met die 'save' de
rechtvaardigheid liet triomferen.
Want al bereikte ook de thuisclub
maar hoogstzelden het niveau,
dat redelijkerwijs van een twee
deklasser mag worden verwacht,
de ploeg had op essentiële on
derdelen toch meer allure. Met
name oude rotten als Leen de
Graaf en Fred Prosman beli
chaamden het surplus aan kwali
teit. Dit slimme duo legde na dik
35 minuten ook de basis voor de
achteraf beslissende 1-0 van
speerpunt Wim van Steenwijk,
die zijn doeltreffende actie met
een knieblessure moest bekopen.
Die treffer paste geheel in het beeld
van het eerste part, waarin Van
der Zwan al een goede kans op de
openingsgoal onbenut had gela
ten, waarin LDWS-doelman Wim
Visser scoringspogingen van Van
Steenwijk (kopbal) en De Wolf
had moeten verijdelen en waarin
Hannie Sjardijn diezelfde De
Wolf op het laatste moment de
voet nog had moeten dwarszet-
ten.
Als daarbij wordt gevoegd, dat
Fred Prosman na een corner van
De Graaf rakelings had naastge-
kopt en het offensieve weerwerk
van LDWS slechts had bestaan
uit een slechtgericht schot van
Ger de Roode, dan wordt het dui
delijk dat de Leidse formatie met
die 1-0 ruststand wel erg goed
wegkwam.
Aanvallend
Nadat Cees de Roode de weg naar
het Texas-veld alsnog had ge
vonden, gooide LDWS het na rust
over een wat aanvallender boeg.
Bart van der Weyden onder
schreef die wat meer doelgerich
te trend met een iets te hoogge-
richt schot en Cees de Roode
deed datzelfde met enkele goed
ingezonden vrije schoppen. Maar
de ruimte, die het opdringende
LDWS Texas/DHB liet stond
borg voor nóg hachelijker situa
ties aan de andere kant. Be
trouwbare Wim Visser stond de
voor Van Steenwijk gekomeri
Kees Zwarts. Fred Prosman
(fraaie solo), Dick van der Zwan
en Peter Smit evenwel geen ere-
ronde toe.
Die laatsten maalden er niet om. het
'ontsnappingsspecialisme was
weer bijtijds aangewend. LDWS
mag er zondagmiddag tegen
Blauw Zwart opnieuw naar op
zoek gaan.
GERARD VAN PUITEN
