■ma Beul Paul Litjens sabelt hockeyteam India neer 'Kruipen zien we helemaal niet zitten' Roodenburg is in zaal nog weinig succesvol Brooddeegfiguren: mooi maar niet erg lekker DE STEP NAAR PARIJS DINSDAG 8 JANUARI 1980 PAGINA 11 door Sjak Jansen Ze zijn stellig van plan deze zomer op de step LEIDSE SCHOLIEREN OP naar Parijs te gaan. Zijn reeds nu in trai ning. Elke vrijdagavond proberen Niels Bakema en Alex Bordewijk uit Leiden, Wouter Koning en Harry Steens uit Lei derdorp en Jef van der Wiel uit Hazers- woude hun oefeningen te doen. Vooral duurlopen, want op de autoped naar Parijs vereist uiteraard een ijzersterke conditie. Fred Sanford, de rondbuikige luiwammes, die ons via de beeldbuis zijn grappen en grollen verkoopt heeft hen uiteindelijk op het idee gebracht. Ter wijl hij op de televisie het wereldrecord wakker blijven trachtte te verbeteren, dachten de de vijf boezemvrienden: een record verbeteren kunnen wij ook. Bovendien kleeft er een vermelding in het Guinness World Book of Records aan. Nooit weg natuurlijk. KARACHI (GPD) - „Gespannen, dat zeker. Wat wil je? Als we van India hadden verloren, was het toernooi afgelopen geweest. Dan beland je in de groep Spanje-Groot-Brittannië. Na deze overwinning van 6-2 moeten we minimaal derde worden. Zo niet, dan gaan we af'. Klare taal van aanvoerder Ron Steens, die in zijn 136ste interland door coach Wim van Heumen naar de kant werd gehaald, maar na het wegslikken van de teleurstelling opgewekt constateerde dat Oranjes prestatiecurve op het toernooi om de Champions Trophy een opgaande lijn vertoont. Bondscoach Wim van Heumen had zijn spelers gewezen op het be lang van het duel met het eens zo onaantastbare India. Na de ne derlaag tegen West-Duitsland mocht geen hindernis meer om- gegooid worden. Het was zaak soepel het obstakel India te ne men, omdat Australië na de af- droger van 7-1 tegen Pakistan beseft dat Oranje de enige moge lijkheid is om nog enigszins in de race naar de imposante bokalen te blijven. Vandaag vindt die con frontatie plaats en gezien het spel tegen India concludeerde Wouter Leefers: „De lijn in ons spel keert terug en aangezien de Aussies de grote vorm nog niet hebben, moeten we gewoon winnen. An ders niets". Dat consigne had Van Heumen zijn spelers gisteren ook meegege ven. Eigenlijk twijfelde niemand, want India is niet meer de ploeg van de balgoochelaars, de hau taine stickhandlers Op de Olympische Spelen van Montreal stootte Oranje de Aziaten met 3-1 van hun voetstuk, waarna Au stralië een dag later de totale af gang via een 6-1-zege verder volmaakte. Dus er mocht in Karachi gerekend worden op een zege hoewel Oranje allerminst fraai geprepa reerd naar Pakistan afreisde, terwijl coach Inderjit Singh zijn ploeg via een trainingskamp had voorbereid op de sprong naar Moskou. De voltallige top van de Internationale Hockey Federatie, met de oude voorziter Renè Frank voorop, geeft acte de pre sence in Karachi. Zowel de Brit Roger Self als de Spaanse Duitser Horst Wein beseften, dat de strijd om de gigantische Champions Trophy een levensgroot onder deel is in de race naar de vakante plaatsen op de Olympische Spe len. Spanje besliste de strijd (voorlopig) met 2-1 in zijn voor deel en India mag slechts hopen dat de Britten de strijd hebben opgegeven, want van West- Duitsland behoeven ze geen me dewerking te verwachten. De Indiërs hadden echter de pech dat Oranje als team zijn gebrek kige voorbereiding via het spelen van wedstrijden aan het nivelle ren is en dat Paul Litjens zich ten doel heeft gesteld om twee op een te gaan lopen. De Breukelense beul nam het ne men van de strafcorners voor zijn rekening, toen Ties Kruize in 1975 wegens een auto-ongeluk moest afhaken. Op dat moment had Litjens 46 interlands ge speeld en daarin 17 goals ge scoord. Gisteren tegen India proefde hij de bevrediging zijn doel te hebben bereikt. In de 85 wedstrijden waarin hij de corners nam, scoorde hij 171 doelpunten. Want de vier die hij voor zijn re kening nam, waren voldoende voor zijn ongehoord hoge moyenne. „Het is in wezen niet belangrijk wie de goals scoort. Maar als ik dat gemiddelde kan houden, bete kent dat tevens dat wij scoren. En daar gaat het toch om. Wie weet kan ik nog voor Moskou de 250 vol maken", grapte hij. Zijn tref zekerheid blijft een van de pijlers waarop Oranje zijn succes bouwt. Tegen India mocht hij acht keer aanleggen, vier keer rinkelde de kassa. Dat was maar goed ook, want zijn twee treffers uit de be ginfase werden door Zafar Iqbal en Grewal keurig genivelleerd omdat doelman Pierre Hermans zich verkeek op de curve die een gloednieuwe kunstgrasmat nu eenmaal vertoont. Een simpel rollertje van Grewal werd zo doende gepromoveerd tot doel punt en gelijkmaker. Na rust echter kwam Ties Kruize meer lijn in het spel brengen. Geert van Eijk is herstellende van een forse buikloop en hem ont brak nog de kracht een hele wed strijd aan te kunnen. Kruizes rug hield het, want hij moest tevens stand-in zijn voor Litjens die een dijbeenblessure heeft opgelopen, waardoor hij het wat voorzichtig aan moest doen en het uitlopen overliet aan Roderik Bouw- De jonge vleugelspits liep er een scheurtje in de wang mee op, maar smaakte wel het genoegen de stick tegen de bal te krijgen om vervolgens Oranje van alle zorgen te bevrijden toen een be roep op zijn slagvaardigheid werd gedaan. Na zijn falen tegen de Duitsers haalde hij opgelucht adem: „Ik ben blij dat het aardig ging en dat ik heb gescoord. Van Heumen heeft me alleen gezegd, dat ik maar moet wennen aan da gen dat het eens niet lukt. Dat overkomt iedereen". Het geleidelijke vormherstel kwam tegen India tot uitdrukking. Hij soleerde een enkele maal als van ouds, wat de deskundige kijkers van de banken bracht. Maar Van Heumen moest wel aanvoerder Ron Steens naar de bank halen voor Hans Kruize, omdat het aanvalstrio Bouwman-Steens- Van 't Hek onvoldoende straf corners kon forceren. Kruize vol deed direct aan de opdracht, waardoor Litjens op doelman Schofield kon knallen en Tim Steens de aanval kon voorzetten op Tommie van 't Hek, die zijn subtiele tikje in het hok zag ver dwijnen. Met die goal staakten de Indiërs hun verzet. Het geringe portie overtuiging dat ze nog in de ba gage meevoerden, was opgesou peerd, waarna Bouwman en Litjens zorgden voor de grootste zege die Nederland ooit op India behaalde. Litjens en Strödter topscorers KARACHI - Na de vijfde speel dag van het toernooi om de Champions Trophy in Kara chi delen de Westduitser Wolfgang Strödter en Paul Litjens met acht treffers de eerste plaats op de topsco rerslij st. Daarna volgen de Brit Cattraal en de Pakistaan se linksbuiten Samiullah met elk vijf doelpunten. De Indiër Davinder Singh, de Span jaard Coghen en Hanif Khan van Pakistan scoorden elk viermaal. In twaalf wedstrijden zijn tot nu toe 77 doelpunten gemaakt. Dat is een gemiddelde van ruim zes doelpunten per wed strijd. Daarmee ligt de pro- duktie zelfs nog op een iets hoger peil dan tijdens het toernooi op het astroturfveld van Perth, in april 1979, waar ook lustig werd gescoord. De uitslagen van gisteren wa ren: Nederland-India 6-2 (2-2), Spanje-Engeland 2-1 (0-0). Pakistan 3 3 0 0 6 19- 3 West-Dld. 3 3 0 0 6 15-10 Nederland 3 2 0 1 4 14- 9 Australië 3 1113 7-11 Spanje 4 1 1 2 3 6-10 India 4 0 2 2 2 8-18 Engeland 40040 8-16 Scoreverloop: 10. Paul Litjens (sc) 1-0; 22. Litjens (sc) 2-0; 28. Zafar Iqbal 2-1; 33. Grewal 2i'/2; 38. Litjens (sc) 3-2; 49. Van 't Hek 4-2; 6Y. Bouwman 5-2; 67. Litjens (188e interlanddoelpunt uit een strafcorner) 6-2. Opstelling: Hermans; Litjens; Van Eijk (Ties Kruize), Bolhuis en Diepeveen; Tim Steens, Leefers en Den Hartog; Bouwman, Ron Steens (Hans Kruize) en Van 't Hek. En van je helahola enz. De spelers Amsterdam de bereikte kwalificatie vc Simon Tahamata deelden de vreugde j i de selectiegroep van het Nederlands elftal i ie eindronden van het EK in Italië. Rene i twee dansmariekes. LEIDEN - Roodenburg lijkt geen lang leven beschoren in de hoogste afdeling van de Leidse zaalvoetbalcompetitie. De vorig jaar gepromoveerde Leidenaars slaagden er óók gisteravond, in de wedstrijd tegen Vd Plas, niet in punten toe te voegen aan het schamele aantal van één, dat de ploeg tot nu toe heeft vergaard. Het team moest met 5-1 zijn meerdere erkennen in de Katwijkers. In Lisse boekte EKL Boys een opmerkelijk resultaat door Van Gerven met 2-4 te kloppen. Vd Plas-Roodenburg 5-1 Voor de pauze ,ron Roodenburg Vd Plas nog uitstekend volgen. De ploeg had zelfs de beste kansen om de score te openen. O.a. Hans Hannaart en Sam den Os wisten niet de juiste richting te vinden. Martin van der Plas toonde in de 20ste minuut de scherpte die bij de Leidse spelers ontbrak. De Katwijker schoot beheerst 1-0 in. Roodenburg zocht ook na de pauze zonder schroom de aanval, de counters van de thuisploeg bleven echter gevaarlijk. Toen Peter Schouten het leder in zijn eigen doel werkte en ook Bram van Eigen zo ongelukkig was zijn eigen keeper te passeren (op een gevaarlijk worden. Doelman Guyt stond Leidse treffers even wel in de weg. Adri Pluimgraaf en Gert Zwaan veroorloofden het zich hierna nog om penalties op respectievelijk paal en lat te knallen. Leo Hoek maakte het karwei af. Eerste stelde de Kat wijker Cees Zuiderduyn in staat 4 0 aan te tekenen, waarna hij zelf op fraaie wijze rechtstreeks uit een corner voor 5-0 zorgde. Hans Hannaart zag zijn harde werken op slag van tijd beloond via het enige Roodenburg-doelpunt. Van Gerven-EKL Boys 2-4 Een verrassende zege van de Kat- wijkse ploeg tegen het aanzien lijk hoger genoteerde Van Ger ven. Hoewel de thuisclub zich het grootste gedeelte van de wed strijd als de aanvallende ploeg manifesteerde, wist EKL via de counter eigenlijk voor veel meer verwarring voor het vijandelijke doel te zorgen. De Lissenaren kwamen op 1-0 via een doelpunt van Gert Jan van der Valk, na een goede combinatie met Hennie van Eeuwijk. Een blunder van de anders zo betrouwbare keeper Hans Kortekaas was er de oor zaak van dat de Katwijkers op gelijke hoogte kwamen: 1-1. Pim van der Meer bracht EKL uit een penalty op voorsprong: 1-2. Na de pauze was er het zelfde spel- beeld. Wim de Roo onderschepte na een kwartier een Lisser aanval en scoorde fraai 1-3. Nog even kwam de thuisploeg terug via van een treffer van Jack van Ruiten Sjaak Matters bracht zijn ploeg echter definitief in veilige haven: 2-4. Er gaat geen doordeweekse dag voorbij, of ik ben in de stad en regio wel op zoek naar mensen en dingen voor deze rubriek. Tips en wensen voor 'Publiek' kunt u 's middags tussen één en twee uur aan mij kwijt, tel 071-144941, toestel 215. Schrijven mag natuurlijk ook. De dames met de brooddeegfiguren die zij vorige maand in Lisse hebben tentoongesteldV.l.n.r. Diny Nieuwen- huis, Tineke Rietveld, Ellemiek Walenkamp en Gerda Janssens. Tweede van rechtsDick Rietveld. Ze zien er heel appetijtelijk uit, al die prulletjes ge maakt van brooddeeg, maar volgens Tineke Rietveld uit Sassenheim is het ten zeerste af te raden er een hap uit te nemen. Niet zozeer omdat je er een erg zoute smaak van in de mond krijgt, maar vooral om dat op de meeste dingetjes een laklaag is aange bracht, die niet één, twee, drie verteerbaar is. Twee jaar geleden is Tineke Rietveld met het bakken van die brooddeegfiguren begonnen. Benodigdhe den zijn tarwebloem, zout en ietwat water. Van dat mengsel kneed je iets en dat gaat rechtstreeks in de oven. „Je moet het wel in de vingers hebben", zegt Tineke Rietveld. „Maar in principe kan iedereen dit, mits je over een oven beschikt." Nieuw is deze techniek bepaald niet. „Oh nee", schudt Tineke Rietveld.in Mexico en Kreta is het een eeu wenoude traditie. En al jaren worden er hier cursus sen in gegeven." „Maar je kunt er van alles mee maken. Niet te groot natuurlijk, want het moet wel in de oven passen. Als je het daarna vernist of verft is het zo'n twee tot drie jaar houdbaar. Kan het vocht er niet zo gauw bij hè, want dat is uiteraard funest." Origineel is het 'kleien' met brooddeeg dus niet. „Nee. Het is thans zelfs een trend", vindt Tineke Rietveld, „evenals dat poppenmaken." Afgelopen maand hebben de Sassenheimse en enkele vriendinnen in Lisse hun brooddeegfiguren tentoongesteld. „Dat is een groot succes geworden", zo zegt Tineke Rietveld. we er binnen een dag of tien Zestig kilometer per dag is vol gens Wouter heus niet zo'n opgaaf op de step. „Het zijn natuurlijk geen gewone step pen, waarop we naar Parijs gaan. Als we gaan (dat hangt dus van het vinden van een sponsor af), gaan we op aan gepaste steppen, waarvan het stuur minstens ter hoogte van je schouders zit." Niels: „Op zo'n kleine step is het niet te doen natuurlijk. Krijg je binnen de kortste keren pijn in de rug. En waarom ei genlijk op de step? Vanwege de exclusiviteit. We kunnen ook gaan kruipen, maar dat zien we helemaal niet zitten!" Het mooiste van de hele onder neming is volgens de vijf vrienden de teamgeest. Jef (18) zal de bezem wagen be sturen. De overige vier gaan op de autoped. „De komende tijd moeten we zien uit te vin den of we eikaars tempo kun nen bijhouden", zegt Harry. „Daarom denken we eerstdaags met de step een rondje om het IJsselmeer te rijden. Om er in te komen, weet je. Kijken of dat lukt want als je bij voor baat gaat zeggen dat er niks van terecht komt, komt er sowieso geen spat van te recht." Alex ten slotte: „In de tussen tijd zullen we ons onthouden van alcohol en andere uitspat tingen. Maar het mooiste moment lijkt me als we straks op ons steppie onder de Are de Triomphe door rijden." Wat is er in dat geval ludieker dan het record op de step naar Parijs bij de kop te vatten. Als startpunt kies je dan de hoofdstad, want Amsterdam- Parijs staat plechtiger dan Leiden-Parijs. Maar dan moet je wel eerst nauwkeurig weten of in de loop der eeuwen dat record überhaupt al is gevestigd. Zo ja dan kun je het tempo daar op afstemmen. .Daarom", zegt Niels (17), „hebben we in een brief aan de samenstellers van dat Guinness-boek verzocht om uitsluitsel." Harry (17): „En we hebben maar meteen ge vraagd of ze eind juni een waarnemer willen sturen naar Parijs." Volgens Alex (18) moet de af stand te volbrengen zijn. „Ik heb al uitgerekend dat het over de fietspaden zo'n 600 kilometer is. Wanneer je dus uitgaat van 60 kilometer per dag op zo'n step, dan kunnen De Leidse scholieren in sporttenueAls je bij voorbaat gaat zeggen dat er niks van terecht komt komt er sowieso geen spat van terecht"

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1980 | | pagina 11