Taaipop troef van 'K weenie* Boeiend beeld van Zeereep op expeditie Personalia J Musical voor kinderen LEZERS SCHRIJVEN: Sven iïf[*alen ZATERDAG 5 APRIL 1930 KEÖEB LEIDEN - De Zeereep. van Wasse- naarse tot Langevelder Slag. is geen uitgestrekt gebied maar er zijn veel verhalen over te vertel len. In het gemeentearchief is over deze kuststrook een kleine tentoonstelling ingericht, die van 8 april tot 9 mei te bezichtigen is. Met hulp van de verenigingen Oud Katwijk en Oud Noordwijk is het een gevarieerd geheel ge worden van prenten, modellen en knipsels. In de Zeereep liggen de plaatsen Katwijk en Noordwijk, die van oudsher een eigen karakter heb ben gehad. Katwijk was altijd het vissersdorp en een gezellige fa miliebadplaats, Noordwijk richt te zich meer op het achterland, de bollenvelden, en ontwikkelde zich tot sjieke badgelegenheid. De hele Zeereep is een belangrijk recreatiegebied. Het oudste 'mo derne' strandvermaak is te zien op een oude ingekleurde gravure: in een statige zeilwagen zoeft T,- minder exclusieve mondaine le ven bij Huis ter Duin, terwijl bij Katwijk de blauwe tram drom men zonzoekers aanvoerde die tussen de grote bomschuiten een plekje moesten zien te vinden. Deze plompe vissersschepen, waarvan een fantastisch model staat opgesteld, werden door paarden en mannen de zee inge trokken, net zoals lange tijd ook met de reddingsboten gebeurde. De visserij was een belangrijke bron van inkomsten en is dat in Katwijk nog. Vroeger werd er ook verdiend aan de schelpen op het strand, het zout in de zee en het zand van de duinen. In Lei den waren de betonfabrieken en de Zoutkeet ervan afhankelijk. Weer een ander aspect van de Zee reep is de waterwinning. De Leidse Duinwater Maatschappij is er al jaren actief. Niet tot ieders genoegen, zoals recente krantek nipsels tonen: zorgt de LDM wel goed voor de natuur? De zorg voor het duingebioed is van heel vroege datum. Niet verwon derlijk. want het was de enige verdediging tegen het geweld van de zee. Al in de zestiende eeuW, zo getuigen oude verorde ningen. hield het hoogheemraad schap Rijnland zich bezig met het planten van helm in de duinen om de natuur een handje te hel pen. Een heel ander verdedi- gingsverhaal vertellen de bun kers. Het leven in de Zeereep: werk. ont spanning, recreatie, verdediging. Bijna waren de samenstellers de natuur vergeten. Maar toen zij vi trines voor de tenstoonstelling kwamen lenen bij het Museum van Natuurlijke Historie vroeg men daar of een paar opgezette vogels nog van pas kwamen. Zo raakten een scholekster en zee meeuw in het archief verzeild. De tentoonstelling gaat dinsdag open en is behalve op werdagen ook op zaterdagochtenden te be zichtigen, tot en met zaterdag 10 LEIDEN - De kersverse Leidse to neelgroep "Kweenie" speelt woensdagmiddag negen april in het LAK-theater de premiere van de kindermusical "De Taaipop". In de komende drie maanden wil "Kweenie" twintig voorstellen geven op "alie plaatsen waar kin deren tussen de zes en twaalf jaar komen en waar wij kunnen ko men" zeggen de spelers en speel sters van "Kweenie. Zij leggen uit dat de Taaipop be doeld is als amusementstheater. Zelf hebben de spelers in elk ge val de grootste lol om de typische poppenkastgrappen, die in het LEIDEN - De Leidse vestiging van C&A heeft sinds kort een nieuwe bedrijfsleider. Het is de heer N.P.M. Jünger, die de plaats heeft ingenomen van de heer N.J.H.M. Bekema. De heer Jünger begon zijn loop baan bij het kledingconcern zestien jaar geleden in Lei den. Voor zijn komst naar de Sleutelstad was hij werkzaam bij de C&A-vestiging in Utrecht. Hij hoopt - en ver wacht - dat nog- dit jaar een begin zal worden gemaakt met de nieuwbouw aan de Breestraat. De heer Bekema aanvaardde een functie als chef personeelszaken bij pro- duktiebedrijven van C&A in Amsterdam. De heer J. Broek heeft deze week afscheid genomen van als beheerder van het Leidse filiaal van de Vlaardingse verfgróothandel P.C. Mole naar BV. In verband met zijn pensionering kreeg hij de legpenning van de Neder landse Vereniging van Vcrf- groothandelaren. Zijn plaats in het filiaal aan de Lage Rijndijk 6 wordt ingenomen door de heer L.J.M. v.d. Plas. Een nieuw gezicht bij het motel Holiday Inn. De heer M.J.R. Worms heeft per 1 april het werk overgenomen van M. Spaargaren, de director mar keting, publicity en opera tions van het Leidse hotelbe- drijf. De heer Worms was voor zijn komst naar Leiden drieënhalf jaar werkzaam bij de Hl-vestiging in Utrecht. De heer Spaargaren wordt di recteur van het hotel en con grescentrum Atlantic in Kijkduin. De heer J. Stehou wer, directeur van de Algemene Bank Ne derland in Leiden, is kandi daat voor het bestuur van het departement Leiden van de Nederlandsche Maatschappij voor Nijverheid en Handel. Mr. J.E. de Jongh is aan de beurt voor aftreden en stelt zich niet herkiesbaar. De Nie Centrale Verwarming BV aan de Herengracht 108-114 viert binnenkort een jubileum. Op vrijdag 25 april is Jan de Nie veertig jaar aan het bedrijf verbonden en ter gelegenheid daarvan wordt er een receptie gehouden in Nieuw Minerva. stuk zitten. Bovendien herbergt het stuk tal van griezel-effecten. Het verhaal van de Taaipop is sim pel: 's Nachts om twaalf uur, als "de grote mensen" slapen komen de voorwerpen op een kastplank tot leven. De koekoeksklok slaat twaalf. Het zout- en peperstel letje, het oude theebuiltje dat de grote mensen een dag hebben la ten staan, en de versgebakken taaipop ontwaken. Zij zijn in het stuk levensgroot aanwezig. Juf frouw Peper, meneer Zout, Taai en de oude Theebuil merken dat de koekkoek in de koekoeksklok geen zuivere "koekoek" meer kan zingen. "Als de grote mensen hier achter zouden komen, dan gooien ze de koekoek weg, in de vuilnisbak". Het zout- en peper stelletje doet daarom alles om de honingpot op de bovenste kast plank te bereiken. "Honing ver zacht de keel". De zure oude theebuil bewaakt echter de honing. VoorTaai is een heldenrol weggelegd. Taai steelt de honing onder de ogen van de oude theebuil. Slinks, de muis, dreigt roet in het eten te gooien. Slinks heeft zin in de geurige taaipop en jaagt de theebuil de stuipen op het oude lijf. Zelfs de kinderen in de zaal worden "be dreigd" door deze maffia-muis. De kinderen moeten hun snoep inleveren om Slinks in zijn hol letje te lokken en de algehele vre de tussen de "kastbewoners" te sluiten. Eind goed al goed. Kees Erpskamp en Martin Hoog- mans hebben "De Taaipop" uit het Engelse vertaald. Kees had het stuk vorig jaar in Engeland gezien. Enthousiast kwam hij in Nederland terug met de tekst van "The Gingerbread Man". "Dat moet vertaald worden,', dacht hij. Kees en Martin hadden het verre van gemakkelijk met het Vertalen van de typisch Engelse grappen. Maar dit probleem, was slechts een peuleschil vergeleken bij het opzetten van de produktie. Het LAK had al twee kinderstukken op het programma en wilde in eerste instantie niet aan een kin dermusical extra. Kees en Martin besloten daarom in oktober '79 tot de oprichting van de Stichting Plot, "met als doel kortlopende, niet-commerciële culturele pro jecten te stimuleren en te realise- Met Plot kon het zoeken naar spe lers en muzikanten voor De Taai pop beginnen. Martin en Kees zijn geen vreemden op theater- gebied. Vijf jaar geleden begon nen zij al met het Leids kinder theater "Het Ei". Enthousiaste spelers en speelsters (vooral stu denten en part-timers) waren re delijk snel gevonden. De vijf mu zikanten (drums, piano, vibra foon, bas en trekzak) zijn echter nog maar net op tijd de afgelopen maand bij elkaar getrommeld. De muziek speelt een belangrijke noot in de Taaipopp niet alleen ter begeleiding van de negen liedjes, maar zeker ook om grie zeleffecten te versterken. De vijftien medewerk(st)ers aan de Taaipop hebben er voorlopig vooral zelf de grootste lol in. De onkosten worden tot nu toe uit eigen zak betaald. "Kinderen in de leeftijd van zes tot twaalf jaar zijn het meest dankbare publiek dat je je kunt indenken", vertel len zij. Het liefst zouden zij De Taaipop niet alleen in club- en buurthuizen spelen, maar ook voor kinderen in ziekenhuizen. Er moet dan wel plaats zijn voor het enorme deCor, van de hand van Winnifred Epskamp. Een stei gerconstructie van drie meter hoog stelt de kast voor. De vloer van het toneel is de onderste plank van de kast. De kruiden- potten in de "kast" zijn anderhal ve meter hoog. De prijs van de voorstelling komt op vier tot vijfhonderd gulden, "maar als een buurthuis dit be drag niet kan betalen, dan valt er altijd te praten" zegt Martin Hoogmans van de Stichting Plot. Het LAK heeft het initiatief inmid dels op waarde weten te schatten. Martin: "De misverstanden tus sen Stichting Plot en het LAK zijn uit de weg geruimd. Het LAK dacht bijvoorbeeld aanvankelijk dat Plot commerciële wilde wer ken. Wij zijn blij met de proffes- sionele steun van het LAK. Niet voor niets is de eerste voor stelling van De Taaipop dan ook in het gebouw van het LAK aan het Levendaal 150, drie hoog. De voorstelling begint woensdag middag om twee uur. De Taaipop duurt anderhalf tot twèe uur. "Dat hangt ervan af hoe snel de kinderen mee gaan jodelen, als dat gevraagd wordt", grappen de zes spelers van de Taaipop. De Stichting Plot is bereikbaar aan de Rijnsburgerweg 165 in Leiden. Fout parkeren Kraken Het plaatsen van brieven van lezers betekent niet dat de redactie de daarin weergegeven mening onderschrijft. Brieven kymnen van redactiewege worden ingekort. De parkeermogelijkheden in de omgeving van het Diaconessen- huis zijn beperkt. Zeker nu door de verbouwing de oorspronkelij ke capaciteit nog is verkleind. Het gevolg is dat tijdens de be zoekuren een aantal mensen noodgedwongen de auto par keert waar het niet mag, namelijk op de Houtlaan aan de zijde van de hertekamp. Men doet dat overwegend verstan dig, d.w.z. de auto staat voor tweederde op de stoep. Ver keersoverlast geeft dit nauwe lijks en dat dan nog slechts tweemaal per dag gedurende on geveer een uur. Maar.... het mag niet. dus gaat de domme molen draaien en deelt bonnën uit. Dezelfde mensen gaan daar natuurlijk niet meer staan, maar wel dertig anderen, dusweer bonnen. Dit bekeuringsautomatisme is na tuurlijk geen oplossing 'tenzij i op deze wijze de middelen wil i de dig brede wandelstrook tussen stoeprand en hek, waar zelden iemand loopt, een stuk van twee meter breed 'te veranderen in parkeergelegenheid. Nog even moed houden. J. van Waveren, Johan Evertsenlaan 16, OEGSTGEEST. Loco-burgemeester Waal zegt in deze krant dat de gemeente kra kers niet als tegenstanders ziet. De Leidsche Kraakbond krijgt van Waal zelfs een pluim voor haar zorgvuldigheid bij het uit zoeken van te kraken panden. Blijkbaar is de heer Waal zijn rol vergeten tijdens het conflict in de Waard (Herengracht-Zijlsingel- gebied). De gemeente liet hier distributiewoningen een jaar leegstaan. Toen urgente woningzoekenden een aantal van deze woningen na een jaar leegstand kraakten, leer den de krakers Waal kennen als een onverzoenlijk tegenstander. Hij vond dat alle krakers zo snel mogelijk uit de huizen moesten. Volgens hem zouden de krakers het distributiebeleid doorkrui sen. Een distributiebeleid, dat gezien de leegstand van een jaar overduidelijk niet bestond. Verder merkt loco-burgemeester Waal in het artikel op dat een burgemeester een gerechtelijk vonnis tot ontruiming van een kraakpand altijd moet uitvoeren. Ook als de krakers zich massaal tegen ontruiming verzetten. De mobiele eenheid zou die tegen stand de kop in moeten drukken. Waal meent immers dat het recht ook de zwakkere kan bescher men. Het recht van de sterke is echter al overmatig goed be schermd, het recht van de zwak kere daarentegen slecht. Het recht van de sterkere betekent: ongelimiteerd speculeren, grote winsten opstrijken door panden desgewenst wel tien keer te ver kopen, met alle prijsopdrijvingen vandien. En dit alles toegestaan door een rechtspraak die het par ticulier bezit tegen de belangen van woningzoekenden in be schermt. Het recht van de zwak kere (de kraker) bestaat uit voortdurende onzekerheid of je kan blijven wonen in de met zo veel moeite verkregen woon ruimte. De onzekerheid van de krakers wordt versterkt door het gemak waarmee rechters huiseigenaren in het gelijk stellen, zodra de rechter maar het flauwste ver moeden heeft, dat de eigenaa. iets met het pand van plan zou zijn. Plannen die desnoods met politiegeweld gesteund kunnen worden Overigens geloven wij dat de discussie over het inzette van mobiele eenheden tegen krakers voor Leiden nog niet ak- tueel is. Op het ogenblik is de si tuatie rond het kraken in Leiden nog nergens zc verscherpt dat er sprake zou kunnen zijn van een gewelddadige escalatie. De Leidse Kraakbond Postbus 243 Leiden. Discussieavond Naar aanleiding van het televisie programma over het proces "Wie doodde Jezus Christus" werd er in de Leidse Studentenekklesia aan het Rapenburg een videofilm vertoond. De avond werd bekend gemaakt met aanplakbiljetten en in deze krant. Met enige kennissen werden wc 's avonds binnengelaten door de pastoor. Het werd 8.30 uur en er was nog niet één student of ande re geïnteresseerde bijgekomen. De pastoor besloot te beginnen met de videofilm. Na de film is het niet tot een discussie geko- Nu vragen wtfons af: hoe is het mo gelijk dat er geen belangstelling is voor zo n belangrijk onder werp. terwijl er in Leiden alleen al 80 tot 100 theologiestudenten zijn. Onbegrijpelijk terwijl er zo veel kerken in Leiden en omge ving zijn. (Door redactie bekort) P v.Delft Hallstraat 24, LEIDEN. Horeca Wat hebben we de afgelopen ja ren in Leiden allemaal ge daan om een duidelijk uitge stippeld en weloverwogen ho- recabeleid te krijgen? Er zijn nota's geschreven, in de ge- PeSthuyS meentelijke commissies is urenlang gepraat, er zijn en- quetes gehouden, fracties hebben zich beraden en de raad heeft er ook nog eens avonden aan besteed. ken op de hele afloop zijn de studenten. Zij zijn buiten schot gebleven en kunnen in hun beslotenf?) sociëteiten even lang hun gang gaan als voorheen. Alles bij elkaar een berg papier en duizenden manuren. Je mag dan verwachten dat er langzamerhand eens knopen worden doorgehakt. Afgelo pen maandag was het groot uur U. Het werd een groot uur U. Goed, de meerderheid, al was het dan een kleine, beslis te uiteindelijk dat maximaal vijf cafés straks tot drie uur open mogen blijven Maar het bleef wel bij een prin cipe-uitspraak, die boven dien nog gekoppeld werd aan een proefperiode. Dus een de finitieve regeling werd het ze ker niet. Bovendien zal de praktische realisering nog heel wat voeten in aarde heb ben Het grenzeloze optimisme van CDA-erJoop Walenkamp ten spijt. Nu de raadsleden elke ei hebben kunnen leggen dat men nodig vond, is het aardig eens te be kijken wie nu eigenlijk tevre den is met de regeling die nu op papier staat. De meest be trokken groep, de horeca zelf, is dat zeker niet. Het streven van de café-eigenaren was erop gericht een verruiming van de sluitingstijden te krij gen. Maar dan over de hele li- Horeca Nederland afdeling Leiden.de belangenorganisa tie, liet in de voorbereidende fase al weten geen keuze te willen maken in eigen gelede ren, wanneer er nachtcafés zouden moeten komen. Een verstandige opvatting, want de keuze voor de ene kroeg baas betekent een bbze con current. Het zou waarschijn lijk een regelrechte splijt zwam worden in de organisa tie, die toch al niet uitblinkt door een grote saamhorig heid. Kort en goed: als de zaak zijn beslag krijgt zijn er niet meer dan vijf tevreden horeca-on- dernemers: de uitverkorenen. De rest zal opz'n minst teleur gesteld zijn. dat men uil de boot gevallen is. Vooropge steld dat men belangstelling had om de sluitingstijd te ver- Kom ik bij de groep cafébezoe kers. Zij die zich door de week na één uur en in het weekein de na twee uur ook nog willen vertreden en tot dusver waren aangewezen op cafés in ande re gemeenten, hoeven straks niet zover weg. Ze kunnen in de stad zelf terecht. Dan doemt echter de vraag op of een maximum van vijf genoeg is om een "scheiding der gees ten" te kunnen bereiken Immers, de meeste kroegen heb ben hun vaste stamgasten, met hun specifieke karakter. Het publiek is sterk bepalend voor de sfeer van een horeca gelegenheid. De kans dat de nachtcafés een smeltkroes worden van verschillende na turen is niet denkbeeldig en zou wel eens tot ernstige con frontaties kunnen leiden.'In dat licht bezien zal de politie de nu gekozen oplossing ook niet direct toejuichen. En dan zijn er nog de burgers die in de omgeving van de Leidse cafés wonen. Voor die krgegen waar de huidige sluitingstijd gehandhaafd blijft zal er weinig veranderen. De over last, die omwonenden daar van nu al ondervinden zal niet of nauwelijks verminde ren. Resteren die plekken waar straks de nachtcafés komen. De discussies daar over zijn nog niet eens begon nen of de eerste reacties zijn er al. Joop Walenkamp die zijn eerste gedachten op papier heeft gezet kon deze week al direct een frontale aanval van het buurtcomité d'Oude Morsch incasseren. Aan de ene kant roepen dat de binnenstadswoonwijken ont zien zullen worden en tegelij kertijd twee plaatsen noemen waar men nu als de nodige overlast van cafes onder vindt. Het zullen niet de laat ste protesten zijn.Het gemeen tebestuur kan zich prepare ren om een reeks acties van comités en groepen in wiens buurt of wijk zo n nachtcafé moet komen. Dat wordt een eindeloze schuif- partij. vergelijkbaar met de betonmortelcentrale. die ook niemand in zijn nabijheid wil hebben. De enige groep die met genoegen kan terugblik- Gaat het er dan toch eindelijk van komende restauratie van het Pesthuys? Als we de gemeente mogen geloven is het sterk in verval geraakte histo rische pandwaar de slachtof fers van de "zwarte dood" hun laatste onderdak kregen, in 1983 aan de beurt voor een in grijpende opknapbeurt. Het is zo n twintig jaar geleden dat er voor het werd gewezen op een noodzakelijke restau ratie van het pand. In die twintig jaar zijn er ver schillende ogenblikken ge weest waarop het er naar uit zag dat het herstel niet lang meer op zich zou laten wach ten. De toenmalige minister van defensie ir. Vredeling schreef vijf jaar geleden in antwoord op vragen van het tweede-kamerlid mr. Por- theme (in welke verband heb ik die naam meer gehoord de laatste tijd?) dat er in 1976 een begin zou worden ge maakt. tenzij er geen geld was. Dat laatste was kenne lijk het geval, want sindsdien is er nog geen spijker vertim merd aan het monumentale gebouw achter het station. De Rijksgebouwendienst speelt in de hele zaak een uiterst merkwaardige rol. In 1963 doet deze dienst de gemeente het verzoek het Pesthuys aan de staat te verkopen. Na een aanvankelijke weigering stemt de gemeente Leiden toe. We zijn dan in 1968. Zes jaar lang laat het rijk taal noch te ken van zich horen. Dat stommetje spelen wordt in de periode 1975 - 1980 nog eens herhaald nadat de verschil lende partijen bijeen zijn ge weest en aankoop opnieuw overwogen zal worden. Deze week kwamen ministermr. Scholten (defensie) en zijn collega staatssecretaris Van Lent plotseling een kijkje ne men in het inmiddels door het legermuseum ontruimde mo nument. Het gebeurde alle maal op een wat geheimzin nige manier. Pas nadat de bewindslieden al weer rich ting residentie waren ver trokken, werd hun bezoek of ficieel gemeld. Zij waren afgereisd met de be lofte dat een uit 1975 dateren de brief van de gemeente nu spoedig zal worden beant woord. Eén ding werd in elk geval duidelijk: snelheid en Pesthuys zijn woorden die niets met elkaar te maken hebben. Persfotograaf Regelmatig lijkt het werk van persfotografen méér het sus sen van mensen dan het ma ken van pakkende prenten. Dat mocht een van de mede werkers van foto Holvast de afgelopen weken t "Publikatie wordt je noodlot tig", werd hem toegevoegd op de Volmolengracht. Bij een demonstratie aldaar had hij vastgelegd hoe een automobi list zijn mobiel door een dranghek trachtte te bo rendVa een woordenwisseling en wat geduw volgde een klap in zijn gezicht. Het fotograferen van een uit hangbord. Dat zou een kind nog kunnen, denk je. Het uit hangbord van de Lemij (wordt daar gekoppeld?) zit aan de pui van wat nu een antiekwinkel is. Winkelier komt boos naar buiten en ver biedt foto. Weer een woorden wisseling, waarna de winke lier boos Holvast belt. Als de fotograaf daar terugkomt, luidt de verwachting: "Weer in elkaar geslagen?" Deze week was het voor onze en thousiaste medewerker wéér raak. Even plaatje maken van het gebied Roomburg kan mooi vanaf de hoge Vol lenhoven-flat Hij loopt de hal binnen en wordt onmiddellijk gestopt door de huismeester: "Waar gaat dat naar toe?" Categorisch wordt hem ver boden de flat verder te betre den. Zelfs voor enige uitleg van zijn werk krijgt de foto graaf geen kans. "Dat zeiden ze laatst ook en een minuut la- Irr tonden ze met J.) man bo ren.' D'r uitf" Zijn vrouw komt goedkeurend knikkend dl deuropening staan. De huismeester voelt zich gesterkt en dreigt: "Als je niet onmid dellijk gaat, sla ik je eruit.'" Volgende keer komt Holixist met 25 man. L. GLIBBER.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1980 | | pagina 3