Laat smalle wat breder gang lijken Niets mislukt in de keuken van de toekomst In en om Keramisch aanrechtblad ook zelf aan te brengen AFWASSET SCHONE HANDEN Wastafel om in te bouwen DONDERDAG 3 APRIL 1980 PAGINA 39 Philips heeft onlangs de „keuken van de jaren '80" gelanceerd. In concept althans, want die keuken bestaat nog niet. Technisch ge zien zou hij bij wijze van spreken zó in produktie kunnen, want voor letterlijk géén van de won deren die erin verzameld zijn, hoeft nog iets uitgevonden te worden. Of dat volslagen nieuwe keuken concept, waarmee Philips op de Domotechnica inhaken onbe twist de show stal, werkelijk in produktie komt, hangt o.m. af van de reacties die de ontwikke laars tijdens de (waarlijk adem benemende) presentatie hebben willen ontlokken. Misschien komt die „toekomst keuken" op velen over als een kil en klinisch huislaboratorium, volkomen gespeend van de ge zelligheid die het kokkerellen kan inhouden. Toch zit er eigen lijk niet eens zoveel in dat wc nu nog niet kennen. Aan het wezen van het koken, bakken en braden zal trouwens nauwelijks iets ver-, anderen. Wel aan de manier waaróp, waarbij met name werk- gemak, snelheid en efficiency belangrijke dingen zullen zijn. De veranderende maatschappelijke situatie, waarin o.a. geen ruimte meer zal zijn voor urenlang „slo ven" in de keuken, zal de toepas sing van allerlei elektronische apparatuur doen toenemen. Philips noemt het nieuwe concept „de integrale keuken". Daarin heeft alles zijn vaste plaats, ook de dingen die we nu al lang ge bruiken maar dan in de vorm van talrijke „losse" apparaten die voor het gebruik uit een kastje moeten worden gehaald, met een stekker aangesloten en daarna weer worden opgeruimd. In een keuken als deze, wanneer die over vijf of misschien zelfs tien jaar pas realiteit wordt, zal de voedselbereiding zeker geen fan tasieloze instant-toestand wor den. Integendeel, de techniek biedt de mogelijkheid om alle re gisters van de edele kookkunst open te trekken. Moeilijke culi naire hoogstandjes worden door een computertje bereikbaar ge maakt (wat de voorbereidingen betreft) en eindigen dank zij de perfecte sturing in de apparatuur in feilloze successen. De tijd dat we in de huishouding met een computer gaan werken is al zeer nabij. De in het keukenconcept ingebouwde computer zit volge- stampt met recepten die er met een druk op de knop uitkomen, helemaal aangepast aan het aan tal personen voor wie een maal tijd bereid moet worden. Om een aantal van de verbazing wekkende (maar op zich toch zo logische en al bekende) moge lijkheden in de toekomstkeuken - Kleine keukenapparaten, zoals handmixer, blikopener, elek trisch mes enz. hebben geen fie achter het concept komt ui termate reëel over. We hadden twintig jaar geleden ook niet durven geloven dat alles wat we nu, in 1980. heel gCWOOD vin den ooit werkelijkheid zou wor den. En de volgende twintig jaren van technische ontwikkeling be reiken we waarschijnlijk wel in een kwart van die tijd! - Water komt in de door de compu ter berekende hoeveelheid en in de juiste hoeveelheid uit do elek tronisch gestuurde kraan. Dat be tekent: besparing op water en energie. - In het aanrecht zit een groente- wasser en -centrifuge, voorzien van een „loopkraan", die na het werk automatisch naar zijn plaatsje terug gaat. - Een elektronisch receptenboek (de al genoemde computer) maakt culinaire avonturen voor iedereen haalbaar... en het kan niet misgaan. Er komt een keurig „boodschappenlijstje" uit de tekstschrijver van de keuken computer. i als de stroomv* i laboratorium dan op een keuken,alles u orziening uitvalt.gewoon weer terug r een „power pack", een oplaadba re batterij. - de kookeenheden worden geheel elektronisch bestuurd, zodat overkoken of aanbranden uitge sloten is; daarbij wordt ook ener gie bespaard. Na de juiste pro grammering schakelt, start en stopt de (op een vaste plaats aan gebrachte) pan geheel automa tisch. Er zal in de kringen van huishoud- deskundigen, voedselexperts, keukenontwerpers en? ook van handel nog wel het ncMige afge praat worden alvorens de toe komstkeuken realiteit wordt. Wat ons tijdens de presentatie in Keulen overigens wel sterk op viel. is dat de ontwikkelaars zeker geen futuristisch spelletje heb ben willen spelen. De hele filoso - Bakken, koken, grillen, verwar men, warm houden enz. gaat in een elektrisch gestuurde oven met grill, heteluchtverwarming, stoom- en hoogfrequentkook- techniek. Een fornuis is dan ook niet in de toekomstkeuken opge nomen. Naast het roestvrijstalen en het kunststof aanrechtblad heeft een "Keramisch" blad de laatste tijd duidelijk aan populariteit gewonnen. Keramisch wil zeggen: voorzien van een oppervlak van tegels of mozaïek, een materiaal dat vaak veel beter bij een niet zo moderne keuken past dan eerder genoemde materialen. Vooral met hout (te genwoordig veel gebruikt voor de keuken) zijn tegels op het aanrecht uitstekend te combineren. Kant en klare keramische aan- rechtbladen zijn te koop, maar ook best zelf te maken. In de meeste gevallen zal daarvoor het bestaande blad moeten worden verwijderd. Daarvoor in de plaats komt een stuk op maat gemaakt plaatmateriaal. De beste keuze is wel watervast verlijmd multiplex van bijvoorbeeld 20 mm dik. In dat blad moet een uitsparing worden gemaakt pm de goot- steenbak te monteren. Dat kan een roestvrijstalen (enkele of dubbele) bak zijn, maar in com binatie met tegels of mozaiek zal bijvoorbeeld een in kleur geë mailleerde plaatstalen bak een fraaier geheel opleveren. Veelal wordt bij zo'n bak een mal voor het zagen van het inlaatgat gele verd; de nodige inbouwinstruc- ties treft u er ook bij aan. Wanneer tegels (altijd geglazuurde ïen!) worden gebruikt, moet aantal daarvan rond het gat r de gootsteenbak worden ge sneden. Niet zo gemakkelijk, vooral niet als die bak rond is. Dat snijwerk kunt u dan ook beter la ten doen, als u daar geen ervaring in hebt. Met kleinere tegeltjes of' mozaiek ligt dat wat gemakkelijker. Ook het „afstemmen" van het aantal tegeltjes op de breedte en de lengte van het aanrechtblad is in dat geval gemakkelijker. Bekijk dat tevoren even secuur; ge bruikt u vrij grote tegels, bijvoor beeld 10x10 of' 15x15, pas dan de breedte van het blad aan: een veelvoud aan (hele) tegels plus de voegbreedten. Houd die voegen smal, ongeveer een halve centi meter. Breng de tegels aan met lijvig aan gemaakte bouwlijm (op cement- kunstharsbasis, te mengen met water) en gebruik daarbij een grof getande kitstrijker zodat lijmribbels van ongeveer 5 mm fiellat (zie schets) die over de rand van de tegels valt en de zijkant van aanrechtblad plus tegeldikte afwerkt. Die profiellat moet met tweecomponcntenlijm worden bevestigd. Als de lijm droog is, lakt u het profiel met kunsthars- lak enkele malen af. Wanneer u ook de aansluitende wanden betegelt, doe dan eerst het aanrechtblad en daarna de wanden. Breng in de aansluiting tussen de tegels op blad en wan den siliconenkit aan. Die is in di verse kleuren, dus ook passend bij uw tegels, verkrijgbaar. dikte ontstaan. Druk de tegels daarin met een enigszins wrij vende beweging. Gebruik strookjes hardboard als afstand houders tussen de tegels, om mooi gelijke voegen te krijgen. Vul de voegen pas na minimaal 24 uur. Ook daarvoor kunt u bouw lijm gebruiken, of een speciaal waterbestendig voegmiddel. Strijk de voegjes mooi glad. Als kantafwerking kan weliswaar ook tegelmateriaal worden ge bruikt, maar eenvoudiger aan te brengen is een hardhouten pro- De „Dish-Co" is een driedelige afwasset van kunststof die duidelijk helemaal op de da gelijkse praktijk is afge stemd. Een afdruiprek bijv. bestaat allang, maar wordt niet vaak gebruikt omdat het „lekwater" op het aan rechtblad een plensboel ver oorzaakt. Deze set is voor zien van een lekblad, dat sa men met het afdruiprek in de afwasbak past. De afmetin gen (36x36x15 cm) maken de set ook bruikbaar in de „mi- nikeukens" van caravan, boot, enz. De Dish-Co (fabrikaat van Curver) is in warenhuizen, huishoudwinkels enz. ver krijgbaar voor f 15,95. Bij veel doe-het-zelf-karweitjes is het onvermijdelijk om vuile han den te krijgen. Vaak is het nau welijks mogelijk om het vuil er met water en zeep af te krijgen. Verf, beits, olie-achtige produk- ten enz. laten zich niet zo maar verwijderen. Oplosmiddelen als terpentine werken wel, maar zijn nu niet bepaald aangenaam voor de huid; sommige mensen kun nen er zelfs helemaal niet tegen: ze krijgen er huidirritaties van die zelfs vrij chronisch kunnen zijn. Een van de manieren om zeer vuile handen snel en zonder agressieve middelen radicaal schoon te ma ken is de nieuwe „karwei-gelei", die sinds kort in doe-het-zelf- en verfwinkel te koop is. Er hoeft zelfs geen water aan te pas te ko men. De handen worden met een scheutje karwei-gelei stevig in gewreven en daarna met een schone doek afgeveegd. Die eigenschappen stempelen het produkt ook tot een ideaal on derdeel van de auto-gereed- schappenset. Wie onderweg een wiel heeft moeten verwisselen, hoeft niet meer met pikzwarte handen door te rijden. Een fla con, goed voor een groot aantal „handwassingen", kost f3,95. voorzijde van de ombouw af te schermen met een leuk gordijntje, of klapdeurtjes. Dat kan allemaal in een heel simpele constructie worden uitgevoerd. Voor zo'n wasmeubel kan ui teraard de normale wastafel, van keramiek of van kunst stof, worden gebruikt. Een nadeel daarbij is dat er tus sen de „bak" en het op pervlak van de ombouw on vermijdelijk een kiertje blijft, dat met siliconenkit moet worden afgedicht. Voor een dergelijke voorzie ning is tegenwoordig echter ook een speciale inbouw- wastafel te koop. Gemaakt van staal, maar keurig in kleur geëmailleerd (keus uit de bekende „sanitairkleu- ren") en op het oog niet van keramiek te onderscheiden. De bak heeft een overste kende rand, die het inbouw- probleem oplost: geen kier tussen bak en blad. Die nieuwe Scylla-inbouw- wastafel wordt helemaal als dhz-produkt aangebracht: de verpakking is „zaagmal" om het gat in het blad te ma ken. De bevestigingsmate rialen zitten erbij, en een duidelijke handleiding zorgt ervoor dat er niets mis kan gaan. Dezelfde Scyl la-inbouw wasta fel kan trouwens ook heel goed als gootsteenbak wor den gebruikt. Handig voor degenen die zelf een aan- rechtblok willen bouwen. In bouwmarkten, dhz-zaken enz. is deze bak voor onge veer 70 a 80 gulden te koop. In een slaapkamer, maar ook in een badruimte, kan van de wastafel een heel wat „vriendelijker" attribuut gemaakt worden door hem in te bouwen. Zo'n wastafel domweg tegen de wand ge schroefd, óf als deel van een „wasmeubel"... dat is wel een heel verschil. Zo'n wasmeubel, of noem het een ombouw, kan vrij ge makkelijk zelf worden ge maakt, bijvoorbeeld van ge plastificeerd spaanderplaat. Het heeft twee onmiskenba re voordelen: het oppervlak rond de wastafel kan een stuk vergroot worden, zodat allerlei toiletspullen ge makkelijk een plaatsje dicht onder handbereik kunnen krijgen, en tevens ontstaat onder de wastafel bergruim te voor pedaalemmer, weeg schaal en andere spullen. Die kunnen aan het gezicht gor den onttrokken door de Waar is de tijd gebleven... van hui zen met royale „entrees", een ves tibule, een brede gang, ruimte volop. Nu waren die ruimten meestal niet zo bar gezellig. Maar het veelal wat benepen gangetje dat het moderne huis kenmerkt, heeft toch ook zo zijn bezwaren. In honderdduizenden woningen is de gang eigenlijk al bomvol met de kapstok en een paraplu- bak. Kan zo'n smalle gang breder wor den gemaakt? Door verbou- wingsingrepen niet; dat zal in de praktijk nagenoeg altijd een on mogelijke zaak zijn. Dus moet u het met visuele effecten proberen te bereiken. In de eerste plaats kan er wat met kleur gedaan worden. Lichte, „wijkende" kleuren laten de wanden van de gang niet zo hevig in het oog springen, en dat lijkt al wat rpimte te scheppen. Pas op met houten wandbekleding in een smalle gang! Die versterkt vaak het idee van „benauwenis", hoe mooi zo'n schrootjes- of pa- nelenwand op zich ook mag zijn. Aan beide tegenovergestelde wanden hout is zéker uit den bo ze; de gang lijkt dan meteen een akelig nauwe koker, waarin je de neiging hebt er dwars doorheen te schuifelen... Vaak werkt in zo'n smalle gang een geheel gepleisterde wand in een lichte kleur (of gewoon wit) het best. De structuur in de sierpleis- ter mag best flink wat relief heb ben; geeft visueel wat ruimte werking. Is de gang behalve smal ook hoog (zoals in bepaalde types huizen wel voorkomt), laat dan het pla fond, hetzij in werkelijkheid, het zij „voor het oog", naar beneden komen. Dus een verlaagd plafond (eventueel gedeeltelijk) of in een donkere kleur afwerken. In het laatste geval kan een strook van ongeveer 30 cm bovenaan de wanden, aansluitend aan het pla fond, in diezelfde kleur worden afgewerkt. Zet in een smalle gang zo weinig mogelijk dingen neer. Bekijk de mogelijkheid om een kast te ont ruimen en die als garderobe in te richten: de deur eruit, de binnen zijde bekleden, licht erin, een roede of kapstokhaken aanbren gen, een legplank, enz. Is die mo gelijkheid er niet, probeer dan de plaats waar nu eenmaal de jassen moeten hangen, zo goed mogelijk weg te werken. De tekening is een voorbeeld van zo'n oplossing: een „schot" van plaatmateriaal, op enige afstand van de wand, en daarachter de garderobespullen. Zet op de voorzijde van dat schot een grote spiegel, of bekleed deze met een aantal spiegeltegels. Ook dit geeft ruimtewerking, die de door de garderobe ingenomen plaats vi sueel compenseert. Ook elders kunnen spiegels het ruimtebeeld versterken. Ten slotte is de vloer van de gang een hulpje bij het ruimtespel: door vloerbedekking in twee harmoniërende (zeker niet con trasterende) kleuren in dwarse stroken aan te brengen, lijkt de gang ook ineens een stukje min der smal. Denk ook aan de mogelijkheid om èèn van de deuren, bijv. die naar de kamer, te vervangen door een glazen deur; het licht dat daar doorheen schijnt helpt het wat sombere beeld van een smalle Door een paneel met spiegel op emge a/stand van de gangmuur te plaatsen is een nisje voor de jassen ontstaan. Links een dubbelblad met lade dat ook handig is voor de telej'oon.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1980 | | pagina 39