ROODENBURG ONDERUIT
Désar: „Het kan nog slechter..."
UVS verliest van hekkesluiter Hilversum
MAANDAG 11 FEBRUARI 1980
.LEIDEN- Onverwacht heeft
derde klasse-hekkesluiter Van
Nispen Teylingen één van zijn
kostbare competitiepunten afge
snoept. De Sassenheimers stuit
ten op teveel weerstand bij Van
Nispen om die ploeg met de
vooraf ingecalculeerde nederlaag
naar huis te sturen. De overigens
niet erg aantrekkelijk derby bleef
doelpuntloos: O-O. Een andere
streek-ontmoeting, Hillegom -
WSB, bood wél spannend kijk
spel, al was de overwinning van
VVSB een minimale: 0-1. Bedui
dend overtuigender was het op
treden van SJC tegen het Delftse
BEC dat een 3-0 verlies moest in
casseren.
Van Nispen - Teylingen: O-O
Beide ploegen bewezen weer eens
dat hard werken alléén niet vol
doende is om tot succes te ko
men. Legio kansen werden aan
beide zijden van het veld om zeep
geholpen en in lang niet alle ge
vallen was het woord 'pech' toe
passelijk. Met name Ko van der
Krogt had voor de rust een aantal
riante mogelijkheden om Teylin
gen op voorsprong te zetten maar
de, overigens uitstekend kee
pende Van Nispen doelman Timo
de Groot, bleek telkens te sterk
voor de Sassenheimse aanvaller.
Indentieke situaties deden zich
voor in het doelgebied van Leo
Dols, die enkele malen Sjors van
Haasteren gevaarlijk tegenover
zich kreeg. Na de rust overvleu
gelde Van Nispen zelfs de tegen
stander, maar de stormloop op
het Teylingen doel leverde geen
treffers op. Teylingen, met de rue
tegen muur, plaatste incidenteel
een gevaarlijke tegenaanval,
maar de Zilkenaren bleven ook in
de achterhoede voortdurend
waakzaam, zodat ook het Van
Nispen doel onbereikbaar hleef
Hillegom - VVSB: 0-1
Veel spanning en sensatie, maar
weinig doelpunten in deze ont
moeting die WSB verdiend
won. De ploeg kwam al in de eer
ste minuten op 0-1 door een kop
bal van Van den Burg nadat de
kogel van van der Klugt door de
Hillegomse verdediging werd
gekeerd. Daarop kreeg WSB
veel te verduren van de tegen
stander. Tot tweemaal toe kwa
men de Hillegommers letterlijk
tot aan de doellijn, maar juist op
het laatste moment zag WSB
nog kans het gevaar te bestrijden.
Ondanks het grote aantal specta
culaire kansen kwamen beide
ploegen echter niet meer tot sco
ren.
SJC - BEC: 3-0
De eerste 20 minuten ging BEC met
zoveel voortvarendheid te werk
dat SJC op dat moment met een
uiteindelijk gelijk spel tevreden
zou zijn'geweest. De Delftenaren,
die in de afwerking zeer zwak
bleken, lieten het er halverwege
de eerste helft echter bij zitten,
waarop SJC het initiatief over
nam. Nog voor rust zag Jaap Smit
zijn als voorzet bedoelde schot
achter de door de zon verblinde
Delftse doelman verdwiinen: 1-0.
Ook Jos Alders, in de tweede
helft, kwam gelukkig aan een
doelpunt. Zijn sci .t mislukte en
de BEC-goalie kon zich aan Al
ders ongewilde schijnbeweging
niet meer aanpassen: 2-0. Ten
slotte hoefde SJC ook voor de
derde treffer niet veel te preste
ren. Nadat Ben van der Zalm tot
tweemaal toe niet de strafschop
kreeg toegewezen die hij ver
diende, was het bij de derde keer
scheepsrecht. Broer Jos had geen
enkele moeite om vanaf 16 meter
raak te knallen en zo SJC op de
overigens verdiende 3-0 winst te
zetten.
LFC toont
karakter
DEN HAAG - "Hé scheids, die
speler hield hem duidelijk
vast". Trainer Jan Zoetemelk
van LFC kon in de slotfase
van het duel tegen Lenig en
Snel wel het veld inrennen.
Met een 2-2 stand stormden
Bles Zuma en Theo Collee
richting Haags doel. Eigenlijk
liepen ze elkaar in de weg.
Maar al frommelend leek
Collee in te schieten toen hij
struikelde al of niet door toe
doen van een Haagse verde
diger. Scheidsrechter Baak
gaf echter geen draad zo bleef
het 2-2.
Een goede prestatie van LFC
dat eindelijk liet zien dat het
karakter wel degelijk aanwe
zig kan zijn. Door treffers van
Ton 's-Gravendijk en Wim
Keetman stond de Leidse
ploeg al na een kwartier op
een 0-2 achterstand. Omdat
LFC dit seizoen na tegenval
lers al meermalen in elkaar
zakte leek de strijd beslist.
Het tegendeel was echter het
geval. De Leidenaars stonden
niet te lang stil bij de tegen
treffers en LenS werd met pu
re inzet bestreden. Het zal
Zoetemelk deugd hebben ge
daan dat de het erg jeugdige
middenveld aan de basis
stond van deze ommekeer.
Frans van de Boogaart, Hans
Selier en Sjaak te Henneppe
(lekker vrijuit spelend)
mengden werklust met in
zicht en dat leverde rèsultaat
op.
Nadat Ger Nagtegeller eerst
nog het houtwerk had geraakt
knalde hij na 35 minuten
(overigens goed gelanceerd
door Te Henneppe) ongena
dig hard raak: 2-1. Na de pau
ze een hard spelbeeld met een
LFC dat wel eens onnodig
over de schreef ging. De geel
zwarten legden overigens in
het tweede bedrijf wel een
spelletje op de mat dat er
mocht zijn. Af en toe braken
de Kanaries er razendsnel uit
en het was voor LFC jammer
dat Bles Zuma enkele magni
fieke solo's telkens net iets te
ver doorvoerde. De beloning
bleef echter niet uit. In de
Harry v.d. Zwet matchwinnaar voor Sportclub Lisse
LEIDEN - Twee minuten voor tijd viel dan toch
het doek voor Roodenburg. Heel alng had het er
naar uitgezien dat de Leidse formatie een punt
zou overhouden aan het belangrijke treffen met
streekgenoot SC Lisse, maar bij het scheiden
van de markt besliste Harry van der Zwet an
ders.
De Lisser middenvelder nam de bal
ineens op de slof en joeg het leder
onbereikbaar voor Sjaak Nie-
vaart in de touwen. De desillusie
bij Roodenburg was groot, al kon
men na afloop toch wel toegeven
dat het recht zijn loop had gekre
gen. Want SC Lisse was gisteren
gewoon de betere ploeg. De 0-1 ze
ge was hoe dan ook verdiend.
Roodenburg-trainer Laurens Mou
ter erkende dat. al had hij er na
tuurlijk zwaar de pé in. "Vanzelf
sprekend heb ik dat", lichtte hij
toe, "want bij een overwinning
had de situatie er voor ons
rooskleurig uitgezien nu concur
rent Lugdunum verloor. Maar de
eerlijkheid gebiedt te zeggen dat
niet wij, maar LisSe de punten
verdiende. Zij knokten ervoor,
terwijl het bij ons helemaal niet
liep. Er hing een soort van mat
heid over de ploeg. Nee, dat heeft
niets met de lange winterstop te
maken. Of misschien juist wel".
Onderschat
Mouter doelde hierbij op de vier oe
fenduels die zijn team in het
competitie-loze tijdperkje af
werkte. En die wat Roodenburg
aangaat uitstekend verliepen. Te
25ste minuut zette Theo Col
lee goed door en alleen voor
doelman Bas van der Lans
hield hij het hoofd koel: 2-2.
Dat werd ook de eindstand al
had Zoetemelk de bal vlak
voor tijd graag op de stip ge
had
DINK BINNENDIJK
goed zelfs misschien, want wel
licht overschatten de blauwhem-
den hun eigen mogelijheden ter
wijl de capaciteiten van het lager
geklasseerde Lisse onbewust wat
onderschat werden. Dat lnaste is
erg gevaarlijk, want ook stadge
noot LFC heeft al eerder moeten
ervaren dat het gemotiveerde
ploegje uit de bollenstreek heus
tot aardig presteren in staat is. En
kan toeslaan op het juist moment.
Fantasie
Nu gebeurde dat twee minuten
voor tijd, maar voor hetzelfde
geld had Lisse al in een eerder
stadium de strijd kunnen beslis
sen. Terwijl Roodenburg de hele
wedstrijd door ogenschijnlijk in
de meerderheid was, maar fanta
sieloos bleef trachten om door
het overbezette centrum via kort
spel succes te boeken bleek Lisse
veel slagvaardiger in zijn aan-
valsopzet. De ploeg trok zich, op
spits Ron Hoogeveen na, terug
maar brak, als het maar even kon
via de vleugels razendsnel uit.
Die aanvallen liepen meestal over
'sprinter' Laurens van der Voort
die behalve hard kan lopen ook
nog erg aardig kan voetballen. Hij
was het ook die even na rust Ron
Hoggeveen tot tweemaal toe op
maat bediende. Maar de jonge
spits treuzelde te lang en mikte
daarnaast, voor open doel, tot zijn
verbijstering nog langs de ver
keerde kant van de paal.
Maar het was uitstel van executie.
Roodenburg, dat overigens zelf
één goede mogelijkheid creeërde
maar John de Wetering deze zag
.V
•••t* r
74.
Richard Klein wil vernietigend uithalen, Lissenaar Hennie van Eeuwijk probeert de poging te verijdelen.
missen, ging het toch de boot in
toen opnieuw Van der Voort de
touwtjes in handen nam. Aange
speeld door Theo Godyla goo
chelde hij zich langs Maarten van
Kooperen en deponeerde vervol
gens de bal pasklaar voor de voe
ten Harry van der Zwet. Die be
dacht zich niet en kogelde schit
terend raak. Waarmee Lisse twee
kostbare punten rijker werd en
Roodenburg een illusie armer.
Laurens Mouter tot slot "Jam
mer, maar we liggen er nog niet
uit. We beginnen gewoon op-
Will Hanskens probeert zijn belager Hans Noppe uit te spelen. De Leidenaar slaagde daarin of schoon hij inde
confrontatie tegen Hilversum bepaald niet overtuigde
DEN HAAG - De snit is momenteel
volledig uit het spel van Lugdu
num. In het treffen met Texas-
DHB liepen de discipelen van
Ruud de Groot zich volledig vast
op een solide Haagse verdedi
ging. Aangezien de Leidse defen
sie (Oppelaar en Wetselaar ont
braken) zelf niet erg goed in el
kaar zat, was de 2-1 voor Texas
een logische uitslag.
Bij afwezigheid van spelmaker
Leen de Graaff betoonden de Ha
genaars veel inzet. In de ope
ningsfase leek dat niet voldoende
want Lugdunum kwam sterk uit
de startblokken. De Leidse kan
sen bleven niet uit, maar steeds
zat er nog wel een been van een
verdediger in de weg, terwijl
keeper Buitendijk een goede
vorm liet zien. Halverwege de
eerste helft ebde het offensief van
Lugdunum weg, al knalde de
doorgebroken Koos Bekooy in de
30ste minuut nog wel tegen d
doelman op. De combinaties lie
pen echter niet meer, waarna er in
de 35ste minuut een nieuwe te
genvaller voor de Leidenaars
volgde. Ben de Roo kopte de bcil
na een ongevaarlijke voorzet pre
cies voor de voeten van John de
Wolf, die het leder vervolgens
onhoudbaar voor Wim Eradus in
het doel knalde (1-0).
Lugdunum is
de kluts kwijt
Na de rust vatten de bezoekers voor
korte tijd de juiste draad weer op.
Wederom ontbraken evenwel de
precisie en het kleine beetje ge
luk dat altijd nodig is. De té indi
viduele acties van Koos Bekooy,
Frans Sjardijn en Rinus van Es
(die een complete off-day had),
zette geen zoden meer aan de
dijk. Nadat Pablo Plak reeds
dreigend had uitgehaald, zette
Dick van de Zwan Lugdunum in
de 66ste minuut bovendien op
verdere achterstand. Fred Pros
man verschalkte invaller Wim
Ligtvoet, om vervolgens zijn
midvoor gaaf op maat te bedie
nen (2-0). Lugdunum liep hierna
tevergeefs storm op de Haagse
defensie, doch verder dan een
fraaie kopbal van Frans Sjardijn
op de lat kwam de ploeg in eerste -
instant je niet. Pas in de voorlaat
ste minuut kon Sjardijn er 2-1
van maken. Koos Bekooy was in
een scrimmage ter aarde gestort,
iets dat de inconsequent fluiten
de arbiter Vreeswijk met een pe
nalty honoreerde. Eerder had de
scheidsrechter enkele van deze
gevallen weggewuifd. Het was
toen al te laat om te voorkomer
dat de inzet het van de technici
won RUUD DOBBELAAR
LEIDEN - De verrichtingen van
UVS in de hoofdklasse ontaar
den zo langzamerhand in een
aaneenschakeling van tegenval
lers. Niet alleen de cijfers wijzen
overduidelijk in die richting,
het vertoonde spel is onderhand
ook een complete nachtmerrie
geworden. Hekkesluiter Hilver
sum profiteerde en wreef zich na
anderhalf uur vervelend voet
bal derhalve vergenoegd in de
handjes omdat de ploeg van
trainer Pierre Stevenaart door
de behaalde 0-1 zege nog enige
hoop op prolongatie van het
hoofdklasseschap mag koeste
ren.
UVS verloor het 'vierpuntenduel'
en weet dus nu waar het aan toe
is. Trainer Gerard Désar onder
kende de problemen. "Blauw Wit
(dat gisteren won), Hilversum en
UVS zijn de clubs die voor de
gradatie in aanmerking komen.
Omgerekend in cijfers betekent
dat dus 66 procent kans op de
gradatie. Zo liggen de feiten.
UVS kan gewoon niet beter".
Een trieste maar waarheidsge
trouwe constatering. De Désar-
equipe rammelde gisteren aan
alle kanten en was niet in staat
het bepaald niet sterke Hilver
sum, uit werd nog met 1-3 ge
wonnen, haar wil op te leggen. En
dat terwijl het geloof op een zege
wel degelijk aanwezig was ge
weest.
Met de wetenschap dat Theo van
Seggelen immers plots de pijp
aan Maarten had gegeven, ge
bruikte Gerard Désar de onver
wacht verlengde winterstop om
een gewijzigde formatie snel voor
de tweede helft van de competitie
klaar te stomen. Zo werd Mario
Faber van stal gehaald en weer op
de rechts bui ten positie gepos
teerd; Will Henskens begon als
spits terwijl Hans van Leeuwen
na een (mislukt) avontuur op het
middenveld weer als linksbuiten
mocht opereren. Piet Mieremet,
Aad Neuteboom en Frits van der
Heiden (Bert Kort moest gebles
seerd toekijken) vormden het
middenveld. De defensie bleef
met uitzondering van van de wis
sel Kruit-Henskens in tact.
Uiteraard is het te voorbarig om de
nieuwe formatie van Désar nu al
als slecht te bestempelen. Feit
was wél dat dit elftal één van de
minste wedstrijden van dit toch
al weinig voortvarend lopende
seizoen afwikkelde. Toegegeven,
de tegenvaller die de Leidenaars
al na 5 minuten kregen te ver
werken (Drillenburg liet een een
voudig kopballetje van Bob Luza
door de handen glippen) deed het
zelfvertrouwen bepaald geen
goed. Maar dat die achterstand de
thuisclub tot een grootscheepse
weggeefactie zou verleiden, had
geen van de ongeveer 500 belang
stellenden durven voorspellen.
Onophoudelijk, vooral Koos
Hannaart maakte zich schuldig
daaraan, werd het leder bij de
Hilversummers ingeleverd, die er
diverse malen gevaarlijk mee aan
de haal gingen. Daarom ook ble
ven de aanvallende acties van
UVS zéér beperkt, waren twee
schietkansen (Van Leeuwen) en
een gemiste mogelijkheid van
Hans Neuteboom de enige wa
penfeiten in de eerste helft.
De tweede helft begon hoopvol.
Hans Neuteboom, hij kwam sa
men met z'n naamgenoot Aad aan
een voldoende, stuurde het speel
tuig van twintig meter ziedend
hard in de richting van het vijan
delijke doel maar de Hilversumse
sluitpost Theo Hoogeveen voor
kwam de gelijkmaker. Maar
naast een kopbal van Hans Kruit
in de laatste seconden van deze
confrontatie bleef het bij deze
Leidse opwellingen. In de tus
senliggende periode poogde
UVS wel van alles maar kon ge
woon niets. Telkens werd het le
der naar het (drukbezette) vijan
delijke strafschopgebied ge
transporteerd waar Will Hens
kens maar moest proberen er iets
goeds mee te doen. De besnorde
Leidenaar faalde, maar dat was
hem nauwelijks kwalijk te ne
men. In de melée van spelers was
namelijk niets van te voren te
voorspellen, was er meer sprake
van een loterij. Voor UVS was er
echter weinig geluk weggelegd.
De Leidse hoofdklasser bleef met
lege handen achter en belandde
door deze nederlaag onder de ro
de streep van de ranglijst. Désar
tenslotte: "Deze nederlaag is voor
mij een desillusie, vooral omdat
ik vertrouwen in deze ploeg had.
Maar je kunt van ons geen we
reldpartijen verwachten. Erger
nog, het kan nog slechter dan
vandaag"....
ROB ONDERWATER
LEIDEN - Niet zo vreemd eigenlijk
dat LDWS bij zijn thuiswedstrij
den slechts een handjevol toe
schouwers trekt. De formatie van
trainer Jan Bekkering bestaat
immers uit elf harde werkers die
er zelden in slagen het publiek
een leuke wedstrijd voor te scho
telen. De ploeg ontbeert spelers
die met een goede actie een wed
strijd kunnen beslissen weet de
ploeg iedere week te compense
ren met een ongebreidelde
werklust. Ook in het te harde duel
met Orar\jeplein knokten de
Vlietbewoners voor wat ze waard
waren en konden dan uiteinde
lijk ook een verdienstelijk 1-1
gelijkspel begroeten.
In de eerste helft kreeg de Haagse
spelverdeler John de Bruin van
het LDWS-middenveld Jan
Flippo-Cees de Roode en Hannie
Sjardijn alle vrijheid om passes
richting de buitenspelers Bram
Boon en Martin de Bruin te ver
sturen. Deze flankspelers waren
op hun beurt de Leidse backs
Sjaak Matters en George Moes
man te vlug af, waardoor er en
kele kansen ontstonden voor o.a.
Cees Bekkers en Nico van der
Hurk, die de juiste richting echter
niet wisten te vinden. Ook was
John de Bruin zelf nog dichtbij
LDWS deelt met
Oranjcplcin
de openingstreffer maar hij zag
de bal op de lat uiteen spatten na
een schot van ongeveer twintig
meter. LDWS wist er niets tegen
over te stellen. De spitsen Ger de
Roode en debutant Henk van
Gooi (voor de geschorste Bart
van der Weyden) wisten geen
moment gevaar te stichten voor
het vijandelijke doel. In de twee
de rondgang pakten de Vlietbe
woners de zaken wat energieker
aan en bouwden een licht vel-
doverwicht op. Na een kwartier
kwam de ploeg zelfs op voor
sprong. Uit een vrije schop van
Cees de Roode kopte Broer Ger
de Roode fraai de 1-0 achter goa
lie Leo Vis. De Vreugde was ech
ter maar van korte duur. Nadat de
Leidse keeper Wim Visser eerst
nog een schot van Martin de
Bruin op schitterende wijze had
gekeerd, werd het tien minuten
later toch gelijk. Cees Bekkers
kon uit een vrije schop eenvoudig
.nitikken: 1-1. Zonder Ger de
Roode, die met een vleeswond in
de knie voor onderzoek naar het
Ziekenhuis werd vervoerd, stond
de equipe van Jan Bekkering
hierna geen tweede tegentreffer
meer toe, waardoor de 1-1 ge
handhaafd bleef.
FRED SEGAAR
