"Tele bingo is 66n keiharde knaller 8insr Producer Fred Oster: "Je kunt het publiek alles laten doen" j! ZATERDAG 19 JANUARI 1980 MIDDELBURG - Groot is de angst dat de auto mik punt van actievoerders wordt. Enkele AVRO-me- dewerkers overwegen daarom stickers van de om roep van hun voertuigen te verwijderen om de her kenbaarheid te verminderen. Anderen kiezen voor een minder tijdrovende oplossing: de auto gewoon niet bij de Schouwburg parkeren. De generale repe titie voor Telebingo begint in Middelburg onder ui terst zorgelijke omstandigheden. Toch is angst voor wraakoefe ningen ongegrond. De AVRO-medewerkers weten dat alleen niet, doordat z i publikatie van de Pro vinciale Zeeuwse Courant (PZC) ontberen. De krant meldt dat de actiegroep Tele bingo afziet van verdere oor logsverrichtingen. Al blijft de klacht, dat de om roepvereniging te weinig kaarten van het Grote Gebeu ren beschikbaar heeft gesteld voor het Gewone Volk, recht overeind staan. Evenals het indirect schuldig zijn van de omroep aan het in ongerede raken van mens en materiaal. Immers, bij de verkoop in Middelburg van slechts 180 van de ruim 500 plaatsen (de meeste waren voor de weder verkopers van Telebingo- kaarten, zoals banken en su permarkten) ging men op de vuist en werd er zo geduwd dat menigeen de adem werd afgesneden; ook braken en kele ruiten in het gewoel. „Wij kweken onze eigen gehandi capten", grapt producer Fred Oster. Tijdens de generale repetitie in Middelburg bereiken de me dewerkers nieuwe frontbe- richten. Nu uit Almelo. Zes slachtoffers; twee blijven in het ziekenhuis. Verdwaasd Een ooggetuige vertelt hoe het op het slagveld toeging. Een man die na een nacht vries kou en kruidenbitters ver dwaasd in zijn klapstoeltje achterblijft; helemaal van de kaart en daardoor zonder kaart. Een meisje, bevangen door kou en emoties, wordt ruggelings, zonder er weet van te hebben, over de rij wachtenden doorgegeven, de Almelose schouwburg en vervolgens de ambulance in. Ook voor haar geen kaart. En de man, eigentijds uitgerust met een caravan, vergeet er op het beslissende moment uit te komen. Ook hij zal er niet bij zijn. De inzet van een legertje poli tiemannen voorkomt dat de ruiten van de Almelose schouwburg hetzelfde lot treffen als die in Middelburg; de sterke arm zorgt voor vol doende tegendruk zodat het glas slechts buigt, net niet barst. Als de kaarten ook daar teleurstellend snel zijn uit verkocht, maant de politie met geluidswagens het mor rende publiek huiswaarts te keren. Over al dat leed heerst enige opgetogenheid bij het AVRO- personeel. Telebingo is een keiharde knaller. „Je kunt het publiek alles laten doen", zegt producer Fred Oster. „Vraag je ze rond oudejaar binnen een half uur met 350 oliebol len naar de schouwburg te komen dan gebeurt dat. Al moetje er wel mee oppassen. Want stel dat die ene man met z'n oliebollen hebberig door rood rijdt en die ander gaat terzelfdertijd keurig door groen, dan knallen er toch wel mooi zevenhonderd oliebol len op elkaar". Oliebol Jan Publiek als oliebol. „Ach, mensen willen graag wat winnen en hebben. Als er iets te halen is, komen ze. Dat is typisch Hollands. En spel letjes vinden ze leuk. Gezellig hè". Kienen op klompen. „Voor het eerst is er tweerich tingsverkeer op de televisie. Wij laten een cijfer zien en in de huiskamer moet je op de kaart kijken of dat cijfer er op staat. Opeens moetje opletten voor de buis". Eindelijk contact met het Me dium. „Natuurlijk, in de lotto en toto r te verdienen. Maar e geen franje omheen. Even juffrouw met niks d'r op of d'r an en dan de balletjes met al- tijd hetzelfde deuntje". Een juffrouw zonder glitters en glatters gaat gauw verve len. Oster vertrouwt mij toe dat die avond Kees Rijvers de Be kende Persoonlijkheid in de actualiteit zal zijn. De plots ontslagen trainer van de Phi lips Sport Vereniging. „Nie mand anders heeft hij een in terview willen toestaan", vermeldt de producer niet zonder trots. Ondanks de ongekende kijk dichtheid van Telebingo (net zoveel als een avondje Wim Kan) hebben ook Bekende Persoonlijkheden wel eens verstek laten gaan. Wim Kan zelf bijvoorbeeld. „Een niet te benaderen meneer", volgens Oster. En Dolman, opvolger van Vondeling als voorzitter van de Tweede Kamer, wei gerde ook. „Die heeft een boek geschreven tegen gok ken. Die heeft er principieel iets tegen". Maar ook Van Agt liet het afwe ten. Dat kwam doordat toen nog in de Eerste Kamer moest worden behandeld of Zuid- Afrika nou wel of niet mag meedoen aan de Olympische Spelen voor gehandicapten in Arnhem. Tijdens de laatste uitzending, die in de Gelderse hoofdstad wordt gehouden, verwacht Oster de premier wèl, vanzelfsprekend geheel in wielrijdersuitmonstering. Om die Spelen gaat het. Ook bij Telebingo, verzekert de AVRO. Al. zal menig deelne mer in een vertrouwelijk moment toegeven dat het hem gewoon om de auto gaat. En dat het verder meegeno men is dat er ook nog geld voor de Spelen op tafel komt. Slim „We zijn zo slim geweest om geen streefbedrag te noemen. We kunnen nooit de boot in gaan, zoals Ben Essing. We konden ons bij voorbaat geen buil vallen", aldus Oster. Wie zich ook geen buil kan val len is Mies Bouwman. Die buil valt ze zich in andere programma's. Zoals onlangs in België, waar ze met de Bel gische journalist Anthierens liedjeszanger Pierre Kartner (Vader Abraham) zo hard aanpakte dat hij briesend van woede voortijdig het toneel verliet. Maar hier staat weer helemaal die lieve, lieve - mensenwat - is - het - toch - geweldig - Mies van Open het Dorp. Met stra lende lach en lieve stembui- ginkjes. Mies hélemaal voor de zaal al- En dus nu ook helemaal in Mix, het helemaal te populaire blad dat elke week weer vijf tig boeiende vragen aan Be kende Persoonlijkheden weet voor te leggen. Ook na de repetitie is Mies voor journalisten onbereikbaar. Maar de jongens van het combo Tonny Eyk willen best een praatje maken. Een hun ner vertelt de jongste mop over de Spelen in Arnhem. „Weet je waarom de Olympi sche Spelen voor gehandi capten niet doorgaan? Nee? Omdat er te veel blessures zijn". Een tafeltje van hem af zit, wat verloren, een man in een rolstoel. Hij reageert niet. Misschien heeft hij het niet gehoord. Op het hoogtepunt van de hila riteit stapt een net uitziende Door Pieter van de Vliet en ons Nico zijn de lichten in huis". Mies: „U bent niet al tijd even vriendelijk als u aan het werk bent, maar ik vind u wèl een schat van een Voor dit onverwachte brok in de keel gaan de handen lang durig op elkaar. Doos Uitzending vanuit Middelburg: het publiek duet driftig mee met het bingospel Mies met Jan Raas, die knoppen mag indrukken. heer met Rotaryspeld binnen. Hij wordt met plaatselijk ver schuldigde eerbied begroet. De notaris. Een belangrijk man zonder wie het spel die avond niet kan worden ge speeld. De notaris heeft de ene sleutel, een ambtgenoot uit Hilversum de andere. Sa men moeten ze onder toezicht van twee plaatselijke politie mannen het koffertje open maken, waarin de voorgepro grammeerde print zit zonder welk de cijfertjes van de bin go die avond niet zullen op gloeien. Het blijkt een zoge heten chip, een onooglijk plaatje waarop iele ijzer draadjes met wat druppeltjes soldeer zijn vastgehecht. Zonder chip geen winnaar. En zeker geen hoofdprijs. Zwarte markt "n de Provinciale Zeeuwse Courant doet iemand per ad vertentie een laatste poging om een plaatskaart te be machtigen. Hij doet een goed bod, rekent op de zwarte markt. De kans er zonder kaartje in te komen is uiterst gering. Het restaurant, van waaruit je binnendoor naar de schouw burgzaal kunt. gaat al vroeg op slot. Je moet je kaartje la ten zien om er een hapje te kunnen eten. Er is veel vraag naar mosselen. Al vroeg is de schouwburg vol. De mensen wachten, de Tele- bingo-kaarten op hun schoot uitgestald. Sommigen heb ben er verdacht veel. Eén me neer heeft zijn kaarten voor alle zekerheid in een diploma tenkoffertje aangevoerd. Een zaal in de ban van de bin go. Wachten op Mies. Wachten op het Grote Drukken. Waardoor de cijfers op gloeien. Wie mogen er zoal drukken? Jan Raas, wielrenner, we reldkampioen, sportman van het jaar. Hij vindt Van Agt een ontzettend aardige man. Mies vraagt: „Zit er een fietsertje in?". Raas: „Hij kan wel af zien. Maar voor mij is Zoete melk toch de man". Mies: „Hoor ik iemand klap pen?". Het applaus is oorverscheu rend. Simon van der Lijke komt op het toneel. Mies: „Negenen dertigjaar is-ie. De allerjong ste sportende opa van Ne derland met een kleinzoon van vier jaar. Daar klappen Een oorverdovend applaus. Twintig jaar heeft Van der Lijke gevoetbald. Toen kwam hij als rangeerder bij het chemi sche bedrijf Dow Chemical onder een trein. Hij heeft een kunstbeen. Nu doet hij bas- i atletiek. Hij traint r de Olympische ir gehandicap- ketbal i intensief Spelen ten. „Geweldig hè", zegt Mies, „ik hoop datje een geweldig suc ces hebt". In tegenstelling tot het moto risch gestoorde meisje uit een vorig programma mag hij zélf drukken. Dan Kees Rijvers. Na acht jaar PSV van het ene op het ande re moment aan de kant gezet. „Dat is taai", zegt hij. „U heeft een gezin met gehandicapten hè", zegt Mies. „Ja, ons Mien r met de grote doos op de aan het volk getoonde foto is inmiddels ook gearriveerd. Mies begroet hem met: „Hallo grote doos". Hij mag van haar vertellen dat er een onderdeel van een kast in ziten dat hij op een huis hoopt waarin die kast een plaatsje kan vinden. "Wat leuk hè'\ zegt Mies. De bingorocpers uit de zaal be volken het toneel thans ook. Mies constateert dat er een Zeeuws meisje bij is en na tuurlijk een opa en iemand die z'n hele leven lang heeft gewerkt. „Wat goed hè". Dan volgt het drukken voor de cijfers die recht geven op het Grote Moment. Bij falen klinkt massaal uit de zaal het „ach" en bij slagen het „oooh". Het Grote Moment is wegge legd voor Adri uit Nieuwe Tonge. De muziek zwelt aan. Alle lich ten richten zich op een ter gend langzaam openghjden- de deur. De auto. De AUTO. Dank zij geraffineerd opgestel de spiegels lijkt de auto veel meer. Het dak torst een ruiker die op een bloemencorso be slist in de prijzen zou val len. Dat is nou de prijs waarvoor ze in een slaapzak op het trottoir hebben gelegen, hebben ge vochten, ruiten hebben inge drukt. De auto is klein, doch gra tis. Adiie uit Nieuwe Tonge redt het net niet. De volledige kampeeruitrus ting voor twee personen ziet er beduidend minder uit. Adn slikt even de teleurstelling weg en doet slim. Ze slaat de herkansing af. Want dat is al les of niets. Nu krijgt ze drie weken Ameri ka. „Pakken joh", roeptde zaal. De auto blijft staan. Een opgegeilde hoofdprijs.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1980 | | pagina 21