De camera
voor na zonsondergang.
„Ik rook een sigaar voor de
smaak, niet voor het bandje"
Leids duo heeft tezamen al kwart
miljoen sigarebandjes verzameld
ftbubliok
Ë9
EEN, TWEE, DRIE.
Afrikaanse bisschoppen
willen eigen concilie
RIETKERK:
WERKLOZEN
MOETEN
ZICH MEER
INZETTEN
DINSDAG 13 MEI 1980
VARIA
PAGINA 19
door
Sjak
Jansen
Hoorn zien dit verschijnsel
met lede ogen aan, maar wak
ker liggen doen ze er niet van.
Het zij zo, redeneren zij en
daar berusten ze in.
,De oorzaak is gewoon", legt
Van den Hoorn uit, „dat men
minder sigaren is gaan roken.
Daardoor is het drukken van
die banden - wat met al die
kleuren een nogal dure grap is
- niet meer lonend. Dus wat
zie je nu als je sigaren van Ne
derlandse makelij koopt: si
garen zonder banden."
.Daarom kopen wij Belgische
sigaren", zegt Gijzenij. „Daar
zitten nog wel banden om.
Daar leeft de sigareband ook
meer, worden ze nog veel ge
spaard."
Vitolfielen
„Ga maar na", zegt van den
Hoorn weer, „van elke twee
ruilbeurzen tegenwoordig is
er één in België. Je hebt daar
ook een AVB, de Algemene
Vereniging van Bandenver
zamelaars. Daar zijn de vitol
fielen ten minste georgani
seerd. Wat dat betreft loopt
men hier in Nederland een
heel eind achter", aldus Van
den Hoorn.
Gijzenij: „Vitolfielen, dat is
nogal simpel, dat zijn wij de
bandenverzamelaars. Maar
mij verwondert het niks dat jij
dat niet weet. Met het hele
bandenverzamelen is het in
Nederland immers heel hard
achteruit gegaan."
Basta
„Neem alleen Leiden. Hoeveel
zijn er wel niet in Leiden met
de sigarebanden uitgesche-
den. Ik heb er de laatste jaren
heel wat zien duikelen. Kan
ook niet anders. Bij de sigaar
krijg je de banden niet meer.
dus je bent feitelijk genood
zaakt naar de ruilbeurzen te
gaan."
„Dat is de meeste verzamelaars
net iets te veel van het goede",
weet Van den Hoorn. „Die
zeggen dan basta, die kappen
ermee."
Gijzenij en Van den Hoorn we
ten echter van geen ophou
den. De eerste verzamelt ze al
zo n twintig jaar, de laatste
doet het al van voor de oorlog.
Maar toch zijn er talloze siga-
H. van den Hoorn: "Doordat men
minder sigaren is gaan roken is het
drukken van banden niet meer lo
nend. Dus wat zie je nu als je siga
ren van Nederlandse makelij koopt
sigaren zonder banden".
•kJJ. Gijzenij: "Wij kopen Belgi
sche sigaren. Daar zitten nog wel
banden om. Daar leeft de sigare
band ook meer, worden ze nog veel
gespaard".
A
„Als sigarebanden-
verzamelaar moet
je niet te benauwd
zijn om bij wijze
van spreken van
daag naar Rotter
dam af te zakken en
morgen naar Bel
gië. Want als je die
ruilbeurzen overal
in den lande niet
afloopt, heeft het
geen enkele zin.
Dan is er geen be
ginnen aan."
Leidenaar J. J. Gijzenij (69)
heeft gezegd. Zijn even-
oude stadgenoot H. van
den Hoorn knikt, dus hij
is het er helemaal mee
eens.
Beide heren zijn in één opzicht
een beetje uniek. De sigare
banden zijn hun boven het
hoofd gegroeid. Tesaam heb
ben ze, schrik niet, bijna een
kwart miljoen banden. Dat is
een berg zo hoog als het Kopje
van Bloemendaal.
Geur
Gijzenij en Van den Hoorn blij
ven er echter opmerkelijk
koel onder. Elke loftuiting
omtrent hun verzameldrift
beantwoorden zij slechts met
een zuinig trekje aan hun
bolknak. Maar al lurkende
komen zij tot een conclusie,
die weinig reden geeft tot
vreugde.
Die slotsom luidt dat de sigare
band van nu niet meer de si
gareband is van weleer. De
geur is er af.
Ging tot voor enkele jaren elke
band nog netjes om de sigaar
en bereikte hij via de sigaar de
verzamelaar, tegenwoordig
gaat de band - voor zover hij
nog wordt gedrukt - in negen
van de tien gevallen recht
streeks naar de handelaar en
komt hij, zonder dat hij ooit
om een sigaar heeft gezeten,
bij de verzamelaar terecht.
Lede ogen
Die banden heten wel sigare
banden, maar in wezen zijn ze
dat niet. Gijzenij en Van den
Er gaat geen doordeweekse dag voorbi| of ik ben in
de stad en regio wel op zoek naar mensen en dingen
voor deze rubriek. Tips en wensen voor 'Publiek kunt
u 's middags tussen één en twee uur aan mij kwijt, tel.
071-144941, toestel 215. Schrijven mag natuurlijk
ook.
rebanden, die in hun albums
ontbreken.
Drie cent
Om maar zoveel mogelijk series
compleet te krijgen, lopen de
Leidenaars met een grote
doos dubbele banden jaar
lijks menige ruilbeurs af. De
ene keer komen ze met wel
honderd nieuwe banden
thuis, de andere keer met
slechts tien.
De gemiddelde sigareband gaat
op zo'n beurs voor drie cent
van de hand. „Maar de vrije
banden, de banden zonder se
rienummer, doen wel 28. 30
gulden. Die zijn niet te beta
len", zegt Van den Hoorn. Hij
toont enkele zeldzame exem
plaren, die hij „voor nog geen
500 gulden kwijt zou wülen."
Zo vertegenwoordigt zo'n ver
zameling een behoorlijke
waarde. Wat gaan de heren er
eigenlijk mee doen straks?
Gijzenij vermaakt z'n banden
aan z'n kleinzoon, Van den
Hoorn weet het nog niet.
Shirley Temple
Diens verzameling is het in
drukwekkendst. Hij heeft
onder meer een hele zwik
bandjes; die je vroeger bij de
noga kreeg. Beschikt ook
over talloze bandjes van film
sterren, die je vroeger bij de
ingang van de bioscoop ont
ving. Als je bijvoorbeeld naar
een film van Shirley Temple
ging, kreeg je een bandje met
haar portret erop.
Extra veel sigaren hebben de
heren er echter nooit om ge
rookt. „Vier, hooguit vijf siga
ren op een dag", zeggen zij in
koor. „Het sigareroken is me
trouwens vandaag aan de dag
nogal geen dure liefhebberij
zegt Gijzenij zuinigjes. „Voor
een beetje goeie sigaar ben je
zo een halve gulden kwijt."
Smaak
„Wanneer ik een sigaar rook",
stelt Van den Hoorn, „rook ik
'm voor de smaak en niet
voor de band." Gijzenij
knikt. Van den Hoorn haalt
enkele in het Spaans ge
schreven catalogussen te
voorschijn en zegt dat je er
een hel? studie van kunt ma
ken."
Gijzenij ten slotte: „We weten
enkel welke banden we niet
hebben. Welke we wel heb
ben, is niet te onthouden. Dat
bestaat niet!"
De bisschoppen van Zaire hebben
de paus voorgesteld, een Afri
kaans concilie bijeen te roepen.
Het doel daarvan zou moeten
zijn, de richtlijnen die de paus
op zijn reis door Afrika heeft ge
geven verder uit te werken. Een
grondiger studie is nodig van de
pastorale problemen in de Afri
kaanse landen.
Paus Johannes Paulus is terug in
Rome. Op. zijn tiendaagse reis -
18.000 kilometer lang - bezocht
hij Zaïre, Congo, Kenia, Ghana,
Opper Volta en Ivoorkust. Zijn
ontmoetingen met regeringslei
ders, bisschoppen, priesters en
leken sloot hij gisteren af met een
bezoek aan een melaatsencen-
trum in Ivoorkust.
De inpassing van het rooms-katho-
lieke geloof in de Afrikaanse cul
tuur was een van de belangrijkste
thema's in de meer dan zestig
toespraken die de paus hield. De
jonge plaatselijke kerken van
Afrika ontworstelen zich aan de
westerse mentaliteit. Maar de
afrikanisering van de kerk ("in-
culturatie") mag niet uitlopen op
een los-van-Rome-beweging. Het
gaat om "eenheid in veelvormig
heid", geheel volgens de richtlij
nen van het laatste concilie. "Het
christendom", zo verklaarde de
paus, "is behalve een voortzet-
ting van óók een breuk met de
Afrikaanse traditie".
Een tweede belangrijk punt in de
pauselijke redevoeringen was de
beklemtoning van de Afrikaanse
waarden in het internationale
verkeer. De paus waarschuwde
de Afrikaanse landen dat sociaal-
economische vooruitgang niet
het één en het al mag zijn en de
geestelijke waarden niet mag
verdringen. "Afrika moet zijn
identiteit bewaren". Herhaalde
malen deed de paus een beroep
op alle landen om Afrika bij te
staan in zijn problemen. Dat geldt
vooral voor die gebieden die ten
gevolge van droogte in nood zijn,
de Sahel-landen, waar de woes
tijn steeds verder opdringt.
Melbourne
In Melbourne (Australië) is gis
teren de wereld-zendingsconfe
rentie begonnen. De commissie
voor wereldzending en evange
lisatie van de Wereldraad van
Kerken heeft deze georgani
seerd. Ongeveer 500 protestant
se en orthodoxe afgevaardigden
van oude en jonge kerken zijn
hier tot 25 mei bijeen. De Rooms-
Katholieke Kerk heeft enkele
tientallen waarnemers ge
stuurd.
Het thema van "Melbourne" is:
"Uw koninkrijk kome". Het
wordt vanuit vier gezichtshoeken
bekeken in de secties "het ko
ninkrijk en de armen", "het ko
ninkrijk en de strijd in de we
reld", "het getuigenis van het ko
ninkrijk" en "de gekruisigde
Christus als uitdaging aan men
selijke machten".
Nederlandse adviseurs ter begelei
ding van de conferentie zijn: prof.
dr. D.C. Mulder, internationaal
voorzitter van de commissie van
de Wereldraad die zich bezig
houdt met het gesprek met de
andere wereldgodsdiensten, ds.
Atze van den Broek, hervormd
zendingswerker in Ghana, ds. A.
Vos, directeur van het gerefor
meerde Zendingscentrum, dr. C.
Boerma, specialist op het gebied
van ontwikkelingswerk, en dr. J.
van Lin, rooms-katholiek mis-
siedeskundige.
Dr. Phiiip Potter, secretaris-gene
raal van de Wereldraad, opende
de conferentie. Zending, zei hij, is
niet het overdragen van een
christelijke cultuur maar het
doorgeven van het evangelie
binnen de culturen van de ver
schillende volken. Zij moeten het
op hun eigen wijze verwoorden.
Beroepingen
Hervormde Kerk: beroepen te
Werkendam P. J. Droogers Bode
graven; bedankt voor Middel-
harnis J. den Besten Ede, voor
Kootwijk G. Hendriks Zuili-
chem, voor Barendrecht J. Olie
Linschoten, voor Minnertsga
(Fr.) Sj. van der Zee (legerpredi-
kant) Andel.
Gereformeerde Kerken: beroepen
te Harderwijk H. Wind (legerpre-
dikant) Ermelo, Te Hallum (Fr.)
W. Praamsma Nieuweroord, te
Sint Jansklooster D.J. Deuzeman
Woudsend (Fr.); aangenomen
naar Amersfoort ("Zon en
Schild") mevr. DS. T. de Jong
Alkmaar.
Gereformeerde Kerken Vrijge
maakt: beroepen te Vlaardingen
J. Groeneveld Helpman; aange
nomen naar Loenen
Abcoude-Weesp kandidaat H. van
Veen Kamplij.
Gereformeerde Gemeenten: be
dankt voor Middelburg A. Breg-
man Rijssen.
De Kodak Ektra 22-EF camera. Standaard uitgeaist met 'n
electronenflitser.
Waardoor u zelfs na zonsondergang nog perfecte foto's maakt.
Bovendien staan al uw onderwerpen er altijd één,
twee, drie scherp op.
Want dankzij het handstatief kunt u de Kodak Ektra
stevig vast en keurig recht houden.
Fotograferen met de Kodak Ektra is dus eig eenvoudig.
Zeker als u bedenkt dat u voor rond de 150 gulden al een
Kodak Ektra 22-EF vasthoudt.
Kodak, 't kan niet missen.
Kodak Ektra, de camera met 'n handstatief.
CAPELLE AAN DE IJSSEL
(GPD) - De regering moet afstap
pen van het „waandenkbeeld"
dat de werkloosheid valt te be
strijden door het scheppen van
meer banen in de verzorgende
sector en bij de overheid. Dat zei
WD-leider Rietkerk tijdens een
spreekbeurt in Capelle aan de
IJssel.
Hij verwees naar een rapport van de
Wetenschappelijke Raad voor
het Regeringsbeleid, waarin van
het scheppen van banen in die
sectoren weinig heil wordt ver
wacht. Het gaat er volgens Riet
kerk juist om het bedrijfsleven te
steunen door het bevorderen van
technologische vernieuwing,
versterking van de export, een
goed energiebeleid en stimule
ring van de woningbouw, met
name buiten de woningwetsec
tor. Eventuele extra werkgele
genheidsgelden moeten minder
aan zaken als zwembaden en
sporthallen worden besteed,
vond hij.
In Groningen zei de WD'er De
Korte tijdens een spreekbeurt dut
zijn fractie morgen in de Tweede
Kamer zal aandringen op ver
ruiming van de algemene over
heidssteun aan bedi (jven
Zowel De Korte als Rietkerk eisten
een verdere verruiming van het
begrip „passende arbeid". Werk
moet ook als passend worden be
schouwd als er verschil in salaris
of niveau is met de vorige baan,
zei De Korte. Ook zouden werk
lozen eerder tot omscholing moe
ten worden verplicht.
„Van de mensen mag gevraagd
worden zichzelf meer in te zetten
en niet in de touwen van de uitke
ringen te blijven hangen", zei
Rietkerk over ditzelfde onder
werp. De overheid moet bij het
geven van inhoud van aan het be
grip passende arbeid ook niet
bang zijn voor het toepassen van
sancties, zei hij
De Korte pleitte daarnaast nog voor
maatregelen die vraag en aanbod
op de arbeidsmarkt beter op el
kaar afstemmen, zoals het bevor
deren van vakgericht onderwijs
(hij vroeg om een „moeder-lts",
voor technisch onderwijs aan
vrouwen). Ook zouden werklo
zen met een eigen woning, die be
reid zijn voor een nieuwe baan te
verhuizen, niet de 6 procent
overdrachtsbel asting bij de ver
koop van hun huis moeten beta
len.
