Jan Raas: "In de finale
vreesde ik voor niemand"
Botte bijl voorkomt hockeyafgang
De Vlaeminckdubbele
Voor vierde maal winnaar Amstel Gold Race
Uccle wint
paastoernooi
DINSDAG 8 APRIL 1980
onze sportredactie)
MEERSSEN (GPD) - „Mevrouw, mag ik wéér binnenko
men? Hier, de bloemen zijn voor u". Wereldkampioen Jan Uitslag
Raas is reeds enkele jaren een gast van de familie Mullen-
ders-Nelissen in Meerssen, op de dag dat de Amstel Gold
Race in deze Zuidlimburgse gemeente finisht.
MEERSSEN (ANP) - Voor alle
internationale beioepsren-
ners is Jan Raas het prototype
van een zuinige Nederlander.
De wereldkampioen kan geen
wedstrijd rijden als hij niet
een stuk kauwgom in zijn
mond heeft. Zaterdag in de
finale van de Amstel Geldra
ce. die hij voor de vierde keer
zou winnen, stak hij om de
drie kilometer een nieuw stuk
tussen zijn tanden. Een be
wijs van nervositeit bij het
naderen van de eindsprint te-
Niet alleen
de sterkste
maar ook de
zuinigste...
gen een aantal internationale
cracks. Ook als h(j niet ner
veus is kauwt Raas aan een
stuk door. Maar hij moet ook
andere dingen eten onder
weg. Raas: Als ik broodje
eet. neem ik de kauwgom uit
mijn mond en plak dat stukje
op rryn remkabel. Is het
broodje op. pak ik de kauw
gom weer van de remkabel af
en steek het in myn mond. Als
anderen dat zien zeggen ze:
dat is nou een typische zuini
ge Hollander".
De voordeur staat open als de win
naar van Nederlands grootste
wielerevenement, na de huldi
ging, naar het adres in Meerssen
rijdt. Hij weet dat daar, amper
honderd meter voorbij de eind
streep, de journalisten op hem
wachten. In huize Mullenders
wordt, traditiegetrouw, de koérs-
finale geanalyseerd.
Vier keer achter elkaar winnaar van
de Amstel Gold Race. Een onge
looflijke, een formidabele presta
tie. „Of ik na zoveel jaren nog blij
ben met de overwinning? her
haalde hij de vraag. „Nou, reken
erop van wèl. Als je een paar keer
naast de hoofdprijs hebt gegre
pen in klassiekers die eerder dit
seizoen gereden werden, dan
geeft het succes extra vreugde.
Woensdag, toen Henk Lubber-
ding in Gent-Wevelgem naar de
overwinning soleerde, voelde ik
me ook al goed. Maar ik kon toch
moeilijk achter een ploegmakker
gaan jagen".
Ofschoon de wereldkampioen nog
eens wilde benadrukken dat in
het team van Peter Post iedereen
voor iedereen rijdt, werd zater
dag nog voor de eindsprint tus
sen 13 koplopers duidelijk dat
deze keer de kaart Jan Raas ge
speeld was. Geen twijfel moge
lijk. Jan Raas roemde trouwens
het werk van zijn ploeggenoten in
alle toonaarden. „Knetemann,
Bert Pronk, Van den Hoek, Lub-
berding, de Zwitser Breu, Joop
Zoetemelk, noem ze maar op", zei
Raas. „Ze waren fantastisch. Zoe
temelk mocht helemaal zijn gang
gaan, maar hij vertelde me in de
finale zich voor mij in te zet
ten".
„We hebben het gewicht van de
koers gedragen, maar hebben de
wedstrijd tevens gecontroleerd.
Bij iedere vluchtpoging, hoe
vroeg dan ook, waren jongens
van ons present. Er werd een
hoog tempo onderhouden en
toen we in de heuvelstreek be
land waren, gaven we de concur-
BRITSE
RUITERS
BOYCOTTEN
SPELEN
LONDEN (ANP) - Groot-Brittanië
zal in juli niet deelnemen aan de
hippische evenementen van de
Olympische Spelen in Moskou.
De Britse spring-, dressuur- eh
militaryruiters hebben gisteren
besloten de zomerspelen te boy
cotten uit protest tegen de Sow-
jet-invasie in Afghanistan.
De Britse hippische wereld volgt
hiermee het voorbeeld van ds
Westduitse en Canadese collega's
die al eerder besloten niet naar
Moskou af te reizen.
Maleisië zal bij geen enkele sport
vertegenwoordigd zijn in Mos
kou. Maar dit heeft niets te ma
ken met de boycot-oproep vari
president Carter, zo verklaarde
de Maleisische minister van bui
tenlandse zaken Datuk Mokhtar
Hashim gisteren in de senaat van
zijn land. Volgens hem heeft Ma
leisië zelfstandig het besluit ge
nomen en zich daarbij laten lei
den door regionale belangen en
de relaties met de andere islami
tische landen. De Sowjet invasie
in Afghanistan betekent volgens
de Maleisische minister van bui
tenlandse zaken een schending
van de soevereiniteit van een is
lamitisch en niet-gebonden land.
Zeven weken voor de sluiting van
de inschrijving voor Moskou is de
internationale situatie nog bij
zonder onduidelijk. Een dertigtal
landen heeft definitief toegezegd,
vijftien Westeuropese olympi
sche comités hebben veertien
dagen geleden in Brussel gezegd
dat zij willen gaan, maar van hen
is in Moskou nog geen telegram
binnengekomen. Aan de andere
kant heeft president Carter van
zijn kant bij zijn boycot-poging
tot dusverre alleen officieel steun
gekregen van Australië en Groot-
Brittannie In dat laatste land
heeft overigens het nationaal
olympisch comité zich weer
dwars tegenover premier That
cher opgesteld.
Ondertussen is het Amerikaanse
olympisch comité in geldnood
geraakt, omdat het bedrijfsleven
de in het vooruitzicht gestelde
geldelijke ondersteuning nog
niet heeft betaald. Volgens het
comité heeft de Amerikaanse re
gering daarin de hand, omdat
men op deze manier hoopt het
comité ertoe te dwingen de boy
cot-oproep van president Carter
te ondersteunen. Volgens pen
ningmeester Ray Muller was de
begroting van de eerste drie
maanden van dit jaar afgestemd
op een inkomstentotaal van 4,2
miljoen dollar. Hij kreeg echter
slechts 2,6 miljoen dollar binnen.
rentie geen tijd om te recupere
ren. We maakten de strijd hard,
alhoewel het karakter van de
Gold Race dit keer anders was
vanwege de langere, vlakke aan
loop. In de finale werd het niet
temin nog een afvalrit. Anders
waren we met een man of vijftig
tegelijk in Meerssen gearri
veerd".
In de slotfase, toen het geslonken
maar nog altijd imposante pelo
ton op de Keuteberg, Fromberg
en Cauberg versplinterde, slin
gerde Jan Raas overigens een se
rie verwensingen naar de volgers
op de motoren. „Ik snap verdomd
goed dat die fotografen hun werk
moeten doen", zei de wereld
kampioen. „Waarom ze echter op
de smalle weggetje in de koersfi-
nale vlak voor ons blijven rijden,
begrijp ik niet. Hebben die kerels
dan geen telelensen? Het was
soms zó erg, dat er geen moge
lijkheid bestond om te demarre
ren. Ik heb het een paar keer ge
probeerd, maar ik moest remmen
om niet tegen de ene of de andere
motor te rijden. Andere renners
maakten exact hetzelfde mee. Op
een gegeven moment heb ik het
stuur losgelaten en de armen in
wanhoop omhoog gestoken".
Niet alleen de concurrentie, niet
alleen de telkens terugkerende
beklimmingen, moesten derhal
ve overwonnen worden. Andere
factoren speelden eveneens een
rol in deze wel snelle, maar aan
vankelijk zeker niet boeiende
klassieker.
Tot die factoren behoorden niet al
leen de motoren van fotografen.
Ook het feit dat Raas, na vergeef
se pogingen in Milaan-San Remo,
Ronde van Vlaanderen, Omloop
Het Volk, enz., nu toch wel eens
een befaamde koers wilde win
nen, speelde een grote rol. En een
getergde Jan Raas is ten enen
male moeilijk te floppen.
„Toch betekent goed rijden niet al
tijd datje wint", zei hij. „Ik heb
eerder dit jaar al eens opgemerkt
dat ik misschien wel sterker ging
koersen dan vorig seizoen, nadat
1. Raas (Ned) 238 kilometer
44 minuten en 27 sec., 2. De Wolf
(Bel), 3. Kelly (Ier), 4. Chassang
(Fra), 5. Hinault (Fra), 6. Bossis
(Fra), 7. Willems (Bel), 8. Duclos-
Lasalle (Fra), 9. Maas (Ned), 10.
Flip van de Brande (Bel), 11Kui
per (Ned) allen dezelfde tijd als
Raas, 12. Nilsson (Zwe) op 3 sec,
13. Pollentier (Bel) op 7 sec, 14.
Patrick Pevenage (Bel) op 1.18,
15. Oscar Dierickx (Bel) op 2.28,
16. Van der Meer (Ned) op 2.54,17.
Bertin (Fra), 18. Lubberding
(Ned), 19. Maessen (Ned), 20.
Schmutz (Zwi) allen dezelfde tijd
als Van der Meer.
lanceerde tevens Jan Raas. D
explosie was hevig. Toen pas
men ook begrip opbrengen
het feit dat ongeveer een uur eer
der twee ploegmakkers van Jan
Raas (de Zwitser Beat Breu en
nationaal kampioen Henk Lub
berding) niet hadden doorgezet
in een kopgroep die voorts
Duclos-Lassalle, Ronny Claes,
Serge Demierre en William Tac-
kaert aan de spits had ge
bracht.
„Het was te riskant om te rekenen
op een overwinning van Breu of
Lubberding aldus Raas. „De
Zwitser Breu had de hele dag al
ontzettend veel werk voor mij
opgeknapt en Lubberding wordt
nerveus als hij in een kopgroepje
naar de eindstreep moet. Daarom
werd een einde gemaakt aan deze
vlucht'Na bijna 200 kilometer
begon de 15e Gold Race pas echt.
Maar toen werd het ook een he-
roisch gevecht tussen de gro
ten.
Op de Keuterberg u-ilde Jan Raus een demarrage plaatsen,
wereldkampioen spreekt verder boekdelen
Bonificaties zullen Ronde van België beslissen
ik toch geen overwinning uit het MOESKROEN (GPD) - Bonificaties gaan
slepen. Tien keer in de de Ronde van België beslissen. Dat staat
na twee ritten in deze vijfdaagse wieler
wedstrijd voor beroepsrenners al bijna
vast. In alle normale ritten ligt er voor de
winnaar een tijdvergoeding van maar
liefst 30 seconden op de streep, en die
royale gift van de organisatoren zal dan
ook als een rode draad door de wedstrijd
lopen. Maandag al, tijdens de ploegentijd
rit van leper naar Moeskroen, ondervond
de Raleigh-ploeg van Peter Post hoe lastig
het is om het zwaard op te nohien tegen
het dit jaar ingevoerde systeem van ver
hoogde bonificaties.
voorste gelederen; het is prima
werk. Maar winnen is iets anders.
Met uitzondering van Milaan-San
Remo hoef ik me niettemin zelf
geen verwijten te maken voor het
uitblijven van een overwinning.
In Milaan-San Remo had ik iets
langer in het wiel van Roger de
Vlaeminck moeten blijven. Dan
had ik toen al mijn klassieker op
zak gehad".
De Vlaeminck was er dit keer niet.
wèl Bernard Hinault. De twee
voudige Tourwinnaar kwam met
evenveel dadendrang als Jan In hun specialiteit, de ploegentijdrit, triom
feerden de coureurs van Post weliswaar,
maar de afstand die werd genomen van de
ploeg-De Vlaeminck (leider dank zij een
diskwalificatie op de eerste dag) was te
gering om de blauwe leiderstrui over te
nemen. De hechte formatie van Post per
ste er in de 38 kilometer, die vertrek en
aankomst van elkaar scheidde, alles uit,
Raas naar de Gold Race. Hinault
reed ijzersterk. Hij had in de fi
nale zelfs één ploeggenoot aan
zijn zijde. Jan Raas geen. Dat Hi
nault het desondanks niet haalde,
accentueerde het „gewicht' van
de overwinning die Jan Raas uit
het vuur sleepte. De wereldkam
pioen stond in die alles vragende
laatste dertig kilometer inder
daad alleen tegen Hinault en
diens ploegmakker Chassang,
maar ook tegen Kuiper, Bossis en
de derde man uit deze ploeg, Gil
bert Duclos-Lassalle.
De kopgroep - ontstaan na een al-
les-of-niets-uitval van Jo Maas op
de Fromberg - telde, behalve de
Limburgs Tourheid, voorts de
Zweed Nilsson, de Belgen Wil
lems,- Filip van den Brande en
Fons de Wolf als eenlingen in de
gelederen en tevens de tandem
Pollentier-Kelly. „Toch", zei Jan
Raas, „vreesde ik niemand. Ook
Kelly niet, ofschopn hij toch tot
de beste sprinters gerekend moet
worden".
De laatste demarrage van Hennie
Kuiper, de zoveelste uitval van de
Nederlander-in-Franse-dienst,
speelde Raas in de kaart. Dat was
minder dan een kilometer voor
het einde. Fons de Wolf reageerde
fel. Hij sleurde de rest van de
kopgroep tot bij Kuiper, maar hij
maar meer dan 18 seconden voorsprong
op Roger de Vlaenïinck en zijn kornuiten
konden ze er toch niet uitslepen.
„Je moet niet vergeten", oordeelde Cees
Priem over de toch wat geringe voor
sprong waarmee zijn formatie finishte,
„dat de andere ploegen ook erg sterk zijn.
De groep van De Vlaeminck kan ook kei
hard rijden, net als die van Moser. Je ziet
dan ook dat 30 seconden bonificatie bela
chelijk veel is. Wij zijn tot het uiterste ge
gaan en kunnen maar net 18 seconden te
rugnemen". Onvoldoende om wereld
kampioen Jan Raas aan de top van het
klassement te brengen.
Daarmee is de Ronde van België overigens
nog lang niet beslist. Juist door de riante
tijdwinst (in een grijs verleden nog wei
eens gehanteerd in de Ronde van Frank
rijk, die echter heel wat meer lastige berg
ritten in het parkoers heeft dan het hand
jevol Waalse heuvels dat nu moet worden
bedwongen) dreigt de koers er een te wor
den voor spurters. Een duel dus tussen
Roger de Vlaeminck, Francesco Moser en
Jan Raas, de drie eersten van de algemene
rangschikking na de rit van Tweede Paas
dag.
Dat De Vlaeminck in het tricot van de leider
kon worden gestoken, had hy te danken
aan het ingrijpen van de koerscommissar
issen. Die zetten zondag, na de aankomst
in leper, winnaar Mare Reinier terug in de
uitslag, omdat hij in de spurt van het pelo
ton Moser de dranghekken ingereden zou
hebben. De Italiaanse kampioen legde, op
aandrang van zijn ploegleider Bartolozzi,
een klacht neer bij de jury en vond daar
ook gehoor. Wie de uiteindelijke beslis
sing heeft genomen om het protest van
Moser toe te wijzen, was niet duidelijk. De
officials wezen naar elkaar, wanneer de
vraag werd gesteld wie de onregelmatig
heden nu eigenlijk had gezien. „Er werd
enorm woest gereden liet Jan Raas (zes
de) na afloop weten. Priem, die de spurt
aantrok en achtste werd, dacht er net zo
over. „Alleen gebeurt dat in iedere massa
spurt en volgens mij was er nu helemaal
niets aan de hand. Alleen kon Moser er
niet door. Net als wij".
Het heeft er dan ook alle schijn van dat het
protest van Moser de organisatie van de
Ronde van België goed is uitgekomen.
Liever De Vlaeminck als leider, dan de
aanzienlijk minder betekenende Reinier.
Voor de formatie van de getergde Belg
was de terugzetting in de uitslag aanlei
ding om de ploegentijdrit als teken van
afgrijzen over de jurybeslissing te rijden
als wielertoeristen. Met grote achterstand
eindigden ze als laatste. Het kwam hun te
staan op een boete van 1000 Belgische
francs (ongeveer f70) per renner, wegens
het verzaken van de sportieve plicht. „Er
is vanmorgen", vertelde Jos Schipper, de
enige Nederlander in deze Belgische for
matie, „een gesprek geweest met onze
sponsor. Die wilde eigenlijk dat we hele
maal niet meer zouden vertrekken. Er is
toen besloten om het maar rustig aan te
doen en zo te laten merken dat dit de
grootste waanzin is die er bestaat".
ROTTERDAM (GPD) - Wereld
kampioen en toch matig preste
ren. Het onbegrip straalde het af
gelopen weekeinde van de ge
zichten. De paar honderd toe
schouwers die de moeite hadden
genomen het Vierlandentoernooi
te Rotterdam op te fleuren, waren
hogelijk teleurgesteld in de pres
taties van het Nederlands da
meshockeyteam, dat als 's we
relds sterkste geen kans zag En
geland onder de duim te houden,
dat de Sowjet-Unie een geli jkspel
moest toestaan, om, gedreven
door een 'alles of niets'-mentali-
teit op de slotdag, het meest ge
vreesde Verenigde Staten toch
maar in te pakken, waardoor de
tweede plaats achter het ongesla
gen Engeland werd opgeëist.
Een aardig succes op de slotdag,
maar die op het oog fraaie 2-1-
overwinning kon het falen tegen
Russinnen en Engelsen niet meer
wegnemen. Coach Huib Tim
mermans had de botte bijl moe
ten hanteren om het gezicht voor
eigen publiek nog enigszins te
redden. Hij zwiepte aanvoerster
Maria-Mattheussens de ploeg uit,
liet keepster Vib Ramaer debute
ren, hield Elsemieke Hillen op de
bank en gaf Sophie von Weiier
een herkansing na de wanverto
ning tegen de Engelse dames,
maar had het niet in de hand dat
zijn basisspeelsters Fieke Boek
horst (knie) en Marjolein Bianchi
(enkel) ook moesten toekij
ken..
Op het eerste gezicht leverde de in
greep het gewenste resultaat op,
maar of de rigoureuze aanpak
ook op de lange duur succes
heeft, moet worden afgewacht.
Hoewel... de Oranje-dames kam
pen met een soort faalangst. Vo
rig jaar overkwam Nederland dat
tijdens het eigen Vierlandep-
toernooi tegen de Verenigde Sta
ten, maar werd later
DEN HAAG (ANP) - Glasgow bij
de dames en Uccle bij de heren
zijn de respectievelijke winnaars
van het internationale paashoc-
keytoernooi geworden. De da
mes van Glasgow wonnen in de
finale met 4-1 van het Ierse Poi-
tadown. Uccle uit Brussel ver
sloeg Lyon in de herenfinale met
2-0.
In de strijd om de derde en vierde
plaats bij de heren moesten straf-
ballen de beslissing brengen. De
Batavieren en de Lusitanians
stonden na twee keer 35 minuten
gelijk (2-2). De laatsten wonnen
uiteindelijk met 6-5.
De eindstanden zijn:
Dames: 1. Glasgow, 2. Portadown, 3.
Biau Weiss Koln.
Heren: 1. Uccle, 2. Lyon, 3. Lusitanians.
kampioen. Dit jaar ging het mis
tegen de Sowjet-Unie, omdat een
permanent overwicht in 17 straf-
corners niet werd omgezet in
doelpunten. Slechts eenmaal
mikteToos Bax raak, terwijl Vike
Boekhorst helemaal geen succes
oogstte. En toen Natalija Buzo-
nova Ruslands enige counter be
kroonde, sloop de wanhoop bin
nen. De verhoogde inzet tegen
Engeland leverde wederom
slechts één. goal op van Toos
Bax, maar aangezien de Engelse
dames het succes tegen de Ver
enigde Staten (4-3-zege) wilden
continueren, ging Nederland er
onderdoor (1-2), waarna Rusland
via een I-0-overwinning opzij
werd gezet, zodat ze over „het
Kanaal" nu kunnen zeggen: „We
gaan niet naar Moskou, maar
hebben wel de wereldkampioen
verslagen".
rika, dat inmiddels 60.000 aan
gesloten dameshockeyers heeft
en Nederland kwantitatief al
heeft overtroefd, had geen ant
woord op Timmermans ingreep
in zijn elftal. „Ik heb zestien
meisjes tot mijn beschikking.
Wie slecht speelt, staat ernaast.
Zelfs een aanvoerster. Maria Mat-
theussens had daar overigens alle
begrip voor. Zo gaat het nu een
maal in een sport waarin de pres
tatie het belangrijkste is", aldus
i de 2-1-overwin-
dankte voor de WK te Canada) al
zo snel een kans zou krijgen, ver
baasde me, maar als je achter een
voorstopper van het kaliber-Se-
vens speelt, kan je bijna niet af
gaan".
De gymnastieklerares uit Vught
ging dat allerminst, hoewel ze de
gaten die de veelvuldig swit
chende Amerikaantjes trokken
niet altijd kon opvullen. „Ik was
te veel met mezelf bezig om ande
ren te kunen sturen. Dat was een
zwak punt van me. zodat ik niet
met tevredenheid kan terugzien
op deze wedstrijd".
Lisette Sevens was, ondanks haar
goede wedstrijd, ook de directe
aanleiding tot Amerika's enige
doelpunt. „Ik gaf een vrije slag
Stoi
dat
Öranje-hockpyster Elsemiek Hillen onderneemt een poging twee Engelse verdedigster
h, du
ning op de VS
kon lachen. „W;
inhoudt dat er
werkt zal moete
Lisette Sevens, ir
land getooid n
dersband. gaf het goede
beeld. De Amsterdamse,
bijnaam Neeskens vaak eer aan
doet, speelde een geweldige wed
strijd. wat libero Madeion Belién
deed opmerken: „Dat ik na mijn
terugkeer in de selectie (ze be-
eer een beetje
niet keihard ge-
n worden'
haar 60e inter-
et de
e haar
komt doordatje alles te goed wilt
doen. Maar gezien de stemming
in de ploeg en het feit dat ieder-
strandwandeling wilde trainen,
wist ik dat we deze tegenslag
zouden overwinnen"
4a rust demonstreerde Nederland
bij vlagen dat de concurrentie de
slag nog lang niet heeft gewon
nen. Met een steeds beter in vorm
rakende Cathy Woudenberg („Na
de bevalling heb ik nog due
maanden niets gedaan, ik reken
erop in Moskou weer in topvorm
te zijn en een zichzelf rehabili
terende Sophie von Weiler, een
doorzettende Elsemieke Hillen
en een flits als Marjolein Bianchi
achter de hand bezit Oranje een
hechte basis, die via Sopie vor
Weiler de winnende goal scoorde
kleir
■steuntje kre
