m
De
lijdensweg
van een
Rijnsburgse
palingboer
Meijer: 'Gemeentebelangen voert beleid
waarde honden geen brood van lusten...'
r
Maatschappelijk
werkster praat
met leerlingen
over problemen
Unicum in de onderwijswereld
PAGINA 24
ZATERDAG 29 DECEMBER 1979
om me beschikbaar te stellen
als lid van provinciale staten.
In onze afdeling werd toen
gezegd dat ik daar geen tijd
voor had. De heren gingen
dus over mijn tijd beslissen.
Toen hoefde het voor mij niet
meer. Als ik het had gewild
had ik bij het hoofdbestuur in
beroep kunnen gaan. Ik weet
zeker dat ik toen in het gelijk
gesteld zou zijn. Uiteindelijk
heb ik dat achterwege gelaten
en heb me aangesloten bij
Gemeentebelangen, een par
tij die mij destijds erg aan
stond".
"Dat zoveel mensen op mij
hebben gestemd tijdens de
laatste verkiezingen was een
reden om in de raad te blij
ven", gaat Meijer verder. "En
daar ben ik geaccepteerd. Het
bewijs daarvoor is dat nie
mand tegen mijn kandida
tuur voor de oommissies
stemde". Dat zelfs zijn oude
parti/niet tegen was, verbaast
- hem nog altijd.
Meijer zegt voorlopig ook rustig
op zijn stoel in de Voorhoutse
raad te blijven zitten. "Einde
lijk kan ik eens vertellen wat
ik zelf wil. Natuurlijk, je moet
kritisch staan tegenover het
beleid vajn B en W, maar wat
de raadsleden tegenwoordig
doen is zo passief. Ze praten
maar. Beslissingen durven ze
niet meer te nemen. Net als bij
Oosthout dus. En laat ik je dit
vertellen, als ze niet oppassen
dan missen ze de boot en kun
je de eventuele steun uit Den
Haag wel vergeten".
SASSENHEIM Maatschappe
lijk werk op school .Voor zover
bekend een unicum in de on
derwijswereld. De stichting
Maatschappelijke Dienst
verlening Bollenstreek begon
daarmee het afgelopen jaar
op twee scholen: de Don Bos-
coschool i n Lisst* en de Savio-
scliool in Hillegom. Beide
scholen voor "moeilijke kin
deren". De Savioschool is een
zogenaamde lom-school (voor
kinderen met leer- en opvoe
dingsmoeilijkhedeni, de Don
Boscoschool is een "mok-
schooi' voor moeilijk opvoed
bare kinderen.
Hel maatschappelijk werk op
deze heide scholen voorziet
duidelijk in een behoefte. Vol
gens Herman Coenen, hoofd
van de afdeling maatschap
pelijk werk van de stichting
Maatschappelijke Dienst
verlening, is dat inmiddels
duidelijk gebleken. Concrete
uitspraken over resultaten
wil Coenen liever niet doen.
Niet alleen omdat resultaten
niet direct meetbaar zijn,
maar ook omdat nu wordt
gewerkt aan een zogenaamd
"evaluatie-rapport Dat
rapport beval onder meer een
verslag van de ervaringen op
de beide scholen van maat
schappelijk werkster Marjan
van Wely. Eind januari '80
wordt het rapport besproken
met de beide schoolhoofden en
andere medewerkers van de
stichting.
Maatschappelijk werkster me
vrouw A. Kaastra startte vo
rig jaar, het laatste jaar
waarin zij als maatschappe
lijk werkster actief was (zij is
inmiddels met pensioen), op
verzoek van het schoolbestuur
met een wekelijks spreekuur
op de Hillegomse Savioschool.
Verder nam zij zitting in de
toelatingscommissie, die
beoordeelt of kinderen voor
plaatsing op de school in
aanmerking komen.
De reden voor het verzoek van
het schoolbestuur aan me
vrouw Kaastra was dat de
leerkrachten op de Savio
school geen tijd hebben om
met de leerlingen over hun
problemen te praten. Van be
geleiding die ook buiten de
schooldeur doorgaat komt
daardoor vrijwel nooit iets.
Bovendien zijn de leraren
vaak niet thuis in de proble
matiekze zijn daarvoor niet
opgeleid.Naar de mening van
de maatschappelijk wekster
is de opleiding van leerkrach
ten nog te veel gericht op het
overdragen van kennis en te
weinig op de toch zo noodza
kelijke begeleiding.
Mevrouw Kaastra. én de stich
ting maatschappelijke
dienstverlening, beschouwde
het eerste jaar op de Savio
school als een experiment. Al
snel bleek dat zij binnen de
school als maatschappelijk
werkster een duidelijke taak
kon vervullen. "Hoewel het
aanvankelijk wat stroef liep,
ging het naarmate het school
jaar vorderde steeds beter
zegt mevrouw Kaastra. "Uit
de contacten met kinderen
vloeiden vaak contacten voort
met ouders".
Juist die contacten met de ou
ders zijn volgens de oud-
muatsehappelijk werkster
van belang, omdat de moei
lijkheden van een kind veelal
te maken hebben met de situa
tie binnen het gezin.
Ook het bestuur van de Savio
school was tevreden over het
experiment. Daarom werd
besloten de proef om te zetten
in, zoals de heer Coenen het
uitdrukt: een "detacherings
contract", een overeenkomst
tussen de scholen en de stich
ting waarin deze vorm van
begeleiding is vastgelegd.
Het werk van mevrouw Kaa
stra is met ingang van het
nieuwe schooljaar overgeno
men door maatschappelijk
werkster Marjan van Wely.
Zij houdt een wekelijks
spreekuur op de Savioschool
en op de Don Boscoschool en
maakt deel uit van de toela
tingscommissies.
"We hebben'inmiddels een veel
completer beeld gekregen van
de wijze waarop het maat
schappelijk werk op scholen
moet worden uitgevoerd",
zegt Herman Coenen, "maar
er zijn op dit moment nog geen
concrete plannen om in de
toekomst ook op andere scho
len aan de slag tegaan.aliser
naar ons idee wel behoefte
Coenen wil liever eerst afwach-
ten of er in de bollenstreek een
schoolbegeleidingsdienst van
de grond komt en hoe die gaat
werken. "De vraag is ioat zo n
dienst zich tot taak stelt en of
hijzich ook m°t de begeleiding
van lom- en mok-schoolleer-
lingen gaat bezighouden. Als
daarover meer duidelijkheid
is kunnen we verder zien
HANS VELDHUIZEN
Herman Coenen van de stichting Maatschappelijke Dienstverlening.
Van Delft in zijn rokerij: "Je ruikt niks en je ziet niks."
RIJNSBURG - Theo van Delft behoorde dit jaar tot
de ondernemers, die in de hoek zaten waar de
"klappen" vielen. De ene na de andere tegenslag
moest hij incasseren, nadat hij zijn plan voor de
verbouwing van zijn loonbedrijf tot palingrokerij
bij de gemeente had ingediend.
Voorhouter Meijer: "Dat royement ging zo onfatsoenlijk"
De rokerij is nu bijna twee
maanden in bedrijf. Haalt
Van Delft opgelucht adem?
Is alles nu in kannen en krui
ken? „Het is allemaal nog
moeilijk. Je moet een klan
tenkring krijgen. Bovendien
zit ik met dure handel, die ik
moet inkopen. Ik verdien er
geen cent aan. Je hebt droog
brood. Een vetpot is het niet".
Het verkrijgen van een bouw
vergunning verliep erg stroef.
Van Delft is volgens zijn zeg
gen "doodziek" geworden
van de hele papierwinkel. Tot
tweemaal toe kreeg hij een
proces-verbaal aan zijn broek
omdat er zonder vergunning
werd gebouwd. Van Delft:
„De bouw is twee keer stop
gezet. De toestanden die je
meemaakt, het is allemaal
voor niets, wantje ruikt niks
en ziet niks. Ze zijn bang voor
stank en ongedierte, vcor
aan- en afvoer van vis. Dat is
allemaal kolder. Van januari
af heb ik narigheden gehad".
Het eind van de lijdensweg lijkt
nog niet in zicht te zijn. "Een
hinderwetvergunning heb ik
nog niet", zegt Van Delft, die
alle procedures maar moeilijk
kan begrijpen.
Drie ton
De verbouwing, het plaatsen
van rookkasten en andere in
stallaties zoals een koel- en
vriescel heeft hem al met al
een goede drie ton gekost. Op
zolder heeft hij een duizenden
guldens kostende filterin
stallatie staan, zodat de rook
gezuiverd in de Rijnsburgse
lucht verdwijnt.
„Het is schone lucht. Het is het
beste van het beste. Daar
kunnen ze me nooit en te
nimmer meer op aanvallen".
Van Delft zoekt nog naar een af
zetgebied voor zijn paling.
"Van 100 pond paling in de
week kan ik niet eten. Ik moet
naar wegen zoeken om 500
pond per week te verkopen.
De concurrentie is groot. Ik
prakkezeer erover om mijn
handel ook in het buitenland
te verkopen".
Van Delft noemt enkele roke
rijen in de omgeving, die al
dertig jaar draaien. "Daar kan
ik toch niet mee wedijveren.
Ik ben maar een gewone par
ticulier.
Het moet groeien, maar winst
zit er nog niet in. Het kost al
leen maar geld", moppert hij.
Van Delft zou ook wel paling
op zondag willen verkopen,
maar in een christelijke ge
zind dorp als Rijnsburg kan
hij daar volgens zijn zeggen-
niet toe overgaan.
Het feit dat hij zijn loonbedrijf
aan de Sandtlaan heeft ver
bouwd betekent overigens
niet dat hij straks in het voor
jaar niet met de ploeg het land
opgaat. „Van de palingrokerij
alleen kan ik niet bestaan".
VOORHOUT - Het voorlopig in de ijskast stoppen
van de Voorhoutse nieuwbouwplannen voor het
gebied Oosthout is dit jaar zonder meer een van de
voornaamste politieke gebeurtenissen geweest in
de bollenstreek. Een opmerkelijke rol daarin ver
vulde het raadslid F. C. Meijer (63).
Terwijl de meerderheid tegen
de plannen stemde, toonde
Meijer zich, als enige van zijn
partij (Gemeentebelangen),
voorstander. Nog diezelfde
week werd hij uit zijn partij
geknikkerd vanwege deze
beslissing.
me er dan ook niet druk over
maken dat ik eruit ben gezet.
Wat me wel heeft getroffen is
dat dit is gebeurd op een on
fatsoenlijke wijze. Als een
loopjongen je komt vertellen
datje eruit bent gezet dan zegt
dit toch wel wat."
„Zwartmakerij"
Meijer verwijt zijn vorige partij
ook "zwartmakerij". Hij ver
telt: "Ik zou financiële belan
gen hebben gehad bij het
doorgaan van de bouw, ik zou
uit de Oranjevereniging van
Voorhout zijn gezet. Dat is
allemaal niet waar. Ja, ik zit
inderdaad niet meer in de
Oranjevereniging, maar daar
ben ik zelf opgestapt, omdat
daar dingen gebeurden die
mij niet zinden. Terwijl ik al
les over had voor de zaak be
lazerden ze mij".
Hij kan het nog steeds niet ver
kroppen dat bepaalde verha
len in Voorhout de ronde de
den, die volgens hem volko
men uit de lucht waren ge
grepen. Ook de reden dat de
in Katwijk geboren Meijer
door zijn eigenwijsheid in
1974 uit de KVP werd gezet
wordt opnieuw door hem
ontkend. "Het verhaal luidt
heel anders", stelt Meijer de
finitief. "Ik werd gevraagd
Nu rond jJe jaarwisseling staat
Meijer nog steeds op het
standpunt dat hij destijds een
juiste beslissing heeft geno
men. "Wil je de financiële
consequenties kunnen dra
gen van een dergelijk plan
dan moet je tenminste 1500
woningen neerzetten, waar
van een groot deel in de vrije
sector. Je moet het wel groots
opzetten, want uitstel van de
bouw gaat ten koste van de
woningzoekenden. Ja, als je
zelf een dak boven je hoofd
hebt maakt het niet uit om te
wachten met het nemen van
een beslissing. Zo gaat dat nu
bij ons in de raad", zegt Meijer
zonder aarzelen.
Het raadslid dat nu als 'partij
Meijer' deel uit maakt van de
Voorhoutse gemeenteraad
heeft in het verleden nauwe
lijks commentaar gegeven op
zijn royement door Gemeen
tebelangen. Nu zegt hij toch:
"In die partij wordt sinds de
verkiezingen van '78 een be
leid gevoerd, waar de honden
geen brood van lusten. Ik kan
