Wie kijkt er eigenlijk naar het wielrennen?
Schoeisel inzet
van ruzie tussen
Post en Wagtmans
Nu zijn de mogelijkheden er om de tour te winnen
Nog drie
koppels
kansrijk
SPORT
SPORT
ROTTERDAM - De wanden van het Ahoy-gebouw kreu
nen onder de zesdaagse-herrie, het verlangen naar een
rustige pluimveetentoonstelling groeit langzaam maar
zeker.
ROTTERDAM - Het heeft er alle
schijn van, dat de strijd om de
hoofdprijs van de Rotterdamse
Zesdaagse uitmondt in een soort
„wie van de drie". Zaterdag
avond sneuvelden de donderdag
en vrijdag nog goed meedraaien
de Martin Venix en Roman Her
mann onder het geweld, dat het
leidende trio Pijnen-Raas, Sercu-
Fritz en Clark-Allan ontketende.
Het Nederlands-Liechtensteinse
koppel kreeg vier ronden aan de
broek, zodat nog slechts Gerrie
Knetemann en Wilfried Peffgen
op gepaste afstand (twee ronden)
mogen volgen.
De grote Drie van de Rotterdamse
Zesdaagse wisselden overigens
braaf stuivertje, in het afgelopen
weekeinde. Nadat de kampioe-
nen-koppelkoers van Europa, de
Australiërs Clark en Allan, vrij
dagavond het vaandel van Sercu
en Fritz al hadden overgenomen,
meldden in de vroege zaterdag
morgen Jan Raas en René Pijnen
zich voor de aflossing van de
wacht.
De zesdaagse-specialist uit Hoo-
gerheide komt steeds beter op
toeren, hetgeen hij zelf eerder in
deze week niet voor mogelijk had
gehouden. „Het gaat steeds beter
Ik heb nog wel last van die achil
lespeesontsteking, maar minder
dan bijvoorbeeld woensdag.
Toen heb ik Post nog opgebeld en
gezegd dat ik het niet zag zitten
om mee te doen. Maar Peter heeft
gezegd: probeer het toch maar, en
achteraf gezien heeft hij gelijk
gehad. Want Jan Raas en ik
draaien goed mee"
De stand na vier dagen was gister
avond:
1. Pijnen/Raas (Ned) 227 punten; 2.
Sercu/Fritz (Bel/Wdl) 157; op één
ronde: 3. Allen/Clark (Aus) 144;
op twee ronden: 4. Knetemann/
Peffgen (Ned/Wdl) 135; op 4 ron
den: 5. Zoetemelk/Hempel (Ned
Wdl) 151; 6. Venix/Hermann
(Ned/Lie) 54; op 7 ronden: 7.
Vaarten/Tourne (Bel) 44; op 10
ronden: 8. Karstens/Schuiten
(Ned) 72; op 12 ronden: 9. Van
Vliet/Schütz (Ned/Wdl) 139; op 21
ronden: 10. De Bosscher/Wese-
mael (Bel) 263; op 24 ronden: 11.
Van den Hoek/Priem (Ned) 76; op
26 ronden: 12. Ponsteen/Havik
(Ned) 91; op 31 ronden: 13. Van
Gerwen/Rietveld (Ned) 75
Amateurs:
1. Oersted/Marcussen (Den) 37 pun
ten; op 5 ronden: 2. Hunt/Kuiken
(Gbr/Ned) 15; op 6 ronden: 3.
Romano/Clerc (Fra) 13; op 7 ron
den: 4. Van Tol/Groenewegen
(Ned) 33.
Geen spoor in deze roerige dagen
van de brave postzegel-verza
melaar die op de ruilbeurs zijn
overbodige handel aan een col
lega-filatelist tracht te slijten.
De wielerkcrmis van Peter Post
heeft dwingend bezit van het
Rotterdamse sport- en tentoon
stellingscomplex genomen.
Zes dagen lang wordt de geur van
massage-olie vermengd met die
van warme worsten, bier, par
fum, hamburgers, rolmopsen en
poffertjes. Er zijn smaakvoller
reukcombinaties te bedenken,
maar ach, niemand die zich daar
werkelijk aan stoort. De Ahoy-
gangers niet, André van der
Louw niet en ook de heren cou
reurs niet.
Die lnatsten moeten de hoofdat
tractie vormen van deze zesdaag-
se-ronde van het tot supercafé
omgebouwde middenterrein. Al
thans, zo schreeuwen de affiches
en programmaboekjes het uit
Maar de niet door bescheiden
heid gehinderde Joop Kruyssen
(„Ik wil als microfonist graag
mijn stem horen") probeert met
een ongezonde hoeveelheid ou
bolligheid de rol van figurant
herhaaldelijk van zich af te
schuiven. Jammer, maar helaas,
zijn grappen en grollen gaan zon
der uitzondering de mist in. En
als je als microfonist die zegt de
pretentie te hebben entertainer te
zijn, Willy Debosscher telkens
maar weer begroet met „ah, daar
is onze Vlaamse reus", dan mag
met recht worden gevreesd dat
Kruyssen op een humorfestival
hoogstens de poedelprijs mag
wegslepen.
Anti-creativiteit
Trouwens ook de belegen platen-
draaier Krijn Torringa heeft
zichtbaar moeite met zijn functie
in de bijwagen van de zesdaagse-
trein. Zijn al respectabele leeftijd
- hij is Toppop toch al jaren ont
groeid - belet hem niet om zijn
aangeleerde en nooit kwijtge
raakte Hilversum 3-toontje gere
geld af te scheiden. En krijgt
Krijn dan een moment niet de
door hem zo gewenste aandacht,
dan is het draaien van „Oranje
met de hi, ha, honderiem" van
meneer De Bok ruimschoots vol
doende om de blikken andermaal
op zich gericht te weten. Zodat
het geen betoog hoeft, dat dit
brokje anti-creativiteit in Rotter
dam als onbetwiste kraker
geldt..
Gefietst wordt er echter ook, daar
in die Rotterdamse hal. En hoe
Maar hoezeer een Sercu, een
Clark, een Pijnen, een Raas of een
Jopie Zoetemelk ook overuren
maken, zelfs geen ogenblik het
bestaan van een begrip als cao
schijnen te bevroeden, het gaat
aan hele volksstammen voor
bij.
Niet het wielergebeuren staat bij
die lieden centraal, zij zelf zijn
slechts belangrijk. Vooral op het
middenterrein is interessant-
doen troef. De ooit door Koot en
Bie geslaakte hartekreet „Zoek je
zelf broeders" heeft hier weinig
ingang gevonden. De pitspoezen
lijken tijdelijk Zandvoort ont
vlucht en paraderen met hun al
dan niet rijke natuur
Eén van de drie koppels die nog in aanmerking komt voor de zege in de Zesdaagse van Rotterdam: de
Australiërs Allan en Clark.
De eeuwige aanwezige bij dit soort
gelegenheden, oud-voetbal-
scheidsrechter Cees de Bruin,
klopt Leo van der Kroft enthou
siast op de schouder. Om zijn sol
licitatie naar een plaats in de
scheidsrechterscommissie in de
meest letterlijke zin kracht bij te
zetten, waarschijnlijk. Ook IJf
Blokker, alias Barend Servet, is,
hoe kan het anders, aanwezig en
loopt driftig op en neer met een
gezicht van „zouden ze me nog
herkennen?"
En terwijl Bob Scholte mét een
stem waar duidelijk de sleet op
zit, aankondigt dat we naar Rome
gaan, spurt Patrick Sercu uit alle
macht mee in een klassements
sprint, die de totale winnaar van
dat onderdeel een „wonder op
wielen" moet opleveren. „En
zoiets is natuurlijk nooit weg",
weet de zakelijke Belg. „Ik heb al
ontelbare auto's, ja zelfs koeien
en varkens in mijn zesdaagse
carrière gewonnen. Maar die prij
zen zijn zo weer verhandeld en
dan rinkelt wél de kassa..."
Erecode
Zesdaagse, het mag duidelijk zijn,
sport en kermis gaan hand in
hand. Rondom en op de baan.
Waar in de koppelkoersen het
spel op de wagen gaat, moge in de
sprints en afvalwedstrijden ook
de mindere goden een vet graan
tje meepikken. Dit is nu eenmaal
de erecode in de zesdaagse, een
ongeschreven wet.
De Belgische clown Willy Debos
scher mag dus in de afvalrit met
algehele toestemming zijn frat
sen uithalen, en het moet gezegd,
hij doet dat bekwaam want hij
krijgt de lachers op zijn hand. En
ook jongens als Havik en Riet
veld mogen hier en daar nog een
kruimel oprapen, maar in de
jacht geldt onverminderd het
recht van de sterkste
Dit alles zal André van der Louw
niet zijn opgevallen, die avond.
Hij keek slechts geïnteresseerd
op als zesdaagse-miss Lydia de
een of andere coureur een paar
lipstick-afdrukken op de wangen
bezorgde. Voor het overige ging
zijn fraaie snor geheel schuil ach
ter de krant.
GERARD VAN PUTTEN
ROTTERDAM - De reclamebelangen botsten ook in Ahoiu
nadrukkelijk. In de meest letterlijke zin zelfs. Andermao|H
droegen sportschoenen de conflictstof aan. Een streep]
meer of minder, het betekent langzamerhand de inzet va\
een oorlog.
Zaterdagnacht, diep in de kleine
uurtjes, begon het allemaal zo
vredig. Danny Clark, het Austra
lische zesdaagsefenomeen,
mocht in stemmig gedimd licht
zijn onvermoedde vocale kwali
teiten („I did it my way") breed
uitstallen. De koers werd daarom
stilgezet en Rini Wagtmans, sale-
spromotor van het Ettense be
drijf Borsumij Wehry (Neder
lands importeur van een bepaald
merk sportschoenen) wilde van
die wapenstilstand gebruik ma
ken om alle drie-strepen-cou-
reurs te laten portretteren. Braaf -
verschenen ze allemaal voor de
camera van fotograaf Cor Vos.
René Pijnen, Roy Schuiten, Pa
trick Sercu, kortom allemaal.
Ook Joop Zoetemelk dus, die in
Frankrijk als werknemer van
Mercier zijn jawoord had gege
ven aan de Duitse sportschoe
nen-fabrikant.
Plotseling ontstond echter tumult
in de duisternis. Woordenwisse
lingen geselden de atmosfeer in
de buurt van de finish. Woedend
stapte Rini Wagtmans vervolgens
van de baan, „omdat ik van Post
moest opsodemieteren"
gendeel. Hij is de correctheid z
ve. Maar gewoon uit princip
omdat Post zo vervelend doei
doe ik ook vervelend en knippej.
we Zoetemelk gewoon van di|^
groepsfoto af'
Weinig trek
In het kader van het journalistiekj
basisprincipe (hoor en wedeiJ
hoor) ook nog even naar de and&^
re kant gestapt. Waar overigen|^
stilte heerste. Joop Zoetemeltys
die medio april beslist of hij aap
Bordeaux-Parijs zal deelnemeip
had weinig trek om zijn visie op
het gebeuren van de vroege zonic
dagmorgen te geven. „Ik ben top
donderdag nog gebonden aan dp
Duitse fabriek. Dan vindt ip
Maastricht de voorstelling plaat»'"1
van onze ploeg en stap ik over oi c
het andere merk." v
En Peter Post? Wat was zijn reac
tie? Die vond dat het hoog tijiJ
wordt dat Rini Wagtmans eens d
waarheid gaat spreken. „Hij moe
eens ophouden om de pot
draaien. Dat doen hij en zijn firm*
al zeven jaar. En verder wil il*
over zoiets onbenulligs niets zegt
gen"
,Die Post, die lust me niet. We heb
ben al eens eerder in de clinch
gelegen na een verhaal in Pano
rama. Die ruzie is bijgelegd, maar
nu begon hij weer tegen mij uit te
varen. Ik had overigens tevoren
toestemming gevraagd om die fo
to te mogen maken. Die kreeg ik.
Maar toen hij Zoetemelk bij dat
groepje zag staan werd Post op
eens witheet. Hij gaf me zelfs een
knietje en schopte me tegen de
schenen. Ik heb niks terug ge
daan, al lust ik hem rauw. Ik ben
voor niemand bang, ook voor
hem dus niet, maar ik blijf wel
altijd heer"
Belangen
Oorzaak van dit opstootje: volgens
Wagtmans, omdat Post belangen
in een concurrerend merk zou
hebben. De hele Raleigh-ploeg is
door die firma van schoeisel
voorzien. Met uitzondering dan
van Joop Zoetemelk, „die staat
nog altijd bij de Franse afdeling
van die Duitse firma onder con
tract", weet Wagtmans. „En als
Post Zoetemelk nu zo graag naar
dat andere merk wil hebben, heb
ik daar geen enkel probleem mee.
Maar dan moet hij zich wel tot
Frankrijk wenden en niet mij
gaan slaan en schoppen als ik een
foto wil laten nemen, waarvoor
eerst toestemming was verleend.
En nu, nu wil ik Zoetemelk niet
eens meer op die foto. Niet dat ik
iets tegen die jongen heb, inte-
<3*
Peter Post wordt door zijn i
ners op handen gedragen. Rinil
Wagtmans kan hem evenwel niet
luchten of zien.
Joop Zoetemelk hoopvol over het komende wegseizoen:
twee jaar geleden, ik heb gewoon
meer macht"
De applausmeter bereikt die avona
voor hem grote hoogte, toejui
chingen alom voor Zoetemelk
Niettemin moet hij het samen
met zijn Westduitse koppelge-
noot Udo Hempel in de grote
jachten dikwijls afleggen tegen
gevestigde zesdaagse-reputaties
als Pijnen. Clark en Sercu
„Maar", verdedigt hij zich, „die
zesdaagse is hun specialiteit. Die
gasten doen niet anders. Ik mis
de routine voor dit werk, ik heb
pas nog drie weken stilgestaan en
draai momenteel op tachtig pro
cent van mijn normale conditie
Daarom ga ik eraf in de grote
jachten, maar dat is niet zo be
langrijk. Als ik in de middenmoot
kan eindigen ben ik al tevreden.
Want ik zie die zesdaagse als een
veredelde training. Niet meer,
maar ook niet minder"
Sinds vorig jaar maakt Joop Zoe
temelk incidenteel deel uit van
het rondtrekkende zesdaagse
circus. Hij maakte vorig jaar een
geslaagd debuut in Rotterdam,
terwijl hij zich in voorgaande ja
ren toch verre van dit soort eve
nementen had gehouden.
„Als jonge coureur heb je nu een
maal meer rust nodig", verdui
delijkt de man die al vijfmaal als
tweede in de Tour eindigde
„Maar nu, nu moet ik in beweging
blijven. Daarom doe ik mee. Was
ik op jongere leeftijd aan de zes
daagse begonnen, dan had ik nu
misschien niet meer gere
den"
Verslagen
Hij zegt het wel leuk te vinden, zo'n
baanavontuur ertussendoor.
Maar toch bekruipt hem ook in
deze dagen herhaaldelijk het
verlangen naar de weg. Zoals die
morgen nog, toen hij vanuit zijn
Rotterdamse hotelkamer uit het
raam keek en het zonnetje zag
schijnen. „Ja, toen dacht ik een
moment, ik rijd liever in de open
lucht dan in die rokerige hal"
De realiteit is evenwel anders, vol
gens contract heeft Zoetemelk
nog twee baandagen voor de
boeg. En daarna trekt hij als eer
ste voorbereiding op het wegsei
zoen de Franse Alpen in. „Daar ga
ik een dag of tien naar toe en ver
volgens vertrek ik naar de Ronde
van de Middellandse Zee"
Daar moeten de fundamenten wor
den gelegd voor een geslaagd
wegseizoen. Zoetemelk hunkert
nu al naar het moment dat de
Tour van start gaat. „Met deze
ploeg", zegt hij nogmaals, „heb ik
mogelijkheden. De kansen op
een Touroverwinning zijn voor
mij gestegen, nu ik alsnog heb
besloten naar Post over te stap
pen. Deze ploeg is in staat om in
de ploegentijdritten winst te
pakken, kan als geen andere
equipe ook een trui verdedi
gen".
Revanche
Voor alles wil Zoetemelk dan ook
op 33-jarige leeftijd slagen, waar
hij eerder faalde. Hij wil zich op1
die manier sportief revancheren;
op het dopingschandaal (gebruik
van anabole steroïden), waar hij
in de vorige Tour bij betrokken
raakte. „Ik ben geflikt", houdt hij
ook nu nog vol, „maar ik heb mij
er overheen weten te zetten. Ze
kletsen allemaal maar een eind
weg. Ik voel me gesterkt door de
gedachte dat ik al tien jaar aan de
top sta. En dat kunnen vele wiel
renners niet zeggen".
ZWEMMEN - Dit weekeinde is de I
derde serie wedstrijden gehou-
den voor de Zwemkroniek cup.
Daarbij werden twee nationale
records gevestigd: zaterdag
zwom Gerard Smit in Utrecht de
800 meter vrije slag in 8.15.4, gis
teren gingen Henk Elzerman en
Cees Jan Winkel in Den Haag
sneller. Elzerman werd de nieu
we recordhouder met 8.13.9.
Voorts vestigde Reggie de Jong
op de 400 meter vrije slag met
4.15.2 een nieuw adspirantenre-
cord. Ze was sinds 8 december
van het vorig jaar (Volendam) re
cordhoudster met 416.0.
KUNSTRIJDEN - De Amerikaan
se Rosalyn Sumners heeft het af
gelopen weekeinde in Megeve
(Frankrijk) de wereldtitel kunst
rijden voor meisjes veroverd. Ze
bleef de Canadese Kay Thomson
bijna twee punten voor.
agr-..
In die luttele, maar voor hem lang
durende seconden Hitst het door
hem heen dat hij met de steun
van de Post-plocg vorige zomer
betere uitzichten op de Tourzege
zou hebben gehad dan ooit eerder
in zijn profcarrière. „Ik heb im
mers een goed wegseizoen achter
de rug", stelt hij vast. „Het liep in
Parijs-Nice volledig naar wens,
heb de Vuelta gewonnen en reed
bovendien nog een sterke Tour.
Met een relatief zwakke
ploeg"
„Maar", zegt hij achteraf, „ook ik
wist van tevoren niet dat ik zo n
goed seizoen zou doormaken.
Daarom had ik opnieuw voor
Mercier, dus voor zekerheid ge
kozen. Nu weet ik, waartoe ik in
goede doen in staat ben, vandaar
dat ik alsnog naar Post ben over
gestapt"
Zoetemelk op de weg: als deel
nemer aan de Zesdaagse in Rot
terdam verlangt hij naar het ko
mende wegseizoen.
Hij oogt fris, de vroegere bewoner
van Rijpwetering, wiens afge
trainde lichaam in de Rotterdam
se „six" wordt gesierd door de
trui van de meest strijdlustige
Wieltjesplakker
Iets dat in het nabije verleden nog
ondenkbaar was, want Zoete
melk gold nu eenmaal als een
coureur die geen trap te veel
deed. Het etiket „wieltjesplak
ker" zat hem bij wijze van spre
ken op de rug vastgeplakt. Zo
doende kreeg hij steeds minder
krediet in de wielerwereld, zijn
constante prestaties ten spijt.
Sinds vorig jaar meldt „Den
Zoet" zich evenwel geregeld van
voren, met als gevolg dat de
waardering voor zijn verrichtin
gen allerwegen stijgt. „Ik heb een
periode gehad dat ik wel goed
reed", weet de Franse Nederlan
der, „maar er toen niet echt uit
sprong. Ik sprak daarom bij een
groot deel van de wielersuppor-
ters niet aan. Nu blijkbaar wel.
Het gaat mij ook allemaal ge
makkelijker af dan pakweg een,
ROTTERDAM - Omzien in wrok doet hij niet, Joop Zoete
melk. Maar wel zijn er van die momenten dat hij een
knagend gevoel van spijt moet onderdrukken. Dan denkt
Zoetemelk steevast: ,,Was ik maar eerder naar Raleigh
overgestapt, had ik dat besluit maar niet een jaar uitge
steld"
