Turkish Connection:
nieuwe heroïnelijn
ZATERDAG 15 MAART 1980
EXTRA
PAGINA 31
De meest begeerde plant ter wereld is de papaver. Vierduizend jaar voor Christus kerfden de
mensen de vruchtbol al teneinde het opiumsap op te vangen om te genezen van kwalen of in een
prettige roes te geraken. In het begin van deze eeuw verkrachtte de Duitse scheikundige Dreser
de uit opium verkregen morfine tot heroine. Tot op de dag van vandaag heeft hij met deze daad
niets dan ellende veroorzaakt.
Misdaadsyndicaten ruiken steeds meer geld, want de verslaafde blijft verslaafd. Nieuwe heroïne
lijnen worden ontdekt: The French Connection veranderde in The Turkish Connection, maar de
politie staat machteloos. Een impressie door Theo van der Kaay.
ren voor koffiecultuur of de
verbouw van sinaasappels.
De praktijk zorgt dan wel
weer voor nieuwe problemen
met bijvoorbeeld de afzet. Het
transport van kleine hoeveel
heden opium is nooit moeilijk
geweest, maar hoe krijgt de
arme boer zijn kisten vol si
naasappels via de smalle
bochtige bergwegen naar de
eerstvolgende stad?
De Nederlandse recherche mag
dan opgelucht zijn over het
feit dat het centrum van de
heroinesmokkel zich over de
grens verplaatst heeft, het op
rollen van internationaal ope
rerende bendes zal in de toe
komst een groot probleem
blijven.
Schoneveld: „Ik wil geen pes
simist zijn, maar ik zie het
sombertjes in. De heroinelijn
via Turkije is geopend. Er is
een enorm potentieel aan ge
bruikers en met de handel
zijn enorme winsten te beha
len. Er is nog geen sprake van
stabilisatie, eerder van uit
breiding. Ik verwacht niet dat
we al op de bodem zijn". „Bo
vendien komt er ook nog ver
domde veel heroine uit de
landen van de Gouden Drie
hoek. De organisaties van de
Chinezen zijn verdwenen,
maar we weten dat ze zich op
nieuw aan het organiseren
zijn. De handel in hasjiesj is er
altijd geweest en zal er ook
blijven. Daar komt bovendien
nog eens de handel in cocaine
bij uit Zuid-Amerika. Dat al
les bestrijden geeft toch weer
een enorme versnippering
van het politie-apparaat".
procent. Het gerechtelijk la
boratorium in Nederland
heeft vastgesteld dat de he
roine uit het Midden-Oosten
een zuiverheid heeft van 70
tot 95 procent. Met alle fatale
gevolgen van dien. De ge
bruiker weet niet waar de
nieuwe heroine vandaan
komt, weet ook niet dat de
kwaliteit veel hoger is, waar
door een kleinere hoeveel
heid noodzakelijk is voor de
zelfde trip, In Zuid-Limburg,
Utrecht en ook in de Rand
stad zijn de eerste slachtoffers
al gevallen. In veertien dagen
tijd overleden zeven mensen
aan een overdosis heroine uit
het Midden-Oosten.
Hulpverleners in Zuid-Lim
burg hebben laten weten het
te betreuren dat de heroine
geen „bijsluiter" bevat, zodat
de gebruiker weet waar hij
aan toe is. De zuiverheid van
de nieuwe heroine is op zich
een goede zaak, omdat de ge
bruiker, mits juist toege
diend, er veel minder licha
melijk schade van oploopt.
Alle heroine wordt versne
den, die uit het Verre Oosten
meer, en met kwalijke mid
delen, dan die uit het Midden-
Oosten, maar geen enkele ge
bruiker is in staat de zuiver
heid te testen. Daar is een la
boratorium voor nodig.
Uitzonderlijk' is ook de prijs die
de gebruiker voor de heroine
uit het Midden-Oosten op ta
fel moet leggen: f 80 tot f 200
per gram. De heroine uit het
Verre-Oosten kost f250 tot
f 400 per gram. Politiechef
Schoneveld: "Dit is het
zelfde mechanisme als
in 1974. De heroine wordt
geïntroduceerd tegen een la
gere prijs. De landen van het
Midden-Oosten zijn in een
hevige concurrentieslag ver
wikkeld met de Gouden
Driehoek. Het is een gewoon
marktmechanisme. De he
roine stroomt werkelijk van
uit het Midden-Oosten West-
Europa binnen".
Voor de politie heeft het Mid
den-Oosten nu ook hoge prio
riteit gekregen. De bestrij
ding van de handel in Neder
land lukt beter omdat de poli
tie in de verschillende plaat
sen beter met elkaar samen
werkt. Er werd nogal ver
snipperd gewerkt. De contac
ten met de politie in het Mid
den-Oosten worden uitge
breid en men leert van eikaars
bestrijdingsmethodes. Op di
plomatiek niveau wordt be
keken of er een Nederlandse
politieman, net als in Thai
land, in het Midden-Oosten
gestationeerd kan worden.
Allemaal plannen en maatre
gelen voor de bestrijding van
de heroinehandel, waarvan ik
hoop dat ze ook geëfectueerd
worden.
Levensonderhoud
Evenals Thailand probeert de
regering van Pakistan de he
roinehandel bij de bron te be
strijden: de papavercultuur.
Voor de boeren in de bergen
is de opiumproduktie vaak de
enige vorm van levensonder
houd. Met hulp van de Ver
enigde Naties wordt gepro
beerd de boeren te interesse
AMSTERDAM - De zoeklichten
van Interpol staan niet langer
uitsluitend gericht op Neder
land bij de niet aflatende
lacht op smokkelaars van he
roine. De loodzware last mid
delpunt te zijn van interna
tionale smokkelroutes is sinds
kort van ons land en met na
me Amsterdam afgewenteld.
Nieuwe heroine-lijnen hebben
hun weg gevonden naar de
dealers en gebruikers in West-
Europa. De landen van de
Gouden Driehoek in hel Verre
Oosten spelen nog maar een
bijrol op de wereldmarkt. De
horse, junk, smack, scag, fix
ofwel heroine komt voortaan
van diverse landen in het
Midden-Oosten via Turkije
naar West-Duitsland.
De rechercheurs van de verdo
vende middelencentrale, res
sorterend onder de Centrale
Recherche Informatiedienst
(CRI) - tevens Bureau Inter
pol Nederland - in Den Haag
zitten wat rustiger achter hun
bureau (zo ze niet op reis zijn),
nu de wetenschap er is dat de
smokkelwereld Nederland
links laat liggen. Het hoofd
van de afdeling D. Schone
veld: „Wat Nederland voor de
Gouden Driehoek was, is
West-Duitsland nu voor het
Midden-Oosten. Dat is voor
ons een hele opluchting. Op
internationale conferenties
werd de beschuldigende vin
ger altijd naar Nederland uit
gestoken, maar nu is West-
Duitsland het mikpunt".
Golden Triangle
Birma, Laos en Thailand: the
Golden Triangle. De niet door
de regering gecontroleerde
papavercultuur leverde de 1
heroine die jarenlang zijn weg
vond naar de gebruikers in
West-Europa. Midden 1978
kwam de kentering. De oog
sten vielen vreselijk tegen en
de samenwerking tussen de
politie in West-Europa en in
de landen van de Gouden
Driehoek kwam op gang en
verbeterde zelfs zienderogen,
niet in de laatste plaats door
een strengere wetgeving voor
de papavercultuur in Thai
land. De criminele organisa
ties liepen forse klappen op
van de politie.
„Anderhalf jaar geleden kon
den wij al verwachten, dat er
een stroom heroine vanuit het
Nabije-Oosten naar West-Eu
ropa zou komen", zegt re
cherchechef Schoneveld, „De
papaveroogsten daar waren
heel erg goed en de hasjiesj-
handel uit die landen liep te
rug. Wat bleek: de kanalen
voor de smokkel van hasjiesj
werden plotseling gebruikt
voor de smokkel van heroine.
De hasjiesj komt uit Libanon,
Syrië, Afghanistan, Marokko
en Turkije en nu ook Iran. Er
is een geweldig druk goede
renverkeer tussen deze lan
De papaver: bron van veel ellende
den en West-Europa. De han
delaren in verdovende mid
delen hebben enorm veel
connecties, waardoor de be
strijding erg moeilijk is".
Toename
Waarnemers constateren dat de
papaveroogst in het Midden-
Oosten nog steeds toeneemt
en dat de handel opbloeit in
die landen waar de politiek
niet zo stabiel is en dus rege
ringscontrole faalt. Turkije
neemt een bijzondere plaats
in als doorvoerland naar
West-Europa. Het is zeker
niet zo dal de nieuwe heroine
voornamelijk uit Turkije
komt. Hoewel dit land een
bloeiende papavercultuur
heeft (ten tijde van The
French Connection kwam de
beste opium altijd uit Turkije)
is de controle van de regering
stevig. De hele papaverbollen
gaan naar de geneesmidde
lenindustrie en het is sinds
1972 ten strengste verboden
de bollen in te snijden om op
die manier aan opium te ko
men voor eigen gebruik of
handel.
Schoneveld: „De Turkse rege
ring zegt dat er geen illegale
papavercultuur bestaat, maar
uit intelligence-rapporten
blijkt dat het wellicht wel het
geval is, evenals in Libanon.
Van Pakistan, Iran en Afgha
nistan weten we het al. Tur
kije is het doorvoerland. Je
hoort mij niet zeggen dat
gastarbeiders smokkelaars
van heroine zijn, maar in
West-Duitsland werken twee
miljoen gastarbeiders, me
rendeels uit Turkije. Dat is
een duidelijke smokkellijn
naar West-Europa, omdat
veel heroinetransporten van
gastarbeiders onderschept
worden. Ook zijn er grote or
ganisaties die koeriers probe
ren te ronselen. Via een
vakantieaanbod bijvoorbeeld
voor een goedkoop reisje naar
Turkije".
De smokkel van heroine gaat
per vrachtauto, personenau
to, trein en vliegtuig. Trans
port over de weg is voor de
politie het lastigst te onder
scheppen, omdat de grens
controle niet intensief genoeg
kan zijn. De heroine wordt in
auto's of bagage verstopt,
maar ook vaak op het lichaam
meegedragen. Tachtig pro
cent van de heroine die in
West-Duitsland wordt onder
schept komt aantoonbaar uit
het Midden-Oosten. Over heel
West-Europa genomen is dat
percentage vijftig.
Zuiverheid
Het meest opvallende aan de
heroine uit het Midden-Oos
ten is de grote graad van zui
verheid. De gebruiker is ge
wend aan de zogenaamde
„Hongkong rocks" uit het
Verre Oosten, die een vrij sta
biele zuiverheid heeft van 35
Hoe groot de afstand tussen de
Eskimo's en onze Westerse sa
menleving nog is, werd mij
duidelijk toen vorig jaar een
congres van de "Alaskan
Anthropological Association"
te Fairbanks werd gehouden.
Dit congres was, behalve voor
Antropologen, toegankelijk
voor iedereen die iets te ma
ken had met de Eskimo- en In
diaanse cultuur in Alaska.
Bij de lezingen die handelden
over het welzijn van de Eski
mobevolking in Alaska, was
onder het gehoor slechts één
Eskimo aanwezig, de rest be
stond uit blanke Amerikanen.
Ondanks de steeds toene
mende aanpassing van de Es
kimo's aan de Amerikaanse
samenleving in Alaska wor
den zij nog steeds als buiten
staanders behandeld en zijn
het de Amerikanen, en niet de
Eskimo's zelf, die de Eskimo
samenleving bepalen.
Beeld
Het beeld dat men over het al
gemeen heeft van Eskimo's,
is dat zij in iglo's wonen, rauw
vlees eten en dat de mannen
hun vrouwen uitlenen aan
mannelijke gasten.
In dit beeld is ook weinig ver
andering gekomen, omdat
men weinig over hen hoort.
Eskimo's eten nog steeds
rauw vlees, al wordt het in
middels wel steeds meer aan
gevuld met Westers voedsel.
Aan deze gewoonte hebben
zij trouwens hun naam te
danken - Eskimo betekent
rauw vleeseter - een naam
toebedeeld door hun buren
de Cree-Indianen en is eigen
lijk een scheldwoord. Zij
noemen zichzelf Inuit of Yuit
hetgeen "mensen" betekent.
Om hen niet met een scheld
woord aan te duiden, wordt
het steeds meer gebruikelijk
dat Eskimo's Inuit worden
genoemd.
Het grootste gedeelte van de
Inuit houdt zich nog bezig
met de jacht op zeehonden,
walvissen en ijsberen, zoals
zij reeds duizenden jaren
hebben gedaan. Daarnaast
vissen zij in de rivieren in het
binnenland en jagen op vo
gels. Sommige groepen jagen
vooral ook op kariboe's, een
soort rendier. Voor de komst
van de blanken werd de
Inuitcultuur gekenmerkt
door een wonderwel geslaag
de aanpassing aan de natuur
lijke omgeving met een over
wegend arctisch klimaat, die
zeer hoge eisen stelt aan zijn
bewoners. Hun hele bestaan
was afgestemd op wat zij uit
de natuur verkregen en groot
was het technisch vernuft
waarmee zij daar gebruik van
maakten.
Belangstelling
Sinds de achttiende eeuw be
gonnen de blanken belang
stelling te krijgen voor het
woongebied van de Inuit.
Hoofdzakelijk vanwege zijn
voedselbronnen, delfstoffen
en later ook vanwege zijn
strategische ligging. Die be
langstelling is sindsdien al
leen maar toegenomen en
inmiddels is het gebied on
derverdeeld bij vier verschil
lende naties.
Oost-Siberië kwam bij Rusland,
Groenland bij Denemarken,
Canada breidde zich uit en
Alaska werd in 1867 voor
7.200.000 dollar door de Ver
enigde Staten van Rusland
gekocht.
In Alaska, de bakermat van de
Inuitcultuur, is vanaf het be
gin dat er blanken kwamen,
het contact met de Westerse
cultuur wel het meest inten
sief geweest. De redenen
hiervoor zijn te vinden in de
expansiedrift van de Ver
enigde Staten en in de grote
hoeveelheden voedselbron
nen en delfstoffen die er te
vinden zijn. De olievondst die
in 1968 in Prudhoe Bay werd
gedaan, is daarvan de belang
rijkste en heeft ook het groot
ste verzet gewekt onder de
inheemse bevolking, be
staande uit Indianen, Aleoe-
ten en Inuit, tegen het in bezit
nemen van hun grondgebied
en haar rijkdommen.
Door hun verzet werd de "Alas
ka Native Claims Settlement
Act" opgesteld die in decem
ber 1971 van kracht werd. Met
deze wet kreeg de inheemse
bevolking 40 miljoen acres
grond (11% van de totale op
pervlakte) toegewezen, als
mede bijna 1 miljard dollar in
geld, als vergoeding voor het
verlies van hun aanspraken
op de rest van het land. Aan
dit "succes" is echter een lan
ge weg van bewustwording
en opkomen voor eigen rech
ten voorafgegaan.
Aanpassen
De inheemse bevolking van
Alaska werd. zoals zo vaak het
geval is met minderheids
groepen, bijgebracht, dat zij
zich moesten aanpassen aan
de Westerse cultuur, en be
paalde aspecten van hun ei
gen cultuur maar beter kon
den vergeten. Dit begon met
de komst van de zendelingen
en missionarissen, die hen
bekeerden tot de verschillen
de richtingen van het
Christelijke geloof. Later
kwamen ook leerkrachten
naar het gebied en werden
De Leidse cultureel antro
pologe Afke Koek verbleef
geruime tijd in Alaska en
had daar gelegenheid om
zich uitgebreid in de Eski
mocultuur te verdiepen.
Over haar ervaringen gaat
bijgaand verhaal.
scholen gesticht. Deze kwa
men in de meeste gevallen
onder toezicht van het "Bu
reau of Indian Affairs", waar
de mentaliteit heerst (hoewel
zij dat niet zullen toegeven)
dat de Amerikaanse cultuur
superieur is.
Zesjarige kinderen werden
aanvankelijk vanaf hun eer
ste schooldag uitsluitend on
derwezen in het Engels, een
taal die zij meestal niet ver
stonden. Tegenwoordig wor
den vaak Inuit-hulpleraren
aangesteld als tussenperso
nen. Op de scholen wordt de
kinderen nog steeds geleerd
hoe zij hun tanden moeten
poetsen, dat zij fruit en groen
te moeten eten, en wordt hen
verteld over het wonderbaar
lijke leven in de "Lower forty-
eight" (zoals in Alaska de rest
van de Verenigde Staten
wordt genoemd).
Dit laatste gebeurt vaak weinig
objectief, omdat de Ameri
kaanse leerkrachten, waar
van de meeste slechts een
paar jaar in het gebied blijven,
meestal last hebben van
heimwee en zich helemaal
niet aan de Inuitsamenleving
aanpassen. Er wordt eenvou
dig getracht om het Ameri
kaanse levenspatroon over te
planten in de Inuitdorpen.
Voordeel
Dit systeem heeft het voordeel
dat het voor een Inuk (enkel
voud van Inuit) gemakkelij
ker wordt om zich aan de mo
derne Amerikaanse cultuur
aan te passen, waar hij vroeg
of laat toch niet onderuit kan.
Maar het heeft wel een enor
me verwijdering met de eigen
cultuur tot gevolg.
De generatiekloof is in vele
Inuitgezinnen groot. Want
hoe kan een jonge Inuk, die
de hele dag op school moet
zitten, de bekwaamheden le
ren die noodzakelijk zijn voor
het traditionele bestaan van
jacht en visserij?
Het is de vraag of de Inuit be
volking in de toekomst van
jacht en visserij zal kunnen
blijven bestaan. Hun aantal
neemt namelijk door de me
dische en sociale voorzienin
gen sterk toe. Ondanks de
steeds meer toenemende ge
zinsplanning is het geboorte
cijferaanzienlijk hoger dan in
de rest van de Verenigde Sta
ten, en meer dan de helft van
de lnuitbevolking is jonger
dan 17 jaar.
Vooral sinds de zestiger jaren
heeft de Amerikaanse rege
ring zich meer bemoeit met
het welzijn van de Inuit.
In die jaren werd "Lousetown",
de Inuitwijk van Bethel in het
zuidwesten van Alaska uitge
roepen tot één van de armste
gebieden van de Verenigde
Staten.
Niet alleen werden miljoenen
dollars beschikbaar gesteld
en werden de medische en
sociale voorzieningen verbe
terd, maar er kwamen ook
meer tegemoetkomingen aan
de Inuitsamenleving zelf. Er
kwamen experimenten met
tweetalig onderwijs en een
nieuwe vorm van huisves
ting. Radioprogramma's
werden uitgezonden in hun
eigen taal, waardoor de Inuit
voor de eerste maal kennis
konden nemen van het we
reldnieuws.
Tegenwoordig wordt veel geld
gestoken in onderwijsmoge
lijkheden. Steeds meer Inuit
krijgen de kans om een oplei
ding te volgen aan de Univer
siteit van Alaska te Fair
banks. Maar toch zijn er wei
nig die hun studie voltooien.
Vaak hebben zij grote moeite
om zich aan het Amerikaanse
Universiteitssysteem aan te
passen. Voor veel Inuit zit
prestige nog steeds niet in het
behalen van hoge cijfers maar
heeft te maken met be
kwaamheden op het gebied
van de jacht.
Drugs
Een gevolg van dit zich niet
thuis voelen in de Ameri
kaanse levenswijze en van de
door de blanken aangeleerde
houding dat eigen cultuur
minderwaardig zou zijn, is dat
het alcoholisme en drugge
bruik onder de Inuitbevol-
king groot is, met alle gevol
gen van dien. Toch is het niet
zo dat de komst van de Wes
terse cultuur in het Inuitge-
bied alleen maar als negatief
wordt ervaren. Velen zijn zich
ervan bewust dat hun leven
nu veiliger en gemakkeUiker
is dan vroeger en veel cultuur
aspecten van de blanken
worden gretig overgenomen.
De Inuit beseffen echter wel
steeds meer dat zij het recht
hebben om Inuit te zijn en
ook dus het recht hebben om
hun eigen leven te leiden.
Tegenwoordig bestaat er naast
de groep Inuit in de grotere
steden, die kiest voor een
Westerse levensstijl ook een
groot aantal dat een moderne,
aangepaste eigen levensstijl
heeft gevonden. Deze levens
stijl is nog steeds gebaseerd
op jacht en visserij en het
Inuk-zijn neemt er een be
langrijke plaats in.
De "Native Claims Settlement
Act" speelt hierbij een be
langrijke rol, omdat deze wet
de Inuit nu op gelijke voet
met de niet-inheemse bevol
king van Alaska stelt, waar
door ook de Inuit-leefstijl als
volwaardig geaccepteerd
moet worden. Het geld dat de
Inuit door de uitvoering van
deze hebben verkregen, is in
het begin veelvuldig verkeerd
belegd, omdat zij niet gewend
zijn aan de kapitalistische
denkwijze.
Maar inmiddels gaan sommige
van de projekten goed. Zo is
het grootste hotel en een
bankonderneming in Ancho
rage in handen van inheemse
coöperaties. Het is op voet
van deze gelijkwaardigheid
voor de Inuit en andere in
heemse groepen mogelijk te
kiezen, of zij hun eigen cultu
rele tradities en bestaanswij
ze willen vo rozetten cf dat zij
epaalde facetten van de
Westerse samenleving willen
overnemen.
Dit is een veel eerlijker positie
dan waar zij tot voor kort in
hebben verkeerd, en waar
hen alles van bovenaf werd
opgelegd.
