IRAN KIEST VANDAAG PRESIDENT
Lammers te langzaam
Uitslag
ligt niet
bij
voorbaat
al vast
IRAN
ASHRAM
EPI DROST
TEKENT
BIJ DS'79
Pironi snelste in training GP Brazilië
VRIJDAG 25 JANUARI 1980
VARIA
PAGINA 21
HILVERSUM - Wie wordt de eerste president
van de Islamitische Republiek Iran? Dat is de
vraag die vandaag aan de stemgerechtigde Ira-
niërs wordt voorgelegd. En, anders dan we in
middels gewend zijn, ligt de uitslag hiervan niet
bij voorbaat vast.
De belangrijkste reden hiervoor is
wel dat de presidentskandidaat
van de „Chomeini-partij", de
Partij van de Islamitische Re
publiek, zich terug heeft moeten
trekken omdat zijn vader een Af
ghaan was en imam Chomeini
vervolgens geen voorkeur voor
een van de andere serieuze kan
didaten heeft uitgesproken.
Tegen de achtergrond van een klei
ne wereldcrisis rond de gijze
lingsaffaire in de Amerikaanse
ambassade in Teheran, een staat
van oorlog tussen de Perzische
minderheid en verschillende et
nische en religieuze minderhe
den en daarenboven een econo
mische chaos, moet gekozen
worden voor een nationale presi
dent als samenbindende factor.
En de man die voor deze functie
leek voorbestemd, de gematigde
en flexibele religieuze leider van
Teheran, ajatollah Taleghani,
overleed in september van het af
gelopen jaar. Zijn gevorderde
leeftijd had wellicht een sterk
leiderschap in de weg gestaan,
maar hij was geliefd bij links en
rechts, bij jong en oud, zelfs bij
vele minderheden.
Van de ruim honderd kandidaten
die zich de afgelopen maanden
hebben aangemeld, zijn er nog
maar een paar over. De campag
nes zijn bikkelhard en venijnig
geweest. Zelfs de kandidaat met
de beste papieren, Jalaleddine
Farsi van de grote meerderheids
partij is vlak voor de eindstreep
gevloerd door vijandig gezinde
geestelijken, die zijn Afghaanse
afstamming interessanter von
den dan zijn gedegen religieuze
opleiding en zijn activiteiten bin
nen het nationale front en de be
vrijdingsbeweging van ex-pre
mier Bazargan.
Vrij algemeen wordt dan ook aan
genomen dat er nog drie serieuze
kandidaten over zijn: admiraal
Achmed Madani, bevelhebber
van de Iraanse marine en tevens
gouverneur van de olieprovincie
Khoezistan, Abdolhassan Bani-
Sadr, minister van financiën en
economische zaken, die er ook
nog een tijdje buitenlandse zaken
„bij heeft gedaan" en als derde
Hassan Habibi, woordvoerder
van de regerende Revolutionaire
Raad. Deze drie presidentskan
didaten lijken acceptabel voor de
religieuze elite in Qom en weten
zich verder verzekerd van de
steun van een deel van de bevol
king. Bepaalde delen van de be
volking, want hele „volksstam
men" steunen geen van
drieën.
Hele
volksstammen
Ongelukkigerwijs voor Iran lopen
de ethnische grenzen veelal pa
rallel met de godsdienstige
scheidslijnen tussen de moham
medaanse secten der Shi'iten in
het centrum van het land en die
Soennieten (variaties van de oor
spronkelijke Arabische tak) in de
grensprovincies. En juist in déze
grensprovincies - Koerdistan,
Azerbeidzjan, Koezestan, Sistan
en Baloechistan - leeft de sterke
wens voor onafhankelijkheid van
het centrale gezag in Teheran.
Het ziet er naar uit dat in deze
provincies opnieuw niet gestemd
zal worden bij gebrek aan een
aanvaardbaar alternatief.
Een week voor de verkiezingen
heeft ajatollah Chomeini nog wat
zout in deze wonden gegooid,
door de kandidaat van de pro
gressieve islamitische guerrilla
beweging Mojaheddeen-e-Khalq,
Masoud Rajavi, van de kandida
tenlijst te schrappen. Om elk risi
co uit te sluiten decreteerde
Chomeini dat „tegenstanders van
de nieuwe islamitische grondwet
niet mee mogen dingen naar het
presidentschap". Rajavi had zo
juist de steun van de leiders van
de minderheden gekregen, dank
zij zijn uitspraken ten gunste van
de regionale autonomie (Cho
meini sneed daarmee overigens
ook de pas af voor een viertal
linkse en progressieve partijen,
die een alliantie zijn aangegaan
met de Mojaheddeen, voorname
lijk intellectuelen en studen
ten).
Blijkbaar geschrokken van de reac
ties werden de afgelopen week
twee verzoenende maatregelen
getroffen: Chomeini openbaarde
alsnog zijn bereidheid de soenni
tische tak van de islam gelijke
rechten toe te kennen als de
staatsreligie der shi'iten. En de
revolutionaire raad besloot de re
volutionaire gardisten, de „Pas-
daran", terug te zullen trekken
uit de Koerdensteden, een van de
belangrijkste eisen van de Koer
dische Democratische Partij.
De verschillende soennietische
sectes in het land worden - even
als het christendom, het joodse
geloof en het oud-Iraanse geloof
in Zoroaster (Zarathustra) - wel
iswaar erkend in de nieuwe
grondwet en hun leiders worden
zelfs bepaalde bevoegdheden
toegekend, maar blijven toch
achtergesteld bij de Shi'itische
Chomeini: geen voorkeur.
Ja'afari-secte van Chomeini.
Voor Baloechi-leider Abdulaziz
was dit voldoende om de stem
busboycot op te heffen, maar de
Koerden- en Turkmenenleiders
bleven op hun standpunt
staan.
Sowjet-Unie
Het politieke gebeuren rond de
presidentsverkiezingen heeft zo
doende een nationale verzoening
weer geen stap dichterbij ge
bracht. En dat terwijl de huidige
regering in Teheran er sinds de
Russische invasie in Afghanistan
van overtuigd is dat de Sowjet-
Unie ook aanstuurt op het uit
eenvallen van Iran in verschil
lende deelrepublieken, waar
immers makkelijker greep op is
te krijgen.
Daarenboven raakt het land inter
nationaal steeds verder geïso
leerd, zodat de economische cha
os schier onoplosbare problemen
op begint te leveren. De olie, die
wordt gewonnen en geraffineerd
in de Arabisch-sprekende, soen
nitische provincie Koerdistan, is
de kurk waar het land nog even
op kan blijven drijven. Maar de
chaos, die werd gecreëerd om de
sjah op de knieën te krijgen,
krijgt grote invloed op de sociale
verhoudingen. Het produktiepeil
is gedecimeerd en het werkloos
heidspercentage bereikt onge
kende hoogten.
Dat het land voor grote problemen
staat, wordt dan ook door geen
enkele revolutionaire leider ont
kend. „Maar", zo luidt dan door
gaans het antwoord, „na welke
revolutie waren er geen proble
men". Niet geheel ten onrechte
wordt dan doorgaans verwezen
naar de Franse en Russische re
voluties in Europa. Maar in
Frankrijk keerde de stabiliteit te
rug onder de krijgszuchtige lei
ding van Napoleon en in Rusland
was de harde hand van Stalin
blijkbaar nodig om de basis te
leggen voor de huidige, geïndus
trialiseerde Sowjet-Unie.
De uitslag van de verkiezingen in
Iran kan zodoende medebepa
lend zijn voor de weg die Iran de
komende jaren gaat volgen. Want
hoewel de grondwettelijke be
voegdheden van de Iraanse pre
sident beperkt zijn door de su
pervisie van de geestelijke elite
over alle staatszaken, staan de
drie belangrijkste kandidaten
toch model voor een bepaalde
aanpak van de problemen. Bin
nen de door Chomeini vastge
stelde grenzen natuurlijk.
Orde en gezag
Admiraal Achmed Madani is de
man die staat voor „orde en ge
zag" en de éne onverdeelde
Iraanse natie. Hij heet een diep
gelovig man te zijn, die jarenlang
godsdienstonderricht heeft ge
geven aan de militaire academies.
Als vertrouwensman van Cho
meini bekleedt hij de niet zo
merkwaardige dubbelfunctie
van bevelhebber van de - in tech
nisch opzicht gehavende - Iraan
se marine én van gouverneur van
de provincie Koezistan, de Arabi
sche en soennietische provincie
waar nagenoeg alle Iraanse olie
wordt gewonnen en geraffi
neerd.
Madani heeft zijn populariteit
vooral te danken aan de weige
ring zijn opwachting te maken bij
de in 1968 nieuw benoemde op
perbevelhebber van de Iraanse
strijdkrachten, om op die manier
zijn onvrede te etaleren over de
onderdrukkende taken van het
leger tijdens het sjah-regime. Met
name binnen het leger is de poli
ticus-admiraal enorm populair,
want door hem bestaat er een
mogelijkheid het tijdens de sjah
besmette blazoen enigszins te
zuiveren. De medaille heeft ech
ter ook een keerzijde, want bij
alle geruchten over een op han
den zijnde militaire staatsgreep is
de naam van Madani de laatste
tijd herhaaldelijk gevallen.
Steun voor zijn kandidatuur kan de
49-jarige admiraal vooral ver
wachten van die mensen, die de
sjah met plezier zagen vertrek
ken, maar minder gelukkig zijn
mot de theocratie van Chomeini.
Met andere woorden: delen van
de hogere- en middenklassen,
een aantal liberalen en intellec
tuelen en natuurlijk een deel van
de ongeveer 500.000 stemgerech
tigde militairen.
Abdolhassan Bani-Sadr kan - on
danks zijn relatief jonge leeftijd
van 39 jaar - rekenen op steun uit
allerhande groepen binnen de
Iraanse samenleving. Het deel
van de Chomeini-aanhangers dat
overtuigd is van de gelovigheid
en bekwaamheid van deze raad
gever van de imam in balling
schap; een deel van de jongeren
die de progressieve richting van
zijn economisch beleid als minis
ter weten te waarderen - met na
me de reorganisatie van het
bankwezen, dat onder zijn be
wind werd genationaliseerd en in
drie bankinstellingen werd sa
mengebundeld; ten slotte een
deel van de niet-religieus gemo
tiveerde kiezers, die enig ver
trouwen hebben opgebouwd in
deze, door het westerse denken
beïnvloede chomeinist.
Gijzeling
Hoewel hij een zoon is van ajatollah
Nasrollah heeft Bani-Sadr het
imago opgebouwd van de briljan
te econoom, intellectueel en poli
tiek tacticus. Maar de verwikke
lingen die aan zijn aftreden als
minister van buitenlandse zaken
voorafgingen - na een conflict
met de bezetters van de ambas
sade over het al dan niet verschij
nen op een zitting van de Veilig-
Ut de meer rigoureuze jp'tt.ling
van zijn opvolger op buitenland
se zaken. Sadegh Ghotbzadeh,
inderdaad meer bijval heeft van
de Iraniérs. is een van de conclu
sies die voorzichtig uit de uitslag
te trekken zullen zijn. want ook
Ghotbzadeh is kandidaat voor
het presidentschap. Zijn popula
riteit wordt minder hoog aange
slagen. ook al omdat er de laatste
weken sprake lijkt te zijn van een
groeiend isolement van de gijze
lende studenten in de Ameri
kaanse ambassade.
Met de recente verklaring van VN-
secretaris-generaal Kurt Wald-
heim over enige ontwikkeling in
de onderhandelingen met de au
toriteiten in Teheran, moeten ook
de studenten in de ambassade
beginnen in te zien dat ze de
Amerikanen niet voor eeuwig
kunnen gijzelen zonder enig re
sultaat te boeken (alhoewel de
gijzeling van de 81 Amerikanen
op het spionageschip Pueblo
door Noord-Korea in 1968 niet
minder dan 11 maanden heeft
geduurd. Ook toen werd een zit
tende Democratische president
in de Verenigde Staten door
„een" senator Kennedy uitge
daagd en werden in Amerka
plannen ontworpen om Noord-
Korea binnen te vallen).
Grillig
De laatste serieuze kandidaat is
Hassan Habibi, woordvoerder
van de regerende Revolutionaire
Raad. Door het wegvallen van de
„Afghaan" Farsi heeft de grote
Chomeini-gezinde Partij van de
Islamitische Republiek op het
laatste nippertje haar steun gege
ven aan deze minder bekende
kandidaat. Het belangrijkste dat
van hem bekend is. is de steun die
hij geniet van de theologische
hogeschool Qom. Hij moet dan
ook vooral worden gezien als een
trouw volgeling van Chomeini
zonder belangrijke eigenzinnige
aspiraties. De steun van „de par
tij" kan echter op het laatste mo
ment van doorslaggevende bete
kenis blijken te zijn.
Radicale koerswijzingen moeten -
van welke kandidaat dan ook - op
korte termijn niet worden ver
wacht. Er zijn wat positieve ten
densen: bereidheid tot onder
handeling over de Amerikaanse
gegijzelden, enige concessies aan
de soennitische minderheden en
een duidelijker afscheiding van
verantwoordelijkheden met een
president als feitelijk staats
hoofd. Maar zolang de theologen
in Qom het laatste woord hebben
in'alle staatszaken, zal de Iraanse
politiek een grillig en in onze
ogen irrationeel geheel blij
ven.
MARIEN VAN DEN BOS
Het plaatsen van brieven van
lezers betekent niet dat de
redactie de daarin weergege
ven mening onderschrijft.
Brieven kunnen van redac-
tiewege worden ingekort.
Zeven van de veertien socialisten
van de Socialistische Arbeiders
partij (HKS) in Iran zijn vrijgela
ten. Hiermee begint de interna
tionale campagne die gevoerd
wordt door de I Ve Internationale,
zijn vruchten af te werpen. Ook in
Nederland hebben we daar ons
steentje toe bijgedragen. Zo is
bijvoorbeeld ook in deze krant,
op 29 november j.l. nog een ad
vertentie verschenen, onderte
kend door tal van Leidse organi
saties en personen, waarin van
het Chomeini-bewind o.a. de
vrijlating wordt geëist van de
Iraanse socialisten. Naast hon
derden individuele personen
hebben inmiddels ook de vol
gende organisaties landelijk on
dertekend: de Pvda, PSP, PPR,
Jong Socialisten, SP, de ABOP,
OVB, Vereniging Dienstweige
raars, Bond van Dienstplichti
gen, het COC (Vereniging ter
bevordering van integratie van
de homofilie.
De 1KB, die de Nederlandse sectie
is van de IVe Internationale, en
die het initiatief voor deze cam
pagne nam, is verheugd over zo
veel solidariteit met de Iraanse
socialisten. Daar zal men ook in
Iran heel erg blij mee zijn, want
voor socialisten ligt daar een
dubbele taak. Aan de ene kant
moet de anti-imperialistiese mas
sa-beweging tegen de Ameri
kaanse druk in versterkt worden.
Aan de andere kant moet het so
cialistische perspectief inge
bracht worden in diezelfde mas
sa-beweging tegen de Islamiti
sche reactie in.
Het is treurig dat er in de pers de
laatste tijd zoveel plaats wordt
ingeruimd voor de standpunten
van de Verenigde Staten, terwijl
er niet of nauwelijks meer wordt
ingegaan op de dynamiek van de
binnenlandse ontwikkelingen in
Iran, die al onze solidariteit ver
dient. De revolutie gaat immers
door. De Koerden hebben de af
gelopen periode duidelijk terrein
gewonnen op de centrale rege
ring voor wat betreft hun natio
nale zelfbeschikking. Ook de
censuur op de linkse beweging is
onder druk van de massa's weer
ingetrokken. In de fabrieken
wordt de arbeidersmacht via ra
den verder uitgebouwd. Op het
platteland van Koerdistan, Azer
beidzjan enz. vinden landbezet
tingen plaats. Het is déze ontwik
keling en niet zozeer de gijzeling
van ambassadeleden, welke Car
ter zorgen baart. Maar ook Cho
meini voelt zich hierdoor be
dreigd. Zijn voornaamste ver
binding met de strijdende mas
sa's loopt nu nog slechts langs de
anti-imperialistische acties, die
zich nu vooral richten op de uit
levering en berechting van de
Sjah, die in Iran HET symbool
was van het Amerikaanse impe
rialisme, in 1953 in Iran aan de
macht gekomen via een CIA-
staatsgreep.
De Iraanse revolutie moet door
gaan, tegen het Amerikaanse im
perialisme en tegen de Islamiti
sche reactie in. Daarom blijft de
1KB aandacht vragen voor Iran.
We blijven oproepen om aan
dacht te besteden aan de situatie
van de overgebleven 7 socialisti
sche gevangenen, die om hun
ideeën nog steeds de doodstraf
boven het hoofd hangt. Een extra
inspanning kan ook voor hen de
vrijheid opleveren en verder een
stap betekenen op weg naar
spoedig herstel van de politieke
vrijheid in Iran.
Jos Derks
(namens de IKB-Leiden)
Santhorst 97
Leiderdorp
14 Januari 1980: het bestuur van de
oudervereniging stuurt een brief
naar de ouders van alle Ashram-
leerlingen. Hét wilde met die
brief verantwoording afleggen
van zijn eerste belangrijke beslis
sing.
In die brief wordt gesteld, dat op
verzoek van de rector aan het be
stuur van de oudervereniging,
een uitspraak werd gevraagd,
over het doorgaan van het mid
denschool-experiment.
Dit is maar een klein stukje van de
werkelijkheid. Op 19 december
j.l. heeft de vergadering, door
middel van een brief, een beroep
gedaan op het bestuur van de ou
dervereniging. Zij vroeg om alle
mogelijke invloed aan te wenden
naar het stichtingsbestuur toe,
ten einde te bewerkstelligen dat
de stukken zouden worden on
dertekend, die naar het ministe
rie gestuurd moesten worden, om
het middenschool experiment
toegewezen te krijgen.
Twee dagen later, op 21 december,
stuurden 78 docenten een brief,
door hen allen persoonlijk onder
tekend, waarin zij nog eens met
klem verzochten, om de invloed
van het bestuur van de ouderver
eniging, bij het onwillige stich
tingsbestuur, om het schoolex-
perimenteerplan, de voortgangs
rapportage en het schoolwerk
plan ondertekend te krijgen.
De werkgroep middenschool van
de oudervereniging ondersteun
de de beide brieven en bood hulp
aan bij de besprekingen over de
middenschool, omdat het enigs
zins begrijpelijk was dat de pas
gekozen mensen van het Ash-
ram-ouderbestuur niet voldoen
de tijd hadden gehad om zich in
deze materie te verdiepen. De
werkgroep toonde met verschil
lende punten aan, dat uitstel aan
vragen zou betekenen dat het
Ashramcollege, en daarmee Al
phen en de regio, de midden
school wel kunnen vergeten. En
zii vroeg nadrukkelijk in die on-
Toch raadde het bestuur van de ou
dervereniging aan, de midden
school niet van start te laten gaan
op 1 augustus, maar een extra
voorbereidend jaar aan te vragen.
In een brief aan de ouders schrijft
het bestuur dat het om een ver
zoek van de rector ging, om zich
uit te spreken over het midden
schoolexperiment. Dat klinkt te
terloops, ais je weet met hoeveel
klem en door hoeveel mensen
(onderwijsdeskundigen) om de
invloed van de oudervereniging
is gevraagd.
De ouders krijgen niets te horen
over het feit dat het bestuur van
de oudervereniging zelfs niet ge
poogd heeft haar invloed aan te
wenden, ten aanzien van de on
dertekening van de stukken. Na
tuurlijk zijn er wel een paar for
mele besprekingen geweest,
maar al gauw bleek dat de be
reidheid van het bestuur van de
oudervereniging, om de midden
school werkelijk te helpen reali
seren ver te zoeken was.
In de brief aan de ouders laten die
elf mensen weten dat zij na rijp
beraad hun beslissing hebben
genomen. Een extra voorberei
dend jaar zou kunnen dienen
om.en dan volgen een vijftal
punten over samenwerking en
democratie.
Dat klinkt zo ongeloofwaardig als
je bedenkt welke geledingen van
het Ashram in dat njpe beraad
betrokken zijn geweest de ou
ders niet, de leden van de ouder
vereniging niet, de docenten niet;
hun brieven waren tevergeefs, de
directie niet, gezien het antwoord
aan de rector, de werkgroep mid
denschool niet, de leerlingen,
door middel van de leerlingen-
raad niet. Welke geleding blijft
dan nog over op het Ashram?
Juist. Het stichtingsbestuur.
En juist die vijf mensen weigerden
de stukken te tekenen. Zij zullen
zeer tevreden zijn met de beslis
sing die het bestuur van de ou
dervereniging na "rijp" beraad
heeft gemeend aan de ouders te
kunnen verantwoorden.
C. E. van Veen
Briljantstraat 340
Alphen aan den Rijn
Mosk ou -gangers
krijgen geld
niet terug...
NEW YORK (ANP) - Ruim
tienduizend Amerikanen, die
hun reis naar de Olympische
stad Moskou geboekt en al
betaald hebben, zullen ver
moedelijk hun geld niet terug
kunnen krijgen indien de
Verenigde Staten de boycot
van de Olympische Spelen
doorzet.
De bedragen, die voor een trip
van vijftien dagen betaald zijn
belopen 1550 dollar (ongeveer
3000 gulden), voor een verblijf
van 22 dagen moest 1850 dol
lar (3600 gulden) worden
neergeteld. Daarbij kwamen
dan nog eens de toegangs
kaarten voor de diverse
sportevenementen, variërend
van 3 tot 40 dollar per stuk.
Een echtpaar uit Los Angeles
tracht via de rechtbank het
geïnvesteerde geld van het
reisbureau RTB Olympic
Travel terug te krijgen. RTB
heeft in totaal 14 miljoen dol
lar voor de trips naar Moskou
binnengekregen. Marshall en
Mariene Grossman eisen van
RTB een uitleg voor de wei
gering tot terugbetaling. Een
woordvoerder van de reisor
ganisatie verklaarde dat er al
7 miljoen dollar was doorge
stuurd naar de Sowjet-Unie
en men wist niet of dit bedrag
ooit teruggestort zou kunnen
worden. Zolang daarover
geen opheldering wordt ver
schaft behoeft RTB niets te
rug te betalen.
RTB Olympic Travel is de efiige
organisatie, die door het
Amerikaanse Olympische
Comité is belast met de ver
koop van toegangskaarten
voor de Spelen. Een verte
genwoordiger van RTB zal
dezer dagen naar Moskou rei
zen om de zaak te bespreken.
ENSCHEDE (GPD) - Epi Drost (fo
to) heeft gisteravond een contract
getekend met DS'79. Twentes
laatste man zal niet alleen dit sei
zoen voor de Dordtse eerste-divi-
sieclub uitkomen, maar ook de
volgende competitie. Drost had
al eerder te kennen gegeven de
Enschedese club te willen verla
ten, omdat trainer Hollink hem
geen vaste plaats in het basiself
tal kon garanderen en hij zich nog
te goed voelde om als bankzitter
te fungeren.
Aanvankelijk had de Enschedeër
plannen om zijn geluk te beproe
ven in Amerika, maar nu heeft hij
toch gekozen voor een Neder
landse club, mede doordat de
mogelijkheid bestaat dat hij na
afloop van zijn contract in de
technische leiding van DS'79
wordt opgenomen.
SAO PAULO (ANP) -
Tijdens de
eerste trainingen voor de Grote
Prijs van Brazilië, die zondag op
het circuit van Sao Paulo wordt
gehouden, heeft Jan Lammers
gisteren met de ATS de 26ste tijd
verwezenlijkt. Dat is onvoldoen
de voor een startplaats tijdens de
tweede Grote Prijs voor formule
1-coureurs, die dit jaar wordt ge
houden. De tijd die Lammers
maakte was 2 minuten 35,89 se
conden en daarmee was hij bijna
zes seconden langzamer dan zijn
stalgenoot de Zwitser Mare Su-
De strijd om de topplaatsen lijkt te
gaan tussen drie merken: Ligier,
Williams en Lotus. Didier Pironi
en Jacques Laffite, die beiden in
een Ligier rijden, beslisten dat
duel voorlopig in hun voordeel.
Pironi maakte de beste trainings-
tijd. 2.23,06, Laffite de tweede
(2.23,43). Na de derde positie van
de Italiaan Elio dc Angelis. vorig
jaar stalgenoot van Lammers en
nu in de Lotus behorend tot de
wereldtop, kwamen op de vierde
en de vijfde plaats de Williams
coureurs Carlos Reutemann
(Arg) en Alan Jones (Aus), die
twee weken geleden winnaar
werd van de Grand Prix van Ar
gentinië.
De trainingstijden zijn: 1. Didier Pi
roni (Fra) Ligier 2 min. 23,06 sec.,
2. Jacques Laffite (Fra) Ligier
2.23,43,3. Elio de Angelis (Ita) Lo
tus 2.23.86, 4. Cartas Reutemann
(Arg) Williams 2.24,20, 5 Alan Jo-
no. (Aus) Williams 2 25,25, 6 Ma
rio Andretti (Vst) Lotus 2.24.65,
26. Jan Lammers (Ned) ATS
2.35,89.
