Afernieuwing van vier Leidse bejaardenhuizen I begint met "Haagwijk" Synode ging 'tot de bodem van de moeilijkheden' Voorzitter Hartevelt: De mensen verlangen er toch wel naar Mag( er Democratie niet de juiste bestuursvorm VRIJDAG 1 FEBRUARI 1980 Op de koffie in "Haagwijk"' De Nederlandse bisschoppen kun nen onmogelijk zonder duidelij ke resultaten naar Nederland te rugkeren", zei vicaris Kuypers van Haarlem aan de vooravond van de synode. Mocht hij hebben bedoeld wat 83 van de 125 dekens (hoofdpastoors) vroegen, name lijk "afdoende maatregelen", dan is hij met hen van een kouwe kermis thuis gekomen, want de dekens bedoelden maatregelen tegen de Roermondse bisschop Gijsen. Om heel precies te zijn: ontslag. Hun wens is niet ver vuld. Toch zijn er wel andere resultaten. Het verplichte celibaat blijft. Ge huwde priesters blijven twee passen links achter hun onge huwde collega's. Om maar twee voorbeelden te noemen. Maar of deze resultaten de verscherpte polarisatie doen afnemen, waag ik te betwijfelen. Of eigenlijk ook niet: het begint nu pas in alle he vigheid, al decreteert het slotdo cument dat het gekrakeel tussen links en recht moet ophouden. Hoe moeten de bisschoppen deze LEIDENDe plannen om de bejaardenhuizen Haagwijk (hervormd), Groenhoven (gereformeerd), Roomburg (rooms-katholiek) en Rijn en Vliet (algemeen) te ver bouwen en aan te passen aan de nieuwste eisen hebben nu de goedkeuring van alle instanties gekregen. Deze huizen zullen achtereenvolgens worden gemoderni seerd. Haagwijk aan de Beethovenlaan het eerst. Aan de Schubertlaan in Zuid-West wordt voor de bewoners een tijdelijk gebouw gezet. De gehele operatie zal, naar schatting, ongeveer vijf jaar duren. Voor elk huis is ruim een jaar uitgetrokken. De capaciteit van de huizen zal door de verbouwing iets verminderen. Voor de ge meente Leiden is dat een reden temeer om te proberen er nog een bejaardenhuis bij te krijgen. I Het begint dus met Haagwijk. Dat huis gaat uit van de diakonie van de hervormde gemeente. Voor zitter van Haagwijk is sinds drie jaar de heer P. A. Hartevelt, de oud-pedel van de universiteit. Hij vertelde: "Het is vier jaar geleden dat het be stuur van Haagwijk een tweede lift voor het huis aanvroeg. Die kregen wij niet. U moet het hele huis aanpassen, was het ant woord. Het voldoet namelijk niet aan de laatste eisen. De kamer is te klein en de bewoners hebben ook geen doucheruimte. De ka mer wordt dus groter, 3.31 bij 4.62. meter, en de bewoners krijgen een aparte "natte cel", zoals dat heet, dat wil zeggen: een keuken tje, een douche en een toilet. Van drie kamers nü worden er twee gemaakt". Dat zal uiteraard gevolgen hebben voor de capaciteit. Diaken Harte velt: "Wat Haagwyk betreft wordt het aantal bewoners van 122 tot 106 teruggebracht. Door natuurlijke afvloeiing is dat nu al het geval. Niemand hoeft dus meer af te vallen. Die teruggang geldt voor alle vier de huizen. Het verbou wingsplan komt voor de vier op hetzelfde neer. Omdat dus over de hele linie de capaciteit iets achteruit gaat, wordt de behoefte aan een nieuw tehuis in Leiden besluiten, die - voor alle duide lijkheid - eenparig zijn genomen, aan' hun achterban slijten? De paus mag nu wel tevreden zijn en hopen dat de gelovigen die te vredenheid delen, maar dat mag hij niet van hen verwachten. Zij maken, om zijn woorden te ge bruiken, een belangrijk en moei lijk ogenblik door. Het is hard aangekomen. Dat de bisschop pen met dit magere resultaat te rugkomen, is ronduit verbijste rend. Gijsen mag dan 1-0 hebben gescoord inzake de verplichting tot oprichting van echte semina ries, van de andere kant is de ge lijkmaker gekomen, want hij moet wel orde op zaken stellen in eigen bisdom en met de bis schoppenconferentie samen werken. Misschien beleven we het nog dat de bisschoppen elkaar vinden. Maar wat dan nog. Voor de gewo ne kerkelijke problemen hebben zij geen werkelijke oplossing kunnen vinden. Daar was nu geen tijd voor. Theo Kroon nog groter. De gemeente pro beert de instanties die hierover moeten beslissen ervan te over tuigen dat dit huis er moet ko men". Noodgebouw De vier huizen hebben voor hun verbouwing samen een stichting gevormd. Dat heeft het voordeel dat ze aaneensluitend aan de beurt komen. Het tijdelijke ge bouw, tussen de Schubertlaan en de Korte Vliet, hoeft dus geen dag leeg te staan. Dat tijdelijke gebouw krijgt geen verdieping. Het wordt geheel 'begane grond'. Elke' bewoner komt daar in een eigen kamer, die even groot is als de kamer straks in het verbouwde huis. Er wor den twee ingebouwde tuinen aangelegd. De omwonenden hadden, toen zij voor het eerst van de plannen hoorden, nogal bezwaren tegen dit "noodgebouw", dat, als het goed is, vóór de komende bouw vak-vakantie klaar moet zijn. Maar hun bezwaren konden in gesprekken prettig worden op gelost. Een van hun wensen was dat er bij het gebouw voldoende parkeergelegenheid zou komen. Daarin is voorzien. De omwo nenden kregen zelfs enige zeg genschap in de keuze van de kleur van het tijdelijke huis. Wie bedenkt dat de gemiddelde leeftijd in Haagwijk 83 jaar is trouwens, het gemiddelde' van alle vijfhonderd hierbij betrok ken bejaarden ligt boven de 80 begrijpt wel dat de verplaatsing voor de bewoners een ingrijpen de zaak is. De besturen, de direc ties en het personeel beseffen dat goed. De heer Hartevelt "De bewoners zijn erop voorbereid. In Haagwijk hebben wij ze steeds tot in details op de hoogte gehouden. Toch verlangen de mensen er wel naar. Om die grotere kamer en die keuken apart, en vooral vinden ze zo'n douchecel een enorme ver betering. Echtparen, die nu maar één kamer hebben, krijgen straks een woon- en een slaapkamer. Wij zullen er alles aan doen om in de tijdelijke ruimte de sfeer zo veel mogelijk hetzelfde te hou den. Dus de mensen zoals zij nü wonen ook daar zo dicht mogelijk bij elkaar. Zij mogen hun contac ten niet kwijt raken". Sr is voor Haagwijk een verhuis- schema gemaakt voor tien dagen. Binnen die tijd moeten alle be woners over zijn. Het spreekt dat zij zelf niet hoeven te sjouwen. Dat wórdt allemaal voor ze ge daan. Willen familieleden helpen, dan moeten zij zich wel voegen naar dat schema. Kosten Het is denkbaar dat bewoners bij hun terugkeer naar het echte huis wat kosten maken. Een ander kleed, een nieuw gordijn, een mooiere stoel. De huizen gaan ge zamenlijk proberen daarvoor subsidie los te krijgen. Als dat lukt, zal dit de kosten niet hele maal dekken, maar elke tege moetkoming is toch meegeno men. Daarvan zouden dan ook de mensen profiteren die van hun eigen geld in een bejaardenhuis wonen. Hartevelt: "Waarom zou den de bepalingen voor renova tiesubsidie niet voor onze bejaar den gelden?" Hoeveel de totale verbouwing gaat kosten, wilde de heer Hartevelt liever niet kwijt. Hij zei alleen dat de vernieuwing van zo'n huis volgens de wettelijke normen tachtig procent van de nieuw- waarde mag kosten. Het spreekt vanzelf dat de huren na de vcr- bouwing hoger worden. Maar daarover hoeven de bewoners, beschermd als zij zijn door so ciale wetten, zich geen zorgen te maken. S. J. de Groot Dubbel subsidie Bond tegen het Vloeken (Van onze redactie geestelijk leven) De pogingen van een aantal Tweede-Kamerleden om de besturen van provincies en gemeenten ertoe te bewegen de subsidie kraan voor de Bond tegen het Vloeken dicht te draaien, hebben in Oldebroek (Noord-V'eluwe) een tegengesteld resultaat opge leverd. De gemeenteraad daar besloot deze week, met de stem van de Pvd A-fractie tegen, de subsidie voor de bond te verdub belen. Aanleiding was de brief van de kamerleden. De manier waarop de woordvoerder van de Staatkundig Gere formeerde Partij in deze raad de verdubbeling motiveerde zal het bestuur van de bond minder welgevallig zijn, omdat wat deze heer Ten Hove te berde bracht nu juist koren op de molen van de tegenstanders is. Zij hadden ondemocratische taal uit de anti-vloekbond gehoord, met name in de redevoering van een predikant op de laatstgehouden jaarvergadering, en gin gen toen heet van de naald tot actie over. Met een commentaar op de steeds breder wordende opwinding probeerde het bonds- bestuur waarin de Apeldoornse theoloog-ethicus professor Velema voorzitter is de schade zoveel mogelijk te beperken. In dat commentaar wees debond de beschuldiging van de criti ci resoluut van de hand. Laatste resten Maar nu de SGP in Oldebroek. Haar man Ten Hove kenschetste niet alleen de brief van de kamerleden als een poging om zich te ontdoen van de laatste "christelijke resten" bij de overheid, maar verzette zich ook tegen het pleidooi in de brief voor een goede democratie. "Wij zijn theocratisch", stelde de SGP-er daartegenover. Dat is de juiste bestuursvorm. Gods Woord is de absolute norm". Van hem kwapi ook het voorstel, de subsidie te verdubbelen om de weigering van andere geqieenten enigszins te compenseren. Nu de Bond tegen het Vloeken kwetsbaarder is dan ooit, zal het bestuur aan verdedigers als deze heer Ten Hove weinig behoef te hebben. Zelfs niet als het zich in diens motivering kan vin den, want dan zou het daarvoor misschien toch andere woor den gebruiken. Hoewel in dat geval een man als Ten Hove wel duidelijk is. CDA-er Doornwaard in de raad van Oldebroek deed nog een poging te bewijzen dat de bond niet anti-democratisch is. Maar zeker na het rechttoe-rechtaan-betoog van de SGP-er kon hij daarvan de tegenstanders niet meer overtuigen. Afscheid koster. Na veertien jaar trouw zijn dienst te hebben vervuld, neemt de heer J. Onder water (63) zondag afscheid als koster van de doopsgezind-re monstrantse kerk aan de Pieters kerkstraat in Leiden. Aan deze dienst, die om half 11 begint, ver leent het kerkkoor medewerking Na afloop is er gelegenheid van koster Onderwater afscheid te nemen. Daar zullen zeker niet al leen gemeenteleden komen. Me* ig jaar is Onderwater voorzitter geweest van de afdeling Leiden van de Nederlandse Kostersbond. Hij maakte in zijn kerk ook het begin mee van de Leidse Studen- tenekklesia, die, toen zij uit dit jasje groeide, naar de Hoogland se kerk is overgegaan. De heer D. Haasnoot volgt de heer Onderwater op. Hij is "toevallig'' diens schoonzoon. Hartebrug. De restauratie van de Hartebrugkerk aan de Haarlem merstraat in Leiden bereikte deze week een zichtbaar hoogtepunt met de herplaatsing van het kruis op de toren. De hoogmis van zon dagmorgen om kwart voor 11 zal staan in het teken van de dank baarheid hiervoor. Het gemeng de koor van de kerk onder leiding van de cantor-organist Jan Schmitz zorgt voor feestelijke to- Na de dood Geen muren. Omdat het rooms- katholicke kerkhof in Leid- schendam binnenkort wordt ge sloten, is op de nieuwe algemene begraafplaats een apart stuk voor katholieken gereserveerd. De pa rochieraad vindt dat een begrij pelijke zaak. Immers, nog vele katholieken zouden niet graag de traditie van de eigen begraaf plaats opgeven. Maar het gaat mevrouw A. Pieters, voorzitter van de parochieraad, te ver als de gemeente om dat aparte stuk heen nog een twee meter hoge muur gaat optrekken. "Wij katholieken", schrijft zij in een plaatselijk blad, "maken deel uit van deze gemeente en wenden geen muren op te trekken tussen ons en andere dorpsgenoten. En wat geldt bij het leven, geldt ook na de dood". Beroepingswerk. Hervormde Kerk: beroepen te Blauwkapel- Groenekan (Utr.) J. Westland Amersfoort, te Tilburg A. M. van Peski Amersfoort. Gereformeerde Kerken: beroepen te Dokkum J. C. Fockens Korn- horn. Contact. Oost- en Westduitse kerkleiders hebben vaker dan tot nu toe bekend was contact met regeringsfunctionarissen om te voorkomen dat de gesprekken tussen Oost- en West-Duitsland worden afgebroken. Dat deelde de voorzitter van de Evangeli sche Kerk in Duitsland, bisschop dr. Eduard Lohse, deze week mee op een synodevergadering in Garmisch-Partenkirchen. Zelf spreekt Lohse bijna elke veer tien dagen met zijn Oostduitse collega, bisschop Albrecht Schonherr. Hij sluit de mogelijk heid niet uit dat de beide kerken binnen afzienbare tijd gemeen schappelijk naar buiten treden met een verklaring over de toe stand in de wereld. Vorig jaar ga ven deze kerken een verklaring uit over de vredesopdracht van de kerk, dit ter gelegenheid van het feit dat veertig jaar geleden de tweede wereldoorlog begon. Hervormde reactie: Het vaticaan heeft te veel gewild "Wij zijn gegaan tot de bodem van de moeilijkheden om liet kern punt van de problemen in de Nederlandse kerkprovincie tot een oplossing te brengen". Dat verzekeren de Nederlandse bis schoppen de gelovigen in een herderlijk schrijven na hun bij zondere synode in Rome. Dat kernpunt is voor hen de verdie ping, de vernieuwing en waar nodig het herstel van de kerk als gemeenschap. Het voorlopige resultaat van deze synode - die bijna drie weken heeft geduurd - is neergelegd in een kleine vijftig conclusies, waarvan kardinaal Willebrands gistermiddag zei dat ze een dui delijke en concrete uitleg zijn van de officiële leer van het tweede Vaticaanse concilie. "Het slot do cument gaat op de wezenlijke punten steeds van de richtlijnen van dit concilie uit". Het ant woord op de problemen van de Nederlandse kerk is toén door de bisschoppen uit de hele wereld gegeven. Dat is de grondtoon van deze synode. Niet alleen de Nederlandse kerk zit met moeilijkheden. Toen de paus in zijn slottoespraak - waarin tot ieders verrassing enkele goed uitgesproken Nederlandse vol zinnen voorkwamen - alle deel nemers dankte voor hun bijdra gen aan de besprekgingen, zei hij uitdrukkelijk dat hun zoeken naar eenheid ook een dienst is geweest aan de wereldkerk. Bijsturen De conclusies zijn alle gericht op een kerkelijk leven volgens de algemeen aanvaarde en gelden de normen. Waar de praktijk daarvan afwijkt, moet worden bijgestuurd. Dat betreft niet al leen het instituut van de pasto rale werkers en de priesterop leiding - waarvoor commissies van onderzoek worden ingesteld - maar ook de catechese. Sterke nadruk legde de paus in zijn toespraak op het bisschops- en priesterambt en het geheel eigen karakter daarvan. Aan het ver plichte celibaat wordt op geen enkele wijze getornd. Het mee werken van leken in de kerk moet hoog worden gewaardeerd, maar hun taak en verantwoordelijk heid onderscheiden zich, over eenkomstig de richtlijnen van de Heilige Stoel, wezenlijk van de ambtsdragers. Dat moet zo blij- De priesteropleiding moet worden toevertrouwd aan echte semina ries. Dat kan zijn in de stijl van Gijsens Rolduc, maar ook komen andere instellingen in aanmer king, die echter het karakter van een seminarie moeten hebben. De theologische hogeschool waaraan zij zijn verbonden be hoeft de goedkeuring van de Heilige Stoel. Instemming De eerste zestien cpnclusies heb ben alle betrekking op het func tioneren van de bisschop en de bisschoppenconferentie. De bis schoppen - hun aantal wordt uit gebreid - nemen zich hartelijk voor, hun broederlijke verhou ding te verdiepen, en zij belijden hun instemming met de inhoud van het rooms-katholieke geloof, alsmede met de hiëarchische in richting van de kerk. Nog een paar punten uit de conclu sies: de bisschoppen gaan zorgen voor goede teksten voor de cate chese; de liturgie wordt gevierd volgens de off iciële boeken; waar mogelijk herstel van de persoon lijke biecht (algemene kwijt schelding van zonden is een bui tengewoon middel); de oecume ne (samenwerking met andere christenen) moet de volheid van het geloof op het oog hebben; de bisschoppen steunen oecumeni sche activiteit maar zullen ervoor waken dat deze rekening blijft houden met de eisen die het ge loof stelt, met name deze: dat de gezamenlijke deelneming aan de eucharistie met de gescheiden christenen niét het antwoord is op de oproep van Christus tot volmaakte eenheid. Verwarring Niemand zal zich erover verbazen dat rooms-katholieke bisschop pen zo over deze zaken denken, maar dit is op sommige punten wel in tegenspraak met bepaal de ontwikkelingen in ons land. Daarin zou nu verandering moe ten komen. Bisschoppen zijn, volgens bet slotdocument, geen afgevaardigden van de gelovi gen, maar dienaren van Christus ten dienste van de kerkgemeen schap. De geloofservaring van de mensen heeft niet dezelfde autoriteit als de uitleg die het leergezag van de kerk aan het eigenlijke geloofsgoed geeft. Verscheidenheid in geloofsuit- drukking mag geen verwarring brengen. Het contact tussen Rome en Ne derland wordt regelmatiger. Be slissingen van de bisschoppen conferentie, goedgekeurd door Rome, gelden als wet. De bis schop voert ze uit, ook al was hij eerst een andere mening toege daan. Ieder onthoudt zich van verklaringen die schade kunnen berokkenen aan een mede-bis schop. Mgr. Gijsen zal de samen werking op het gebied van de Pauselijke Missiewerken, de Vastenaktie en de Week voor de Nederlandse Missionaris her stellen. Zijn collega's zijn bereid hem te helpen om moeilijkheden met personen en instellingen op deze gebieden op te lossen. Waarachtig De paus zelf karakteriseerde deze synode als een "waarachtige heilsdialoog". Hij sprak van "diepgaande veranderingen". Bisschop Ernst gaat zonder angst naar Breda terug. "Ik ben ervan overtuigd dat wij verder kunnen gaan op deze weg. Wij hebben een ware gemeenschap beleefd met de paus". Simonis (Rotterdam): "De overtuigingskracht die wij hier hebben gevonden kunnen wij nu beter overbrengen op de gelovigen". Möller (Groningen): "Als wij het onderling eens zijn, kunnen wij de gelovigen gemak kelijker overtuigen van de waar de van deze richtlijnen". Zwart kruis (Haarlem): "De paus heeft ons nooit iets willen opleggen". Conservatisme Er zijn ook andere reacties. Dr. Q. P. van Andel van het her vormde "Romeberaad": "De conclusies zijn weinig hoopvol voor de oecumene. De Amster damse studentenpastor Van Kilsdonk: "De bisschoppen zijn gekooid. De paus heeft hen tot lakeien gemaakt". Priester Jan Ruijter van de kritische gemeen te IJmond sprak van een "ruk naar rechts". "De kerk zet de pas torale werkers in de kou". Hij verwacht een grote toeloop naar de Basisbeweging. Dr. Van den Heuvel, secretaris-ge neraal van de Hervormde Kerk, ziet het herstel van de verhou dingen tussen de bisschoppen onderling als het enige licht puntje. "Curie en paus hebben het conservatisme bevestigd. Het Vaticaan heeft te veel ge wild. De bisschoppen hebben niets binnengehaald".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1980 | | pagina 24