'Saboteur' Miller af door zijdeur...
Idenburg: Boycot?
Loonpauze is
véél belang
Moeizame
start
biljarter
Bongers
Franse Amerikaan zet Leiden op juiste spoor
DE SLEUTELS-SCHEVENINGEN
VRIJDAG 8 FEBRUARI 1980
VINCENNES (ANP) - Op de
eerste dag van het 41ste
toernooi om het Europees
kampioenschap anker kader
47/2 in Vincennes bij Parijs
heeft Jos Bongers gedaan
wat van hem verwacht
mocht worden. Hij won
tweemaal.
Het debuut van de 23-jarige
klasserijke Nijmegenaar
verliep echter allerminst
voorspoedig. Op de voor hem
vreemde Franse tafels in het
Centre Culturel Georges
Pompidou, neergezet door de
voormalige grootmeester
Jean Marty, gebruikte Bon
gers niet minder dan twintig
beurten om de Belgische
topper Wesenbeek te ver
slaan. Tegen de Fransman
Couespel ging het beter.
Winst in vijf beurten, maar
nog altijd bleven grote series
zoals in de nationale kam
pioenschappen uit.
Averij
Een en ander had tot gevolg
dat Bongers' gemiddelde
ernstige averij opliep. Een
maand geleden werd hij in
Zwolle nationaal titelhou
der met een eindgemiddelde
van bijna 70. Na 800 caram
boles in Vincennes stond hij
pas op 32.
Het gebruik van veel beurten
was geen algemene kwaal.
De hoogst-geplaatsten, titel
houder Connesson en de
Jos Bongers
Westduitse routinier Hose,
openden in vijf beurten. Op
grond van zijn goede gemid
delde in Zwolle werd Bon
gers als derde geplaatst. Te
recht, want vijf van de acht
spelers behoren tot Europa's
tweede garnituur. Couespel
en Bourezg raapten tot nu
toe in Frankrijk wat troost
prijzen op, die Connesson
liet liggen.
Jos Bongers is het dan ook aan
zijn stand verplicht in Vin
cennes in de prijzen te val
len. "Er zit een medaille voor
je in, Jos", meende ook bege
leider Lou Lensen.
Gezien zijn moeizame optre
den op de eerste dag zal Bon
gers hard moeten werken om
brons te halen alvorens zich
te kunnen mengen in de
strijd om de titel.
WASSENAAR (GPD) - Voor een sportbestuurder doet hij
wel een erg opmerkelijke uitspraak. „Ik begrijp niet
waarom iedereen de mond vol heeft van een boycot van
de Olympische Spelen door Nederlandse atleten. Je leest
bijna niets anders in de kranten. Radio en televisie lijken
er ook de hele dag mee bezig. Persoonlijk vind ik de
loonpauze met alle gevolgen vandien veel belangrijker.
Daarmee is de Nederlandse economie - en dus ieders
loonzakje - gemoeid"
Aan het woord is mr. Jacobus Die-
derik Jan (voor insiders Koos)
Idenburg, voorzitter van het Ne
derlands Olympisch Comité Hij
is de man, die uiteindelijk - door
het plaatsen van zijn handteke
ning - bepaalt of de Nederlandse
atleten straks in Moskou van de
partij zullen zijn.
Idenburg is één van de weinige be
stuurders, die de betekenis van
de sport in de samenleving
nauwkeurig op zijn waarde weet
te schatten. Tijdens een inter
view, waarin de professionele
beoefening van hoogspringen ter
sprake kwam, heeft hij eens ge
zegd: „Ik vind het die tak van
sport niet waard, dat je van je
30ste tot je 65ste in de WW moet
lopen. Zo belangrijk is sport niet
in de samenleving. Ik houd vol,
dat de maatschappelijke rol be
langrijker is. Dan maar niet hoog
springen"
Filosofie
De filosofie van Idenburg blijkt ook
uit de manier, waarop hij met de
sport in aanraking is gekomen.
Dat was in 1949, toen hij in Soe-
rabaya verbleef. Koos Idenburg
werd daar gevraagd voor het mili
tair hockeyelftal. Over die perio
de vertelt hij: „Ik was allesbehal
ve een hockeyer. Ik was van huis
uit hardloper en werd alleen door
mijn snelheid gekozen in het
hockeyteam. Technisch was ik
zeker niet".
Na zijn verblijf in het toenmalige
Nederlands-Indië keerde Iden
burg naar zijn woonplaats Was
senaar terug. Hij bouwde daar
aan zijn maatschappelijke carriè
re als directeur van een Amster
damse verzekeringsmaatschap
pij. „Maar de sport bleef me
boeien", aldus de 54-jarige Iden
burg. „Ik wist alleen niet welke
CAEN - Vijf minuten na rust kreeg Bob Miller van zijn coach wat hij
verdiende: een plaats op de bank. De Amerikaanse center van BC Caen, op
wie een groot deel van de Franse hoop gevestigd was inzake de poging om
via een overwinning op Parker Leiden nog een kansje te behouden op
kwalificatie voor de halve finale van de Europa Cup II, werd vervolgens
bij zijn roemloze terugtocht op een striemend fluitconcert van zijn eigen
supporters onthaald. En terecht, want de flegmatieke Miller was niet
vooruit te branden geweest als gevolg waarvan Caen al enkele minuten na
de pauze tegen een praktisch onoverkomelijke 55-75 achterstand aankeek.
Verlies was daarna onvermijdelijk,
een complete afgang werd het
evenwel niet. Dapper vechtend
gaf Caen "zijn huurling" een lesje
in het tonen van karakter: een ac
ceptabele 81-92 nederlaag werd
tenslotte nog uit het vuur ge
sleept.
Een en ander betekent natuurlijk
wel dat de ploeg van Hennie
Blom met die volkomen verdien
de overwinning volop in de race
blijft om een plaats bij de laatste
vier. In feite zelfs op rozen is ko
men te zitten, want met nog twee
thuiswedstrijden voor de boeg
moet het wel heel vreemd lopen
wil Leiden die twee nog noodza
kelijke punten niet pakken. Pa-
nathinaikos, afgelopen woens
dag door lijstaanvoerder Cabetti
Cantu op een verschrikkelijke
wijze weggeveegd, verloor vorige
week in de Normandische kust
plaats met twee punten. Logi
scherwijs mag worden aangeno
men dat Leiden in eigen huis zich
niet zal laten verrassen door de
Grieken, die zich buiten Athene
blijkbaar niet erg op hun gemak
voelen.
Dat laatste leek in feite ook opgang
te doen voor Plaat c.s. Leiden
immers slaagde er tot nu toe niet
in om "uit" te imponeren. Maar
gisteren maakte de lijstaanvoer
der van de nationale competitie
korte metten met gedachten van
dien aard.
Het ging tegen BC Caen, dat in Lei
den reeds hardhandig kennis had
gemaakt met de snelle en door
tastend spelende opponent
waarmee men met 29 punten de
boot in was gegaan, opnieuw al
lemaal zeer overtuigend, enkele
korte perioden uitgezonderd.
Verslapping kan geen enkel team
zich permitteren, dus ook Leiden
niet. Maar die paar fasen daarge
laten controleerde de formatie
van Blom de wedstrijd volledig.
Zij kan dus wel over de grens.
Rustig
Eigenlijk zat een uitstekend te
noemen resultaat er van te voren
in. In tegenstelling tot de twee
andere uitwedstrijden toonden
de Leidse spelers zich ditmaal
niet zo nerveus en gespannen
werd er op rustige wijze naar dit
duel toegeleefd. Dat gold voor ie
dereen, maar met name voor
John Washington, die in Grie
kenland en Italië de dag vooraf
gaande aan de wedstrijd al stond
te trillen als een rietje.
De lange center is de laatste tijd niet
in al te beste vorm en poogde
vooral in deze belangrijke wed
strijden een persoonlijke door
braak te forceren. Met als gevolg
Van onze
speciale
verslaggever
Ad van Kaam
dat hij steeds overgeconcen
treerd aan het karwei begon en er
vervolgens niets van bakte. Maar
nu was dat anders en zijn eminen
te optreden in de beginfase van
de westrijd tegen Caen hield Lei
den in dubbel opzicht in het za
del.
"Long John"
De wedstrijd was nog vijf minuten
oud toen "Long John" tegen een
percentage van 100 reeds tien
punten achter zijn naam had
staan en eveneens een handvol
rebounds bijeengraaide. Een
sterke start die een vlotte voor
sprong garandeerde. Maar tevens
overklaste Washington daarnaast
zijn directe opponent Bob Miller,
een man die geweldig veel kan,
mits hij optimaal gemotiveerd is.
Maar Miller is mentaal zwak, zag
dat hij voor elke bal moest vech
ten, en daar nu had de man die in
Leiden nog uitblonk met zijn
dunks die sneller bleken te zijn
dan het geluid totaal geen zin in.
Lusteloos liep hij rond waardoor
zijn overige vier teammaten zich
de benen uit het lijf moesten lo
pen om deze "lege" plaats op te
vullen. Een onmogeljke opgave
tegen een ploeg als Leiden die
snelheid als voornaamste wapen
hanteert.
Met kunst en vliegwerk hield Caen
de schade nog beperkt tot 10 pun
ten maar tempoversnellingen
van Leiden plus dat "overwerk"
van de Fransen deden zich in
dubbel opzicht wreken. Meteen
na de pauze (44-55) stond BC
Caen op instorten.
Dat gold dan met name de ster-
schutter Dobbels, spelverdediger
Brun en de fysiek sterke Riley.
Terwijl Miller, die geen stap meer
deed dan nodig, slechts hier en
daar een dunk plaatste maar ca
tegorisch elk werk weigerde, nog
zo fris als een hoentje rondliep,
zakten de (vier) anderen, - coach
Gallé wisselt weinig - zowat door
de knieën. Via uitstekend bas
ketbal onder leiding van Gid-
dings en Woudstra stoof Leiden
in drie minuten tijd door naar
55-75 en op dat moment gooide
Caen-coach Jean Gallé de hand
doek in de ring. Een nederlaag
voor lief nemend liet hij zijn ver
moeide helden staan maar haalde
hij saboteur Miller naar de kant.
Het Franse publiek uitte daarop
zijn misnoegen jegens de Ameri
kaan die met een obceen gebaar
zijn antwoord klaar had. Na af
loop van de wedstrijd moest hij
rennen voor zijn leven. Voor zijn
eigen supporters.
Slachtpartij
De werkelijke slachtpartij leek ver
volgens een aanvang te nemen
want Gallé haalde wat later ook
Riley en Brun naar de bank. Lei
den heerste onder de borden,
Plaat strooide met assists, de ma
chine draaide op volle snelheid.
Maar al wat er gebeurde: verder
uitlopen deed Leiden niet. Inte
gendeel, nadat Bruinsma, Chris
Plaat, Kip en Giddings vijf sim
pele kansen om op dertig punten
verschil te komen om zeep had
den geholpen, vocht de tweede
garnituur van Caen verwoed te
rug. Leiden dacht er al te zijn, was
ook wat vermoeid door het hoge
Long John Washington leverde in Caen het bewijs ook buiten de nationale grenzen te kunnen basketballenIn
de openings]ase van het Europa Cup II duel schoot dé Leidse Amerikaan maar liefst 100 procent en pakte heel wat
rebounds vóór de grijpgrage handen van zijn bewaker Bob Miller weg (zoals op de foto duidelijk is te zien,
Giddings (1) en Bruinsma kijken met spanning toe).
tempo van de eerste helft, maar
moest toch gaan inleveren. Wel
iswaar was er geen reden voor
paniek, want er waren nog
slechts enkele minuten te spelen.
Zodat de finish toch moeiteloos
werd gehaald omdat de basis ge
woon goed was. En achteraf was
het eigenlijk best aardig dat BC
Caen nog negen punten kon te
rugpakken. Het moedige ploegje
dat gebrek aan kwaliteit ten op
zichte van de veel balvaardiger
Leidenaars moest compenseren
met inzet en karakter leerde "ve
dette" Bob Miller in elk geval een
aardig lesje. Met hem binnen de
lijnen klopte er geen bal van,
zonder hem ging het een stuk be
ter. En dat nu kon Miller in zijn
zak steken.
Koos Idenburg
tak van sport ik zou moeten gaan
beoefenen". Het werd uiteinde
lijk weer hockey en Idenburg
meldde zich aan bij de Wasse-
naarse vereniging HGC.
Zoals hij zelf al vermoedde, bleef
hij een middelmatige hockeyer
De organisatorische werkzaam
heden binnen een sportvereni
ging boeide hem veel meer en het
duurde dan ook niet lang, voor
dat Koos Idenburg in het bestuur
van HGC terecht kwam. Via dat
bestuur, waarvan hij op een ge
geven ogenblik voorzitter was,
werd hij bestuurslid van de Ko
ninklijke Nederlandse Hockey
Bond. Als voorzitter van de hoc-
keybond kwam h(j in het bestuur
van de Internationale Hockey
Federatie en het Nederlands
Olympisch Comité. Van die laat
ste organisatie is hij nu al weer
een paar jaar voorzitter.
Volgend jaar treedt Idenburg af als
voorzitter van het NOC. Hij zal
daar niet rouwig om zijn. De
problemen rond een boycot,
waarmee hij nu wordt geconfron
teerd, ontnemen hem het plezier
in het werk. „Dit is - en ik zeg dat
in alle eerlijkheid - geen leuk
werk. Wat ik nu aan het doen ben,
heeft nauwelijks iets met de or
ganisatie van de sport uit te
staan"
Boycot
Dc boycot van de Olympische
Spelen drukt een zwaar stempel
op de dagelijkse bezigheden van
Idenburg. Hij blijft er overigens
zelf - af en toe tot verbazing van
zijn echtgenote - vrij kalm onder
Het deert hem niet, dat journalis
ten hem van 's morgens zeven uur
tot 's avonds half twaalf bellen
om de jongste reacties over een
eventuele boycot te vernemen.
Als hem 48 uur van tevoren een
telegram bereikt om een bijeen
komst van Westeuropese Olym
pisch comités in Frankfurt bij te
wonen, geeft hij daaraan gehoor
Hij vliegt naar Frankfurt, verga
dert daar een halve dag, keert 's
avonds laat schijnbaar onver
moeid terug om de volgende och
tend na een korte nacht fris en
vrolijk verslag van die bijeen
komst uit te brengen aan de
sportbonden.
Dagen achtereen moet hij reageren
op en discussiëren over hetzelfde
onderwerp. Hij heeft er geen
moeite mee telkens dezelfde
antwoorden op al tientallen ma
len gestelde vragen te moeten ge
ven. Zijn vrouw wordt daar wei
eens tureluurs van. „Koos is een
rustig type, die zich nooit zal op
winden. Hij is in staat alle reacties
te relativeren. Ik zou zelf allang
een keer met de vuist op tafel
hebben geslagen"
Voor de wijze waarop Idenburg zijn
taak vervult, is bij voor- en tegen
standers waardering. De sport
bonden hebben hem onlangs nog
geprezen voor de voorzichtige,
maar ook duidelijke manier
waarop hij het boycotadvies van
de regering heeft beantwoord.
Hij zal zich niet kwaad maken,
ook niet als de uitslag van het de
bat in de Tweede Kamer hem
zwaar teleurstelt. Integendeel, hij
gaat opnieuw praten met politici
en drukt ze op het hart dat ze te
weinig rekening hebben gehou
den met de belangen van de
sportwereld.
Maar ook al lijkt Idenburg zo'n rus
tig type, dit politieke spel bevalt
hem niet. Hij voelt zich te ver af
gedreven van de directe organi
satie in de sportwereld. „Ik keer
na mijn NOC-tijd dan ook niet te
rug in het bestuur van een bond
of een vereniging. Ik zou wel
weer eens de jongste jeugd van
een vereniging. Zoals vroeger bij
HGC Dat was een heerlijke
tijd"
ADVERTENTIE
Voetbalwedstrijd
zaterdag 9 februari a.s.
aanvang 15.00 uur sportpark „De Vliet"
Goedhart Vastgoed
Voor betaalbare woningen tegen sportieve prijzen.
