Zege UVS LFC door nederlaag in diepe zorgen puur geluk Frans Sjardijn lichtpunt bij winnend Lugdunum Lisse ontdoet zich enigszins van degradatiegevaar (2-0) Sr SJC in slotfase toch nog naast PDK: 3-3 Aad Neuteboom weer matchwinnaar VAN STAVEREN ONTNEEMT ROODENBURG ILLUSIES MAANDAG 24 MAART 1980 SPORT PAGINA 15 SPORT LEIDEN - Frans Sjardijn hield het vijf minuten voor het einde van de wedstrijd Lugdunum-Delft voor gezien. De grillige linksbui ten had zijn ploeg zojuist dankzij een fraaie treffer op 2-0 gezet en Wil Ligtvoet mocht zich in de slotfase nog even van zijn trai ningspak ontdoen. Met Sjardijn verdween een van de weinige lichtpunten die de equi pe van trainer Ruud de Groot gis teren bezat. De laatste minuten waren dan ook nog troostelozer dan wat zich daarvoor had afge speeld. Het enige waarover Lug dunum zich na afloop tevreden - mocht stellen, was de uiteindelij ke 2-0 overwinning. Het spel dat de 22 spelers namelijk op de wel erg slecht bespeelbare Kikkerpolder-mat legden, leek nergens op. De thuisploeg maak te in het begin weliswaar de of- Blauw Zwart wint LEIDEN - De rode lantaarn begint zo zoetjes aan fel te schijnen aan de Boshuizerkade, waar LFC gis teren een 0-1 nederlaag kreeg toegediend van Blauw Zwart. De brigade van trainer Jan Zoete melk zag zich daardoor wat vas ter op de onderste plaats van de ranglijst gedrukt en met nog een paar loodzware krachtmetingen in het vooruitzicht lijkt het voor alsnog dubieus of de kanaries vólgend seizoen wederom in de tweede klasse zullen uitkomen. Maar LFC is, zo is door de jaren heen gebleken, een onbereken bare ploeg en kan op onverwach te momenten toeslaan. Dat de thuisclub tegen Blauw Zwart niet voor zo'n surpise kon zorgen, was voor een belangrijk deel toe te schrijven aan domme pech. Vooral de snoeiharde afstand spegels van Ger Nagtegeller had den een beter lot verdiend, maar paal en lat stonden telkens een Leidse treffer in de weg. LFC heeft de nederlaag echter ook aan zichzelf te wijten. De eenvoudig ste mogelijkheden werden niet verzilverd en zonder doelpunten worden er nu eenmaal geen winstpunten geïncasseerd. Blauw Zwart ging dus met de zege feneieve bedoelingen duidelijk, de manier waarop de aanval werd gezocht stelde Delft in staat de aanvallen telkens af te slaan. Het middenveld (Koos Bekooy- Hennie de Klerk en Daan Kooy- mans) leverde de bal onophou delijk in bij Delftse tegenstan ders, die er op hun beurt weer geen raad mee wisten. Hennie de Klerk, die gisteren tot weinig in staat was, kreeg in de eerste helft na solo-acties van Rinus van Es en Frans Sjardijn twee maal een kans om de score te openen. Al leen voor goalie Ed Steents miste De Klerk evenwel de noodzake lijke scherpte, die Jeroen van Egmond eveneens ontbeerde. Op aangeven van Sjardijn mikte de flankspeler naast. De Leidse de fensie, waarin Ted van Berkel als laatste man nu wel voldeed, stond in die eerste enkele scoringskans toe. Na de pauze leek er bij Lugdunum iets ten goede te zijn gekeerd. De combinaties liepen wat vlotter en dat resulteerde na drie minuten in een goed schot van Wim de Roo. Er moest evenwel een pe nalty aan te pas komen om de pu pillen van Ruud de Groot op voorsprong te brengen. Frans Sjardijn brak in de 1 le minuut op rechts door en werd op het laatste moment door Joop Nooteboom in het beruchte gebied tegen de grond gewerkt. Sjardijn belastte zich zelf met het karwei en verzil verde de strafschop: 1-0. Op aan geven van de ijverige Jeroen van Egmond maakte Sjardijn er zes minuten voor tijd ook nog 2-0 FRED SEGAAR LENS minder doordrongen van situatie LISSE - Sportclub Lisse heeft de thuiswedstrijd tegen Lenig en Snel met beide handen aartge- grepen om zich enigszins van het degradatiegevaar te ontdoen. Omdat LENS in dezelfde hoek bivakkeert betekent dit treffen tussen beide zondag tweedeklas sers een vierpuntenduel. Omdat de LENS-spelers duidelijk min der van dit gegeven doordrongen waren, ging de winst naar het team met de grootste inzet: 2-0 voor Lisse. Lisse speelde in eigen huis nog bij lange niet geolied, maar gewerkt werd er wel. De terugkeer van de geruime tijd geblesseerde Wim van Beek gaf trainer Van der Vlist bovendien de kans met een 4-4-3 systeem te gaan spelen. Bij ge brek aan aanvalskrachten was daarvoor 4-4-2 troef geweest. Toch had LENS het eerste kwar tier een licht overwicht, hoewel dat niet tot doelrijpe kansen leid de. De daaropvolgende agressie ve aanpak van Lisse deed dat wel, al raakten Wim van Beek en Lau rens'van der Voort in eerste in stantie het leder nog te onzuiver om tot scoren te komen. Geen verweer In de 30ste minuut snelde Laurens van der Voort zijn direkte bewa ker evenwel voorbij, om vervol gens Harry van der Zwet op maat te bedienen. Tegen diens kopbal had doelman Bas van der Lans geen verweer: 1-0. Na de rust de den de gasten korte tijd hun best om iets terug te doen, maar ook nu kwamen de Lissenaren weer snel in hun vertrouwde spel. De Hagenaars maakten daarbij een aangeslagen indruk. Echt zwaar kwam de LENS-defensie echter niet onder druk te staan, daar voor werd er te veel balverlies op het middenveld geleden. In de 70ste minuut besliste Laurens van der Voort de wedstrijd in het voordeel van de oranje-zwarten. Na een scrimmage tikte hij de bal door de benen van doelwachter Van der Lans: 2-0. Dit was voor LENS geen reden om massaal ten aanval te trekken, al leverde middenvelder Frans Dis seldoorn zeven minuten voor tijd van grote afstand nog een ge vaarlijk schot af. Keeper Hans Kortekaas stond echter op de juiste plaats. Freewheelend haal de Lisse vervolgens het eindsig naal. RUUD DOBBELAAR DELFT- Het gegeven is zo oud als de voetbalsport zelf: ploegen die in de hoek verkeren waar de klappen vallen, zit vaak helemaal niets mee. UVS echter is de laatste paar weken hard bezig die stelling te ont krachten. Uitgerekend in een periode waarin op het oog aan alle voorwaarden wordt voldaan om klap na klap in ontvangst te nemen (de ziekenboeg is inmiddels zo overvol dat trainer Désar moeilijkhe den heeft elf man te vinden), worden resultaten geboekt die eerder niet voor mogelijk werden gehouden. Een van de vele schermutselingen voor het doel v tot zijn tevredenheid constateren dat de bal over hc van Veen en Hans Grundeken kijken mee. v Zwart. Peet Pieterse ligt verslagen op de grond maar zal even later 1 heengaan. Jules van Brecht volgt de bal, v.l.n.r. Piet Gubler, Frank aan de haal omdat die ploeg doodeenvoudig éénmaal de weg naar het doel wist te vinden. Daar was dan wel de hulp van de Leid se sluitpost Peter van de Walle bij nodig, want die poortwachter liet een gemakkelijk lijkend af standsschot van Wim Tolido (23ste minuut) glippen. Daarvoor was het elftal van trainer Timmer duidelijk de betere ploeg geweest. De bal werd snel naar de vijandelijk helft getransporteerd waar Pieter Donath en Ren van de Ham vrij voor Van de Walle verschenen. In beide gevallen belandde de bal in plaats van in het doel ver achter de afrastering. Na de achterstand halverwege de eerste rondgang veerde LFC op. De geelzwarten namen de teugels in handen en drukten de Wasse- naarse tegenstander in de verde diging. Met name Ger Nagtegel ler onderscheidde zich in die pe riode positief door via gerichte probeersels van afstand de kee perstalenten van Peet Pieterse te toetsen. In de 38ste minuut was Pieterse verslagen maar de lat schoot de Wassenaarse goalie toen te hulp. Na de hervatting moest de Leidse ploeg bijna een tweede tegen valler incasseren toen Ren van de Ham in de 2de minuut een wel gemikt schot van zijn voet liet vertrekken. Peter van de Walle voorkwam een doelpunt en hield daarmede de strijdvaardigheid in zijn ploeg. Een 0-2 achterstand had LFC wellicht gebroken, nu dat echter niet gebeurde peurde de Boshuizerkade-club alles uit het vermogen om een gunstig re sultaat te bewerkstelligen. Blauw Zwart leek de pressie van de Lei- denaars nauwelijks aan te kun nen. Elke bal werd spoorslags in geleverd, van enig overleg was in de Wassenaarse gelederen geen sprake meer. Een Leidse treffer leek derhalve een kwestie van tijd. Peet Pieterse begon zeer tegen zijn gewoonte in ballen half te missen en reikte LFC door die fouten scoringsmogelijkheden aan. De Leidse voorwaartsen (Zuma, Nagtegeller en Van de Boogaart) profiteerden niet, alhoewel het benodigde geluk in bepaalde ge vallen achterwege bleef. Zo werkte Wim Tolido nog net een gerichte kogel van wederom Nagtegeller naast het doel en bleef het Wassenaarse doel na veel onoverzichtelijke schermut selingen louter door een speling van het lot van Leidse treffers be spaard. ROB ONDERWATER LEIDEN - Wat onmogelijk leek heeft SJC tegen PDK voor elkaar gekregen. De Noordwijkers, die vijf minuten voor het eindsig naal nog tegen een welhaast ho peloze 3-1 achterstand aanke ken, slaagden erin om alsnog het gelijke spel in de wacht te sle pen: 3-3. Met eenzelfde soort 'alles-of-niets' spelletje had Teylingen geen suc ces: de ploeg stelde alles in het werk om mede koploper RKDEO met verlies terug naar Nootdorp te sturen, maar moest uiteinde lijk met een, overigens zeer ver dienstelijk gelijkspel genoegen nemen: 0-0. Dezelfde knappe prestatie leverde VVSB op de andere koploper, Fortuna- Vlaardingen (0-0). Hillegom won met de kleinst mogelijke marge van HBS (1-0), zoals Van Nispen PDK - SJC: 3-3. Alhoewel veruit de betere ploeg, heeft SJC tegen PDK lang in het slop gezeten. Het doelpunt dat Jaap Smit voor de rust voor de Noordwijkers scoor de, betekende weinig in vergelij king met de 3 treffers die PDK de eerste 45 minuten al had gepro duceerd. Veel kansen bleven on benut liggen en tot enkele minu ten voor tijd leek het erop alsof SJC tegen PDK een smadelijk verlies zou lijden. Een verlies dat de ploeg qua spelpeil zeker niet verdiende. Maar toen de nood het hoogst was, bleek de redding weer eens nabij. Kort voor het eindsignaal kogelde eerst Bent- velser 3-2 in, waardoor de hoop op tenminste 'e'en punt weer op- vlakkerde. Die hoop werd be waarheid toen Jaap Smit bij het RKDEO-Teylingen: 0-0. RKDEO, samen met Fortuna Vlaardingen koploper in de derde klas, heeft tegen Teylingen een moreel ver lies geleden. Met name in de eer ste helft van deze aantrekkelijke en ongewoon sportieve wed strijd, werd duidelijk dat de Sas- senheimse verdediging de aan vallen van de Nootdorpers uit stekend konden weerstaan. Wel iswaar kwam Teylingen goalie Leo Dols enkele malen geducht in moeilijkheden, aan de overzij de van het veld stichten aanval lers als Peter van Rijn en Jan Boekei minstens evenveel gevaar voor het 'hok' van Henk Boon. Hierdoor kon RKDEO het zich niet veroorloven om massaal te gen de Sassenheimers ten strijde te trekken, want Teylingen be wees aan weinig ruimte genoeg te hebben om onheil te stichtten in de Nootdorpse achterlinie. Na de rust was net speipen maar bleven de beide ploegen aan elkaar gewaagd. Teylingen trakteerde RKDEO zelfs op een krachtig slotoffensief, maai de overwinning, die niet helemaal terecht zou zijn geweest, kon niet worden geforceerd. VVSB - Fortuna Vlaardingen: Ook Fortuna Vlaardingen zal zich, net als RKDEO. de verliezer van dit 'gelijke spel-duel' voelen, want tegen de verwachting in heeft het met veel inzet spelende VVSB zijn tegenstander een punt afge snoept. Voor aanvallers was in deze ontmoeting weinig specta culairs te verrichten; de beide verdedigingen speelden accuraat en wisten de bal bijna 90 minuten lang op het middenveld te hou den. Hillegom-HBS: 1-0. Hillegom, dat het contract van trainer Stokman met een jaar heeft verlengd, heeft tegen HBS erg veel kansen laten liggen. Na ongeveer 25 minuten produceerde tsoudewijn Pijpers de enige treffer van deze wed strijd (1-0), al zag het er in die fase van de strijd niet naar uit dat het bij deze kleine voorsprong zou blijven. Na rust was HBS welis waar aanvallender dan Hillegom, maar de acties van de ploeg wa ren krachteloos. Daartegenover wist Hillegom zich met vele goe de counteraanvallen uitstekende doelkansen te creëren, die echter zonder resultaat bleven. Quick - Van Nispen: 0-1. Een te rechte overwinning van Van Nis pen dat halverwege de eerste helft via een treffer van Martien van Eeden op 1-0 kwam en ei genlijk met grotere cijfers had moeten winnen. De club heeft overigens voor het komende sei zoen de gevluchte Hongaar Nanai aangetrokken als opvolger voor trainer Frank van der Gevel. Na nai traint nu nog Bloemendaal en heeft eerder al Lisser Boys onder zijn hoede gehad. De als "ongelooflijk" omschreven thuiswinst op Xerxes kon daarbij nog als een eigen verdienste wor den beschouwd, maar gisteren moest de hekkesluiter van de hoofdklasse daarvoor opzichtig samenzweren met Vrouwe For- tpna. In een troosteloos duel bij de sterke debutant DHC, kam pioen in de tweede periode, had den de Leidenaars zoveel geluk dat ze tenslotte twee punten kon den toevoegen aan de schamele verzameling. UVS won met 1-0, dankzij een doelpunt van Aad Neuteboom, die zich gaat ont wikkelen tot de pinchhitter naar wie lang zo vergeefs werd ge zocht in de blauwwitte rijen. Tegen verhouding Aan één toevallig gekregen kansje (tegenstander Wim v.d. Ende kopte de bal zomaar voor zijn voeten) had de middenvelder tien minuten voor tijd voldoende om zijn team een "onwaarschijnlijke meevaller te bezorgen". "Volko men tegen de verhouding in", be sefte Gérard Désar, "want eigen lijk mag je deze wedstrijd na tuurlijk niet winnen. Maar zo is voetbal". Dat laatste was een nogal optimisti sche kwalificatie voor het spel dat UVS gistermiddag speelde. Nu de aanvallers Van Leeuwen, Bekooy en Faber het weer lieten afweten, moesten de Leidenaars zich op het sportpark aan de Delftse Brasserskade bepalen tot het consequent achterna lopen van de tegenstander. UVS heeft tenslotte gekozen voor het spelen op "behoud" dus was dat in deze situatie het enige dat erop zat, maar het was dodelijk voor de wedstrijd. Het speelse DHC werd na een sterk openingskwartier vrijwel geheel lamgelegd met die speelwijze en de Dcsar-equipe zelf kwam bijna nooit aan op bouwende acties van betekenis toe. De elf spelers die zich tegenwoor dig in de UVS-kledij hullen, hebben hun spelvreugde dan ook bewust opgeofferd aan het resul taat. Een instelling die enerzijds waardering ontmoet (in het eigen kamp), maar die anderzijds met afschuw wordt gadegeslagen. Door DHC-trainer Guus Haak bijvoorbeeld, die zo'n mentaliteit "verschrikkelijk" vindt, "wantje haalt het peil van het voetbal omlaag door je te verschuilen achter het resultaat. We zijn toch maar doodgewoon amateurtjes?. Als ik geen elftal zou hebben vooi de hoofdklasse, zou ik een klas lager gaan spelen". Het probleem met UVS is evenwel dat de club wel degelijk op hoofdklasse-niveau kan acteren als de selectiegroep maar com pleet is. En dat was nog maar zel den het geval dit seizoen. Giste ren moest Hans Kruit weei geblesseerd aan de kant blijven en moest de nog niet geheel her stelde Bert Kort worden opge speiers rondliepen die niet vooi 100 procent fit waren. Het was te merken ook. UVS leek aanvankelijk een speelbal tc worden in de handen van DHC dat redelijk opende met drie kan sen voor Rob Eckhardt en vooi complete files voor het doel van Drillenburg zorgde. Ingeleid door de fraaiste mogelijkheid diende de ommekeer zich aan. want vanaf het moment dat Petei Menheere na een briljante actie vol op de onderkant van de lat had gemikt (18de minuut), viel ei totaal niets meer te beleven. Had de Delftse rechterspits doel ge troffen, dan was UVS waar schijnlijk opgerold; nu kreeg het team tot de 80ste minuut de tijd te bekomen van de verbazing over zoveel onverwacht geluk. Verba zing die nog geïnjecteerd werd door de treffer die Aad Neute boom toen kon scoren, doordat DHC-voorstopper v.d. Ende zo vriendelijk was de bal schietklaar voor zijn voeten te leggen. „Veel geluk" In de korte tijd die daarna nog rest te, hadden achtereenvolgens Be kooy, Faber (vervangen door Oosterlee, Houwaart viel later nog in voor Aad Neuteboom) en Hans van Leeuwen de marge kunnen vergroten, omdat DHC veel risico nam, maar juist in die fase leek UVS nog even duidelijk tc willen maken dat het niet voor niets zo laag geklasseerd is. Zei Désar: "We hebben onwaar schijnlijk veel geluk gehad, maar dit zou best eens de stoot kunnen zijn, waaruit we moed kunnen putten". PAUL DE TOMBE Teylingen-spits Peter van Rijn in de slag met POELDIJK - Volkomen ontredderd vielen de Roodenburg-spelers gistermiddag ge lijktijdig tegen het Westlandse gras. Met ongeloof in de ogen keken de Leidenaars naar de blauwe lucht boven hen. De oor zaak van dit alles? Het feit dat Verburch- linkerspits Aad van Staveren drie minu ten voor tijd treuzelen van invaller Henk Prins onbarmhartig afstrafte en zodoende zijn ploeg alsnog aan een 3-2 zege hielp. Een overwinning die met recht het predi kaat 'gelukkig' verdiend. Roodenburg had een 2-0 achterstand ongedaan ge maakt en was in de opwindende slotfase verbeten op jacht naar het winnende doelpunt. Niets leek er aan de hand toen een verdwaalde bal op de Leidse helft te rechtkwam. Prins had alle tijd om de bal weer richting Verburch-docl te transpor teren. De Leidenaar koos echter voor een ondoordacht solo-avontuur en bij een snelle en attente jongen als Aad van Sta veren is dat fataal. Het betekende de derde treffer van Van Staveren, die Roodenburg daarmee voorgoed kansloos maakte in de kampioensstrijd. Laat, té laat besefte Roodenburg hoe Ver- burch moest worden bestreden. Tot aan de 25ste minuut in de tweede helft maakte de Leidse formatie een matte indruk. Het aanvalsspel was doorzichtig en telkens weer kon de Verburch-defensie moeite- iuus inslijpen. De 2-0 achterstand (twee fouten van goalie Sjaak Nievaart) was dan wel geflatteerd; het was niettemin een beloning voor het slagvaardiger voorhoe- dewerk aan Poeldijkse kant. Deze hope loos lijkende achterstand was voor trainer Mouter het sein tot actie. Hij schoof laatste man Aad de Groot als extra man in de spits. Ook verstrekte hij zijn spelers wat nuttige "tips". "Pak een man en hou ze onder druk. Laat je niet terugdringen Hup, gooi die ballen voor de pot, geef maar lange halen", zo luidde enkele kre ten van de naast zijn dug-out vertoevende Mouter. Het recept, het zogenaamde lange halen - gauw thuis voetbal, was gevonden en elke maal verzonden de Leidenaars de bal met een stevige trap naar het centrum van de Verburch-verdediging. De thuisclub wist zich opeens geen raad meer en kwam zel den aan een redelijke tegenaanval toe. Eerst was het Aad de Grcot (prachtige kopbal) en even later Ed Strijk die het ge lijk van Mouter in de stand tot uitdruk king brachteti: 2-2. Peter Ciere kreeg hierna nog twee mogelijkheden maar mis te net de kracht om te scoren. In de slot minuten bleek dat voetbal onvoorspel baar en daarom soms zo leuk is. Al zal Roodenburg het met dat laatste wat moeilijk hebbenDINK BINNENDIJK

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1980 | | pagina 15