AUTÜ
yota vernieuwt
„De Klepperdoos
V
Drie dingen
André
Rare broek
Dictators
Afghanistan
Telefoon
Kunst
Verloren
TIEN GEKE
OOK MOOI
Mannetje in de televisie
Zomaar in de lucht
Neefjes zijn niet gek
samengesteld door Koos Post
Ontwerper Pininfarina in het goud
"Het Automobiel Cahier"
nostalgisch maandblad
ZATERDAG 22 MAART 1980
"De Klepnerdoos"oedoeld Wil je ook iets in "De Klepper
voor jonge lezers, komt elke za- doos" kwijt? Schrijf dan i
lerdng in deze krant. Medewer
kers zijn Arneloes Bronsgeest,
Henk de Kat, Marijke Kool en
Jaco van Roon
GEK, gek, wat is nou eigenlijk gek...? Tja, daar
vraag je me wat.
Wat vind jij nou gek? In Leiderdorp staat de Kastan-
jelaanschool. Daar hebben ze alle kinderen ge
vraagd wat zij gek vinden. Nou, dat verschilt nog
al. Moet je maar eens lezen op deze bladzijde. Te
gek, hè
y
V0
3. Dat ze veel s
n erg veel
Die mensen vind ik gek.
Eugène, klas 6.
André van Duin zingt zo gek en
maakt een gék toneelstukje. En
hij ziet ook altijd zo gek met zijn
tong.En hij zingtzoharden gek.
En als hij Nederland die heeft
die bal van goud zingt dan heeft
hij een gekke broek aan en een
gek tsirl en gekke schoenen aan.
Arnold. J<|as 2
Uitschelden
Ik vind het gek, dat mensen in
valide kinderen uitschelden.
Saskia, klas 1.
Regen en zon
Dat regen en zon tegelijk kun
nen komen, dat vind ik gek.
Jan Bart v.d. Steen, klas 4.
Vrijen
Als er een meisje en een jon
getje staan te vrijen. Want dan
gaan wij besjes gooien en dan
kan je lachen. Dit vind ik gek.
Mieke Kluts, klas 3.
Zoen
Heel veel kinderen vinden het
gek als een jongen en een
meisje elkaar een zoen geven.
Eigenlijk is het heel normaal.
Linda Mojet, klas 5.
Naaktstrand
Heelal
lk vind het gek, dat er aan het
helal geen eind komt.
Annemarie Nienhuis.
Vrouwen
Ik vind het gek, dat 1
buschauffeur kunnen zijn.
Yvonne, klas 4.
Lang haar
Ik vind het gek«
mannenberoep hebben, of als
mannen lang haar hebben.
Marleen, klas 6.
Weet je wat ik gek vond, ik zag
een meisje van ongeveer 20
jaar in Amsterdam. En die
had een glimmende doek om
haar middel en een hele rare
broek aan en ze had zichzelf
heel raar opgemaakt.
Melissa, klas 3.
Ik vind het gek, dat Hitier aan
de macht gekomen is, en dat
hij de Joden wilde uitmoor
den. En dan heb je nog zo n
figuur "Somoza", maar die is
op het moment van de baan.
(Hitler is er ook niet meer) - Ik
vind alle dictators gekke tot
zeer gekke mensen.
Maarten, klas 5.
Weet je wat ik gek vind: die
Russen in Afghanistan.
Robert-Jan, klas 5.
Wat ik gek vind? Ik vind een
telefoon gek, omdat je zomaar
iemand kan bellen.
Eddy, klas 5.
Ik vind de moderne kunst wel
gek, want soms lassen ze twee
ijzeren staven aan elkaar en
dat is dan kunst.
Ilse, klas 6.
Dit vind ik gek: Een kind ver
liest zijn horloge. Het wordt
voor straf naar bed gestuurd.
Een ouder verliest zijn horlo
ge en zegt: "och wat heb ik
een pech"!
Hans, klas 6.
CcAyv
Er waren eens tien geke.
Op een dag liep er een gek voorbij
met negen andere geke,
had er een vierkant hooft
met korte benen,
ander met een lange arm,
met een pukkel op zijn neus
en 6 andere geke,
die gingen met sun 10en naar een kleermaker.
Ronald, klas 3.
Gek....
Alles wat anders is is gek,
Gek kan mooi zijn
Iemand die niet goed bij z'n hoofd is, noemt men gek.
Iets kan ook tè gek zijn, dan betekent het jofel, of zoiets.
Het wo^rd gek kan ook stom betekenen of raar.
Ik vind het ge}c als er een televisieprogramma in Drente wordt
uitgezonden en toch in Leiderdorp ook op de televisie kan komen.
Vroeger dacht ik altijd dat er een mannetje in de televisie zat.
Jacqueline, klas 4.
Ik vind een vliegtuig gek. Omdat je zomaar in de lucht hangt en
overal heel snel naar toe kan.
Saskia, klas 5.
GEKKE
GEZEGDES
Alle gekheid op een stokje
met iemand de gek steken
iemand voor gek zetten
voor gek spelen
werken als gekken
al te goed is buurmans gek
elke gek heeft een gebrek
hij is wel goed, maar niet gek!
tè gek!
iemand voor de gek houden
wat de gek er voor geeft
ik zoek me gek
ik ben gek op jou!
voor gek staan
gekken en dwazen schrijven
hun namen op deuren en glazen
jongensgek
meisjesgek
■4mly
Kg»*
Vijftig jaar Pininfarina.
Velen zal het niets zeggen. Niet ie
dereen stelt immers belang in au
to's. Voor de liefhebbers echter is
die naam een begrip. De ontwer
per van vele fraai ogende auto
mobielen.
Ter gelegenheid van dat gouden ju
bileum hebben de scheppende
krachten in deze Turijnse ont-
werpfabriek extra hun best ge
daan. De vruchten van hun crea
tief denkwerk kon men kortgele
den op de autosalon van Genève
bewonderen: een Ferrari Mon
dial 8 en een Lancia Montecarlo.
Weer juweeltjes van ontwerpkunst.
Want het werk van de Turijnse
meesters kan men soms in de ca
tegorie "kunst" onderbrengen.
Niet voor niets kan men de Cisi-
taliacoupé-in 1947 door Battista
Farina zelf ontworpen - vandaag
de dag nog zien in het Newyorkse.
museum van moderne kunst. Zó
toonaangevend was dit model.
Battista Farina (Pinin voor zijn
vrienden, vandaar de merknaam
Pininfarina) begon in 1930 met
een handjevol personeel. Die kon
den per jaar slechts een vijftigtal
auto's de deur uitkrijgen. Maar
die wagens waren zo knap gecon
strueerd dat Farina snel naam i
maakte. Hij had dan ook geen ge
brek aan werk. maar het bouwen
van eenlingen bleef wel een exclu
sief klusje. Aardig doch kostbaar
Zijn grote slag sloeg Farina in de
jaren vijftig toen Nash in Ameri
ka een serie auto's volgens zijn
ontwerp bouwde en andere mer
ken dat voorbeeld gingen volgen:
FerrariLancia, Fiat en Peugeot.
Pinin zelf is in 1966 overleden maar
een zoon en'schoonzoon hebben
zijn bedrijf met stijgend succes
voortgezet. De zaken zijn in feite
alsmaar beter gegaan. Daarbij
zijn "terloops" ook nog belangrij
ke zaken ontwikkeldZo bouwde
de Turijnse ontwerpfabriek in
1972 de eerste windtunnel ter we
reld.
Nu - na een halve eeuw - zullen er
ongetwijfeld nog velen zijn die
nooit van Pininfarina hebben
gehoord. Maar vrijwel iedereen
heeft wel eens een produkt van het
denkvermogen van de Turijnse
"fabriek" gezien. In de loop der
jaren zijn er zeker twintig mil
joen wagens, gebouwd volgens
daar getekende lijnen, op de weg
verschenen....
i de produkten, waarmee Fininfarina zijn goueden feest in Genève
Toyota-importeur Louwman
en Parqui verhuist in de loop
van dit jaar van Leidschen-
dam naar Raamsdonkveer.
Het ziet er naar uit dat het be
drijf in Brabant niet alleen in
een nieuwe woning begint
maar ook met een vrijwel ge
heel vernieuwde modellen-
reeks. Want de Japanse fa
briek is driftig aan het revise
ren of hoe men het ook maar
wil noemen.
Nagenoeg alle modellen krijgen
een grondige beurt. Zowel
wat vormgeving als techniek
betreft wordt er het nodige
aan veranderd. Soms zelfs zo
grondig dat er van nieuwe
wagens kan worden gespro
ken.
Waarom eigenlijk?
Toyota zelf zegt: "Om te vol
doen aan de eisen van de jaren
tachtig". Die kennen we in
middels maar al te goed: zui
niger, schoner en veiliger. En
als-het-effe-kan ook nog
comfortabeler.
Maar het is natuurlijk ook de
bedoeling de modellen een
wat meer Europese aanblik te
bezorgen. De tijd van de hoge
Japanse ruggetjes lijkt defini
tief voorbij. Het ene na het
andere oosterse merk heeft
dat traditionele model afge
zworen en is overgestapt
naar een vormgeving die past
in de smaak van Tiet heden
daagse autorijdende publiek
in deze contreien.
Het zou mooi zijn als men dat
alles ook nog voor minder
geld zou kunnen krijgen. De
autofabrieken proberen het
wel, maar daar heb ik geen
hoge pet van op. De autoprij-
zen zijn de laatste jaren sterk
gestegen en ik zie geen reden
om aan te nemen dat daar nu
ineens een einde aan zal ko-
Met uitzondering van de Ja
panners wellicht omdat de
yen de laatste tijd zo sterk in
waarde is gedaald. Tientallen
procenten, waardoor de Ja
panse merken in de export
landen in een uiterst gunstige
positie terecht zijn gekomen.
Zo voordelig zelfs dat dejandere
auto-industrieën al dreigend
de vinger hebben opgesto
ken. Als de Japanners niet be
reid zijn zelf wat te-doen aan
het enorme verschil dat er
gaapt tussen het aantal wa
gens dat de Japanners expor
teren en het handjevol auto's
dat zij importeren kunnen zij
wel eens te maken krijgen
met beperkende maatregelen
in die andere landen.
Dat zou natuurlijk ook van in
vloed kunnen zijn op de wa-
genstroom die Toyota nu in
deze richting laat vloeien. En
die binnenkort zal bestaan uit
een drastisch gerestaureerde
modellenreeks.
Het begon met de Tercel, de
eerste voorwielaandrijver van
Toyota. Toen volgde de
"nieuwe generatie Corolla's
de gewijzigde Carina en de
Crown met dieselmotor. Daar
is nu weer het nodige bijge
komen.
In de eerste plaats nieuwe va
rianten van de Corolla Lift-
back en Coupé, welke nu ook
leverbaar zijn geworden met
drie verschillende 1,6 liter mo
toren. Tot nu toe was de ge
hele Corolla-serie uitgerust
met 1,3 liter motoren.
Daarnaast hebben ook de Celi-
ca ST Coupé en Liftback vele
detailwijzigingen ondergaan.
Maar - zoals gezegd - dat waren
varianten. Het enig echte
nieuwe, dat ik bij de introduc
tie op het circuit van Zand-
voort tegenkwam, was de
Crown Super Saloon. Een in
derdaad imposant vlagge-
schip van de Toyota-vloot.
Zeer ruim, zeer comfortabel,
zeer luxueus uitgerust en met
een berg elektronica aan
boord.
Deze elektronica regelt niet al
leen de brandstofinjectie
Toyota s Crown 2.8 Super Saloon
(vanuit zeven punten wordt
informatie naar de centrale
computer gestuurd, waar
door een schier ideale meng-
verhouding van brandstof en
lucht wordt verkregen), maar
ook bijvoorbeeld de stuurbe
krachtiging. Die wordt bij een
bepaalde snelheid uitgescha
keld waardoor de besturing
niet té licht en ongevoelig
wordt.
Verder werd de elektronica in
huis gehaald om het onder
houd te vereenvoudigen, het
benzineverbruik te verlagen
en de prestaties te verhogen.
De elektronica is hard op weg
de autowereld te veroveren.
Het is niet nieuw, maar het
geeft steeds een prettige per
fectie aan een wagen.
Maar het heelt wel gevolgen
voor de p~qs. Het zal dan ook
nog wel enige tijd duren voor
men de gemakken en het ple
zier van deze elektronische
foefjes ook in wat meer alle
daagse auto's zal tegenko-
Want met zulke afmetingen,
zo'n ruime en zo'n 2.8 liter
motor (145 pk- top 195 km per
uur) kan men deze Super Sa
loon moeilijk een alledaagse
auto noemen.
Trouwens, een prijs van 33 mille
is voor de meeste mensen ook
verre van "alledaags".
Kortgeleden heb ik beschuit met muisjes gegeten tussen de vele
bejaarde "bewoners" van het Nationaal Automuseum in Leid-
schendam.
Men trekke geen verkeerde conclusie: dat was n i e t ter gelegen
heid van een blijde gebeurtenis in het gezin van directeur Evert
Louwman.
Trouwens, dan zou deze geboortelekkernij waarschijnlqk niet zo
rijkelijk met champagne zijn overgoten. De talrijke genodigden
uit uitgevers- en autowereldjes stonden zij aan zij met het glas in
de hand.
Evert Louwman zelf genoot niet van het sprankelende vocht. Hy
kan er ook niet elke keer bij zijn als er mensen zijn die "zijn"
automuseum als passende entourage voor een of andere gebeur
tenis ontdekken.
En het moet worden gezegd, de vele daar verzamelde antieke auto's
vormden een uiterst passend décor voor de geboorte van een
nieuw tijdschrift dat geheel is gewijd aan de nostalgie in de auto
wereld. Zoals het persbericht zegt "Dat is gewijd aan alle antie
ke, klassieke en semi-klassieke automobielen vanaf het allerpril
ste begin tot eind jaren zestig".
"Het Automobiel Cahier" richt zich derhalve tot de vele vaderlan
ders die zich aangetrokken voelen tot de karretjes van vader,
grootvader en de familieleden nog verder terug.
Per speciale koerier-uiteraard een klassieke jongen-met-snor-en-
stofbril in een klassieke kar - werd het eerste nummer in Leid-
schendam afgeleverd aan een autopionier als Piet OlvslaRcr. En
die reikte het met een passend toespraakje - waarin natuurlijk
vele beroemde namen uit het autoverleden vielen - uit aan de
eerste abonnee.
Zoals te doen gebruikelijk moesten nog diverse anderen wat zeg
gen. Maar het meeste werd toch "gezegd" door de fraai uitziende
eersteling. Hoofdredacteur van het blad is Lenn Bal die zich
volgens het colofon heeft verzekerd van de hulp van een legertje
ter zake zeer kundige medewerkers.
