Hospiterengrote bron van ergernis Pepijn Geurts klopt 24 maal tevergeefs aan l College: CDA vraagt naar cle bekende weg SAD NIEUWE GEGADIGDE LATIJNSE SCHOOL ZATERDAG 29 DECEMBER 1979 ,Je gaat denken dat er iets mis is niet je..." LEIDEN - Welgeteld 24 (vieren twintig) keer ging Pepijn Geurts op pad voor een kamer in Leiden. Hij kwam hier studeren, zodoen de. Omdat hem al snel bleek dat de wachtlijst van de Stichting Studentenhuisvesting lang was probeerde hij het via het hospi- teersysteem. De eerste keer dacht hij nog dat het zo hoorde, toen hij. eenmaal in een hospiteerpand aan het Rapenburg beland, eerst weer naar beneden werd ge stuurd. Of hij zijn sigaret buiten de deur maar even wilde uitma ken. Toen de deur achter hem dichtviel begon hij wat te twijfe len. Toch belde hij voor de twee de keer aan. Na het spottende "ben je daar alweer?" liep hij weg en daarmee begon de lijdensweg in Pepijn's hospiteercarrière. Het is alweer een tijdje geleden, dus Pepijn kan er nu zij het wat zuur zoet om lachen. Om opmerkin gen die hij van bewoners van stu dentenpanden waar hij ging hos- piteren naar zijn hoofd kreeg: "Vraag eerst maar eens netjes of je je voor mag stellen." En zodra dat is gebeurd: "Ach, laat ook maar. Je stélt niks voor." "Ga jij maar eens koffie zetten" En bij terugkomst "Eerst kloppen." Zo geschiedt. "Nee.." En na een schuchtere vraag waar de koffie dan wel mag staan: "Als je dat niet eens kan vinden kun je gelijk wel vertrekken." Enfin, de koffie staat in no time op tafel. Waarop de "voorzitter" van het groepje bewoners een slok neemt, die uit spuugt en tegen de hospitant zegt: "Dit spul is niet te drinken, dweil eerst de rotzooi maar eens op." Pepijn nu: "Er is een aantal mensen dat het hospiteersysteem een goede selectieprocedure vindt. Als je zoiets doorstaat ben je een 'vent' Of ze gaan er vanuit dat ze zelf ook zo hebben moeten hospiteren en dat het leven hard is. Daar moet je je in je studenten tijd dan maar op voorbereiden. Pepijn verfoeit het hospiteersys teem. "Mensen die wat kneuzig zijn, er vreemd uitzien of slecht hun woordje kunnen doen ko men sowieso niet aan een ka mer" Zijn zelfvertrouwen heeft bovendien een tijdlang een knauw gekregen. "Het onder mijnt je zelfvertrouwen. Je gaat denken dat er iets mis is met je Een troost is dan dat je de enige niet bent." Net op tijd bleek Pe pijn niet "de eeuwige tweede' zoals hij zichzelf noemde te zijn Toen hij van plan was het zoeken naar een kamer na de 25-ste po ging maar te staken werd hij ge wogen en niet te licht bevonden voor een donker kamertje op de Morsweg Het pand Oude Vest 35. tot voor kort een hospiteerhuis nu onder curatele van de stichting Pepijn Geurts: "Een troost is dan dat je niet de enige bent LEIDEN - Het hospiteren is in Lei den een grote bron van ergernis voor studenten die een kamer zoeken. Veel studenten ervaren het 'solliciteren' bij hun adspi- rant-huisgenoten als minder waardig, oneerlijk en on rechtvaardig. Dat blijkt ook al uit een onderzoek dat de Leidse Wel- zijnsraad onlangs verrichtte on der studenten, in opdracht van de Stichting Leidse Studentenhuis vesting (SLS). In het verlengde van het zoge naamde hospiteren liggen de opmerkingen die betrekking hebben op het onder controle houden van bepaalde studenten huizen door leden van bepaalde studentenverenigingen. Uit het onderzoek blijkt namelijk dat men vindt dat leden van het Coips dus, de mooiste kamers hebben en zorgen dat er bij het verlaten van het studentenhuis wederom een lid van Minerva op deze kamer komt. "De manier waarop men deze hui zen controleert is een grote bron van ergernis. Hierdoor vinden de studenten het systeem van in schrijven niet rechtvaardig. De positie op de wachtlijst is ondui delijk, doordat men in vele ge vallen afhankelijk is van het hos piteren" aldus het rapport. Een huis waar het hospiteersys teem even beroemd als berucht moet zijn is het pand Oude Vest 35. Tot voor kort een coöptatie (hospiteer) huis, maar momen teel staat het 39 bewoners tellen de pand onder curatele van de Stichting. Het is momenteel het enige studentenhuis in Leiden waarvan de bewoners niet mogen ruilen met studenten uit andere stichtingshuizen. Oorzaak: de ongeregeldheden die er in het verleden min of meer door het hospiteren plaatsvonden. Saskia en John, beheerdersecht paar van Oude Vest 35 elkaar af wisselend: "Het is duidelijk dat het hospiteersysteem tot ongere geldheden leidt. Alleen al de hos- piteeravond geeft al problemen Er veranderde wat in de omgang tussen de bewoners onderling. Nieuwelingen werden onder druk gezet om feesten of 'ken nismakingsborrels' te geven. En het hospiteren zelf bracht verne derende vertoningen teweeg. De hospitant moest alle kamers langs en werd soms geconfron teerd met bewoners die hun na men veranderden. Was de hospi tant dan in de war dan werden ze zogenaamd kwaad dat hij hun namen was vergeten. En dan was het verplicht pilsjes inschenken En dan gebeurde het ook dat de hospitant een heel verhaal moest gaan houden over het sexuele le ven van de rode bosmier..." Saskia en John zijn blij dat hun huis geen hospiteerhuis meer is "Echt, het is er een stuk rustiger op geworden." Wel zouden ze graag terugwillen naar de 'fase vóór de huidige situatie, toen de Stichting voor elke lege kamer de vijf bovenste namen van de wachtlijst opgaf. Uit die vijf kon den de bewoners (naar bijvoor beeld woonplaats of jaar van in schrijving) kiezen. Andere bewoners betreuren de maatregel van de Stichting om het hospiteren in hun pand af te schaffen. Pier Jan en Ad, beiden lid van Minerva, vinden dat de overlast destijds uit 'gebruikelij ke studentenfeestjes' bestond "In de praktijk valt dat erg mee Het is de vraag of een exces voortkomt uit dit systeem. Er zijn in Leiden nog zo'n zestig hospi- teerhuizen en in slechts drie of vier daarvan zijn er problemen. Je kunt er dus geen conclusies uit trekken" aldus de twee. Bovendien vinden Ad en Pier Jan het jammer dat ze nu helemaal niet meer weten wat voor vlees ze in de (gang)kuip hebben. "Som mige mensen liggen je nu een maal niet. En als je dan met-twaalf man op een gang woont... Er wo nen nu mensen in huis die ik niet eens ken. Ook al om praktische redenen, er wordt nogal gestolen, is het noodzakelijk elkaar te ken- Een voordeel van het hospiteersys teem vinden de twee ook dat de student zich veiliger voelt tussen Soortgenoten'."Belangrijke oor zaak van de zogenaamde studen ten-eenzaamheid is het feit dat mensen verkeerd terecht komt. En dat is het grote nadeel van het toewijzingssysteem." Pier Jan hoopt dat als het normale toewij zingssysteem ook weer voor de Oude Vest 35 geldt hij via de mo gelijkheid van ruil weer wat vriendjes in huis kan halen. John tenslotte: "Echt, ik kan niet bepalen aan de hand van wat ie mand aanheeft, een spijkerbroek of een stropdas, wat het voor een figuur is. En ik wil me ook het recht niet aanmatigen om iemand in een gesprek van vijftien minu ten te beoordelen." Saskia blijft het jammer vinden dat de paar mensen die zij echt aardig vond zijn weggepest "De tele foon werd niet doorgegeven, de' post weggegooid enzovoort. En dat was nota bene iemand die de nare sfeer in huis wilde verande- MIEP DE GRAAFF Over daklozencentrum LEIDEN - "Vragen naar de beken de weg". Zo betitelt het college van B en W de schriftelijke vra gen die de CDA-raadsleden me vrouw Kramp-Heitink en Van der Waals onlangs stelden over het lange uitblijven van een dak lozencentrum in Leiden. De bei de raadsleden waren nogal ver bolgen over de manier waarop het college was omgesprongen met een eindrapport dat door een werkgroep was opgesteld over het daklozencentrum. Zij wezen erop dat pas na negen maanden bestudering plotseling werd afgeweken van het una nieme advies en dat vervolgens een nieuwe werkgroep werd ge formeerd. Men vond dat niet in het belang van een snelle tot standkoming van een daklozen centrum. In zijn antwoord noemt het college van B en W het wat "rozig" om nu ineens over snelheid te praten. terwijl het onderwerp al tien jaar in discussie is. Het college vindt het op dit ogenblik belangrijker dat het centrum goed wordt op gezet. De werkgroep had destijds vastgesteld dat het Leger des Heils verantwoordelijk zou moe ten zijn voor de immateriële za ken en een gemeentelijke com missie voor materiële zaken. Volgens B en W ontstaat daardoor een onwerkbare beheersvorm. Het college heeft nu de hoop ge vestigd op de nieuwe werkgroep die inmiddels de stichting "Op bouw onder dak" heeft gevormd. Het verwijt dat de raadsleden treft houdt volgens B en W ver band met het feit dat een van de vragenstellers deel uitmaakt van zowel de eerste als de tweede werkgroep. Bovendien, zo zeg gen B en W, hebben beide CDA- raadsleden zitting in de commis sie waar de zaken steeds zijn be sproken. LEIDEN - Het ziet er naar uit dat de Latijnse School, het sterk ver vallen monumentale pand aan de Lokhorststraat, een nieuwe be stemming krijgt. De Stichting Diogenes, die eigenaresse is van het pand, heeft een nieuwe gega digde gevonden: de School Ad vies Dienst. De besprekingen zijn volgens wethouder Waal al in een vergevorderd stadium. Inmid dels is ook een subsidie voor de noodzakelijke restauratie van het pand toegezegd door de Rijks dienst voor de Monumentenzorg. Als het plan doorgaat komt er een eind aan de jarenlange onzeker heid die bestaat over de toekom stige bestemming van het pand. Aanvankelijk was het de bedoe ling dat de Latijnse School een universitaire bestemming zou krijgen, maar die plannen bleken te duur. Een paar jaar geleden werden de kosten al becijferd op anderhalf miljoen gulden. LEIDEN - Ter gelegenheid van het 405-jarig bestaan heeft de Leidse universiteit vier ere-doctoraten toegekend. De onderscheidingen worden op 30 mei in de Hoog landse Kerk uitgereikt. De ere doctoraten zijn bestemd voor de Franse etnoloog dr. Jean Rouch (62), de raadsheer in de Hoge Raad der Nederlanden mr. Wou ter Snijders (51), de hoogleraar ip Vier eredoctoraten bij Leids lustrum de longziekten aan de Groningse universiteit, Dr. Nicolaas G.M. Orie (65) en de oud-bestuursamb tenaar economisch-statisticus mr. Piet Creutzberg (75). Dr. Rouch werkte aan bruggen- en wegenbouw in Niger en Mali en studeerde aansluitend etnologie. Mr. Snijders was advocaat, ge rechtssecretaris en rechter en is lid van de Koninklijke Academie van Wetenschappen. Hij werkte onder meer aan het ontwerp van een nieuw burgerlijk wetboek. Prof. Orie werkte als huisarts en ordende de geneeskunde rond om astma en astmatische ziekten en droeg bij tot de opleiding en nascholing van studenten en art- die carrière op het centraal kan toor van statistiek en als ambte naar op het departement van economische zaken. Nadat hy in 1965 in ons land was terugge keerd begon hij geheel zelfstan dig wetenschappelijk onderzoek. Hij bereidde een bronnenpubli catie voor over het economisch beleid in Nederland-Indie na 1900. 1979 Temidden van de gestadig neervallende dennenaalden- regen, het inmiddels rijzende beslag voor oliebol en ap pelflap en omlijst door het ge knal van voortijdig ontstoken vuurwerk praten we voor de laatste maal even bij in 1979. Terugblikkend op het afgelopen jaar moet ik zeggen dat het voor Leiden een wat "grijs" jaartje is geweest. Zonder al te veel hoogte- en dieptepun ten. al waren er enkele. Bij voorbeeld de voltooiing van de restauratie van de Hoog landse Kerk. Want al met al is er een genera tie Sleutelstad-bewoners op gegroeid. die gedacht moeten hebben dat de steigers bij het kerkgebouw hoorden. Wie toch nog niet aan het "ont mantelde" godshuis kan wennen, die moet zijn schre den maar naar de Pieterskerk richten. Want de steigers daar zullen er voorlopig nog wel een paar jaar staan. Over bouwsteigers gesproken, die zult u ook in de jaren tach tig nog op diverse plaatsen in de stad tegenkomen. Bijvoor beeld op het Doelenterrein en aan de Witte Singel, waar door een Duits bouwconsor- tium met man en macht wordt gewerkt aan een imposant gebouwencomplex voor de universiteit. Nieuwbouw ook aan de Langegracht waar een nieuwe behuizing voor het streekenergiebedrijf Rijn land, de oude vertrouwde "lichtfabrieken" moeten laten vergelen En op de valreep heeft het rijk ook nog centjes beschikbaar gesteld voor de nieuwbouw van het Academisch Zieken huis. En dat terwijl minister Pais eerder dit jaar nog wel per telegram vanuit China het AZL een bouwstop voor de neus toverde. Alsof er geen ja renlange voorbereidingen waren geweest. Steigers genoeg dus. al zijn ze. waar het om woningbouw gaat, wat aan de bescheiden kant. Afgezien van de inmid dels begonnen bouw in plan nen als Boekhorst en Koppel- stein in het Morskwartier blijft de nieuwbouw ook in tachtig op een laag pitje staan. En dat is met de weten schap dat Leiden zo'n vijfdui zend ingeschreven woning zoekenden telt een triest begin van een nieuw decennium. Gekibbeld en geruzied werd er in 1979 op diverse fronten Centrale meldkamers blijken daarvoor een uitstekende aanleiding te zijn. Zowel de alarmpost voor de brandweer als die voor de GG en GD zorgde voor de nodige op schudding in Leiden en om geving. En dan was er ook nog het woonwagenkamp, waar van de discussie leidde tot een blokkade van de Breestraat. Voor 1980 zitten nog een paar felle polemieken in het wat over de eventuele woning bouw in het Leeuwenhoekge- bied tussen Pies manlaan en Wassenaa rseweg De onlangs gepubliceerde geva- renanalyse voor dit gebied vormt een aardig "voertje voor raadsleden". In 1979 gingen er de nodige za ken verloren in Leiden. Het schoolgebouw van "De Horst" in de Mors werd een prooi van de vlammen, het karakteris tieke restaurant "Het Karre- wiel" maakte plaats voor het zoveelste Chinese restaurant, autorijschool "Van Rooden' legde het loodje en de schijn baar onverwoestbare Zout keet werd met de grond gelijk gemaakt. Daartegenover stonden ook weer de nodige aanwinsten zoals een hernieuwde Koom- burg, een Stadhuisplein dat nu een echt plein is.een nieuw NZH-gebouween nieuwe fa cade aan de Morssingel en een fraaie atletiekbaan in de Leidse Hout. En u>at brenpt 1980 onsIn elk geval een ge restaureerde Zijlpoort, een nieuwe accommodatie voor de bibliotheek in Burchtcom plex en Heerenlogement efi misschien zelfs wel een op vangcentrum voor daklozen Je moet per slot van rekening optimistisch blijven. Taalschat Ondanks een week lang middag en avond vergaderen heeft de Leidse raad vorige week de begrotingsbehandeling niet kunnen afnmden. In 1980 gaan u* vrolijk verder. De PSP-fractie in de Leidse raad greep de lange zit in het stad huis aan om wethouders en roiuLIrcirti MM tr wijzen ,,p hun onbegrijpelijke taalge bruik Men noteerde een reeks gebruikte untorden en termen en vatte die samen m onder stand stukje proza. Begrijpelijk taalgebruik is een conditio sine qua non. Dat is de qumtessens van de motie ran de hand ran mevr. Hes, die de problematiek, die met ambtelijke stukken gecon fronteerd wordtmemoreerde. In onze delibererende verga dering evenwel, p aresseer- denondanks populistische tendenties om ons reguliere taalgebruik, adequaat de equiperen, woorden die een decifiet aan semantische rea liteitswaarde manifesteren. Duidt dit op een gemis aan flexibiliteit m bestuurlijk op zicht? Of is dit een pragmatische aan pak om in een pluriforme dis cussie ten principale, betref fende de financiële implica ties van het voteren van een veeltal van arbitraire inten siveringen de depolitiserende opvatting te "overrulen", dat de tolerantiemarge en de bre de vaneteit ran het systeem zullen prevaleren boven de uitkristallisatie van een ade quate oplossing van interne conflicten middels unverfro ren verelendungs-taktiek? Associatief denkendkunnen we hier refereren naar het sequ eel, dat in facto inherent ts als extern effect aan de continue ring ran een dergelijke geïn stitutionaliseerde lapsus, scepsis, ja zelfs een identi teitskwestie sui generis bij de sedentaire burgers in onze samenleving, die politiek ge reactiveerd. de Leidse raad kritisch volgen. Dat het exclusief wederzijds zoeken ran kiezen en gekozene wordt gefrusteerd door het deloyaal tot nul terugbrengen ran de richt doelen wat betreft de communicatie, is een al gemene taxatie; enige clemen tie moet worden betracht ten opzichte ran raadsleden die met selectieve voortvarend heid hun emancipatiegevoe ligheid adstrueren door de ironische simplificatie te me moreren, dat de remedie ligt in het spelen van een positieve rol bij het activeren van het honoreren van de behoefte aan relativering van de sta tus van het ambtelijk taalge bruik. De aanpak van deze problema tiek zal echter geïntegreerd, maar tevens categoriaal moe ten worden geentameerd middels een systematische methodiek, waarbij een ru bricering wordt geeffectueerd die een indicatie geeft van de mogelijkheid tot het continue ren van de kwaliteit en kwan titeit van een pluriforme communicatie die meer gere lateerd is aan het bestuurlijk novum ran het populisme: een gemeentelijke woordenboek PPR-raadslid Vorige week schreef «k in deze rubriek iets over de rol die PSP-raadsleden hebben ge speeld in de Leidse gemeente politiek. In dat stukje meldde ik zonder blikken of blozen dat DuGardijn een raadslid voor de PSP was. DuGardijn bekleedde destijds weliswaar een zetel in de ge combineerde PSP-PPR- D'66-fractie maar hij was een onvervalste PPR-man Tour-start De start ran 's werelds grootste wielerspektakel, dr Tour de France, in 1977 ligt vele Lei- denaars nog vers in het ge heugen. Zakelijk werd het al lemaal niet zo'n succes. Het Montmartre op het Pieters kerkplein werd een flop en bo vendien liet Tourbaas Levi- tan ook nog eren flink wat reclameborden verwijderen. Sportief gezien tras het al evenmin indrukwekkend, omdat vele toeschouwers pas achteraf hoorden, dat alle coureurs de proloog door de Leidse binnenstadmaar voor de kat z n viool had gereden. De op rei'anche beluste Leidse ereburger Joop Riethoven is inmiddels weer op oorlogspad gegaan om de komende jaren toch nog eens een tourstart naar Leiden of directe omge ving te halen. Voor het Leidse college ran B en W hoeft het kennelijk allemaal met meer zo nodig De ton die er vorige keer werd ingestopt (en misschien was het nog wel een paar dubbeltjes meer) vindt men klaarblijkelijk toldoende. In een deze week openbaar ge maakt besluit laat het college ueten in elk geval geen geld meer te willen investeren in een Tour-start. En nux-ht het er desondanks nog eens ran komen dan zullen de gemeen telijke diensten die rerrichl worden vooraf betaald moe ten worden. Leergeld noem je zoiets geloof ik? L. GLIBBER De Latijnse School opgeknapt kan worde de Lokhorstslraat die binnen afzienbare tijd

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1979 | | pagina 3